Gezondheid
alle pijlers
de ongemakken van de overgang
maandag 22 augustus 2016 om 13:44
Hallo allemaal,
Sinds een half jaar zo ongeveer ben ik begonnen met de pre menopauze zoals dat chique heet.
De menstruaties zijn veel heviger dan normaal en duren ook zeker 2 a 3 dagen langer.
Het verschijnsel pijn in alle ledematen alsof er overheen gewalst is heb ik ook.
De psychische kant vind ik veel erger.
Ben in een rollercoaster van emoties terecht gekomen waarin ik mezelf soms zo onredelijk vind reageren op situaties maar kan ze niet tegen gaan.
Ben een ontzettende twijfelaar geworden. Heb heel veel moeite met gezag gekregen en kan overal om huilen.
Mijn huisarts wil er voorlopig niets mee doen....het hoort bij je leeftijd en het wordt weer beter kreeg ik te horen.
Voel me sommige momenten ontzettend verdrietig en alleen en verlang dan ineens naar iemand naast me en andere momenten kan ik euforisch van de daken schreeuwen dat ik alles alleen kan en me daar prettig bij voel.
Zijn er misschien dames hier die er met mij over willen schrijven in een ongedwongen sfeer?
Het forum vrouw en overgang heb ik uiteraard bekeken maar dat is het niet voor mij.
Sinds een half jaar zo ongeveer ben ik begonnen met de pre menopauze zoals dat chique heet.
De menstruaties zijn veel heviger dan normaal en duren ook zeker 2 a 3 dagen langer.
Het verschijnsel pijn in alle ledematen alsof er overheen gewalst is heb ik ook.
De psychische kant vind ik veel erger.
Ben in een rollercoaster van emoties terecht gekomen waarin ik mezelf soms zo onredelijk vind reageren op situaties maar kan ze niet tegen gaan.
Ben een ontzettende twijfelaar geworden. Heb heel veel moeite met gezag gekregen en kan overal om huilen.
Mijn huisarts wil er voorlopig niets mee doen....het hoort bij je leeftijd en het wordt weer beter kreeg ik te horen.
Voel me sommige momenten ontzettend verdrietig en alleen en verlang dan ineens naar iemand naast me en andere momenten kan ik euforisch van de daken schreeuwen dat ik alles alleen kan en me daar prettig bij voel.
Zijn er misschien dames hier die er met mij over willen schrijven in een ongedwongen sfeer?
Het forum vrouw en overgang heb ik uiteraard bekeken maar dat is het niet voor mij.
zondag 16 september 2018 om 15:49
Ah okee... Maar daar kom je natuurlijk nooit meer achter wanneer je een spiraaltje hebt en dus ook geen menstruatie meer...
zondag 16 september 2018 om 18:47
Ik zat een beetje te twijfelen bij welk topic ik het zou zetten.
Persoonlijk heb ik niet zoveel last van de overgang als veel vrouwen hier, dus bij mij persoonlijk speelt deze vraag niet direct, maar...
Een paar jaar ben ik meer uren gaan werken, van 24 naar 32, en zo te zien is dat de bedoeling als ik het topic lees over dat Nederlandse vrouwen meer moeten gaan werken. Maar als ik lees hoe beroerd je je kan voelen bij de overgang, zijn er vrouwen hier die minder zijn gaan werken door de overgang? Onder het motto, kinderen de deur uit, naar de overgang kwam erdoor naar binnen?
Oftewel, loop ik de kans dat ik straks, mocht de overgang nog stevig toeslaan, met hangende pootjes bij de baas sta, doe toch die 24 uur maar weer?
Persoonlijk heb ik niet zoveel last van de overgang als veel vrouwen hier, dus bij mij persoonlijk speelt deze vraag niet direct, maar...
Een paar jaar ben ik meer uren gaan werken, van 24 naar 32, en zo te zien is dat de bedoeling als ik het topic lees over dat Nederlandse vrouwen meer moeten gaan werken. Maar als ik lees hoe beroerd je je kan voelen bij de overgang, zijn er vrouwen hier die minder zijn gaan werken door de overgang? Onder het motto, kinderen de deur uit, naar de overgang kwam erdoor naar binnen?
