Kinderen
alle pijlers
Alleenstaande moeder werk dochter ernstig ziek
vrijdag 16 april 2021 om 14:42
Goedendag dames,
(Ik twijfel over welke pijler, werk of kinderen, dus even hier neergezet)
Ik zit met mijn handen in het haar en heb advies nodig. Ik weet niet meer wat ik moet doen en ben mentaal helemaal opgebrand. Ik ben alleenstaande moeder en heb 2 kinderen, nu 12 en 10 jaar. Mijn oudste, een meisje van 12 jaar, blijkt sinds een paar maanden complexe psychische problematiek te hebben. Ze word intussen behandeld met therapie, heeft consulten met een psychiater en is onder controle bij een kinderarts. Verder is er hulpverlening opgestart voor de rest van het gezin, dus mijzelf, mijn zoontje van 10 (broertje) en mijn ex-man. Tot dusver krijgt mijn dochter en de rest dus hele goede hulp en zorg. Echter loop ik tegen een groot probleem aan. Ik heb geen partner of directe familie om ergens mee te helpen, ik werk nu 32 uur per week, verdeeld over 4 of 5 dagen. Alle afspraken voor haar zijn altijd overdag onder kantoortijd, einde van de middag is vaak moeilijk en de artsen en specialisten willen ook niet erg meewerken met schuiven of mij tegemoet komen. Daardoor ben ik de laatste maanden vaak afwezig geweest omdat ik mijn dochter niet alleen thuis kon laten, omdat het zo slecht gaat. Mijn kortdurend zorgverlof is op, mijn vakantiedagen ook bijna inmiddels, ik sta op het punt om mijn zomervakantie te moeten intrekken zodat ik die uren ook kan gebruiken. Mijn ex heeft de kinderen de helft van de week en gaat soms op zijn dagen met onze dochter naar een afspraak, maar 9 van de 10 keer komen ze bij mij terecht. Ook wil mijn dochter vanwege de situatie eigenkijk niet meer naar haar vader, omdat deze weinig begrip toont. Langdurig zorgverlof kan, maar dit is voor mij onbetaald en mijn rekeningen lopen wel gewoon door. Mijn ex heeft te kennen gegeven dat als onze dochter voorlopig bij mij wil wonen, hij dit accepteert maar hij is niet bereid dan toch een deel van de afspraken voor zijn rekening te nemen. Ik moet het dan maar zelf uitzoeken, daar komt het op neer. En anders moet ik maar ontslag nemen en bijstand aanvragen, ik heb immers een huurwoning en hij een koopwoning is zijn argument. Mijn werkgever is op zich welwillend, maar zit aan regels en wetten gebonden. Ik heb al andere werktijden gekregen, heel veel (onverwacht en op korte termijn) verlof, maar de rek lijkt eruit. Ik krijg volgende maand een nieuwe manager die ik niet ken, en er komt later dit jaar een reorganisatie aan in het bedrijf. Ik ben totaal wanhopig inmiddels. Ik zou moeten kunnen denken, kind gaat voor werk, wat ook echt zo is. En wat dan? En wat doe ik als dochter weer aan de betere hand is en ik ben werkloos? Ik ben in de afgelopen jaren in deze functie gegroeid, zonder de goede diploma’s, ik zal nooit meer zomaar aan een baan als deze komen met dit loon. Ik voel me totaal machteloos en vastzitten in de situatie. Mijn ex laat me keihard vallen nu ons kind zo ziek is, gaat door met zijn leven en het mijne is een totale chaos geworden. Ik heb geen netwerk, geen lieve oma’s of tantes die een keer met haar naar een afspraak kunnen gaan. Als de artsen het hebben over een eventuele opname in het ziekenhuis voor dochter word ik helemaal misselijk van de zorgen en hoe alles dan verder moet. Ik wil er voor mijn dochter zijn, het liefst natuurlijk 24/7, maar ik wil ook mijn baan niet kwijt. Help!
