Gezondheid
alle pijlers
Stoppen met roken
dinsdag 22 augustus 2006 om 10:00
66 redenen om niet te roken
Eigen gezondheid
Verhoogt het risico op longkanker
Verhoogt het risico op longemfyseem
Verhoogt het risico op hart- en vaatziektes
Verhoogt het risico op borstkanker
Verhoogt het risico van mond-, slokdarm- en andere vormen van kanker aan de luchtwegen
Verhoogt het risico op alle nog niet genoemde vormen van kanker
Verhoogt het risico van herseninfarct/hersenbloeding
Verhoogt het risico van longontsteking
Verhoogt het risico van bronchitis
Verhoogt het risico op oogziekten (o.a. ziekte van Graves)
Verhoogt het risico op rugklachten
Verhoogt het risico op oorklachten
Verhoogt het risico op hoge bloeddruk
Verhoogt het risico op vaatvernauwingen
Verhoogt het risico op COPD
Vermindert de kwaliteit van de ademhaling
Vermindert de werking van het immuunsysteem
Verslechtert de algemene lichamelijke conditie
Verhoogt de kans op impotentie (erectiestoornis)
Verhoogt de kans op onvruchtbaarheid
Vermindert de opnamecapaciteit van zuurstof in het bloed
Verhoogt het risico op gebitsziekten
Verhoogt het risico op vitamine C-tekort (daardoor o.a. lagere weerstand)
Gezondheid van anderen
Verhoogt de kans op miskraam of beschadiging van de ongeboren vrucht
Lager geboortegewicht van kinderen
Lagere mentale vermogen (IQ) van kinderen
Verhoogt de kans op wiegendood bij rokende ouders
Verhoogt de kans op kindersterfte door andere oorzaken
Verhoogt de kans op diverse vormen van ****** bij anderen in de omgeving
Verhoogt de kans op cara (o.a. astma) bij anderen in de omgeving
Schaadt de gezondheid van blootgestelde kinderen
Schaadt de gezondheid van (huis)dieren
Schaadt de gezondheid van anderen in de omgeving
Oogpijn en oogziektes bij anderen als gevolg van tabaksrook
Verhoogt de kans op ziekte door seksuele handelingen (sperma, vingers)
Risico van ziekten door het drinken van vervuilde moedermelk
Levenskwaliteit
Fysieke verslaving
Psychologische verslaving
Sociale verslaving
Verlies van smaakvermogen
Verlies van reukvermogen
Beperking relatiemogelijkheden
Persoonlijke hygiëne
Stinkend lichaam
Stinkende adem
Stinkende kleren
Gele, onprettig uitziende handen
Vaarwel witte tanden!
Huid veroudert snel en geeft een veel ouder uitziend uiterlijk
Huiselijke aspecten
Onfrisse lucht binnenshuis
Verhoogd brandgevaar
Vuile muren en plafonds
Vuile meubelen, huisraad en stoffering
Vieze, stinkende asbakken
Risico van vergiftigen van kinderen door het inslikken van sigarettenpeuken
Sociaal
Geeft overlast aan anderen in de omgeving
Bederft de omgang met anderen
Bemoeilijkt kansen op een baan
Moeilijker aan een relatie komen
Slecht voorbeeld voor opgroeiende kinderen
Algemeen
Vervuilt het milieu enorm
Voortdurend angst voor opraken rookgerei
Vaak op zoek naar aansteekgerei
Vaak op zoek naar een plaats waar je kan en mag roken
Veroorzaakt ongelukken door roken in de auto
Slaaf van het winstbejag van de tabaksindustrie
en O! de enorme kosten!
donderdag 30 november 2006 om 18:25
vrijdag 1 december 2006 om 10:36
Gratis terugvalverzekering
(Free Relapse Insurance)
Hoeveel zou je bereidt zijn te betalen voor een verzekeringspolis die je de garantie zou geven dat je nooit een terugval zou krijgen en dat je voor de rest van je leven nicotinevrij zou blijven? Het spijt me maar er is absoluut geen 100% garantie te geven dat een vroegere nicotineverslaafde niet dat “ene trekje” zal nemen dat zal leiden tot weer een volledige verslaving. Alhoewel er weinig garanties in het leven zijn, is er toch een manier om de mogelijkheid aanmerkelijk te verhogen dat we nooit meer dat ene trekje zullen nemen. Maar hoe moeten we dat doen?
