Kinderen
alle pijlers
Baby voor het eerst naar kinderopvang
vrijdag 16 augustus 2024 om 11:37
Zoals de titel al zegt is mijn verlof voorbij en gaat mijn dochtertje binnenkort voor de eerste keer naar de kinderopvang.
En hoewel ik weet dat het goed is voor haar, vind ik het zo moeilijk en zie ik er zó tegenop. Ik word echt verdrietig van de gedachtes dat ik haar daar achterlaat en ze dat (nog) niet begrijpt. Dat ze daar huilt en ik er niet voor haar kan zijn. Of dat er iets gebeurt en wij er niet zijn. Of dat ze huilt om mij terwijl ik haar wegbreng en dat ik dan gewoon moet weglopen. Lijkt me verschrikkelijk.
Ze gaat maar twee dagen naar de opvang, maar ik denk nu dat ik het moeilijk ga vinden die dagen door te komen. Het is ons eerste kindje dus alles is nieuw en ik vind het, eerlijk gezegd, gewoon ook best wel spannend. Ze is nog zo klein..
Ik ben redelijk flexibel qua werk en werktijden die twee dagen. Is het verstandig om te beginnen met kortere dagen? Of juist vanaf het begin volle dagen maken op de opvang? Ik wil vooral doen wat het beste voor haar is. Niet wat ik zelf fijn vindt.
Ik weet natuurlijk dat het vast wel zal goedkomen, maar misschien hebben jullie wat ervaringen die me vertrouwen geven en laten zien dat het snel makkelijker wordt. Of tips. Of een schop onder de kont. Of gewoon wat begrip, want ik vond het in ieder geval al fijn om mijn zorgen even op te schrijven. Dat lucht al op
En hoewel ik weet dat het goed is voor haar, vind ik het zo moeilijk en zie ik er zó tegenop. Ik word echt verdrietig van de gedachtes dat ik haar daar achterlaat en ze dat (nog) niet begrijpt. Dat ze daar huilt en ik er niet voor haar kan zijn. Of dat er iets gebeurt en wij er niet zijn. Of dat ze huilt om mij terwijl ik haar wegbreng en dat ik dan gewoon moet weglopen. Lijkt me verschrikkelijk.
Ze gaat maar twee dagen naar de opvang, maar ik denk nu dat ik het moeilijk ga vinden die dagen door te komen. Het is ons eerste kindje dus alles is nieuw en ik vind het, eerlijk gezegd, gewoon ook best wel spannend. Ze is nog zo klein..
Ik ben redelijk flexibel qua werk en werktijden die twee dagen. Is het verstandig om te beginnen met kortere dagen? Of juist vanaf het begin volle dagen maken op de opvang? Ik wil vooral doen wat het beste voor haar is. Niet wat ik zelf fijn vindt.
Ik weet natuurlijk dat het vast wel zal goedkomen, maar misschien hebben jullie wat ervaringen die me vertrouwen geven en laten zien dat het snel makkelijker wordt. Of tips. Of een schop onder de kont. Of gewoon wat begrip, want ik vond het in ieder geval al fijn om mijn zorgen even op te schrijven. Dat lucht al op
vrijdag 16 augustus 2024 om 12:03
Ga met z'n tweetjes de eerste paar keer, of in ieder geval alleen de eerste keer en dan om en om, dan wennen jullie en baby dat niet een ouder brengt en haalt, is vaak op de een of andere manier ook gemakkelijker.
En wij mochten de eerste week altijd nog even extra lang blijven hangen als we dat wilden, dus even een kopje thee drinken met de leiding en dan langzaam aan steeds sneller afscheid nemen.
Ik hou daar zelf niet zo van dat uitstellen maar soms is voor ouder en kind wel fijn en kan dat bijna altijd wel.
En wij mochten de eerste week altijd nog even extra lang blijven hangen als we dat wilden, dus even een kopje thee drinken met de leiding en dan langzaam aan steeds sneller afscheid nemen.
Ik hou daar zelf niet zo van dat uitstellen maar soms is voor ouder en kind wel fijn en kan dat bijna altijd wel.
vrijdag 16 augustus 2024 om 12:10
Op zich hele normale gevoelens, maar probeer wel realistisch te blijven. Als er iets gebeurt, zijn jullie er niet, maar wel gewoon de leidsters. Een heel jong kind heeft veel minder last van scheidingsangst, die huilt niet omdat jij weg gaat. Ze huilen soms wel even, maar het concept ‘ze gaat weg’ begrijpt ze helemaal nog niet.