(Ik twijfel over welke pijler, werk of kinderen, dus even hier neergezet)
Ik zit met mijn handen in het haar en heb advies nodig. Ik weet niet meer wat ik moet doen en ben mentaal helemaal opgebrand. Ik ben alleenstaande moeder en heb 2 kinderen, nu 12 en 10 jaar. Mijn oudste, een meisje van 12 jaar, blijkt sinds een paar maanden complexe psychische problematiek te hebben. Ze word intussen behandeld met therapie, heeft consulten met een psychiater en is onder controle bij een kinderarts. Verder is er hulpverlening opgestart voor de rest van het gezin, dus mijzelf, mijn zoontje van 10 (broertje) en mijn ex-man. Tot dusver krijgt mijn dochter en de rest dus hele goede hulp en zorg. Echter loop ik tegen een groot probleem aan. Ik heb geen partner of directe familie om ergens mee te helpen, ik werk nu 32 uur per week, verdeeld over 4 of 5 dagen. Alle afspraken voor haar zijn altijd overdag onder kantoortijd, einde van de middag is vaak moeilijk en de artsen en specialisten willen ook niet erg meewerken met schuiven of mij tegemoet komen. Daardoor ben ik de laatste maanden vaak afwezig geweest omdat ik mijn dochter niet alleen thuis kon laten, omdat het zo slecht gaat. Mijn kortdurend zorgverlof is op, mijn vakantiedagen ook bijna inmiddels, ik sta op het punt om mijn zomervakantie te moeten intrekken zodat ik die uren ook kan gebruiken. Mijn ex heeft de kinderen de helft van de week en gaat soms op zijn dagen met onze dochter naar een afspraak, maar 9 van de 10 keer komen ze bij mij terecht. Ook wil mijn dochter vanwege de situatie eigenkijk niet meer naar haar vader, omdat deze weinig begrip toont. Langdurig zorgverlof kan, maar dit is voor mij onbetaald en mijn rekeningen lopen wel gewoon door. Mijn ex heeft te kennen gegeven dat als onze dochter voorlopig bij mij wil wonen, hij dit accepteert maar hij is niet bereid dan toch een deel van de afspraken voor zijn rekening te nemen. Ik moet het dan maar zelf uitzoeken, daar komt het op neer. En anders moet ik maar ontslag nemen en bijstand aanvragen, ik heb immers een huurwoning en hij een koopwoning is zijn argument. Mijn werkgever is op zich welwillend, maar zit aan regels en wetten gebonden. Ik heb al andere werktijden gekregen, heel veel (onverwacht en op korte termijn) verlof, maar de rek lijkt eruit. Ik krijg volgende maand een nieuwe manager die ik niet ken, en er komt later dit jaar een reorganisatie aan in het bedrijf. Ik ben totaal wanhopig inmiddels. Ik zou moeten kunnen denken, kind gaat voor werk, wat ook echt zo is. En wat dan? En wat doe ik als dochter weer aan de betere hand is en ik ben werkloos? Ik ben in de afgelopen jaren in deze functie gegroeid, zonder de goede diploma’s, ik zal nooit meer zomaar aan een baan als deze komen met dit loon. Ik voel me totaal machteloos en vastzitten in de situatie. Mijn ex laat me keihard vallen nu ons kind zo ziek is, gaat door met zijn leven en het mijne is een totale chaos geworden. Ik heb geen netwerk, geen lieve oma’s of tantes die een keer met haar naar een afspraak kunnen gaan. Als de artsen het hebben over een eventuele opname in het ziekenhuis voor dochter word ik helemaal misselijk van de zorgen en hoe alles dan verder moet. Ik wil er voor mijn dochter zijn, het liefst natuurlijk 24/7, maar ik wil ook mijn baan niet kwijt. Help!
vrijdag 16 april 2021 om 16:29
Staat je werkgever ook niet open voor flexibele werktijden? Dus zodat jij wel je wekelijkse 32 uur maakt maar zelf mag invullen wanneer je die maakt?
Veel dorpen en steden hebben een maatjes project van vrijwilligers en mantelzorgers. Informeer daar eens wat ze voor je kunnen betekenen. Bijvoorbeeld opvang voor je kinderen buiten schooltijd of in het geval van je dochter, iemand die bij haar komt zitten overdag. Of een adres waar zij naar toe gaat als jij er niet bent.
Er is best wel veel mogelijk op dat gebied.
Als er een vertrouwd adres of persoon(en) is, geeft dat misschien ook weer ademruimte voor jou zodat je ook eens wat anders kan doen ipv werken en zorgen.
