Kinderen
alle pijlers
7 weken zwangerschap en echo
donderdag 8 mei 2008 om 21:55
Hallo allemaal,
Aangezien ik me inmiddels veel zorgen begin te maken wil ik hier het één en ander kwijt.Ik ben momenteel 7 wkn en 1 dag zwanger. Gisteren ben ik ben de verloskundige geweest voor mijn 1e controle. Volgens hun berekening zou ik gisteren 7,5 week zwanger zijn (gebaseerd op 28 dgn cyclus), maar ik heb een cyclus van 32 dagen dus was ik gisteren pas 7 wkn zwanger. Maar het was zo'n apart persoon die verloskundige dat ik meteen spijt had dat ik me daar ingeschreven had. Er is toen een echo gemaakt (inwendig) en ze zei dat het vruchtje zo'n 6,5 week is maar ze had slecht nieuws ze hoorde en zag het hartje niet
Mijn vriend en ik helemaal emotioneel, want dit had ik totaal niet verwacht. Ik blijf nog hoop hebben, aangezien het vruchtje pas 6,5 week is dus een hartje zie je sowieso niet. Overal lees ik dat het pas met 7,5 week zichtbaar is op de echo. Maar de vk kon het dus niet met volle 100% zeggen dat het een miskraam is en moet ik volgende week terugkomen voor nog een echo. En dan maakte ze van die stomme opmerkingen waarbij ik dacht mens wat praat je nou. Daar teruggaan ga ik zeker niet, ben vandaag bij de huisarts geweest en hij vond het ook onmogelijk om het hartje nu te zien aangezien het er te pril voor is. Hij heeft me doorverwezen naar het ziekenhuis voor een echo. Afspraak gemaakt voor eind volgend week want dan ben ik 8 weken zwanger en is er meer zichtbaar.
Ik voel me nog steeds zwanger: ochtend misselijkheid, moe, veel eten. Zelfde symptomen die ik al heb alvorens ik dit wist. Gisteren een zwangerschapstest gedaan die was gewoon weer positief. Ik heb al eens eerder miskramen gehad en toen voelde ik ook meteen dat het niet goed zat. Maar dat heb ik dit keer ook niet. Voel me verder prima alleen emotioneel een wrak want gisteren heeft die vk me echt ellende bezorgd.
Sorry dames voor zo'n lang verhaal. Ik ben benieuwd of er vrouwen zijn die misschien ook voor zo'n dilemma hebben gestaan. Ik hoop op jullie reacties. Want ik weet gewoon niet meer hoe of wat. Ik blijf natuurlijk hopen dat die vk zich vergist had en dat alles in orde is. Maar nog een week wachten duurt zo lang.
Aangezien ik me inmiddels veel zorgen begin te maken wil ik hier het één en ander kwijt.Ik ben momenteel 7 wkn en 1 dag zwanger. Gisteren ben ik ben de verloskundige geweest voor mijn 1e controle. Volgens hun berekening zou ik gisteren 7,5 week zwanger zijn (gebaseerd op 28 dgn cyclus), maar ik heb een cyclus van 32 dagen dus was ik gisteren pas 7 wkn zwanger. Maar het was zo'n apart persoon die verloskundige dat ik meteen spijt had dat ik me daar ingeschreven had. Er is toen een echo gemaakt (inwendig) en ze zei dat het vruchtje zo'n 6,5 week is maar ze had slecht nieuws ze hoorde en zag het hartje niet
Mijn vriend en ik helemaal emotioneel, want dit had ik totaal niet verwacht. Ik blijf nog hoop hebben, aangezien het vruchtje pas 6,5 week is dus een hartje zie je sowieso niet. Overal lees ik dat het pas met 7,5 week zichtbaar is op de echo. Maar de vk kon het dus niet met volle 100% zeggen dat het een miskraam is en moet ik volgende week terugkomen voor nog een echo. En dan maakte ze van die stomme opmerkingen waarbij ik dacht mens wat praat je nou. Daar teruggaan ga ik zeker niet, ben vandaag bij de huisarts geweest en hij vond het ook onmogelijk om het hartje nu te zien aangezien het er te pril voor is. Hij heeft me doorverwezen naar het ziekenhuis voor een echo. Afspraak gemaakt voor eind volgend week want dan ben ik 8 weken zwanger en is er meer zichtbaar.Ik voel me nog steeds zwanger: ochtend misselijkheid, moe, veel eten. Zelfde symptomen die ik al heb alvorens ik dit wist. Gisteren een zwangerschapstest gedaan die was gewoon weer positief. Ik heb al eens eerder miskramen gehad en toen voelde ik ook meteen dat het niet goed zat. Maar dat heb ik dit keer ook niet. Voel me verder prima alleen emotioneel een wrak want gisteren heeft die vk me echt ellende bezorgd.