“Degenen die het verleden vergeten, zijn er toe veroordeeld het te herleven.” Deze zin is nergens méér toepasselijk dan bij het opnieuw gaan gebruiken van drugs. Persoonlijke terugvalverzekering is niets meer dan een huidige gift van toekomstig geheugen. Eens zal de verleiding je inhalen. Stel je voor dat je, om de verleiding om weer te gaan roken te weerstaan, moet vertrouwen op je herinneringen aan je kennis van algebra of ingewikkelde wiskunde en hoe je die moet toepassen. Zou je stand houden of zou je aan de verleiding toegeven? God dank hoeven we ons geen algebra te herinneren om nicotinevrij te blijven. Maar door de manier waarop onze hersenen werken; de manier waarop de slechte en de negatieve ervaringen van het leven onderdrukt worden, zullen op een dag de eerst zo sterke redenen om te stoppen met roken en de bereidheid om de chemische ontwenningsverschijnselen te ondergaan net zo moeilijk uit het geheugen op te roepen zijn als de kennis van algebra. Hoe komt dat?
De hersenen zijn geconditioneerd om zich de goede belevenissen te herinneren en opnieuw te beleven en niet de slechte; zo moet het zijn. We zouden anders zo gedeprimeerd raken, als we steeds weer de ellende en beproevingen van het leven opnieuw zouden moeten doormaken, dat het een onmogelijke opgave zou zijn om aan een nieuwe dag te beginnen. Een levendig beeld van alle pijn en leed uit het verleden is een te zware last om te dragen. Waarom zouden de hersenen van een ex roker zich levendig alle frustraties, verlangens, zorgen, gevoelens van beperktheid, kosten, ontelbare trips naar de winkels, of het gevoel van minderwaardigheid dat geassocieerd is met het blijven roken en niet in staat zijn met het roken te breken, willen herinneren? Pakje na pakje, asbak na asbak, slof na slof, kuch na kuch, jaar na jaar, we leefden als slaven van een harteloze drug die met elk trekje een stukje van onze gezondheid vernietigde. Als vader zijnde, die er twee keer getuige van was wat het woord ‘weeën’ werkelijk betekent, denk ik echt dat als vrouwen gedwongen zouden worden zich levendig de echte pijn van de bevalling te herinneren, de meesten niet meer dan één kind zouden hebben.
Als je het nog niet gedaan hebt, neem dan nu ajb de tijd om een GEDETAILLEERDE lijst te maken van de redenen die je hielpen je te motiveren om te stoppen met roken. Natuurlijk weet je de redenen nu nog heel goed, maar je zult waarschijnlijk over een of twee jaar wanneer je ze juist misschien het hardst nodig zult hebben, ze lang NIET zo gedetailleerd kunnen herinneren. Neem ook even de tijd om tijdens de eerste ontwenningsverschijnselen kort maar gedetailleerd te beschrijven hoe moeilijk de beproeving, in al z’n glorie, van het stoppen was. Hoe hevig was de behoefte? Wat voelde je? Hoe reageerde je erop? Wat deed je om er mee om te kunnen gaan? Wat voor symptomen ondervond je? Hoe reageerde je op je omgeving en hoe ging je daar mee om? Zou je het weer willen doormaken? Waarom niet?