Veel dorpen en steden hebben een maatjes project van vrijwilligers en mantelzorgers. Informeer daar eens wat ze voor je kunnen betekenen. Bijvoorbeeld opvang voor je kinderen buiten schooltijd of in het geval van je dochter, iemand die bij haar komt zitten overdag. Of een adres waar zij naar toe gaat als jij er niet bent.
Er is best wel veel mogelijk op dat gebied.
Als er een vertrouwd adres of persoon(en) is, geeft dat misschien ook weer ademruimte voor jou zodat je ook eens wat anders kan doen ipv werken en zorgen.
vrijdag 16 april 2021 om 16:30
Is dat heel erg? Hoe lang heb jij ww recht?moetditnou schreef: ↑16-04-2021 15:25Dochter gaat intussen helemaal niet meer naar haar vader, sinds 2 weken. Hij trekt z’n handen er volledig vanaf en iemand moet het doen. Dus ik ben de lul. Ik ben financieel bang voor een lang slepend proces dat niks oplevert terwijl ik gewoon een baan heb, die nu dus door een aankomende reorganisatie op de tocht staat.
vrijdag 16 april 2021 om 16:31
Ik heb onwijs met je te doen. Heb je geen klote aan maar tochmoetditnou schreef: ↑16-04-2021 16:03Ze zijn idd bang voor verergering van de klachten in een kliniek omdat dochter niet alleen een eetstoornis maar ook een depressie heeft. Vandaar dat dit niet is gebeurt tot nu toe. Er dreigt wel een ziekenhuisopname vanwege ondervoeding, maar dit is dus puur medisch en dan gaan ze werken met gedwongen eten of sondevoeding. En als ze genoeg is gestabiliseerd mag ze weer naar huis.
Mag ik vragen in welke regio je woont?
Ex werkt niet mee en gaat dat nooit doen. Stop inderdaad met daar energie insteken. Die stress kan je er niet bij hebben.
Je staat er alleen voor, en dat gaat je lukken , echt!
Ik heb 4 kinderen en zo'n ex en een bedrijf en snap je zo goed. Maar je komt hier uit.
Je dochter is ernstig ziek. Logeren , oppas, naar vader zijn geen opties.
Je dochter wilt thuis herstellen, dat betekent dat jij zoveel als mogelijk beschikbaar moet zijn en daar waar jij werkt moet er zorgverlening komen.
Ga in gesprek met de behandelaar: ziekenhuisopname en wat daarna; is aansluitend een ggz jeugd kliniek een optie voor herstel? Of beter thuis?
Laat hen het advies uitbrengen hierin en neem daarin jouw situatie mee.
Is het advies na ziekenhuisopname herstel thuis dan direct terugkoppeling naar maatschappelijk werk.
Laat maatschappelijk werk in contact gaan met behandelaar omtrent dit advies en wat concreet nodig is voor en in het herstel thuis.
Daarna dient maatschappelijk werk aanvraag zorgverlening thuis is voor na haar ziekenhuisopname.
Maatschappelijk werk kent de route.
Maak een plan! Met maatschappelijk werk en dat dienen jullie in ter onderbouwing in bij de zorgaanvraag.
Met je werk in gesprek ,neem dat mee in je plan.
Wat is nodig in het herstel thuis, maak het praktisch.
Je mag me pben als je dat fijn vindt.
vrijdag 16 april 2021 om 16:33
Daar gaat het helemaal niet om, ik ben opgeklommen in mijn werk maar heb geen diploma’s. Ik zal vanuit de ww of WIA de bijstand ingaan en met nieuw werk daarna niet veel meer dan die bijstand gaan verdienen als ik weer onderaan moet beginnen. Ik red het allemaal niet met zo’n laag inkomen. Ik moet met mijn auto naar alle afspraken, vanuit werk snel naar huis, dochter ophalen, met haar naar de afspraak, thuisbrengen en evt weer terug naar werk. Ze kan geen 5-10 fietsen op het moment, ik krijg haar met moeite uit bed de auto in. Ik zou niet weten hoe ik alles met het OV moet doen nu ze er zo aan toe is.
