Gezondheid
alle pijlers
Bijna een jaar na mijn burn-out...
vrijdag 21 juni 2019 om 19:11
Ik moet even mijn hart luchten. Ik kan gewoon niet zeggen dat het beter gaat na een jaar in een Burn-out te hebben gezeten. Ik ben inmiddels na een half jaar ziektewet ook aan het opbouwen. Over twee weken ben ik weer volledig aan het werk. In het begin kreeg ik hulp van mijn vriend, vriendinnen en ouders. Maar alles is gewoon weer in het oude patroon gevallen. Ik kom om van de drukte van het gezin, afspraken, werk en noem maar op. Ik ga vermoeid slapen en sta vermoeid op. En ik word weer opgeslokt door de dagelijkse stress en regels van het leven. Voor mijn gevoel is dat half jaar thuiszitten ook niet gebeurd. Ik heb ook een bedrijfsarts die niet echt naar mij wil luisteren. Ik moest gewoon weer terug aan het werk. Langzaam ben ik van verdriet overgegaan na boosheid. Want waarom overkomt mij dit en vooral waarom duurt dit zo lang? Ik ben de hele dag door moe en ik kan heel de dag slapen als ik wil. Ik heb nergens zin in. Niet om lekker uit eten gaan met mijn vriend, boodschappen te doen, naar een verjaardag gaan, te gaan werken, kinderen naar school brengen en noem maar op. Gewoon helemaal niets. Alles kost zoveel energie. En ik heb vooral bij het werk dan ik al slecht slaap de nacht ervoor en met een knoop in mijn maag wakker word. Waarom? Ik wil zo graag de oude ik zijn en leuke dingen ondernemen met vriendinnen en mijn gezin. Maar ik kan het gewoon niet opbrengen. Ik was onder behanding bij een psycholoog maar die is uitgevallen. Door een lange wachtrij ben ik aangemeld bij een instantie die ook een psychiater in dienst heeft. Maar daar kan ik ook pas in September terecht. Ondertussen stapelen de afspraken zich op, moet ik weer volledig werken, werk mijn vriend vrolijk 50 uur door (en die kan helaas niet anders door net gekregen nieuwe functie en personeelstekort) en is het ook bagger met mijn gezondheid. Ik heb gewoon naast geen energie ook geen weerstand. Ik heb dit jaar al twee keelontstekingen gehad, twee keer buikgriep, twee flinke verkoudheid incl 40 graden koorts en heb ik heel veel hoofdpijn. Echt ik baal zo verschrikkelijk. Vooral van die vermoeidheid die maar niet minder wordt en dat ik gewoon nergens zin in heb. Ik wist niet dat een Burn out zo erg kon zijn en zo lang kon duren. 
zaterdag 22 juni 2019 om 16:28
God, wat zal het toch heerlijk zijn in de beperkte wereld waarin jij leeft. Helaas bestaat er daarbuiten nog een hele wereld van mensen die het net 50 uur werken niet redden.
zaterdag 22 juni 2019 om 16:30
Ik reageerde op een post die ging over “de kosten voor de maatschappij” dus dat ging niet over de loondoorbetaling.
zaterdag 22 juni 2019 om 16:37
TO werkt ook!! Dus ze zitten niet op 50 uur als stel, maar waarschijnlijk op minimaal 70. En TO redt het niet om alles te combineren gezien haar burn out wel laat zien.Nummer*Zoveel schreef: ↑22-06-2019 16:28God, wat zal het toch heerlijk zijn in de beperkte wereld waarin jij leeft. Helaas bestaat er daarbuiten nog een hele wereld van mensen die het net 50 uur werken niet redden.
Meest logisch is dan een eerlijke taakverdeling voor te stellen, zodat alles in balans komt. TO haar man werkt, maar laat thuis verstek gaan. Dat is niet ok. 40 uur werken is echt genoeg als je vrouw ook werkt.
zaterdag 22 juni 2019 om 16:38
Precies, keuzes, keuzes, keuzes. Op 75 m2 kun je ook prima leven.Orișa schreef: ↑22-06-2019 15:47Ik vind 100m2 echt heel veel. Hier wonen de gezinnen op zo’n 65. Precies wat ik bedoel: keuzes.
