Gezondheid
alle pijlers
de ongemakken van de overgang
maandag 22 augustus 2016 om 13:44
Hallo allemaal,
Sinds een half jaar zo ongeveer ben ik begonnen met de pre menopauze zoals dat chique heet.
De menstruaties zijn veel heviger dan normaal en duren ook zeker 2 a 3 dagen langer.
Het verschijnsel pijn in alle ledematen alsof er overheen gewalst is heb ik ook.
De psychische kant vind ik veel erger.
Ben in een rollercoaster van emoties terecht gekomen waarin ik mezelf soms zo onredelijk vind reageren op situaties maar kan ze niet tegen gaan.
Ben een ontzettende twijfelaar geworden. Heb heel veel moeite met gezag gekregen en kan overal om huilen.
Mijn huisarts wil er voorlopig niets mee doen....het hoort bij je leeftijd en het wordt weer beter kreeg ik te horen.
Voel me sommige momenten ontzettend verdrietig en alleen en verlang dan ineens naar iemand naast me en andere momenten kan ik euforisch van de daken schreeuwen dat ik alles alleen kan en me daar prettig bij voel.
Zijn er misschien dames hier die er met mij over willen schrijven in een ongedwongen sfeer?
Het forum vrouw en overgang heb ik uiteraard bekeken maar dat is het niet voor mij.
Sinds een half jaar zo ongeveer ben ik begonnen met de pre menopauze zoals dat chique heet.
De menstruaties zijn veel heviger dan normaal en duren ook zeker 2 a 3 dagen langer.
Het verschijnsel pijn in alle ledematen alsof er overheen gewalst is heb ik ook.
De psychische kant vind ik veel erger.
Ben in een rollercoaster van emoties terecht gekomen waarin ik mezelf soms zo onredelijk vind reageren op situaties maar kan ze niet tegen gaan.
Ben een ontzettende twijfelaar geworden. Heb heel veel moeite met gezag gekregen en kan overal om huilen.
Mijn huisarts wil er voorlopig niets mee doen....het hoort bij je leeftijd en het wordt weer beter kreeg ik te horen.
Voel me sommige momenten ontzettend verdrietig en alleen en verlang dan ineens naar iemand naast me en andere momenten kan ik euforisch van de daken schreeuwen dat ik alles alleen kan en me daar prettig bij voel.
Zijn er misschien dames hier die er met mij over willen schrijven in een ongedwongen sfeer?
Het forum vrouw en overgang heb ik uiteraard bekeken maar dat is het niet voor mij.
vrijdag 21 augustus 2020 om 18:36
Herkenbaar! Dat snel volschieten/ontroerd zijn had ik altijd vlak voor de menstruatie.
In de overgangsjaren helaas continu.
Maar troost je, als je eenmaal in de menopauze bent, is het over!
vrijdag 21 augustus 2020 om 20:19
vrijdag 21 augustus 2020 om 23:07
zaterdag 22 augustus 2020 om 01:07
zaterdag 22 augustus 2020 om 09:57
Ik ben toch maar naar de huisarts gegaan, kon bijna niet meer van de stoel komen. Iets met mijn bekken, op een of andere manier overbelast. Ik denk zelf door een eind over het strand lopen.
Hoe dan ook, paracetamol is my friend nu.
En ze dacht nog niet dat ik in de overgang zit.
Dus ik sluip maar weer weg uit dit topic
Hoe dan ook, paracetamol is my friend nu.
En ze dacht nog niet dat ik in de overgang zit.
Dus ik sluip maar weer weg uit dit topic
Je hebt hierin natuurlijk geen goed of fout maar dat wat jij zegt is het dus niet...
zaterdag 22 augustus 2020 om 10:06
Als je van '71 bent zoals je nick doet vermoeden kan ik je wel uit de droom helpen. Dan zit je huisarts er bijna zeker naast. Er is dan al van alles gaande hoor. Ik ben ook van 1971, en ik ben al vanaf 2014 aan het rommelen. Je kent je eigen lichaam goed genoeg om te vermoeden dat er wat speelt, soms krijg je bij de huisarts het gevoel dat je niet helemaal spoort lijkt het wel..felice71 schreef: ↑22-08-2020 09:57Ik ben toch maar naar de huisarts gegaan, kon bijna niet meer van de stoel komen. Iets met mijn bekken, op een of andere manier overbelast. Ik denk zelf door een eind over het strand lopen.
Hoe dan ook, paracetamol is my friend nu.
En ze dacht nog niet dat ik in de overgang zit.
Dus ik sluip maar weer weg uit dit topic
zaterdag 22 augustus 2020 om 11:55
Ik kan alvast waarschuwen dat zulke klachten in de overgang niet minder worden.felice71 schreef: ↑22-08-2020 09:57Ik ben toch maar naar de huisarts gegaan, kon bijna niet meer van de stoel komen. Iets met mijn bekken, op een of andere manier overbelast. Ik denk zelf door een eind over het strand lopen.
