Gezondheid
alle pijlers
Mijn man heeft kanker
dinsdag 13 maart 2007 om 21:16
heel, heel veel sterkte morgen.........
neem op jouw eigen, mooie manier afscheid van Ray.............
we denken hier allemaal aan je en zijn er voor je, morgen en alle dagen daarna.................
deel je verdriet met iedereen om je heen..........
weten dat Ray rust heeft, en geen pijn meer, en in je gedachten altijd bij je is, is misschien een heel klein beetje troost............
hij leeft voort in jou........
nogmaals: heel veel sterkte morgen.
neem op jouw eigen, mooie manier afscheid van Ray.............
we denken hier allemaal aan je en zijn er voor je, morgen en alle dagen daarna.................
deel je verdriet met iedereen om je heen..........
weten dat Ray rust heeft, en geen pijn meer, en in je gedachten altijd bij je is, is misschien een heel klein beetje troost............
hij leeft voort in jou........
nogmaals: heel veel sterkte morgen.
dinsdag 13 maart 2007 om 21:50
Voor een vriend Nu ’t rouwrumoer rondom je is verstomd de stoet voorbij is, de schuifelende voeten nu voel ik dat er ‘n diepe stilte komt en in die stilte zal ik je opnieuw ontmoeten en telkens weer zal ik je tegenkomen we zeggen veel te gauw: het is voorbij Het heeft alleen je lichaam weggenomen niet wie je was en ook niet wat je zei ik zal nog altijd grapjes met je maken we zullen samen door het stille landschap gaan nu je mijn handen niet meer aan kunt raken raak je mijn hart nog duidelijker aan. *
dinsdag 13 maart 2007 om 21:54
Lieve Romilda,
Deze twee gedichtjes van Toon Hermans vind ik zo mooi... Want morgen is heel moeilijk.... maar elke dag erna zal waarschijnlijk nog moeilijker zijn. Want de dood van een geliefde kan je niet verwerken. We leren ermee leven. Ik wens je daarom heel veel kracht en liefde toe. Er zijn gelukkig heel veel mensen die met je meeleven. Ik hoop dat je daar steun bij kunt vinden...
Een hele hele dikke knuffel. Ik zal morgen aan je denken...
*;
Deze twee gedichtjes van Toon Hermans vind ik zo mooi... Want morgen is heel moeilijk.... maar elke dag erna zal waarschijnlijk nog moeilijker zijn. Want de dood van een geliefde kan je niet verwerken. We leren ermee leven. Ik wens je daarom heel veel kracht en liefde toe. Er zijn gelukkig heel veel mensen die met je meeleven. Ik hoop dat je daar steun bij kunt vinden...
Een hele hele dikke knuffel. Ik zal morgen aan je denken...
*;
dinsdag 13 maart 2007 om 23:27
Lieve Rommel.
Moet steeds aan je denken,de laatste nacht dat Ray nog thuis is,ik kan je alleen maar een uitvaart wensen waarin je veel steun,en liefde zal ontvangen,maar vooral een waarin je op je eigen manier afscheid kan nemen.
Jullie huis zal bij thuiskomst stil voelen,ik wens je toe dat jullie huis,weer gaat voelen als een thuis,zeker na zo'n periode waarin in alles in het teken stond van ziekte,en er zoveel mensen in jullie huis liepen,het zal stil voelen meid.
Daarom nog maar eens een dikke knuffel
Moet steeds aan je denken,de laatste nacht dat Ray nog thuis is,ik kan je alleen maar een uitvaart wensen waarin je veel steun,en liefde zal ontvangen,maar vooral een waarin je op je eigen manier afscheid kan nemen.
Jullie huis zal bij thuiskomst stil voelen,ik wens je toe dat jullie huis,weer gaat voelen als een thuis,zeker na zo'n periode waarin in alles in het teken stond van ziekte,en er zoveel mensen in jullie huis liepen,het zal stil voelen meid.