Daarbij lijkt het me sterk dat TO ineens duur zou moeten zijn gaan wonen toen de kinderen er kwamen.
Clubjes ed kunnen ook betaald worden zo te lezen.
Verder zal het me roesten, maar je gewoon maar ziek melden, omdat je door je eigen verkeerde keuzes over blijft lopen vind ik niet zo koosjer.
zaterdag 22 juni 2019 om 16:42
Orișa schreef: ↑22-06-2019 15:47Ik vind 100m2 echt heel veel. Hier wonen de gezinnen op zo’n 65. Precies wat ik bedoel: keuzes.
Je snapt het idee van de vergelijking niet? Ik schreef niet dat gezinnen minstens 100m2 nodig hebben.
Daarbij lijkt het me sterk dat TO ineens duur zou moeten zijn gaan wonen toen de kinderen er kwamen.
Clubjes ed kunnen ook betaald worden zo te lezen.
Wie schrijft dat TO duurder of groter is gaan wonen? Al zou dat best kunnen hoor, want de woonruimte van kinderloze stellen is lang niet altijd geschikt voor een gezin met kinderen. Maar dat is helemaal de discussie niet.
Verder zal het me roesten, maar je gewoon maar ziek melden, omdat je door je eigen verkeerde keuzes over blijft lopen vind ik niet zo koosjer.
TO is ziek en nog niet hersteld. Dat betekent dat ze het recht heeft om
zich ziek te melden. Iemand met een gebroken been die langer nodig heeft dan 6 weken om te herstellen, of die kort na het herstel misstapt en weer terug bij af is, heeft ook het recht zich ziek te melden.
zaterdag 22 juni 2019 om 16:45
Recht. Zal ik inderdaad niet ontkennen. Koosjer is wat anders.
Als je nu al weet dat je het niet redt, omdat de belasting van huis uit te groot is blijf ik er nog steeds bij dat minder uren werken een oplossing zou kunnen zijn. In plaats van je ziek melden of ziek gemeld blijven.
Of een andere functie waardoor er minder druk is etc. Maar gewoon maar thuis gaan zitten en het laten zoals het is zodat er geen herstel komt vind ik ronduit asociaal.
zaterdag 22 juni 2019 om 16:50
Je weet niet op hoeveel uur ze zitten.Maya85 schreef: ↑22-06-2019 16:37TO werkt ook!! Dus ze zitten niet op 50 uur als stel, maar waarschijnlijk op minimaal 70. En TO redt het niet om alles te combineren gezien haar burn out wel laat zien.
Meest logisch is dan een eerlijke taakverdeling voor te stellen, zodat alles in balans komt. TO haar man werkt, maar laat thuis verstek gaan. Dat is niet ok. 40 uur werken is echt genoeg als je vrouw ook werkt.
Wat we weten is dat de partner van TO net een nieuwe functie heeft en door personeelstekort 50 uur werkt. Helaas verkeert niet iedereen in een positie om bij net een nieuwe baan “bekijk het maar” tegen de baas te kunnen zeggen.
We weten ook dat TO altijd een x aantal uur werkte en dat deze uren financieel noodzakelijk zijn. Bovendien heeft zij als werknemer gewoon recht op uitbetaling danwel loondoorbetaling bij ziekte voor deze uren.
TO zal zich nu eerst op haar herstel moeten focussen. En daarna kan ze altijd nog kijken of er tzt minder gewerkt kan worden door één of beide partners. Maar het kan ook gewoon zijn dat ze met de juiste hulp leert om haar grenzen beter te bewaken, waardoor ze weer prima kan functioneren in de situatie zoals deze was voordat zij ziek werd.
zaterdag 22 juni 2019 om 16:52
Ik denk dat er hier in de buurt echt een hoop mensen dolgelukkig zouden zijn met de keuze voor woonruimte van 75 of zelfs 65m2. Als jij even uitlegt hoe zij dat voor het uitkiezen kunnen krijgen, dan geef ik dat meteen aan hen door!
zaterdag 22 juni 2019 om 16:55
Orișa schreef: ↑22-06-2019 16:45Recht. Zal ik inderdaad niet ontkennen. Koosjer is wat anders.
En weer verder oordelen...
