Gezondheid
alle pijlers
de ongemakken van de overgang
maandag 22 augustus 2016 om 13:44
Hallo allemaal,
Sinds een half jaar zo ongeveer ben ik begonnen met de pre menopauze zoals dat chique heet.
De menstruaties zijn veel heviger dan normaal en duren ook zeker 2 a 3 dagen langer.
Het verschijnsel pijn in alle ledematen alsof er overheen gewalst is heb ik ook.
De psychische kant vind ik veel erger.
Ben in een rollercoaster van emoties terecht gekomen waarin ik mezelf soms zo onredelijk vind reageren op situaties maar kan ze niet tegen gaan.
Ben een ontzettende twijfelaar geworden. Heb heel veel moeite met gezag gekregen en kan overal om huilen.
Mijn huisarts wil er voorlopig niets mee doen....het hoort bij je leeftijd en het wordt weer beter kreeg ik te horen.
Voel me sommige momenten ontzettend verdrietig en alleen en verlang dan ineens naar iemand naast me en andere momenten kan ik euforisch van de daken schreeuwen dat ik alles alleen kan en me daar prettig bij voel.
Zijn er misschien dames hier die er met mij over willen schrijven in een ongedwongen sfeer?
Het forum vrouw en overgang heb ik uiteraard bekeken maar dat is het niet voor mij.
Sinds een half jaar zo ongeveer ben ik begonnen met de pre menopauze zoals dat chique heet.
De menstruaties zijn veel heviger dan normaal en duren ook zeker 2 a 3 dagen langer.
Het verschijnsel pijn in alle ledematen alsof er overheen gewalst is heb ik ook.
De psychische kant vind ik veel erger.
Ben in een rollercoaster van emoties terecht gekomen waarin ik mezelf soms zo onredelijk vind reageren op situaties maar kan ze niet tegen gaan.
Ben een ontzettende twijfelaar geworden. Heb heel veel moeite met gezag gekregen en kan overal om huilen.
Mijn huisarts wil er voorlopig niets mee doen....het hoort bij je leeftijd en het wordt weer beter kreeg ik te horen.
Voel me sommige momenten ontzettend verdrietig en alleen en verlang dan ineens naar iemand naast me en andere momenten kan ik euforisch van de daken schreeuwen dat ik alles alleen kan en me daar prettig bij voel.
Zijn er misschien dames hier die er met mij over willen schrijven in een ongedwongen sfeer?
Het forum vrouw en overgang heb ik uiteraard bekeken maar dat is het niet voor mij.
dinsdag 18 september 2018 om 10:02
Hoewel ik vanaf mei geen menstruatie heb gehad ga ik eigenlijk nooit een dag weg zonder verband of tampons. Ik heb vaak de horrorverhalen gehoord van vrouwen doe vanuit het niets toch nog een enorme bloeding krijgen. Het zal je gebeuren tijdens je dagje Valkenburg met het werk...
Mijn lijf vertrouw ik voor geen meter. En zeker niet vanwege al die vage klachten die er steeds zijn.
Mijn lijf vertrouw ik voor geen meter. En zeker niet vanwege al die vage klachten die er steeds zijn.
dinsdag 18 september 2018 om 10:03
Ik moet zeggen dat ik klacht na klacht kreeg. Elke keer als ik het had geaccepteerd kwam er wat anders bij. Plus dan nog het hele slechte slapen. Eigenlijk lever je stukje bij beetje in. Ik raakte een beetje kwijt hoe ik me normaal voelde. Toen ik aan de pleisters begon zag ik pas hoe beroerd ik me had gevoeld al die tijd. Overgang sucks.
dinsdag 18 september 2018 om 10:09
Yella, dat erover praten invloed heeft heb ik nog nooit gemerkt, wel dat mijn cyclus ging gelijklopen met die van vrouwen met wie ik veel of intensief omging, goede vriendinnen en collega's. Dus ongeveer allemaal tegelijk ongesteld, dat was qua PMS soms echt een feest 
Ruzies, jankpartijen (bij vriendinnen dan, niet op het werk).
Dat schijnt een bekend effect te zijn. Iets met feromonen.
Maar...volgens dit berichtje over een onderzoek ernaar is dat onzin https://www.volkskrant.nl/wetenschap/wo ... ~b16225fd/
Tsja.
Ruzies, jankpartijen (bij vriendinnen dan, niet op het werk).Dat schijnt een bekend effect te zijn. Iets met feromonen.