vrijdag 16 april 2021 om 16:35
Maar dit is allemaal niet aan de orde.moetditnou schreef: ↑16-04-2021 16:33Daar gaat het helemaal niet om, ik ben opgeklommen in mijn werk maar heb geen diploma’s. Ik zal vanuit de ww of WIA de bijstand ingaan en met nieuw werk daarna niet veel meer dan die bijstand gaan verdienen als ik weer onderaan moet beginnen. Ik red het allemaal niet met zo’n laag inkomen. Ik moet met mijn auto naar alle afspraken, vanuit werk snel naar huis, dochter ophalen, met haar naar de afspraak, thuisbrengen en evt weer terug naar werk. Ze kan geen 5-10 fietsen op het moment, ik krijg haar met moeite uit bed de auto in. Ik zou niet weten hoe ik alles met het OV moet doen nu ze er zo aan toe is.
vrijdag 16 april 2021 om 16:35
Daarom, die route is geen optiemoetditnou schreef: ↑16-04-2021 16:33Daar gaat het helemaal niet om, ik ben opgeklommen in mijn werk maar heb geen diploma’s. Ik zal vanuit de ww of WIA de bijstand ingaan en met nieuw werk daarna niet veel meer dan die bijstand gaan verdienen als ik weer onderaan moet beginnen. Ik red het allemaal niet met zo’n laag inkomen. Ik moet met mijn auto naar alle afspraken, vanuit werk snel naar huis, dochter ophalen, met haar naar de afspraak, thuisbrengen en evt weer terug naar werk. Ze kan geen 5-10 fietsen op het moment, ik krijg haar met moeite uit bed de auto in. Ik zou niet weten hoe ik alles met het OV moet doen nu ze er zo aan toe is.
MInder/niet werken, is echt geen goed idee
Je kunt ook eens met je huisarts gaan praten, die weet de weg in hulpverleningsland
vrijdag 16 april 2021 om 16:36
Heb je misschien een goede vriend(in)/kennis die vanuit een heel praktisch opzicht alle opties voor je kan uittekenen en kan doornemen? Dat geeft misschien overzicht en lucht.
Je kan een hele hoop willen maar als het geen reële optie is kan het fijner zijn die alvast af te strepen.
Je ziet het hier ook: meer weten er meer dan één! En diegene kent wel alle details die je hier (begrijpelijk) niet deelt.
Je kan een hele hoop willen maar als het geen reële optie is kan het fijner zijn die alvast af te strepen.
Je ziet het hier ook: meer weten er meer dan één! En diegene kent wel alle details die je hier (begrijpelijk) niet deelt.
vrijdag 16 april 2021 om 16:37
Zo ver is het nog (lang) niet. Het helpt ook niet om hierover te piekeren.moetditnou schreef: ↑16-04-2021 16:33Daar gaat het helemaal niet om, ik ben opgeklommen in mijn werk maar heb geen diploma’s. Ik zal vanuit de ww of WIA de bijstand ingaan en met nieuw werk daarna niet veel meer dan die bijstand gaan verdienen als ik weer onderaan moet beginnen. Ik red het allemaal niet met zo’n laag inkomen. Ik moet met mijn auto naar alle afspraken, vanuit werk snel naar huis, dochter ophalen, met haar naar de afspraak, thuisbrengen en evt weer terug naar werk. Ze kan geen 5-10 fietsen op het moment, ik krijg haar met moeite uit bed de auto in. Ik zou niet weten hoe ik alles met het OV moet doen nu ze er zo aan toe is.
vrijdag 16 april 2021 om 16:37
Huisarts heeft al heel veel voor ons gedaan, super mens. Die belt iedere week zowat hoe het gaat en of ze nog iets kan doen. Maar ook zij krijgt het niet voor elkaar. Dochter heeft behandeling nodig en mijn werk is daarbij ondergeschikt. Wat ik aan de ene kant begrijp, maar aan de andere kant is het mijn enige bron van inkomen. Is het echt zo gek dat ik verder kijk dan alleen vandaag?
vrijdag 16 april 2021 om 16:38
1 stap tegelijk TO! In je hoofd zit je al enorm aan lager wal, maar zover is het gelukkig nog niet.moetditnou schreef: ↑16-04-2021 16:33Daar gaat het helemaal niet om, ik ben opgeklommen in mijn werk maar heb geen diploma’s. Ik zal vanuit de ww of WIA de bijstand ingaan en met nieuw werk daarna niet veel meer dan die bijstand gaan verdienen als ik weer onderaan moet beginnen. Ik red het allemaal niet met zo’n laag inkomen.