We onthouden de goede dingen, niet de slechte. Roken terwijl je ziek was, de verkoudheden, de behoefte,de verminderde gezondheid, het zorgen maken, de piepende ademhaling, de ademnood, het hoesten, de woordenwisselingen met dierbaren, de brandgaten, de as, het zonder zitten, de stress, het alleen buiten in de kou staan, of zelfs de vieze geurtjes : dat willen onze hersenen zich niet proberen te herinneren. We koesteren en beleven opnieuw onze goede herinneringen terwijl we de slechte herinneringen onderdrukken en vergeten. Een terugval ontstaat omdat ex rokers de motiverende redenen vergeten die ze eerst dwongen te stoppen met roken. Een terugval ontstaat omdat ex rokers de echte beproevingen die ze doormaakten gedurende de eerste ontwenningsverschijnselen vergeten. Het geheugen laat ons in de steek, inkt op papier niet.
Zo nu en dan verschijnt er een bericht op de Freedom’s message boards waarin een lid die al meer dan een maand gestopt is ons meedeelt dat hij een vreselijke dag heeft gehad en verschrikkelijk behoefte had om te roken. In de volgende alinea echter schrijft diegene dat het zo veel beter gaat en dat hij zelden nog de behoefte heeft. Wat is nu waar? Hebben de mensen die deze berichten schrijven nu wel of niet de behoefte? Gaat het nog steeds slecht of gaat het nu beter? De waarheid is dat de meeste ex rokers er gewoon niet precies zeker van zijn hoe ze zich voelen. De waarheid is dat de meesten van ons (rokers) rond de tweede (stop)maand de ware intensiteit van “Dag 3” of “Dag 4” zijn vergeten en we geen referentiepunt hebben om te beschrijven of in kaart te brengen wat de hersenen nu ervaren.
Vaak ervaart de stopper in de tweede maand geen onbewuste behoefte momenten maar is gefixeerd op bewuste “ gedachten aan het roken”. Een gedachte ontsproten uit een herinnering en een prikkel ontsproten uit een aanval van heftige behoefte zijn twee verschillende monsters. “Ik dacht er vandaag aan dat ik een sigaret wilde en de gedachte eraan was zo echt dat ik ‘m bijna kon proeven”- versus- Ik had vandaag weer zo’n verschrikkelijke behoefte om te roken dat er een huivering door mijn hele lijf ging en ik ruim twee minuten door een heftig verlangen werd overmand waardoor het wazig werd in mijn hoofd; de behoefte werd zo sterk dat het pijn deed, ik begon te zweten en werd geïrriteerd, rusteloos, gefrustreerd en ik had gedurende een korte periode wel tegen de muren op willen vliegen!” Net zo als de gedachte aan een kreeft met boter of een warme appeltaart zo echt kan zijn dat je het bijna kunt proeven, kan een “gedachte” ons niet deren en als we het willen, kunnen we de gedachte net zo snel als die opkomt weer onderdrukken. Het is misschien hoe je de woorden interpreteert maar gedurende het afkicken, is een opkomende “gedachte” niet werkelijk een “behoefte” net zo min als een stevig windje vergeleken kan worden met een orkaan. Maar als de hersenen zich niet langer kunnen herinneren wat een orkaan inhoudt, dan hebben ze geen referentiepunt en kunnen ze heel makkelijk de weg kwijt raken of verward raken.