De opvang heeft meestal wel een voorkeur voor het wennen. Bij de mijne was dat een keer een halve dag, een keer tot drie uur en daarna gewoon hele dagen. Voor het kind maakt het meestal niet zo veel uit, dat wennen is meer voor de ouders.
Nogmaals: het is wel begrijpelijk hoor, maar het helpt niet om allerlei zielige dingen te bedenken die eigenlijk helemaal niet kloppen. Dan denk je jezelf alleen maar verder in de put. Mijn kind vond het hartstikke leuk op de opvang, daar was echt niks zieligs aan.
De opvang heeft meestal wel een voorkeur voor het wennen. Bij de mijne was dat een keer een halve dag, een keer tot drie uur en daarna gewoon hele dagen. Voor het kind maakt het meestal niet zo veel uit, dat wennen is meer voor de ouders.
Nogmaals: het is wel begrijpelijk hoor, maar het helpt niet om allerlei zielige dingen te bedenken die eigenlijk helemaal niet kloppen. Dan denk je jezelf alleen maar verder in de put. Mijn kind vond het hartstikke leuk op de opvang, daar was echt niks zieligs aan.
vrijdag 16 augustus 2024 om 12:18
Allemaal heel logisch TO.
Misschien helpt het om te beseffen dat de leidsters professionals zijn. Zij werken de hele dag met babietjes en hebben er heel veel ervaring mee.
Meer dan jij zelf;-)
En inderdaad, je kunt vaak in t begin best even blijven en je mag tussendoor altijd bellen om te vragen hoe het gaat. Maak daar gewoon afspraken met het KDV over.
Mijn kinderen hebben ook allemaal op de opvang gezeten en het over het algemeen heel leuk gevonden.
Succes met de eerste keren, komt vast goed!
Misschien helpt het om te beseffen dat de leidsters professionals zijn. Zij werken de hele dag met babietjes en hebben er heel veel ervaring mee.
Meer dan jij zelf;-)
En inderdaad, je kunt vaak in t begin best even blijven en je mag tussendoor altijd bellen om te vragen hoe het gaat. Maak daar gewoon afspraken met het KDV over.
Mijn kinderen hebben ook allemaal op de opvang gezeten en het over het algemeen heel leuk gevonden.
Succes met de eerste keren, komt vast goed!
vrijdag 16 augustus 2024 om 12:32
Heel herkenbaar! Ik heb vooraf best wat tranen gelaten en eenmaal op mijn werk barstte ik in huilen uit 
Onze dochter gaat er nu zo'n 10 maanden naar de opvang en ze vindt het echt fantastisch. Ze heeft het zo naar haar zin. Hopekijk gaan jullie hetzelfde ervaren.
Wat ik fijn vond:
- De juffen (een beetje) leren kennen. Het zijn inderdaad professionals maar ik vond het (door de korte gesprekjes bij brengen en halen) heel fijn om te merken dat ik bij iedereen een goed gevoel had. Ik merkte ook dat mijn dochter op alle juffen goed reageerde. Ik kan haar met een gerust hart overdragen. (Er zijn hier best wat invallers geweest door uitval van vaste medewerker(s), dat blijft soms spannend, maar ik merk dat alles heel goed vastgelegd wordt en dat ze, voordat mijn dochter er die ochtend is, al op de hoogte zijn van haar ritme, afspraken, etc..)
- Even bellen als je je iets bedenkt of een vraag heb. Ik heb het niet vaak gedaan, maar soms bedacht ik mij iets (over een voeding, of wat ik voor mijn gevoel niet goed had uitgelegd bijv.) en dat was geen probleem. Werd mij op het hart gedrukt gewoon te bellen, ook als ik wilde weten hoe het ging. Dat mag bij jullie vast ook.
- Ik heb in uren opgebouwd en vond het zelf prettig om haar in het begin wat vroeger op te halen. Doe wat goed voelt!
Onze dochter gaat er nu zo'n 10 maanden naar de opvang en ze vindt het echt fantastisch. Ze heeft het zo naar haar zin. Hopekijk gaan jullie hetzelfde ervaren.
