Gezondheid alle pijlers

Frozen shoulder

22-11-2021 21:42 406 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Sinds ca. 5 maanden heb ik een frozen shoulder, door onbekende oorzaak.
Zo ontzettend balen, wat ben je dan onthand. Veel simpele dingen gaan lastig. Je gaat dus (ongemerkt) compenseren wat weer vastzittende spieren in bovenlijf tot gevolg heeft.

Ik heb wekelijks fysiotherapie die oefeningen bij me doet om de boel wat losser te krijgen en ik doe thuis ook dagelijks oefeningen, maar merk nog geen vooruitgang. Meer kan ik niet doen, aldus de fysio. Alles wat ik doe moet binnen de pijngrens en absoluut daar binnen blijven en niet overbelasten.
Ik weet dat het een heeeeel langdurig traject is en ik (veel) geduld moet hebben.

Wie heeft er ook last van (gehad)? Hoe verliep het en hoe lang duurde het bij jou?
Alle reacties Link kopieren Quote
bartjes schreef:
30-11-2021 15:00

Wat heb jij voor oefeningen?

Als ik weer bij hem kom dan is er eigenlijk niets verbeterd.
En dat irriteert me. Ik wil kunnen zeggen dat het beter gaat, dat mijn arm hoger kan. Maar helaas dat is niet zo.
Heeeeel herkenbaar. Ik voel me ook telkens zo’n zeur. Op zijn vraag hoe het gaat, geef ik elke week hetzelfde antwoord: “Nou, hetzelfde, niets veranderd en geen verbetering in beweging. Oefeningen goed gedaan “.
Frustrerend inderdaad. Ik wil kunnen zeggen “best goed, elke week kan ik meer bewegen en ik slaap heel goed” !

Mijn oefeningen:
- kussen onder mijn (foute) linkerarm doen en dan mijn arm naar rechts trekken,
- mijn handen plat op de tafel zo ver als ik kan en dan mijn hoofd zover mogelijk tussen mijn benen laten zakken (gaat dus niet)
- liggend op de grond met een stok met mijn rechterarm naar links duwen.
- met een katrol over een deur de touwen omhoog/omlaag trekken.
- ook die oefening van elleboog in de zij plaatsen en dan onderarm naar buiten draaien totdat niet meer verder gaat. Die is ook moeilijk, dat zijwaartse gaat helemaal slecht.

Dat allemaal 1x per dag per oefening een keer of 5 á 10.
Alle reacties Link kopieren Quote
mamaonbekend schreef:
30-11-2021 17:14
- met een katrol over een deur de touwen omhoog/omlaag trekken.
- ook die oefening van elleboog in de zij plaatsen en dan onderarm naar buiten draaien totdat niet meer verder gaat. Die is ook moeilijk, dat zijwaartse gaat helemaal slecht.
O ja, die had ik ook.
Herkenbaar hoor, die frustraties dat er geen vooruitgang in lijkt te zitten.
Maar ongemerkt zal het toch goeddoen en er komt echt een dag dat je ineens denkt: verhip, vandaag een stuk minder klachten. Hoera!
Nog even volhouden! :there:
De waarheid heeft het ook niet makkelijk de laatste tijd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb het meeste moeite om mijn schouder laag te houden bij de oefeningen.
Hij laat me de oefening doen en duwt dan onder mijn schouderblad, denk ik, ergens in die buurt hahaha.
Voel je dit? Ja, geef maar tegendruk, ja perfect, en nu je arm omhoog. (Gewoon in zitstand, arm langs je zij omhoog, niet boven mijn hoofd hoor, ik kom niet verder dan ellebooghoogte)
Zolang hij zijn vinger daar houdt gaat het goed, maar als hij die vinger weghaalt ga ik direct compenseren dwz mijn schouder omhoog doen.
Dus thuis heb ik geen idee of ik die oefening goed doe.
Elleboog in je zij en dan naar buiten draaien, dat lukt mij ook niet.

Inderdaad Sikkepit, opeens denk je verrek ik voel het niet meer. Hoelang voel ik het eigenlijk al niet meer. Dat weet je eigenlijk dan niet eens.
Zo kan ik ook niet zeggen hoelang ik de vorige last heb gehad voor het echt over was. Het duurde me sowieso te lang hahaha. Maar toch wel minimaal 2 jaar.
Herkenbaar Bartjes die schouder omhoog. Ik deed veel oefeningen voor de spiegel en als dan de schouder omhoog ging stopte ik ermee. Sommige oefeningen lukte gewoon echt niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Oja, dat heb ik ook. Als ik met die katrol bezig ben, denk ik ook de hele tijd ‘ontspan, schouders laag’. Je gaat zo automatisch mee doen en de schouders omhoog om te helpen. Maar ja, dat moet dus juist níet. Dus ik doe het nu maar wat minder hoog, maar hopelijk wel goed.
Daarom dus ook last van die spieren vanwege overcompenseren, ook met andere bezigheden die je ongemerkt anders doet.