Oftewel, loop ik de kans dat ik straks, mocht de overgang nog stevig toeslaan, met hangende pootjes bij de baas sta, doe toch die 24 uur maar weer?
zondag 16 september 2018 om 18:57
Goede vraag Aviv, bij mij speelt t zelfde ..zou er graag 4 uur bij naar 32 u per week maar bang dat de energie nog meer dan nu gaat ontbreken....
Mijn klachten:
Altijd moe
Weinig energie
Stijf
Korte hevige menstruatie
Bijna constant chagrijnig
Ik vind het maar wat.....jarenlang ongesteld, dan een x of 7 zwanger...miskramen, bevallingen en jarenlang borst voeding....en dan dit....de overgang.....lekker dan.
Mijn klachten:
Altijd moe
Weinig energie
Stijf
Korte hevige menstruatie
Bijna constant chagrijnig
Ik vind het maar wat.....jarenlang ongesteld, dan een x of 7 zwanger...miskramen, bevallingen en jarenlang borst voeding....en dan dit....de overgang.....lekker dan.
zondag 16 september 2018 om 19:07
Ze zeggen dat je moet kijken naar je moeder, dat zou namelijk een indicatie zijn. Maar het verschil tussen mij en mijn moeder is dat zij kinderen heeft gekregen en ik niet. En als je geen kinderen hebt gekregen, dan zou je (gemiddeld) eerder in de overgang komen. Ik vind het wel raar dat op 44 jarige leeftijd klachten worden gelinkt aan overgang. Als een patient dat op die leeftijd al krijgt is dat zeer ongebruikelijk en kan er iets anders de oorzaak zijn lijkt me.vivinnetje schreef: ↑16-09-2018 14:35Ja, bij mij kwam die mededeling een kleine twee jaar geleden. Ik was toen pas 44. Ik kwam ook met dezelfde klachten bij de ha. Ik heb me er toentertijd niet in verdiept, maar achteraf gezien was ik behoorlijk naïef. Ik slikte geen pil omdat ik niet al die hormonen in m'n lijf wilde... maar ging wel zonder meer akkoord met een spiraaltje. Waar ik overigens wel tevreden over ben, want nu helemaal geen bloedingen meer...
Maar hoe lang duurt zo'n pré-fase dan gemiddeld? Als 51 de gemiddelde leeftijd is dat vrouwen in de overgang komen... hoe merk je dat het echt is ingezet? Ik zeg nu steeds dat ik in de overgang zit, maar da's meer omdat ik dénk dat na 2 jaar de echte wel is ingezet... Ben ook wel benieuwd hoe lang de hele cyclus duurt, maar dat zal ook wel weer verschillend zijn per vrouw...
Ik weet eerlijk gezegd ook niet wanneer ik écht in de overgang kom. Het liefst zou ik het al achter de rug hebben:
- niet meer die migraines en andere hoofdpijn
- die menstruatie met al dat ongemak en die pijnen ben ik spuug en spuug zat.
maar waarschijnlijk had hij wel gelijk.
zondag 16 september 2018 om 20:37
iones schreef: ↑16-09-2018 19:07Ze zeggen dat je moet kijken naar je moeder, dat zou namelijk een indicatie zijn. Maar het verschil tussen mij en mijn moeder is dat zij kinderen heeft gekregen en ik niet. En als je geen kinderen hebt gekregen, dan zou je (gemiddeld) eerder in de overgang komen. Ik vind het wel raar dat op 44 jarige leeftijd klachten worden gelinkt aan overgang. Als een patient dat op die leeftijd al krijgt is dat zeer ongebruikelijk en kan er iets anders de oorzaak zijn lijkt me.
Ik weet eerlijk gezegd ook niet wanneer ik écht in de overgang kom. Het liefst zou ik het al achter de rug hebben:
- niet meer die migraines en andere hoofdpijn
- die menstruatie met al dat ongemak en die pijnen ben ik spuug en spuug zat.
