Gezondheid
alle pijlers
Ik geloof dat ik moe ben :-|
woensdag 24 juni 2009 om 06:34
Ik moet m'n ei kwijt en waar kan dat beter dan op 't forum... Bij voorbaat mijn excuses dat het een heel lang verhaal gaat worden... Ik heb geen idee hoe dit ontvangen gaat worden, aangezien het wellicht lijkt op piepen en sommige op- en aanmerkingen op 't forum niet van de lucht zijn als iemand zijn/haar beklag doet
Aangezien ik voor de zoveelste keer vroeg wakker ben en voor de 3e keer deze week een "dag" tegemoet ga van zo'n 24 uur (of meer), heb ik besloten om het toch 's op tafel te gooien... Misschien dat het wel herkenbaar is voor iemand - even een hart onder de riem zou fijn zijn
Slaapproblemen... erg vervelend en ik denk dat menigeen er vroeg of laat wel 's mee te maken krijgt.
Door mijn beroep (stewardess) mis ik ongeveer 1x per week een nacht slaap. Ik doe dit werk nu sinds 3 jaar - dat zijn dus al flink wat nachten die ik kwijt ben. Soms ben ik moe tot op het bot, in elke vezel voelen dat de vermoeidheid heeft toegeslagen, misselijk zijn van vermoeidheid. Doe ik niets (of weinig) aan, heb ik zelf voor gekozen en ik heb 't verder ook heel erg naar mijn zin en zou niet anders meer willen, maar ik schets even een beeld
Een nachtje doorhalen deed ik ook toen ik nog vaak ging stappen (van m'n 17e tot m'n 23ste) en dan was ik ook brak. Het fijne toentertijd, was dat ik bij thuiskomst gegarandeerd als een blok in slaap viel en binnen de tijd dat ik als een roosje lag te slapen, ook volledig herstelde. Voor ik ging vliegen, werkte ik op kantoor - ook toen had ik soms een brakke nacht, maar mijn werkdag duurde dan 8 uur en zodra ik thuis kwam deed ik direct een tukkie en dan kon ik die laatste paar uur van de avond weer makkelijk trekken. Bovendien was er een normaal percentage zuurstof, kon ik het zogenaamd erg druk hebben (terwijl ik het eigenlijk heel rustig aan deed), kon ik in overleg een uurtje (of meer) eerder naar huis, als ik 'smorgens brak het huis verliet wist ik al dat ik uiterlijk zo'n 9 uur later weer binnen zou stappen, etc.
Nu is dat niet meer - door veel intensiever "wakker" te zijn tijdens zo'n nacht niet slapen door werk, door flink lichamelijke inspanning te leveren, maar ook door externe factoren zoals een snurkende vriend, vogels die rond 4:15 beginnen te fluiten en door de bak ellende die hier in de slaapkamer staat en dat doorgaans bekend staat onder de noemer "bed".
Even voor de beeldvorming: sommige mensen worden moe van zittend vliegen op een vlucht van 8 uur. Sommige mensen denken ook dat het voor het cabinepersoneel minder vermoeiend is omdat wij het vaker doen (en het dus gewend zouden zijn) en omdat we volop ruimte hebben om te bewegen. De eerst genoemde kan best zijn, maar de meeste collega's die ik heb gesproken ervaren het niet zo. Wat betreft de ruimte hebben om te bewegen: ja, absoluut nodig, want stijve ledematen hebben is vervelend.
Maar door het lagere percentage zuurstof 'daarboven', kost het je dus meer inspanning bij bewegen - een trolley van een paar honderd kilo tegen een helling van zo'n 4 graden trekken of duwen is dan best zwaar. Part of the job en nee, daar klaag ik dan ook niet over. Ik wil alleen aangeven dat het wel hebben van bewegingsvrijheid in een vliegtuig, niet garant staat voor fitter op de bestemming arriveren
Kortom: slaap is voor iedereen cruciaal en je kan je misschien voorstellen dat goed slapen voor cabinepersoneel flink wat waard is. Tijdsverschillen, weer fit zijn voor de volgende vlucht, al ziek moeten melden als je verkouden bent (terwijl je toch sneller vatbaar bent voor dergelijke dingen, als je oververmoeid bent). Hiermee wil ik niet ondermijnen hoe belangrijk slaap is voor iemand die een reguliere baan heeft... Zoals ik hierboven al schreef, heb ik ervaring met regulier werken. Maar zolang ik niet sta te kokhalzen van vermoeidheid of in slaap val op een bankje op het perron van spoor 3, dan vind ik 't nog wel meevallen.
Mijn zus die momenteel borstvoeding geeft heeft "gebroken nachten": om de 3 uur is ze een half uur wakker om de borst te geven. Wellicht heel onvriendelijk van me.... maar ik teken ervoor!
Wat mij momenteel nog het meest ergert zijn de externe factoren. Mijn vriend is sinds een klein jaar gaan snurken - niet heel hard, maar wel hard genoeg om ervan wakker te worden (terwijl ik toch doppen draag). Ook jammer: ik woon aan de rand van een soort oerwoud (maar dan in Utrecht): elke ochtend rond 4:15 begint het gekwetter, gefluit en gepiep aan de achterzijde van het huis - sommigen vinden dit schitterend.... ik niet.
Soms heb ik moeite met in slaap vallen door tijdsverschillen of door oververmoeid te zijn (over m'n slaap al ben ik zo'n 30 tot 40 uur wakker). Als ik dan toch in slaap val, word ik na een paar uur wakker door het slechte bed dat we nu nog in de slaapkamer hebben, maar dat zeer binnenkort gelukkig vervangen zal worden of door mijn snurkende vriend (heel irritant en voor mij eigenlijk een deal breaker - liefde of geen liefde, als je niet meer slaapt, word je ook niet blij) of door die suffe k*t vogels achter in het oerwoud die graag al rond 4:15 beginnen met dat lelijke k*t repertoire
Vanmorgen werd ik wakker om 4:15 en sindsdien is het klaar met de pret. Vanavond ga ik werken en tegen de tijd dat ik geland ben, ben ik 30 uur wakker. Ik kijk er nu al tegenop
Wie herkent dat gruwelijke gevoel van moedeloos worden door slaaptekort, de externe factoren, het gevoel te willen janken omdat je zo verrot bent maar nog even door moet trekken, de misselijkmakende vermoeidheid...
Het goede, positieve nieuws in dit verhaal is dat wij binnenkort gaan verhuizen naar een woning zonder oerwoud achter het huis. Stoorzender vogels zal op korte termijn niet meer zijn Ook komt er een nieuw bed De slaapkamer krijgt echt verduisterende gordijnen en ik ga parttime werken. Alleen... kijk ik er dus tegenop hoe dat gesnurk van vriendlief zich verder ontwikkelt Mijn ex snurkte zo hard, dat ik besloot dat snurken een deal breaker zou zijn. Toen ik mijn huidige vriend ontmoette, snurkte hij nog niet. Ik baal er flink van en hij geeft zelf ook aan het vervelend te vinden... Alleen gebeurt er zo weinig om het snurken te reduceren of beter nog: elimineren.
Ik verwacht wat berichtjes in de trant van: 'goh wat ben jij zielig', of 'dan ga je toch iets anders doen', waar ik dus niets mee kan.
De forummers die de moeite nemen om serieus te reageren: bij voorbaat dank voor het lezen van dit lange verhaal, het beklag, het hart onder de riem en eventuele tips
Aangezien ik voor de zoveelste keer vroeg wakker ben en voor de 3e keer deze week een "dag" tegemoet ga van zo'n 24 uur (of meer), heb ik besloten om het toch 's op tafel te gooien... Misschien dat het wel herkenbaar is voor iemand - even een hart onder de riem zou fijn zijn
Slaapproblemen... erg vervelend en ik denk dat menigeen er vroeg of laat wel 's mee te maken krijgt.
Door mijn beroep (stewardess) mis ik ongeveer 1x per week een nacht slaap. Ik doe dit werk nu sinds 3 jaar - dat zijn dus al flink wat nachten die ik kwijt ben. Soms ben ik moe tot op het bot, in elke vezel voelen dat de vermoeidheid heeft toegeslagen, misselijk zijn van vermoeidheid. Doe ik niets (of weinig) aan, heb ik zelf voor gekozen en ik heb 't verder ook heel erg naar mijn zin en zou niet anders meer willen, maar ik schets even een beeld
Een nachtje doorhalen deed ik ook toen ik nog vaak ging stappen (van m'n 17e tot m'n 23ste) en dan was ik ook brak. Het fijne toentertijd, was dat ik bij thuiskomst gegarandeerd als een blok in slaap viel en binnen de tijd dat ik als een roosje lag te slapen, ook volledig herstelde. Voor ik ging vliegen, werkte ik op kantoor - ook toen had ik soms een brakke nacht, maar mijn werkdag duurde dan 8 uur en zodra ik thuis kwam deed ik direct een tukkie en dan kon ik die laatste paar uur van de avond weer makkelijk trekken. Bovendien was er een normaal percentage zuurstof, kon ik het zogenaamd erg druk hebben (terwijl ik het eigenlijk heel rustig aan deed), kon ik in overleg een uurtje (of meer) eerder naar huis, als ik 'smorgens brak het huis verliet wist ik al dat ik uiterlijk zo'n 9 uur later weer binnen zou stappen, etc.
