Gezondheid
alle pijlers
Maag/buikpijn en overgeven....al weken lang
dinsdag 3 februari 2009 om 11:54
Ik weet het, jullie zijn geen artsen. Daarom ben ik net ook naar de dokter geweest. De man is vrij incompetent en ik erger me kapot, maar ik heb maar om een bloedtest gevraagd. Ook moet ik een sample van mijn ontlasting binnen brengen, al betwijfel of dat wat gaat opleveren.
Al een maand ben ik ziek. Niet zomaar, ziek, maar ik zie de wc-pot elke dag van heel dichtbij. Net nog: ik neem een koffie om wakker te worden, en jahoor, het ging er meteen weer uit. Een cynicus zou zeggen dat het zonde is van de koffie
Zodra ik iets eet, begint mijn buik te borrelen (de buurman kan het volgens mij horen) en het is alsof ik een groot formaat mes heb ingeslikt. Soms kan ik zelfs niet meer rechtop staan van de pijn.
Koorts heb ik niet, al is dat nooit een indicator bij mij. Tijdens een zeer zware longontsteking heb ik een halve dag koorts gehad, een temperatuur die niet boven de 38,5 uitkwam.
Ik geef toe, ik ben geen goede eter. Maar ik had juist een periode van gezond voedsel achter de rug.
Ik vind dit heel vervelend en ik heb geen zin om kilo's af te vallen hierdoor.
En ohja, ik heb een maand terug uit het niets een epileptische aanval gehad (tot nu toe is het bij deze ene keer gebleven, thank God).
Het lijkt alsof mijn lichaam mij iets wil vertellen.
Sorry, moest het even kwijt. Ik heb overigens geen overmatig drank of drugsgebruik.
Wat raden jullie me aan? Ik heb grootmoeders tip al geprobeerd: heet water drinken, maar dat helpt niet.
Misselijke groetjes
Al een maand ben ik ziek. Niet zomaar, ziek, maar ik zie de wc-pot elke dag van heel dichtbij. Net nog: ik neem een koffie om wakker te worden, en jahoor, het ging er meteen weer uit. Een cynicus zou zeggen dat het zonde is van de koffie
Zodra ik iets eet, begint mijn buik te borrelen (de buurman kan het volgens mij horen) en het is alsof ik een groot formaat mes heb ingeslikt. Soms kan ik zelfs niet meer rechtop staan van de pijn.
Koorts heb ik niet, al is dat nooit een indicator bij mij. Tijdens een zeer zware longontsteking heb ik een halve dag koorts gehad, een temperatuur die niet boven de 38,5 uitkwam.
Ik geef toe, ik ben geen goede eter. Maar ik had juist een periode van gezond voedsel achter de rug.
Ik vind dit heel vervelend en ik heb geen zin om kilo's af te vallen hierdoor.
En ohja, ik heb een maand terug uit het niets een epileptische aanval gehad (tot nu toe is het bij deze ene keer gebleven, thank God).
Het lijkt alsof mijn lichaam mij iets wil vertellen.
Sorry, moest het even kwijt. Ik heb overigens geen overmatig drank of drugsgebruik.
Wat raden jullie me aan? Ik heb grootmoeders tip al geprobeerd: heet water drinken, maar dat helpt niet.
Misselijke groetjes
dinsdag 3 februari 2009 om 15:41
quote:Digitalis schreef op 03 februari 2009 @ 15:17:
Extrahalo, ik betaal ook voor de studentenarts hoor.
Anyways, als het na een week niet weg is, bloedonderzoek niets uitwijst en sample ook niet, is het dan een idee om een afspraak te maken met een specialist (welke?) in het ziekenhuis? Het academisch ziekenhuis is wel heel goed.
Weet je, het is heel simpel om het bij mij op stress te gooien. Maar ik heb juist minder stress dan voorheen.
Je krijgt geloof ik iets van 45% van je consult terug. Dat geldt voor elk consult, niet enkel de eerste. Belgie is leuk als je nooit ziek bent, maar ja, voor mij is het minder fijn.
Ja, een EEG, dat bedoelde ik. Overigens heb ik eens zoveel stress gehad dat mijn haar uitviel, ik ben een kwart wel kwijt (gelukkig had ik een extreme bos haar). Waarom allemaal nu juist dit, in rustiger vaarwater?
Als er niets uitkomt uit de huidige onderzoeken, je medicijnen helpen niet binnen een paar weken en je wil verder zoeken (vraag ook wat de studentenarts je aanraadt), kun je wrs het best een afspraak maken bij een Maag, Darm, Lever arts (is een internist met subspecialisatie). Waarschijnlijk zal die je aanraden om een gastroscopie te laten doen, da's met een camera in je maag kijken. En dan pas behandeling inzetten. Prima als je in NL woont, minder als je het zelf moet betalen. Kan natuurlijk ook heel anders lopen hoor, dan wat ik hier zeg.
