Kinderen
alle pijlers
Alleenstaande moeder werk dochter ernstig ziek
vrijdag 16 april 2021 om 14:42
Goedendag dames,
(Ik twijfel over welke pijler, werk of kinderen, dus even hier neergezet)
Ik zit met mijn handen in het haar en heb advies nodig. Ik weet niet meer wat ik moet doen en ben mentaal helemaal opgebrand. Ik ben alleenstaande moeder en heb 2 kinderen, nu 12 en 10 jaar. Mijn oudste, een meisje van 12 jaar, blijkt sinds een paar maanden complexe psychische problematiek te hebben. Ze word intussen behandeld met therapie, heeft consulten met een psychiater en is onder controle bij een kinderarts. Verder is er hulpverlening opgestart voor de rest van het gezin, dus mijzelf, mijn zoontje van 10 (broertje) en mijn ex-man. Tot dusver krijgt mijn dochter en de rest dus hele goede hulp en zorg. Echter loop ik tegen een groot probleem aan. Ik heb geen partner of directe familie om ergens mee te helpen, ik werk nu 32 uur per week, verdeeld over 4 of 5 dagen. Alle afspraken voor haar zijn altijd overdag onder kantoortijd, einde van de middag is vaak moeilijk en de artsen en specialisten willen ook niet erg meewerken met schuiven of mij tegemoet komen. Daardoor ben ik de laatste maanden vaak afwezig geweest omdat ik mijn dochter niet alleen thuis kon laten, omdat het zo slecht gaat. Mijn kortdurend zorgverlof is op, mijn vakantiedagen ook bijna inmiddels, ik sta op het punt om mijn zomervakantie te moeten intrekken zodat ik die uren ook kan gebruiken. Mijn ex heeft de kinderen de helft van de week en gaat soms op zijn dagen met onze dochter naar een afspraak, maar 9 van de 10 keer komen ze bij mij terecht. Ook wil mijn dochter vanwege de situatie eigenkijk niet meer naar haar vader, omdat deze weinig begrip toont. Langdurig zorgverlof kan, maar dit is voor mij onbetaald en mijn rekeningen lopen wel gewoon door. Mijn ex heeft te kennen gegeven dat als onze dochter voorlopig bij mij wil wonen, hij dit accepteert maar hij is niet bereid dan toch een deel van de afspraken voor zijn rekening te nemen. Ik moet het dan maar zelf uitzoeken, daar komt het op neer. En anders moet ik maar ontslag nemen en bijstand aanvragen, ik heb immers een huurwoning en hij een koopwoning is zijn argument. Mijn werkgever is op zich welwillend, maar zit aan regels en wetten gebonden. Ik heb al andere werktijden gekregen, heel veel (onverwacht en op korte termijn) verlof, maar de rek lijkt eruit. Ik krijg volgende maand een nieuwe manager die ik niet ken, en er komt later dit jaar een reorganisatie aan in het bedrijf. Ik ben totaal wanhopig inmiddels. Ik zou moeten kunnen denken, kind gaat voor werk, wat ook echt zo is. En wat dan? En wat doe ik als dochter weer aan de betere hand is en ik ben werkloos? Ik ben in de afgelopen jaren in deze functie gegroeid, zonder de goede diploma’s, ik zal nooit meer zomaar aan een baan als deze komen met dit loon. Ik voel me totaal machteloos en vastzitten in de situatie. Mijn ex laat me keihard vallen nu ons kind zo ziek is, gaat door met zijn leven en het mijne is een totale chaos geworden. Ik heb geen netwerk, geen lieve oma’s of tantes die een keer met haar naar een afspraak kunnen gaan. Als de artsen het hebben over een eventuele opname in het ziekenhuis voor dochter word ik helemaal misselijk van de zorgen en hoe alles dan verder moet. Ik wil er voor mijn dochter zijn, het liefst natuurlijk 24/7, maar ik wil ook mijn baan niet kwijt. Help!