Nu is dat niet meer - door veel intensiever "wakker" te zijn tijdens zo'n nacht niet slapen door werk, door flink lichamelijke inspanning te leveren, maar ook door externe factoren zoals een snurkende vriend, vogels die rond 4:15 beginnen te fluiten en door de bak ellende die hier in de slaapkamer staat en dat doorgaans bekend staat onder de noemer "bed".
Even voor de beeldvorming: sommige mensen worden moe van zittend vliegen op een vlucht van 8 uur. Sommige mensen denken ook dat het voor het cabinepersoneel minder vermoeiend is omdat wij het vaker doen (en het dus gewend zouden zijn) en omdat we volop ruimte hebben om te bewegen. De eerst genoemde kan best zijn, maar de meeste collega's die ik heb gesproken ervaren het niet zo. Wat betreft de ruimte hebben om te bewegen: ja, absoluut nodig, want stijve ledematen hebben is vervelend.
Maar door het lagere percentage zuurstof 'daarboven', kost het je dus meer inspanning bij bewegen - een trolley van een paar honderd kilo tegen een helling van zo'n 4 graden trekken of duwen is dan best zwaar. Part of the job en nee, daar klaag ik dan ook niet over. Ik wil alleen aangeven dat het wel hebben van bewegingsvrijheid in een vliegtuig, niet garant staat voor fitter op de bestemming arriveren
Kortom: slaap is voor iedereen cruciaal en je kan je misschien voorstellen dat goed slapen voor cabinepersoneel flink wat waard is. Tijdsverschillen, weer fit zijn voor de volgende vlucht, al ziek moeten melden als je verkouden bent (terwijl je toch sneller vatbaar bent voor dergelijke dingen, als je oververmoeid bent). Hiermee wil ik niet ondermijnen hoe belangrijk slaap is voor iemand die een reguliere baan heeft... Zoals ik hierboven al schreef, heb ik ervaring met regulier werken. Maar zolang ik niet sta te kokhalzen van vermoeidheid of in slaap val op een bankje op het perron van spoor 3, dan vind ik 't nog wel meevallen.
Mijn zus die momenteel borstvoeding geeft heeft "gebroken nachten": om de 3 uur is ze een half uur wakker om de borst te geven. Wellicht heel onvriendelijk van me.... maar ik teken ervoor!
Wat mij momenteel nog het meest ergert zijn de externe factoren. Mijn vriend is sinds een klein jaar gaan snurken - niet heel hard, maar wel hard genoeg om ervan wakker te worden (terwijl ik toch doppen draag). Ook jammer: ik woon aan de rand van een soort oerwoud (maar dan in Utrecht): elke ochtend rond 4:15 begint het gekwetter, gefluit en gepiep aan de achterzijde van het huis - sommigen vinden dit schitterend.... ik niet.
Soms heb ik moeite met in slaap vallen door tijdsverschillen of door oververmoeid te zijn (over m'n slaap al ben ik zo'n 30 tot 40 uur wakker). Als ik dan toch in slaap val, word ik na een paar uur wakker door het slechte bed dat we nu nog in de slaapkamer hebben, maar dat zeer binnenkort gelukkig vervangen zal worden of door mijn snurkende vriend (heel irritant en voor mij eigenlijk een deal breaker - liefde of geen liefde, als je niet meer slaapt, word je ook niet blij) of door die suffe k*t vogels achter in het oerwoud die graag al rond 4:15 beginnen met dat lelijke k*t repertoire
Vanmorgen werd ik wakker om 4:15 en sindsdien is het klaar met de pret. Vanavond ga ik werken en tegen de tijd dat ik geland ben, ben ik 30 uur wakker. Ik kijk er nu al tegenop
Wie herkent dat gruwelijke gevoel van moedeloos worden door slaaptekort, de externe factoren, het gevoel te willen janken omdat je zo verrot bent maar nog even door moet trekken, de misselijkmakende vermoeidheid...
Het goede, positieve nieuws in dit verhaal is dat wij binnenkort gaan verhuizen naar een woning zonder oerwoud achter het huis. Stoorzender vogels zal op korte termijn niet meer zijn Ook komt er een nieuw bed De slaapkamer krijgt echt verduisterende gordijnen en ik ga parttime werken. Alleen... kijk ik er dus tegenop hoe dat gesnurk van vriendlief zich verder ontwikkelt Mijn ex snurkte zo hard, dat ik besloot dat snurken een deal breaker zou zijn. Toen ik mijn huidige vriend ontmoette, snurkte hij nog niet. Ik baal er flink van en hij geeft zelf ook aan het vervelend te vinden... Alleen gebeurt er zo weinig om het snurken te reduceren of beter nog: elimineren.
Ik verwacht wat berichtjes in de trant van: 'goh wat ben jij zielig', of 'dan ga je toch iets anders doen', waar ik dus niets mee kan.
De forummers die de moeite nemen om serieus te reageren: bij voorbaat dank voor het lezen van dit lange verhaal, het beklag, het hart onder de riem en eventuele tips
woensdag 24 juni 2009 om 11:07
Wat een verhaal. Klote hoor, goed slapen is van levensbelang.
Afgezien van alle andere afleidende elementen: Heb je wel een goed bed? Ik heb zelf een waterbed en zowel man als ik zijn daar zeer, zeer tevreden over. Slaap voor werk geregeld in hotels (reis ook veel) maar die matrassen zijn het net niet, zelfs niet in de allerduurste hotels.
Succes!
Afgezien van alle andere afleidende elementen: Heb je wel een goed bed? Ik heb zelf een waterbed en zowel man als ik zijn daar zeer, zeer tevreden over. Slaap voor werk geregeld in hotels (reis ook veel) maar die matrassen zijn het net niet, zelfs niet in de allerduurste hotels.
Succes!
woensdag 24 juni 2009 om 12:24
Lieve ex-collega
Als ex-stewardess begrijp ik je probleem volkomen. Ik denk dat je echt aan de bel moet gaan trekken bij de bedrijfsarts. Je bent jezelf nu helemaal aan het uithollen op deze manier.
Geef jezelf op voor de cursus 'Slapen & Balans' en probeer wat te gaan doen met die tips. Als je het helemaal niet meer trekt, zou ik mijzelf even een poos ziek melden. Even weer een paar nachten in het Nederlandse ritme en lekker bijslapen. Gebrek aan slaap is fnuikend. Voor je concentratie en niet te vergeten de flight safety, waar je in feite voor aan boord bent. Ga je zo nog een poosje door, dan ga je wellicht je baan haten en krijg je de neiging passagiers te gaan slaan...
Even ter verduidelijking: ik heb 17 jaar full-time gevlogen en was totaal klaar met die baan. Onder andere vanwege het altijd-maar- moe-zijn-gevoel, het altijd weg zijn van huis, maar vooral omdat ik een uitdaging miste en echt niet meer wilde vliegen. Vorig jaar nog een burn-out gehad, wat voor mij echt een teken aan de wand was. Het was klaar, over en uit. Ik vond een andere baan en heb mijn blauwe pak aan de wilgen gehangen.
Ik ben nu bijna een half jaar gestopt, en ben van een koude kermis thuisgekomen. Ik had stiekum verwacht/gedacht dat ik mij binnen een paar weken helemaal fantastisch zou voelen, zonder die jetlags, gebroken nachten, drukcabine en hordes passagiers. Helaas, niets is minder waar. Ik voel mij totaal lamlendig. Ik slaap heel goed, daar ligt het hem niet aan. Iedere nacht rond de 8 à 9 uur, en heb een baan van 9 tot 5. Maar ik blijf mij moe voelen.
Ik eet supergezond, ben naar de huisarts geweest en bloed laten checken, niets aan de hand. Alles tip-top in orde. Ik hijs mij 3 keer per week in mijn hardloopkleding en loop een rondje van ongeveer 8 km, dus conditioneel is er ook weinig aan de hand.
Ik denk dat de lange termijn effecten van een onregelmatige baan en de chronische jetlags bij mij nu zichtbaar worden.
