Gezondheid
alle pijlers
de ongemakken van de overgang
maandag 22 augustus 2016 om 13:44
Hallo allemaal,
Sinds een half jaar zo ongeveer ben ik begonnen met de pre menopauze zoals dat chique heet.
De menstruaties zijn veel heviger dan normaal en duren ook zeker 2 a 3 dagen langer.
Het verschijnsel pijn in alle ledematen alsof er overheen gewalst is heb ik ook.
De psychische kant vind ik veel erger.
Ben in een rollercoaster van emoties terecht gekomen waarin ik mezelf soms zo onredelijk vind reageren op situaties maar kan ze niet tegen gaan.
Ben een ontzettende twijfelaar geworden. Heb heel veel moeite met gezag gekregen en kan overal om huilen.
Mijn huisarts wil er voorlopig niets mee doen....het hoort bij je leeftijd en het wordt weer beter kreeg ik te horen.
Voel me sommige momenten ontzettend verdrietig en alleen en verlang dan ineens naar iemand naast me en andere momenten kan ik euforisch van de daken schreeuwen dat ik alles alleen kan en me daar prettig bij voel.
Zijn er misschien dames hier die er met mij over willen schrijven in een ongedwongen sfeer?
Het forum vrouw en overgang heb ik uiteraard bekeken maar dat is het niet voor mij.
Sinds een half jaar zo ongeveer ben ik begonnen met de pre menopauze zoals dat chique heet.
De menstruaties zijn veel heviger dan normaal en duren ook zeker 2 a 3 dagen langer.
Het verschijnsel pijn in alle ledematen alsof er overheen gewalst is heb ik ook.
De psychische kant vind ik veel erger.
Ben in een rollercoaster van emoties terecht gekomen waarin ik mezelf soms zo onredelijk vind reageren op situaties maar kan ze niet tegen gaan.
Ben een ontzettende twijfelaar geworden. Heb heel veel moeite met gezag gekregen en kan overal om huilen.
Mijn huisarts wil er voorlopig niets mee doen....het hoort bij je leeftijd en het wordt weer beter kreeg ik te horen.
Voel me sommige momenten ontzettend verdrietig en alleen en verlang dan ineens naar iemand naast me en andere momenten kan ik euforisch van de daken schreeuwen dat ik alles alleen kan en me daar prettig bij voel.
Zijn er misschien dames hier die er met mij over willen schrijven in een ongedwongen sfeer?
Het forum vrouw en overgang heb ik uiteraard bekeken maar dat is het niet voor mij.
maandag 10 april 2017 om 10:40
quote:moska2002 schreef op 04 april 2017 @ 12:37:
Hoi allemaal,
Ik meld me hier ook maar even. Was een eigen topic gestart over jong in de overgang, maar daar zit geen schot in en hier vind ik volgens mij een hoop ervaringsdeskundigen.
Zelf ben ik er sinds begin januari achter dat ik in de overgang ben (ben nu 37) en sinds een maand slik ik Femoston. Ik weet nog niet precies wat het met me doet, maar ik heb wel het idee dat ik wat rustiger ben in de zin van dat ik niet meer zo van hoge pieken, naar diepe dalen schiet qua emoties, humeur en energie. En bijkomend voordeel, mijn opvliegers zijn zo goed als weg en ik slaap ook beter. Mmm, als ik dit zo lees, dan doen die pilletjes blijkbaar toch wel wat. Over drie maanden weer naar de gynaecoloog voor evaluatie.Hoe ben je daar achter gekomen en welke klachten had je? Ik ben net zo oud als jij en ik word gek van alle kwaaltjes, huisarts maakt er echter niet veel van
Hoi allemaal,
Ik meld me hier ook maar even. Was een eigen topic gestart over jong in de overgang, maar daar zit geen schot in en hier vind ik volgens mij een hoop ervaringsdeskundigen.