En de neuroloog: daar zou ik ook nog steeds heengaan.
Extrahalo, ik betaal ook voor de studentenarts hoor.
Anyways, als het na een week niet weg is, bloedonderzoek niets uitwijst en sample ook niet, is het dan een idee om een afspraak te maken met een specialist (welke?) in het ziekenhuis? Het academisch ziekenhuis is wel heel goed.
Weet je, het is heel simpel om het bij mij op stress te gooien. Maar ik heb juist minder stress dan voorheen.
Je krijgt geloof ik iets van 45% van je consult terug. Dat geldt voor elk consult, niet enkel de eerste. Belgie is leuk als je nooit ziek bent, maar ja, voor mij is het minder fijn.
Ja, een EEG, dat bedoelde ik. Overigens heb ik eens zoveel stress gehad dat mijn haar uitviel, ik ben een kwart wel kwijt (gelukkig had ik een extreme bos haar). Waarom allemaal nu juist dit, in rustiger vaarwater?
Als er niets uitkomt uit de huidige onderzoeken, je medicijnen helpen niet binnen een paar weken en je wil verder zoeken (vraag ook wat de studentenarts je aanraadt), kun je wrs het best een afspraak maken bij een Maag, Darm, Lever arts (is een internist met subspecialisatie). Waarschijnlijk zal die je aanraden om een gastroscopie te laten doen, da's met een camera in je maag kijken. En dan pas behandeling inzetten. Prima als je in NL woont, minder als je het zelf moet betalen. Kan natuurlijk ook heel anders lopen hoor, dan wat ik hier zeg.
En de neuroloog: daar zou ik ook nog steeds heengaan.
dinsdag 3 februari 2009 om 15:54
Ok Qwertu, ik begrijp je nu beter. Sorry dat ik je "aanviel".
Ik vind echter niet dat mijn arts goed handelt. Om die onderzoeken heb ik zelf moeten vragen. Tel daarbij op dat hij me vol heeft gestopt met antibiotica en een amandeloperatie weghoonde terwijl ik doodziek was, mijn vriendin -waar ze ook voor komt- altijd een zwangerschapstest laat doen, en je hebt m.i. geen geweldige arts.
Ik drink overigens zelden koffie. Ik heb geen koffie in huis zelfs. Ik heb toevallig deze week drie kopjes koffie op (allemaal uitgekotst helaas).
Ook drink ik bijna geen alcohol meer. Soms heb ik een goede periode en dan wil ik wel wat wijn nuttigen. Mijn dieet wil ik zeker gaan aanpassen en dat ga ik ook gewoon doen. Ik ben al lang zwaar depressief maar krabbel omhoog, en dan hoort goed voor jezelf zorgen er zeker bij. Slecht eten is ook een vorm van zelfvernietiging.
Timzalot, je praat poep. Artsen worden betaald om iemand beter te maken, dus ja, ik verwacht dat hij met een oplossing komt. Dan doe ik wat ik zelf kan doen, maar is er een onderzoek nodig, een operatie, een medicament, dan verwacht ik dat van hem. Lijkt me niet meer dan logisch.
Thanks voor de info, Extrahalo. Hopelijk komt het niet zover. Al neem ik aan dat de medicatie die ik heb gekregen niets afdoen aan de oorzaak, maar enkel de zaken een beetje draaglijker maken.
Ik vind echter niet dat mijn arts goed handelt. Om die onderzoeken heb ik zelf moeten vragen. Tel daarbij op dat hij me vol heeft gestopt met antibiotica en een amandeloperatie weghoonde terwijl ik doodziek was, mijn vriendin -waar ze ook voor komt- altijd een zwangerschapstest laat doen, en je hebt m.i. geen geweldige arts.
Ik drink overigens zelden koffie. Ik heb geen koffie in huis zelfs. Ik heb toevallig deze week drie kopjes koffie op (allemaal uitgekotst helaas).
Ook drink ik bijna geen alcohol meer. Soms heb ik een goede periode en dan wil ik wel wat wijn nuttigen. Mijn dieet wil ik zeker gaan aanpassen en dat ga ik ook gewoon doen. Ik ben al lang zwaar depressief maar krabbel omhoog, en dan hoort goed voor jezelf zorgen er zeker bij. Slecht eten is ook een vorm van zelfvernietiging.
Timzalot, je praat poep. Artsen worden betaald om iemand beter te maken, dus ja, ik verwacht dat hij met een oplossing komt. Dan doe ik wat ik zelf kan doen, maar is er een onderzoek nodig, een operatie, een medicament, dan verwacht ik dat van hem. Lijkt me niet meer dan logisch.
