Mijn moeder heeft darmkanker

Weten nog niet in welk stadium..
Het erge is, anderhalf jaar geleden werd ze nagekeken, ze had poliepen en volgens de arts zou dit in 10 jaar uitgroeien tot kanker. We hebben toen meteen besloten om het te laten opereren, maar hij liet haar zo lang doorlopen (ondanks dat we keer op een keer gebeld hebben dat het wel wat vlotter mocht) dat minstens één van de poliepen uitgegroeid is tot kanker.
Weet nog niets over hoe erg het is of dat er uitzaaiingen zijn.. Weet echt niet wat ik moet, ik ben zo bang dat ik haar dadelijk kwijtraak

Mijn moeder maakt zich helemaal geen zogen, die is nog steeds heel positief. Heeft inmiddels ook haar smaak weer terug dus die eet weer alles wat los en vast zit. Voelt zich verder ook goed, nergens last van of wat dan ook. Wat ze tijdens de chemo en de griep was afgevallen zit er nu weer aan.

Ik probeer me er maar aan vast te houden dat ze zich geen zorgen maken, en dat dat goed is. En dat ze wel bellen als die marker is gestegen (want dat zou ergens op kunnen wijzen) want dan moeten ze wel actie gaan ondernemen..

Ik heb alleen vrij snel last van doemdenken en angstaanvallen, zit vaak in mijn hoofd al 10 stappen de verkeerde kant op dan wat er daadwerkelijk aan de hand is. Dus werd er een beetje angstig van dat er werd gezegd dat het wel lang duurde enz.. Zag in m'n hoofd al weer allerlei ellende voor me.

AnnA_C schreef: ↑

26-01-2019 13:42

Fijn dat je moeder weer lekker aan het eten is! Is echt zo fijn om weer te kunnen genieten van eten.

En tuurlijk, als de tumormarker verhoogd zou zijn bellen ze echt wel eerder hoor. Echt. Puur om te vertellen hoe snel het kan gaan als het moet: ik zat binnen 2 weken na een bezoek aan de huisarts aan de eerste chemo. En daartussen dus bijna elke dag een onderzoek/uitslag gehad.
Niet doemdenken, schiet je niks mee op

Ja, daar probeer ik ook echt op te vertrouwen. Vind het alleen lastig, juist omdat het de eerste keer (met die MDL arts) zó mis is gegaan. Als ze haar destijds preventief geopereerd hadden (ze was al 9 jaar niet nagekeken!!!) ipv 1.5 jaar rond hadden lopen, dan had ze geen kanker gehad, of echt maar beginstadium. Sindsdien merk ik dat ik het lastig vind om erop te vertrouwen dat het wel goed is/komt. Ben normaal ook echt geen controlfreak, maar wel als het om mama gaat. Doe m'n best om niet te gaan doemdenken, maar sommige dagen lukt het gewoon niet. En weet ook wel dat het niet altijd even reëel is wat ik denk, maar het is soms net alsof ik m'n eigen hoofd niet meer onder controle heb. Krijg jij nu eigenlijk "chronisch" chemo in een lage dosis of wat heb jij precies voor behandeling?

Erizon schreef: ↑

27-01-2019 06:03

.
Ik zou zelfs de suggestie doen dat meegaan naar de arts, bijhouden wanneer controles zijn etc voor jou weinig toevoegt. Je moeder is klaar met chemo, voelt zich goed en richt zich weer op gewone zaken. Voor jou is het nu beter om dat ook te doen en niet te blijven hangen in haar oude ziekte.

Dat kan je nu wel zo leuk zeggen, maar ze heeft nog steeds regelmatig controles (en nu ook vaker dan normaal vanwege die tumorwaarde) en daar niet bij zijn is absoluut geen optie. Dat zou me alleen maar meer stress opleveren. Mijn moeder onthoud namelijk niet alles, en stelt al helemaal geen vragen, laat staan vragen die belangrijk zijn. En mijn vader meesturen is al helemaal geen optie want die snapt nergens wat van en onthoud al helemáál niks (beginnend dementerend). Voorbeeld: hij wou 1x perse mee naar aan afspraak waarbij uitgelegd werd wat chemo was en wat de bijwerkingen waren, en wat het effect ervan was en welke stoffen ze kreeg etc, die oncologisch verpleegkundige zat 45 minuten alles uit te leggen, m'n vader zat alleen maar glazig voor zich uit te staren, toen vroeg ze aan hem of hij nog vragen had "ja uh wat is sjemo en hoe gaat dat in z'n werk".. had ze net uitgebreid verteld. Toen keek ze ons ook al raar aan.