Oja joh, gaat het echt zo ineens over? Dat je denkt ‘hoe was het ook alweer dat ik niks kon’ ? Ik kan me er niks bij voorstellen. Maar geloof jullie gráág.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het ging niet van de een op de andere minuut over maar ik realiseerde me wel opeens dat de pijn weg was. En ook dat er meer beweging in zat. Vanaf dat moment leek het echt wel snel te gaan, zeker ook omdat ik meer dan een jaar bijna niets kon met mijn linkerarm.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nou ik doe ook even weer mee. Vanacht niet geslapen, linker schouder doet verschrikkelijk zeer, tenniselleboog kwam ook nog weer langs, links deed mijn gekneusde rib ook nog even mee. Kon alleen op mijn rug liggen, maar helaas deed het matras te hard op mijn schouder drukken, dus dat schoot allemaal niet op. En op mijn rug val ik niet in slaap.

Op naar mijn middag slaapje dan maar, zal het vast wel lukken het slapen.
fietsen varen vrouwelijk doen
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik sliep met een opgevouwen handdoek onder mijn schouder/bovenarm. Dan leuk g je niet zo open/overstrekt maar net wat meer ‘in elkaar gedoken’ en dat deed voor mij veel minder pijn aan mijn schouder.

Verder een klein kussentje aan/onder de zijkant van mijn hoofdkussen. Dan lag mijn hoofd wat klem en daardoor had ik niet de neiging om op mijn zij te gaan liggen.
Gelukkig had ik al een man.. 😁
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren Quote
Die nachten zijn echt vreselijk.
Ik heb ook een opgerolde handdoek naast me. Op mijn rug slaap ik nooit normaal gesproken, maar nu lukt me dat ook. Het kan niet anders. Op mijn niet FS zij lukt ook niet. Want dan hangt de FS arm teveel naar voren, en dat voelt ook zeer onprettig. Dus daar ook een handdoek. Dat helpt wel. Net als himalaya.

Mamaonbekend, wat lady_day zegt. Niet opeens van de een op andere dag geen pijn meer en je arm boven je hoofd kunnen krijgen. Maar steeds een beetje meer. En dan opeens besef je dat het gewoon weg is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik slaap nu wel af en toe op mijn zij, maar dan heb ik een kussentje voor mijn borst waar mijn arm op ligt, zodat mijn andere arm/schouder niet te veel hangt.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ook, op mijn niet FS zij. En dan de FS arm op de handdoek.

Het is ook meer mijn arm die zo'n pijn geeft.
Bij jullie ook?
Alle reacties Link kopieren Quote
bartjes schreef:
01-12-2021 09:00
Ik ook, op mijn niet FS zij. En dan de FS arm op de handdoek.

Het is ook meer mijn arm die zo'n pijn geeft.
Bij jullie ook?
Het straalt goed uit ja, vanuit de schouder helemaal naar de elleboog.
fietsen varen vrouwelijk doen
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat mij vooral hielp is het niet forceren en proberen ruimte te maken in je schouder waardoor de pijn minder werd. De fysio had een naam voor de oefening, ik zal zo even kijken of ik het kan vinden. Maar het leek wel op de arm beweging bij schaatsen. 3-4 keer per dag een paar minuten. Daarna ging de pijn redelijk snel weg, of dat de oefeningen waren of deel van het proces kan ik je niet zeggen.

Je leunde met je niet frozen hand op een tafel, (bed, bank, been) waarbij je zelf iets gebogen staat, dus echt leunen op die arm. Je been aan goede schouder kant iets naar voren. Andere been naar achtereen. En dan je slechte arm van achteren naar schuin voor je lijf langs maar gestrekt naar voren zwaaien. Rustig tempo en gewoon tot hoe ver je kan. Proberen een beetje ritmisch met je benen/lijf mee te bewegen zodat je helemaal ‘los’ en ontspannen bezig bent.