Je kunt kijken naar alle vrouwen in je familie. Mijn zus volgde bijvoorbeeld het patroon van mijn tante en oma aan mijn vaders kant. Met 44 jaar eraf dus en geen heftige menstruaties.
Ik lijk inderdaad meer op m'n moeder, maar die had geen menstruatie meer met 51. Zij kreeg wél een curettage, omdat ze vleesbomen had.
Later is nu
zondag 16 september 2018 om 22:12
aviv_13 schreef: ↑16-09-2018 18:47Ik zat een beetje te twijfelen bij welk topic ik het zou zetten.
Persoonlijk heb ik niet zoveel last van de overgang als veel vrouwen hier, dus bij mij persoonlijk speelt deze vraag niet direct, maar...
Een paar jaar ben ik meer uren gaan werken, van 24 naar 32, en zo te zien is dat de bedoeling als ik het topic lees over dat Nederlandse vrouwen meer moeten gaan werken. Maar als ik lees hoe beroerd je je kan voelen bij de overgang, zijn er vrouwen hier die minder zijn gaan werken door de overgang? Onder het motto, kinderen de deur uit, naar de overgang kwam erdoor naar binnen?
Oftewel, loop ik de kans dat ik straks, mocht de overgang nog stevig toeslaan, met hangende pootjes bij de baas sta, doe toch die 24 uur maar weer?
Ja, ik ben ook van 24 naar 32 gegaan. Ik heb een functie waarbij ik de hele dag achter mijn computer zit en het niet direct opvalt als ik een dagje niet vooruit te branden ben. Want ja, dat komt wel eens voor, dat ik me stiekem groot zit te houden. Ik vind het – op mijn schuldgevoel t.o.v. die minder productieve dagen na – wel goed te doen, bij mij speelde dus inderdaad het motto: kinderen groot, minder geregel, dan kan ik weer meer uren werken. Soms maak ik me ook wel eens zorgen hoor... ik werk alleen met mannen, die beginnen vies te kijken zodra je over de overgang begint.
zondag 16 september 2018 om 22:17
Mijn zus is waarschijnlijk heel jong gestopt met menstrueren. En verder praten we daar dan ook niet over want dat lokt onderling discussies uit waar zij niet op zit te wachten.Dreamer schreef: ↑16-09-2018 20:37Je kunt kijken naar alle vrouwen in je familie. Mijn zus volgde bijvoorbeeld het patroon van mijn tante en oma aan mijn vaders kant. Met 44 jaar eraf dus en geen heftige menstruaties.
Ik lijk inderdaad meer op m'n moeder, maar die had geen menstruatie meer met 51. Zij kreeg wél een curettage, omdat ze vleesbomen had.
Ik snap wat ik nu schrijf heel summier is. Maar ik wil niet te veel op detail in gaan.
zondag 16 september 2018 om 22:18
Wat triest.vivinnetje schreef: ↑16-09-2018 22:12ik werk alleen met mannen, die beginnen vies te kijken zodra je over de overgang begint.
zondag 16 september 2018 om 22:22
iones schreef: ↑16-09-2018 19:07Ze zeggen dat je moet kijken naar je moeder, dat zou namelijk een indicatie zijn. Maar het verschil tussen mij en mijn moeder is dat zij kinderen heeft gekregen en ik niet. En als je geen kinderen hebt gekregen, dan zou je (gemiddeld) eerder in de overgang komen. Ik vind het wel raar dat op 44 jarige leeftijd klachten worden gelinkt aan overgang. Als een patient dat op die leeftijd al krijgt is dat zeer ongebruikelijk en kan er iets anders de oorzaak zijn lijkt me.
Ik weet eerlijk gezegd ook niet wanneer ik écht in de overgang kom. Het liefst zou ik het al achter de rug hebben:
- niet meer die migraines en andere hoofdpijn
- die menstruatie met al dat ongemak en die pijnen ben ik spuug en spuug zat.