Zelf ben ik er sinds begin januari achter dat ik in de overgang ben (ben nu 37) en sinds een maand slik ik Femoston. Ik weet nog niet precies wat het met me doet, maar ik heb wel het idee dat ik wat rustiger ben in de zin van dat ik niet meer zo van hoge pieken, naar diepe dalen schiet qua emoties, humeur en energie. En bijkomend voordeel, mijn opvliegers zijn zo goed als weg en ik slaap ook beter. Mmm, als ik dit zo lees, dan doen die pilletjes blijkbaar toch wel wat. Over drie maanden weer naar de gynaecoloog voor evaluatie.Hoe ben je daar achter gekomen en welke klachten had je? Ik ben net zo oud als jij en ik word gek van alle kwaaltjes, huisarts maakt er echter niet veel van
maandag 10 april 2017 om 14:16
Volgens mijn huisarts zegt een bloedtest niets, omdat het een momentopname is. En hormoonschommelingen zijn vanaf begin 40 op zich niet abnormaal.
Ik heb wel wat slaapmedicatie meegekregen. Komend paasweekeind ga ik heerlijk onder zeil! Eindelijk weer een keertje doorslapen, hoop ik. Ik verheug me er zo op!
En ook maar meteen doorgestuurd voor een mammografie. Mijn borsten doen gezellig mee met schommelen. Veel meer klierweefsel dan voorheen en omdat ik al eens een knobbeltje gehad heb, toch maar even extra laten controleren.
Ik vind het prima hoor, om vroeg in de overgang te komen. Klaar met baren, dus wat dat betreft is het oké. Ik hoop alleen wel dat ik er dan ook snel helemaal vanaf ben.
Ik heb wel wat slaapmedicatie meegekregen. Komend paasweekeind ga ik heerlijk onder zeil! Eindelijk weer een keertje doorslapen, hoop ik. Ik verheug me er zo op!
En ook maar meteen doorgestuurd voor een mammografie. Mijn borsten doen gezellig mee met schommelen. Veel meer klierweefsel dan voorheen en omdat ik al eens een knobbeltje gehad heb, toch maar even extra laten controleren.
Ik vind het prima hoor, om vroeg in de overgang te komen. Klaar met baren, dus wat dat betreft is het oké. Ik hoop alleen wel dat ik er dan ook snel helemaal vanaf ben.
maandag 10 april 2017 om 14:22
quote:KessAgain schreef op 10 april 2017 @ 14:16:
Volgens mijn huisarts zegt een bloedtest niets, omdat het een momentopname is. En hormoonschommelingen zijn vanaf begin 40 op zich niet abnormaal.
Ik heb wel wat slaapmedicatie meegekregen. Komend paasweekeind ga ik heerlijk onder zeil! Eindelijk weer een keertje doorslapen, hoop ik. Ik verheug me er zo op!
En ook maar meteen doorgestuurd voor een mammografie. Mijn borsten doen gezellig mee met schommelen. Veel meer klierweefsel dan voorheen en omdat ik al eens een knobbeltje gehad heb, toch maar even extra laten controleren.
Ik vind het prima hoor, om vroeg in de overgang te komen. Klaar met baren, dus wat dat betreft is het oké. Ik hoop alleen wel dat ik er dan ook snel helemaal vanaf ben.1x een bloedtest zegt inderdaad niets. Moet altijd herhaald worden op een ander moment in de cyclus.
Volgens mijn huisarts zegt een bloedtest niets, omdat het een momentopname is. En hormoonschommelingen zijn vanaf begin 40 op zich niet abnormaal.
Ik heb wel wat slaapmedicatie meegekregen. Komend paasweekeind ga ik heerlijk onder zeil! Eindelijk weer een keertje doorslapen, hoop ik. Ik verheug me er zo op!
En ook maar meteen doorgestuurd voor een mammografie. Mijn borsten doen gezellig mee met schommelen. Veel meer klierweefsel dan voorheen en omdat ik al eens een knobbeltje gehad heb, toch maar even extra laten controleren.
