Kinderen
alle pijlers
Autisme peuter
vrijdag 16 juli 2021 om 20:51
Hi,
Mijn zoon van 2 jaar gedraagd zich soms apart, ofja, doet gekke dingen.
Hij is echt hele dagen gefocust op deuren; hele dag deuren open en weer dicht. Deuren mogen ook niet op een kier staan. Ze móeten dicht.
Daarnaast zit ik wel eens met de handen in mijn haar. Hij luistert niet en daagt me uit. Hij schreeuwt veel en weet donders goed dat dit niet mag. Hij luistert naar niks als ik hem iets vraag (niet) te doen.
Hij reageert niet op zijn naam als ik hem roep.
Hij lijkt lastig met prikkels om te kunnen gaan. Als het te druk is wordt hij onhandelbaar.
Verder ontwikkelt hij zich volgens mij wel goed; praat goed, praat ook tegen vreemden in winkels, is heel lief en ook aanhankelijk naar mij toe, hij speelt goed met andere kindjes, huilt zelden en is meestal vrolijk.
Mijn stiefpa vindt dat ik hem moet laten onderzoeken ivm trekken van autisme zoals die deuren. Hij kan zich hier ontzettend op focussen de hele dag door.
Maar ik vind dit nogal wat. Had hier dus ook een discussie over met hem.
Ik ben totaal niet thuis in autisme en dergelijke.
Mijn zoon van 2 jaar gedraagd zich soms apart, ofja, doet gekke dingen.
Hij is echt hele dagen gefocust op deuren; hele dag deuren open en weer dicht. Deuren mogen ook niet op een kier staan. Ze móeten dicht.
Daarnaast zit ik wel eens met de handen in mijn haar. Hij luistert niet en daagt me uit. Hij schreeuwt veel en weet donders goed dat dit niet mag. Hij luistert naar niks als ik hem iets vraag (niet) te doen.
Hij reageert niet op zijn naam als ik hem roep.
Hij lijkt lastig met prikkels om te kunnen gaan. Als het te druk is wordt hij onhandelbaar.
Verder ontwikkelt hij zich volgens mij wel goed; praat goed, praat ook tegen vreemden in winkels, is heel lief en ook aanhankelijk naar mij toe, hij speelt goed met andere kindjes, huilt zelden en is meestal vrolijk.
Mijn stiefpa vindt dat ik hem moet laten onderzoeken ivm trekken van autisme zoals die deuren. Hij kan zich hier ontzettend op focussen de hele dag door.
Maar ik vind dit nogal wat. Had hier dus ook een discussie over met hem.
Ik ben totaal niet thuis in autisme en dergelijke.
vrijdag 16 juli 2021 om 21:01
Op die leeftijd kunnen ze sowieso nog geen goede diagnose stellen, daar zijn de onderzoeken niet op ingericht. Daarbij hebben meer peuters een fase waarin ze moeilijk doen over bepaalde dingen: spullen moeten op een bepaalde manier staan, ze lusten spontaan iets niet meer of willen honderd keer hetzelfde boekje/verhaaltje horen/flimpje kijken/liedje luisteren, zijn enorm gehecht aan een knuffel of ander stuk speelgoed… allemaal normaal peutergedrag. Pas als het met een paar jaar niet overgaat, is het iets om je zorgen over te maken.
vrijdag 16 juli 2021 om 21:23
Hou je wel rekening met wat het jochie heeft doorgemaakt de afgelopen tijd? Scheiding enzo.
Kinderen grijpen naar bepaalde dingen om de controle te houden in dat soort tijden en dat kan nog wel even voortduren.
Echt, dit klinkt niet verontrustend, of als autisme. Het klinkt als een enerzijds prima gezonde, lekker stoute peuter die, anderzijds even een zware tijd achter de rug heeft en moet wennen aan een nieuwe situatie.
Kinderen grijpen naar bepaalde dingen om de controle te houden in dat soort tijden en dat kan nog wel even voortduren.
Echt, dit klinkt niet verontrustend, of als autisme. Het klinkt als een enerzijds prima gezonde, lekker stoute peuter die, anderzijds even een zware tijd achter de rug heeft en moet wennen aan een nieuwe situatie.
vrijdag 16 juli 2021 om 21:27
Klinkt als een hele normale peuter. De meeste peuters houden van orde, duidelijkheid en regmaat. Dat maakt de wereld overzichtelijk voor ze. Het is natuurlijk moeilijk te beoordelen op basis van zo'n omschrijving of hij echt afwijkend gedrag vertoond daarin. Gaat hij naar de opvang of peuterspeelzaal? Daar zouden ze wel opmerken als zijn gedrag afwijkt. En luister ook naar je gevoel. Op deze leeftijd kun je er nog weinig van zeggen, maar je moedergevoel zou ik ook niet negeren. Desnoods eens vragen of JGZ mee kan kijken ofzo.