Met mijn hele verhaal wil ik eigenlijk alleen maar aangeven:
Lizzl, pas goed op jezelf, je hebt maar 1 lijf, wees er zuinig op!!!
Het is een hele leuke baan, maar uiteindelijk gaat je gezondheid voor! Dit zijn duidelijk tekenen van je lijf dat je het even rustig aan moet doen. Succes, en ik hoop van harte dat je jezelf in jullie nieuwe huis weer helemaal geweldig gaat voelen! Quinty
Als ex-stewardess begrijp ik je probleem volkomen. Ik denk dat je echt aan de bel moet gaan trekken bij de bedrijfsarts. Je bent jezelf nu helemaal aan het uithollen op deze manier.
Geef jezelf op voor de cursus 'Slapen & Balans' en probeer wat te gaan doen met die tips. Als je het helemaal niet meer trekt, zou ik mijzelf even een poos ziek melden. Even weer een paar nachten in het Nederlandse ritme en lekker bijslapen. Gebrek aan slaap is fnuikend. Voor je concentratie en niet te vergeten de flight safety, waar je in feite voor aan boord bent. Ga je zo nog een poosje door, dan ga je wellicht je baan haten en krijg je de neiging passagiers te gaan slaan...
Even ter verduidelijking: ik heb 17 jaar full-time gevlogen en was totaal klaar met die baan. Onder andere vanwege het altijd-maar- moe-zijn-gevoel, het altijd weg zijn van huis, maar vooral omdat ik een uitdaging miste en echt niet meer wilde vliegen. Vorig jaar nog een burn-out gehad, wat voor mij echt een teken aan de wand was. Het was klaar, over en uit. Ik vond een andere baan en heb mijn blauwe pak aan de wilgen gehangen.
Ik ben nu bijna een half jaar gestopt, en ben van een koude kermis thuisgekomen. Ik had stiekum verwacht/gedacht dat ik mij binnen een paar weken helemaal fantastisch zou voelen, zonder die jetlags, gebroken nachten, drukcabine en hordes passagiers. Helaas, niets is minder waar. Ik voel mij totaal lamlendig. Ik slaap heel goed, daar ligt het hem niet aan. Iedere nacht rond de 8 à 9 uur, en heb een baan van 9 tot 5. Maar ik blijf mij moe voelen.
Ik eet supergezond, ben naar de huisarts geweest en bloed laten checken, niets aan de hand. Alles tip-top in orde. Ik hijs mij 3 keer per week in mijn hardloopkleding en loop een rondje van ongeveer 8 km, dus conditioneel is er ook weinig aan de hand.
Ik denk dat de lange termijn effecten van een onregelmatige baan en de chronische jetlags bij mij nu zichtbaar worden.
Met mijn hele verhaal wil ik eigenlijk alleen maar aangeven:
Lizzl, pas goed op jezelf, je hebt maar 1 lijf, wees er zuinig op!!!
Het is een hele leuke baan, maar uiteindelijk gaat je gezondheid voor! Dit zijn duidelijk tekenen van je lijf dat je het even rustig aan moet doen. Succes, en ik hoop van harte dat je jezelf in jullie nieuwe huis weer helemaal geweldig gaat voelen! Quinty
woensdag 24 juni 2009 om 12:24
Wederom dank voor jullie reacties en het begrip! Ik had eigenlijk niet gedacht dat ik zulke fijne reacties zou krijgen...
@Lente:
Je hebt helemaal gelijk dat ik daarvoor moet opletten voor een burn-out dus). Het is nog geen jaar geleden dat dat het geval was en toen was er alleen maar sprake van "gewoon" slecht slapen. Al die andere factoren waren er toen nog niet.
Overigens ben ik nog vergeten erbij te vertellen dat mijn vriend zeer recent is ontslagen en al heeft hij het volle vertrouwen dat het wel goed zal komen en dat hij binnen een paar maanden weer onder de pannen zal zijn... het speelt (denk ik) onbewust wel mee in het vinden van die broodnodige innerlijke rust.
@PODE:
Ik weet inmiddels zeker dat ik in het nieuwe huis zorg dat er een prima logeerkamer komt Dan maar saai, maar wel belangrijk en bovendien is het vooral fijn als ik net terug ben van een vlucht en de nacht voor een lange vlucht.
Dat snurkspul is toch snurkspray? (of liever gezegd: anti-snurkspray ). Dat hebben we nog helemaal niet geprobeerd, want ik had niet gedacht dat het zou werken... Ik ga het vandaag nog aanschaffen - baadt het niet...
En ja, ik zal 'savonds nog meer moeten doen aan het afbouwen van de dag. Ik ben blij dat ik recent heb ontdekt dat het lezen van een leuk boek zeer ontspannend kan werken. Heb lange tijd alleen maar real life-stories gelezen - soms te heftig om dan eigenlijk rust te vinden
Ik hoop dat je na je spannende afspraak, weer prinsesheerlijk slaapt (klinkt als een date, maar ik geloof dat jij 't toch was die een relatie heeft (of zelfs getrouwd) met Xander (of maak ik nu een gênante fout?)
@Njoy:
Ik ga volgende week maar 's langs bij Beter Horen. Duurt het lang voor die doppen klaar zijn?
@NannieB:
Tja, wat slaap- en bioritme betreft, is het geen ideale baan. Maar toch kan ik me niet voorstellen dat ik ermee zou stoppen. Pas als ik alles heb geprobeerd (en dan met name zal parttime vliegen een grote bijdrage kunnen leveren) en ik zou nog steeds als een zombie 'smorgens vroeg met laptop op schoot zitten forummen, dan denk ik dat.... nou ja, daar wil ik eigenlijk niet eens over nadenken
Melatonine werkt inderdaad prima, maar dan als je bijvoorbeeld een paar keer per jaar vliegt met veel tijdsverschil. Als je het continu doet, dan zou het niet goed zijn. Het wordt ook afgeraden door de bedrijfsarts.
@Vervelendekerel:
Je slaat de spijker op z'n kop. Zo werkt het absoluut en ik merkt ook dat zodra ik ook meer even een klein beetje ontwaak, dat ik direct op de klok kijk en denk: Pffff..... here we go again Nee, dat werkt inderdaad niet mee en ik moet die gedachtengang ook aanpassen. Vind ik overigens niet makkelijk... Dat zou bijvoorbeeld wel goed lukken als ik bijvoorbeeld een paar nachten wel goed slaap en mijn batterij weer is geladen zodat dat lontje (waar Lente het over had) niet meer zo kort is. Dan is het ook makkelijker om te relativeren (zoals PODE schreef).
@Lindy:
Het huidige bed is beslist niet goed. Toen ik nog niet samenwoonde, had ik een (heerlijk!) bed, maar dat was maar 1,60 breed. Mijn vriend had een bed van 1,80 breed. Het is maar 20cm, maar die bleken we wel echt nodig te hebben. Dus mijn bed weg en we slapen in zijn bed (althans... hij slaapt, ik forum beneden op de bank ). Dat bed is zo slecht, dat ik er inmiddels een 2e matras op heb gelegd en een 4-seizoenendekbed dubbelgevouwen als een soort dekmatras gebruik Het is bijna armoedig als ik 't zo 's lees Maar aangezien we dus binnen 4 weken een nieuw bed aanschaffen (bij de verhuizing direct in het nieuwe huis en dit bed kan ik dan ritueel verbranden), is het voor nu even een redelijke oplossing.
Eerlijk gezegd slaap ik in 9 van de 10 hotels wel erg goed. De hotels waar ik slaap hebben vaak Hastens of een goedkopere versie daarvan, maar het slaapt in ieder geval heerlijk! Als ik ooit nog 's 5000 euro win, dan zal het zonder twijfel een Hastens worden
@Lente:
Je hebt helemaal gelijk dat ik daarvoor moet opletten voor een burn-out dus). Het is nog geen jaar geleden dat dat het geval was en toen was er alleen maar sprake van "gewoon" slecht slapen. Al die andere factoren waren er toen nog niet.
Overigens ben ik nog vergeten erbij te vertellen dat mijn vriend zeer recent is ontslagen en al heeft hij het volle vertrouwen dat het wel goed zal komen en dat hij binnen een paar maanden weer onder de pannen zal zijn... het speelt (denk ik) onbewust wel mee in het vinden van die broodnodige innerlijke rust.
@PODE:
Ik weet inmiddels zeker dat ik in het nieuwe huis zorg dat er een prima logeerkamer komt Dan maar saai, maar wel belangrijk en bovendien is het vooral fijn als ik net terug ben van een vlucht en de nacht voor een lange vlucht.
Dat snurkspul is toch snurkspray? (of liever gezegd: anti-snurkspray ). Dat hebben we nog helemaal niet geprobeerd, want ik had niet gedacht dat het zou werken... Ik ga het vandaag nog aanschaffen - baadt het niet...
