
Borstkanker, wie wil meekletsen?
dinsdag 14 juli 2020 om 21:56
Belachelijk! Ik zou de druk er goed op houden, gewoon iedere dag bellen. Tot ze je zo zat zijn dat ze het vertellen. Maar diep diep triest dat het zo moet gaan. Vraag me inmiddels wel af in welk land je woont, want dit lijkt me ook niet fijn als je eventueel behandeld moet worden. Is het ook mogelijk dat je daarvoor naar Nederland komt?
dinsdag 14 juli 2020 om 22:06
Ik hoor altijd dat de gezondheidszorg hier goed is, maar dat het vaak lang wachten is. Dat laatste blijkt inmiddels, dat eerste weet ik nog niet. Als ik me in Nederland zou laten behandelen, zou ik alles uit eigen zak moeten betalen, want ik ben in Nederland niet meer verzekerd.
avena wijzigde dit bericht op 19-07-2020 18:11
3.29% gewijzigd
The impossible just takes a little longer.

woensdag 15 juli 2020 om 10:25
Avena, ik hoop dat je vandaagof morgen in ieder geval al meer duidelijkheid krijgt m.b.t. de uitslag van de biopsie. Zo slopend dat wachten.
Ik ben trouwens in het begin ook al erg open geweest over het vertellen over mijn borstkanker. Ik ben docent, geef les aan jongeren tussen 15 en 18 jaar en heb het de klas ook maar gewoon vertelt. Ze zouden het toch gaan zien aangezien ik na de tweede chemo geloof ik al sjaaltjes/ mutsjes moest dragen en ik wel deels door heb gewerkt.
@ Mida, in januari heb ik ook al die scans gehad en toen waren er in rest van mijn lijf geen uitzaaiingen te zien. Dus hopelijk is dat nu weer het geval.
Vanmiddag weer naar het ziekenhuis om vocht weg te laten halen, nu zoveel vocht dat het lijkt alsof ik nu toch weer twee borsten heb (wel heel ongelijk qua vorm
)

Ik ben trouwens in het begin ook al erg open geweest over het vertellen over mijn borstkanker. Ik ben docent, geef les aan jongeren tussen 15 en 18 jaar en heb het de klas ook maar gewoon vertelt. Ze zouden het toch gaan zien aangezien ik na de tweede chemo geloof ik al sjaaltjes/ mutsjes moest dragen en ik wel deels door heb gewerkt.
@ Mida, in januari heb ik ook al die scans gehad en toen waren er in rest van mijn lijf geen uitzaaiingen te zien. Dus hopelijk is dat nu weer het geval.
Vanmiddag weer naar het ziekenhuis om vocht weg te laten halen, nu zoveel vocht dat het lijkt alsof ik nu toch weer twee borsten heb (wel heel ongelijk qua vorm

woensdag 15 juli 2020 om 11:12
Sterkte in het ziekenhuis vanmiddag, FlatWhite! Weet je ook al wanneer je de uitslag van die nieuwe scans zou krijgen?
Ik denk dat er inderdaad weinig anders op zit dan open te zijn over borstkanker als je haar gaat uitvallen en je steeds vaker verstek moet laten gaan bij dingen. Ik zie voornamelijk op tegen het constant iedereen op de hoogte moeten houden (mensen vragen er natuurlijk toch naar als ze je zien) en dat ik straks alleen nog maar kankerpatiënt ben. Sowieso dat iedereen het aan je ziet zodra je op straat loopt. Maar het zal vast wennen.
Ik ben nog niet gebeld door de huisarts en ook niet door het ziekenhuis. Zit erover te denken om zelf maar weer te gaan bellen, maar ik zie er ook tegenop. Heb (weer eens) slecht geslapen afgelopen nacht en weinig mentale weerstand nu. Zit nu al de hele ochtend naast de telefoon, bang om een oproep te missen. Maar daar ga ik me nou niet bepaald beter van voelen.
Ik denk dat er inderdaad weinig anders op zit dan open te zijn over borstkanker als je haar gaat uitvallen en je steeds vaker verstek moet laten gaan bij dingen. Ik zie voornamelijk op tegen het constant iedereen op de hoogte moeten houden (mensen vragen er natuurlijk toch naar als ze je zien) en dat ik straks alleen nog maar kankerpatiënt ben. Sowieso dat iedereen het aan je ziet zodra je op straat loopt. Maar het zal vast wennen.
Ik ben nog niet gebeld door de huisarts en ook niet door het ziekenhuis. Zit erover te denken om zelf maar weer te gaan bellen, maar ik zie er ook tegenop. Heb (weer eens) slecht geslapen afgelopen nacht en weinig mentale weerstand nu. Zit nu al de hele ochtend naast de telefoon, bang om een oproep te missen. Maar daar ga ik me nou niet bepaald beter van voelen.
The impossible just takes a little longer.