De manier om vrij te blijven is niet om al onze herinneringen aan het roken te vergeten; juist het tegenovergestelde. Door een nauwkeurig verslag te maken van de rede waarom we rookten en waarom we bereid waren om de ontwenningsverschijnselen te ondergaan en wat voor ervaring dat was, kunnen we een terugval voorkomen. Zie jezelf weken achtereen naar een groeiende plant kijken. Het is niet ongewoon dat een stopper binnen net een paar weken veel van de bijzonderheden van de eerste stopweek vergeet. In de hersenen kan het allemaal door elkaar lopen. Je hebt misschien nog steeds die behoeftemomenten maar vergeleken met eerst zullen ze minder vaak voorkomen, zal er meer tijd tussen de momenten zitten en zullen ze minder heftig zijn. Als je nergens mee kunt vergelijken – zoals bijvoorbeeld als je tijdens een verblijf in een ziekenhuis geen medisch dossier hebt – dan kun je geen nauwkeurig beeld doen ontstaan van je echte vooruitgang tot nu toe. Je hersenen beginnen misschien onterecht te geloven dat de situatie domweg niet verbeterd. Je wordt misschien ongeduldig. Kleine twijfels kunnen je geest beginnen te vergiftigen. Al gauw hoor je misschien dat stemmetje, vol twijfel, in je hoofd dat zegt: “Het is het niet waard, hier komt nooit een einde aan, het wordt niet makkelijker, ik kan hier niet mee door gaan.”
De volgende stap is fataal. Het is het moment wanneer de geest van een junk de wet van de verslaving herschrijft en verklaart: “Zij hebben het mis! Door één miezerig sigaretje raak ik niet opnieuw verslaafd!”
Als we ons nieuwe leven en dit prachtige geschenk waar we zo hard voor gewerkt hebben om het onszelf te kunnen geven, koesteren, is het logisch dat we er nu de tijd in steken om het te beschermen. Schrijf je zelf een liefhebbende brief, die dient als een stevige motivatie en geheugensteuntje, en omschrijf daarin waarom je de komende paar minuten moet ondergaan. Zorg er voor dat je je “verzekering tegen terugval” brief ergens opbergt waar je ‘m gauw kunt pakken. Maak meerdere kopieën van de brief; leg er een in het dashboardkastje van je auto, een in je bureau op je werk, een in de keuken en een in je tas of portefeuille. En tenslotte als laatste maar niet minder belangrijke opdracht, beloof jezelf dat je werkelijk elk woord dat je hebt geschreven, zult lezen voordat je ook maar de neiging hebt om nicotine in je schone en genezende lichaam toe te laten. Laat het niet zo ver komen dat je door de bomen het bos niet meer ziet en de ontmoediging de overhand begint te krijgen terwijl je onterecht begint te geloven dat je herstel tot stilstand is gekomen. Neem nu de tijd om een plattengrond van de vrijheid en een kompas te maken zodat je altijd weet waar je bent. De komende paar minuten zullen altijd te verdragen zijn en er is maar één regel – geen nicotine vandaag, STEEK NOOIT MEER EEN SIGARET OP!
Adem diep door, dikke knuf, en leef lang!
John R. Polito
Stoppen met roken adviseur
Joel (whyquit.com)
Vertaling: Christle
_________________
(Free Relapse Insurance)
Hoeveel zou je bereidt zijn te betalen voor een verzekeringspolis die je de garantie zou geven dat je nooit een terugval zou krijgen en dat je voor de rest van je leven nicotinevrij zou blijven? Het spijt me maar er is absoluut geen 100% garantie te geven dat een vroegere nicotineverslaafde niet dat “ene trekje” zal nemen dat zal leiden tot weer een volledige verslaving. Alhoewel er weinig garanties in het leven zijn, is er toch een manier om de mogelijkheid aanmerkelijk te verhogen dat we nooit meer dat ene trekje zullen nemen. Maar hoe moeten we dat doen?
“Degenen die het verleden vergeten, zijn er toe veroordeeld het te herleven.” Deze zin is nergens méér toepasselijk dan bij het opnieuw gaan gebruiken van drugs. Persoonlijke terugvalverzekering is niets meer dan een huidige gift van toekomstig geheugen. Eens zal de verleiding je inhalen. Stel je voor dat je, om de verleiding om weer te gaan roken te weerstaan, moet vertrouwen op je herinneringen aan je kennis van algebra of ingewikkelde wiskunde en hoe je die moet toepassen. Zou je stand houden of zou je aan de verleiding toegeven? God dank hoeven we ons geen algebra te herinneren om nicotinevrij te blijven. Maar door de manier waarop onze hersenen werken; de manier waarop de slechte en de negatieve ervaringen van het leven onderdrukt worden, zullen op een dag de eerst zo sterke redenen om te stoppen met roken en de bereidheid om de chemische ontwenningsverschijnselen te ondergaan net zo moeilijk uit het geheugen op te roepen zijn als de kennis van algebra. Hoe komt dat?