(Ik twijfel over welke pijler, werk of kinderen, dus even hier neergezet)
Ik zit met mijn handen in het haar en heb advies nodig. Ik weet niet meer wat ik moet doen en ben mentaal helemaal opgebrand. Ik ben alleenstaande moeder en heb 2 kinderen, nu 12 en 10 jaar. Mijn oudste, een meisje van 12 jaar, blijkt sinds een paar maanden complexe psychische problematiek te hebben. Ze word intussen behandeld met therapie, heeft consulten met een psychiater en is onder controle bij een kinderarts. Verder is er hulpverlening opgestart voor de rest van het gezin, dus mijzelf, mijn zoontje van 10 (broertje) en mijn ex-man. Tot dusver krijgt mijn dochter en de rest dus hele goede hulp en zorg. Echter loop ik tegen een groot probleem aan. Ik heb geen partner of directe familie om ergens mee te helpen, ik werk nu 32 uur per week, verdeeld over 4 of 5 dagen. Alle afspraken voor haar zijn altijd overdag onder kantoortijd, einde van de middag is vaak moeilijk en de artsen en specialisten willen ook niet erg meewerken met schuiven of mij tegemoet komen. Daardoor ben ik de laatste maanden vaak afwezig geweest omdat ik mijn dochter niet alleen thuis kon laten, omdat het zo slecht gaat. Mijn kortdurend zorgverlof is op, mijn vakantiedagen ook bijna inmiddels, ik sta op het punt om mijn zomervakantie te moeten intrekken zodat ik die uren ook kan gebruiken. Mijn ex heeft de kinderen de helft van de week en gaat soms op zijn dagen met onze dochter naar een afspraak, maar 9 van de 10 keer komen ze bij mij terecht. Ook wil mijn dochter vanwege de situatie eigenkijk niet meer naar haar vader, omdat deze weinig begrip toont. Langdurig zorgverlof kan, maar dit is voor mij onbetaald en mijn rekeningen lopen wel gewoon door. Mijn ex heeft te kennen gegeven dat als onze dochter voorlopig bij mij wil wonen, hij dit accepteert maar hij is niet bereid dan toch een deel van de afspraken voor zijn rekening te nemen. Ik moet het dan maar zelf uitzoeken, daar komt het op neer. En anders moet ik maar ontslag nemen en bijstand aanvragen, ik heb immers een huurwoning en hij een koopwoning is zijn argument. Mijn werkgever is op zich welwillend, maar zit aan regels en wetten gebonden. Ik heb al andere werktijden gekregen, heel veel (onverwacht en op korte termijn) verlof, maar de rek lijkt eruit. Ik krijg volgende maand een nieuwe manager die ik niet ken, en er komt later dit jaar een reorganisatie aan in het bedrijf. Ik ben totaal wanhopig inmiddels. Ik zou moeten kunnen denken, kind gaat voor werk, wat ook echt zo is. En wat dan? En wat doe ik als dochter weer aan de betere hand is en ik ben werkloos? Ik ben in de afgelopen jaren in deze functie gegroeid, zonder de goede diploma’s, ik zal nooit meer zomaar aan een baan als deze komen met dit loon. Ik voel me totaal machteloos en vastzitten in de situatie. Mijn ex laat me keihard vallen nu ons kind zo ziek is, gaat door met zijn leven en het mijne is een totale chaos geworden. Ik heb geen netwerk, geen lieve oma’s of tantes die een keer met haar naar een afspraak kunnen gaan. Als de artsen het hebben over een eventuele opname in het ziekenhuis voor dochter word ik helemaal misselijk van de zorgen en hoe alles dan verder moet. Ik wil er voor mijn dochter zijn, het liefst natuurlijk 24/7, maar ik wil ook mijn baan niet kwijt. Help!
vrijdag 16 april 2021 om 16:11
Dochter gaat al 2 weken niet meer naar vader en het ziet naar uit dat ze ook niet meer gaat zolang ze zo ziek is als nu.Jagersvrouw schreef: ↑16-04-2021 16:09Niet alles gelezen dus wellicht mosterd maar kun je niet op maandag en dinsdag langer werken als de kinderen bij vader zijn zodat je die halve dag kan gebruiken om op wo tm vr met je dochter naar een afspraak te gaan?
vrijdag 16 april 2021 om 16:11
Jeetje wat een nare situatie!