woensdag 15 juli 2020 om 11:28
Avena, ik zou gewoon zelf gaan bellen. Mocht de juiste persoon er niet zijn, kun je vragen hoe laat je dan kunt bellen/ gebeld kunt worden. Misschien bellen ze pas eind van de middag en dan kun je misschien nog even wat gaan doen ter afleiding?
Ik heb mijn vaste telefoon doorgeschakeld naar mijn mobiel zodat ik het telefoontje over de scanafspraken niet kan missen. Hopelijk uiterlijk vrijdag de scans en dan ergens volgende week de uitslag.
Ik heb mijn vaste telefoon doorgeschakeld naar mijn mobiel zodat ik het telefoontje over de scanafspraken niet kan missen. Hopelijk uiterlijk vrijdag de scans en dan ergens volgende week de uitslag.
woensdag 15 juli 2020 om 11:49
Pfff... net het ziekenhuis maar weer gebeld... Ze willen me niet doorverbinden met de afdeling chirurgie en ik kwam weer bij dezelfde persoon uit die ik gisteren ook al aan de lijn heb gehad. Hij wilde me weer met een kluitje in het riet sturen, maar toen ik aandrong zei hij dat ik hem over een uur weer terug moet bellen. Geen idee of ik dan wijzer ga worden.
The impossible just takes a little longer.