Die klachten linken aan de overgang heb ik zelf gedaan... Ik vond het juist raar dat dat werd genegeerd, terwijl juist uit die bloedtest kwam dat ik in het pré-stadium zou zitten. Dat werd en passant gemeld en verder werd ik naar een neuroloog gestuurd. Maar nu die niks ernstigs heeft gevonden en er ook niks te zien was op de mri-scan, ga ik er zelf maar vanuit dat het de overgang is... of overgang-gerelateerde klachten. Als ik hier lees vind ik veel herkenning, dat stelt me wel gerust als ik misselijk, duizelig of hoofdpijn heb. Ondertussen houd ik braaf mijn hoofdpijn-dagboekje bij en blijf ik naar de fysio gaan omdat ik last van m'n nek/schouder blijf houden.
zondag 16 september 2018 om 22:27
Ik heb vanaf ongeveer mijn 20e veel last van hoofdpijn gehad, die overigens niet menstruatie gerelateerd was. Maar wel met het gebied tussen de schouderbladen wat vast zat en naar boven naar de aanhechtingsspieren naar mijn schedel. Als die strak gespannen zijn, krijg ik aan één kant hoofdpijn. Meestal links, maar ook geregeld rechts. Het zit dan achter een oog. Niemand heeft mij ooit daar van af kunnen helpen.vivinnetje schreef: ↑16-09-2018 22:22Ondertussen houd ik braaf mijn hoofdpijn-dagboekje bij en blijf ik naar de fysio gaan omdat ik last van m'n nek/schouder blijf houden.
Nu ik 48 ben, is de hoofdpijn zich anders gaan gedragen, lijkt nu wél menstruatie of hormoon gerelateerd te zijn.
Mijn moeder zegt dat ze na haar overgang van haar hoofdpijn af is geraakt. En daar heb ik nu mijn hoop op gevestigd.
zondag 16 september 2018 om 22:56
iones schreef: ↑16-09-2018 22:27Ik heb vanaf ongeveer mijn 20e veel last van hoofdpijn gehad, die overigens niet menstruatie gerelateerd was. Maar wel met het gebied tussen de schouderbladen wat vast zat en naar boven naar de aanhechtingsspieren naar mijn schedel. Als die strak gespannen zijn, krijg ik aan één kant hoofdpijn. Meestal links, maar ook geregeld rechts. Het zit dan achter een oog. Niemand heeft mij ooit daar van af kunnen helpen.
Nu ik 48 ben, is de hoofdpijn zich anders gaan gedragen, lijkt nu wél menstruatie of hormoon gerelateerd te zijn.
Mijn moeder zegt dat ze na haar overgang van haar hoofdpijn af is geraakt. En daar heb ik nu mijn hoop op gevestigd.
Ik hoop het voor je, iones! Maar zoals je de hoofdpijn omschrijft vanaf jonge leeftijd, was dat geen spanningshoofdpijn...?
maandag 17 september 2018 om 08:53
Wat een naargeestige chaos was het gisteren op het forum, zeg.
Gelukkig ging op dit topic alles redelijk haar gewone gangetje : opvliegers, spierpijn en migraine
Is het niet zo dat de menopauze eigenlijk alleen het moment is dat je een jaar geleden voor het laatst menstrueerde, (vandaar pre-, peri- en postmenopauze) en de overgang het hele proces is ? Bij mij is het nu al 7 jaar geleden dat mijn menstruatie onregelmatiger werd, nu is het een jaar weg, maar ik zit nog midden in de overgang, geloof ik, al begin ik nu goed door te krijgen hoe het te hanteren, dat is al iets.
Vannacht heb ik goed geslapen, en dat komt geloof ik omdat ik gisteren echt erg goed opgelet heb wat ik at en dronk (en wat niet).
Echt heel braaf geweest, tamelijk saai maar dat levert blijkbaar wel wat op. Merken jullie dat ook op, dat je gevoeliger en directer reageert op wat je wel of niet eet en doet ?