Zijn er mogelijkheden om (deels) andere werkzaamheden te gaan doen die mogelijk wel thuis zijn te doen, in de avonduren of vanuit een wachtruimte?
Je zou hier eens naar kunnen kijken: https://eigen-plan.nl/ Ze kijken naar welk netwerk opgezet worden met familie/buurtgenoten/wie dan ook. Vaak is er meer mogelijk dan je denkt. Dit wordt in veel gemeentes vergoed!
Wil je aangeven waar je ongeveer woont? Wellicht kunnen hier mensen wat voor je betekenen. Mocht ik in de buurt willen, dan zou ik graag meedenken of er iets is waar ik je in kan verlichten.
Zijn er mogelijkheden om (deels) andere werkzaamheden te gaan doen die mogelijk wel thuis zijn te doen, in de avonduren of vanuit een wachtruimte?
Je zou hier eens naar kunnen kijken: https://eigen-plan.nl/ Ze kijken naar welk netwerk opgezet worden met familie/buurtgenoten/wie dan ook. Vaak is er meer mogelijk dan je denkt. Dit wordt in veel gemeentes vergoed!
Wil je aangeven waar je ongeveer woont? Wellicht kunnen hier mensen wat voor je betekenen. Mocht ik in de buurt willen, dan zou ik graag meedenken of er iets is waar ik je in kan verlichten.
vrijdag 16 april 2021 om 16:14
Ik vraag hier vooral hulp in de vorm van advies, maar ik vind het echt lief aangeboden van iedereen die zo zou willen helpen! Hartverwarmend.
Ik heb alles geprobeerd wat binnen mijn macht ligt, maar ik weet het niet meer. Ziek melden lijkt de enige en laatste optie, en dat voelt zo oneerlijk! Ik had net mijn hele leven opgebouwd, op eigen kracht, ik deed alles zelf. Niemand lijkt mee te willen of kunnen bewegen, de rek is er totaal uit
Ik heb alles geprobeerd wat binnen mijn macht ligt, maar ik weet het niet meer. Ziek melden lijkt de enige en laatste optie, en dat voelt zo oneerlijk! Ik had net mijn hele leven opgebouwd, op eigen kracht, ik deed alles zelf. Niemand lijkt mee te willen of kunnen bewegen, de rek is er totaal uit
vrijdag 16 april 2021 om 16:15
Ja het klinkt gek maar het is echt een ‘harde wereld’ in dat soort instellingen. Je moet echt héél duidelijk zijn. Blijf aangeven dat je verzuipt en dat je eist dat ze in het multidisciplinair overleg gaan bespreken wat ze voor je kunnen betekenen. Na 15.00 is echt geen onmogelijke vraag.Patatje15 schreef: ↑16-04-2021 16:07Ik sluit me hierbij aan. Ten eerste ik snap je wanhoop en machteloosheid in deze situatie, en je gebrek aan energie, ik zou je meteen te hulp schieten als ik kon.
Maar wat hierboven wordt gezegd, mijn ervaring is ook met ziekenhuizen dat je heel erg hard moet schreeuwen om gehoord te worden. Natuurlijk kunnen specialisten niet rekening met iedereens planning houden, maar er komen zoveel patienten die waarschijnlijk veel mondiger zijn, met of zonder goede reden. Een beleefde ja maar, of dat komt niet zo goed uit brengt je nergens.
Ik weet dat het veel makkelijker gezegd dan gedaan is, maar dit lijkt de enige optie waar misschien nog wat ruimte zit.
laloupe wijzigde dit bericht op 16-04-2021 16:17
0.00% gewijzigd
vrijdag 16 april 2021 om 16:15
mantelzorg makelaar.