woensdag 15 juli 2020 om 16:36
Ik heb net op een idiote manier de uitslag gehoord. Ik heb inderdaad borstkanker.
Ik had het ziekenhuis weer teruggebeld en stuitte weer op een muur. Heel vaag verhaal dat er deze week geen afspraken ingepland zouden worden en dat ze me waarschijnlijk volgende week zouden gaan bellen. Ik heb meteen weer de huisartsenpost gebeld. De huisarts belde toen vrij snel terug. Volkomen out of the blue zei hij dat de de uitslag 'positief' was. Doorvragen leerde dat 'positief' betekende dat er een kwaadaardige tumor zit. Ik vroeg hem wat voor soort kanker het was. 'Dat is allemaal maar technisch,' zei hij. 'Maar het is urgent en je moet snel geopereerd worden.' Ik antwoordde dat ik er niet tussen kwam in het ziekenhuis. 'Dan moet je gaan drammen,' zei hij. 'Ga naar het ziekenhuis toe en eis een afspraak.'
Ik was zo flabbergasted van dit alles dat ik hem zelfs niet meer gevraagd heb of hij dat met zijn invloed niet gewoon even zelf kon doen...
De huisarts zei dat ie een printje van de uitslag van de biopsie zou maken en dat ik dat nu meteen kon komen ophalen. De praktijk ging al bijna dicht, dus ik ben stijf van de adrenaline in de auto gesprongen om dat printje op te halen. De envelop dichtgelaten en eerst weer naar huis gereden. Gespannen opengemaakt en daarna heb ik een hele tijd met een vriendin zitten googelen om zoveel mogelijk te begrijpen wat er staat.
Ronduit bizar.
Ik was helemaal laaiend toen ik las dat het rapport van de biopsie van 3 juli dateerde! Dus zij weten al 12 dagen dat ik kanker heb!
En nu moet ik morgen dus op hoge poten naar het ziekenhuis om een afspraak te eisen. Geen idee wie mijn behandelend arts is of gaat zijn. Heb tot nu toe met een radioloog en een chirurg te maken gehad, maar ik neem aan dat er nu een oncoloog aan te pas komt. Het is ook nog steeds een raadsel wie in het ziekenhuis die MRI scan heeft aangevraagd.
Maar nu eerst moed verzamelen om mijn ouders te informeren...
Ik had het ziekenhuis weer teruggebeld en stuitte weer op een muur. Heel vaag verhaal dat er deze week geen afspraken ingepland zouden worden en dat ze me waarschijnlijk volgende week zouden gaan bellen. Ik heb meteen weer de huisartsenpost gebeld. De huisarts belde toen vrij snel terug. Volkomen out of the blue zei hij dat de de uitslag 'positief' was. Doorvragen leerde dat 'positief' betekende dat er een kwaadaardige tumor zit. Ik vroeg hem wat voor soort kanker het was. 'Dat is allemaal maar technisch,' zei hij. 'Maar het is urgent en je moet snel geopereerd worden.' Ik antwoordde dat ik er niet tussen kwam in het ziekenhuis. 'Dan moet je gaan drammen,' zei hij. 'Ga naar het ziekenhuis toe en eis een afspraak.'
Ik was zo flabbergasted van dit alles dat ik hem zelfs niet meer gevraagd heb of hij dat met zijn invloed niet gewoon even zelf kon doen...
De huisarts zei dat ie een printje van de uitslag van de biopsie zou maken en dat ik dat nu meteen kon komen ophalen. De praktijk ging al bijna dicht, dus ik ben stijf van de adrenaline in de auto gesprongen om dat printje op te halen. De envelop dichtgelaten en eerst weer naar huis gereden. Gespannen opengemaakt en daarna heb ik een hele tijd met een vriendin zitten googelen om zoveel mogelijk te begrijpen wat er staat.
Ronduit bizar.
Ik was helemaal laaiend toen ik las dat het rapport van de biopsie van 3 juli dateerde! Dus zij weten al 12 dagen dat ik kanker heb!
En nu moet ik morgen dus op hoge poten naar het ziekenhuis om een afspraak te eisen. Geen idee wie mijn behandelend arts is of gaat zijn. Heb tot nu toe met een radioloog en een chirurg te maken gehad, maar ik neem aan dat er nu een oncoloog aan te pas komt. Het is ook nog steeds een raadsel wie in het ziekenhuis die MRI scan heeft aangevraagd.
Maar nu eerst moed verzamelen om mijn ouders te informeren...
The impossible just takes a little longer.
woensdag 15 juli 2020 om 16:56
Avena, wat erg voor je dat je op deze manier moet horen dat je inderdaad borstkanker hebt. Ik kan je verder geen advies geven want ik woon in een ander land dan jij. Ken je iemand in Spanje die er ook mee te maken heeft gehad, die kan je dan misschien advies geven.
Iemand zei het al eerder, misschien een optie om naar Nederland terug te gaan en dat je daar geholpen kunt worden.
Heel veel sterkte. Ik hoop dat je snel geholpen kunt worden en dat ze je de verdere informatie geven.
Iemand zei het al eerder, misschien een optie om naar Nederland terug te gaan en dat je daar geholpen kunt worden.
Heel veel sterkte. Ik hoop dat je snel geholpen kunt worden en dat ze je de verdere informatie geven.