En ja, ik zal 'savonds nog meer moeten doen aan het afbouwen van de dag. Ik ben blij dat ik recent heb ontdekt dat het lezen van een leuk boek zeer ontspannend kan werken. Heb lange tijd alleen maar real life-stories gelezen - soms te heftig om dan eigenlijk rust te vinden
Ik hoop dat je na je spannende afspraak, weer prinsesheerlijk slaapt (klinkt als een date, maar ik geloof dat jij 't toch was die een relatie heeft (of zelfs getrouwd) met Xander (of maak ik nu een gênante fout?)
@Njoy:
Ik ga volgende week maar 's langs bij Beter Horen. Duurt het lang voor die doppen klaar zijn?
@NannieB:
Tja, wat slaap- en bioritme betreft, is het geen ideale baan. Maar toch kan ik me niet voorstellen dat ik ermee zou stoppen. Pas als ik alles heb geprobeerd (en dan met name zal parttime vliegen een grote bijdrage kunnen leveren) en ik zou nog steeds als een zombie 'smorgens vroeg met laptop op schoot zitten forummen, dan denk ik dat.... nou ja, daar wil ik eigenlijk niet eens over nadenken
Melatonine werkt inderdaad prima, maar dan als je bijvoorbeeld een paar keer per jaar vliegt met veel tijdsverschil. Als je het continu doet, dan zou het niet goed zijn. Het wordt ook afgeraden door de bedrijfsarts.
@Vervelendekerel:
Je slaat de spijker op z'n kop. Zo werkt het absoluut en ik merkt ook dat zodra ik ook meer even een klein beetje ontwaak, dat ik direct op de klok kijk en denk: Pffff..... here we go again Nee, dat werkt inderdaad niet mee en ik moet die gedachtengang ook aanpassen. Vind ik overigens niet makkelijk... Dat zou bijvoorbeeld wel goed lukken als ik bijvoorbeeld een paar nachten wel goed slaap en mijn batterij weer is geladen zodat dat lontje (waar Lente het over had) niet meer zo kort is. Dan is het ook makkelijker om te relativeren (zoals PODE schreef).
@Lindy:
Het huidige bed is beslist niet goed. Toen ik nog niet samenwoonde, had ik een (heerlijk!) bed, maar dat was maar 1,60 breed. Mijn vriend had een bed van 1,80 breed. Het is maar 20cm, maar die bleken we wel echt nodig te hebben. Dus mijn bed weg en we slapen in zijn bed (althans... hij slaapt, ik forum beneden op de bank ). Dat bed is zo slecht, dat ik er inmiddels een 2e matras op heb gelegd en een 4-seizoenendekbed dubbelgevouwen als een soort dekmatras gebruik Het is bijna armoedig als ik 't zo 's lees Maar aangezien we dus binnen 4 weken een nieuw bed aanschaffen (bij de verhuizing direct in het nieuwe huis en dit bed kan ik dan ritueel verbranden), is het voor nu even een redelijke oplossing.
Eerlijk gezegd slaap ik in 9 van de 10 hotels wel erg goed. De hotels waar ik slaap hebben vaak Hastens of een goedkopere versie daarvan, maar het slaapt in ieder geval heerlijk! Als ik ooit nog 's 5000 euro win, dan zal het zonder twijfel een Hastens worden
woensdag 24 juni 2009 om 12:40
@Quinty:
Ik heb toentertijd gelezen dat je ermee ging stoppen (topic Stewardess geloof ik). En nu ben je dus gestopt, maar ben je nog steeds niet 100% hersteld van al die jaren onregelmatig leven
Heb je yoga al 'ns geprobeerd?
Wat je zegt.... naar de bedrijfsarts en Slapen & Balans volgen... Dat eerste overweeg ik eigenlijk al en de tweede ga ik maar 's doen (als het dit jaar nog wordt aangeboden).
Hoe bevalt het om nu regelmatig te leven en een 9-to-5 baan te hebben? Ik vermoed dat dat wel goed bevalt? En dat zodra de vermoeidheid er wel echt helemaal uit is, dat je super blij bent. Heb je absoluut geen spijt van de stap die je genomen hebt? Je schrijft dat je echt niet meer wilde vliegen... dat blijf volledig van kracht of denk je misschien soms... mmm, het was toch wel erg leuk... In welk percentage vloog je eigenlijk?
Ik overweeg heel soms, heel stiekem om mijn smurfenpak ook de boom in te gooien - bij voorkeur raak ik dan ook nog een paar vogels Maar anderszijds... ik kan geen baan bedenken dat mij blijer zou kunnen maken En dan stel dat.... dat ik die stap zou nemen, een andere baan zou hebben en in eerste instantie heel blij zou zijn en tevreden met het besluit dat ik dan heb genomen. Wat als ik dan na een tijdje spijt krijgt? Want daar zie ik mezelf wel voor aan
Nou, ik moet eerst maar alles proberen (dankzij alles tips hier, heb ik nog wel wat voor de boeg) en dan zie ik wel verder...
Ik heb toentertijd gelezen dat je ermee ging stoppen (topic Stewardess geloof ik). En nu ben je dus gestopt, maar ben je nog steeds niet 100% hersteld van al die jaren onregelmatig leven
Heb je yoga al 'ns geprobeerd?
Wat je zegt.... naar de bedrijfsarts en Slapen & Balans volgen... Dat eerste overweeg ik eigenlijk al en de tweede ga ik maar 's doen (als het dit jaar nog wordt aangeboden).
Hoe bevalt het om nu regelmatig te leven en een 9-to-5 baan te hebben? Ik vermoed dat dat wel goed bevalt? En dat zodra de vermoeidheid er wel echt helemaal uit is, dat je super blij bent. Heb je absoluut geen spijt van de stap die je genomen hebt? Je schrijft dat je echt niet meer wilde vliegen... dat blijf volledig van kracht of denk je misschien soms... mmm, het was toch wel erg leuk... In welk percentage vloog je eigenlijk?
Ik overweeg heel soms, heel stiekem om mijn smurfenpak ook de boom in te gooien - bij voorkeur raak ik dan ook nog een paar vogels Maar anderszijds... ik kan geen baan bedenken dat mij blijer zou kunnen maken En dan stel dat.... dat ik die stap zou nemen, een andere baan zou hebben en in eerste instantie heel blij zou zijn en tevreden met het besluit dat ik dan heb genomen. Wat als ik dan na een tijdje spijt krijgt? Want daar zie ik mezelf wel voor aan
Nou, ik moet eerst maar alles proberen (dankzij alles tips hier, heb ik nog wel wat voor de boeg) en dan zie ik wel verder...
woensdag 24 juni 2009 om 21:58
Voor de stewardessen onder ons... Respect! Een van mijn beste vrienden is steward en als ik hem af en toe zie rotzooien met die jetlags en onmogelijke schema's. Het moet toch wel een hele leuke job zijn.
Over de dopjes: Ik heb ze besteld bij Booij hoortoestellen in Haarlem (even opgezocht), zijn niet van die grote doppen die kinderen met buisjes in hun oren vroeger droegen maar kleine doorzichtige dopjes. Levertijd: 2 weken ongeveer.
Bij Beter Horen verkopen ze ook op maat gemaakte doppen, maar of het ook die kleintjes zijn, geen idee!
Over de dopjes: Ik heb ze besteld bij Booij hoortoestellen in Haarlem (even opgezocht), zijn niet van die grote doppen die kinderen met buisjes in hun oren vroeger droegen maar kleine doorzichtige dopjes. Levertijd: 2 weken ongeveer.
Bij Beter Horen verkopen ze ook op maat gemaakte doppen, maar of het ook die kleintjes zijn, geen idee!
donderdag 25 juni 2009 om 16:39
quote:Lizzl schreef op 24 juni 2009 @ 12:40:
Hoe bevalt het om nu regelmatig te leven en een 9-to-5 baan te hebben? Ik vermoed dat dat wel goed bevalt? En dat zodra de vermoeidheid er wel echt helemaal uit is, dat je super blij bent. Heb je absoluut geen spijt van de stap die je genomen hebt? Je schrijft dat je echt niet meer wilde vliegen... dat blijf volledig van kracht of denk je misschien soms... mmm, het was toch wel erg leuk... In welk percentage vloog je eigenlijk?