Thanks voor de info, Extrahalo. Hopelijk komt het niet zover. Al neem ik aan dat de medicatie die ik heb gekregen niets afdoen aan de oorzaak, maar enkel de zaken een beetje draaglijker maken.
dinsdag 3 februari 2009 om 16:12
Maar digitalis, een arts heeft wel alle informatie nodig om een diagnose / handelplan vast te stellen. Vertellen dat je al een aantal keren bloed hebt opgeven bijvoorbeeld.
Je schrijft eerder dat je je schuldig voelt omdat je slecht voor je lichaam gezorgd hebt. Zou ik dan maar eens iets aan gaan doen. Luisteren naar je lichaam is stap 1.
Als jij denkt dat die arts te weinig heeft gedaan ga dan terug of vraag om een second opinion. Ik begrijp dat dat qua kosten wat anders ligt dan hier in nederland maar het gaat om je gezondheid. Zijn daar geen regelingen voor?
Je schrijft eerder dat je je schuldig voelt omdat je slecht voor je lichaam gezorgd hebt. Zou ik dan maar eens iets aan gaan doen. Luisteren naar je lichaam is stap 1.
Als jij denkt dat die arts te weinig heeft gedaan ga dan terug of vraag om een second opinion. Ik begrijp dat dat qua kosten wat anders ligt dan hier in nederland maar het gaat om je gezondheid. Zijn daar geen regelingen voor?
dinsdag 3 februari 2009 om 18:40
quote:Digitalis schreef op 03 februari 2009 @ 15:54:
Ok Qwertu, ik begrijp je nu beter. Sorry dat ik je "aanviel".
Ik vind echter niet dat mijn arts goed handelt. Om die onderzoeken heb ik zelf moeten vragen. Tel daarbij op dat hij me vol heeft gestopt met antibiotica en een amandeloperatie weghoonde terwijl ik doodziek was, mijn vriendin -waar ze ook voor komt- altijd een zwangerschapstest laat doen, en je hebt m.i. geen geweldige arts.
Ik vind het werkelijk vervelend voor je dat je rondloopt met klachten als deze...Maar je helpt eerst je lijf naar de klote en verwacht vervolgens van een ander een kant en klare oplossing? Zo werkt het niet. Als je een kutarts hebt dan ga je gewoon naar een ander. Hoef je er ook niet meer over te klagen.
Je hebt ruim een maand geleden een eleptisch insult gehad...Ben je toen niet op je hoofd gekukeld? ---> gemiste zware hersenschudding?
Ok Qwertu, ik begrijp je nu beter. Sorry dat ik je "aanviel".
Ik vind echter niet dat mijn arts goed handelt. Om die onderzoeken heb ik zelf moeten vragen. Tel daarbij op dat hij me vol heeft gestopt met antibiotica en een amandeloperatie weghoonde terwijl ik doodziek was, mijn vriendin -waar ze ook voor komt- altijd een zwangerschapstest laat doen, en je hebt m.i. geen geweldige arts.
Ik vind het werkelijk vervelend voor je dat je rondloopt met klachten als deze...Maar je helpt eerst je lijf naar de klote en verwacht vervolgens van een ander een kant en klare oplossing? Zo werkt het niet. Als je een kutarts hebt dan ga je gewoon naar een ander. Hoef je er ook niet meer over te klagen.
Je hebt ruim een maand geleden een eleptisch insult gehad...Ben je toen niet op je hoofd gekukeld? ---> gemiste zware hersenschudding?
dinsdag 3 februari 2009 om 19:33
Enigme, ik weet prima dat ik verantwoordelijk ben voor mezelf. Maar wat als je toch dood wil? Dat niets of niemand je nog kan schelen? Geloof me, ik zat zo diep dat zelfmoord zelfs zinloos leek. En dat is diep. Daar hoef ik overigens geen sympathie voor, maar een eigen keuze is het niet.
Maar goed, ik heb medicijnen gehaald. Daar had je niet eens een voorschrift voor nodig. Voelde me een beetje belazerd. Want er werkt daar een heel leuk meisje dat echt heel veel weet. Ze vermoedde buikgriep, totdat ik zei dat ik ook bloed opkotste. Zij raadde me ook aan eens naar een specialist te gaan. Enfin, we zien wel na de uitkomst van de onderzoeken.
Ik heb du moment niet zoveel last. Ik heb een paar pilletjes genomen, twee bakjes danone gekocht en drinkyoghurt. Ook koekjes, want volgens de apothekersassistente was dat goed voor me. Bij de klant heb ik het bij 1 wijntje gehouden en dat ging goed.
