Gezondheid
alle pijlers
Na 20 jaar wachten, moet ik nog even wachten
zaterdag 9 mei 2020 om 20:38
Volhouden, wachten, hoop, wanhoop, tranen, dankbaarheid alles door elkaar hier de laatste tijd.
Mijn hele leven heb ik al allerhande "vage" klachten met hoofdpijn en vermoeidheid op nr 1. 20 jaar beperken die klachten een normaal leven. 7 jaar volledig arbeidsongeschikt, 4 jaar huisgehouden, 1 jaar bed-/ bankgebonden. En de laatste maanden kan ik eigenlijk helemaal mijn bed en donkere kamer niet meer uit.
Na jaren zoeken vorig jaar erachter gekomen dat het waarschijnlijk allemaal, danwel veel te wijten is aan een zeer instabiele nek. Bij elk ander gewricht zou je het uit de kom schieten noemen wat mijn nek doet. Hierdoor komen zenuw- en bloedbanen in de knel en krijgt mijn hersenstam "tikjes" met uitvallen van vitale functies tot gevolg.
Zo hele inleiding. Waarom schrijf ik dit nu op?
Ik krijg een operatie, na uitstel op uitstel van onderzoeken en artsbezoeken , na 20 jaar wachten kreeg ik op 5 maart te horen dat mijn nek gefixeerd moet worden zsm. En toen kwam corona en werd de operatie tot nader order uitgesteld.
En hoewel ik nog geniet momenten heb tussen de vreselijke pijn door, ben ik zo moe van het wachten op bericht hoe lang ik nog moet wachten...
Misschien onsamenhangend geschreven dit. Maar ik moest echt even klagen. Even mijn hart luchten. En gelukkig heb ik lieve vrienden en familie die me steunen, zij maken zich al zorgen genoeg zónder mijn tranen daarbij te zien. Dus die tranen laat ik even hier lopen als dat mag....
Mijn hele leven heb ik al allerhande "vage" klachten met hoofdpijn en vermoeidheid op nr 1. 20 jaar beperken die klachten een normaal leven. 7 jaar volledig arbeidsongeschikt, 4 jaar huisgehouden, 1 jaar bed-/ bankgebonden. En de laatste maanden kan ik eigenlijk helemaal mijn bed en donkere kamer niet meer uit.
Na jaren zoeken vorig jaar erachter gekomen dat het waarschijnlijk allemaal, danwel veel te wijten is aan een zeer instabiele nek. Bij elk ander gewricht zou je het uit de kom schieten noemen wat mijn nek doet. Hierdoor komen zenuw- en bloedbanen in de knel en krijgt mijn hersenstam "tikjes" met uitvallen van vitale functies tot gevolg.
Zo hele inleiding. Waarom schrijf ik dit nu op?
Ik krijg een operatie, na uitstel op uitstel van onderzoeken en artsbezoeken , na 20 jaar wachten kreeg ik op 5 maart te horen dat mijn nek gefixeerd moet worden zsm. En toen kwam corona en werd de operatie tot nader order uitgesteld.
En hoewel ik nog geniet momenten heb tussen de vreselijke pijn door, ben ik zo moe van het wachten op bericht hoe lang ik nog moet wachten...
Misschien onsamenhangend geschreven dit. Maar ik moest echt even klagen. Even mijn hart luchten. En gelukkig heb ik lieve vrienden en familie die me steunen, zij maken zich al zorgen genoeg zónder mijn tranen daarbij te zien. Dus die tranen laat ik even hier lopen als dat mag....
"Even if I knew that tomorrow the world would go to pieces, I would still plant my apple tree."
donderdag 10 september 2020 om 18:19
Wat enorm fijn om te lezen!!
Nou jou, die pijn niet natuurlijk. Maar dat het goed is gegaan en dat je er wel komt.
Ik hoop dat je heel snel kunt gaan genieten van alle stapje vooruit vanaf nu.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
donderdag 10 september 2020 om 19:53
Wens je een goed herstel en emotioneel de kracht om jezelf de rust te gunnen om echt te kunnen herstellen. Nu lijkt t nog makkelijk om rustig aan te doen omdat je zo'n pijn hebt en verzwakt bent. Hopelijk blijf je je rust nemen gedurende het herstel.
Wens je ook lieve mensen om je heen die jou zowel emotioneel als praktisch bijstaan.
Wens je ook lieve mensen om je heen die jou zowel emotioneel als praktisch bijstaan.