Hoe dan ook, paracetamol is my friend nu.
En ze dacht nog niet dat ik in de overgang zit.
Dus ik sluip maar weer weg uit dit topic
zaterdag 22 augustus 2020 om 12:47
Ik ben ook van 1971 en ook volop in de overgang.felice71 schreef: ↑22-08-2020 09:57Ik ben toch maar naar de huisarts gegaan, kon bijna niet meer van de stoel komen. Iets met mijn bekken, op een of andere manier overbelast. Ik denk zelf door een eind over het strand lopen.
Hoe dan ook, paracetamol is my friend nu.
En ze dacht nog niet dat ik in de overgang zit.
Dus ik sluip maar weer weg uit dit topic
zondag 23 augustus 2020 om 11:11
Ik kom me hier ook maar weer eens melden. Slikte jarenlang de pil en de laatste twee à drie jaar merkte ik in de stopweek allerlei dingen die aan de overgang deden denken. Zo labiel als een vaas zonder voetje, nachtzweten, migraine-achtige hoofdpijn, somber, uren wakker liggen 's nachts... Ik was elke keer blij als die stopweek weer voorbij was en bezwoer mezelf dat ik nog jarenlang met de pil door zou gaan.
En toen kreeg ik de diagnose hormoongevoelige borstkanker. Nu heb ik de stoute schoenen maar aangetrokken en ben gestopt met de pil. Er moet straks ook nog hormoontherapie overheen, dus dan wordt alles alleen maar erger. Liever een beetje geleidelijkheid inbouwen, nu de oestrogeenkraan straks zo ongeveer helemaal dicht gaat.
Ik ben nu een maand van de pil af en hou mijn vingers gekruist. Tot nu toe valt het me enorm mee. Geen last meer van somberheid of labiel zijn (hoewel die borstkanker natuurlijk niet helpt), nauwelijks hoofdpijn en voornamelijk last van opvliegers en gebroken nachten. Ook nog niet ongesteld geworden. Wel vrij kort na het stoppen met de pil blaasontsteking gekregen. Ik heb geen idee hoe ver ik in het proces ben, maar so far so good. Ik ben (pas) 46, maar mijn moeder was op haar 44e overal vanaf en mijn oma zelfs op haar 40e al.
De huisarts die ik vertelde over mijn klachten zei dat ik onmogelijk in de overgang kon zijn vanwege mijn leeftijd. Dom mens. Nota bene zelf 60+ en dan nog zo weinig weten van de overgang.
En toen kreeg ik de diagnose hormoongevoelige borstkanker. Nu heb ik de stoute schoenen maar aangetrokken en ben gestopt met de pil. Er moet straks ook nog hormoontherapie overheen, dus dan wordt alles alleen maar erger. Liever een beetje geleidelijkheid inbouwen, nu de oestrogeenkraan straks zo ongeveer helemaal dicht gaat.
Ik ben nu een maand van de pil af en hou mijn vingers gekruist. Tot nu toe valt het me enorm mee. Geen last meer van somberheid of labiel zijn (hoewel die borstkanker natuurlijk niet helpt), nauwelijks hoofdpijn en voornamelijk last van opvliegers en gebroken nachten. Ook nog niet ongesteld geworden. Wel vrij kort na het stoppen met de pil blaasontsteking gekregen. Ik heb geen idee hoe ver ik in het proces ben, maar so far so good. Ik ben (pas) 46, maar mijn moeder was op haar 44e overal vanaf en mijn oma zelfs op haar 40e al.
De huisarts die ik vertelde over mijn klachten zei dat ik onmogelijk in de overgang kon zijn vanwege mijn leeftijd. Dom mens. Nota bene zelf 60+ en dan nog zo weinig weten van de overgang.
The impossible just takes a little longer.
vrijdag 11 september 2020 om 22:25
Ja je kan klachten hebben. Mirena zit alleen progesteron in en werkt lokaal op het baarmoeder slijmvlies . Daling oestrogeen plus progesteron is gewoon gaande.
vrijdag 11 september 2020 om 23:32
Hoe gaan jullie om met de paniekaanvallen? Ik vind het maar raar dat hormonen dusdanig invloed kunnen hebben dat je paniekaanvallen krijgt en toch heb ik het sinds de overgang af en toe. Vooral als ik het idee heb dat er iets van me verwacht wordt en alle ogen op me gericht zijn ( bv op het werk tijdens vergaderingen, of bij een bezoek in het ziekenhuis en je zit voor de specialist 
).
Mijn hart klopt dan ineens als een malle, ik kom niet goed uit mijn woorden en begin te zweten als een gek.....zo irritant. Nooit eerder gehad.