Meiden, ik voel me al stom genoeg. Ik heb niet enkel mijn lichaam verwaarloosd, maar ook mijn studie, mijn werk, mijn familie, mijn vrienden. Nogmaals: dat is geen keuze. Of ik ben misschien een zwak persoon.
En toch.....ben ik trots op mezelf nu. Ik heb heel veel gedaan in een paar dagen en deze lichamelijke ongemakken kom ik ook wel te boven.
Oh Enigme, ik weet niet wat er is gebeurd tijdens dat insult. Ik kan me enkel herinneren dat ik me zwaar beroerd voelde, mijn kaak begon te trillen en toen niks meer. Ik lag wel op de grond heb ik gehoord, mijn ogen draaiden weg en ik schuimbekte zeg maar.
Ik wacht het even af. Op die huisartsenpost werken nog twee artsen, waarvan 1 mijn favoriet is. Helaas trof ik haar niet, maar ik zal de volgende keer naar haar gaan.
Maar goed, ik heb medicijnen gehaald. Daar had je niet eens een voorschrift voor nodig. Voelde me een beetje belazerd. Want er werkt daar een heel leuk meisje dat echt heel veel weet. Ze vermoedde buikgriep, totdat ik zei dat ik ook bloed opkotste. Zij raadde me ook aan eens naar een specialist te gaan. Enfin, we zien wel na de uitkomst van de onderzoeken.
Ik heb du moment niet zoveel last. Ik heb een paar pilletjes genomen, twee bakjes danone gekocht en drinkyoghurt. Ook koekjes, want volgens de apothekersassistente was dat goed voor me. Bij de klant heb ik het bij 1 wijntje gehouden en dat ging goed.
Meiden, ik voel me al stom genoeg. Ik heb niet enkel mijn lichaam verwaarloosd, maar ook mijn studie, mijn werk, mijn familie, mijn vrienden. Nogmaals: dat is geen keuze. Of ik ben misschien een zwak persoon.
En toch.....ben ik trots op mezelf nu. Ik heb heel veel gedaan in een paar dagen en deze lichamelijke ongemakken kom ik ook wel te boven.
Oh Enigme, ik weet niet wat er is gebeurd tijdens dat insult. Ik kan me enkel herinneren dat ik me zwaar beroerd voelde, mijn kaak begon te trillen en toen niks meer. Ik lag wel op de grond heb ik gehoord, mijn ogen draaiden weg en ik schuimbekte zeg maar.
Ik wacht het even af. Op die huisartsenpost werken nog twee artsen, waarvan 1 mijn favoriet is. Helaas trof ik haar niet, maar ik zal de volgende keer naar haar gaan.
dinsdag 3 februari 2009 om 20:44
quote:Digitalis schreef op 03 februari 2009 @ 19:33:
Meiden, ik voel me al stom genoeg. Ik heb niet enkel mijn lichaam verwaarloosd, maar ook mijn studie, mijn werk, mijn familie, mijn vrienden. Nogmaals: dat is geen keuze. Of ik ben misschien een zwak persoon.Mag ik vragen waarom dat geen eigen keuze zou zijn? Is dat onder dwang gebeurd?
Meiden, ik voel me al stom genoeg. Ik heb niet enkel mijn lichaam verwaarloosd, maar ook mijn studie, mijn werk, mijn familie, mijn vrienden. Nogmaals: dat is geen keuze. Of ik ben misschien een zwak persoon.Mag ik vragen waarom dat geen eigen keuze zou zijn? Is dat onder dwang gebeurd?
dinsdag 3 februari 2009 om 21:35
Dat medicatie ook vrij verkrijgbaar is, wil niet zeggen dat het niet werkt natuurlijk. Ik snap je redenatie niet dus. Ik snap sowieso maar weinig van je houding ten opzichte van de arts. Je gaat daarheen, vergeet de helft van de symptomen te vermelden, vervolgens doet hij onderzoeken die weliswaar relevant, maar niet per definitie standaard zijn en schrijft hij medicatie voor die werkzaam is voor je klachten. En dat alles op basis van wat jij verteld hebt: een half verhaal.