Ik vind het prima hoor, om vroeg in de overgang te komen. Klaar met baren, dus wat dat betreft is het oké. Ik hoop alleen wel dat ik er dan ook snel helemaal vanaf ben.1x een bloedtest zegt inderdaad niets. Moet altijd herhaald worden op een ander moment in de cyclus.
maandag 10 april 2017 om 15:06
@Star, ik ben begin januari naar de huisarts geweest en heb mijn vermoeden voorgelegd aan hem, daarop heb ik een bloedtest gehad, waarbij de fsh waarde 76 was. Hierop ben ik doorgestuurd naar de gynaecoloog, die de bloedtest nogmaals heeft herhaald, maar dan uitgebreider, plus een inwendige echo waarop een heel minimaal baarmoederslijmvlies te zien was.. Uit het bloedonderzoek kwam wederom een hoge fsh waarde (73 dacht ik) en een hele lage oestrogeen (? weet ik even niet zeker) waarde.
En waarom ik het vermoeden had dat ik in de overgang was? Nou, het was eigenlijk een optelsom, waarbij ik een hele tijd mijn klachten aan andere factoren heb toegeschreven (stress door diverse vervelende tot zeer nare gebeurtenissen in mijn naaste familie en bij mijzelf). Totdat ik ineens niet meer ongesteld werd en ik 100% zeker wist niet zwanger te zijn en ik ging googlen. Toen werd het mij duidelijk dat mijn "koortsaanvallen" eigenlijk opvliegers waren en dat het slechter slapen, de stemmingswisselingen, het gebrek aan energie en de hartkloppingen (en misschien nog wel meer dingen die me niet eens opgevallen zijn) weleens overgangsverschijnselen konden zijn. En ik wist dat mijn moeder ook vrij vroeg was (ik meende begin 40, maar later bleek ze 38 te zijn geweest). Vandaar mijn gang naar de huisarts (had zelf al een aantal dingen bedacht zoals meer sporten, yoga en vitamine d3 slikken) en hij stelde bloedprikken voor, waarna het balletje is gaan rollen. Inmiddels de bloedonderzoeken dus gehad, net als de controle mammografie. Eind deze maand nog een botdichtheidsonderzoek en over een maand of drie weer de gynaecoloog.
Inmiddels heb ik ook de intake gesprekken bij de psycholoog achter de rug en mag ik binnenkort beginnen met beeldende therapie. Men is er alleen nog niet helemaal over uit of ik nu overbelast ben met als gevolg een matige depressie, waarbij de diagnose overgang de spreekwoordelijke druppel is geweest, of dat ik stiekem toch depressief aangelegd ben wat versterkt wordt door alle ellende van de afgelopen jaren icm de overgang. Iets met niet helemaal in een hokje passen en blijkbaar een zeer goede manier van omgaan met situaties, omdat ik over het algemeen redelijk goed functioneer (en alleen probeer in te storten in mijn vrije tijd)
En waarom ik het vermoeden had dat ik in de overgang was? Nou, het was eigenlijk een optelsom, waarbij ik een hele tijd mijn klachten aan andere factoren heb toegeschreven (stress door diverse vervelende tot zeer nare gebeurtenissen in mijn naaste familie en bij mijzelf). Totdat ik ineens niet meer ongesteld werd en ik 100% zeker wist niet zwanger te zijn en ik ging googlen. Toen werd het mij duidelijk dat mijn "koortsaanvallen" eigenlijk opvliegers waren en dat het slechter slapen, de stemmingswisselingen, het gebrek aan energie en de hartkloppingen (en misschien nog wel meer dingen die me niet eens opgevallen zijn) weleens overgangsverschijnselen konden zijn. En ik wist dat mijn moeder ook vrij vroeg was (ik meende begin 40, maar later bleek ze 38 te zijn geweest). Vandaar mijn gang naar de huisarts (had zelf al een aantal dingen bedacht zoals meer sporten, yoga en vitamine d3 slikken) en hij stelde bloedprikken voor, waarna het balletje is gaan rollen. Inmiddels de bloedonderzoeken dus gehad, net als de controle mammografie. Eind deze maand nog een botdichtheidsonderzoek en over een maand of drie weer de gynaecoloog.