Daarom nog maar eens een dikke knuffel
woensdag 14 maart 2007 om 08:04
woensdag 14 maart 2007 om 08:10
woensdag 14 maart 2007 om 08:56
lieve rommel,
wat verschrikkelijk voor je!!! ik weet niet wat ik moet zeggen... gecondoleerd in elk geval... ik heb steeds proberen een berichtje te sturen op het andere topic.. dat ging niet en ik wist niet dat dit topic voor jou was...
ik wens je heel veel sterkte vandaag... ook vandaag zal weer een moeilijke dag zijn. ik moest de afgelopen dagen steeds aan je denken...
wat schreef je mooi hoe het allemaal gegaan is! tranen over mijn wangen...;( nou veel sterkte de komende tijd!
ook mimsey sterkte, dit is voor jou ook erg confronterend lijkt me....
groetjes eef
wat verschrikkelijk voor je!!! ik weet niet wat ik moet zeggen... gecondoleerd in elk geval... ik heb steeds proberen een berichtje te sturen op het andere topic.. dat ging niet en ik wist niet dat dit topic voor jou was...
ik wens je heel veel sterkte vandaag... ook vandaag zal weer een moeilijke dag zijn. ik moest de afgelopen dagen steeds aan je denken...
wat schreef je mooi hoe het allemaal gegaan is! tranen over mijn wangen...;( nou veel sterkte de komende tijd!
ook mimsey sterkte, dit is voor jou ook erg confronterend lijkt me....
groetjes eef
woensdag 14 maart 2007 om 10:08
woensdag 14 maart 2007 om 12:39
*;
De gestorvene
Zeven maal om de aarde te gaan,
als het zou moeten op handen en voeten;
zeven maal, om die éne te groeten
die daar lachend te wachten zou staan.
Zeven maal om de aarde te gaan.
Zeven maal over de zeeën te gaan,
schraal in de kleren, wat zou het mij deren,
kon uit de dood ik die éne doen keren.
Zeven maal over de zeeën te gaan -
zeven maal, om met zijn tweeën te staan
De gestorvene
Zeven maal om de aarde te gaan,
als het zou moeten op handen en voeten;
zeven maal, om die éne te groeten
die daar lachend te wachten zou staan.
Zeven maal om de aarde te gaan.
Zeven maal over de zeeën te gaan,
schraal in de kleren, wat zou het mij deren,
kon uit de dood ik die éne doen keren.
Zeven maal over de zeeën te gaan -
zeven maal, om met zijn tweeën te staan
woensdag 14 maart 2007 om 12:53
Lieve Romilda,
Mopsey en ik hebben zojuist om twaalf uur op het balkon gestaan en hebben bellen naar de hemel geblazen.
Tientallen prachtige gekleurde zeepbellen werden, glanzend in het zonlicht, door de wind mee naar boven genomen, en verdwenen uit het zicht.
Een klein hommage aan Ray, dappere, sterke Ray, jouw geliefde.
De geliefde waar je vandaag weer een beetje meer afscheid van moet nemen, maar die nooit echt weg zal zijn.
Sterkte vandaag, en alle dagen die komen gaan.
Kus van ons alledrie!
Mopsey en ik hebben zojuist om twaalf uur op het balkon gestaan en hebben bellen naar de hemel geblazen.
Tientallen prachtige gekleurde zeepbellen werden, glanzend in het zonlicht, door de wind mee naar boven genomen, en verdwenen uit het zicht.
Een klein hommage aan Ray, dappere, sterke Ray, jouw geliefde.
De geliefde waar je vandaag weer een beetje meer afscheid van moet nemen, maar die nooit echt weg zal zijn.
Sterkte vandaag, en alle dagen die komen gaan.
Kus van ons alledrie!
Wat wilde ik nou toch typen?
woensdag 14 maart 2007 om 14:02