Ik vind het vervelend voor je hoor, dat je geen vertrouwen hebt in deze arts. Maar ik denk dat je ook op moet passen dat je niet bij voorbaat al er vanuit gaat dat hij je niet serieus neemt of dat hij de verkeerde medicatie voorschrijft. De normale procedure is dat je begint met het minst ingrijpende medicijn en op basis van de klachten die je beschreven hebt (dus zonder het bloed braken) lijkt me dat hij prima werk verricht heeft. Ik ben geen arts natuurlijk, maar heb wel veel ervaring met artsen. Als mijn arts mij op basis van de klachten die je daar verteld hebt dit soort medicatie voorgeschreven zou hebben, zou ik geen klachten hebben over de arts in ieder geval. Ik zou er vreemd van opgekeken hebben in ieder geval als er meteen met de zwaarste medicatie begonnen werd. Blijkbaar werkt het in jouw hoofd zo dat als een ander niet meteen in extremen vervalt, hij je "dus" niet serieus neemt. Je zou daarentegen ook de nuchtere aanpak van de arts kunnen gebruiken om zelf eerst weer even met beide benen op de grond terecht te komen. Niet iedereen is tegen je namelijk.
Ik vind het vervelend voor je hoor, dat je geen vertrouwen hebt in deze arts. Maar ik denk dat je ook op moet passen dat je niet bij voorbaat al er vanuit gaat dat hij je niet serieus neemt of dat hij de verkeerde medicatie voorschrijft. De normale procedure is dat je begint met het minst ingrijpende medicijn en op basis van de klachten die je beschreven hebt (dus zonder het bloed braken) lijkt me dat hij prima werk verricht heeft. Ik ben geen arts natuurlijk, maar heb wel veel ervaring met artsen. Als mijn arts mij op basis van de klachten die je daar verteld hebt dit soort medicatie voorgeschreven zou hebben, zou ik geen klachten hebben over de arts in ieder geval. Ik zou er vreemd van opgekeken hebben in ieder geval als er meteen met de zwaarste medicatie begonnen werd. Blijkbaar werkt het in jouw hoofd zo dat als een ander niet meteen in extremen vervalt, hij je "dus" niet serieus neemt. Je zou daarentegen ook de nuchtere aanpak van de arts kunnen gebruiken om zelf eerst weer even met beide benen op de grond terecht te komen. Niet iedereen is tegen je namelijk.
dinsdag 3 februari 2009 om 21:39
ik ben 26 jaar en heb mijn hele leven al maag/darm klachten. de laatste 7 maanden is het ook zo erg dat als ik iets eet dat het eruit komt. ik weeg nog maar 48 kilo en ben heel slap en snel duizelig. zodra ik iets eet of water drink dan komt het er na een half uur weer uit. ik heb vandaag een maagonderzoek gehad en mijn maag was geiirriteerd, maar verder gelukkig niks bijzonders gevonden. wel zijn er biopten genomen en worden op kweek gezet. ze gaan nu kijken of ik de hp bacterie heb. deze heb ik 3 jaar geleden ook gehad en was ik ook zo ziek dus misschien dat hij weer terug is. over 3 weken krijg ik een drukmeting van de slokdarm en een 24 uurs maagzuurmeting om te kijken hoeveel maagzuur ik heb en hoe hoog de zuurgraad is. Ik lees even met je mee, misschien krijg je wel DE tip waar ik dan ook gebruik van kan maken.
dinsdag 3 februari 2009 om 21:41
Overigens heb je ook in een zware depressie gewoon keuzemogelijkheden, Digi. Suggereren dat dat niet zo is, is louter slachtoffergedrag. Je bent geen slachtoffer van de omstandigheden, net zoals je geen slachtoffer bent van een onkundige arts. Zeker niet zo lang je keuzemogelijkheden (zoals het bezoek aan een neuroloog of het bezoek aan een andere huisarts: op elke straathoek één in België) uit eigen vrije keuze laat liggen.
dinsdag 3 februari 2009 om 21:41
quote:Digitalis schreef op 03 februari 2009 @ 13:56:
Waarom wil je het bagatelliseren, Qwertu? Ik heb weleens buikgriep gehad, maar dat was dan zonder bloed kotsen, uberhaupt zonder kotsen en met diarree (heb ik nu niet). Ik kan niet slapen bijna van de pijn, of normaal rechtop lopen.
Bagatelliseer jij hier niet juist de buikgriep van Qwertu ipv andersom?
De klachten bij buikgriep kunnen behoorlijk ernstig zijn en ook een langere tijd aanhouden.
Waarom wil je het bagatelliseren, Qwertu? Ik heb weleens buikgriep gehad, maar dat was dan zonder bloed kotsen, uberhaupt zonder kotsen en met diarree (heb ik nu niet). Ik kan niet slapen bijna van de pijn, of normaal rechtop lopen.
Bagatelliseer jij hier niet juist de buikgriep van Qwertu ipv andersom?
De klachten bij buikgriep kunnen behoorlijk ernstig zijn en ook een langere tijd aanhouden.
dinsdag 3 februari 2009 om 21:51
Jajajajajajaja whatever. Ik ga die discussie niet aan. Heb helemaal geen zin in weer gezeik over wat ik allemaal fout doe en hoe zielig ik ben. Voor je het weet gaat het weer over BPS en dat ik toch niet weet wat ik zeg. Ik ben juist goed op weg, FYI.