De mantelzorgmakelaar biedt professionele ondersteuning aan de mantelzorger door de regeltaken,
die vaak bij een mantelzorgtaak komen kijken, over te nemen. De mantelzorger wordt zo minder belast.
Bovendien is de mantelzorgmakelaar meestal beter thuis in de zorgwereld dan de mantelzorger zelf,
omdat de ontwikkelingen in deze sector nauwgezet worden gevolgd.
Na het eerste contact maakt de mantelzorgmakelaar in overleg met de mantelzorger een overzicht van diens taken.
Naast de zorgtaken zijn dit meestal ook de regeltaken die daarbij komen kijken en de verplichtingen op het gebied van werk.
Vervolgens wordt bekeken op welke gebieden de mantelzorger kan worden ontlast en welke regeltaken de mantelzorgmakelaar kan overnemen.
http://www.mantelzorgmakelaar.nl/
De mantelzorgmakelaar biedt professionele ondersteuning aan de mantelzorger door de regeltaken,
die vaak bij een mantelzorgtaak komen kijken, over te nemen. De mantelzorger wordt zo minder belast.
Bovendien is de mantelzorgmakelaar meestal beter thuis in de zorgwereld dan de mantelzorger zelf,
omdat de ontwikkelingen in deze sector nauwgezet worden gevolgd.
Na het eerste contact maakt de mantelzorgmakelaar in overleg met de mantelzorger een overzicht van diens taken.
Naast de zorgtaken zijn dit meestal ook de regeltaken die daarbij komen kijken en de verplichtingen op het gebied van werk.
Vervolgens wordt bekeken op welke gebieden de mantelzorger kan worden ontlast en welke regeltaken de mantelzorgmakelaar kan overnemen.
http://www.mantelzorgmakelaar.nl/
doreia* wijzigde dit bericht op 16-04-2021 16:16
86.76% gewijzigd
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 16 april 2021 om 16:16
Ziek melden is heel eerlijk. Vooral naar jezelf en je kinderen. Stop met energie steken in al die andere mensen, het levert niets op en kost alleen maar.moetditnou schreef: ↑16-04-2021 16:14Ik vraag hier vooral hulp in de vorm van advies, maar ik vind het echt lief aangeboden van iedereen die zo zou willen helpen! Hartverwarmend.
Ik heb alles geprobeerd wat binnen mijn macht ligt, maar ik weet het niet meer. Ziek melden lijkt de enige en laatste optie, en dat voelt zo oneerlijk! Ik had net mijn hele leven opgebouwd, op eigen kracht, ik deed alles zelf. Niemand lijkt mee te willen of kunnen bewegen, de rek is er totaal uit
vrijdag 16 april 2021 om 16:17
Oeh vrouw, dit is zo niet fijn. Je paniek en radeloosheid spat van het scherm. Als moeder van een psychiatrisch ziek kind, kan ik me je gevoel een beetje voorstellen (voor je beeldvorming; ik reed ooit met 140 over de snelweg omdat kind hele depressieve gedachtes deelde)
Maar goed. Mij is op het hart gedrukt de 4 regels voor ouders van een ziek kind te volgen; zelf kalm blijven, zelf georganiseerd blijven, niet opgeven, en voor jezelf zorgen. Met daarbij de tip, accepteer dat je aan het winteren bent:
https://www.volkskrant.nl/cs-bc506fd1
Dat betekent dat het tijd is om echt voor jezelf te kiezen en te proberen problemen daar te leggen waar ze horen, en niet te veel bezig te zijn met wat later en wat ooit.
Zo kan Pa de rimbim krijgen want hij draagt niet bij. Zijn mening helpt niet en zijn bijdrage is zinloos- dus laat hem in zijn sop gaarkoken.
Wat je wel kunt doen; veel meer om hulp vragen. Bij huisarts of specialist bijvoorbeeld. Zoals de Poh-ggZ van je huisarts, maar ook een maatschappelijk werker die meedenkt met wat je kunt regelen.