Ik overweeg heel soms, heel stiekem om mijn smurfenpak ook de boom in te gooien - bij voorkeur raak ik dan ook nog een paar vogels Maar anderszijds... ik kan geen baan bedenken dat mij blijer zou kunnen maken En dan stel dat.... dat ik die stap zou nemen, een andere baan zou hebben en in eerste instantie heel blij zou zijn en tevreden met het besluit dat ik dan heb genomen. Wat als ik dan na een tijdje spijt krijgt? Want daar zie ik mezelf wel voor aan
Hé Lizzl,
Mijn 9 tot 5 leventje bevalt prima, ook het 5 om 2 werken, gaat heel goed Ik heb al die jaren 100% gevlogen. Dus ik denk dat dat het effect van er helemaal klaar mee zijn, wel versterkt heeft. Het vliegen mis ik niet en ga ik ook niet missen. Ik was er zo ongelofelijk klaar mee. De lol op de bestemmingen mis ik ook niet. Dat was uiteindelijk het enige wat het voor mij nog leuk maakte. B.v. 3 x achter elkaar naar SIN vliegen, omdat ik mij daar altijd zo heerlijk kon vermaken, en mij zo goed voelde
Gewoon met een niet-vliegbuik een borrel drinken aan het strand of in Amsterdam is eigenlijk wel zo prettig. Het valt mij eigenlijk op hoe ongelofelijk veel tijd je eigenlijk hebt zo door de week. Altijd 's avonds thuis, of dingen afspreken met vrienden. Nooit hoeven nadenken, dan en dan moet ik voor- of naslapen. Ik was altijd maar met dat vliegen bezig. Of ik wel uitgerust genoeg in dat pak aan boord zou staan. Vreselijk eigenlijk achteraf.
Jij vliegt pas 3 jaar en toen vond ik het ook nog prachtig allemaal. Ik heb jaren gewikt en gewogen en geroepen, ik ga stoppen. Maar ik stelde het iedere keer uit; eigenlijk door angst. Angst voor het onbekende; wat als.... Zoals ik al eerder zei, die burnout heeft voor mij heel veel duidelijk gemaakt, en ik ben blij dat mijn lijf mijn 'verstand' in feite heeft ingehaald.
Ach ja, verstand komt met de jaren... Ik ben net 39 geworden
Het voelt heel goed om aan iets heel nieuws te zijn begonnen. Lekker veel uitdaging. Ook nu heb ik af en toe een ongelofelijke baaldag. Het enige wat ik dan denk is: blij dat ik in ieder geval niet meer vlieg, dan had nu met een pijp vol met pax een vrolijkheid moeten veinzen.
Sterkte Lizzl!
Hoe bevalt het om nu regelmatig te leven en een 9-to-5 baan te hebben? Ik vermoed dat dat wel goed bevalt? En dat zodra de vermoeidheid er wel echt helemaal uit is, dat je super blij bent. Heb je absoluut geen spijt van de stap die je genomen hebt? Je schrijft dat je echt niet meer wilde vliegen... dat blijf volledig van kracht of denk je misschien soms... mmm, het was toch wel erg leuk... In welk percentage vloog je eigenlijk?
Ik overweeg heel soms, heel stiekem om mijn smurfenpak ook de boom in te gooien - bij voorkeur raak ik dan ook nog een paar vogels Maar anderszijds... ik kan geen baan bedenken dat mij blijer zou kunnen maken En dan stel dat.... dat ik die stap zou nemen, een andere baan zou hebben en in eerste instantie heel blij zou zijn en tevreden met het besluit dat ik dan heb genomen. Wat als ik dan na een tijdje spijt krijgt? Want daar zie ik mezelf wel voor aan
Hé Lizzl,
Mijn 9 tot 5 leventje bevalt prima, ook het 5 om 2 werken, gaat heel goed Ik heb al die jaren 100% gevlogen. Dus ik denk dat dat het effect van er helemaal klaar mee zijn, wel versterkt heeft. Het vliegen mis ik niet en ga ik ook niet missen. Ik was er zo ongelofelijk klaar mee. De lol op de bestemmingen mis ik ook niet. Dat was uiteindelijk het enige wat het voor mij nog leuk maakte. B.v. 3 x achter elkaar naar SIN vliegen, omdat ik mij daar altijd zo heerlijk kon vermaken, en mij zo goed voelde
Gewoon met een niet-vliegbuik een borrel drinken aan het strand of in Amsterdam is eigenlijk wel zo prettig. Het valt mij eigenlijk op hoe ongelofelijk veel tijd je eigenlijk hebt zo door de week. Altijd 's avonds thuis, of dingen afspreken met vrienden. Nooit hoeven nadenken, dan en dan moet ik voor- of naslapen. Ik was altijd maar met dat vliegen bezig. Of ik wel uitgerust genoeg in dat pak aan boord zou staan. Vreselijk eigenlijk achteraf.
Jij vliegt pas 3 jaar en toen vond ik het ook nog prachtig allemaal. Ik heb jaren gewikt en gewogen en geroepen, ik ga stoppen. Maar ik stelde het iedere keer uit; eigenlijk door angst. Angst voor het onbekende; wat als.... Zoals ik al eerder zei, die burnout heeft voor mij heel veel duidelijk gemaakt, en ik ben blij dat mijn lijf mijn 'verstand' in feite heeft ingehaald.
Ach ja, verstand komt met de jaren... Ik ben net 39 geworden
Het voelt heel goed om aan iets heel nieuws te zijn begonnen. Lekker veel uitdaging. Ook nu heb ik af en toe een ongelofelijke baaldag. Het enige wat ik dan denk is: blij dat ik in ieder geval niet meer vlieg, dan had nu met een pijp vol met pax een vrolijkheid moeten veinzen.
Sterkte Lizzl!
zaterdag 27 juni 2009 om 02:52
Heee oud collega's! Tjee Lizzl dat klinkt niet best. Klinkt alsof je inderdaad snel bij de bedrijfsarts langs moet voordat jij ook een burn out krijgt. doen hoor. 100% vliegen is zo superzwaar, wellicht kun je alvast totdat je deeltijd in gaat medisch gaan deeltijden, of een poosje op de grond...
Ik heb van de 16 jaar er 8 fulltime gevlogen, 2 jaar 50 en de rest 80%. Iedereen zei altijd dat dat belastingtechnisch een slechte optie was, maar ik heb dat nooit zo gezien.Het was voor mij gewoon iedere longhaul 2-3 dagen extra vrij. Heerlijk! Deeltijden scheelt echt enorm qua vermoeidheid. En naarmate je ouder wordt, neemt de vermoeidheid alleen maar toe. Je went er echt nooit aan, daarom zijn die extra rustdagen zo lekker.
De vogeltjes, snurkende vriend, klotebed, lichte gordijnen zijn storende factoren in een leven wat al beheerst wordt door vermoeidheid.Ik had dat ook toen ik nog 100% vloog, dat is later veel minder geworden toen ik 80 ging vliegen. Het plezier in vliegen kwam toen ook weer terug. En die snurkende vriend heb ik nog steeds trouwens en ik slaap ook nog steeds met oordoppen (ohropax, betere zijn er echt niet).
Hopelijk komt voor jou de lol in het vliegen daardoor ook weer terug.
In tegenstelling tot Quinty (haaai!) kan ik het vliegen soms echt heel erg missen, ja zelfs de slurflucht!! Maar dat gevoel duurt gelukkig nooit erg lang. En teruggaan is trouwens geen optie (onderaan, achterin en 100%...).
Die vermoeidheid waar Quinty het over heeft heb ik ook nog steeds, wellicht in mindere mate door het deeltijden, maar ik heb soms echt pijn in mijn botten van vermoeidheid en lig dan ook om half 9 al te pitten. Ik krijg steeds meer respect voor al die ouwe die hards die tot aan hun pensioen fluitend 100 vliegen.
Ik heb van de 16 jaar er 8 fulltime gevlogen, 2 jaar 50 en de rest 80%. Iedereen zei altijd dat dat belastingtechnisch een slechte optie was, maar ik heb dat nooit zo gezien.Het was voor mij gewoon iedere longhaul 2-3 dagen extra vrij. Heerlijk! Deeltijden scheelt echt enorm qua vermoeidheid. En naarmate je ouder wordt, neemt de vermoeidheid alleen maar toe. Je went er echt nooit aan, daarom zijn die extra rustdagen zo lekker.
De vogeltjes, snurkende vriend, klotebed, lichte gordijnen zijn storende factoren in een leven wat al beheerst wordt door vermoeidheid.Ik had dat ook toen ik nog 100% vloog, dat is later veel minder geworden toen ik 80 ging vliegen. Het plezier in vliegen kwam toen ook weer terug. En die snurkende vriend heb ik nog steeds trouwens en ik slaap ook nog steeds met oordoppen (ohropax, betere zijn er echt niet).
Hopelijk komt voor jou de lol in het vliegen daardoor ook weer terug.