Jezus Wennes, dat is klote. Sterkte.
Ik heb wel meer ervaringen met die man, en ik niet alleen, Qwertu. Dat ik zelf al om onderzoekjes moet vragen blijf ik bizar vinden.
En sja, ik vergeet weleens wat. Ik was ook doodmoe. Als dit allemaal niet helpt, ga ik gewoon naar een internist. Zo goed?
Jezus Wennes, dat is klote. Sterkte.
Ik heb wel meer ervaringen met die man, en ik niet alleen, Qwertu. Dat ik zelf al om onderzoekjes moet vragen blijf ik bizar vinden.
En sja, ik vergeet weleens wat. Ik was ook doodmoe. Als dit allemaal niet helpt, ga ik gewoon naar een internist. Zo goed?
dinsdag 3 februari 2009 om 21:59
Geef godverdomme eens gewoon normaal antwoord ipv gelijk je stekels op te steken. Gedraag je als een volwassene en niet als een gillende puber.
Je kunt je hormonen etc niet overal de schuld van geven. Je hebt vast zat keuzes gehad maar vanwege omstandigheden e.d. onverstandig gehandeld.
Net zoals nu. Je kunt afwachten totdat je idd misschien 40 kg weegt of het heft in eigen handen nemen om tot de bodem uit te zoeken wat je mankeert. Doe jezelf een lol en kruip uit die slachtofferrol wat betreft deze klachten.
Je hebt niets aan een huis als je doodgaat wel? Niet dat ik zeg dat je dood zal gaan maar je weet alles lekker te draaien zodat het jou beter uitkomt. Als je geen advies/kritiek/etc wenst te krijgen, open dan geen topic.
Of als je alleen wil dat je handje vastgehouden wordt en we liefkozend op je rug kloppen....is ook goed. Maar zeg het het dan ff gelijk wil je?
Je kunt je hormonen etc niet overal de schuld van geven. Je hebt vast zat keuzes gehad maar vanwege omstandigheden e.d. onverstandig gehandeld.
Net zoals nu. Je kunt afwachten totdat je idd misschien 40 kg weegt of het heft in eigen handen nemen om tot de bodem uit te zoeken wat je mankeert. Doe jezelf een lol en kruip uit die slachtofferrol wat betreft deze klachten.
Je hebt niets aan een huis als je doodgaat wel? Niet dat ik zeg dat je dood zal gaan maar je weet alles lekker te draaien zodat het jou beter uitkomt. Als je geen advies/kritiek/etc wenst te krijgen, open dan geen topic.
Of als je alleen wil dat je handje vastgehouden wordt en we liefkozend op je rug kloppen....is ook goed. Maar zeg het het dan ff gelijk wil je?
dinsdag 3 februari 2009 om 22:08
Nee Enigme, daar heb ik geen behoefte aan, aan "oh wat erg meid".
Ik moet uitzieken, wordt gezegd. Dat KAN niet. Ik heb schulden. Ik moet werken. Ik moet heel veel dingen regelen die ik heb verwaarloosd.
Ik ben naar een arts gegaan. Ik heb 6 weken aangemodderd maar ik ben vandaag gegaan. Is dat niet goed? Wat moet ik nu doen dan volgens jou?
Denk je dat ik het lollig vind dat ik moet kiezen tussen de huur betalen (en zoveel meer) en naar een specialist gaan?
Slachtofferrol, doe normaal. Ik heb die keuze gewoonweg NIET. Ik moet werken om eventueel, als het niet over gaat, naar een specialist te gaan. Dat is de realiteit. Niks slachtofferrol.
Ik moet uitzieken, wordt gezegd. Dat KAN niet. Ik heb schulden. Ik moet werken. Ik moet heel veel dingen regelen die ik heb verwaarloosd.
Ik ben naar een arts gegaan. Ik heb 6 weken aangemodderd maar ik ben vandaag gegaan. Is dat niet goed? Wat moet ik nu doen dan volgens jou?
Denk je dat ik het lollig vind dat ik moet kiezen tussen de huur betalen (en zoveel meer) en naar een specialist gaan?
Slachtofferrol, doe normaal. Ik heb die keuze gewoonweg NIET. Ik moet werken om eventueel, als het niet over gaat, naar een specialist te gaan. Dat is de realiteit. Niks slachtofferrol.
dinsdag 3 februari 2009 om 22:16
quote:kggnak schreef op 03 februari 2009 @ 22:06:
Digitalis,
je voelt je doodziek, maar toch 1 wijntje drinken?!?! Sorry hoor... Als er iets nu wel slecht is is het alcohol.