woensdag 15 juli 2020 om 19:11
Dankjulliewel! Ik ben vooral heel boos dat de uitslag er dus al 12 dagen lag. En als ik niet was gaan drammen, had ik deze week nog steeds niks geweten. Dat doe je mensen toch niet aan? De afgelopen weken waren hels...
Ja, de manier was ook idioot. Maar ik had me er al helemaal op ingesteld dat het kanker zou zijn en nu weet ik het tenminste eindelijk 100% zeker. Al heb ik natuurlijk nog veel vragen, omdat niemand de uitslag van de biopsie met me besproken heeft.
@raccoon, ik ga in ieder geval maar lid worden van de kankerpatiëntenvereniging hier. Misschien kunnen zij me ook helpen om wat meer gevoel te krijgen voor hoe het hier gaat, wat je rechten zijn, hoeveel inspraak je in de behandeling hebt, etc.
Als ik vind dat de behandeling te lang op zich laat wachten, dan zal ik inderdaad de optie van behandeling in Nederland gaan uitzoeken en overwegen. Maar dat heeft wel veel voeten in de aarde. Ik zal sowieso eerst moeten wachten op de uitslag van MRI, omdat die bepaalt hoe groot de tumor is en of er uitzaaiingen naar de lymfeklieren zijn. Daar hangt qua behandelplan toch veel vanaf. Als die resultaten er zijn en ze dan geen urgentie laten blijken, dan moet ik snel een besluit nemen of ik wil uitwijken naar Nederland.
Ja, de manier was ook idioot. Maar ik had me er al helemaal op ingesteld dat het kanker zou zijn en nu weet ik het tenminste eindelijk 100% zeker. Al heb ik natuurlijk nog veel vragen, omdat niemand de uitslag van de biopsie met me besproken heeft.
@raccoon, ik ga in ieder geval maar lid worden van de kankerpatiëntenvereniging hier. Misschien kunnen zij me ook helpen om wat meer gevoel te krijgen voor hoe het hier gaat, wat je rechten zijn, hoeveel inspraak je in de behandeling hebt, etc.
Als ik vind dat de behandeling te lang op zich laat wachten, dan zal ik inderdaad de optie van behandeling in Nederland gaan uitzoeken en overwegen. Maar dat heeft wel veel voeten in de aarde. Ik zal sowieso eerst moeten wachten op de uitslag van MRI, omdat die bepaalt hoe groot de tumor is en of er uitzaaiingen naar de lymfeklieren zijn. Daar hangt qua behandelplan toch veel vanaf. Als die resultaten er zijn en ze dan geen urgentie laten blijken, dan moet ik snel een besluit nemen of ik wil uitwijken naar Nederland.
The impossible just takes a little longer.
woensdag 15 juli 2020 om 21:40
Och Avena, klote dat je gevoel nu echt bevestigd is. En inderdaad wat een stomme manier om erachter te komen. Ik zou het daar toch echt niet bij laten zitten, waarom iemand zo lang in onzekerheid laten zitten als de uitslag bekend is? Maar je weet nu wat je te doen staat, drammen en blijven drammen totdat je precies weet waar je aan toe bent. Ik kan me voorstellen dat het vertrouwen niet heel groot is op deze manier.
FlatWhite, krijg je nu een PET scan? Als die laatste scans goed waren is het nu hopelijk ook nog goed, ik ga heel hard voor je duimen in ieder geval! Konden ze wel aan de verwijderde klieren zien dat de chemo de kankercellen had aangetast?
Ik heb ook een hele tijd zoveel vocht gehad, ik heb het drie keer laten leegtrekken in het ziekenhuis. En nu het vocht weg is heb ik nog steeds een klein ‘borstje’. Ik heb al van een aantal mensen, die vaker geamputeerde borsten zien, gehoord (oedeemtherapeut, verpleegkundige en lingeriezaak) dat ze dachten dat het borstsparend was. Wat ik daaraan wel fijn vind is dat ik nog een decolleté heb.
FlatWhite, krijg je nu een PET scan? Als die laatste scans goed waren is het nu hopelijk ook nog goed, ik ga heel hard voor je duimen in ieder geval! Konden ze wel aan de verwijderde klieren zien dat de chemo de kankercellen had aangetast?
Ik heb ook een hele tijd zoveel vocht gehad, ik heb het drie keer laten leegtrekken in het ziekenhuis. En nu het vocht weg is heb ik nog steeds een klein ‘borstje’. Ik heb al van een aantal mensen, die vaker geamputeerde borsten zien, gehoord (oedeemtherapeut, verpleegkundige en lingeriezaak) dat ze dachten dat het borstsparend was. Wat ik daaraan wel fijn vind is dat ik nog een decolleté heb.

woensdag 15 juli 2020 om 22:07
Avena, wat een ...manier om te horen dat je kanker hebt.
Hopelijk krijg je toch snel meer duidelijkheid en kan er snel worden gestart met de behandeling, in Spanje of hier in Nld.
Mida, ik krijg maandag een skeletscan en als het goed is ook nog binnenkort een CT scan.
En dan hopelijk volgende week ook al de uitslagen want het niet weten is wel weer heel moeilijk.

Hopelijk krijg je toch snel meer duidelijkheid en kan er snel worden gestart met de behandeling, in Spanje of hier in Nld.
Mida, ik krijg maandag een skeletscan en als het goed is ook nog binnenkort een CT scan.
En dan hopelijk volgende week ook al de uitslagen want het niet weten is wel weer heel moeilijk.