In tegenstelling tot Quinty (haaai!) kan ik het vliegen soms echt heel erg missen, ja zelfs de slurflucht!! Maar dat gevoel duurt gelukkig nooit erg lang. En teruggaan is trouwens geen optie (onderaan, achterin en 100%...).
Die vermoeidheid waar Quinty het over heeft heb ik ook nog steeds, wellicht in mindere mate door het deeltijden, maar ik heb soms echt pijn in mijn botten van vermoeidheid en lig dan ook om half 9 al te pitten. Ik krijg steeds meer respect voor al die ouwe die hards die tot aan hun pensioen fluitend 100 vliegen.
zaterdag 27 juni 2009 om 09:32
Haaaai Mayou!
Leuk zeg, om je hier tegen te komen, hoe staat het leven?!
Wat vervelend om te lezen dat jij het blauwe leventje wel mist. Ik zal binnenkort eens even gaan bijlezen wat jij allemaal aan het uitspoken bent 'daarzo'
Ernstig toch dat jij ook nog steeds geveld kunt zijn door die vermoeidheid. Ik weet nog dat ik ooit een boekje heb staan lezen/doorbladeren bij een boekhandel geschreven door een Amerikaanse ex-stewardess. Daar stond ook het weet ik niet wat aan ellendige bij- en randverschijnselen in die je kunt overhouden aan chronische jetlags/bioritme-stoornissen.
Gisteravond nog een vriendin van mij gesproken die 5 jaar geleden gestopt is met vliegen, na 12 jaar (10 jaar full-time en 2 jaar 50%). Zij heeft ook bijna nog een jaar lopen aanmodderen met een wattenhoofd gevoel, pijn in haar lijf, algehele malaise enz. Dus voorlopig moeten wij maar yoga, zen en nog veel meer 'rielex' activiteiten gaan ondernemen... Alles voor een fit lijf!!
Succes en sterkte met alles Mayou en Lizzl!
Quinty
Leuk zeg, om je hier tegen te komen, hoe staat het leven?!
Wat vervelend om te lezen dat jij het blauwe leventje wel mist. Ik zal binnenkort eens even gaan bijlezen wat jij allemaal aan het uitspoken bent 'daarzo'
Ernstig toch dat jij ook nog steeds geveld kunt zijn door die vermoeidheid. Ik weet nog dat ik ooit een boekje heb staan lezen/doorbladeren bij een boekhandel geschreven door een Amerikaanse ex-stewardess. Daar stond ook het weet ik niet wat aan ellendige bij- en randverschijnselen in die je kunt overhouden aan chronische jetlags/bioritme-stoornissen.
Gisteravond nog een vriendin van mij gesproken die 5 jaar geleden gestopt is met vliegen, na 12 jaar (10 jaar full-time en 2 jaar 50%). Zij heeft ook bijna nog een jaar lopen aanmodderen met een wattenhoofd gevoel, pijn in haar lijf, algehele malaise enz. Dus voorlopig moeten wij maar yoga, zen en nog veel meer 'rielex' activiteiten gaan ondernemen... Alles voor een fit lijf!!
Succes en sterkte met alles Mayou en Lizzl!
Quinty
zaterdag 27 juni 2009 om 10:31
hey Lizzle,
Dat is idd erg vervelend. Ik weet hoe het voelt om altijd moe te zijn. Ik heb zelf namelijk een gronische vermoeitheid.
Ik heb me dan ook zien moeten melden toen ik alleen nog maar gewone 8u dage draaide.
Maar ik stond achter de snijmachines en ik had door de vermoeidheid last van dat het me zwart werd voor de ogen of dat ik even helemaal weg was. Van die dipjes die achter zo'n machine natuurlijk hardstikke gevaarlijk zijn.
Ik heb vaak moeite met slapen... Dat ik over vanalles lig na te denken. Maar soms ook niet.
En dan merk je dat je opeens helemaal geen last van de vogeltjes, het licht, de warmte, het geluid van buiten en de haan meer hebt.
Dus dat dat eigenlijk niet de oorzaak van het wakker liggen is. Maar dat je je er aan gaat ergeren omdat je niet goed kan slapen.
Bij mij werkt warme melk wel eens, en dan in de kelder gaan liggen... waar het lekker donker en koel is. En dat ik dan op een luchtbed lig ipv een matras maakt dan niks uit.
Het belangrijkste is toch je gedachtens uit te bannen er rustig te worden.
Overigens van slecht slapen, constant draaien enzo kan je soms vermoeider worden dan opblijven... Waarna je vanzelf wel in slaap valt;)
Dat is idd erg vervelend. Ik weet hoe het voelt om altijd moe te zijn. Ik heb zelf namelijk een gronische vermoeitheid.
Ik heb me dan ook zien moeten melden toen ik alleen nog maar gewone 8u dage draaide.
Maar ik stond achter de snijmachines en ik had door de vermoeidheid last van dat het me zwart werd voor de ogen of dat ik even helemaal weg was. Van die dipjes die achter zo'n machine natuurlijk hardstikke gevaarlijk zijn.
Ik heb vaak moeite met slapen... Dat ik over vanalles lig na te denken. Maar soms ook niet.
En dan merk je dat je opeens helemaal geen last van de vogeltjes, het licht, de warmte, het geluid van buiten en de haan meer hebt.
Dus dat dat eigenlijk niet de oorzaak van het wakker liggen is. Maar dat je je er aan gaat ergeren omdat je niet goed kan slapen.
Bij mij werkt warme melk wel eens, en dan in de kelder gaan liggen... waar het lekker donker en koel is. En dat ik dan op een luchtbed lig ipv een matras maakt dan niks uit.
Het belangrijkste is toch je gedachtens uit te bannen er rustig te worden.
Overigens van slecht slapen, constant draaien enzo kan je soms vermoeider worden dan opblijven... Waarna je vanzelf wel in slaap valt;)
zondag 28 juni 2009 om 11:12
Ik vind het wel erg dat mensen op het forum zó kritisch zijn, dat je al bij voorbaat allerlei mitsen en maren in je verhaal moet inbouwen waardoor het drie keer zo lang wordt. Je hele verhaal is eigenlijk één grote verontschuldiging.
On topic: Kun je voorlopig met het raam dicht slapen? Scheelt gekwetter. Kan je vriend niet eens naar de huisarts? Misschien heeft het snurken een medisch oorzaak. Misschien heeft hij wel een scheef neustussenschot. Kun je op de nachten dat je moet herstellen van je werk niet apart slapen? Desnoods boek je een nacht in een hotel puur om bij te slapen.
Oh ik zie net dat al die tips al gegeven zijn.
On topic: Kun je voorlopig met het raam dicht slapen? Scheelt gekwetter. Kan je vriend niet eens naar de huisarts? Misschien heeft het snurken een medisch oorzaak. Misschien heeft hij wel een scheef neustussenschot. Kun je op de nachten dat je moet herstellen van je werk niet apart slapen? Desnoods boek je een nacht in een hotel puur om bij te slapen.
Oh ik zie net dat al die tips al gegeven zijn.
dinsdag 30 juni 2009 om 09:15
Geen tips hier, maar ben 's nachts enkele keren wakker ivm borstvoeding en andere kinder-perikelen en wilde even beamen:
JA, DIE $@*&%^VOGELS!!!!
Als kind 1 weer eens gevoed is en dan hopelijk in slaap valt, kind 2 gerustgesteld is dat er echt geen reus in zijn kamer is, man op zijn zij is geduwd zodat ie stopt met snurken, dan beginnen die vogels...
JA, DIE $@*&%^VOGELS!!!!
Als kind 1 weer eens gevoed is en dan hopelijk in slaap valt, kind 2 gerustgesteld is dat er echt geen reus in zijn kamer is, man op zijn zij is geduwd zodat ie stopt met snurken, dan beginnen die vogels...
dinsdag 30 juni 2009 om 15:14
@Njoy:
Ja, het is ook echt een leuke baan Als het een andere baan zou zijn (gewoon op de grond, op kantoor of waar dan ook), dan zou ik er niet zo'n moeite mee hebben om dat op te geven. Dat heb ik al meerdere keren gedaan gewoon opgestapt omdat ik het zat was. Maar nu kleven er nog zo ontzettend veel voordelen aan vast. Waar krijg ik meer dan 40 vakantiedagen, waar kan ik mijn eigen werkrooster voor zo'n 90% zelf bepalen, waar kan ik op eigen keuze beslissen of ik binnenkort een paar dagen strand wil pakken of juist een metropool bezoeken, waar heb ik elke werkdag weer andere mensen (collega's en in dit geval passagiers dus) waarmee ik in aanraking kom? Als het een keer tegenzit (qua collega, passagier, bestemming, hotel + hotelbed, aantal dagen reisverlof) dan weet ik dat het een volgende werkdag compleet anders zal zijn - gegarandeerd! Dat zijn allemaal redenen waarom ik ben gaan vliegen en het is me nog beter bevallen dan ik had durven hopen. De vermoeidheid moet ik dan op de koop toe nemen en dat wil ik ook wel, maar als sommige factoren uitgesloten kunnen worden, dan maakt het wel wat makkelijker.
