Bewust kindvrij sinds 2010, deel 26

26-05-2020 20:28 3010 berichten
Kletstopic deel 26 alweer

(voorheen ook wel bekend als Vanaf oktober 2010 kindvrij).

Voor iedereen die er voor kiest om geen kinderen te krijgen.

Afbeelding
anoniem_325127 wijzigde dit bericht op 26-05-2020 20:39
27.41% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik had van de week een collega aan de lijn die twee kleine kinderen heeft. Man man man pijn aan mijn oren. Je kan echt geen telefoongesprek voeren.. constant hangen aan haar en schreeuwen. Het was echt niet te doen.

Ik heb gezegd dat we dit gesprek maar op een later tijdstip gaan hebben.

Los daarvan zou ik mij doodschamen. Ik zou echt niet op die manier gaan bellen. Dan wordt het maar een ander moment of een andere dag.

Ook die constante onderbrekingen niet normaal. Mijn ouders zeiden altijd "zie je niet dat ik aan de telefoon zit? Nu normaal doen anders zwaait er wat" en dan waren we gewoon stil :s Toen ik zelf kind was leek opvoeding zo makkelijk. We waren gewoon stil. Ook bij vriendjes.

Nu zie ik allerlei moeilijkheden voorbij komen (ook op dit forum) dat ik denk mijn hemel.
Emboldened by the flame of ambition
aardbei35 schreef:
22-07-2020 21:48
Ja, dat bedoel ik eigenlijk wel. Als je bijvoorbeeld uit eten wilt gaan en mensen met kleine kinderen gaan ook mee, dan moet je bijv met reserveren met de tijd rekening houden ivm bedtijd en ook dat kleine kinderen sneller moe/verveeld zijn. Dat zijn dingen waar ik me dan aan kan gaan ergeren. Ook als dit bij verjaardagen van andere mensen gebeurt en een gezin met kinderen wordt dan heel bepalend qua schema. Het is meer dat automatisch van jou als kindvrij persoon wordt verwacht dat je je wel aanpast want ja; jij hebt nu eenmaal geen kinderen.

Toen ze veel kleiner waren gebeurde dit inderdaad. Dus half 5, 5 uur naar een restaurant ofzo.
Nu ben ik zelf geen avondmens, en om bijv. 20.00 samen te komen hoeft om mij dan ook weer niet. Ooit vond ik dit af en toe irritant, maar het wordt beter als ze ouder worden.

Het klopt dat ouders verwachten dat anderen zich aanpassen en dat is op meer punten zo. Met vakanties net zo, maar dat heeft bij mij nooit problemen opgeleverd, omdat ik veel liever na de vakanties vakantie neem.
Skadí schreef:
23-07-2020 08:43
Ik had van de week een collega aan de lijn die twee kleine kinderen heeft. Man man man pijn aan mijn oren. Je kan echt geen telefoongesprek voeren.. constant hangen aan haar en schreeuwen. Het was echt niet te doen.

Ik heb gezegd dat we dit gesprek maar op een later tijdstip gaan hebben.

Los daarvan zou ik mij doodschamen. Ik zou echt niet op die manier gaan bellen. Dan wordt het maar een ander moment of een andere dag.

Ook die constante onderbrekingen niet normaal. Mijn ouders zeiden altijd "zie je niet dat ik aan de telefoon zit? Nu normaal doen anders zwaait er wat" en dan waren we gewoon stil :s Toen ik zelf kind was leek opvoeding zo makkelijk. We waren gewoon stil. Ook bij vriendjes.

Nu zie ik allerlei moeilijkheden voorbij komen (ook op dit forum) dat ik denk mijn hemel.

Ik herken het. Af en toe moet ik bellen voor mijn werk en een enkele keer maak ik dit mee. Soms zo erg dat ik mezelf niet meer hoor praten. De ouder praat dan onverstoorbaar door. Ze zijn het kennelijk gewend denk ik dan maar. Ik zou gek worden van die eeuwige herrie.

En wat je over die opvoeding zegt, herken ik. No way dat we continue volwassenen mochten onderbreken als ze aan het praten waren. Met bellen net zo. Tegenwoordig krijgen kinderen alle aandacht als ze volwassenen onderbreken, al was ik vorige week bij een gezin waar er stevig wat van gezegd werd. Dus ze zijn er wel, die mensen die opvoeden.
Blijenvrij schreef:
23-07-2020 08:45
Toen ze veel kleiner waren gebeurde dit inderdaad. Dus half 5, 5 uur naar een restaurant ofzo.
Nu ben ik zelf geen avondmens, en om bijv. 20.00 samen te komen hoeft om mij dan ook weer niet. Ooit vond ik dit af en toe irritant, maar het wordt beter als ze ouder worden.