Sorry dames voor zo'n lang verhaal. Ik ben benieuwd of er vrouwen zijn die misschien ook voor zo'n dilemma hebben gestaan. Ik hoop op jullie reacties. Want ik weet gewoon niet meer hoe of wat. Ik blijf natuurlijk hopen dat die vk zich vergist had en dat alles in orde is. Maar nog een week wachten duurt zo lang.
donderdag 8 mei 2008 om 22:47
Wondertje, in principe moet er zelfs bij 6w5d hartactie te zien zijn, maar je zou niet de eerste zijn waarbij het op de echo niet gezien werd, terwijl alles toch gewoon in orde blijkt.
Het hangt onder meer af van de ervaring van degene die de echo maakt, van de gebruikte apparatuur en soms ook van de ligging van je baarmoeder.
En dan is een week wachten verschrikkelijk lang, dat weet ik uit eigen ervaring.
Nog even over de cycluslengte: in mijn echo-opleiding heb ik geprobeerd daar een discussie over aan te gaan met mijn verloskunde-docent, maar mijn enige conclusie daaruit was dat verloskundigen niet kunnen rekenen en niet zelf kunnen nadenken.
Zij is de enige verloskundige die ik ooit ontmoet heb, dus mijn oordeel is vrij ongenuanceerd. Maar: verloskundigen gaan ervanuit dat de eisprong 2 weken voor de menstruatie is. Navraag onder mijn vriendinnen (van wie er vrij veel kunsmatig zwanger geworden zijn en dus exact hun eisprong wisten) leerde dat de meeste vrouwen minder dan 2 weken tussen eisprong en menstruatie hebben.
Voor het berekenen van de zwangerschapsduur wordt er dus uitgegaan van de 1e dag van de laatste menstruatie en de cycluslengte.
Wondertje, ik hoop dat er op de volgende echo gewoon een prachtig kloppend hartje te zien is. En heel veel sterkte met afwachten.
Het hangt onder meer af van de ervaring van degene die de echo maakt, van de gebruikte apparatuur en soms ook van de ligging van je baarmoeder.
En dan is een week wachten verschrikkelijk lang, dat weet ik uit eigen ervaring.
Nog even over de cycluslengte: in mijn echo-opleiding heb ik geprobeerd daar een discussie over aan te gaan met mijn verloskunde-docent, maar mijn enige conclusie daaruit was dat verloskundigen niet kunnen rekenen en niet zelf kunnen nadenken.
Zij is de enige verloskundige die ik ooit ontmoet heb, dus mijn oordeel is vrij ongenuanceerd. Maar: verloskundigen gaan ervanuit dat de eisprong 2 weken voor de menstruatie is. Navraag onder mijn vriendinnen (van wie er vrij veel kunsmatig zwanger geworden zijn en dus exact hun eisprong wisten) leerde dat de meeste vrouwen minder dan 2 weken tussen eisprong en menstruatie hebben. Voor het berekenen van de zwangerschapsduur wordt er dus uitgegaan van de 1e dag van de laatste menstruatie en de cycluslengte.