Wat ik fijn vond:
- De juffen (een beetje) leren kennen. Het zijn inderdaad professionals maar ik vond het (door de korte gesprekjes bij brengen en halen) heel fijn om te merken dat ik bij iedereen een goed gevoel had. Ik merkte ook dat mijn dochter op alle juffen goed reageerde. Ik kan haar met een gerust hart overdragen. (Er zijn hier best wat invallers geweest door uitval van vaste medewerker(s), dat blijft soms spannend, maar ik merk dat alles heel goed vastgelegd wordt en dat ze, voordat mijn dochter er die ochtend is, al op de hoogte zijn van haar ritme, afspraken, etc..)
- Even bellen als je je iets bedenkt of een vraag heb. Ik heb het niet vaak gedaan, maar soms bedacht ik mij iets (over een voeding, of wat ik voor mijn gevoel niet goed had uitgelegd bijv.) en dat was geen probleem. Werd mij op het hart gedrukt gewoon te bellen, ook als ik wilde weten hoe het ging. Dat mag bij jullie vast ook.
- Ik heb in uren opgebouwd en vond het zelf prettig om haar in het begin wat vroeger op te halen. Doe wat goed voelt!
vrijdag 16 augustus 2024 om 12:33
Herkenbare gevoelens. Mijn kind gaat niet naar de opvang maar naar familie en ik vind het net zo lastig. Maar houd inderdaad voor ogen dat ze het daar fijn gaat hebben en goed verzorgd word. Overigens als ik aan het werk ben dan gaat het helemaal prima en kan ik die gevoelens gemakkelijk van mij afzetten. Hopelijk kan jij dat ook als je eenmaal weer aan de slag bent.
vrijdag 16 augustus 2024 om 12:50
Kom kom. Niet zo tutten hoor. Het is juist goed dat ze zo jong gaat, dan weet ze straks niet beter als met een maand of 9 de eenkennige fase komt.
En voor jou is het ook goed om langzaam weer een beetje uit die ‘alles draait om baby’ bubbel te komen, werk is ook een fijne afwisseling toch?
Niet gaan stressen of zelfs huilen of 93 x gedagzeggen, zou ik adviseren, dan maak je het veel te groot en beladen en daar reageert je baby op. Kusje geven, en rustig vertrekken.
Mannen hoor je hier nooit over stressen, dus jij (en andere moeders) hoeft er ook niet zo mee in je maag te zitten. En als je bang bent dat je te emotioneel bent: laat je man haar brengen anders?
En voor jou is het ook goed om langzaam weer een beetje uit die ‘alles draait om baby’ bubbel te komen, werk is ook een fijne afwisseling toch?
Niet gaan stressen of zelfs huilen of 93 x gedagzeggen, zou ik adviseren, dan maak je het veel te groot en beladen en daar reageert je baby op. Kusje geven, en rustig vertrekken.
Mannen hoor je hier nooit over stressen, dus jij (en andere moeders) hoeft er ook niet zo mee in je maag te zitten. En als je bang bent dat je te emotioneel bent: laat je man haar brengen anders?
vrijdag 16 augustus 2024 om 13:14
Dank voor jullie reacties. En geruststellingen en ervaringen.
Bij familie heb ik er totaal geen last van gelukkig. Ik laat haar met een gerust gevoel achter. Dus ik zal datzelfde gevoel hopelijk ook bij de opvang krijgen. Het is inderdaad gewoon even doorzetten, haar het leuk zien hebben en de leidsters leren kennen.
Dat weet ik ook wel als ik er realistisch over nadenk.
De opvang raadde aan om bij het wegbrengen kort gedag te zeggen en weg te gaan. Niet steeds terugpakken als ze dan huilt want onduidelijk voor kind. Logisch en ik wil er zelf ook geen heel groot ding van maken. Voor haar niet maar ook voor mezelf niet. Al voelt het dus voor mij nu nog wel als een groot ding.
Wennen mag 3 uur. We mogen kiezen tussen 2x 1,5 uur of 1x 3 uur. Ik neig naar het laatste.
Ik mag daar een tijd bij blijven, maar dat lijkt me dan weer niet handig? We ( ik
) moeten ten slotte wennen.