En stel dat je toch een andere baan gaat zoeken; men kijkt ook naar ervaring, niet alleen naar opleiding. Als ik iemand aan moet nemen, weegt ervaring zelfs zwaarder.
Maar probeer dat rampscenario in de toekomst te laten en je te richten op stappen nu. En richt ook momenten in voor jezelf om even iets anders te doen met een vriendin ofzo. Iets echt voor jou.
vrijdag 16 april 2021 om 16:38
Joh, is dit al morgen? Nee toch?moetditnou schreef: ↑16-04-2021 16:33Daar gaat het helemaal niet om, ik ben opgeklommen in mijn werk maar heb geen diploma’s. Ik zal vanuit de ww of WIA de bijstand ingaan en met nieuw werk daarna niet veel meer dan die bijstand gaan verdienen als ik weer onderaan moet beginnen. Ik red het allemaal niet met zo’n laag inkomen. Ik moet met mijn auto naar alle afspraken, vanuit werk snel naar huis, dochter ophalen, met haar naar de afspraak, thuisbrengen en evt weer terug naar werk. Ze kan geen 5-10 fietsen op het moment, ik krijg haar met moeite uit bed de auto in. Ik zou niet weten hoe ik alles met het OV moet doen nu ze er zo aan toe is.
Weet jij zeker dat niemand meer op je zit te wachten? Nee toch?
Je maakt jezelf extra gek met dit soort negatieve gedachten.
Hou daar nu eerst mee op.
Deze maand zit je nog gewoon op je werk.
Volgende maand ook nog.
Zeker tot na de zomervakantie is dit alles gewoon niet aan de orde. Dus hoef je ook niet nu al na te denken of je het roze of het paarse dekentje mee zal nemen onder de brug in de doos waarin je komt te slapen.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 16 april 2021 om 16:39
moetditnou schreef: ↑16-04-2021 16:33Daar gaat het helemaal niet om, ik ben opgeklommen in mijn werk maar heb geen diploma’s. Ik zal vanuit de ww of WIA de bijstand ingaan en met nieuw werk daarna niet veel meer dan die bijstand gaan verdienen als ik weer onderaan moet beginnen. Ik red het allemaal niet met zo’n laag inkomen. Ik moet met mijn auto naar alle afspraken, vanuit werk snel naar huis, dochter ophalen, met haar naar de afspraak, thuisbrengen en evt weer terug naar werk. Ze kan geen 5-10 fietsen op het moment, ik krijg haar met moeite uit bed de auto in. Ik zou niet weten hoe ik alles met het OV moet doen nu ze er zo aan toe is.
Je zit, heel begrijpelijk, in een doemscenario. Maar werkervaring telt vaak zoveel zwaarder dan diploma's. Je hebt bewezen dat je jezelf omhoog kunt werken, dat is echt wat waard. En eens met de rest dat je eerst maar ook echt ontslagen zou moeten worden, daar zitten zoveel haken en ogen aan voor je werkgever. Maar anders zit er echt wel weer een werkgever tussen die op jouw cv vooral kijkt naar het doorzettingsvermogen dat blijkt uit de route op je cv.
vrijdag 16 april 2021 om 16:39
Je kijkt alleen naar de worst case scenario.moetditnou schreef: ↑16-04-2021 16:37Huisarts heeft al heel veel voor ons gedaan, super mens. Die belt iedere week zowat hoe het gaat en of ze nog iets kan doen. Maar ook zij krijgt het niet voor elkaar. Dochter heeft behandeling nodig en mijn werk is daarbij ondergeschikt. Wat ik aan de ene kant begrijp, maar aan de andere kant is het mijn enige bron van inkomen. Is het echt zo gek dat ik verder kijk dan alleen vandaag?