Gelukkig ging op dit topic alles redelijk haar gewone gangetje : opvliegers, spierpijn en migraine
Is het niet zo dat de menopauze eigenlijk alleen het moment is dat je een jaar geleden voor het laatst menstrueerde, (vandaar pre-, peri- en postmenopauze) en de overgang het hele proces is ? Bij mij is het nu al 7 jaar geleden dat mijn menstruatie onregelmatiger werd, nu is het een jaar weg, maar ik zit nog midden in de overgang, geloof ik, al begin ik nu goed door te krijgen hoe het te hanteren, dat is al iets.
Vannacht heb ik goed geslapen, en dat komt geloof ik omdat ik gisteren echt erg goed opgelet heb wat ik at en dronk (en wat niet).
Echt heel braaf geweest, tamelijk saai maar dat levert blijkbaar wel wat op. Merken jullie dat ook op, dat je gevoeliger en directer reageert op wat je wel of niet eet en doet ?
nounou
maandag 17 september 2018 om 09:28
Ik vind het juist wel goed dat er toch even verder gekeken werd, want vaak blijken klachten te snel op de overgang gegooid te worden, terwijl het toch iets anders is, wat verholpen kan en moet worden. Weet je in elk geval zeker dat dat het niet is.vivinnetje schreef: ↑16-09-2018 22:22Die klachten linken aan de overgang heb ik zelf gedaan... Ik vond het juist raar dat dat werd genegeerd, terwijl juist uit die bloedtest kwam dat ik in het pré-stadium zou zitten. Dat werd en passant gemeld en verder werd ik naar een neuroloog gestuurd. Maar nu die niks ernstigs heeft gevonden en er ook niks te zien was op de mri-scan, ga ik er zelf maar vanuit dat het de overgang is... of overgang-gerelateerde klachten. Als ik hier lees vind ik veel herkenning, dat stelt me wel gerust als ik misselijk, duizelig of hoofdpijn heb. Ondertussen houd ik braaf mijn hoofdpijn-dagboekje bij en blijf ik naar de fysio gaan omdat ik last van m'n nek/schouder blijf houden.
Later is nu
maandag 17 september 2018 om 10:03
maandag 17 september 2018 om 12:22
Wat een flauwe kerels! Hebben ze geen vrouw, vriendin en/of dochters?
[/quote]
Ze zijn óf een stuk jonger, óf ze hebben een vrouw die een stuk jonger is.
Maar zo gaan die dingen waarschijnlijk overal, wanneer je als enige vrouw tussen mannen zit.
Ik heb ook tussen alleen maar vrouwen gewerkt, waar juist veelvuldig over dit soort ongemakken gepraat werd. Toen was het nog de ver-van-m'n-bed-show. Toen ik zwanger was, borstvoeding gaf en moest kolven, zat ik ook in een mannenomgeving: "Hoe drink je je koffie? We hebben verse koffiemelk, hahahaha!"...
maandag 17 september 2018 om 12:25
Dat is ook weer zo... Het is zeker een fijn idee dat ze wel dingen uitsluiten, alvorens het op de overgang te gooien. Ik kan het dan beter zelf op de overgang gooien, dan dat een huisarts dat doet...
maandag 17 september 2018 om 12:29
zazamaenade schreef: ↑17-09-2018 08:53Merken jullie dat ook op, dat je gevoeliger en directer reageert op wat je wel of niet eet en doet ?
Nou je het zegt, ik kan ook minder goed tegen drank. En zelfs als ik daar rekening mee houd, ben ik de volgende ochtend brak... maar da's dan dus puur slaapgebrek. En ook wel dat het me sowieso erg veel energie kost, feestjes, smalltalk, indrukken... Ik onttrek me de laatste tijd dus best vaak aan dat soort dingen.
maandag 17 september 2018 om 12:43
Wat een flauwe kerels! Hebben ze geen vrouw, vriendin en/of dochters?