Het klopt dat ouders verwachten dat anderen zich aanpassen en dat is op meer punten zo. Met vakanties net zo, maar dat heeft bij mij nooit problemen opgeleverd, omdat ik veel liever na de vakanties vakantie neem.


Ik zie het niet zo als aanpassen aan de kinderen, maar aanpassen aan de voorkeurstijden van mijn vrienden. Hun voorkeurstijd wordt in deze kleine kinderfase nu eenmaal beïnvloed door hun kinderen. Maar ja, ik heb ook mijn dingen die voor hen invloed hebben, zoals bijvoorbeeld verder weg wonen ofzo. M.i. pas je je af en toe aan elkaars wensen aan. En of die wensen nu komen omdat ze kinderen hebben of omdat ze eerst nog naar een vergadering moeten of iets anders, dat is bijzaak. Dus soms eet ik gezellig om 5 uur mee, en andere keren regelen zij oppas als ze bij mij om 7 uur pas komen eten. Want het moet wel (een beetje) van twee kanten komen. Tegelijkertijd vind ik het niet heel erg dat het in deze fase wat meer van mij uit komt. Toen ik een burnout had hebben zij zich ontzettend aan mij aangepast, dus zo wisselen we het 'wie past zich meer aan' een beetje af.

Er zijn wel grenzen hoor. Wij hebben wel een keer bij mijn schoonfamilie aangegeven dat we het teveel alléén maar om de kinderen vonden draaien daar. En dan haken we dus bij bepaalde activiteiten af. De verjaardag van man's moeder die dan op zondagochtend om 09:00 uur in een indoor speeltuin wordt gevierd (serieus!): geen haar op mijn hoofd die daar aan denkt. Maar we zorgen dan dat we om 12:00 uur bij hen thuis zijn om een taartje mee te doen. En toen hun familieweekend ook volledig in het teken stond van 'als de kleinkinderen het maar leuk hebben' zijn we ook laat gekomen en vroeg weer vertrokken, met de boodschap dat we bij een volgend familieweekend niet in hetzelfde huis zitten en naar een plek willen waar er ook voor ons volwassenen genoeg leuks is. Daar is in elk geval gehoor aan gegeven. Ze zijn nog steeds allemaal erg kind-minded, maar lijken iets meer in te zien dat dat voor ons niet gezellig is en doen dus wat meer hun best.
Skadí schreef:
23-07-2020 08:43
Ik had van de week een collega aan de lijn die twee kleine kinderen heeft. Man man man pijn aan mijn oren. Je kan echt geen telefoongesprek voeren.. constant hangen aan haar en schreeuwen. Het was echt niet te doen.

Ik heb gezegd dat we dit gesprek maar op een later tijdstip gaan hebben.

Los daarvan zou ik mij doodschamen. Ik zou echt niet op die manier gaan bellen. Dan wordt het maar een ander moment of een andere dag.

Ook die constante onderbrekingen niet normaal. Mijn ouders zeiden altijd "zie je niet dat ik aan de telefoon zit? Nu normaal doen anders zwaait er wat" en dan waren we gewoon stil :s Toen ik zelf kind was leek opvoeding zo makkelijk. We waren gewoon stil. Ook bij vriendjes.

Nu zie ik allerlei moeilijkheden voorbij komen (ook op dit forum) dat ik denk mijn hemel.


Oh dit vind ik ook zooo irritant. Ik hang dan ook op met de boodschap: "Laten we even terugbellen als jij wat meer ruimte hebt". Ik heb wel eens een zakelijke afspraak gehad bij iemand thuis. Ze had twee kinderen van 4 en van 9. Die kwamen continu erbij staan: "Wat zijn jullie aan het doen?" En dan zij: "Mama is even aan het werk, wil je even zelf spelen?" Of: "Wil je anders even buiten spelen?" Of: "Ik schenk wel wat drinken voor je in, wil je me dan weer even aan het werk laten?"