En dát is gek.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 16 april 2021 om 16:40
Ik begrijp je zorgen over de toekomst echt, maar je hebt nu eigenlijk geen ruimte om scenario's af te wegen. Eerst voor jezelf en je kinderen zorgen, als je omvalt is er helemaal geen sprake meer van keuzes.moetditnou schreef: ↑16-04-2021 16:33Daar gaat het helemaal niet om, ik ben opgeklommen in mijn werk maar heb geen diploma’s. Ik zal vanuit de ww of WIA de bijstand ingaan en met nieuw werk daarna niet veel meer dan die bijstand gaan verdienen als ik weer onderaan moet beginnen. Ik red het allemaal niet met zo’n laag inkomen. Ik moet met mijn auto naar alle afspraken, vanuit werk snel naar huis, dochter ophalen, met haar naar de afspraak, thuisbrengen en evt weer terug naar werk. Ze kan geen 5-10 fietsen op het moment, ik krijg haar met moeite uit bed de auto in. Ik zou niet weten hoe ik alles met het OV moet doen nu ze er zo aan toe is.
vrijdag 16 april 2021 om 16:41
nee, dat is heel wijs!moetditnou schreef: ↑16-04-2021 16:37Huisarts heeft al heel veel voor ons gedaan, super mens. Die belt iedere week zowat hoe het gaat en of ze nog iets kan doen. Maar ook zij krijgt het niet voor elkaar. Dochter heeft behandeling nodig en mijn werk is daarbij ondergeschikt. Wat ik aan de ene kant begrijp, maar aan de andere kant is het mijn enige bron van inkomen. Is het echt zo gek dat ik verder kijk dan alleen vandaag?
vrijdag 16 april 2021 om 16:42
Het is niet gek, maar je kan niet nu alles bekijken en bedenken.moetditnou schreef: ↑16-04-2021 16:37Huisarts heeft al heel veel voor ons gedaan, super mens. Die belt iedere week zowat hoe het gaat en of ze nog iets kan doen. Maar ook zij krijgt het niet voor elkaar. Dochter heeft behandeling nodig en mijn werk is daarbij ondergeschikt. Wat ik aan de ene kant begrijp, maar aan de andere kant is het mijn enige bron van inkomen. Is het echt zo gek dat ik verder kijk dan alleen vandaag?
Voor hetzelfde blijf je werken en wippen ze je er alsnog uit vanwege de reorganisatie! Dan heb je nu zo hard gewerkt en alles er om heen gebouwd om vervolgens alsnog zonder werk te zitten.
Je kan niet alles uitdenken, je moet prioriteiten stellen en niet alles tegelijk aanpakken.
Wbt minder uren en meer toeslagen, is dat haalbaar? Betrek iemand hier in die naast je kan zitten en helpen. Desnoods iemand van het forum, je kan dit niet alleen dragen! Ik help je echt graag met het uiteenzetten van mogelijkheden.
vrijdag 16 april 2021 om 16:42
Hoewel ik kan voorstellen dat je hoofd er helemaal niet naar staat, is dit misschien iets waar je wat mee kunt. Eerder Verworven Competenties. http://nationaal-kenniscentrum-evc.nl/. Kan je helpen in geval van solliciteren.moetditnou schreef: ↑16-04-2021 16:33Daar gaat het helemaal niet om, ik ben opgeklommen in mijn werk maar heb geen diploma’s. Ik zal vanuit de ww of WIA de bijstand ingaan en met nieuw werk daarna niet veel meer dan die bijstand gaan verdienen als ik weer onderaan moet beginnen. Ik red het allemaal niet met zo’n laag inkomen. Ik moet met mijn auto naar alle afspraken, vanuit werk snel naar huis, dochter ophalen, met haar naar de afspraak, thuisbrengen en evt weer terug naar werk. Ze kan geen 5-10 fietsen op het moment, ik krijg haar met moeite uit bed de auto in. Ik zou niet weten hoe ik alles met het OV moet doen nu ze er zo aan toe is.
hanke321 wijzigde dit bericht op 16-04-2021 16:44
1.13% gewijzigd
vrijdag 16 april 2021 om 16:43
Maar het is helemaal niet gezegd dat dit de uitkomst is. Ik ben ook alleenstaand en heb ook een kind met psychische klachten en heb in een vergelijkbare situatie gezeten. Ik heb me toen inderdaad ziek gemeld, en kreeg al snel van mijn toenmalige werkgever, ook een klein bedrijf, te horen dat mijn contract niet verlengd zou worden vanwege mijn thuissituatie, hij was bang dat ik misschien wel een jaar uit de running zou zijn.moetditnou schreef: ↑16-04-2021 16:21Het voelt oneerlijk dat ik straks mijn baan kwijt ben, vroeg of laat, omdat ik een ziek kind heb. Alsof ik dubbel gestraft word. Kind ziek, geen werk meer, minimum inkomen, geen auto meer om naar afspraken te gaan.