woensdag 15 juli 2020 om 22:13
@Avena - wat naar dat je deze diagnose op deze manier doorkrijgt en dat het allemaal zo lang duurt. Even een paar tips (geen persoonlijke ervaring maar wel zelf arts en begeleid een goede vriendin die in het buitenland behandeld word voor kanker):
Ga met iemand naar het ziekenhuis. Liefst een man die de taal vloeiend spreekt en rustig maar dwingend is. Voor je zelf spreken in deze situatie kan ontzettend moeilijk zijn.
Neem aan aantekenblokje mee. Schrijf alle mensen hun namen en hun functies op die je iets vertellen.
Check bij de borstkankervereniging in Spanje wat de protocollen zijn voor wachttijden. Hier in Engeland zou je grond hebben voor een klacht omdat het protocol binnen twee weken van klacht naar behandelplan is (niet dat dat gebeurt maar dat is wat anders).
Heb geduld als je vragen stelt em geef mensen de kans het uit te zoeken. Bij mij in het ziekenhuis veranderen de ‘routes’ die patienten volgen momenteel wekelijks! Ik moet dus vaak patienten letterlijk terug in de wachtkamer zetten terwijl ik de volgende stap voor ze uitzoek terwijl ik dat pre-corona met twee klikken op de muis deed.
Heel veel succes morgen!
Ga met iemand naar het ziekenhuis. Liefst een man die de taal vloeiend spreekt en rustig maar dwingend is. Voor je zelf spreken in deze situatie kan ontzettend moeilijk zijn.
Neem aan aantekenblokje mee. Schrijf alle mensen hun namen en hun functies op die je iets vertellen.
Check bij de borstkankervereniging in Spanje wat de protocollen zijn voor wachttijden. Hier in Engeland zou je grond hebben voor een klacht omdat het protocol binnen twee weken van klacht naar behandelplan is (niet dat dat gebeurt maar dat is wat anders).
Heb geduld als je vragen stelt em geef mensen de kans het uit te zoeken. Bij mij in het ziekenhuis veranderen de ‘routes’ die patienten volgen momenteel wekelijks! Ik moet dus vaak patienten letterlijk terug in de wachtkamer zetten terwijl ik de volgende stap voor ze uitzoek terwijl ik dat pre-corona met twee klikken op de muis deed.
Heel veel succes morgen!
donderdag 16 juli 2020 om 08:08
Dank voor de tips, @Mariel81! Een Spaanssprekende man meenemen gaat nu niet meer lukken. Ik ga maar gewoon kijken hoe ver ik kom in het ziekenhuis en anders weer terug naar de huisartsenpost. Ik neem een schriftje mee. Ga mijn vragen daar alvast in zetten. En ik wilde inderdaad gaan uitzoeken of er hier ook protocollen bestaan.
De combinatie is wel pittig. Eerst een maandlang in onzekerheid, nu definitief weten dat je kanker hebt, de frustratie dat er nog helemaal niets gebeurt qua behandeling en nu zo op mijn strepen moeten gaan staan. Maar mijn gezondheid is nu het enige wat telt, dus ik ben wel gemotiveerd om de strijd aan te gaan.
De combinatie is wel pittig. Eerst een maandlang in onzekerheid, nu definitief weten dat je kanker hebt, de frustratie dat er nog helemaal niets gebeurt qua behandeling en nu zo op mijn strepen moeten gaan staan. Maar mijn gezondheid is nu het enige wat telt, dus ik ben wel gemotiveerd om de strijd aan te gaan.
The impossible just takes a little longer.

vrijdag 17 juli 2020 om 01:37
@Avena: Ik breek even in en wil je veel sterkte wensen. Wat heftig wat er allemaal op je afkomt en hoe dat is gegaan. Dat je er op deze manier achter moet komen dat je grootste angst waarheid is geworden en dat iemand dat ergens al zoveel langer heeft geweten.
Ik hoop dat je inmiddels aan je ouders hebt durven vertellen dat je borstkanker hebt. Dat zal heftig zijn geweest. En dat je lieve mensen om je heen hebt door wie je je gesteund voelt, hoewel het nog altijd een proces is waar jijzelf doorheen moet.
Take care. Ik sluip dit topic weer uit.
Ik hoop dat je inmiddels aan je ouders hebt durven vertellen dat je borstkanker hebt. Dat zal heftig zijn geweest. En dat je lieve mensen om je heen hebt door wie je je gesteund voelt, hoewel het nog altijd een proces is waar jijzelf doorheen moet.


vrijdag 17 juli 2020 om 16:07
Dankjewel, @anijsblokje!
Mijn ouders reageerden heel goed. Ze wisten ook wel al dat de kans heel groot was dat ik borstkanker zou hebben.
De afspraak in het ziekenhuis is uiteindelijk en met veel moeite gelukt. Ik heb maandag een gesprek met de chirurg die het biopt heeft genomen. Eerste vraag wordt onvermijdelijk: 'Waarom heeft u me niet geïnformeerd?'