Keep on dreaming!
vrijdag 16 juli 2021 om 21:43
Tja, het kan beide kanten opgaan. Inderdaad kan dit peutergedrag zijn, maar het kan ook wijzen op een stoornis. Ik werk op een school voor speciaal onderwijs, we hebben een autisme unit en als ik intakes heb met ouders van kleuters, dan hoor ik heel vaak dat ze altijd al gedrag zagen zoals jij beschrijft.
Kortom: als je je echt zorgen maakt, ga dan naar de huisarts of bespreek het op het kinderdagverblijf.
Kortom: als je je echt zorgen maakt, ga dan naar de huisarts of bespreek het op het kinderdagverblijf.
vrijdag 16 juli 2021 om 22:00
Vrij normaal. Je noemt ook nog zoveel positieve dingen op zoals samen spelen en goed praten en durven praten. Mijn kind was net zoals de jouwe én sociaal niet handig én durfde niks te zeggen tegen vreemden. Dat trok met 4-5 bij en ze is nu heel normaal en heeft geen autisme.
Er bestaat ook nog zoiets als verlegen kinderen, pittige kinderen, drukke kinderen, zónder dat ze een of andere stoornis hebben. En dan bestaat er ook nog zoiets als opvoeding, je kind ruimte geven, je kind zijn emoties erkennen. Als je kind veel heeft meegemaakt dan is controlegedrag heel normaal. Als je je kind teveel op de huid zit en te directief opvoedt dan is jou negeren een logische reactie.
Er bestaat ook nog zoiets als verlegen kinderen, pittige kinderen, drukke kinderen, zónder dat ze een of andere stoornis hebben. En dan bestaat er ook nog zoiets als opvoeding, je kind ruimte geven, je kind zijn emoties erkennen. Als je kind veel heeft meegemaakt dan is controlegedrag heel normaal. Als je je kind teveel op de huid zit en te directief opvoedt dan is jou negeren een logische reactie.
vrijdag 16 juli 2021 om 22:13
Wat er al geschreven werd, je kan met 2 jaar nog geen diagnose stellen.
Je kan wel iemand mee laten denken. Bijvoorbeeld vragen bij de JGZ ( consultatiebureau) hier kan je jouw zorgen bespreken.
Of bijvoorbeeld de kinderfysio, motorisch kunnen zij meekijken. Veel kinderen met autisme, bewegen vaak lastiger. Sommige kinderfysio werken aan de prikkelverwerking, ofwel sensorische integratie.
Misschien is dit een optie voor jou. Maar het kan ook gewoon behoorlijk peutergedrag zijn. Wat jij omschrijft deed mijn kind ook toen hij 2 jaar was.
Je kan wel iemand mee laten denken. Bijvoorbeeld vragen bij de JGZ ( consultatiebureau) hier kan je jouw zorgen bespreken.
Of bijvoorbeeld de kinderfysio, motorisch kunnen zij meekijken. Veel kinderen met autisme, bewegen vaak lastiger. Sommige kinderfysio werken aan de prikkelverwerking, ofwel sensorische integratie.
Misschien is dit een optie voor jou. Maar het kan ook gewoon behoorlijk peutergedrag zijn. Wat jij omschrijft deed mijn kind ook toen hij 2 jaar was.
zaterdag 17 juli 2021 om 07:31
Het is niet waar dat er met 2 geen diagnoses gesteld worden. Mijn oudste heeft met 2,5 jaar o.a. de diagnose autisme gekregen.
Als moeder van een kind met autisme, vind ik een deel herkenbaar van mijn oudste.
Ik vind het geen normaal peutergedrag. Voornamelijk omdat het jou zelf zo opvalt dat je je er zorgen om maakt. Als ouder voel je dat er iets niet klopt. Een unheimlich gevoel. Ik had het al toen zoon een paar maanden oud was.
Of hij autisme heeft of iets anders of gewoon normaal gedrag kunnen wij niet beoordelen. Ieder reageert vanuit zijn eigen referentiekader. Mochten de zorgen blijven, dan zou je contact op kunnen nemen met stichting integrale vroeghulp. Vanuit hier is bij ons alles gaan lopen vanaf 2 jaar. Deze stichting verwijst door naar een instantie in jouw omgeving die gespecialiseerd is in zorgen in de ontwikkeling bij zeer jonge kinderen.