Ik ben vrij haar later te brengen of eerder te halen. Ik vind het fijn dat die optie er is, maar vraag me af wat voor baby het beste en rustigste is? Gewoon volle dagen denk ik?
Bij familie heb ik er totaal geen last van gelukkig. Ik laat haar met een gerust gevoel achter. Dus ik zal datzelfde gevoel hopelijk ook bij de opvang krijgen. Het is inderdaad gewoon even doorzetten, haar het leuk zien hebben en de leidsters leren kennen.
Dat weet ik ook wel als ik er realistisch over nadenk.
De opvang raadde aan om bij het wegbrengen kort gedag te zeggen en weg te gaan. Niet steeds terugpakken als ze dan huilt want onduidelijk voor kind. Logisch en ik wil er zelf ook geen heel groot ding van maken. Voor haar niet maar ook voor mezelf niet. Al voelt het dus voor mij nu nog wel als een groot ding.
Wennen mag 3 uur. We mogen kiezen tussen 2x 1,5 uur of 1x 3 uur. Ik neig naar het laatste.
Ik mag daar een tijd bij blijven, maar dat lijkt me dan weer niet handig? We ( ik
) moeten ten slotte wennen.Ik ben vrij haar later te brengen of eerder te halen. Ik vind het fijn dat die optie er is, maar vraag me af wat voor baby het beste en rustigste is? Gewoon volle dagen denk ik?
vrijdag 16 augustus 2024 om 13:22
Heel herkenbaar! Vond de wendag, waarbij mijn zoontje drie uurtjes ging wennen, al heel moeilijk. De eerste keer dat ik hem een hele dag moest achterlaten ben ik huilend weggegaan en heb ik die werkdag niets uit m’n handen gekregen. Hij gaat nu vier maanden (hij is zeven maanden oud) en het wordt gelukkig makkelijker, maar het allerliefst zou ik stoppen met werken en hem nooit willen wegbrengen. Hopelijk heeft jouw dochter het straks net zo naar haar zin als mijn zoontje dat heeft, zijn ze daar lief voor haar en laat je haar uiteindelijk ook wat makkelijker achter. Wees lief voor jezelf en weet dat je je niet aanstelt, het ís echt gewoon even heel stom.
vrijdag 16 augustus 2024 om 13:22
Dankjewel voor je reactie. Mijn man heeft er inderdaad minder moeite mee en ziet vooral alle leuke kanten. Hij vindt het geen probleem haar te brengen, maar ik wil het graag ook zelf (goed) doen.ForumFossiel schreef: ↑16-08-2024 12:50
Mannen hoor je hier nooit over stressen, dus jij (en andere moeders) hoeft er ook niet zo mee in je maag te zitten. En als je bang bent dat je te emotioneel bent: laat je man haar brengen anders?
Als moeder zit je denk ik ook veel meer in die bubbel met je baby. Dat stopt dan ook ineens. Misschien speelt dat ook onbewust mee bij mij. Maar aan de andere kant, zoals iemand ook reageerde, heb ik ook echt heel veel zin weer te gaan werken en mijn leven weer op te pakken.
Alles is zo dubbel en nieuw.
vrijdag 16 augustus 2024 om 13:25
vrijdag 16 augustus 2024 om 13:34
Baby kan niet klokkijken hè.
Maakt echt niks uit, die krijgt nog niks mee van later brengen of eerder ophalen. Lekker doen als dat eens zo uitkomt! Bij peuters wordt het anders, die ‘beginnen’ op een gegeven moment en dan is het handig dat jouw kind niet pas om 9 uur komt ofzo (tenminste dat was bij ons zo).
vrijdag 16 augustus 2024 om 13:58
Die van mij zaten op een vertikale groep, dus met peuters, en die leidsters wilden inderdaad wel graag om negen uur (dacht ik) dat iedereen binnen was.