Inmiddels heb ik ook de intake gesprekken bij de psycholoog achter de rug en mag ik binnenkort beginnen met beeldende therapie. Men is er alleen nog niet helemaal over uit of ik nu overbelast ben met als gevolg een matige depressie, waarbij de diagnose overgang de spreekwoordelijke druppel is geweest, of dat ik stiekem toch depressief aangelegd ben wat versterkt wordt door alle ellende van de afgelopen jaren icm de overgang. Iets met niet helemaal in een hokje passen en blijkbaar een zeer goede manier van omgaan met situaties, omdat ik over het algemeen redelijk goed functioneer (en alleen probeer in te storten in mijn vrije tijd)
maandag 15 mei 2017 om 05:12
Egopost:
Zwak, duizeligheid, vaag misselijk, zweterig, brandend maagzuur, spierpijnen, kon een paar dagen weer niet diep genoeg ademen en ik heb momenten waarop ik vergeet te ademen, koud, warm, moe, angstig.
Ik kan het niet eens opbrengen daar een normaal verhaal van te maken.
En eigenlijk ging het een hele tijd best wel goed.
Mijn laatste menstruatie duurde maar 1 dag, en ik ben sinsdien eigenlijk alleen nog maar beroerd geweest.
Soms denk ik dat ik een hartaanval heb, andere keren dat het voornamelijk aan mijn maagzuur ligt.
Heb ik paniekaanvallen? Depressie? Moet ik weer aan de citalopram?
Of is het gewoon de overgang, waar ik volgens de dokter te jong voor ben?
Ik word er echt even niet goed van.
In ieder geval, nu ik dit schrijf, komen eindelijk de tranen die al 3 weken zo hoog zitten, maar er niet uit wilden.
Het lijkt alsof ik goede en slechte maanden heb, en dit is een slechte.
Volgende week moet ik weer ongesteld worden, ik ben nog steeds redelijk regelmatig.
Ik kan niet wachten, ik lijk me het best te voelen tijdens mijn menstruatie.
Ik hoop dat het jullie beter gaat.
Zwak, duizeligheid, vaag misselijk, zweterig, brandend maagzuur, spierpijnen, kon een paar dagen weer niet diep genoeg ademen en ik heb momenten waarop ik vergeet te ademen, koud, warm, moe, angstig.
Ik kan het niet eens opbrengen daar een normaal verhaal van te maken.
En eigenlijk ging het een hele tijd best wel goed.
Mijn laatste menstruatie duurde maar 1 dag, en ik ben sinsdien eigenlijk alleen nog maar beroerd geweest.
Soms denk ik dat ik een hartaanval heb, andere keren dat het voornamelijk aan mijn maagzuur ligt.
Heb ik paniekaanvallen? Depressie? Moet ik weer aan de citalopram?
Of is het gewoon de overgang, waar ik volgens de dokter te jong voor ben?
Ik word er echt even niet goed van.
In ieder geval, nu ik dit schrijf, komen eindelijk de tranen die al 3 weken zo hoog zitten, maar er niet uit wilden.
Het lijkt alsof ik goede en slechte maanden heb, en dit is een slechte.
Volgende week moet ik weer ongesteld worden, ik ben nog steeds redelijk regelmatig.
Ik kan niet wachten, ik lijk me het best te voelen tijdens mijn menstruatie.
Ik hoop dat het jullie beter gaat.