Als de zorgen blijven...loop er niet te lang mee rond!
Als moeder van een kind met autisme, vind ik een deel herkenbaar van mijn oudste.
Ik vind het geen normaal peutergedrag. Voornamelijk omdat het jou zelf zo opvalt dat je je er zorgen om maakt. Als ouder voel je dat er iets niet klopt. Een unheimlich gevoel. Ik had het al toen zoon een paar maanden oud was.
Of hij autisme heeft of iets anders of gewoon normaal gedrag kunnen wij niet beoordelen. Ieder reageert vanuit zijn eigen referentiekader. Mochten de zorgen blijven, dan zou je contact op kunnen nemen met stichting integrale vroeghulp. Vanuit hier is bij ons alles gaan lopen vanaf 2 jaar. Deze stichting verwijst door naar een instantie in jouw omgeving die gespecialiseerd is in zorgen in de ontwikkeling bij zeer jonge kinderen.
Als de zorgen blijven...loop er niet te lang mee rond!
zaterdag 17 juli 2021 om 07:56
Zorgen om de ontwikkeling mag je pas hebben vanaf....hoeveel jaar volgens jou? Als er echt iets met je kind aan de hand is merk je dat al snel.
TO, ik lees ook heel veel goede signalen. Praten, spelen...dat is een goed teken. Wij kunnen niks zeggen om de zorgen weg te nemen. Ik zal vanuit mijn referentiekader sneller hulp adviseren, een ander zegt maak je geen zorgen want bij diegene is alles goed gekomen. Blijf luisteren naar jezelf. Als je je echt zorgen blijft maken zijn er genoeg professionele instanties die ook al op jonge leeftijd mee kunnen kijken. Als zij de zorgen delen zullen ze je doorverwijzen naar de juiste hulpverlening.
zaterdag 17 juli 2021 om 09:05
herfst100 schreef: ↑17-07-2021 07:31Het is niet waar dat er met 2 geen diagnoses gesteld worden. Mijn oudste heeft met 2,5 jaar o.a. de diagnose autisme gekregen.
Als moeder van een kind met autisme, vind ik een deel herkenbaar van mijn oudste.
Ik vind het geen normaal peutergedrag. Voornamelijk omdat het jou zelf zo opvalt dat je je er zorgen om maakt. Als ouder voel je dat er iets niet klopt. Een unheimlich gevoel. Ik had het al toen zoon een paar maanden oud was.
Of hij autisme heeft of iets anders of gewoon normaal gedrag kunnen wij niet beoordelen. Ieder reageert vanuit zijn eigen referentiekader. Mochten de zorgen blijven, dan zou je contact op kunnen nemen met stichting integrale vroeghulp. Vanuit hier is bij ons alles gaan lopen vanaf 2 jaar. Deze stichting verwijst door naar een instantie in jouw omgeving die gespecialiseerd is in zorgen in de ontwikkeling bij zeer jonge kinderen.
Als de zorgen blijven...loop er niet te lang mee rond!
Dat klinkt allemaal heel instinctief, bijna magisch, maar toch klopt ook dat niet. Ik heb dat gevoel ook al vanaf dag 1 gehad bij mijn oudste. Ik wíst gewoon dat er ergens iets anders was, het zat me niet lekker. Ze week ook in allerlei dingen steeds iets af en vertoonde opvallend gedrag. Ik heb bij de leidsters van de kinderopvang al gevraagd of zij het ook opvallend vonden. Dat vonden ze , maar nog wel binnen het spectrum van 'normaal'.
Op school hebben we (op initiatief van de school) ook meerdere gesprekken gehad vanwege opvallend gedrag.
Toch lijkt het gedrag nu steeds meer te normaliseren, sta ik af en toe versteld van hoe 'normaal' ze zich gedraagt ten opzichte van leeftijdsgenootjes, en lijkt er niets bijzonders aan de hand. Mijn zorgen daarover zijn ook verdwenen.
Ze voelt voor mij nog steeds bijzonder, maar (hoogstwaarschijnlijk)is het echt enkel een gevoelig kind met een flink temperament wat in combinatie met wat toevalligheden (huilbaby, veel ziek eerste jaren) maakten dat bij mij allerlei alarmbelletjes afgingen.
zaterdag 17 juli 2021 om 09:05
Hij is echt hele dagen gefocust op deuren [...] Daarnaast zit ik wel eens met de handen in mijn haar. Hij luistert niet en daagt me uit. Hij schreeuwt veel [...]. Hij luistert naar niks als ik hem iets vraag (niet) te doen. Hij reageert niet op zijn naam als ik hem roep. Hij lijkt lastig met prikkels om te kunnen gaan. Als het te druk is wordt hij onhandelbaar.