Wondertje, ik hoop dat er op de volgende echo gewoon een prachtig kloppend hartje te zien is. En heel veel sterkte met afwachten.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
donderdag 8 mei 2008 om 23:03
ooh wat zal jij je rot voelen. ik heb dit ook gehad. en ook zo'n stomme gynaecoloog (in mijn geval). ik kan je vertellen... het is echt nog te vroeg om iets te zien. zeker als jij een langere cyclus hebt. gewoon wachten, geduld hebben... t komt vast goed.
Ik heb nu een 8,5 maand oude knul in bedje liggen. helemaal toppie gezond. terwijl ik met 7 weken bloedverlies had en niks kon vinden op de echo. alles is goed gekomen.
hopelijk ook bij jou!
Ik heb nu een 8,5 maand oude knul in bedje liggen. helemaal toppie gezond. terwijl ik met 7 weken bloedverlies had en niks kon vinden op de echo. alles is goed gekomen.
hopelijk ook bij jou!
sorry als dat het geval was.
vrijdag 9 mei 2008 om 01:01
Wondertje, ik herken veel in je verhaal, al was mijn situatie net even anders.
Ongeveer 5.5 jaar geleden ging ik rond dezelfde termijn voor mijn eerste controle naar het ziekenhuis (waar ik bij de verloskundige onder controle was). Een ontzettende BITCH van een mens deed de echo en vertelde heel bot dat ze wel een hartje zag, en dat dat betekende dat het vruchtje minimaal 7 weken oud was [edit: ik weet niet meer 100% zeker of het om deze termijn ging], maar dat het voor 7 weken nog te klein was, en dat dit betekende dat het niet goed zat en waarschijnlijk deze zwangerschap op een miskraam zou uitlopen, een echo 5 dagen later zou dat moeten bevestigen. We waren zo verdrietig door dit nieuws! We hadden die avond een sinterklaasviering bij mijn ouders, die we eigenlijk pas later over mijn zwangerschap wilden vertellen, maar nu, doordat we zo bleek waren en ons hoofd helemaal niet naar een feessie stond, toch maar alles hadden verteld. Wij alle vier huilen, (het zou hun eerste kleinkind worden, maar nu was het waarschijnlijk toch mis). Ik had het vertrouwen in de zwangerschap al opgegeven. Blijkt 5 dagen later alles in orde en nu zit er een een bijna 5-jarige jongen naast me tv te kijken... Ik ben achteraf zo boos geweest dat ze ons zo aan het schrikken heeft gemaakt om niks en vooral dat ze onze ervaring van het goede nieuws vertellen heeft afgepakt, althans zo beleef ik het.
Ik hoop van harte dat jouw verhaal ook goed afloopt!
sterkte met het wachten op de volgende echo!
Ongeveer 5.5 jaar geleden ging ik rond dezelfde termijn voor mijn eerste controle naar het ziekenhuis (waar ik bij de verloskundige onder controle was). Een ontzettende BITCH van een mens deed de echo en vertelde heel bot dat ze wel een hartje zag, en dat dat betekende dat het vruchtje minimaal 7 weken oud was [edit: ik weet niet meer 100% zeker of het om deze termijn ging], maar dat het voor 7 weken nog te klein was, en dat dit betekende dat het niet goed zat en waarschijnlijk deze zwangerschap op een miskraam zou uitlopen, een echo 5 dagen later zou dat moeten bevestigen. We waren zo verdrietig door dit nieuws! We hadden die avond een sinterklaasviering bij mijn ouders, die we eigenlijk pas later over mijn zwangerschap wilden vertellen, maar nu, doordat we zo bleek waren en ons hoofd helemaal niet naar een feessie stond, toch maar alles hadden verteld. Wij alle vier huilen, (het zou hun eerste kleinkind worden, maar nu was het waarschijnlijk toch mis). Ik had het vertrouwen in de zwangerschap al opgegeven. Blijkt 5 dagen later alles in orde en nu zit er een een bijna 5-jarige jongen naast me tv te kijken... Ik ben achteraf zo boos geweest dat ze ons zo aan het schrikken heeft gemaakt om niks en vooral dat ze onze ervaring van het goede nieuws vertellen heeft afgepakt, althans zo beleef ik het.