De hersenen zijn geconditioneerd om zich de goede belevenissen te herinneren en opnieuw te beleven en niet de slechte; zo moet het zijn. We zouden anders zo gedeprimeerd raken, als we steeds weer de ellende en beproevingen van het leven opnieuw zouden moeten doormaken, dat het een onmogelijke opgave zou zijn om aan een nieuwe dag te beginnen. Een levendig beeld van alle pijn en leed uit het verleden is een te zware last om te dragen. Waarom zouden de hersenen van een ex roker zich levendig alle frustraties, verlangens, zorgen, gevoelens van beperktheid, kosten, ontelbare trips naar de winkels, of het gevoel van minderwaardigheid dat geassocieerd is met het blijven roken en niet in staat zijn met het roken te breken, willen herinneren? Pakje na pakje, asbak na asbak, slof na slof, kuch na kuch, jaar na jaar, we leefden als slaven van een harteloze drug die met elk trekje een stukje van onze gezondheid vernietigde. Als vader zijnde, die er twee keer getuige van was wat het woord ‘weeën’ werkelijk betekent, denk ik echt dat als vrouwen gedwongen zouden worden zich levendig de echte pijn van de bevalling te herinneren, de meesten niet meer dan één kind zouden hebben.
Als je het nog niet gedaan hebt, neem dan nu ajb de tijd om een GEDETAILLEERDE lijst te maken van de redenen die je hielpen je te motiveren om te stoppen met roken. Natuurlijk weet je de redenen nu nog heel goed, maar je zult waarschijnlijk over een of twee jaar wanneer je ze juist misschien het hardst nodig zult hebben, ze lang NIET zo gedetailleerd kunnen herinneren. Neem ook even de tijd om tijdens de eerste ontwenningsverschijnselen kort maar gedetailleerd te beschrijven hoe moeilijk de beproeving, in al z’n glorie, van het stoppen was. Hoe hevig was de behoefte? Wat voelde je? Hoe reageerde je erop? Wat deed je om er mee om te kunnen gaan? Wat voor symptomen ondervond je? Hoe reageerde je op je omgeving en hoe ging je daar mee om? Zou je het weer willen doormaken? Waarom niet?
We onthouden de goede dingen, niet de slechte. Roken terwijl je ziek was, de verkoudheden, de behoefte,de verminderde gezondheid, het zorgen maken, de piepende ademhaling, de ademnood, het hoesten, de woordenwisselingen met dierbaren, de brandgaten, de as, het zonder zitten, de stress, het alleen buiten in de kou staan, of zelfs de vieze geurtjes : dat willen onze hersenen zich niet proberen te herinneren. We koesteren en beleven opnieuw onze goede herinneringen terwijl we de slechte herinneringen onderdrukken en vergeten. Een terugval ontstaat omdat ex rokers de motiverende redenen vergeten die ze eerst dwongen te stoppen met roken. Een terugval ontstaat omdat ex rokers de echte beproevingen die ze doormaakten gedurende de eerste ontwenningsverschijnselen vergeten. Het geheugen laat ons in de steek, inkt op papier niet.