Maar...volgens dit berichtje over een onderzoek ernaar is dat onzin https://www.volkskrant.nl/wetenschap/wo ... ~b16225fd/
Tsja.
nounou
dinsdag 18 september 2018 om 10:35
Dat is dus iets wat me niet loslaat. Ik ben gestopt met de pil, en niet lang daarna begon alle ellende. Nu ben ik zo rond eind 2013 gestopt, en een jaar later was ik een wrak. Ik twijfel nog steeds over hormonen, gewoon omdat ik zo graag weer die bikkel wil zijn die ik altijd was. En dat de spierpijnen weer ophouden en die rare hypochonder gedachten.polydox schreef: ↑18-09-2018 10:03Ik moet zeggen dat ik klacht na klacht kreeg. Elke keer als ik het had geaccepteerd kwam er wat anders bij. Plus dan nog het hele slechte slapen. Eigenlijk lever je stukje bij beetje in. Ik raakte een beetje kwijt hoe ik me normaal voelde. Toen ik aan de pleisters begon zag ik pas hoe beroerd ik me had gevoeld al die tijd. Overgang sucks.
dinsdag 18 september 2018 om 10:48
Iedereen doet wat haar het beste lijkt, maar het bevreemdt me toch wel wat dat er over hormonen gesproken wordt alsof het een soort cocaïne en pijnstiller inéén is.
Je kunt meer presteren, je voelt je beter, je pijn neemt af of verdwijnt.
Bovendien kun je ze maar een beperkte tijd (1-5 jaar, afhankelijk van de soort, geloof ik ) gebruiken.
Hoe doe je dat na die periode dan ?
Dan komt het proces toch alsnog op gang ?
Je kunt meer presteren, je voelt je beter, je pijn neemt af of verdwijnt.
Bovendien kun je ze maar een beperkte tijd (1-5 jaar, afhankelijk van de soort, geloof ik ) gebruiken.
Hoe doe je dat na die periode dan ?
Dan komt het proces toch alsnog op gang ?
nounou
dinsdag 18 september 2018 om 11:28
Dat is voor mij de doorslaggevende reden om het niet te doen (borstkanker bij mijn moeder en bij tantes zowel aan moeders- als vaderskant, allemaal ontdekt tussen de 45 en 60 jaar, dus ik loop een hoger risico). Ik ben elke keer weer blij wanneer ik de uitslag van het Landelijk Bevolkingsonderzoek Borstkanker binnenheb, ook al weet ik dat het geen garantie is dat er niets aan de hand is.
Nieuwere onderzoeken zeggen dat het risico bij hormoontherapie zeer beperkt is, maar ik bemerk bij mezelf dat ik de onafhankelijkheid van die onderzoeken wantrouw. Dat is misschien niet zo'n rationele gedachte, maar ook weer niet volkomen irrationeel.
nounou
dinsdag 18 september 2018 om 13:30
Zaza, voor mij geldt hetzelfde. Veel vrouwen met borstkanker in de familie, een paar jaar geleden mijn moeder ook. Is goed afgelopen, maar wel een amputatie gehad.
Ik voelde me trouwens ook niet lekkerder door de pil, had de overgangsklachten er dwars doorheen.
Dus hormonen zijn voor mij geen optie.
Ik voelde me trouwens ook niet lekkerder door de pil, had de overgangsklachten er dwars doorheen.
Dus hormonen zijn voor mij geen optie.
dinsdag 18 september 2018 om 14:09
Die kans is overigens zeer gering voor vrouwen zonder een verhoogd risico. Indertijd was er een onderzoek maar daar bleek later een verkeerde berekening gemaakt te zijn. Gynaecoloog zei iets van 1 op de 1000 meer. Tja uiteindelijk is het een afweging. Kleine verhoogde kans op borstkanker, maar verminderde botontkalking, minder kans op hart en vaat ziektes, het heeft een positief effect op de hersenen enz.
Eigenlijk gaat je lichaam zonder hormonen in versneld verval. Daarnaast heeft het een effect op je temperatuurscentrum. Poster hiervoor zegt dat het een alles in een middel is. Zonder hormonen krijg je last van gewrichten vaak, ik geloof dat het te maken heeft met het kraakbeen. Verder heeft het een regulerend effect op je bioritme en temperatuur en dus je slaap, waardoor je minder moe bent. Niks met coke te maken.
Ieder moet het voor zich weten, het is mij om het even. Maar wil de dingen die genoemd worden wel in een ander perspectief plaatsen. En mocht je het willen, laat je goed informeren. Dan kan je de juiste keuze maken rechtsom of linksom.