Nou, ik kan me van destijds herinneren hoeveel lol mijn mannelijke collega's hadden over de column van Youp van het Hek, geschreven naar aanleiding van het programma van Ingeborg Beugel https://www.nrc.nl/nieuws/2014/03/01/ov ... e-a1463255
Echt leuke mannen doen natuurlijk niet zo denigrerend
(al is een beetje spot of zelfspot wel zo prettig, af en toe).Dit is een radio-interview met Ingeborg Beugel, interessant omdat ze ook vertelt over hoe er in Griekenland tegenaan gekeken wordt (ze was Griekenland-correspondente) https://www.vpro.nl/speel~WO_VPRO_49906 ... gang~.html
En dit is de documentaire zelf, uit 2014 https://www.2doc.nl/documentaires/serie ... e-i-d.html
nounou
maandag 17 september 2018 om 13:16
vivinnetje schreef: ↑17-09-2018 12:22Wat een flauwe kerels! Hebben ze geen vrouw, vriendin en/of dochters?
Ze zijn óf een stuk jonger, óf ze hebben een vrouw die een stuk jonger is.
Maar zo gaan die dingen waarschijnlijk overal, wanneer je als enige vrouw tussen mannen zit.
Ik heb ook tussen alleen maar vrouwen gewerkt, waar juist veelvuldig over dit soort ongemakken gepraat werd. Toen was het nog de ver-van-m'n-bed-show. Toen ik zwanger was, borstvoeding gaf en moest kolven, zat ik ook in een mannenomgeving: "Hoe drink je je koffie? We hebben verse koffiemelk, hahahaha!"...
[/quote]
Nou, ik werk ook met voornamelijk mannen, maar gelukkig valt dit erg mee bij ons. En ze zijn niet hoogopgeleid ofzo. Gewoon begaan. En als je het er eens over hebt (beslist niet vaak) krijg je een 'goh, vervelend'.
Later is nu
maandag 17 september 2018 om 21:17
Voor zover ik weet zit die als een band om je hoofd, boven je ogen.vivinnetje schreef: ↑16-09-2018 22:56Ik hoop het voor je, iones! Maar zoals je de hoofdpijn omschrijft vanaf jonge leeftijd, was dat geen spanningshoofdpijn...?
De hoofdpijn die ik heb zit gewoonlijk achter één oog, komend vanuit de aanhechtingsspieren, naar beneden trekkend tussen schouderblad en wervels.
Overigens, word je emotioneel van de pre overgang of zo?
Ik kom maar niet over de dood van mijn hond heen. Het is moeilijker dan anders.
maandag 17 september 2018 om 21:28
Zo raar dat de menopauze altijd op 50 jaar wordt gezet terwijl dat het makkelijkste gedeelte is want die duurt maar 1 dag. De gemiddelde leeftijd dat de premenopauze begint is 45 jaar en dat begint met vage klachten tot uiteindelijk, als je een jaar niet ongesteld bent geweest, de menopauze. Veel te veel vrouwen hebben zich in die tijd ontwikkeld van "je weet wie je bent" naar een persoonlijkheid die je niet herkend.
1 dag zit je in de menopauze en dan op naar de postmenopauze. Ik had gehoopt dat het beter zou worden maar het lijkt wel erger. Fysiek valt het bij mij mee, wat opvliegers, wat moeier en seks (hoe lekker ook) staat niet meer in mijn top 5. Ik ben heel vergeetachtig, ik ben heel emotioneel zowel naar links als naar rechts maar er tussen zit weinig ruimte, ik trek me alles aan en ik heb moeite om me geduld te bewaren. Het komt en gaat bij vlagen maar je kan niemand waarschuwen want je ziet het niet aankomen. Ik wil mezelf weer zijn en dat terwijl ik echt een mooi leven heb.