Zo nu en dan verschijnt er een bericht op de Freedom’s message boards waarin een lid die al meer dan een maand gestopt is ons meedeelt dat hij een vreselijke dag heeft gehad en verschrikkelijk behoefte had om te roken. In de volgende alinea echter schrijft diegene dat het zo veel beter gaat en dat hij zelden nog de behoefte heeft. Wat is nu waar? Hebben de mensen die deze berichten schrijven nu wel of niet de behoefte? Gaat het nog steeds slecht of gaat het nu beter? De waarheid is dat de meeste ex rokers er gewoon niet precies zeker van zijn hoe ze zich voelen. De waarheid is dat de meesten van ons (rokers) rond de tweede (stop)maand de ware intensiteit van “Dag 3” of “Dag 4” zijn vergeten en we geen referentiepunt hebben om te beschrijven of in kaart te brengen wat de hersenen nu ervaren.
Vaak ervaart de stopper in de tweede maand geen onbewuste behoefte momenten maar is gefixeerd op bewuste “ gedachten aan het roken”. Een gedachte ontsproten uit een herinnering en een prikkel ontsproten uit een aanval van heftige behoefte zijn twee verschillende monsters. “Ik dacht er vandaag aan dat ik een sigaret wilde en de gedachte eraan was zo echt dat ik ‘m bijna kon proeven”- versus- Ik had vandaag weer zo’n verschrikkelijke behoefte om te roken dat er een huivering door mijn hele lijf ging en ik ruim twee minuten door een heftig verlangen werd overmand waardoor het wazig werd in mijn hoofd; de behoefte werd zo sterk dat het pijn deed, ik begon te zweten en werd geïrriteerd, rusteloos, gefrustreerd en ik had gedurende een korte periode wel tegen de muren op willen vliegen!” Net zo als de gedachte aan een kreeft met boter of een warme appeltaart zo echt kan zijn dat je het bijna kunt proeven, kan een “gedachte” ons niet deren en als we het willen, kunnen we de gedachte net zo snel als die opkomt weer onderdrukken. Het is misschien hoe je de woorden interpreteert maar gedurende het afkicken, is een opkomende “gedachte” niet werkelijk een “behoefte” net zo min als een stevig windje vergeleken kan worden met een orkaan. Maar als de hersenen zich niet langer kunnen herinneren wat een orkaan inhoudt, dan hebben ze geen referentiepunt en kunnen ze heel makkelijk de weg kwijt raken of verward raken.
De manier om vrij te blijven is niet om al onze herinneringen aan het roken te vergeten; juist het tegenovergestelde. Door een nauwkeurig verslag te maken van de rede waarom we rookten en waarom we bereid waren om de ontwenningsverschijnselen te ondergaan en wat voor ervaring dat was, kunnen we een terugval voorkomen. Zie jezelf weken achtereen naar een groeiende plant kijken. Het is niet ongewoon dat een stopper binnen net een paar weken veel van de bijzonderheden van de eerste stopweek vergeet. In de hersenen kan het allemaal door elkaar lopen. Je hebt misschien nog steeds die behoeftemomenten maar vergeleken met eerst zullen ze minder vaak voorkomen, zal er meer tijd tussen de momenten zitten en zullen ze minder heftig zijn. Als je nergens mee kunt vergelijken – zoals bijvoorbeeld als je tijdens een verblijf in een ziekenhuis geen medisch dossier hebt – dan kun je geen nauwkeurig beeld doen ontstaan van je echte vooruitgang tot nu toe. Je hersenen beginnen misschien onterecht te geloven dat de situatie domweg niet verbeterd. Je wordt misschien ongeduldig. Kleine twijfels kunnen je geest beginnen te vergiftigen. Al gauw hoor je misschien dat stemmetje, vol twijfel, in je hoofd dat zegt: “Het is het niet waard, hier komt nooit een einde aan, het wordt niet makkelijker, ik kan hier niet mee door gaan.”
De volgende stap is fataal. Het is het moment wanneer de geest van een junk de wet van de verslaving herschrijft en verklaart: “Zij hebben het mis! Door één miezerig sigaretje raak ik niet opnieuw verslaafd!”