Zoals Quinty al schrijft: na 17 jaar fulltime vliegen, zit er een soort chronische jetlag in en dat wil ik zien te voorkomen, vandaar dat ik nu al (na 3 jaar) in deeltijd ga vliegen.
Ik heb overigens een afspraak gemaakt bij Beter Horen
@Quinty:
quote:Ook nu heb ik af en toe een ongelofelijke baaldag. Het enige wat ik dan denk is: blij dat ik in ieder geval niet meer vlieg, dan had nu met een pijp vol met pax een vrolijkheid moeten veinzen
Fijn dat je achter je keuze staat en geen spijt hebt. Na 17 jaar fulltime vliegen, kan ik het me ook wel voorstellen eigenlijk. Maar dat zou voor mij voor elke baan gelden
Ik ga dus na 3 jaar fulltime, al naar deeltijd en ik denk dat dat (voor mij) een verstandig besluit is. Dat houdt het vliegen leuk en dragelijk (volgens collega's).
Geniet van de mooie zomerdagen, waarop je gewoon thuis, in AMS, je borrel op een terrasje kunt pakken, zonder vliegbuik en zonder tijdzones tellen
@Mayou:
Hi ex-collega! Ook jouw naam zag ik wel 's voorbij flitsen in het stewardessen-topic Slurflucht missen... Ik had het er een tijdje geleden nog over met een collega, dat de slurflucht in BKK best ok is vooral vergeleken met SPL en enkele engelse bestemmingen
Wat je schrijft over de storende factoren.... je kunt het er gewoon niet meer bij hebben. En ik moet bekennen dat ik sowieso nooit gecharmeerd ben geweest van vogelgeluiden in de ochtend. Voor ik vloog en een reguliere kantoorbaan had, kon ik op zaterdagochtend best pissig worden als ik om half 8 wakker werd door een vogel. Ik dacht toen dat ik moe was Little did I know, dat ik ooit nog 's zou ervaren hoe het voelt om (zoals jij ook schrijft) diepe pijn in m'n botten te voelen van vermoeidheid. En dan de misselijkheid, de pijnlijke voetzolen en door de knietjes knikken als ik 'snachts na een zware ICA, naar het toilet moet.
Ik heb geen idee hoe lang ik nog zal blijven vliegen, maar ik heb echt zoooo'n goede hoop op deeltijden en daarnaast iets voor mezelf erbij doen.
En ja... respect voor de die hards! Ik hoor absoluut niet bij die groep
@Stridder:
Zo vermoeid zijn en dan met dergelijke machines werken is eigenlijk zelfs onverantwoord.
Gedachten uitbannen en dan rustig worden... Tja, het klinkt misschien raar, maar als je echt tot op het bot (zoals ik hierboven schreef in mijn reactie aan Mayou) zo verrot moe bent, dan heb je reeds een leeg hoofd, dan kan er gewoon niets meer in. De koek is dan op en dat zijn de momenten dat je makkelijk fouten maakt: een misstap maken van de stoep en zwikken, gekookt water naast het kopje schenken maar wel over je been , bij het missen van de trein er zo doorheen zitten dat je gewoon op een bankje op het perron gaat zitten en het allemaal wel best vindt, niet eens gaat kijken waar en wanneer de volgende komt en in staat bent om "gewoon" even je ogen dicht te doen Ik lig dan eigenlijk ook nooit te piekeren en val relatief makkelijk in slaap (piekeren is nooit een reden geweest van wakker liggen, oververmoeid zijn wel); na een erg zware intercontinentale vlucht hoef ik mijn kussen maar te ruiken en ik slaap. Alleen word ik na 3 uur diepe slaap, dus heel makkelijk wakker van die externe factoren
@Sheherazade:
Ja, je hebt ook gelijk: in mijn OP zit teveel tekst omtrent verontschuldigingen Ik was toen erg gaar toen ik het schreef en doe dan hard mijn best om zo duidelijk mogelijk te zijn zonder iemand voor het hoofd te stoten. En ja, het kan er op het forum soms best kritisch aan toe gaan als iemand zijn/haar beklag doet. Dat is inmiddels wel wat versoepeld, maar in voorgaande jaren was er met enige regelmaat wel 's te lezen hoe iemand vergruisd werd
We slapen inmiddels inderdaad met gesloten raam, maar met de kamerdeur wel geopend voor wat frisse lucht vanuit de badkamer. En ik ben na de afgelopen vlucht in een andere kamer gaan slapen en dat heeft absoluut gewerkt! Bijna geen vogel gehoord, het is en donkere kamer en geen gesnurk van vriendlief (die door wat overgewicht snurkt en daar wordt inmiddels aan gewerkt).
Vandaag zijn we nog even wezen kijken naar het nieuwe bed - kan niet wachten tot 'ie er staat
@Liez:
Ook voor jou gebroken nachten...
Die stomme merel zit overigens zo diep in m'n koppie, dat ik laatst op de eerste ochtend van mijn verblijf in het buitenland, rond 6 uur lokaal wakker werd, omdat ik een merel dacht te horen Achteraf bleek er geen merel te zijn, maar dat stomme deuntje zit er gewoon diep in
Doen "jouw" vogels het ook om het kwartier? De merel die hier stalkt, zingt dus vanaf 4:15 ongeveer een kwartier lang, is dan voor een klein kwartier weg en begint dan weer opnieuw.... en zo gaat het tot een uur of half 10. En nu de avonden lang zijn, zit 'ie er ook nog 'savonds
Ja, het is ook echt een leuke baan Als het een andere baan zou zijn (gewoon op de grond, op kantoor of waar dan ook), dan zou ik er niet zo'n moeite mee hebben om dat op te geven. Dat heb ik al meerdere keren gedaan gewoon opgestapt omdat ik het zat was. Maar nu kleven er nog zo ontzettend veel voordelen aan vast. Waar krijg ik meer dan 40 vakantiedagen, waar kan ik mijn eigen werkrooster voor zo'n 90% zelf bepalen, waar kan ik op eigen keuze beslissen of ik binnenkort een paar dagen strand wil pakken of juist een metropool bezoeken, waar heb ik elke werkdag weer andere mensen (collega's en in dit geval passagiers dus) waarmee ik in aanraking kom? Als het een keer tegenzit (qua collega, passagier, bestemming, hotel + hotelbed, aantal dagen reisverlof) dan weet ik dat het een volgende werkdag compleet anders zal zijn - gegarandeerd! Dat zijn allemaal redenen waarom ik ben gaan vliegen en het is me nog beter bevallen dan ik had durven hopen. De vermoeidheid moet ik dan op de koop toe nemen en dat wil ik ook wel, maar als sommige factoren uitgesloten kunnen worden, dan maakt het wel wat makkelijker.
Zoals Quinty al schrijft: na 17 jaar fulltime vliegen, zit er een soort chronische jetlag in en dat wil ik zien te voorkomen, vandaar dat ik nu al (na 3 jaar) in deeltijd ga vliegen.
Ik heb overigens een afspraak gemaakt bij Beter Horen
@Quinty:
quote:Ook nu heb ik af en toe een ongelofelijke baaldag. Het enige wat ik dan denk is: blij dat ik in ieder geval niet meer vlieg, dan had nu met een pijp vol met pax een vrolijkheid moeten veinzen
Fijn dat je achter je keuze staat en geen spijt hebt. Na 17 jaar fulltime vliegen, kan ik het me ook wel voorstellen eigenlijk. Maar dat zou voor mij voor elke baan gelden
Ik ga dus na 3 jaar fulltime, al naar deeltijd en ik denk dat dat (voor mij) een verstandig besluit is. Dat houdt het vliegen leuk en dragelijk (volgens collega's).
Geniet van de mooie zomerdagen, waarop je gewoon thuis, in AMS, je borrel op een terrasje kunt pakken, zonder vliegbuik en zonder tijdzones tellen
@Mayou:
Hi ex-collega! Ook jouw naam zag ik wel 's voorbij flitsen in het stewardessen-topic Slurflucht missen... Ik had het er een tijdje geleden nog over met een collega, dat de slurflucht in BKK best ok is vooral vergeleken met SPL en enkele engelse bestemmingen
Wat je schrijft over de storende factoren.... je kunt het er gewoon niet meer bij hebben. En ik moet bekennen dat ik sowieso nooit gecharmeerd ben geweest van vogelgeluiden in de ochtend. Voor ik vloog en een reguliere kantoorbaan had, kon ik op zaterdagochtend best pissig worden als ik om half 8 wakker werd door een vogel. Ik dacht toen dat ik moe was Little did I know, dat ik ooit nog 's zou ervaren hoe het voelt om (zoals jij ook schrijft) diepe pijn in m'n botten te voelen van vermoeidheid. En dan de misselijkheid, de pijnlijke voetzolen en door de knietjes knikken als ik 'snachts na een zware ICA, naar het toilet moet.