Dat gevráág de hele tijd aan haar kinderen? Vroeguh, - je weet wel, toen alles beter was ;-) , - hoefde ik dat niet te proberen. Op mijn vader storen tijdens een telefoongesprek stond gewoon straf. En ik zie mijn familie dat nu ook doen bij de kinderen. Die moeten zich gewoon zelf vermaken en papa of mama storen voor minder dan een 'ik ben gevallen en heb nu een gat in mijn hoofd', wordt echt niet getolereerd. Sowieso zie ik veel andere ouders dingen vragen aan hun kinderen ipv stellen. Terwijl ik merk dat kinderen zoveel meer baat hebben bij duidelijke kaders, heldere regels, consequent zijn, ze af en toe mee laten denken, maar ze (vooral op jonge leeftijd) ook gewoon sturen.
Alle reacties Link kopieren
Ja vreselijk dat eeuwige gevraag wat kinderen willen. Lijkt mij helemaal niet gezond. Ik zou zelf ook lastig worden van keuzes als ik vier was. Ik snap het ook gewoon niet... Mijn ouders zeiden "jas aan, we gaan boodschappen doen" en dat deed ik dan. En als ik ging stampvoeten dan zeiden ze "het was geen vraag en nou opschieten anders help ik je". En dan deed ik dat gewoon want ik wilde niet de auto in getild worden.

Kinderen opvoeden is vast heel moeilijk maar ik luisterde ook altijd goed omdat mijn vader gewoon zei wat we gingen doen en daar weken we niet vanaf. Ik wist gewoon dat het geen nut had om te drammen want mijn vader gaf toch niet in.

Ik heb nu het idee dat ouders niet snappen dat je ook nee kan zeggen. En als ze dat zeggen dan weten ze niet hoe je om moet gaan met een krijsende peuter dus zeggen we maar ja. Ik verbaas mij erover.

Mooi trouwens om te lezen dat er ook gewoon consequente ouders zijn.
Emboldened by the flame of ambition
Alle reacties Link kopieren
redbulletje schreef:
23-07-2020 08:14
Ik zou gewoon pas laat komen als die draken op bed liggen. En niet door de week maar in 't weekend langs gaan.
tja maar we worden dan min of meer wel voor het blok gezet met 'het is zo gezellig met de hele familie'

tegenwoordig is dit niet meer zo gelukkig, alleen sinterklaas is nog een hell maar mijn/onze oplossing is gewoon nu alvast ALLE weekend rondom sinterklaar vol te plannen met weekendjes weg zodat we altijd kunnen zeggen "wij zijn er niet"

lukt aardig tegenwoordig als je er maar op tijd bij bent want in september komen de invites al...
Alle reacties Link kopieren
Skadí schreef:
23-07-2020 08:43
Ik had van de week een collega aan de lijn die twee kleine kinderen heeft. Man man man pijn aan mijn oren. Je kan echt geen telefoongesprek voeren.. constant hangen aan haar en schreeuwen. Het was echt niet te doen.

Ik heb gezegd dat we dit gesprek maar op een later tijdstip gaan hebben.

Los daarvan zou ik mij doodschamen. Ik zou echt niet op die manier gaan bellen. Dan wordt het maar een ander moment of een andere dag.

Ook die constante onderbrekingen niet normaal. Mijn ouders zeiden altijd "zie je niet dat ik aan de telefoon zit? Nu normaal doen anders zwaait er wat" en dan waren we gewoon stil :s Toen ik zelf kind was leek opvoeding zo makkelijk. We waren gewoon stil. Ook bij vriendjes.

Nu zie ik allerlei moeilijkheden voorbij komen (ook op dit forum) dat ik denk mijn hemel.
dat inderdaad, als ik sommige posts ook lees dan denk ik dat dus ook.. wat-een-rampen
RickDalton schreef:
23-07-2020 12:31
tja maar we worden dan min of meer wel voor het blok gezet met 'het is zo gezellig met de hele familie'

tegenwoordig is dit niet meer zo gelukkig, alleen sinterklaas is nog een hell maar mijn/onze oplossing is gewoon nu alvast ALLE weekend rondom sinterklaar vol te plannen met weekendjes weg zodat we altijd kunnen zeggen "wij zijn er niet"