Sorry omschrijven is niet mijn sterkste punt :facepalm:

Edit; Ik heb ook twee maal een injectie gehad, hielp bij mij totaal niet. Vond de injectie zelf alleen heel erg naar.
orbifolia wijzigde dit bericht op 01-12-2021 19:59
44.74% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
I'll join the club... Ik heb nu 10 maanden een frozen shoulder. Net als Himalaya heb ik er injecties in gekregen. Wat een opluchting was dat! Het oefenen gaat daardoor ook veel makkelijker. Ik merk dat ik mobiliteit terug krijg.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nou, ik heb vannacht liggen worstelen met een opgerolde handdoek, zodat mijn arm niet zo ‘hangt’. Maar ik vond het allemaal niks, kon de houding niet vinden.

Enne… welkom bij de club Martje, fijn dat jij op de goede weg terug bent!
mamaonbekend schreef:
02-12-2021 20:54
Nou, ik heb vannacht liggen worstelen met een opgerolde handdoek, zodat mijn arm niet zo ‘hangt’. Maar ik vond het allemaal niks, kon de houding niet vinden.

Enne… welkom bij de club Martje, fijn dat jij op de goede weg terug bent!


Ik had wel vier dikke douchelakens opgerold en daaromheen dan een dekbedovertrek omdat dat lekkerder voelde. Die rol was zeker 30 cm dik.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dan ligt je arm toch veel te hoog? Dus met opgetrokken schouders dan lijkt me?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb een badhanddoek.
Het is inderdaad even zoeken wat de juiste hoogte is.
Mijn arm ligt gebogen, schouder tot elleboog op de handdoek, onderarm op mijn buik.

Injecties wil ik nog niet over nadenken, ze lijken me heel.pijnlijk.
mamaonbekend schreef:
02-12-2021 21:15
Dan ligt je arm toch veel te hoog? Dus met opgetrokken schouders dan lijkt me?

Niet als je op je zij ligt.

Ik lag dan op mijn zij op de goede kant, met de rol voor me, met daar mijn arm om heen.

Of ik lag met de rol achter me en leunde er tegen. Met mijn arm op de rol.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lady_Day schreef:
01-12-2021 08:08
Het ging niet van de een op de andere minuut over maar ik realiseerde me wel opeens dat de pijn weg was. En ook dat er meer beweging in zat. Vanaf dat moment leek het echt wel snel te gaan, zeker ook omdat ik meer dan een jaar bijna niets kon met mijn linkerarm.
Precies zo
Alle reacties Link kopieren Quote
De ergste pijn ontstaat bij mij door plotseling strekken en kracht zetten tegelijk. Het allerergste is strekken en een beetje draaien. Dat soort bewegingen maak ik als ik naar de wc moet. De beweging om de deurpost vast te pakken als ik door de deuropening ga kostte een half jaar om af te leren. En plotseling doe ik het toch weer en dat zet me weer weken terug. :-(

Ook het jas aantrekken als ik naar buiten ga kost me dagen om van bij te komen. Ik weet nog niet hoe ik dat kan verzachten.

Ik kan tegenwoordig wel weer wat groenten snijden. In geval van nood heb ik een spijkerplankje waar ik mijn ui of kool op kan vastzetten.

Ik heb alles wat zwaarder dan een pond is van de hoogste kastplank gehaald en de inhoud van de meeste glazen potten overgegoten in plastic potten.

Ik kan links meestal iets tot 1 kg dragen. Maar niet lang.

Ik zie het somber in.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat klinkt inderdaad wel heel ellendig tv-icoon. Zo erg is het bij mij gelukkig niet.
Onverwachte bewegingen dat schiet erin ja. Maar jas aantrekken gaat bij mij wel, beginnen met de foute arm en dan lukt het wel (nog fijner als iemand de jas even open houdt voor je).

Qua groenten: kun je het jezelf niet makkelijker maken door pakketten voorgesneden groenten te kopen? En als je toch iets van een kool oid wilt snijden, dat je partner dat de avond vantevoren of ‘s ochtend vroeg al even voor je doet.

Ik houd er wel rekening mee dat er iemand thuis moet zijn als ik een ovenschotel heb gepland. De oven staat hier boven mijn macht dus dat gaat lastig met een zware schaal. Maar dat kan een van mijn zoons ook wel in de oven zetten (zijn groter dan ik dus zij kunnen er ook bij).