Als je nu al weet dat je het niet redt, omdat de belasting van huis uit te groot is blijf ik er nog steeds bij dat minder uren werken een oplossing zou kunnen zijn. In plaats van je ziek melden of ziek gemeld blijven.
Of een andere functie waardoor er minder druk is etc.
TO is ziek. Pas als zij 100% hersteld is, kan beoordeeld worden of de normale belasting te groot is.
Maar gewoon maar thuis gaan zitten en het laten zoals het is zodat er geen herstel komt vind ik ronduit asociaal.
Vind je dat ook als iemand met kanker het opbouwen niet aan blijkt te kunnen omdat het voor dat moment nog even te snel gaat?
zaterdag 22 juni 2019 om 16:56
Een nieuwe baan aannemen voor 50 uur is natuurlijk ook een keuze. Een keuze die mijn man en ik bijvoorbeeld nooit zouden nemen, omdat we ook nog verantwoordelijkheden thuis hebben en we de ander niet willen opzadelen met EN een baan EN ALLE zorg thuis. Simpelweg omdat je daar vroeg of laat aan onderdoor gaat, zoals bij TO dus is gebeurd.Nummer*Zoveel schreef: ↑22-06-2019 16:50Je weet niet op hoeveel uur ze zitten.
Wat we weten is dat de partner van TO net een nieuwe functie heeft en door personeelstekort 50 uur werkt. Helaas verkeert niet iedereen in een positie om bij net een nieuwe baan “bekijk het maar” tegen de baas te kunnen zeggen.
We weten ook dat TO altijd een x aantal uur werkte en dat deze uren financieel noodzakelijk zijn. Bovendien heeft zij als werknemer gewoon recht op uitbetaling danwel loondoorbetaling bij ziekte voor deze uren.
TO zal zich nu eerst op haar herstel moeten focussen. En daarna kan ze altijd nog kijken of er tzt minder gewerkt kan worden door één of beide partners. Maar het kan ook gewoon zijn dat ze met de juiste hulp leert om haar grenzen beter te bewaken, waardoor ze weer prima kan functioneren in de situatie zoals deze was voordat zij ziek werd.
Ik vind het ronduit asociaal, die man moet toch ook zien hoe het met zijn vrouw gesteld is? Die wil toch ook dat zij er bovenop komt? En dan toch 50 uur gaan werken in een nieuwe baan, waar je dus zelf voor kiest? Hij heeft duidelijk zijn prioriteiten niet op een rijtje.
zaterdag 22 juni 2019 om 16:58
Wat begrijp je precies niet aan “nu 50 uur werken ivm nieuwe baan en personeelstekort?” Een contract voor 50 uur per week is bij wet verboden, dus dat zal die man echt niet getekend hebben.Maya85 schreef: ↑22-06-2019 16:56Een nieuwe baan aannemen voor 50 uur is natuurlijk ook een keuze. Een keuze die mijn man en ik bijvoorbeeld nooit zouden nemen, omdat we ook nog verantwoordelijkheden thuis hebben en we de ander niet willen opzadelen met EN een baan EN ALLE zorg thuis. Simpelweg omdat je daar vroeg of laat aan onderdoor gaat, zoals bij TO dus is gebeurd.
Ik vind het ronduit asociaal, die man moet toch ook zien hoe het met zijn vrouw gesteld is? Die wil toch ook dat zij er bovenop komt? En dan toch 50 uur gaan werken in een nieuwe baan, waar je dus zelf voor kiest? Hij heeft duidelijk zijn prioriteiten niet op een rijtje.
zaterdag 22 juni 2019 om 17:02
En wat jij en jouw man kiezen is natuurlijk volstrekt irrelevant.
Bovendien veronderstel je wederom dat de man van TO een keuze had, terwijl je ook dat weer helemaal niet weet. Er zijn zat redenen waarom mensen soms een baan aan moeten nemen die ze liever niet hadden aangenomen (bij een reorganisatie, vanuit de WW, enz).
zaterdag 22 juni 2019 om 17:02
Als diegene dat niet aankan doordat de prioriteiten niet juist liggen wel ja.
Als het TO NU allemaal teveel is maakt ze niet de juiste keuzes toch?