Kan het dan ook niet echt serieus nemen..
Dan doe je dat niet. Ik rook trouwens ook nog. Deed ik ook tijdens mijn longontsteking.
Mensen, ik vind adviezen en ervaringen fijn. Maar ik wil niet in elk topic erop gewezen worden dat ik kennelijk niet spoor, of een minderwaardig mens ben. Als je dat vindt, fine by me, maar houd het voor je.
ALS mijn klachten komen door mijn slechte zorg voor mezelf, dan is dat inderdaad m;n stomme rotschuld. Maar daar heb ik NU weinig aan. The damage is done. Ik klaag er ook niet over, ik heb het zelf veroorzaakt. Ik betreur echter ten zeerste dat ik in zo'n staat ben geweest en zo lang, dat ik er ziek van ben geworden. Mag dat wel alsjeblieft?
En keuzes heb je altijd. Alleen zie je vaak de juiste keuzes niet als je een zware psychische aandoening hebt.
Dus geen gevecht aub, geen bakken stront. Heb ik geen zin in. Jullie wel?
Digitalis,
je voelt je doodziek, maar toch 1 wijntje drinken?!?! Sorry hoor... Als er iets nu wel slecht is is het alcohol.
Kan het dan ook niet echt serieus nemen..
Dan doe je dat niet. Ik rook trouwens ook nog. Deed ik ook tijdens mijn longontsteking.
Mensen, ik vind adviezen en ervaringen fijn. Maar ik wil niet in elk topic erop gewezen worden dat ik kennelijk niet spoor, of een minderwaardig mens ben. Als je dat vindt, fine by me, maar houd het voor je.
ALS mijn klachten komen door mijn slechte zorg voor mezelf, dan is dat inderdaad m;n stomme rotschuld. Maar daar heb ik NU weinig aan. The damage is done. Ik klaag er ook niet over, ik heb het zelf veroorzaakt. Ik betreur echter ten zeerste dat ik in zo'n staat ben geweest en zo lang, dat ik er ziek van ben geworden. Mag dat wel alsjeblieft?
En keuzes heb je altijd. Alleen zie je vaak de juiste keuzes niet als je een zware psychische aandoening hebt.
Dus geen gevecht aub, geen bakken stront. Heb ik geen zin in. Jullie wel?
dinsdag 3 februari 2009 om 22:17
quote:Digitalis schreef op 03 februari 2009 @ 21:51:
Jajajajajajaja whatever. Ik ga die discussie niet aan. Heb helemaal geen zin in weer gezeik over wat ik allemaal fout doe en hoe zielig ik ben. Voor je het weet gaat het weer over BPS en dat ik toch niet weet wat ik zeg. Ik ben juist goed op weg, FYI.
Jezus Wennes, dat is klote. Sterkte.
Ik heb wel meer ervaringen met die man, en ik niet alleen, Qwertu. Dat ik zelf al om onderzoekjes moet vragen blijf ik bizar vinden.
En sja, ik vergeet weleens wat. Ik was ook doodmoe. Als dit allemaal niet helpt, ga ik gewoon naar een internist. Zo goed?Okay, dus nu is het mijn schuld en -hoe wonderbaarlijk- het lag alweer niet aan jou. Lucht het op?
Jajajajajajaja whatever. Ik ga die discussie niet aan. Heb helemaal geen zin in weer gezeik over wat ik allemaal fout doe en hoe zielig ik ben. Voor je het weet gaat het weer over BPS en dat ik toch niet weet wat ik zeg. Ik ben juist goed op weg, FYI.
Jezus Wennes, dat is klote. Sterkte.
Ik heb wel meer ervaringen met die man, en ik niet alleen, Qwertu. Dat ik zelf al om onderzoekjes moet vragen blijf ik bizar vinden.
En sja, ik vergeet weleens wat. Ik was ook doodmoe. Als dit allemaal niet helpt, ga ik gewoon naar een internist. Zo goed?Okay, dus nu is het mijn schuld en -hoe wonderbaarlijk- het lag alweer niet aan jou. Lucht het op?
dinsdag 3 februari 2009 om 22:19
quote:Digitalis schreef op 03 februari 2009 @ 22:08:
Nee Enigme, daar heb ik geen behoefte aan, aan "oh wat erg meid".
Ik moet uitzieken, wordt gezegd. Dat KAN niet. Ik heb schulden. Ik moet werken. Ik moet heel veel dingen regelen die ik heb verwaarloosd.
Ik ben naar een arts gegaan. Ik heb 6 weken aangemodderd maar ik ben vandaag gegaan. Is dat niet goed? Wat moet ik nu doen dan volgens jou?