Dat niet kunnen klokkijken was ook bij de peuters trouwens nog wel een ding: ik kwam toen die van mij nog een baby was een keer na een half uurtje nog even binnen om iets na te brengen. Dat was voor de peuters het signaal dat Het Ophalen was begonnen en dat hun ouders dus zo ook wel zouden komen
Dat niet kunnen klokkijken was ook bij de peuters trouwens nog wel een ding: ik kwam toen die van mij nog een baby was een keer na een half uurtje nog even binnen om iets na te brengen. Dat was voor de peuters het signaal dat Het Ophalen was begonnen en dat hun ouders dus zo ook wel zouden komen
vrijdag 16 augustus 2024 om 14:00
Ik zou het gene aanstellen noemen, en het is heel begrijpelijk als iemand het moeilijk vindt. Maar ik wil er ook voor waken dat het iets wordt wat altíjd vreselijk en moeilijk is. Ik vond het dus helemaal niet moeilijk, hooguit een hele klein beetje raar om ineens weer zonder kind te zijn. Maar ik heb het oprecht nooit moeilijk gevonden, half huilend in de auto gezeten of zo. Het is prima als je dat wel hebt, niks mis mee, maar er is ook niks mis mee als je dat dus niet hebt.MindyLahiri schreef: ↑16-08-2024 13:22Heel herkenbaar! Vond de wendag, waarbij mijn zoontje drie uurtjes ging wennen, al heel moeilijk. De eerste keer dat ik hem een hele dag moest achterlaten ben ik huilend weggegaan en heb ik die werkdag niets uit m’n handen gekregen. Hij gaat nu vier maanden (hij is zeven maanden oud) en het wordt gelukkig makkelijker, maar het allerliefst zou ik stoppen met werken en hem nooit willen wegbrengen. Hopelijk heeft jouw dochter het straks net zo naar haar zin als mijn zoontje dat heeft, zijn ze daar lief voor haar en laat je haar uiteindelijk ook wat makkelijker achter. Wees lief voor jezelf en weet dat je je niet aanstelt, het ís echt gewoon even heel stom.
vrijdag 16 augustus 2024 om 14:03
Je hebt het alleen over jezelf, heeft kind een vader/jij een partner? Wel toch?Skellar schreef: ↑16-08-2024 13:14Dank voor jullie reacties. En geruststellingen en ervaringen.
Bij familie heb ik er totaal geen last van gelukkig. Ik laat haar met een gerust gevoel achter. Dus ik zal datzelfde gevoel hopelijk ook bij de opvang krijgen. Het is inderdaad gewoon even doorzetten, haar het leuk zien hebben en de leidsters leren kennen.
Dat weet ik ook wel als ik er realistisch over nadenk.
De opvang raadde aan om bij het wegbrengen kort gedag te zeggen en weg te gaan. Niet steeds terugpakken als ze dan huilt want onduidelijk voor kind. Logisch en ik wil er zelf ook geen heel groot ding van maken. Voor haar niet maar ook voor mezelf niet. Al voelt het dus voor mij nu nog wel als een groot ding.
Wennen mag 3 uur. We mogen kiezen tussen 2x 1,5 uur of 1x 3 uur. Ik neig naar het laatste.
Ik mag daar een tijd bij blijven, maar dat lijkt me dan weer niet handig? We ( ik
Ik ben vrij haar later te brengen of eerder te halen. Ik vind het fijn dat die optie er is, maar vraag me af wat voor baby het beste en rustigste is? Gewoon volle dagen denk ik?
Echt doe het dan samen die eerste keer en vanaf de 2e week echt om en om doen.
Meteen aanleren voor kind en jullie zelf dat wegbrengen door andere oude ook gewoon normaal en rustig kan en scheelt weer een paar keer per week een afscheidsmoment voor jou op KVD.
Is ook goed voor vader en band kind. En meer kans op een eerlijke verdeling op dit vlak als je dat gewoon vanaf begin doet.
vrijdag 16 augustus 2024 om 14:20
Ik heb de eerste keer gehuild toen ik mijn kind weg bracht. Stiekem, in de auto. Daarna mijn moeder gebeld en gezegd dat ik zou stoppen met werken, ik werd thuisblijfmoeder
Mijn collega was ervan overtuigd dat ze ineens een carrièreswitch naar de kinderopvang wilde.
Maar na een week terug op het werk waren we weer helemaal gewend.
Het is gewoon pittig, je kind naar een wildvreemde brengen. Jij bent 24/7 verantwoordelijk geweest en voelt precies aan wat je baby nodig heeft. Maar uiteindelijk hebben die leidsters zoveel ervaring, zij weten echt wel wat ze doen.