Bezoek de bedrijfsarts, om door hem te laten vaststellen wat de werkbelasting is die je aan kunt. Andere manager die de boel wel eens op orde stelt? Zonde om je daar nu druk over te maken, want je kent haar nog niet, en misschien is ze wel veel anders dan je denkt.
En echt, mensen willen meer helpen dan je denkt. Zijn er ouders van vriendinnen/buren/oud collega’s of misschien een voormalig schooljuffrouw die iets voor je kunnen doen? Naar therapie brengen als het kan, maar ook eten brengen of (een deel van de) was doen? Of een alerte, nauwkeurige, kennis die graag als jouw secretaresse de afspraken zo gunstig mogelijk plant, onderhandelt en zorgt dat jij even rust krijgt? Desnoods maak je een appgroep ‘help xxx en haar moeder’, waarin je concrete vragen stelt.
Neem van mij aan, mensen willen je liever helpen dan je denkt. Behalve die ene eikel - maar dat is niet voor niets je ex.
(Ps; opnames klinken naar maar geven soms wel even rust en afstand. Zeker voor jou!)
Maar goed. Mij is op het hart gedrukt de 4 regels voor ouders van een ziek kind te volgen; zelf kalm blijven, zelf georganiseerd blijven, niet opgeven, en voor jezelf zorgen. Met daarbij de tip, accepteer dat je aan het winteren bent:
https://www.volkskrant.nl/cs-bc506fd1
Dat betekent dat het tijd is om echt voor jezelf te kiezen en te proberen problemen daar te leggen waar ze horen, en niet te veel bezig te zijn met wat later en wat ooit.
Zo kan Pa de rimbim krijgen want hij draagt niet bij. Zijn mening helpt niet en zijn bijdrage is zinloos- dus laat hem in zijn sop gaarkoken.
Wat je wel kunt doen; veel meer om hulp vragen. Bij huisarts of specialist bijvoorbeeld. Zoals de Poh-ggZ van je huisarts, maar ook een maatschappelijk werker die meedenkt met wat je kunt regelen.
Bezoek de bedrijfsarts, om door hem te laten vaststellen wat de werkbelasting is die je aan kunt. Andere manager die de boel wel eens op orde stelt? Zonde om je daar nu druk over te maken, want je kent haar nog niet, en misschien is ze wel veel anders dan je denkt.
En echt, mensen willen meer helpen dan je denkt. Zijn er ouders van vriendinnen/buren/oud collega’s of misschien een voormalig schooljuffrouw die iets voor je kunnen doen? Naar therapie brengen als het kan, maar ook eten brengen of (een deel van de) was doen? Of een alerte, nauwkeurige, kennis die graag als jouw secretaresse de afspraken zo gunstig mogelijk plant, onderhandelt en zorgt dat jij even rust krijgt? Desnoods maak je een appgroep ‘help xxx en haar moeder’, waarin je concrete vragen stelt.
Neem van mij aan, mensen willen je liever helpen dan je denkt. Behalve die ene eikel - maar dat is niet voor niets je ex.
(Ps; opnames klinken naar maar geven soms wel even rust en afstand. Zeker voor jou!)
vrijdag 16 april 2021 om 16:17
Meld je ziek. Echt. Dit houd geen mens vol. En als jij omvalt, dan is het probleem nóg groter. Prio 1 is nu dat jij blijft staan en er voor je kind kan zijn. Je ziek melden is óók voor jezelf zorgen en op eigen kracht je boontjes doppen. Zo voelt het niet, maar zo is het wel.
In welke regio zit je? Ik wil met liefde een pan eten komen brengen zodat je een dag in de week niet hoeft te koken, of met je zoon naar het park etc. Heb zelf een (nog jonge) zoon die dol is op kinderen.