Als we ons nieuwe leven en dit prachtige geschenk waar we zo hard voor gewerkt hebben om het onszelf te kunnen geven, koesteren, is het logisch dat we er nu de tijd in steken om het te beschermen. Schrijf je zelf een liefhebbende brief, die dient als een stevige motivatie en geheugensteuntje, en omschrijf daarin waarom je de komende paar minuten moet ondergaan. Zorg er voor dat je je “verzekering tegen terugval” brief ergens opbergt waar je ‘m gauw kunt pakken. Maak meerdere kopieën van de brief; leg er een in het dashboardkastje van je auto, een in je bureau op je werk, een in de keuken en een in je tas of portefeuille. En tenslotte als laatste maar niet minder belangrijke opdracht, beloof jezelf dat je werkelijk elk woord dat je hebt geschreven, zult lezen voordat je ook maar de neiging hebt om nicotine in je schone en genezende lichaam toe te laten. Laat het niet zo ver komen dat je door de bomen het bos niet meer ziet en de ontmoediging de overhand begint te krijgen terwijl je onterecht begint te geloven dat je herstel tot stilstand is gekomen. Neem nu de tijd om een plattengrond van de vrijheid en een kompas te maken zodat je altijd weet waar je bent. De komende paar minuten zullen altijd te verdragen zijn en er is maar één regel – geen nicotine vandaag, STEEK NOOIT MEER EEN SIGARET OP!
Adem diep door, dikke knuf, en leef lang!
John R. Polito
Stoppen met roken adviseur
Joel (whyquit.com)
Vertaling: Christle
_________________
zaterdag 2 december 2006 om 08:30
quote:
Gaat ie nog een beetje Chadi?
Ik zal alles op alles zetten om de drie maanden te halen. Dus maandag is het feest. Wie neemt gebak en wie neemt de drank mee? whahahahahaha
Jullie zijn allemaal welkom op mijn feessie
T Gaat wel hier, veel afleiding. Tjemig Lampie maandag al 3 maanden! Ik kom op je feessie en neem alles mee behalve ....
Cha
Gaat ie nog een beetje Chadi?
Ik zal alles op alles zetten om de drie maanden te halen. Dus maandag is het feest. Wie neemt gebak en wie neemt de drank mee? whahahahahaha
Jullie zijn allemaal welkom op mijn feessie
T Gaat wel hier, veel afleiding. Tjemig Lampie maandag al 3 maanden! Ik kom op je feessie en neem alles mee behalve ....
Cha
donderdag 7 december 2006 om 11:13
donderdag 7 december 2006 om 22:43
woensdag 13 december 2006 om 14:46
Wat een mooi verhaal Lampie3! Geweldig om te lezen welke negatieve gedachten in al 3 jaar niet meer heb!
Toch heb ik ooit gezegd, als ik ooit echt verdriet heb of een zware tijd heb, dan weet ik niet of ik er nog vanaf kan/wil blijven.
En nu is het zover...ik denk eraan, maar doe het niet.
Het is vies, slecht, duur, ongezellig, asociaal en verslavend
Toch heb ik ooit gezegd, als ik ooit echt verdriet heb of een zware tijd heb, dan weet ik niet of ik er nog vanaf kan/wil blijven.
En nu is het zover...ik denk eraan, maar doe het niet.
Het is vies, slecht, duur, ongezellig, asociaal en verslavend
donderdag 14 december 2006 om 07:17
Hihi terugvalverzekering... Ik ben 5 jaar geleden gestopt. Toen rookte ik wel 40 sjekkies per dag. Vies! Stoppen was niet eens zo moeilijk als ik dacht en zo lekker!