1 dag zit je in de menopauze en dan op naar de postmenopauze. Ik had gehoopt dat het beter zou worden maar het lijkt wel erger. Fysiek valt het bij mij mee, wat opvliegers, wat moeier en seks (hoe lekker ook) staat niet meer in mijn top 5. Ik ben heel vergeetachtig, ik ben heel emotioneel zowel naar links als naar rechts maar er tussen zit weinig ruimte, ik trek me alles aan en ik heb moeite om me geduld te bewaren. Het komt en gaat bij vlagen maar je kan niemand waarschuwen want je ziet het niet aankomen. Ik wil mezelf weer zijn en dat terwijl ik echt een mooi leven heb.
dinsdag 18 september 2018 om 07:07
Tja, ik ben ook veel emotioneler en trek me alles erger aan dan vroeger. Ben ook bij elk ongemak angstig voor ziektes. Dood ziekte en ellende...daar wil ik niet eens over nadenken, en op tv gaat dat soort meuk er ook direct af. Er is bij mij erg veel veranderd de afgelopen jaren, ben af en toe zo flauw van mijn labiele versie..Bij elk spierpijntje, tinteling of zenuwtrekje maak ik me druk. En daar heb ik er nogal wat van. En dan komt er altijd zo'n k#treclamespot van spierziektes of zo voorbij. 
dinsdag 18 september 2018 om 09:55
Bij periodes heb ik het ook, dat ik me alles aantrek. En dan opeens is het weer een stuk minder. Omdat ik al een paar jaar onregelmatig menstrueer (soms maanden niet, dan weer een paar maanden regelmatig, dan weer onregelmatig enz), vermoed ik dat de cyclus toch wel doorgaat zonder bloedingen, en ik merk dat dan dus aan mijn gemoedstoestanden.
Wat heel raar is, en ik vraag me af of mensen hier het herkennen; het lijkt bij mij soms of over deze dingen praten mijn lijf er opeens aan herinnert weer 'iets te doen'. Bijvoorbeeld. In juli was ik met een vriendin op vakantie. Twee, drie weken daarvoor was ik ongesteld geweest en dáár weer voor bijna een halfjaar niet. Ik verwachtte een eventueel volgende bloeding zeker niet in die week. Mijn vriendin mopperde, want zij werd opeens ongesteld terwijl zij dat ook helemaal niet had verwacht. Ze had geen tampons etc bij zich. Ik wel, altijd voorbereid op alles, en ik verwachtte niets dus zij kon gewoon mijn spullen gebruiken. Een dag later, wat denk je? Ik ook ongesteld. Gelukkig bleef het bij twee dagen met heel weinig bloedverlies, maar dit was echt heel raar. Daarna weer twee maanden niets. Zitten we afgelopen weekend met vijf vriendinnen te borrelen, we zijn allemaal 50 en het ging natuurlijk ook weer over menstruatieklachten en de overgang. Ik vertelde mijn ervaringen ook summier (heb altijd zo'n hekel aan het fenomeen menstruatie). De volgende dag: ongesteld. En nu wel weer met flink bloedverlies. Het is alsof mijn lijf dan denkt, als ik erover praat: ach verrek, dat is waar ook, hupsakee, open die sluis.
Wat heel raar is, en ik vraag me af of mensen hier het herkennen; het lijkt bij mij soms of over deze dingen praten mijn lijf er opeens aan herinnert weer 'iets te doen'. Bijvoorbeeld. In juli was ik met een vriendin op vakantie. Twee, drie weken daarvoor was ik ongesteld geweest en dáár weer voor bijna een halfjaar niet. Ik verwachtte een eventueel volgende bloeding zeker niet in die week. Mijn vriendin mopperde, want zij werd opeens ongesteld terwijl zij dat ook helemaal niet had verwacht. Ze had geen tampons etc bij zich. Ik wel, altijd voorbereid op alles, en ik verwachtte niets dus zij kon gewoon mijn spullen gebruiken. Een dag later, wat denk je? Ik ook ongesteld. Gelukkig bleef het bij twee dagen met heel weinig bloedverlies, maar dit was echt heel raar. Daarna weer twee maanden niets. Zitten we afgelopen weekend met vijf vriendinnen te borrelen, we zijn allemaal 50 en het ging natuurlijk ook weer over menstruatieklachten en de overgang. Ik vertelde mijn ervaringen ook summier (heb altijd zo'n hekel aan het fenomeen menstruatie). De volgende dag: ongesteld. En nu wel weer met flink bloedverlies. Het is alsof mijn lijf dan denkt, als ik erover praat: ach verrek, dat is waar ook, hupsakee, open die sluis.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