Het is uiteindelijk maar tijdelijk te gebruiken voor zover we het nú weten.
dinsdag 18 september 2018 om 15:20
Ik vond 27 jaar pil al zat eigenlijk. Maar soms ben ik het zo gruwelijk zat allemaal..Aan de andere kant ben ik nu al vanaf sept 2013 hormoonvrij. Om dan nu weer te beginnen na 5 jaar....lijkt me ook nogal wat. Maar reken maar dat ik in die 5 jaar rap ben verouderd...ik voel het aan alle kanten. Maar misschien was dat met hormonen ook wel het geval, ik weet het niet. Een vriendin, net zo oud, slikt nog steeds de pil. En rookt ook nog als een ketter..die zit nergens mee.
dinsdag 18 september 2018 om 17:39
Meerdere redenen. Ik heb 27 jaar lang hormonen gehad, de pil. Daar groeide ik van als kool, en ik wilde er op mijn leeftijd ook wel een keer af. Ik ben niet anti hormoon, zeker niet, ik had in mijn geval ook moeten afbouwen denk ik. Maar de huisarts liet me na 27 jaar pil zonder geleidelijke afbouw stoppen. Ik denk dat dit niet goed is geweest. Een overgangsconsulente raadde me de hormonen ook niet aan. Ik was toen al zo'n 4 jaar hormoonvrij. Je moet er toch een keer doorheen, en om nu nog te beginnen? Achteraf had het anders gemoeten. Ben overigens 20 kilo afgevallen toen ik stopte.
dinsdag 18 september 2018 om 17:54
Uit ervaring weet ik dat reguliere artsen alles ontkennen wat niet wetenschappelijk bewezen is en dat is hierbij ook het geval.
dinsdag 18 september 2018 om 20:46
Yella78 schreef: ↑18-09-2018 09:55Bij periodes heb ik het ook, dat ik me alles aantrek. En dan opeens is het weer een stuk minder. Omdat ik al een paar jaar onregelmatig menstrueer (soms maanden niet, dan weer een paar maanden regelmatig, dan weer onregelmatig enz), vermoed ik dat de cyclus toch wel doorgaat zonder bloedingen, en ik merk dat dan dus aan mijn gemoedstoestanden.
Wat heel raar is, en ik vraag me af of mensen hier het herkennen; het lijkt bij mij soms of over deze dingen praten mijn lijf er opeens aan herinnert weer 'iets te doen'. Bijvoorbeeld. In juli was ik met een vriendin op vakantie. Twee, drie weken daarvoor was ik ongesteld geweest en dáár weer voor bijna een halfjaar niet. Ik verwachtte een eventueel volgende bloeding zeker niet in die week. Mijn vriendin mopperde, want zij werd opeens ongesteld terwijl zij dat ook helemaal niet had verwacht. Ze had geen tampons etc bij zich. Ik wel, altijd voorbereid op alles, en ik verwachtte niets dus zij kon gewoon mijn spullen gebruiken. Een dag later, wat denk je? Ik ook ongesteld. Gelukkig bleef het bij twee dagen met heel weinig bloedverlies, maar dit was echt heel raar. Daarna weer twee maanden niets. Zitten we afgelopen weekend met vijf vriendinnen te borrelen, we zijn allemaal 50 en het ging natuurlijk ook weer over menstruatieklachten en de overgang. Ik vertelde mijn ervaringen ook summier (heb altijd zo'n hekel aan het fenomeen menstruatie). De volgende dag: ongesteld. En nu wel weer met flink bloedverlies. Het is alsof mijn lijf dan denkt, als ik erover praat: ach verrek, dat is waar ook, hupsakee, open die sluis.
Het schijnt dat een menstruerende vrouw feromonen afscheid, waardoor andere vrouwen ook ongesteld worden. Vandaar dat bij elkaar wonende vrouwen vaker tegelijkertijd ongesteld zijn.
Later is nu
dinsdag 18 september 2018 om 20:47
zazamaenade schreef: ↑18-09-2018 10:09Yella, dat erover praten invloed heeft heb ik nog nooit gemerkt, wel dat mijn cyclus ging gelijklopen met die van vrouwen met wie ik veel of intensief omging, goede vriendinnen en collega's. Dus ongeveer allemaal tegelijk ongesteld, dat was qua PMS soms echt een feest
Dat schijnt een bekend effect te zijn. Iets met feromonen.
Maar...volgens dit berichtje over een onderzoek ernaar is dat onzin https://www.volkskrant.nl/wetenschap/wo ... ~b16225fd/
Tsja.
Nouja, dat dus. Of dat dus niet
Later is nu
woensdag 19 september 2018 om 14:23
Ik baseer mijn beslissingen over m'n lijf ook liever op dingen die wetenschappelijk bewezen zijn eigenlijk. Welke andere basis voor dit soort belangrijke beslissingen is er dan? Wat je gevoel je ingeeft?