Het was zo donker dat ik overal lichtpuntjes zag.
maandag 15 mei 2017 om 16:09
Na het lezen van dit topic valt het me op dat huisartsen bijster weinig inlevingsvermogen hebben voor vrouwen met overgangsklachten. Daar valt nog heel wat te winnen. Nadat ik stopte met de pil kwam de ellende bij mij. Ik wist niet wat me mankeerde, maar er moest wel iets goed mis zijn. Vreselijke duizelingen, vaag zicht, hoofdpijn...erge pijn in mijn nek en schouders, tintelingen...meerdere malen bij de dokter geweest, en ook wel gevraagd of het de overgang kon zijn. Maar dat kon niet. Nu weet ik beter. Hormoonschommelingen kunnen rare dingen doen met je lichaam en geest. Ook wel logisch dat mijn lijf na 27 jaar pilgebruik in een crisis raakte na wegvallen van constante hormonenaanvoer.
Als mijn huisarts, nota bene een vrouw, hier wat meer over verteld had, had ik het niet allemaal zelf hoeven uitzoeken. Ik kan het mens nog steeds niet uitstaan.
Als mijn huisarts, nota bene een vrouw, hier wat meer over verteld had, had ik het niet allemaal zelf hoeven uitzoeken. Ik kan het mens nog steeds niet uitstaan.
maandag 15 mei 2017 om 16:13
Delite_ schreef: ↑15-05-2017 05:12Egopost:
Zwak, duizeligheid, vaag misselijk, zweterig, brandend maagzuur, spierpijnen, kon een paar dagen weer niet diep genoeg ademen en ik heb momenten waarop ik vergeet te ademen, koud, warm, moe, angstig.
Ik kan het niet eens opbrengen daar een normaal verhaal van te maken.
En eigenlijk ging het een hele tijd best wel goed.
Mijn laatste menstruatie duurde maar 1 dag, en ik ben sinsdien eigenlijk alleen nog maar beroerd geweest.
Soms denk ik dat ik een hartaanval heb, andere keren dat het voornamelijk aan mijn maagzuur ligt.
Heb ik paniekaanvallen? Depressie? Moet ik weer aan de citalopram?
Of is het gewoon de overgang, waar ik volgens de dokter te jong voor ben?
Ik word er echt even niet goed van.
In ieder geval, nu ik dit schrijf, komen eindelijk de tranen die al 3 weken zo hoog zitten, maar er niet uit wilden.
Het lijkt alsof ik goede en slechte maanden heb, en dit is een slechte.
Volgende week moet ik weer ongesteld worden, ik ben nog steeds redelijk regelmatig.
Ik kan niet wachten, ik lijk me het best te voelen tijdens mijn menstruatie.
Ik hoop dat het jullie beter gaat.
maandag 15 mei 2017 om 17:04
Zo herkenbaar. Het lijkt wel of ik weer in de pubertijd zit. Ik ben enorm dwars maar ook heel erg huilerig en emotioneel. Heb ook enorme moeite met grote keuzes maken en twijfel aan mijn hele leven. Voorheen geen last van. Ik vind dus het geestelijke stukje ook het moeilijkst.
Ik word soms niet meer ongesteld en als ik het wel wordt dan met enorm veel pijn.
Ik kreeg als advies om meer groenten te gaan eten, geen frisdrank en koffie meer de suikers ook te laten staan en het rode vlees te schrappen. Extra vitamines c e.d. Ik loop zelf bij een homeopaat voor ondersteuning waarbij ik ook veel praat en de tranen nog wel eens vloeien.
Ik merk in mijn omgeving ook wel heel erg dat je niet mag zeuren gaat wel weer over die opvliegers. Ik heb geeneens opvliegers ik heb het enorm moeilijk met mezelf. Vooral veel vrouwen doen enorm hard pilletje er in en kom op weer verder.
Knuffels voor alle dames die het moeilijk hebben
Ik word soms niet meer ongesteld en als ik het wel wordt dan met enorm veel pijn.
Ik kreeg als advies om meer groenten te gaan eten, geen frisdrank en koffie meer de suikers ook te laten staan en het rode vlees te schrappen. Extra vitamines c e.d. Ik loop zelf bij een homeopaat voor ondersteuning waarbij ik ook veel praat en de tranen nog wel eens vloeien.