De eerste week is doorbijten, daarna is het prima (en de eerste maanden kon ik niet wachten tot het 17 uur was en ik kind kon ophalen)
Mijn collega was ervan overtuigd dat ze ineens een carrièreswitch naar de kinderopvang wilde.
Maar na een week terug op het werk waren we weer helemaal gewend.
Het is gewoon pittig, je kind naar een wildvreemde brengen. Jij bent 24/7 verantwoordelijk geweest en voelt precies aan wat je baby nodig heeft. Maar uiteindelijk hebben die leidsters zoveel ervaring, zij weten echt wel wat ze doen.
De eerste week is doorbijten, daarna is het prima (en de eerste maanden kon ik niet wachten tot het 17 uur was en ik kind kon ophalen
)
vrijdag 16 augustus 2024 om 14:23
Daar ben ik het niet helemaal mee eens. Voor baby's zijn er heel veel prikkels op een kinderdagverblijf waaraan ze vaak nog moeten wennen de eerste weken. Je merkt, zeker aan kinderen die daar gevoelig voor zijn, dat een dag te lang kan duren en ze vanaf een bepaald moment erg huilerig kunnen zijn. De leidsters zullen er alles aan doen om jouw kindje daar door heen te slepen maar als je in de gelegenheid bent om je kindje op tijd op te halen dan zou ik dat zeker doen!Lieveheersbeestje schreef: ↑16-08-2024 13:34Baby kan niet klokkijken hè.
Het is ook goed om te weten dat de bezetting (het aantal aanwezige leidsters) aan het begin (voor 9 uur) en aan het einde (na 17 uur) van de dag vaak minder is waardoor er minder aandacht is voor jouw kind, zeker omdat dat juist de tijd is waarop er veel ouders komen brengen en halen en er dus overdrachten gedaan moeten worden. Als het lukt zou ik daarom pas rond 9 uur brengen en voor 17 uur halen. Is je kindje eenmaal gewend dan maakt dat niet meer uit maar de eerste maanden vaak wel.
vrijdag 16 augustus 2024 om 14:45
Nou, nou. Zelfs mijn dochter, die zelf in de kinderopvang werkt, vond het nog moeilijk. Iets met hormonen en zo. Daarom is het voor mannen ook makkelijker. Het went allemaal snel genoeg, het is heus geen ramp als je het er de eerste dag(en) een beetje moeilijk mee hebt.ForumFossiel schreef: ↑16-08-2024 12:50Kom kom. Niet zo tutten hoor. Het is juist goed dat ze zo jong gaat, dan weet ze straks niet beter als met een maand of 9 de eenkennige fase komt.
En voor jou is het ook goed om langzaam weer een beetje uit die ‘alles draait om baby’ bubbel te komen, werk is ook een fijne afwisseling toch?
Niet gaan stressen of zelfs huilen of 93 x gedagzeggen, zou ik adviseren, dan maak je het veel te groot en beladen en daar reageert je baby op. Kusje geven, en rustig vertrekken.
Mannen hoor je hier nooit over stressen, dus jij (en andere moeders) hoeft er ook niet zo mee in je maag te zitten. En als je bang bent dat je te emotioneel bent: laat je man haar brengen anders?
vrijdag 16 augustus 2024 om 14:46
Ik bedoel hetzelfde hoor. TO vroeg of het beter zou zijn om volle dagen te doen, ik bedoelde aan te geven dat dat niks uitmaakt in de zin dat baby ‘last’ zou hebben van eerder ophalen, dus juist doen als dat kan, schreef ik.Anne1235 schreef: ↑16-08-2024 14:23Daar ben ik het niet helemaal mee eens. Voor baby's zijn er heel veel prikkels op een kinderdagverblijf waaraan ze vaak nog moeten wennen de eerste weken. Je merkt, zeker aan kinderen die daar gevoelig voor zijn, dat een dag te lang kan duren en ze vanaf een bepaald moment erg huilerig kunnen zijn. De leidsters zullen er alles aan doen om jouw kindje daar door heen te slepen maar als je in de gelegenheid bent om je kindje op tijd op te halen dan zou ik dat zeker doen!