Het lijkt mij dat je dan gaat kijken naar waarom en hoe je dat anders gaat doen, zodat je wel normaal herstelt. En als dat inhoudt dat je minder uur gaat werken of een andere baan gaat zoeken lijkt me dat prima.
anoniem_385715 wijzigde dit bericht op 22-06-2019 17:06
0.23% gewijzigd
zaterdag 22 juni 2019 om 17:03
Personeelstekort is toch echt het probleem van de werkgever. Daar hoef je niet mee akkoord te gaan.Nummer*Zoveel schreef: ↑22-06-2019 16:58Wat begrijp je precies niet aan “nu 50 uur werken ivm nieuwe baan en personeelstekort?” Een contract voor 50 uur per week is bij wet verboden, dus dat zal die man echt niet getekend hebben.
TO en haar man klinken beiden als mensen die hun grenzen niet kunnen aangeven. Die alles doen wat van hen wordt verwacht. Dat is heel nobel, maar hun gezin gaat er kapot aan. Met al die 'ja's' tegen die werkgevers en tegen andere mensen zeggen ze indirect 'nee' tegen zichzelf en hun eigen gezin.
Het is de hoogste tijd dat daar verandering in komt.
zaterdag 22 juni 2019 om 17:05
Ik weet niet hoeveel TO werkt, maar de kans is groot dat ze al parttime werkt. Het is nu eerst aan haar man om minder uren te gaan draaien, zodat hij thuis meer uit handen kan nemen van TO.Orișa schreef: ↑22-06-2019 17:02Als diegene dat niet aankan doordat de prioriteiten niet juist liggen wel ja.
Als het TO NU allemaal teveel is maakt ze niet de juiste keuzes toch?
Het lijkt mij dat je dan gaat kijken naar waarom en hoe je dat anders gaat doen, zodat je wel normaal hersteld. En als dat inhoudt dat je minder uur gaat werken of een andere baan gaat zoeken lijkt me dat prima.
zaterdag 22 juni 2019 om 17:07
[quote=Maya85 post_id=30078845 time=1561215904 user_id=385633]
Ik weet niet hoeveel TO werkt, maar de kans is groot dat ze al parttime werkt. Het is nu eerst aan haar man om minder uren te gaan draaien, zodat hij thuis meer uit handen kan nemen van TO.
[/quote
Is de grammofoonplaat weer blijven hangen?
Ik weet niet hoeveel TO werkt, maar de kans is groot dat ze al parttime werkt. Het is nu eerst aan haar man om minder uren te gaan draaien, zodat hij thuis meer uit handen kan nemen van TO.
[/quote
Is de grammofoonplaat weer blijven hangen?
zaterdag 22 juni 2019 om 17:13
Orișa schreef: ↑22-06-2019 17:02Als diegene dat niet aankan doordat de prioriteiten niet juist liggen wel ja.
Als het TO NU allemaal teveel is maakt ze niet de juiste keuzes toch?
Het is haar NU teveel omdat ze NU ziek is.
Het lijkt mij dat je dan gaat kijken naar waarom en hoe je dat anders gaat doen, zodat je wel normaal herstelt.
Voor herstel krijg je in NL gewoon de tijd, en als het goed is ook ondersteuning, vanuit de werkgever, gedurende de eerste twee jaar van ziekte.
En als dat inhoudt dat je minder uur gaat werken of een andere baan gaat zoeken lijkt me dat prima.
Dat komt pas aan de orde als blijkt dat TO haar leven zoals zij dat nu heeft ingericht niet aan kan wanneer zij na twee jaar nog niet hersteld is. Dat is dus de komende anderhalf jaar nog niet aan de orde.
zaterdag 22 juni 2019 om 17:14
Zo fijn, dat lalaland waarin jij leeft en waarin mensen gewoon hun baan op kunnen geven als het even tegen zit.Maya85 schreef: ↑22-06-2019 17:03Personeelstekort is toch echt het probleem van de werkgever. Daar hoef je niet mee akkoord te gaan.
TO en haar man klinken beiden als mensen die hun grenzen niet kunnen aangeven. Die alles doen wat van hen wordt verwacht. Dat is heel nobel, maar hun gezin gaat er kapot aan. Met al die 'ja's' tegen die werkgevers en tegen andere mensen zeggen ze indirect 'nee' tegen zichzelf en hun eigen gezin.
Het is de hoogste tijd dat daar verandering in komt.