Ik merk in mijn omgeving ook wel heel erg dat je niet mag zeuren gaat wel weer over die opvliegers. Ik heb geeneens opvliegers ik heb het enorm moeilijk met mezelf. Vooral veel vrouwen doen enorm hard pilletje er in en kom op weer verder.
Knuffels voor alle dames die het moeilijk hebben
be free
maandag 15 mei 2017 om 17:04
Zo herkenbaar. Het lijkt wel of ik weer in de pubertijd zit. Ik ben enorm dwars maar ook heel erg huilerig en emotioneel. Heb ook enorme moeite met grote keuzes maken en twijfel aan mijn hele leven. Voorheen geen last van. Ik vind dus het geestelijke stukje ook het moeilijkst.
Ik word soms niet meer ongesteld en als ik het wel wordt dan met enorm veel pijn.
Ik kreeg als advies om meer groenten te gaan eten, geen frisdrank en koffie meer de suikers ook te laten staan en het rode vlees te schrappen. Extra vitamines c e.d. Ik loop zelf bij een homeopaat voor ondersteuning waarbij ik ook veel praat en de tranen nog wel eens vloeien.
Ik merk in mijn omgeving ook wel heel erg dat je niet mag zeuren gaat wel weer over die opvliegers. Ik heb geeneens opvliegers ik heb het enorm moeilijk met mezelf. Vooral veel vrouwen doen enorm hard pilletje er in en kom op weer verder.
Knuffels voor alle dames die het moeilijk hebben
Ik word soms niet meer ongesteld en als ik het wel wordt dan met enorm veel pijn.
Ik kreeg als advies om meer groenten te gaan eten, geen frisdrank en koffie meer de suikers ook te laten staan en het rode vlees te schrappen. Extra vitamines c e.d. Ik loop zelf bij een homeopaat voor ondersteuning waarbij ik ook veel praat en de tranen nog wel eens vloeien.
Ik merk in mijn omgeving ook wel heel erg dat je niet mag zeuren gaat wel weer over die opvliegers. Ik heb geeneens opvliegers ik heb het enorm moeilijk met mezelf. Vooral veel vrouwen doen enorm hard pilletje er in en kom op weer verder.
Knuffels voor alle dames die het moeilijk hebben
be free
dinsdag 16 mei 2017 om 01:11
Ja, herkenbaar. Ook dat stukje over twijfelen aan je hele leven.PollyMolly schreef: ↑15-05-2017 17:04Zo herkenbaar. Het lijkt wel of ik weer in de pubertijd zit. Ik ben enorm dwars maar ook heel erg huilerig en emotioneel. Heb ook enorme moeite met grote keuzes maken en twijfel aan mijn hele leven. Voorheen geen last van. Ik vind dus het geestelijke stukje ook het moeilijkst.
Ik word soms niet meer ongesteld en als ik het wel wordt dan met enorm veel pijn.
Ik kreeg als advies om meer groenten te gaan eten, geen frisdrank en koffie meer de suikers ook te laten staan en het rode vlees te schrappen. Extra vitamines c e.d. Ik loop zelf bij een homeopaat voor ondersteuning waarbij ik ook veel praat en de tranen nog wel eens vloeien.
Ik merk in mijn omgeving ook wel heel erg dat je niet mag zeuren gaat wel weer over die opvliegers. Ik heb geeneens opvliegers ik heb het enorm moeilijk met mezelf. Vooral veel vrouwen doen enorm hard pilletje er in en kom op weer verder.
Knuffels voor alle dames die het moeilijk hebben
Ik merk zelf dat koffie en alcohol me geen goed doet. En daar baal ik van, ik drink door de week geen druppel, mag ik in godsnaam in het weekend van een biertje genieten?
Ik heb ook geen opvliegers, soms zou ik willen van wel. Dan pas ik iig in mijn dokters hokje.
Succes meid. Knuffel terug.