Daar heeft hij gelijk in gekregen. Ik ben ziek uit dienst gegaan en heb ruim een jaar in de ziektewet gezeten en had ondertussen een fulltime baan aan mijn scheiding en de problematiek van mijn kind. Ik kreeg in die tijd een ziektewetuitkering dus zat op 70% van mijn salaris en mijn ex betaalde geen alimentatie. Gelukkig kon ik het financieel wel redden, al was het af en toe best krap.
Inmiddels ben ik een paar jaar verder en in plaats van jouw doemscenario kreeg ik na die periode een hele toffe baan waar ik ook nog eens meer ging verdienen. Ik heb nog steeds een prima verhouding met de werkgever waar ik destijds weg ben gegaan en word nog regelmatig door hem benaderd of ik misschien terug wil komen. Ook met mijn huidige werk heb ik een prima relatie, ondanks dat ik ook daar al een keer ben uitgevallen mede door de situatie met mijn kind.
Ik snap dat je nu het zwartste scenario voor je ziet. Maar dat hoeft geen waarheid te worden. Je kunt ook juist een veel betere toekomst krijgen dan je je nu kunt voorstellen. Maar wat volgens mij nu echt je enige opties zijn: 1. Vier vaste dagen van 8 uur gaan werken en ziekenhuisafspraken allemaal op je vaste vrije dag doen. Ik kan me echter voorstellen dat het in de situatie van je dochter niet wenselijk is als zij hele dagen alleen is. Dat is dan misschien eerder iets voor de toekomst als zij weer wat beter is. Blijft dus over: 2. Jezelf ziek melden. Je hebt er niets aan om zelf straks opgenomen te moeten worden omdat je nu over al je grenzen heen gaat. En belangrijker: daar hebben allebei je kinderen al helemaal niks aan. Werk is maar werk, je kinderen en jijzelf gaan voor.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 16 april 2021 om 16:43
Ik word hierbij sinds kort geholpen door een maatschappelijk werkster, zij kijkt naar PGB en financiële situatie wat er mogelijk is. Dat is uiteraard niet met een dag geregeld allemaal, maar het begin is erArequipa schreef: ↑16-04-2021 16:42Het is niet gek, maar je kan niet nu alles bekijken en bedenken.
Voor hetzelfde blijf je werken en wippen ze je er alsnog uit vanwege de reorganisatie! Dan heb je nu zo hard gewerkt en alles er om heen gebouwd om vervolgens alsnog zonder werk te zitten.
Je kan niet alles uitdenken, je moet prioriteiten stellen en niet alles tegelijk aanpakken.
Wbt minder uren en meer toeslagen, is dat haalbaar? Betrek iemand hier in die naast je kan zitten en helpen. Desnoods iemand van het forum, je kan dit niet alleen dragen! Ik help je echt graag met het uiteenzetten van mogelijkheden.
vrijdag 16 april 2021 om 16:45
vrijdag 16 april 2021 om 16:47
Ook een zeer aannemelijk scenario en reeel risico inderdaad.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 16 april 2021 om 16:48
Heel fijn! Hopelijk heeft dat een goede uitkomst en geeft dat lucht.moetditnou schreef: ↑16-04-2021 16:43Ik word hierbij sinds kort geholpen door een maatschappelijk werkster, zij kijkt naar PGB en financiële situatie wat er mogelijk is. Dat is uiteraard niet met een dag geregeld allemaal, maar het begin is er
Heeft je huisarts een POH'er, misschien fijn/goed om voor jezelf ook een plek te hebben om te ontladen, uit te razen zodat je niet (wat heel logisch is) zelf ook onderuit gaat.