Denk je dat ik het lollig vind dat ik moet kiezen tussen de huur betalen (en zoveel meer) en naar een specialist gaan?
Slachtofferrol, doe normaal. Ik heb die keuze gewoonweg NIET. Ik moet werken om eventueel, als het niet over gaat, naar een specialist te gaan. Dat is de realiteit. Niks slachtofferrol.
Blablabla.
Geloof me: het kan WEL. Kwestie van de juiste prioriteiten stellen.
Nee Enigme, daar heb ik geen behoefte aan, aan "oh wat erg meid".
Ik moet uitzieken, wordt gezegd. Dat KAN niet. Ik heb schulden. Ik moet werken. Ik moet heel veel dingen regelen die ik heb verwaarloosd.
Ik ben naar een arts gegaan. Ik heb 6 weken aangemodderd maar ik ben vandaag gegaan. Is dat niet goed? Wat moet ik nu doen dan volgens jou?
Denk je dat ik het lollig vind dat ik moet kiezen tussen de huur betalen (en zoveel meer) en naar een specialist gaan?
Slachtofferrol, doe normaal. Ik heb die keuze gewoonweg NIET. Ik moet werken om eventueel, als het niet over gaat, naar een specialist te gaan. Dat is de realiteit. Niks slachtofferrol.
Blablabla.
Geloof me: het kan WEL. Kwestie van de juiste prioriteiten stellen.
dinsdag 3 februari 2009 om 22:24
@ Digi... kan het gastritis zijn?
Ik heb dit even van wiki overgenomen:
Severe gastritis is possible when the stomach is viewed without symptoms being present and may be present despite only minor changes in the stomach lining. Seniors have a higher likelihood of developing painless stomach damage. They may have no symptoms at all, such as an absence of vomiting or pain, until they are suddenly taken ill with internal bleeding. Pain in the upper abdomen is the most common symptom. The pain is usually in the upper central portion of the abdomen, the "pit" of the stomach. Gastritis pain can occur in the left upper portion of the abdomen and in the back. The pain seems to travel from the belly to the back. The pain is typically vague, but can be a sharp pain. Belching either doesn't relieve pain or only relieves it for a moment. The vomit is either clear, green or yellow, has a bloody streak in it, or is completely bloody, depending on the severity of inflammation. Bloating and a feeling of fullness or burning in the upper abdomen are also signs of moderate gastritis. Severe gastritis presents pallor, sweating, rapid heart beat, feeling faint or short of breath, severe chest or stomach pain, vomiting large amounts of blood, or bloody or dark, sticky, foul-smelling bowel movements.[15]
Ik heb dit even van wiki overgenomen:
Severe gastritis is possible when the stomach is viewed without symptoms being present and may be present despite only minor changes in the stomach lining. Seniors have a higher likelihood of developing painless stomach damage. They may have no symptoms at all, such as an absence of vomiting or pain, until they are suddenly taken ill with internal bleeding. Pain in the upper abdomen is the most common symptom. The pain is usually in the upper central portion of the abdomen, the "pit" of the stomach. Gastritis pain can occur in the left upper portion of the abdomen and in the back. The pain seems to travel from the belly to the back. The pain is typically vague, but can be a sharp pain. Belching either doesn't relieve pain or only relieves it for a moment. The vomit is either clear, green or yellow, has a bloody streak in it, or is completely bloody, depending on the severity of inflammation. Bloating and a feeling of fullness or burning in the upper abdomen are also signs of moderate gastritis. Severe gastritis presents pallor, sweating, rapid heart beat, feeling faint or short of breath, severe chest or stomach pain, vomiting large amounts of blood, or bloody or dark, sticky, foul-smelling bowel movements.[15]
dinsdag 3 februari 2009 om 22:28
Jezus Qwertu, ik geef jou nergens de schuld van. Godver, ik vind dit echt heel naar. Juiste prioriteiten? Ik heb geen geld!!! Mijn God, is dat zo moeilijk te snappen? Dat is geen slachtoffergedrag maar de realiteit.
Waarom moeten jullie me nog rotter laten voelen dan dat ik me al voel? Dit is helemaal geen discussietopic en ik voel me al dom genoeg.
Je had ook gewoon tips kunnen geven hoe om te gaan met het dilemma geldtekort/gezondheid, maar je wil liever afzeiken. Waarom?
Dit stemt me echt verdrietig.
Waarom moeten jullie me nog rotter laten voelen dan dat ik me al voel? Dit is helemaal geen discussietopic en ik voel me al dom genoeg.
Je had ook gewoon tips kunnen geven hoe om te gaan met het dilemma geldtekort/gezondheid, maar je wil liever afzeiken. Waarom?
Dit stemt me echt verdrietig.