Het was zo donker dat ik overal lichtpuntjes zag.
dinsdag 16 mei 2017 om 01:13
Ik lees wel eens op dat vrouw en overgang forum, en daar zeggen ze dat yoga heel goed helpt. Gewoon thuis via youtube om de dag ofzo.aviv_13 schreef: ↑16-05-2017 00:01Ik heb voornamelijk last van pezen en spieren en kan daar wel over zeuren maar mijn gevoel is erg gelijkmatig en eigenlijk rustiger dan ooit. Raar eigenljk dat het van vrouw tot vrouw zo verschilt.
Iemand nog tips trouwens wat je tegen stijve spieren en pezen kan doen?
Het was zo donker dat ik overal lichtpuntjes zag.
dinsdag 16 mei 2017 om 12:37
Ik slik goede magnesium, en laat me regelmatig masseren bij de fysio, en dry needling helpt ook. Doet wel zeer trouwens. Rek en strek oefeningen, wel voorzichtig. Warmte is ook lekker, zo'n pittenzak uit de magnetron. En vitamine d schijnt goed te zijn volgens mijn fysio. Je kunt ook magnesiumolie op de pijnplekken smeren, dit helpt schijnbaar ook goed. Ik heb dat nog niet geprobeerd.aviv_13 schreef: ↑16-05-2017 00:01Ik heb voornamelijk last van pezen en spieren en kan daar wel over zeuren maar mijn gevoel is erg gelijkmatig en eigenlijk rustiger dan ooit. Raar eigenljk dat het van vrouw tot vrouw zo verschilt.
Iemand nog tips trouwens wat je tegen stijve spieren en pezen kan doen?
dinsdag 16 mei 2017 om 19:30
Ik heb echt erg pijnlijke nek en schouders, en daarom voelt mijn hoofd heel raar en zwaar. Ik krijg soms vanuit het niets een harde tik in mijn nek, net een stroomstoot...daarna oorsuizen en duizelig. Ik wil ook nog eens aan de slag met magnesiumolie. Rare fratsen allemaal, eerst was ik schijtbang dat ik iets engs mankeerde, maar ik leef nog steeds 
dus het zal wel door die rottige hormonen komen.
dus het zal wel door die rottige hormonen komen.
dinsdag 16 mei 2017 om 20:56
Ik ben 28 en zit in de vervroegde overgang. Ik kwam erachter na zonder enige reden in een maand opeens 10kg zwaarder te worden.
Huilen om niets, doorweekt van zweet op willekeurige momenten, geen energie, allerlei pijntjes....
Ik eet sinds kort plantaardig n.a.v. het idee dat in Aziatische landen vrouwen veel minder last hebben van de overgang. Ik merk wel meer energie, en minder opvliegers. Emoties blijven wisselen. Dat vind ik eigenlijk het ergste van alles. Ik sta voor de klas en merk dat ik echt anders ervoor sta zo nu en dan; minder begrip, minder geduld. Ik vind het super irritant, want dit ben ik niet... maar toch kan ik er niets aan doen.
Ik heb geen kinderen, en geen kinderwens, maar het was toch heel heftig om te horen - helemaal omdat mijn partner het om deze reden heeft uitgemaakt met een hele nare opmerking dat ik nu dus een 'niet werkende' vrouw ben. Alsof ik een defect hebt. Dat was heel naar, heel heftig.
Huilen om niets, doorweekt van zweet op willekeurige momenten, geen energie, allerlei pijntjes....
Ik eet sinds kort plantaardig n.a.v. het idee dat in Aziatische landen vrouwen veel minder last hebben van de overgang. Ik merk wel meer energie, en minder opvliegers. Emoties blijven wisselen. Dat vind ik eigenlijk het ergste van alles. Ik sta voor de klas en merk dat ik echt anders ervoor sta zo nu en dan; minder begrip, minder geduld. Ik vind het super irritant, want dit ben ik niet... maar toch kan ik er niets aan doen.
Ik heb geen kinderen, en geen kinderwens, maar het was toch heel heftig om te horen - helemaal omdat mijn partner het om deze reden heeft uitgemaakt met een hele nare opmerking dat ik nu dus een 'niet werkende' vrouw ben. Alsof ik een defect hebt. Dat was heel naar, heel heftig.