lukt aardig tegenwoordig als je er maar op tijd bij bent want in september komen de invites al...
Ik vind het nooit gezellig met een hele familie/groep, dus ik zou daar sowieso al niet in mee zijn gegaan.
Ik spreek mensen 1 op 1 of als koppel, anders zuigt het alleen maar negatieve energie.
Alle reacties Link kopieren
redbulletje schreef:
23-07-2020 13:48
Ik vind het nooit gezellig met een hele familie/groep, dus ik zou daar sowieso al niet in mee zijn gegaan.
Ik spreek mensen 1 op 1 of als koppel, anders zuigt het alleen maar negatieve energie.
eens, dat gebeurd alleen niet zoveel in deze familie. en dat heeft als resultaat dat we van elkaar amper weten wat we doen omdat ja dat soort dingen nu nooit op verjaardagen bespreekt. dan gaat het alleen om de kids en om de school waar de kids op zitten.
RickDalton schreef:
23-07-2020 14:08
eens, dat gebeurd alleen niet zoveel in deze familie. en dat heeft als resultaat dat we van elkaar amper weten wat we doen omdat ja dat soort dingen nu nooit op verjaardagen bespreekt. dan gaat het alleen om de kids en om de school waar de kids op zitten.
Maar dan is het toch niet zinvol om bij elkaar te komen als je nog nergens over praat als het zo druk is?
katkaatje schreef:
23-07-2020 09:31

Er zijn wel grenzen hoor. Wij hebben wel een keer bij mijn schoonfamilie aangegeven dat we het teveel alléén maar om de kinderen vonden draaien daar. En dan haken we dus bij bepaalde activiteiten af. De verjaardag van man's moeder die dan op zondagochtend om 09:00 uur in een indoor speeltuin wordt gevierd (serieus!): geen haar op mijn hoofd die daar aan denkt. Maar we zorgen dan dat we om 12:00 uur bij hen thuis zijn om een taartje mee te doen. En toen hun familieweekend ook volledig in het teken stond van 'als de kleinkinderen het maar leuk hebben' zijn we ook laat gekomen en vroeg weer vertrokken, met de boodschap dat we bij een volgend familieweekend niet in hetzelfde huis zitten en naar een plek willen waar er ook voor ons volwassenen genoeg leuks is. Daar is in elk geval gehoor aan gegeven. Ze zijn nog steeds allemaal erg kind-minded, maar lijken iets meer in te zien dat dat voor ons niet gezellig is en doen dus wat meer hun best.

Haha, moet er echt niet aan denken om een verjaardag van een volwassene nota bene in zo'n kinderparadijs te vieren. Die is echt flink doorgeschoten daarin. Gelukkig nooit meegemaakt dat volwassenen hun verjaardag op deze manier vieren.

Goed dat jullie duidelijk aangeven wat wel en niet prettig is voor jullie. En dat zij er nu rekening mee houden.
Alle reacties Link kopieren
redbulletje schreef:
23-07-2020 14:23
Maar dan is het toch niet zinvol om bij elkaar te komen als je nog nergens over praat als het zo druk is?
precies dat heb ik inmiddels al voorzichting in de groep gegooid. echte quality time met elkaar doorbrengen door bij elkaar op de koffie te gaan zonder kids en dan 1 op 1 of 2 op 2 gesprekken aan te gaan met inhoud en niet oppervlakkig geneuzel.

... nu dus wachten. het is wel zo dat als wij niks doen dat er sowieso niks gebeurd want iedereen leeft in zijn eigen bubble
Alle reacties Link kopieren
Ik zit morgen op een babyshower :O
Het is van mijn nichtje(s) waar ik erg op gesteld ben dus ik ga voor de gezelligheid en omdat het voor hen belangrijk en mooi is. Het scheelt dat het nuchtere dames zijn dus geen overdreven spelletjes maar gewoon gezellig als een verjaardag bij elkaar zijn. Maar misschien vergis ik me daarin, we gaan het zien mogen :proud:
Alle reacties Link kopieren
Nou het is weer zover.. gistereavond een Appje in de Appgroep of we komende woensdag op de verjaardag van Neefje J willen komen. van 10:30 tot 16:30 kan je langskomen.

Eerste zwager reageerde al met 'ik ben dan aan het werk dus ik ben er niet'

.. heb zelf nog niet gereageerd maar ik zit vooral met de vraag: wat gaat er in iemand om om een verjaardag te vieren voor de familie (letop: dit is niet het kinderfeestje!) en dan op een doordeweekse woensdag op tijden waar elke idioot bij zichzelf kan nagaan dat iedereen wel aan het werk is.