Ik hoop van harte dat jouw verhaal ook goed afloopt!
sterkte met het wachten op de volgende echo!
vrijdag 9 mei 2008 om 08:20
Dank jullie wel dames. Ik blijf echt goed hoop hebben dat alles goed komt. Mijn vriend stond vannacht op, maakte me wakker en zei: het komt allemaal goed, het leeft, het hartje is vannacht begonnen met kloppen. Oh ik vond het zo lief van hem. Hij heeft ook zo'n goed gevoel bij dat het echt alsnog goed zal komen. het enige wat we kunnen doen is rustig tot de volgende week wachten, en erin blijven geloven.
En wat betreft vk daar ga ik zeker nooit meer heen. Want tijdens die echo maakte ze zo'n kutopmerking van: ja het hartje klopt niet dus het is een miskraam. We weten het niet zeker dus kom volgende week nog maar eens langs. En dan van: wees blij dat het een miskraam is want je kan alsnog afstuderen. Ik dacht bij mezelf waar heb je het in godsnaam over. Terwijl ze wist dat ik gewoon werkte ipv studeerde. En toen zei ze: ja wat een stomme opmerking van mij. Ja idd, als ik niet zo emotioneel was dan had ik d'r echt naar d'r keel gegrepen :-) Ik vertelde het aan mijn huisarts en hij vond het ook niet kunnen joh. Na mijn 2e echo gaat hij contact met haar opnemen. Nou alles goed blijkt te zijn tijdens de 2e echo wil ik gewoon behandeld worden in het ziekenhuis.
En wat betreft vk daar ga ik zeker nooit meer heen. Want tijdens die echo maakte ze zo'n kutopmerking van: ja het hartje klopt niet dus het is een miskraam. We weten het niet zeker dus kom volgende week nog maar eens langs. En dan van: wees blij dat het een miskraam is want je kan alsnog afstuderen. Ik dacht bij mezelf waar heb je het in godsnaam over. Terwijl ze wist dat ik gewoon werkte ipv studeerde. En toen zei ze: ja wat een stomme opmerking van mij. Ja idd, als ik niet zo emotioneel was dan had ik d'r echt naar d'r keel gegrepen :-) Ik vertelde het aan mijn huisarts en hij vond het ook niet kunnen joh. Na mijn 2e echo gaat hij contact met haar opnemen. Nou alles goed blijkt te zijn tijdens de 2e echo wil ik gewoon behandeld worden in het ziekenhuis.
vrijdag 9 mei 2008 om 09:20
Pfff als ik zo alle verhalen lees krijg ik alleen maar meer hoop :-) Het is toch wel een geruststelling. Erger kan het wel worden maar die schrik van mijn leven heb ik bij de verloskundige gehad. Het is alleen wachten op een bevestiging of het tegenovergestelde. De grote klap heb ik dus al gehad en ik heb er wel vertrouwen in dat het goed gaat komen. Maar zo'n slecht nieuws gun je niemand. En zeker niet op die manier hoe de vk het gebracht heeft.
vrijdag 9 mei 2008 om 09:27
Wat een domme doos was dat mens ! Ik zou er geloof ik een officiele klacht over indienen. Ook al zou je wel studeren, dan nog is het toch alleen jouw keus wanneer je zwanger wilt worden ? Zij kan daar toch nooit een mening over uitspreken ?
Heb vertrouwen in je lichaam, als het goed voelt dan moet je zeker de hoop niet verliezen. Succes !
vrijdag 9 mei 2008 om 11:18
Daarom doen ze hier in de randstad bij de VK pas een eerste termijnecho bij 11 à 12 weken. Dan heb je dit niet.