It's not always easy, but it's worth it.
woensdag 17 mei 2017 om 00:06
aviv_13 schreef: ↑16-05-2017 00:01Ik heb voornamelijk last van pezen en spieren en kan daar wel over zeuren maar mijn gevoel is erg gelijkmatig en eigenlijk rustiger dan ooit. Raar eigenljk dat het van vrouw tot vrouw zo verschilt.
Iemand nog tips trouwens wat je tegen stijve spieren en pezen kan doen?
Ooooo kan dat er ook nog bij horen....
Zoals ik eerder al schreef zonder opvliegers herken ik de overgang niet terwijl ik er echt midden in sta
woensdag 17 mei 2017 om 09:43
Oooh inderdaad die stijve spieren en gewrichten.... vooral als ik lang stil heb gezeten of gelegen is het niet te doen. Uit bed komen is echt een drama. Stom he, ik was ook al bijna vergeten dat dat ook bij de overgang hoort tot ik net hierboven weer las. Ik ben er al bijna aan gewend geraakt dat ik eigenlijk voortdurend spierpijn heb. Toch maar eens over yoga gaan denken dan. Ik las hier ook iemand over "goede" magnesium slikken; zitten daar gradaties in dan? Of gaat het dan om de concentratie? Ik heb magnesium van het Kruidvat maar heb niet het idee dat het iets uitmaakt.
Nog iets geks; sinds een tijdje transpireer ik echt veel meer. Het zijn niet echt opvliegers (al kan ik het soms ineens wel even heel warm krijgen), maar gewoon, dat het zweet me uitbreekt. En ik zweette echt nauwelijks, zelfs bij sporten of inspanning niet. Ik word 's ochtends ook regelmatig wakker met natte knieholten, neusvleugels, en de rand van mijn haar is dan helemaal vochtig.... ach ja, kan er ook nog wel bij
Nog iets geks; sinds een tijdje transpireer ik echt veel meer. Het zijn niet echt opvliegers (al kan ik het soms ineens wel even heel warm krijgen), maar gewoon, dat het zweet me uitbreekt. En ik zweette echt nauwelijks, zelfs bij sporten of inspanning niet. Ik word 's ochtends ook regelmatig wakker met natte knieholten, neusvleugels, en de rand van mijn haar is dan helemaal vochtig.... ach ja, kan er ook nog wel bij
Nothing happens for a reason
woensdag 17 mei 2017 om 14:32
Wat magnesium betreft, het schijnt te maken te hebben met de opneembaarheid in het lichaam. In de ene zit oxide en de andere citraat. Een van de 2 is minder goed opneembaar, vaak de goedkopere soorten. Maar om eerlijk te zijn...ik heb dure en goedkope gehad, en ik voel geen verschil eigenlijk. Magnesiumolie wordt altijd wel goed opgenomen, en het schijnt ook dat je magnesiumvlokken kunt gebruiken in een voetenbad. Maar hoe en wat weet ik niet precies. Dat weten ze bij een reform waarschijnlijk wel uit te leggen.
vrijdag 19 mei 2017 om 22:26
Hier iemand aleens een botdichtheidsmeting gehad? Ik had last van een wervel in mijn zij ben daar mee naar men huisarts geweest . Ja dat was gewoon wat inzakking van de wervel. Dat hoorde bij het ouder worden gewoon wat oefeningen doen.
Nu heb ik een artikel gelezen dat osteoperose vaak aan het licht komt bij een val, omdat je botten brozer worden. Ik wil graag liever dingen voorkomen en vroeg me af kan je zo een botdichtheidsmeting aanvragen?
Nu heb ik een artikel gelezen dat osteoperose vaak aan het licht komt bij een val, omdat je botten brozer worden. Ik wil graag liever dingen voorkomen en vroeg me af kan je zo een botdichtheidsmeting aanvragen?