En ze mag zich dan wel goed voelen, maar een hogere tumorwaarde kan (kán hoeft niet) nog altijd wijzen op terugkomst of metastasen en dan moet er gewoon gehandeld worden en de juiste vragen gesteld worden (desnoods 2nd opinion in een ander ziekenhuis voor andere behandeling enz) , en mijn moeder gaat dat niet uit zichzelf doen. Die durft dat niet.

Nou, hij heeft gebeld.
Hij vertelde dat ze de oude waarde (5.6) nog eens hebben gemeten met een nieuwe methode, toen bleek de waarde 4.5. Nu met de nieuwe meetmethode was de CEA van 2 weken terug 5.3.
Moeten over 3 weken weer prikken. Ik vroeg of het kon wijzen op terugkomst of uitzaaiing, hij zei dat het kon als het bleef oplopen maar dat hij zich voor nu geen zorgen maakt. Dat hij patiënten heeft met een CEA van 10 die niets mankeren. Dat het door een heleboel andere zaken ook verhoogd kon zijn. Nou ja hopen dat het gewoon goed blijft.. Volgende week heeft ze een colonoscopie. Ik heb er vrijdag 1.

Ja klopt, CEA zegt niet altijd iets.Er zijn mensen die hebben een CEA van 1, dan denk je dat is goed.. Hebben ze wel kanker of uitzaaiingen..
Mijn oncoloog zei dat hij kijkt naar trends, als het blijft stijgen is het waarschijnlijk wel iets kwaadaardigs. Zolang de colonoscopie van volgende week maar goed is en de scans maar goed blijven. En CEA niet boven de 10 komt want dan is het volgens mij wel fout.
Hoop dat het over 3 weken is gedaald of stabiel is gebleven.

Ik mag vrijdag (overmorgen) voor mijn colonoscopie. Kijk er niet naar uit :s onderzoek lijkt me pijnlijk

Nou inmiddels alle colonoscopieën achter de rug. Mama had 1 klein poliepje van 4 mm, maar volgens de arts zag die er goedaardig uit, dus geen gekke dingen. Heel fijn dat dat gewoon goed was, geeft toch wat rust.

Ik had verwacht dat ik poliepen had, maar die had ik helemaal niet. Wel een ontsteking blijkbaar.. En sinds de colonoscopie nogal buikpijn en duizelig/misselijk en dat hoort niet dus ik moet vandaag terug.
Onderzoek zelf viel me heel erg mee (ik sliep half), 't drinken/laxeren vond ik ook niet erg. Kreeg het alleen erg koud van, en bij vlagen honger. Was niet zo erg als dat ik verwacht had.

Eindelijk eens goed nieuws. Bloedwaardes gezakt van 5.3 naar 4.5 ipv verder gestegen. Oncoloog was heel positief. Krijgen nu eindelijk de normale 3 maandelijkse controle ipv iedere maand. Hoop dat alles vanaf nu goed blijft gaan, maar dit scheelt al wat zorgen.

Kreeg een herinnering van fb.. Vandaag is het een jaar geleden. Wat een angst een jaar terug, ik was zo bang dat ze het niet eens meer zou halen. Gelukkig zijn alle uitslagen tot nu toe goed en voelt ze zich fijn. In augustus weer een onderzoek.

vivajaline schreef: ↑

18-07-2019 17:07

Fijn!
Ik las dit nu pas
Wat een spanning he
Mijn moeder krijgt ook regelmatig een scopie ivm blindedatmontsteking en omdat ze de eerste keer en daarna ook steedspoliepen vonden
Ik vind die onderzoeken altijd heel spannend ook
Ze moet binnenkort weer

Hoop dat jouw moeder goede uitslagen blijft krijgen!

Gelukkig zijn bijna alle poliepen goedaardig en als ze er op tijd bij zijn is er niks aan de hand. Mijn moeder had weer een echo vandaag, gelukkig alles goed. Alleen mijn tante blijkt nu ineens kanker te hebben. Is de 4e al in een jaar tijd, dit is gewoon te bizar voor woorden.