Mijn ouders reageerden heel goed. Ze wisten ook wel al dat de kans heel groot was dat ik borstkanker zou hebben.
De afspraak in het ziekenhuis is uiteindelijk en met veel moeite gelukt. Ik heb maandag een gesprek met de chirurg die het biopt heeft genomen. Eerste vraag wordt onvermijdelijk: 'Waarom heeft u me niet geïnformeerd?'
The impossible just takes a little longer.

zaterdag 18 juli 2020 om 08:17
Een chirurg die meningen geeft? Niet gebaseerd op medische feiten? Wow...
Mijn missie wordt inderdaad om die arts ervan te overtuigen dat ik alles wil weten. Het goede nieuws, het slechte nieuws, informatie die nog incompleet is. Ik wil alles weten wat zij ook weten. En ik wil meebeslissen over mijn behandeling. Dat kan allemaal anders zijn dan ze gewend zijn, maar als ze me mentaal nog een beetje gezond willen houden, dan is dit echt noodzaak. Bovendien zijn dit levensbepalende beslissingen. En het is mijn lijf.
Ik kan niet zeggen dat ik me nu goed voel, maar er is wel een soort berusting over me gekomen. Weten dat je kanker hebt is inderdaad minder erg dan die killing onzekerheid waar ik een maandlang in heb gezeten. Ik ben nog steeds boos over hoe het tot nu toe is gegaan. En ongerust. Ik mag toch hopen dat ze na de uitslag van de MRI wat urgentie gaan laten zien.
Mijn missie wordt inderdaad om die arts ervan te overtuigen dat ik alles wil weten. Het goede nieuws, het slechte nieuws, informatie die nog incompleet is. Ik wil alles weten wat zij ook weten. En ik wil meebeslissen over mijn behandeling. Dat kan allemaal anders zijn dan ze gewend zijn, maar als ze me mentaal nog een beetje gezond willen houden, dan is dit echt noodzaak. Bovendien zijn dit levensbepalende beslissingen. En het is mijn lijf.
Ik kan niet zeggen dat ik me nu goed voel, maar er is wel een soort berusting over me gekomen. Weten dat je kanker hebt is inderdaad minder erg dan die killing onzekerheid waar ik een maandlang in heb gezeten. Ik ben nog steeds boos over hoe het tot nu toe is gegaan. En ongerust. Ik mag toch hopen dat ze na de uitslag van de MRI wat urgentie gaan laten zien.
The impossible just takes a little longer.

zaterdag 18 juli 2020 om 13:35
Als ik zo tussen de regels door lees, ben jij wel toe aan een goed behandelplan en advies en mogelijkheden tot eigen inbreng.Avena schreef: ↑18-07-2020 08:17Een chirurg die meningen geeft? Niet gebaseerd op medische feiten? Wow...
Mijn missie wordt inderdaad om die arts ervan te overtuigen dat ik alles wil weten. Het goede nieuws, het slechte nieuws, informatie die nog incompleet is. Ik wil alles weten wat zij ook weten. En ik wil meebeslissen over mijn behandeling. Dat kan allemaal anders zijn dan ze gewend zijn, maar als ze me mentaal nog een beetje gezond willen houden, dan is dit echt noodzaak. Bovendien zijn dit levensbepalende beslissingen. En het is mijn lijf.
Ik kan niet zeggen dat ik me nu goed voel, maar er is wel een soort berusting over me gekomen. Weten dat je kanker hebt is inderdaad minder erg dan die killing onzekerheid waar ik een maandlang in heb gezeten. Ik ben nog steeds boos over hoe het tot nu toe is gegaan. En ongerust. Ik mag toch hopen dat ze na de uitslag van de MRI wat urgentie gaan laten zien.
Ik geloof, dat als ik jou was, dat ik alle spullen zou opvragen en als de brandweer voor een second opinion naar het gespecialiseerde zkh in Nederland zou gaan....

zaterdag 18 juli 2020 om 13:45
Ja, ik zou altijd een second opinion aanraden. Misschien kan dat zelfs wel als video call nu met Corona? Zo ben ik zelf in het AvL binnengestapt waar ik wel opties kreeg (en direct genetisch onderzoek werd opgestart omdat ik wel erg jong was).
Hoe oud ben je Avena? Komt er meer borstkanker (<50 jaar / bij man, of eierstokkanker) in je familie voor?
Hoe oud ben je Avena? Komt er meer borstkanker (<50 jaar / bij man, of eierstokkanker) in je familie voor?