Ik loop in het ziekenhuis en daar kreeg ik wel een echo met 8 weken en 2 dagen en daar was wel een hartje op te zien, maar eerlijk gezegd schrok ik er toen ook van hoe 'raar' het vruchtje er dan uit ziet. Het leek in de verste verte niet op een kindje, meer op een boon met een kloppend geval erin.
Dat was met mijn 1e zwangerschap heel anders, daar kreeg ik pas met 12 weken mijn eerste consult en 1e (en toen nog enige buiten de pretecho) echo. Dan lijkt het al veel meer iets, en kun je echt iets zien.
Maar goed, waarom ik reageer. Als je je niet happy voelt bij de VK, dan moet je op zoek naar een andere praktijk. Ik voelde me bij mijn 1e zwangerschap ook niet happy en ben met 20 weken overgestapt op een andere praktijk. Dat is echt de normaalste zaak van de wereld. Deze mensen zijn straks je houvast tijdens een van de belangrijkste momenten in je leven, en daar wil je niet iemand bij hebben die je een echte bitch vind. Want net als bij de wet van Murphy, zal uitgerekend die persoon dan dienst hebben natuurlijk.
Ik las dat je overgestapt bent naar het ziekenhuis. Verkijk je daar niet op. Ik loop nu (ivm complicaties de vorige keer) ook al mijn hele zwangerschap in het ziekenhuis en dat is echt geen pretje. Je hebt elke afspraak iemand anders, en je begint altijd met een arts-assistent geval in opleiding. Die totaal niet ervaren zijn, aan de lopende band rare opmerkingen maken (want nog niet geleerd hoe ze met hun patiënten moeten omgaan), en dan mag je blij zijn als je heel vluchtig de 'echte' gynaecoloog of verloskundige in het ziekenhuis ziet.
Wat an sich niet beter of slechter is, maar mijn ervaring is dat bezoekjes aan een verloskundige praktijk toch echt veel leuker zijn. Dus denk er nog eens over na, en besef dat je in het ziekenhuis echt niet beter af bent. Eerder slechter, want daar lopen allemaal dat soort types.
Ik loop in het ziekenhuis en daar kreeg ik wel een echo met 8 weken en 2 dagen en daar was wel een hartje op te zien, maar eerlijk gezegd schrok ik er toen ook van hoe 'raar' het vruchtje er dan uit ziet. Het leek in de verste verte niet op een kindje, meer op een boon met een kloppend geval erin.
Dat was met mijn 1e zwangerschap heel anders, daar kreeg ik pas met 12 weken mijn eerste consult en 1e (en toen nog enige buiten de pretecho) echo. Dan lijkt het al veel meer iets, en kun je echt iets zien.
Maar goed, waarom ik reageer. Als je je niet happy voelt bij de VK, dan moet je op zoek naar een andere praktijk. Ik voelde me bij mijn 1e zwangerschap ook niet happy en ben met 20 weken overgestapt op een andere praktijk. Dat is echt de normaalste zaak van de wereld. Deze mensen zijn straks je houvast tijdens een van de belangrijkste momenten in je leven, en daar wil je niet iemand bij hebben die je een echte bitch vind. Want net als bij de wet van Murphy, zal uitgerekend die persoon dan dienst hebben natuurlijk.
Ik las dat je overgestapt bent naar het ziekenhuis. Verkijk je daar niet op. Ik loop nu (ivm complicaties de vorige keer) ook al mijn hele zwangerschap in het ziekenhuis en dat is echt geen pretje. Je hebt elke afspraak iemand anders, en je begint altijd met een arts-assistent geval in opleiding. Die totaal niet ervaren zijn, aan de lopende band rare opmerkingen maken (want nog niet geleerd hoe ze met hun patiënten moeten omgaan), en dan mag je blij zijn als je heel vluchtig de 'echte' gynaecoloog of verloskundige in het ziekenhuis ziet.