). Mijn hart klopt dan ineens als een malle, ik kom niet goed uit mijn woorden en begin te zweten als een gek.....zo irritant. Nooit eerder gehad.
zaterdag 12 september 2020 om 06:17
Ik heb sinds een tijdje last van een warme gloed in mijn voeten. Vanaf mijn scheen tot de wreef van mijn voet ongeveer. Soms links, dan weer rechts. Het is pulserend, dus het komt opzetten, wordt warm, en trekt dan weer weg.
Soms een paar keer per dag, en dan weer weken niet.
Echte opvliegers heb ik nog niet gehad.
Herkent iemand dit als een overgangsklacht?
Soms een paar keer per dag, en dan weer weken niet.
Echte opvliegers heb ik nog niet gehad.
Herkent iemand dit als een overgangsklacht?
zaterdag 12 september 2020 om 06:18
Venusss schreef: ↑11-09-2020 23:32Hoe gaan jullie om met de paniekaanvallen? Ik vind het maar raar dat hormonen dusdanig invloed kunnen hebben dat je paniekaanvallen krijgt en toch heb ik het sinds de overgang af en toe. Vooral als ik het idee heb dat er iets van me verwacht wordt en alle ogen op me gericht zijn ( bv op het werk tijdens vergaderingen, of bij een bezoek in het ziekenhuis en je zit voor de specialist
Mijn hart klopt dan ineens als een malle, ik kom niet goed uit mijn woorden en begin te zweten als een gek.....zo irritant. Nooit eerder gehad.
Paniekaanvallen had ik als twintiger. Dat is uiteindelijk vanzelf gestopt, dus geen tips.
zaterdag 12 september 2020 om 08:28
Ik heb een wat vol gevoel in mijn maag, ook weinig eetlust.
Stress is een trigger, momenteel alleen ziekte dood en ellende om me heen. Soms heb ik gewoon zin om weer aan de pil te gaan. Toen was het leven een stuk leuker, voelde ik me sterker.
zaterdag 12 september 2020 om 11:28
Voordat de overgangsklachten bij mij toesloegen had ik ook wel lokale opvliegers, een stukje been dat opeens heel warm werd, alsof daar de zon op schijnt terwijl de rest van je lijf in de schaduw zit. Heel wonderlijk.FarFarAway schreef: ↑12-09-2020 06:17Ik heb sinds een tijdje last van een warme gloed in mijn voeten. Vanaf mijn scheen tot de wreef van mijn voet ongeveer. Soms links, dan weer rechts. Het is pulserend, dus het komt opzetten, wordt warm, en trekt dan weer weg.
Soms een paar keer per dag, en dan weer weken niet.
Echte opvliegers heb ik nog niet gehad.
Herkent iemand dit als een overgangsklacht?
Nu word ik helemaal warm en meestal met een warm karweitje. Ben ik al warm, gaat mijn interne thermostaat er nog een schepje bovenop leggen.
zaterdag 12 september 2020 om 12:06
Venusss schreef: ↑11-09-2020 23:32Hoe gaan jullie om met de paniekaanvallen? Ik vind het maar raar dat hormonen dusdanig invloed kunnen hebben dat je paniekaanvallen krijgt en toch heb ik het sinds de overgang af en toe. Vooral als ik het idee heb dat er iets van me verwacht wordt en alle ogen op me gericht zijn ( bv op het werk tijdens vergaderingen, of bij een bezoek in het ziekenhuis en je zit voor de specialist
Mijn hart klopt dan ineens als een malle, ik kom niet goed uit mijn woorden en begin te zweten als een gek.....zo irritant. Nooit eerder gehad.
Het klinkt misschien heel raar: door het niet als paniekaanval te zien, maar als een vervelend verschijnsel dat hooguit een kwartier duurt en dan weer wegzakt. Rustig afwachten. Als je bijvoorbeeld lesgeeft lijkt het me lastig mee omgaan.
Behalve tijdens een paar erg moeilijke, onzekere weken in mijn leven kende ik geen paniekaanvallen dus het was tamelijk vreemd toen dat begon: opeens fel uitbrekend zweet, jagend hart, mistig hoofd, en dat zonder duidelijke aanleiding.
In het begin, niet wetend dat het de overgang was, heb ik er wel over gepiekerd (en daar werd het erger door).
De overgang begon bij mij tamelijk laat (bijna 50), en vriendinnen hadden die onzekere beginfase allang gehad, dat stelde gerust, al schaamde ik me achteraf wel over mijn gebrek aan sensitiviteit. Lang gedacht dat ze overdreven.
En plotseling warme voeten: yep. Gelukkig wel allebei tegelijk. Eén sok aan en één sok uit loopt zo scheef
nounou