In welke regio zit je? Ik wil met liefde een pan eten komen brengen zodat je een dag in de week niet hoeft te koken, of met je zoon naar het park etc. Heb zelf een (nog jonge) zoon die dol is op kinderen.
vrijdag 16 april 2021 om 16:19
Dat dacht ik dus ook! Ik heb netjes gepraat, ik heb geroepen, ik heb geschreeuwd. “Dan word het 14.00, later kan echt niet”LaLoupe schreef: ↑16-04-2021 16:15Ja het klinkt gek maar het is echt een ‘harde wereld’ in dat soort instellingen. Je moet echt héél duidelijk zijn. Blijf aangeven dat je verzuipt en dat je eist dat ze in het multidisciplinair overleg gaan bespreken wat ze voor je kunnen betekenen. Na 15.00 is echt geen onmogelijke vraag.
Weer 2 uur verlof, met de reistijd mee. Ik ben er niet mee geholpen. Alle hulpverleners roepen maar dat ik “wat met mijn werk moet regelen” als ik het weer ter sprake breng. Ik word er doodmoe van. Niet naar de afspraken gaan is ook geen optie.
Plus dat dochter dus alleen thuis zit als ik werk, met een beetje online les soms, maar meer ook niet. Gaat op moment ook niet naar school. Ik heb buikpijn van de zorgen om haar als ik op mijn werk ben.
vrijdag 16 april 2021 om 16:19
Zo wat heb je veel op je bord TO, echt zo klote voor je, en voor je dochter (en je zoon).
Ik lees de posts hier die gaan over opname e.d., en dat jij dan weer rust hebt.
Per kind/situatie/ziektebeeld is het heel verschillend wat werkt en nodig is. Het kan zijn dat het voor jouw dochter beter is om thuis te zijn. Omdat dwangvoeding een heel ingrijpende ervaring kan zijn, en er meer zicht komt op wat een opname voor gevolgen kan hebben. Het is zo precair, zo'n tricky situatie. Deze ziekte in combinatie met depressie maakt dat je eigenlijk met je rug tegen de muur begint. Wat geven de behandelaars aan wat nodig is? Delen ze hun dilemma's en twijfels met betrekking tot je dochter met je? Hoe zien zij het zorgpad voor zich? Thuis? Dagbehandeling? Opname? Zorgboerderij? School?
Ze is ook nog zo jong, onderbouw middelbare school.
Je topic titel dekt de lading, je dochter is ernstig ziek. Dat vereist meer, ook van jou in praktische zin dan met kunst en vliegwerk van afspraak naar afspraak te hoppen. Dit is niet met 3 maanden over.
De hele situatie is oneerlijk, is klote, is hartstikke eng.
Goed dat je gaat overleggen met je bedrijfsarts.
Ik lees de posts hier die gaan over opname e.d., en dat jij dan weer rust hebt.
Per kind/situatie/ziektebeeld is het heel verschillend wat werkt en nodig is. Het kan zijn dat het voor jouw dochter beter is om thuis te zijn. Omdat dwangvoeding een heel ingrijpende ervaring kan zijn, en er meer zicht komt op wat een opname voor gevolgen kan hebben. Het is zo precair, zo'n tricky situatie. Deze ziekte in combinatie met depressie maakt dat je eigenlijk met je rug tegen de muur begint. Wat geven de behandelaars aan wat nodig is? Delen ze hun dilemma's en twijfels met betrekking tot je dochter met je? Hoe zien zij het zorgpad voor zich? Thuis? Dagbehandeling? Opname? Zorgboerderij? School?
Ze is ook nog zo jong, onderbouw middelbare school.
Je topic titel dekt de lading, je dochter is ernstig ziek. Dat vereist meer, ook van jou in praktische zin dan met kunst en vliegwerk van afspraak naar afspraak te hoppen. Dit is niet met 3 maanden over.
De hele situatie is oneerlijk, is klote, is hartstikke eng.
Goed dat je gaat overleggen met je bedrijfsarts.
hanke321 wijzigde dit bericht op 16-04-2021 16:22
2.82% gewijzigd
vrijdag 16 april 2021 om 16:20
Wat lief!!!
Ik woon ook in het noorden, maar lig zelf in de kreukels met mn nek.
vrijdag 16 april 2021 om 16:21
Wat een hele goede post van Maandag27!! He-le-maal waar.