Maar ik ben 2 jaar geleden weer begonnen met eentje roken op het terras. Dat ging een tijdje goed totdat ik inderdaad in crisis raakte. En nu zit ik weer op ongeveer 5 sigaretten per dag! Eigenlijk is dat niet veel. Maar ik stink. Heb een zere keel. Heb alweer een rokershoestje en ik slaap slecht. Soms lukt het me een week te stoppen en dat lukt dan een week en dan denk ik weer 'Ach het valt wel mee met mij' en dan mag ik er weer een.
Maar ik vind het echt echt echt vies en ik wil niet meer. Zal ik gewoon vandaag stoppen?
Maar ik ben 2 jaar geleden weer begonnen met eentje roken op het terras. Dat ging een tijdje goed totdat ik inderdaad in crisis raakte. En nu zit ik weer op ongeveer 5 sigaretten per dag! Eigenlijk is dat niet veel. Maar ik stink. Heb een zere keel. Heb alweer een rokershoestje en ik slaap slecht. Soms lukt het me een week te stoppen en dat lukt dan een week en dan denk ik weer 'Ach het valt wel mee met mij' en dan mag ik er weer een.
Maar ik vind het echt echt echt vies en ik wil niet meer. Zal ik gewoon vandaag stoppen?
donderdag 14 december 2006 om 08:51
Ludhiana: goesso! Niet gaan roken hoor, levert niks anders dan ellende op.
Marias: strak plan. Doe het gewoon . Wat heb je te verliezen? Ja, sowieso 1 ding: de STANK.
Dingen als het stinken en de schaamte weerhouden mij o.a. om weer te gaan roken.
Gister 100 dagen clean............................ WOW!
vrijdag 15 december 2006 om 12:56
hello dames en heren van het rookvrije leven!
hier alles ok, ik heb alleen ff een klein vraagje aan de mensen die nicotine kauwgom gebruiken: wat doet dat met je maag? Mijn vriend (zontomaatje) gaat in januari stoppen en denkt zelf aan kauwgom, maar daar hij nogal gauw last heeft van maagzuur, denk ik meer aan pleisters. Hoe zijn jullie ervaringen?
Groetjes Krissie
(inmiddels ruim 2 jaar rookvrij!!!)
hier alles ok, ik heb alleen ff een klein vraagje aan de mensen die nicotine kauwgom gebruiken: wat doet dat met je maag? Mijn vriend (zontomaatje) gaat in januari stoppen en denkt zelf aan kauwgom, maar daar hij nogal gauw last heeft van maagzuur, denk ik meer aan pleisters. Hoe zijn jullie ervaringen?
Groetjes Krissie
(inmiddels ruim 2 jaar rookvrij!!!)
zaterdag 16 december 2006 om 10:38
zondag 17 december 2006 om 10:02
Hai Krissie!
Wat goed dat Suntomato de sprong weer gaat wagen. Vwb de pleisters, ik zou het echt niet weten.
Waarom stopt hij niet gewoon met de koude kalkoen? Hoe ben jij toen ook al weer gestopt? Ik ben uiteindelijk ook cold turkey gestopt en het is me 200% meegevallen.
Met die nicotinevervangende middelen verleng je alleen de strijd............(en die strijd kan soms best meevallen).
Als hij het toch met hulpmiddel wil doen raad ik toch Makeiteasy aan. You know, waar Matiz, Tover en Inish ook mee gestopt zijn.
Over Inish gesproken, hoe zou het met haar zijn??
Wat goed dat Suntomato de sprong weer gaat wagen. Vwb de pleisters, ik zou het echt niet weten.
Waarom stopt hij niet gewoon met de koude kalkoen? Hoe ben jij toen ook al weer gestopt? Ik ben uiteindelijk ook cold turkey gestopt en het is me 200% meegevallen.
Met die nicotinevervangende middelen verleng je alleen de strijd............(en die strijd kan soms best meevallen).
Als hij het toch met hulpmiddel wil doen raad ik toch Makeiteasy aan. You know, waar Matiz, Tover en Inish ook mee gestopt zijn.
Over Inish gesproken, hoe zou het met haar zijn??