Wat eten we vanavond?
woensdag 19 september 2018 om 15:17
Het punt is alleen dat de overgang wel wat meer is dan een opvlieger en wat gewrichtsklachten. En dan ook pas na je 50e....als je mijn huisarts(vrouw!!)mag geloven. En omdat vrouwen wel wat meer rare en vooral enge onbegrepen klachten ervaren lopen ze de deur plat bij de huisarts die ze wat meewarig aankijkt, en wordt ons zorgstelsel onnodig belast met doorverwijzingen naar dure specialisten. Die vervolgens na allerlei onderzoeken niks vinden, en dus niks kunnen oplossen. En dat alleen omdat de meeste huisartsen geen ruk van de overgang weten, en ons maar wat laten aanmodderen. Dat zou veel beter kunnen, er valt op dat gebied nog heel wat te winnen.
woensdag 19 september 2018 om 15:23
Niet iedereen staat zo rationeel in het leven. Ik probeer zelf onzinverhalen te scheiden van wat wetenschappelijk is uitgezocht en bewezen, maar er is daartussen een groot middengebied, zaken die onderzocht worden of nog moeten worden.
nounou
woensdag 19 september 2018 om 19:40
Het werd ook vroeger in de opleiding amper behandeld. We zitten toch in een calvinistische niet klagen maar dragen structuur, waarbij de behandelende sector de afgelopen decennia gedomineerd werd door mannen. Ik denk dat er echt een kentering komt.RockOla schreef: ↑19-09-2018 15:17Het punt is alleen dat de overgang wel wat meer is dan een opvlieger en wat gewrichtsklachten. En dan ook pas na je 50e....als je mijn huisarts(vrouw!!)mag geloven. En omdat vrouwen wel wat meer rare en vooral enge onbegrepen klachten ervaren lopen ze de deur plat bij de huisarts die ze wat meewarig aankijkt, en wordt ons zorgstelsel onnodig belast met doorverwijzingen naar dure specialisten. Die vervolgens na allerlei onderzoeken niks vinden, en dus niks kunnen oplossen. En dat alleen omdat de meeste huisartsen geen ruk van de overgang weten, en ons maar wat laten aanmodderen. Dat zou veel beter kunnen, er valt op dat gebied nog heel wat te winnen.
maandag 8 oktober 2018 om 10:30
Ik kom ook mee schrijven...al is het hier wel heel erg stil
Ik merk dat ik echt teveel last krijg van mijn stemmingswisselingen en dat zit me giga in de weg.
Wel worden ze ergens door uitgelokt...een man!
Hij wil kletsen over hoe we het allemaal spannend kunnen houden kwa seks en ik, die ooit stuiterde van de seks en niks te gek en genoeg was, ben in ruste gekomen.
De zin is er niet meer direct maar kan op zich wel makkelijk worden aangewakkerd maar er over nadenken overdag is er niet meer bij momenteel en dat vind hij moeilijk.
Maar goed...die stemmingswisselingen hebben daar ook veel mee te maken omdat ik van 0 naar 100 ga in 1 sec, onderweg nog ff links, rechts en van van boven naar beneden ga en dan ineens na 10 seconden weer terug naar 0...dat!
Ik wil ergens proberen om meer rust voor in mijn hoofd te creëren en niet ergens blijf hangen op de 50..lekkere flow waarin ik mij goed voel.
Iemand tips? Ik heb Ymea geprobeerd maar mijn maag doet het er niet lekker op.
Ik merk dat ik echt teveel last krijg van mijn stemmingswisselingen en dat zit me giga in de weg.
Wel worden ze ergens door uitgelokt...een man!
Hij wil kletsen over hoe we het allemaal spannend kunnen houden kwa seks en ik, die ooit stuiterde van de seks en niks te gek en genoeg was, ben in ruste gekomen.
De zin is er niet meer direct maar kan op zich wel makkelijk worden aangewakkerd maar er over nadenken overdag is er niet meer bij momenteel en dat vind hij moeilijk.
Maar goed...die stemmingswisselingen hebben daar ook veel mee te maken omdat ik van 0 naar 100 ga in 1 sec, onderweg nog ff links, rechts en van van boven naar beneden ga en dan ineens na 10 seconden weer terug naar 0...dat!
Ik wil ergens proberen om meer rust voor in mijn hoofd te creëren en niet ergens blijf hangen op de 50..lekkere flow waarin ik mij goed voel.
Iemand tips? Ik heb Ymea geprobeerd maar mijn maag doet het er niet lekker op.
