
Knobbel in borst.
vrijdag 9 oktober 2020 om 09:22
Gistermorgen, zonder nadenken wreef ik over mijn linkerborst en voelde ineens een knobbel.
Niet een kleintje, maar een half ei. Niet over heen te voelen eigenlijk en ik heb dan ook de huisarts gebeld. Gesproken met de assistente en ze zou het met de huisarts overleggen. Uurtje later werd ik terug gebeld door de huisarts zelf dat er een verwijzing is naar de mammapoli.
Vandaag wordt ik gebeld over wanneer ik terecht kan en dat zal wsl maandag/dinsdag zijn.
Nu wil ik niet van alles gaan denken. Ik wil niet invullen. Slechte scenario's bedenken. Tenslotte 80% van de mensen die verwezen worden naar de mammapoli hebben geen borstkanker. Ik gooi de realiteit er op, maar oh oh stiekem gaan mijn gedachten allerlei kanten op.
Mijn oma is gestorven aan borstkanker. 2 van mijn tantes ook.
Gek hoe dan je hoofd toch op hol slaat. Of misschien ook niet....
Met man kan ik het er goed over hebben. Verder heb ik het aan niemand nog verteld. Pas als ik zelf meer duidelijkheid heb - en hopelijk als het niets is - dan wil ik het aan mijn kinderen vertellen.
Maar goed het zit er wel zo, dat ik hier een topic open en dat ik het ook wel heel eng vind.
Misschien dat een beetje van mij afschrijven helpt!
Niet een kleintje, maar een half ei. Niet over heen te voelen eigenlijk en ik heb dan ook de huisarts gebeld. Gesproken met de assistente en ze zou het met de huisarts overleggen. Uurtje later werd ik terug gebeld door de huisarts zelf dat er een verwijzing is naar de mammapoli.
Vandaag wordt ik gebeld over wanneer ik terecht kan en dat zal wsl maandag/dinsdag zijn.
Nu wil ik niet van alles gaan denken. Ik wil niet invullen. Slechte scenario's bedenken. Tenslotte 80% van de mensen die verwezen worden naar de mammapoli hebben geen borstkanker. Ik gooi de realiteit er op, maar oh oh stiekem gaan mijn gedachten allerlei kanten op.
Mijn oma is gestorven aan borstkanker. 2 van mijn tantes ook.
Gek hoe dan je hoofd toch op hol slaat. Of misschien ook niet....
Met man kan ik het er goed over hebben. Verder heb ik het aan niemand nog verteld. Pas als ik zelf meer duidelijkheid heb - en hopelijk als het niets is - dan wil ik het aan mijn kinderen vertellen.
Maar goed het zit er wel zo, dat ik hier een topic open en dat ik het ook wel heel eng vind.
Misschien dat een beetje van mij afschrijven helpt!