Ik heb geen idee hoe lang ik nog zal blijven vliegen, maar ik heb echt zoooo'n goede hoop op deeltijden en daarnaast iets voor mezelf erbij doen.
En ja... respect voor de die hards! Ik hoor absoluut niet bij die groep
@Stridder:
Zo vermoeid zijn en dan met dergelijke machines werken is eigenlijk zelfs onverantwoord.
Gedachten uitbannen en dan rustig worden... Tja, het klinkt misschien raar, maar als je echt tot op het bot (zoals ik hierboven schreef in mijn reactie aan Mayou) zo verrot moe bent, dan heb je reeds een leeg hoofd, dan kan er gewoon niets meer in. De koek is dan op en dat zijn de momenten dat je makkelijk fouten maakt: een misstap maken van de stoep en zwikken, gekookt water naast het kopje schenken maar wel over je been , bij het missen van de trein er zo doorheen zitten dat je gewoon op een bankje op het perron gaat zitten en het allemaal wel best vindt, niet eens gaat kijken waar en wanneer de volgende komt en in staat bent om "gewoon" even je ogen dicht te doen Ik lig dan eigenlijk ook nooit te piekeren en val relatief makkelijk in slaap (piekeren is nooit een reden geweest van wakker liggen, oververmoeid zijn wel); na een erg zware intercontinentale vlucht hoef ik mijn kussen maar te ruiken en ik slaap. Alleen word ik na 3 uur diepe slaap, dus heel makkelijk wakker van die externe factoren
@Sheherazade:
Ja, je hebt ook gelijk: in mijn OP zit teveel tekst omtrent verontschuldigingen Ik was toen erg gaar toen ik het schreef en doe dan hard mijn best om zo duidelijk mogelijk te zijn zonder iemand voor het hoofd te stoten. En ja, het kan er op het forum soms best kritisch aan toe gaan als iemand zijn/haar beklag doet. Dat is inmiddels wel wat versoepeld, maar in voorgaande jaren was er met enige regelmaat wel 's te lezen hoe iemand vergruisd werd
We slapen inmiddels inderdaad met gesloten raam, maar met de kamerdeur wel geopend voor wat frisse lucht vanuit de badkamer. En ik ben na de afgelopen vlucht in een andere kamer gaan slapen en dat heeft absoluut gewerkt! Bijna geen vogel gehoord, het is en donkere kamer en geen gesnurk van vriendlief (die door wat overgewicht snurkt en daar wordt inmiddels aan gewerkt).
Vandaag zijn we nog even wezen kijken naar het nieuwe bed - kan niet wachten tot 'ie er staat
@Liez:
Ook voor jou gebroken nachten...
Die stomme merel zit overigens zo diep in m'n koppie, dat ik laatst op de eerste ochtend van mijn verblijf in het buitenland, rond 6 uur lokaal wakker werd, omdat ik een merel dacht te horen Achteraf bleek er geen merel te zijn, maar dat stomme deuntje zit er gewoon diep in
Doen "jouw" vogels het ook om het kwartier? De merel die hier stalkt, zingt dus vanaf 4:15 ongeveer een kwartier lang, is dan voor een klein kwartier weg en begint dan weer opnieuw.... en zo gaat het tot een uur of half 10. En nu de avonden lang zijn, zit 'ie er ook nog 'savonds
dinsdag 30 juni 2009 om 22:15
quote:Lizzl schreef op 30 juni 2009 @ 15:14:
@Liez:
Ook voor jou gebroken nachten...
Die stomme merel zit overigens zo diep in m'n koppie, dat ik laatst op de eerste ochtend van mijn verblijf in het buitenland, rond 6 uur lokaal wakker werd, omdat ik een merel dacht te horen Achteraf bleek er geen merel te zijn, maar dat stomme deuntje zit er gewoon diep in
Doen "jouw" vogels het ook om het kwartier? De merel die hier stalkt, zingt dus vanaf 4:15 ongeveer een kwartier lang, is dan voor een klein kwartier weg en begint dan weer opnieuw.... en zo gaat het tot een uur of half 10. En nu de avonden lang zijn, zit 'ie er ook nog 'savonds Volgens mij doet mijn merel het ook zo! En soms denk ik dat ie Mamaaaa Mamaaaa roept. Op een gegeven moment weet ik niet meer of ik een merel hoor, of een kind, of dat het inderdaad waangeluiden zijn
@Liez:
Ook voor jou gebroken nachten...
Die stomme merel zit overigens zo diep in m'n koppie, dat ik laatst op de eerste ochtend van mijn verblijf in het buitenland, rond 6 uur lokaal wakker werd, omdat ik een merel dacht te horen Achteraf bleek er geen merel te zijn, maar dat stomme deuntje zit er gewoon diep in
Doen "jouw" vogels het ook om het kwartier? De merel die hier stalkt, zingt dus vanaf 4:15 ongeveer een kwartier lang, is dan voor een klein kwartier weg en begint dan weer opnieuw.... en zo gaat het tot een uur of half 10. En nu de avonden lang zijn, zit 'ie er ook nog 'savonds Volgens mij doet mijn merel het ook zo! En soms denk ik dat ie Mamaaaa Mamaaaa roept. Op een gegeven moment weet ik niet meer of ik een merel hoor, of een kind, of dat het inderdaad waangeluiden zijn
woensdag 1 juli 2009 om 11:48
quote:liez75 schreef op 30 juni 2009 @ 22:15:
[...]
Volgens mij doet mijn merel het ook zo! En soms denk ik dat ie Mamaaaa Mamaaaa roept. Op een gegeven moment weet ik niet meer of ik een merel hoor, of een kind, of dat het inderdaad waangeluiden zijn Jeetje Liez.... ik denk dat jij nog even een stapje verder bent dan ik Mijn merels praten (nog?) niet tegen me
[...]
Volgens mij doet mijn merel het ook zo! En soms denk ik dat ie Mamaaaa Mamaaaa roept. Op een gegeven moment weet ik niet meer of ik een merel hoor, of een kind, of dat het inderdaad waangeluiden zijn Jeetje Liez.... ik denk dat jij nog even een stapje verder bent dan ik Mijn merels praten (nog?) niet tegen me
woensdag 1 juli 2009 om 16:50
Ik ga 67% vliegen. Erg blij mee en ik kijk er heel erg naar uit!
En nee, ik zal inderdaad eerst even genieten van mijn vrije tijd
Hier in Utrecht zag ik een tijdje geleden een winkel met jachtartikelen - grote legale vuurwapens, met vizier, nachtkijker en de rest Stond ik daar voor de etalage, m'n Broodje Mario op te peuzelen, dagdromend over hoe ik.... En toen bedacht ik me dat dat strafbaar was en bovendien slecht voor m'n karma
En nee, ik zal inderdaad eerst even genieten van mijn vrije tijd
Hier in Utrecht zag ik een tijdje geleden een winkel met jachtartikelen - grote legale vuurwapens, met vizier, nachtkijker en de rest Stond ik daar voor de etalage, m'n Broodje Mario op te peuzelen, dagdromend over hoe ik.... En toen bedacht ik me dat dat strafbaar was en bovendien slecht voor m'n karma
donderdag 9 juli 2009 om 18:44
quote:Lizzl schreef op 09 juli 2009 @ 14:27:
Voor hen onder ons die een snurkende partner hebben: sinds 3 nachten gebruikt mijn vriend anti-snurkspray en het werkt
Oh, fijn voor je Lizzl!! Lekker dooooooooorslapen maar!
Fijn ook dat je 67% gaat vliegen. Ik hoop dat je je over een paar weken een stuk beter voelt!
P.S. Hoe heet die snurkspray ?
Ga binnenkort bij familieleden slapen die het stucwerk van de muur snurken...
Voor hen onder ons die een snurkende partner hebben: sinds 3 nachten gebruikt mijn vriend anti-snurkspray en het werkt
Oh, fijn voor je Lizzl!! Lekker dooooooooorslapen maar!
Fijn ook dat je 67% gaat vliegen. Ik hoop dat je je over een paar weken een stuk beter voelt!
P.S. Hoe heet die snurkspray ?
Ga binnenkort bij familieleden slapen die het stucwerk van de muur snurken...