Hoe doe jij je boodschappen dan? Of laat je het thuis bezorgen?
De laatste weken ga ik wel naar een (iets duurdere helaas…) supermarkt met zelfscanners. Dan hoef ik het er maar 1x erin te laden. Scheelt toch weer bewegingen. Want het duurt allemaal wel langer om alles weer uit de kar te reiken en op te laden (strekken is lastig), dus voel ik me zo opgeladen in die drukke supermarkt met alles op band laden wat net wat trager gaat.
Bij de auto lukt het me dan nét om de zware krat uit de winkelwagen te tillen en in een keer door naar de achterklep. Of ik heb ook weleens een voorbijganger gevraagd dat even te doen. Thuis loop ik wel tig keer voor ik alles binnen heb, als ik geluk heb is er een zoon thuis die even sjouwt. Of ik doe soms ‘s avonds boodschappen, dan kan man helpen met tillen thuis en uitruimen.
Alle reacties Link kopieren Quote
tv-icoon schreef:
04-12-2021 17:45
De ergste pijn ontstaat bij mij door plotseling strekken en kracht zetten tegelijk. Het allerergste is strekken en een beetje draaien. Dat soort bewegingen maak ik als ik naar de wc moet. De beweging om de deurpost vast te pakken als ik door de deuropening ga kostte een half jaar om af te leren. En plotseling doe ik het toch weer en dat zet me weer weken terug. :-(

Ook het jas aantrekken als ik naar buiten ga kost me dagen om van bij te komen. Ik weet nog niet hoe ik dat kan verzachten.

Ik kan tegenwoordig wel weer wat groenten snijden. In geval van nood heb ik een spijkerplankje waar ik mijn ui of kool op kan vastzetten.

Ik heb alles wat zwaarder dan een pond is van de hoogste kastplank gehaald en de inhoud van de meeste glazen potten overgegoten in plastic potten.

Ik kan links meestal iets tot 1 kg dragen. Maar niet lang.

Ik zie het somber in.
Jas aantrekken kon ik wel aardig, maar uittrekken was een ramp. Sowieso aankleden was elke dag een tour de force. De enige tip die ik je mee kan geven is: probeer het op andere manieren dan je gewend bent. Zo deed ik een topje niet meer over m'n hoofd aan, maar stapte daar in en trok het dan omhoog. En zoek vooral kleding uit die 'makkelijk' is: rekbaar, knoopjes etc. Alles wat je maar kan helpen.

Dat je het somber inziet kan ik goed begrijpen, datzelfde gevoel had ik destijds ook.
Maar het gaat echt ècht over. Hoe lang het ook mag duren. Hou vol en houd moed! :rose:
De waarheid heeft het ook niet makkelijk de laatste tijd.
Alle reacties Link kopieren Quote
TV-icoon... herkenbaar hoor. Ik was bang dat het nooit meer over zou gaan. Een jas aan en uittrekken was echt heel naar. Of als ik per ongeluk ergens tegen aan stootte... afschuwelijk.

En toch ging het over. Op een dag realiseerde ik me dat de helse pijn weg was. De stijfheid vond ik niet zo erg, daar had ik mee leren leven, maar ook die is voor een groot gedeelte weg.

Een frozen shoulder kost nou eenmaal tijd. Heel veel tijd. Maar het wordt beter.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lady_Day schreef:
04-12-2021 19:39
TV-icoon... herkenbaar hoor. Ik was bang dat het nooit meer over zou gaan. Een jas aan en uittrekken was echt heel naar. Of als ik per ongeluk ergens tegen aan stootte... afschuwelijk.

En toch ging het over. Op een dag realiseerde ik me dat de helse pijn weg was. De stijfheid vond ik niet zo erg, daar had ik mee leren leven, maar ook die is voor een groot gedeelte weg.

Een frozen shoulder kost nou eenmaal tijd. Heel veel tijd. Maar het wordt beter.
Hier net zo. Gewoon wanhopig omdat je bij een schijnbaar kleine beweging van de pijn vergaat. En maar denkt dat je je aanstelt.

Ik zat midden in een fysiek heftige opleiding die hierdoor moest stoppen. (Zorg) Heb me regelmatig afgevraagd of ik niet harder moest doorzetten. Maar het lukte gewoon echt niet. Begrip was er echter niet voor, dat doet nog steeds pijn.

En dan merk je dat er dagen met minder pijn komen. En daarna kwam echt snel de beweging ook weer.

Qua jassen, ik ben erg veel buiten en kreeg ze zo moeilijk aan dat ik gewoon een twee maten te grote winterjas heb gekocht. Boven kleding idem.

In het begin soms met een trui aan moeten slapen omdat ik hem niet uitkreeg en ik alleen was. Kostte bij mij echt ruim twee jaar tot weer 95% herstel. Maar het komt echt goed, rust en niet overbelasten is echt belangrijk.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven