Gezondheid
alle pijlers
Knobbel in borst.
vrijdag 9 oktober 2020 om 09:22
Gistermorgen, zonder nadenken wreef ik over mijn linkerborst en voelde ineens een knobbel.
Niet een kleintje, maar een half ei. Niet over heen te voelen eigenlijk en ik heb dan ook de huisarts gebeld. Gesproken met de assistente en ze zou het met de huisarts overleggen. Uurtje later werd ik terug gebeld door de huisarts zelf dat er een verwijzing is naar de mammapoli.
Vandaag wordt ik gebeld over wanneer ik terecht kan en dat zal wsl maandag/dinsdag zijn.
Nu wil ik niet van alles gaan denken. Ik wil niet invullen. Slechte scenario's bedenken. Tenslotte 80% van de mensen die verwezen worden naar de mammapoli hebben geen borstkanker. Ik gooi de realiteit er op, maar oh oh stiekem gaan mijn gedachten allerlei kanten op.
Mijn oma is gestorven aan borstkanker. 2 van mijn tantes ook.
Gek hoe dan je hoofd toch op hol slaat. Of misschien ook niet....
Met man kan ik het er goed over hebben. Verder heb ik het aan niemand nog verteld. Pas als ik zelf meer duidelijkheid heb - en hopelijk als het niets is - dan wil ik het aan mijn kinderen vertellen.
Maar goed het zit er wel zo, dat ik hier een topic open en dat ik het ook wel heel eng vind.
Misschien dat een beetje van mij afschrijven helpt!
Niet een kleintje, maar een half ei. Niet over heen te voelen eigenlijk en ik heb dan ook de huisarts gebeld. Gesproken met de assistente en ze zou het met de huisarts overleggen. Uurtje later werd ik terug gebeld door de huisarts zelf dat er een verwijzing is naar de mammapoli.
Vandaag wordt ik gebeld over wanneer ik terecht kan en dat zal wsl maandag/dinsdag zijn.
Nu wil ik niet van alles gaan denken. Ik wil niet invullen. Slechte scenario's bedenken. Tenslotte 80% van de mensen die verwezen worden naar de mammapoli hebben geen borstkanker. Ik gooi de realiteit er op, maar oh oh stiekem gaan mijn gedachten allerlei kanten op.
Mijn oma is gestorven aan borstkanker. 2 van mijn tantes ook.
Gek hoe dan je hoofd toch op hol slaat. Of misschien ook niet....
Met man kan ik het er goed over hebben. Verder heb ik het aan niemand nog verteld. Pas als ik zelf meer duidelijkheid heb - en hopelijk als het niets is - dan wil ik het aan mijn kinderen vertellen.
Maar goed het zit er wel zo, dat ik hier een topic open en dat ik het ook wel heel eng vind.
Misschien dat een beetje van mij afschrijven helpt!
vrijdag 9 oktober 2020 om 09:33
vrijdag 9 oktober 2020 om 09:50
Oh heftig. Twee jaar geleden had ik ook iets aan mijn borst en ik was gewoon overdonderd door hoe intens ik daarvan ondersteboven was. Ben je al eerder op de mammapoli geweest? Hier in het ziekenhuis was dat echt een warm bad. En omdat ze daar helemaal niet overdonderd zijn door het feit dat dit veel impact heeft op vrouwen gaat het ook allemaal veel vlotter qua uitslagen dan andere zorg.
Ik hoop dat je dezelfde fijne ervaring zal hebben als ik en dat je niet hoeft te wachten tot dinsdag maar gewoon maandag al aan de beurt bent. Sterkte met al je emoties de komende dagen.
Ik hoop dat je dezelfde fijne ervaring zal hebben als ik en dat je niet hoeft te wachten tot dinsdag maar gewoon maandag al aan de beurt bent. Sterkte met al je emoties de komende dagen.
vrijdag 9 oktober 2020 om 11:01
Sterkte! Zeker schrikken als je ineens zo’n ei aantreft. Het kan iets onschuldigs zijn en ook niet. Je weet het gewoon niet. Maar wat mogen we hier in Nederland blij zijn met de mammapoli’s en dat ze zo snel reageren. Dan weet je ook sneller waar je aan toe bent.
Vraag ook even of je man mee mag voor support. Veel ziekenhuizen nemen nu weer extra maatregelen.
Zijn jullie als familie wel eens genetisch onderzocht? Hoe oud ben je zelf, en hoe oud zijn je kinderen?
Vraag ook even of je man mee mag voor support. Veel ziekenhuizen nemen nu weer extra maatregelen.
Zijn jullie als familie wel eens genetisch onderzocht? Hoe oud ben je zelf, en hoe oud zijn je kinderen?
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
vrijdag 9 oktober 2020 om 11:35
Dank jullie wel voor jullie reacties.
Mijn man mag mee naar binnen, dat werd al gezegd. Ik moe/mag komende dinsdag. Ben zo juist gebeld, en er staan 4 afspraken gepland.
Ik heb wel eens eerder in het verleden een mammogram gehad, maar ben niet genetisch onderzocht.
Mijn kinderen zijn pubers ( 13 en 17)
Ja het niet weten, gewoon weg niet welke kant op, vind ik ook wel lastig. Het kan iets zijn, het kan niets zijn. En ik merk dat mijn hoofd daar ook tussen wisselt.
Ik ben van nature uit vrij rationeel, dus dat zetten we nu ook wel in.
Nu duidelijk is wanneer de afspraken zijn, vind ik het ook iets makkelijker parkeren. Dan is het iets minder in het ongewis ofzo.
En dinsdag weet ik meer. Ik krijg ook die dag direct al de uitslag, dus dat stelt ook gerust.
Mijn man mag mee naar binnen, dat werd al gezegd. Ik moe/mag komende dinsdag. Ben zo juist gebeld, en er staan 4 afspraken gepland.
Ik heb wel eens eerder in het verleden een mammogram gehad, maar ben niet genetisch onderzocht.
Mijn kinderen zijn pubers ( 13 en 17)
Ja het niet weten, gewoon weg niet welke kant op, vind ik ook wel lastig. Het kan iets zijn, het kan niets zijn. En ik merk dat mijn hoofd daar ook tussen wisselt.
Ik ben van nature uit vrij rationeel, dus dat zetten we nu ook wel in.
Nu duidelijk is wanneer de afspraken zijn, vind ik het ook iets makkelijker parkeren. Dan is het iets minder in het ongewis ofzo.
En dinsdag weet ik meer. Ik krijg ook die dag direct al de uitslag, dus dat stelt ook gerust.
vrijdag 9 oktober 2020 om 11:40
Vraag ook even of je meteen de uitslag krijgt.
Een jaar geleden voelde ik op dezelfde manier iets in mijn borst.
Ik kon gelukkig de volgende dag al terecht op de mammapoli en een uur later had ik al de uitslag. In mijn geval helaas geen goede uitslag, dus ik was heel blij dat mijn man erbij was. Maar het scheelt zoveel als je niet nog langer in onzekerheid zit.
Sterkte alvast en probeer je niet te druk te maken, ga uit van een goede uitslag.
Een jaar geleden voelde ik op dezelfde manier iets in mijn borst.
Ik kon gelukkig de volgende dag al terecht op de mammapoli en een uur later had ik al de uitslag. In mijn geval helaas geen goede uitslag, dus ik was heel blij dat mijn man erbij was. Maar het scheelt zoveel als je niet nog langer in onzekerheid zit.
Sterkte alvast en probeer je niet te druk te maken, ga uit van een goede uitslag.
vrijdag 9 oktober 2020 om 11:54
Ik had dit een aantal weken geleden ook (loepje als je mijn topic nog wil lezen). Ik ben normaal echt ongelofelijk nuchter qua gezondheid, maar ik heb er echt doorheen gezeten door die knobbel. Zo veel onzekerheid. Zag alle ramp scenario’s al langs vliegen. En toen bleek na een paar spannende weken..... dat er niks aan de hand was. Wat een opluchting. Maar het heeft mij wel echt weer met de neus op de feiten gedrukt. Heb gelijk iets gedaan wat al heel lang op m’n verlang lijst stond. Om te vieren dat het niks was.
Ik hoop dat het voor jou ook heel erg mee valt. En dat het “gewoon” klierweefsel is bijvoorbeeld. Schrijf hier van je af, dat kan best fijn zijn. Sterkte!
Ik hoop dat het voor jou ook heel erg mee valt. En dat het “gewoon” klierweefsel is bijvoorbeeld. Schrijf hier van je af, dat kan best fijn zijn. Sterkte!
vrijdag 9 oktober 2020 om 16:42
Oh jeetje, dat is schrikken! Fijn dat je snel terecht kan en dinsdag meteen de uitslag krijgt.
Ik snap dat je eerste reactie is 'ik vertel het niemand tot ik meer weet'. Toch kon ik als kind van ouders met kanker meer met het bericht dat er onderzoeken aan kwamen dan ineens, van, een uitslag. Misschien wel omdat de uitslagen steeds negatief waren, maar ik vond het veel fijner om me voor te kunnen bereiden op beide scenario's dan dat ik ineens voor een voldongen feit stond. Ik was wel een paar jaar ouder. Mijn broertje (toen iets ouder dan jouw oudste) wist ook niks van de eerste onderzoeken en voor hem was het echt een complete klap. Ik kon de negatieve uitslag beter handelen omdat ik wist van de onderzoeken.
Ik snap dat je hoopt dat de uitslag positief is en dat je ze er dan verder niet mee hoeft te belasten. Maar als de uitslag minder rooskleurig is kan de klap wel drie keer zo hard aankomen omdat ze nergens vanaf wisten :flower: Hetzelfde geldt denk ik voor familie die dichtbij staat... Sterkte!
Ik snap dat je eerste reactie is 'ik vertel het niemand tot ik meer weet'. Toch kon ik als kind van ouders met kanker meer met het bericht dat er onderzoeken aan kwamen dan ineens, van, een uitslag. Misschien wel omdat de uitslagen steeds negatief waren, maar ik vond het veel fijner om me voor te kunnen bereiden op beide scenario's dan dat ik ineens voor een voldongen feit stond. Ik was wel een paar jaar ouder. Mijn broertje (toen iets ouder dan jouw oudste) wist ook niks van de eerste onderzoeken en voor hem was het echt een complete klap. Ik kon de negatieve uitslag beter handelen omdat ik wist van de onderzoeken.
Ik snap dat je hoopt dat de uitslag positief is en dat je ze er dan verder niet mee hoeft te belasten. Maar als de uitslag minder rooskleurig is kan de klap wel drie keer zo hard aankomen omdat ze nergens vanaf wisten :flower: Hetzelfde geldt denk ik voor familie die dichtbij staat... Sterkte!
vrijdag 9 oktober 2020 om 19:16
Dank je Gsleutel. Zo had ik het nog niet bekeken.
Ik heb gesprek met mijn dochter er over gehad. Idd verteld over de onderzoeken etc.
Mijn jongste wacht ik nog mee, maar dat is wel een wel overdachte keuze.
Verder laat ik het even, ook omdat er net een sterfgeval in de familie is, en er dinsdag een uitvaart is.
Maar fijn om het ook van een andere kant even te bekijken.
Ik heb gesprek met mijn dochter er over gehad. Idd verteld over de onderzoeken etc.
Mijn jongste wacht ik nog mee, maar dat is wel een wel overdachte keuze.
Verder laat ik het even, ook omdat er net een sterfgeval in de familie is, en er dinsdag een uitvaart is.
Maar fijn om het ook van een andere kant even te bekijken.
zaterdag 10 oktober 2020 om 10:46
Toch wel blij om dit bericht te lezen TO. Ik twijfelde of ik mijn bericht zou plaatsen, want wie ben ik om jouw keuzes in twijfel te trekken. Maar voor ons als kinderen heeft specifiek dit stukje nogal wat impact gehad. Fijn om te lezen dat je het er met je dochter over hebt kunnen helpen. Hopelijk helpt het jullie om hier als gezin samen in te kunnen staanzwartwittezebrastreepjes schreef: ↑09-10-2020 19:16Dank je Gsleutel. Zo had ik het nog niet bekeken.
Ik heb gesprek met mijn dochter er over gehad. Idd verteld over de onderzoeken etc.
Mijn jongste wacht ik nog mee, maar dat is wel een wel overdachte keuze.
Verder laat ik het even, ook omdat er net een sterfgeval in de familie is, en er dinsdag een uitvaart is.
Maar fijn om het ook van een andere kant even te bekijken.
En gecondoleerd. Wat naar dat alles dan zo samenkomt. Sterkte!
dinsdag 13 oktober 2020 om 12:15
Wat lief dat jullie er aan dachten.
Het bleek een cyste te zijn ( meerdere). Gelukkig.
Dat was ook wat ik steeds wel hoopte en ook een beetje vermoede, maar omdat zo anders voelde, werd ik er ook onzeker van.
Ook wel een grote cyste, was inmiddels wel een heel ei zeg maar.
Op zich viel mij alles mee. Het liep allemaal ook snel achter elkaar door.
Alleen in begin vond ik heel spannend, omdat de vpk aangaf na het voelen te denken het geen cyste was.
Bij de echo hebben ze cystes aangeprikt en leeg gehaald. Verbazend hoeveel 'smurrie' er dan uitgehaald wordt.
In ieder geval blij dat alles zo snel doorgepakt is, en er duidelijkheid is nu.
Het bleek een cyste te zijn ( meerdere). Gelukkig.
Dat was ook wat ik steeds wel hoopte en ook een beetje vermoede, maar omdat zo anders voelde, werd ik er ook onzeker van.
Ook wel een grote cyste, was inmiddels wel een heel ei zeg maar.
Op zich viel mij alles mee. Het liep allemaal ook snel achter elkaar door.
Alleen in begin vond ik heel spannend, omdat de vpk aangaf na het voelen te denken het geen cyste was.
Bij de echo hebben ze cystes aangeprikt en leeg gehaald. Verbazend hoeveel 'smurrie' er dan uitgehaald wordt.
In ieder geval blij dat alles zo snel doorgepakt is, en er duidelijkheid is nu.