Het is ook goed om te weten dat de bezetting (het aantal aanwezige leidsters) aan het begin (voor 9 uur) en aan het einde (na 17 uur) van de dag vaak minder is waardoor er minder aandacht is voor jouw kind, zeker omdat dat juist de tijd is waarop er veel ouders komen brengen en halen en er dus overdrachten gedaan moeten worden. Als het lukt zou ik daarom pas rond 9 uur brengen en voor 17 uur halen. Is je kindje eenmaal gewend dan maakt dat niet meer uit maar de eerste maanden vaak wel.
vrijdag 16 augustus 2024 om 16:13
In de aanloop naar opvang toe vond ik het heel lastig. Was echt aan het aftellen en emotioneel. Maar toen het eenmaal dichterbij kwam zag ik ook wel uit naar wat momenten voor mezelf. Mede omdat ik zag dat het mijn partner erg goed deed weer te gaan werken na 6 weken. Toen het moment daar was 1 wenochtend van drie uur gedaan. Het eerste uur was gek. Het tweede uur heb ik ongestoord een aflevering op Netflix gekeken en toen ik hem moest ophalen kwam ik er net lekker in zeg maar. Bij het ophalen was hij blij met de leidster aan het knuffelen en dat voelde helemaal goed. Op wat onrust na, maar vooral het niet aan hoeven staan en dat het even gek is dat ik hem niet hoorde was het goed. De eerstvolgende opvangdag dus vol vertrouwen en met een goed gevoel gebracht. Viel me uiteindelijk dus alles mee!
vrijdag 16 augustus 2024 om 16:31
Het is altijd spannend zo'n eerste keer. Terwijl wij op kennismakingsgesprek waren bij het KDV, werd onze dochter in de babygroep in de box gelegd en ze viel in slaap en sliep als een roos. Daarna is ze nog een halve dag gaan wennen, terwijl ik gewoon thuis was. Natuurlijk voelt het raar als vreemden aan jouw kind komen en voor haar zorgen, terwijl jij dat altijd deed. Dit is het eerste stapje om haar los te laten.
Toen ik ging werken, ging mijn dochter drie hele dagen naar het KDV en natuurlijk was dat spannend, maar het ging verder prima met haar.
Het kan natuurlijk per kindje verschillen, maar wij hebben uiteindelijk een hele fijne band opgebouwd met het KDV en onze kinderen gingen er heel graag naar toe.
Toen ik ging werken, ging mijn dochter drie hele dagen naar het KDV en natuurlijk was dat spannend, maar het ging verder prima met haar.
Het kan natuurlijk per kindje verschillen, maar wij hebben uiteindelijk een hele fijne band opgebouwd met het KDV en onze kinderen gingen er heel graag naar toe.
vrijdag 16 augustus 2024 om 16:56
Sorry, verkeerd begrepen! Ik dacht je bedoelde dat het voor de baby niks uitmaakt .Lieveheersbeestje schreef: ↑16-08-2024 14:46Ik bedoel hetzelfde hoor. TO vroeg of het beter zou zijn om volle dagen te doen, ik bedoelde aan te geven dat dat niks uitmaakt in de zin dat baby ‘last’ zou hebben van eerder ophalen, dus juist doen als dat kan, schreef ik.
vrijdag 16 augustus 2024 om 18:05
Mijn dochtertje gaat nu een maand naar de opvang. We hadden een wenmiddag gehad (waar partner en ik bij waren) en toen zag ik al dat ze het naar haar zin had. Dat gaf wel al vertrouwen dat het voor haar goed was en we hadden een goed gevoel bij de medewerkers. Maar toch vond ik de eerste echte dag moeilijk. We hebben haar toen samen gebracht en gehaald. Gelukkig kregen we snel foto's en inmiddels heb ik er geen moeite meer mee. Ze geniet en heeft plezier daar.
Het is ook zo dat je en weer gaat werken en je baby gaat naar de opvang. De eerste dag werken (en toen was ze gewoon bij partner) stond ik na een uur huilend bij haar bedje. Weg baby bubbel. Dat vond ik misschien nog wel het moeilijkste en niet per se dat zij naar de opvang moest.
Het is ook zo dat je en weer gaat werken en je baby gaat naar de opvang. De eerste dag werken (en toen was ze gewoon bij partner) stond ik na een uur huilend bij haar bedje. Weg baby bubbel. Dat vond ik misschien nog wel het moeilijkste en niet per se dat zij naar de opvang moest.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