Ik snap dat het een hele grote drempel is, of kan zijn, maar er zijn zo veel meer mensen die iets voor je willen doen dan je in eerste instantie denkt. Je moet het vaak wel zelf vragen, maar echt (bijna) niemand vindt het een probleem om een keer in de week boodschappen te doen, ook niet als dat drie maanden duurt. Als je op die manier meer taken uit kunt besteden, kun je al zo veel rust krijgen.
ik wou dat ik ook nog een tip/advies/hulp voor je had om je even die pas op de plaatst te kunnen laten maken, om je te laten voelen dat je de tijd om hier even over na te denken mag en moet nemen want ik snap ook dat al het advies dat hier gegeven is, in eerste instantie waarschijnlijk alleen maar voelt als NOG meer op je bordje... Kun je daarover heen kijken en je realiseren dat heel even NOG meer, heel veel op kan leveren?
Ik snap dat het een hele grote drempel is, of kan zijn, maar er zijn zo veel meer mensen die iets voor je willen doen dan je in eerste instantie denkt. Je moet het vaak wel zelf vragen, maar echt (bijna) niemand vindt het een probleem om een keer in de week boodschappen te doen, ook niet als dat drie maanden duurt. Als je op die manier meer taken uit kunt besteden, kun je al zo veel rust krijgen.
ik wou dat ik ook nog een tip/advies/hulp voor je had om je even die pas op de plaatst te kunnen laten maken, om je te laten voelen dat je de tijd om hier even over na te denken mag en moet nemen want ik snap ook dat al het advies dat hier gegeven is, in eerste instantie waarschijnlijk alleen maar voelt als NOG meer op je bordje... Kun je daarover heen kijken en je realiseren dat heel even NOG meer, heel veel op kan leveren?
vrijdag 16 april 2021 om 16:21
Het voelt oneerlijk dat ik straks mijn baan kwijt ben, vroeg of laat, omdat ik een ziek kind heb. Alsof ik dubbel gestraft word. Kind ziek, geen werk meer, minimum inkomen, geen auto meer om naar afspraken te gaan.
vrijdag 16 april 2021 om 16:22
Je weet helemaal niet of dat gaat gebeuren. Dat is iets wat jij bedacht en verzonnen hebt, maar op dit moment in het geheel de realiteit niet.moetditnou schreef: ↑16-04-2021 16:21Het voelt oneerlijk dat ik straks mijn baan kwijt ben, vroeg of laat, omdat ik een ziek kind heb. Alsof ik dubbel gestraft word. Kind ziek, geen werk meer, minimum inkomen, geen auto meer om naar afspraken te gaan.
vrijdag 16 april 2021 om 16:23
Ik las dat gaandeweg ookmoetditnou schreef: ↑16-04-2021 16:07Dochter is al 2 weken aaneengesloten bij mij en wil niet meer naar haar vader en vader vind het prima zo
vrijdag 16 april 2021 om 16:23
Wat nu gebeurd is dat niet alleen je dochter ziek is.moetditnou schreef: ↑16-04-2021 16:21Het voelt oneerlijk dat ik straks mijn baan kwijt ben, vroeg of laat, omdat ik een ziek kind heb. Alsof ik dubbel gestraft word. Kind ziek, geen werk meer, minimum inkomen, geen auto meer om naar afspraken te gaan.
Jullie hele gezin is ziek.
En jullie moeten een voor een beter worden.
Te beginnen met jou en je zoon.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 16 april 2021 om 16:24
Wat een nare onnodige reactie? Ik vertel net dat ik een nieuwe bikkelharde manager krijg die het bedrijf schoon moet vegen nav een reorganisatie, wie denk je dat er eerst het veld moet ruimen? Ik of m’n collega zonder kinderen met problemen?
moetditnou wijzigde dit bericht op 16-04-2021 16:24
0.43% gewijzigd
vrijdag 16 april 2021 om 16:24
Ik snap dat je hier advies vraagt, maar durf hulp aan te nemen!