Los van of je nu een onderzoek moet willen naar ASS, waarom niet beginnen met opvoedondersteuning voor de dingen die je hierboven noemt en waar je tegenaan loopt?
zaterdag 17 juli 2021 om 10:48
Goh, dat vind ik nogal een stelling.
Dat de genetische aanleg voor een autismespectrumstoornis erfelijk kan zijn, is inderdaad bekend.
Maar van dat versterkt doorgeven? Hoe weet je dat?
zaterdag 17 juli 2021 om 11:50
Dat geloof ik ook Parella. Bij mij klopte mijn gevoel helaas en bleek mijn kind zwaar verstandelijk gehandicapt. Daarom schreef ik ook...iedereen bekijkt de situatie vanuit eigen referentiekader.
Ik ken to niet, dus geen idee of de zorgen terecht of onterecht zijn. Maar ik denk dat je bij zorgen die blijven hangen beter professionele hulp kunt zoeken. Dan zal uiteindelijk wel blijken of het terechte zorgen waren of niet. Uit eigen ervaring weet ik ook hoe pijnlijk het is wanneer alle goedbedoelde geruststellingen helemaal niet waar blijken te zijn.
Ik ken to niet, dus geen idee of de zorgen terecht of onterecht zijn. Maar ik denk dat je bij zorgen die blijven hangen beter professionele hulp kunt zoeken. Dan zal uiteindelijk wel blijken of het terechte zorgen waren of niet. Uit eigen ervaring weet ik ook hoe pijnlijk het is wanneer alle goedbedoelde geruststellingen helemaal niet waar blijken te zijn.
zaterdag 17 juli 2021 om 13:00
+1herfst100 schreef: ↑17-07-2021 07:31Het is niet waar dat er met 2 geen diagnoses gesteld worden. Mijn oudste heeft met 2,5 jaar o.a. de diagnose autisme gekregen.
Of hij autisme heeft of iets anders of gewoon normaal gedrag kunnen wij niet beoordelen. Ieder reageert vanuit zijn eigen referentiekader. Mochten de zorgen blijven, dan zou je contact op kunnen nemen met stichting integrale vroeghulp. Vanuit hier is bij ons alles gaan lopen vanaf 2 jaar. Deze stichting verwijst door naar een instantie in jouw omgeving die gespecialiseerd is in zorgen in de ontwikkeling bij zeer jonge kinderen.
Als de zorgen blijven...loop er niet te lang mee rond!
zaterdag 17 juli 2021 om 14:25
herfst100 schreef: ↑17-07-2021 11:50Dat geloof ik ook Parella. Bij mij klopte mijn gevoel helaas en bleek mijn kind zwaar verstandelijk gehandicapt. Daarom schreef ik ook...iedereen bekijkt de situatie vanuit eigen referentiekader.
Ik ken to niet, dus geen idee of de zorgen terecht of onterecht zijn. Maar ik denk dat je bij zorgen die blijven hangen beter professionele hulp kunt zoeken. Dan zal uiteindelijk wel blijken of het terechte zorgen waren of niet. Uit eigen ervaring weet ik ook hoe pijnlijk het is wanneer alle goedbedoelde geruststellingen helemaal niet waar blijken te zijn.
Ach, dat is wel heel naar dat er dus ook echt iets mis bleek.
Inderdaad heeft een ieder zo haar eigen referentiekader. Ik wilde alleen maar zeggen dat je het als ouder niet altijd voelt of juist hebt (soms gelukkig maar!) als je denkt dat er wat mis is. Het kan ook niks zijn, bij de ontwikkeling horen of gewoon zoals ik, weinig ervaring met verschillende soorten kinderen hebben.
zaterdag 17 juli 2021 om 22:15
Zeker, gelukkig maar! Ik hoop natuurlijk van harte dat dit voor to ook zal gelden.Parella schreef: ↑17-07-2021 14:25Ach, dat is wel heel naar dat er dus ook echt iets mis bleek.
zondag 18 juli 2021 om 01:37
Ik denk optie 2. En daardoor ga ik me ook druk maken, door zijn opmerkingen...viva-amber schreef: ↑17-07-2021 13:10To, maak jij je zorgen of kan je stiefpa niet met een kind van 2 omgaan?