Wat an sich niet beter of slechter is, maar mijn ervaring is dat bezoekjes aan een verloskundige praktijk toch echt veel leuker zijn. Dus denk er nog eens over na, en besef dat je in het ziekenhuis echt niet beter af bent. Eerder slechter, want daar lopen allemaal dat soort types.
vrijdag 9 mei 2008 om 12:03
Ik heb hele andere ervaringen met ziekenhuizen. Bij mijn eerste zwangerschap was ik bij een perifeer ziekenhuis. Ik zag altijd dezelfde ervaren gynaecoloog, en die heeft ook de bevalling gedaan. Bij mijn tweede zwangerschap had ik weer deze gynaecoloog, maar omdat alles goed verliep ben ik halverwege naar de vk overgestapt. Een groepspraktijk, en dus telkens een ander zodat je ze allemaal had gezien voor de bevalling. Nu bij de derde ben ik in een academisch ziekenhuis, en wederom telkens dezelfde ervaren gynaecoloog (uiteraard wel een andere dan de vorige keer, maar dus niet steeds een afspraak bij een ander).
Eigenlijk heb ik veel betere ervaringen met gynaecologen dan met vk. Vk zijn medisch echt veel slechter geschoold en ik vond ze niet meer meelevend ofzo. Hoewel ik op zich tevreden was over de vk, vond ik de bezoekjes beslist niet leuker dan die aan de gynaecoloog (die overigens ook altijd veel meer tijd heeft in mijn ervaring).
En niet alle arts-assistenten zijn onervaren, de meeste hebben al veel patienten gezien (de opleiding duurt immers jaren).
Eigenlijk heb ik veel betere ervaringen met gynaecologen dan met vk. Vk zijn medisch echt veel slechter geschoold en ik vond ze niet meer meelevend ofzo. Hoewel ik op zich tevreden was over de vk, vond ik de bezoekjes beslist niet leuker dan die aan de gynaecoloog (die overigens ook altijd veel meer tijd heeft in mijn ervaring).
En niet alle arts-assistenten zijn onervaren, de meeste hebben al veel patienten gezien (de opleiding duurt immers jaren).
vrijdag 9 mei 2008 om 12:26
Ik mocht, na 2 miskramen en 2 curettages me melden bij de gynaecoloog die mijn nacontrole deed als ik voor de 3e keer zwanger zou zijn. Dat heb ik gedaan en hij heeft mij de hele zwangerschap tot aan de bevalling begeleid. Super was dat! het ziekenhuis was natuurlijk een stuk " medischer" dan een VK-praktijk, maar dat had ook zo z'n voordelen vond ik.
Ivm met die 2 miskramen kreeg ik m'n eerste (inwendige) echo bij 6wk3 d en daar was wel duidelijk hartaktie te zien. Tot aan wk 10 iedere week (!) een echo gehad om me gerust te stellen. het bleef natuurlijk spannend door de eerste missed abortion, maar gelukkig bleef het nu goed gaan.
TO ik hoop dat je volgende week goed nieuws krijgt. Sterkte met alles!
Ivm met die 2 miskramen kreeg ik m'n eerste (inwendige) echo bij 6wk3 d en daar was wel duidelijk hartaktie te zien. Tot aan wk 10 iedere week (!) een echo gehad om me gerust te stellen. het bleef natuurlijk spannend door de eerste missed abortion, maar gelukkig bleef het nu goed gaan.
TO ik hoop dat je volgende week goed nieuws krijgt. Sterkte met alles!
vrijdag 9 mei 2008 om 12:33
Dat las ik dus later pas. Ik ben er niet bij geweest natuurlijk, dus misschien bedoelde vk het wel heel wat minder rot dan het nu op ons overkomt.
Tja en als het inderdaad een miskraam is dan is dat heel vervelend, maar ik vind niet dat vk's/gyn's/artsen dan mee hoeven te huilen bij wijze van.
Wondertje, heb je bij voorgaande zwangerschappen ook al echo's gehad of was dit de eerste keer?