Ik woon rondom adam en doe met liefde iets! Zo zullen er meer zijn, stel er is een capabel iemand bij je in de buurt en kan op kennismakingskoffie komen. Wellicht is het een goede klik en kan iemand wat betekenen.
Verder zou ik ook een keuze maken want door blijven draaien in rondjes dat maakt je zo moe. Kies ervoor om je ziek te melden of maak bv de keuze om nog één maand door te buffelen andere opties te verkennen maar lukt het niet hak dan de knoop door.
Zoals ik zei benader Eigenplan (geen wachttijd doorgaans!) of mantelzorgmakelaar, kijk of ze je wat kunnen bieden waar je wat aan hebt!
Ik woon rondom adam en doe met liefde iets! Zo zullen er meer zijn, stel er is een capabel iemand bij je in de buurt en kan op kennismakingskoffie komen. Wellicht is het een goede klik en kan iemand wat betekenen.
Verder zou ik ook een keuze maken want door blijven draaien in rondjes dat maakt je zo moe. Kies ervoor om je ziek te melden of maak bv de keuze om nog één maand door te buffelen andere opties te verkennen maar lukt het niet hak dan de knoop door.
Zoals ik zei benader Eigenplan (geen wachttijd doorgaans!) of mantelzorgmakelaar, kijk of ze je wat kunnen bieden waar je wat aan hebt!
vrijdag 16 april 2021 om 16:25
Naar? Gewoon realiteit. Als jij ziek bent kan je helemaal niet ontslagen worden. Hoeveel problemen jij ook hebt.moetditnou schreef: ↑16-04-2021 16:24Wat een nare onnodige reactie? Ik vertel net dat ik een nieuwe bikkelharde manager krijg die het bedrijf schoon moet vegen nav een reorganisatie, wie denk je dat er eerst het veld moet ruimen? Ik of m’n collega zonder kinderen met problemen?
vrijdag 16 april 2021 om 16:26
Wie dan leeft, wie dan zorgt.moetditnou schreef: ↑16-04-2021 16:24Wat een nare onnodige reactie? Ik vertel net dat ik een nieuwe bikkelharde manager krijg die het bedrijf schoon moet vegen nav een reorganisatie, wie denk je dat er eerst het belt moet ruimen? Ik of m’n collega zonder kinderen met problemen?
Het 'wat nu als... ' spel is niet een gezond spel om nu óók nog te willen spelen.
Je hebt al zoveel op je bordje, dat een beslissing over een x aantal maanden nog helemaal niet iets is waar je tijd voor hebt om over na te denken. En hoe het dan zonder auto moet, is ook nog helemaal niet aan de orde. Dus parkeer die gedachten.
Dag voor dag op dit moment.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 16 april 2021 om 16:28
vrijdag 16 april 2021 om 16:28
Dat mogen ze zomaar niet kiezen, hoor. Dat gaat volgens bepaalde regels, dus daar heb je verder weinig invloed op.moetditnou schreef: ↑16-04-2021 16:24Wat een nare onnodige reactie? Ik vertel net dat ik een nieuwe bikkelharde manager krijg die het bedrijf schoon moet vegen nav een reorganisatie, wie denk je dat er eerst het veld moet ruimen? Ik of m’n collega zonder kinderen met problemen?
vrijdag 16 april 2021 om 16:28
Dat is ook wat LilyRose bedoelt.Doreia* schreef: ↑16-04-2021 16:26Wie dan leeft, wie dan zorgt.
Het 'wat nu als... ' spel is niet een gezond spel om nu óók nog te willen spelen.
Je hebt al zoveel op je bordje, dat een beslissing over een x aantal maanden nog helemaal niet iets is waar je tijd voor hebt om over na te denken. En hoe het dan zonder auto moet, is ook nog helemaal niet aan de orde. Dus parkeer die gedachten.
Dag voor dag op dit moment.
Zo makkelijk is het trouwens niet om iemand kwijt te raken via een reorganisatie. Daar zit ook regelgeving aan vast.