(familie bestaat uit veel zelfstandigen, die hebben geen zomervakantie...)
Als je op zo'n moment je feestje viert, heb je geen zin in veel visite. Prima toch?
Alle reacties Link kopieren
Skadí schreef:
23-07-2020 08:43
Ik had van de week een collega aan de lijn die twee kleine kinderen heeft. Man man man pijn aan mijn oren. Je kan echt geen telefoongesprek voeren.. constant hangen aan haar en schreeuwen. Het was echt niet te doen.
Ik zal nooit begrijpen waarom ouders zich zo door zo'n kleine etter laten koeieneren!

Kun je niet zeggen dat het je hobby/sportavond is Rick Dalton? Ik vind het zo belachelijk overdreven gedoe, volwassenen die allemaal naar het feestje van zo'n snotneus moeten. Je hebt ook al de verjaardagen van beide ouders... je houdt met al die verjaardagen nergens anders meer tijd voor over.
kindrebel schreef:
26-07-2020 10:15
Als je op zo'n moment je feestje viert, heb je geen zin in veel visite. Prima toch?

Haha, dacht ik ook al. Is vast tactisch gedaan. ;).

Aan de andere kant: als je veel zelfstandigen hebt (ik weet niet in welke sector) , kan de woensdag juist heel handig zijn. Omdat zzp’ers vaak flexibeler zijn in tijd indelen en dan belast je ze niet met een ‘verplichting’ in het weekend. Maar kunnen ze even een uurtje op de koffie en dan is dat ook weer gebeurd.
Alle reacties Link kopieren
kindrebel schreef:
26-07-2020 10:15
Als je op zo'n moment je feestje viert, heb je geen zin in veel visite. Prima toch?
nee zo slim zijn ze niet dat ze het taktisch zouden hebben gespeeld. eerder: wij zijn vrij dus iedereen is wel vrij die dag omdat het in noord nederland dan nog vakantietijd is.

@iones: ik hoef helemaal geen excuus te verzinnen ik moet gewoon werken die dag, volgens mij is daar geen speld tussen te krijgen. en als dat wel zo is dan stuur ik ze wel een factuur voor mijn 'activiteiten op kinderverjaardag' :rofl:
Alle reacties Link kopieren
Gisteren 8 jaar getrouwd dus ik ben vrijdagmiddag naar Maastricht gereden (vrouwlief zou daar die dag in de middag aankomen met 2 vriendinnen om te kamperen daar in de buurt) om haar op te halen na het avondeten en dan te overnachten in een luxe kasteeltje daar in de buurt.

Heeeerlijke avond gehad! opgewacht met champagne en doosje bonbon op bed en we hadden 'de royal suite' in een torentje helemaal bovenin. geniaal gewoon! volgende ochtend een zeeeeer luxe ontbijt en daarna heb ik haar weer afgezet op de camping...

wat blijkt? ze zijn op een familiecamping terecht gekomen.. hahahaha. ik heb er 2 uurtjes gezet met een kop koffie en heb ge-no-ten van het volk met schreeuwende kids en zuur kijkende ouders. man man man. ze moet het er nog 3 dagen volhouden en dan gaan ze naar het midden van het land naar een andere camping. maar tot die tijd.. sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Overnachting in een kasteel, dat lijkt mij ook wel wat! Ik ben gek op kastelen.

Maar een familiecamping, erg! Hadden wij vorig jaar, zo'n center parks geval. Allemaal van die jengelende ontevreden jong. Ik zei gelijk tegen mijn man "eens maar nooit weer".
Vertel ons gerust waar dat kasteel zit :)
Alle reacties Link kopieren
https://www.chateauwittem.com/

is the place! absolute aanrader
Alle reacties Link kopieren
Pfff! Wat kunnen kinderen toch hard zijn. Vandaag in de Vriendin het verhaal gelezen over een jongetje dat zo gepest werd dat het gezin ervoor verhuisde. Pesten op de basisschool, in de buurt en op een verjaardagsfeestje. De ouders van de pesters en en de leerkrachten zien het niet als pesten. Maar als onschuldig kattenkwaad en hij is gewoon een gevoelig kind. Ik vraag me af wat voor opvoeding die pesters dan gekregen hebben.
hondenmens schreef:
26-07-2020 17:56
Ik vraag me af wat voor opvoeding die pesters dan gekregen hebben.
Is dat niet vaak precies het probleem.. de opvoeding van de kinderen die pesten? Ik denk altijd, de meeste kinderen worden niet als pesters geboren. Maar misschien ben ik naïef

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven