Borstvoeding vs flesvoeding?

grappig zwieber, het grote voordeel van bv vind ik dat het zo makkelijk en handig is. Ik ben zo ongeorganiseerd dat ik met schepjes tellen en flessen schema per dag de draad kwijt zou raken. Ook ben ik niet nauwkeurig en zorgvuldig en dat moet ook wel een beetje, zeker in het begin, met fv. Ik vergeet altijd alles, en zou dus ook absoluut onderdelen van de voeding vergeten als ik op pad zou gaan. Met bv hoef ik nooit na te denken, niet wanneer ze voor het laatst gehad heeft, neit wanneer ze weer moet drinken, niet hoeveel etc etc etc. Het is gratis, vind ik ook een voordeel. Praktisch vind ik ook dat ik kan eten als een buffel en op mijn gewicht zit van voor de zwangerschap. Ik vind het ook super handig dat ik altijd iets bij me heb om kind te troosten en stil te krijgen als dit nodig is. Ik heb eerste kind 9 maanden gevoed en tweede kind nu bijna 5 (gaat nog wel even door) en ik heb nooit tepelkloven, ontstekingen, spruw of wat dan ook gehad. Ik voed lopend, kokend, bellend en typend en slapend in bed, super makkelijk. Enige nadeel vind ik het kolven, maar dat stelt eigenlijk niks voor.

Mensen proberen je misschien altijd te overtuigen om voor bv te kiezen, maar aan de andere kant, wordt bv ook wel als iets lastigs en onhandigs gebracht door veel mensen van te voren, en dat is in mijn ogen dus absoluut niet waar. En dat hele goede slechte moeder gedoe, dat is natuurlijk flauwekul.

Zwieber schreef op 22 juni 2008 @ 19:45:

. Achteraf gezien had ik niet eens een keus maar ik denk dat Rider wel een punt heeft dat als je kiest voor fv (gewoon uit praktisch/lui oogpunt) iedereen je altijd probeert te overtuigen om te gaan bv-en. Alsof je niet goed over de voor en nadelen hebt nagedacht. .

Da's een hele andere insteek. Rider c.s. weet kennelijk niet dat bv toch echt beter is. Als je je feiten al niet op een rijtje hebt, kan je dus per definitie niet goed nadenken over de voor- en nadelen.

Arwen, wat zijn we het eens

Alleen dat eten was ik even vergeten, maar inderdaad: ik eet alles waar ik zin in heb, en val nog langzaam af.

Ik heb mijn dochter FV gegeven 6 jaar geleden. Na een langzame bevalling + geen begeleiding met bv had ik al snel kloven en een borstontsteking. Ik zat te huilen , en de kraamverpleegster zei: "kap er dan mee joh, we maken een flesje" in haar tas had ze een flessensetje e.d. en het was zo gedaan.



Toen stond ik er helemaal achter.



Later begon ik er over na te denken, en vond ik het eigenlijk heel zonde, van mezelf , van de verpleegster(s) en zeker voor mijn kind.



Mijn zoon heb ik wel bv gegeven, weer een keizersnee, en zodra ik terug was van de ok heb ik hem aan laten leggen, en heb om een deskundige gevraagd ( of iig pro-bv ) en ineens ging het wel.

Hij heeft 14 mnd bv gehad.



En mijn conclusie is dat juist bv veel praktischer en makkelijker is. ( altijd bij je, altijd op temp, voeden op verzoek, geen kans op overvoeding enz. enz. )

Leuk te horen dat sommigen BV juist praktischer vinden! Ik was trouwens de enige van de pufcursus die voor FV had gekozen maar toen we na drie maanden een reunie hadden zat elk kind eraan. Gewoon omdat er zoveel problemen bij de bv kwamen.

Aan de andere kant, er zijn ook zat mensen bij wie het prima gaat maar ik ben iemand die ALTIJD pech heeft en het zou vast mis zijn gegaan. Mijn bevalling was ook precies zo dramatisch als ik me had voorgesteld (zo niet, nog net even wat erger want Zwiepje werd daarna met de couveuse afgevoerd met koorts en mocht een week in het JKZ blijven) dus met mijn zelf/pechkennis durfde ik het niet aan...

Oh ja, hoe combineerden jullie bv met je werk? (of lijkt dit teveel op de werken-thuisblijf vraag). Dit leek mij als docente toen echt niet te doen. "sorry studenten, ik moet ff kolven....". (Ben uiteindelijk het eerste jaar gaan studeren in plaats van werken met dank aan de post natale depressie want werken trok ik echt niet. Na een jaar begon ik weer en was juist het werken wat me uit de depressie had gered. Maar dat wist ik niet van tevoren toen ik besloot fv te geven...) Nog andere docentes met ervaring hiermee?

Zwieber, ik vond bv ook veel makkelijker dan fv. Op het werk heb ik gekolfd. Ik had wel het voordeel bij een overheid te werken, waar men de stelling nam dat zij hun eigen wetten ook uit moesten voeren. Het werd me dus erg makkelijk gemaakt (vergaderingen rond mijn schema gepland )



Als je docente bent, zou het lastiger zijn, maar je kunt natuurlijk wel je eigen schema maken. Ik kolfde 2x per dag, je hebt ook 2x per dag pauze, als het goed is. Misschien dat bij de koffiepauze iemand even je les waar moet nemen.



Toen ik na 6 maanden overging op fv vond ik het een bezoeking! Kind kreeg natuurlijk al fles, maar nooit van mij. Ik vulde de flesjes, moest al wel uitkoken enzo, maar we hoefden nooit na te denken over hoeveelheden. Niet 's nachts die koude keuken in voor het maken van een flesje (ik moet toegeven, toen we zover waren deed man dat wel) Zoals gezegd: altijd bij de hand, altijd op temperatuur (voor mij dan) nooit nadenken.. pfoei.. makkelijk.

zwieber, dat bv moeilijk is (en dat is het ongetwijfeld echt voor veel vrouwen) dat komt ook voor een deel doordat het als moeilijk gepresenteerd wordt en doordat er problemen bedacht worden die er helemaal niet zijn. Je kan nooit weg als je bv geeft, onzin, ik ga avonden weg, logeer zelfs bij vrienden en geen enkel probleem wat betreft bv, Er zit geen regelmaat in, nee moet dat dan? als je daar naar streeft, krijg je ook frustratie. Hoe weet ik of mijn kind genoeg heeft? daar twijfel ik over, tja, normaal gesproken heeft een kind genoeg en groeit een kind gewoon goed op bv. Het is lastig voeden in het openbaar, zelfs als je dat vervelend vindt, dan kan je voeden zonder dat iemand het ziet. Papa kan nooit een flesje geven, nee, papa kan heel veel andere dingen wel doen. enz enz.

Wat betreft werk, ik houd me totaal niet aan alle kolfregels en had als geluk dat dat ook prima werkt bij mij en de jongens (zo noem ik ze ) ik kolf sochtends voor ik naar werk ga de hele handel leeg, en red het dan tot ik ruim 9 uur later weer thuis ben, en dan haal ik er weer een paar potjes uit. Ik werk onregelmatig dus heb dan de volgende dag om weer normaal te voeden en ik had een enorme vriezer la vol voor ik begon met werken, dus voorraad genoeg. Maar de meeste vrouwen kolven op hun werk en dat gaat vaak goed, jij geeft toch niet 8 uur non stop les? dan kan je in een tussen uur kolven of in de pauze. Bv is gewoon zo makkelijk en handig, ik vind het oprecht jammer als het bij vrouwen niet lukt of als vrouwen problemen ondervinden die helemaal niet nodig zijn of waar ze geen goede hulp bij krijgen (en ik heb het nu niet over vrouwen die fulltime moeten kolven, babies die niet goed aanhappen, etc etc, want soms gaat het gewoon echt niet makkelijk dat weet ik ook wel)

En miffy grappig, ik had jouw posting niet gezien maar schrijf gewoon precies hetzelfde.

Zwieber, jij gaf colleges aan een universiteit, toch? Dat zou bij mij wel te combineren zijn geweest: met een kwartiertje kolven kom ik een heel eind, en kwartiertjes heb je dan vaak. Het lijkt me zelfs relatief makkelijk: je hoeft je werk niet speciaal te onderbreken, want het is al onderbroken.

Het hoeft ook niet elke dag op precies dezelfde tijd.

Kolven is zeker niet praktisch, maar ook geen echt drama, al kijk ik wel uit naar het moment dat 1 van de twee keer kolven ervanaf kan.

Miffy schreef op 22 juni 2008 @ 20:18:

Zwieber, jij gaf colleges aan een universiteit, toch? Dat zou bij mij wel te combineren zijn geweest: met een kwartiertje kolven kom ik een heel eind, en kwartiertjes heb je dan vaak. Het lijkt me zelfs relatief makkelijk: je hoeft je werk niet speciaal te onderbreken, want het is al onderbroken.

Het hoeft ook niet elke dag op precies dezelfde tijd.

Kolven is zeker niet praktisch, maar ook geen echt drama, al kijk ik wel uit naar het moment dat 1 van de twee keer kolven ervanaf kan.

Geen colleges maar werkgroepen. Op de faculteit waar ik toen nog dacht te gaan werken had dat moeilijk geweest want ik had geen kantoor. Ik zou niet weten of en waar er een kolfruimte is maar die zou er vast wel zijn. Maar in die pauze praat je vaak nog met studenten die naar je toekomen enzo. Ach, dat moet vast nog wel te regelen zijn maar het leek mij echt een hoop gedoe hoor. Ik vond het juist makkelijk met fv: pot pepti mee en een flesje en gaan. Overal was wel gelegenheid het op te warmen. Desnoods zelf een thermoskan mee. Tja, dat vergeet je allemaal niet hoor, net zoals dat je luiers niet vergeet mee te nemen.



Ik zou dat trouwens niet fijn vinden, voeden in het openbaar. Op sommige plekken kan dat achter een muur maar echt niet overal. Hoe zat het trouwens met wennen aan de fles. Nichtjelief had een compleet drama want ze pikte gewoon geen enkele fles....

zwieber, grappig, je gaat nu allemaal vragen stellen over bv, maar ik antwoord graag hoor. Luiers vergeet ik regelmatig mee te nemen, dus die vlieger gaat voor mij niet op, vergeet ook altijd schone kleren of doekjes of in elk geval 1 van de 3. Voeden in het openbaar kan echt zonder dat iemand het ziet als je dat zou willen, je kan een sjaal meenemen of een doek of je even omdraaien, maar goed, daar moet je je wel lekker bij voelen. Wennen aan een flesje is een zaak van op tijd beginnen, na 2 weken kreeg dochter haar eerste flesje en daarna regelmatig, nooit een probleem geweest, al vindt ze de borst duidelijk prettiger.

Hallo



Op rider wil ik niet eens reageren, maar ik wil jullie wel een dilemma voorleggen.

Ik heb 3 kinderen. Bij alle 3 ben ik met bv begonnen, bij alle 3 is het mislukt (om verschillende redenen, echter wel alle min of meer 'medische' redenen).

Kind 1 had een extreem korte tongriem. Hierdoor kon hij de borst niet goed pakken, speen trouwens ook niet maar na verschillende spenen geprobeerd te hebben, had hij hier toch net iets meer grip op dan op mijn tepel. Bovendien is een van mijn tepels enigzins 'misvormd' wat het niet makkelijker maakte.

Toch heb ik 8 weken geklungeld en hij viel enorm af, waardoor ik dus ook kolfde en door teruglopende melkproductie kreeg hij ook kunstvoeding bij. Geen dokter, of ziekenhuis wilde zijn tongriem iets inknippen. Uiteindelijk is dat met 8 weken toch gebeurd, maar toen was het al te laat voor het redden van de bv. Ik was er bovendien geestelijk niet meer toe in staat (was ik monter geweest dan had ik het nog wel kunnen proberen op te voeren) want mede door een zeer traumatische bevalling, had ik een PPD.



Kind 2 is na de geboorte bijna gestikt en had door het toen opgelopen zuurstofgebrek een kleine hersenbloeding, en moest vervolgens aan monitor en ik moest de bv met een kolfapparaat opwekken. Ik heb me suf gekolfd, ook omdat ik behalve dat ze van de monitor afmoest ook van het zhuis per sé op zoveel ml per voeding moest zitten, eer ze naar huis mocht. Na 12 dagen mocht ze mee en had ik een 'afgedraaide tepel' (die 'misvormde') en een ernstige bloedarmoede (door veel teveel bloedverlies van wederom zeer zware bevalling).

Ik ben er accuut mee gestopt omdat ik niet weer die 8 weken geklooi wilde en achteraf maar goed ook, want ik kreeg weer een PPD en ook bleef dochter een ernstige reflux te hebben (daardoor had ze dus ook zo'n slechte start, want de eerste voeding was in haar longen terecht gekomen) wat in combinatie met bv nog meer 'gedoe' geeft dan het met fv al gaf (voedingen van gemiddeld een uur) en wat ik er in mijn conditie niet bij had kunnen hebben.



Kind 3 heeft ook reflux. De bv ging in eerste instantie goed, maar ze dronk steeds vaker een minuutje of 5 aan de borst om weer te stoppen, om vervolgens 20 min. later weer te komen. Niet vol te houden dus, en het bleek een gevolg van de verborgen reflux die ze had. Toen ik noodgedwongenoverging op fv (na 1,5 week) kwam de reflux alsnog aan het zicht (overduidelijk na de ervaring met kind 2), maar gelukkig is er heden ten dage Enfamil en omdat zij het in minder ernstige mate als zus heeft, is het hier mee goed op te lossen.

Na kindje 3 (nu bijna 9 maanden) heb ik geen PPD gekregen gelukkig



Nu ben ik dus 13,5 week zwanger van kindje 4. Onverwacht en in een hectische, drukke tijd, maar zeer gewenst Ik was nog vergeten te zeggen dat tussen kind 2 en 3 men erachter gekomen is dat ik nog steeds een reflux heb. Ik had het ook als baby, al werd dat toen niet als zodanig herkend wegens gebrek aan ervaring van mijn toen erg jonge (en superlieve )moeder (ik was de eerste en ze dacht dat dat extreme spugen normaal was). Ik loop al jaren met klachten bij de dokter (vanaf pubertijd, ben nu 28) en eindelijk is de diagnose min of meer gesteld.

Het is dus hardstikke erfelijk. Allebei mijn dochters hebben het en de oudste (3,5) is er ook nog niet overheen gegroeid (jongste is te jong om er al overheen gegroeid te kunnen zijn. Alleen mijn zoon heeft het niet.



Mijn dilemma is dus: wat doe ik straks. Mijn man zegt "fv' want weer die bv-stress is niet goed voor je (ik ben behalve bovenstaand verhaal ook erg onhandig met bv, met aanleggen enzo, ook al heb ik er een lactatiekundige bij gehad). Kiezen voor "fv" zou mij idd veel rust geven (ik ben een 'depressieve en gestresste' zwangere, was ik de laatste 2 keren ook, dus erg rustig is het toch al niet hiero). Maar bv is zo goed en wat als het wel zou lukken deze keer? Dan heb ik het niet geprobeerd en mijn kindje willens en wetens het beste onthouden.

Ik sta er nu zo in: is het een meisje dan durf ik er waarschijnlijk sowieso niet aan te beginnen. Is het een jongentje: ik twijfel.

Ik ben op zoek naar goede adviezen.

Alvast bedankt. 't is wel een beetje een lang verhaal geworden zo zie ik.



ps: een lactatiekundige, een bv-voorlichting, ik heb het allemaal al gehad, ik ben dus zeker wel ervaringsdeskundige.

Ik vraag jullie eigenlijk gewoon:



wat zou jij doen en waarom?

jeemig crini, dat kan ik echt niet zeggen vanaf hier. Is het echt zo duidelijk een erfelijk verschil tussen jongetje en meisje? Ik zou in jouw geval heel duidelijk voor mezelf hebben, ik probeer het bijv een week, dan is echt wel duidelijk of jouw produktie op gang gekomen is en of je baby goed zelf kan drinken, lukt dit niet, dan stop ik er mee. Dan geef je het een kans, die lang genoeg is om te kijken of het dit keer gaat lukken (althans na een week moet toch wel min of meer duidelijk zijn hoe dit kindje drinkt en hoe jij je er bij voelt), maar je stelt jezelf geen onmogelijke eisen. Je kan er ook voor kiezen om meteen met fv te beinnen, maar ik kan me voorstellen dat dat gaat knagen, en als je begint met bv weet je gewoon dat jij gedaan hebt wat je kon doen. Succes! en laat je in elk geval niet gek maken.

Crini: ik zou je vraag op het borstvoedingstopic zetten als ik jou was. Daar heb je denk ik meer kans op een antwoord waar je wat aan hebt.



Hoewel ik heel erg pro-borstvoeding ben denk ik dat in jouw geval het alleen al veel stress vooraf zou schelen als je besluit fv te gaan geven.

Ik kan moeilijk beoordelen wat ik in zo'n situatie zou doen maar ik zou het heel goed kunnen begrijpen als je deze keer geen bv gaat geven.

arwen173 schreef op 22 juni 2008 @ 20:56:

jeemig crini, dat kan ik echt niet zeggen vanaf hier. Is het echt zo duidelijk een erfelijk verschil tussen jongetje en meisje? Ik zou in jouw geval heel duidelijk voor mezelf hebben, ik probeer het bijv een week, dan is echt wel duidelijk of jouw produktie op gang gekomen is en of je baby goed zelf kan drinken, lukt dit niet, dan stop ik er mee. Dan geef je het een kans, die lang genoeg is om te kijken of het dit keer gaat lukken (althans na een week moet toch wel min of meer duidelijk zijn hoe dit kindje drinkt en hoe jij je er bij voelt), maar je stelt jezelf geen onmogelijke eisen. Je kan er ook voor kiezen om meteen met fv te beinnen, maar ik kan me voorstellen dat dat gaat knagen, en als je begint met bv weet je gewoon dat jij gedaan hebt wat je kon doen. Succes! en laat je in elk geval niet gek maken.

Ik weet eigenlijk niet of het echt een medisch onderlegd verschil tussen erfelijkheid is bij jongentje/meisje, jongentjes krijgen immers ook reflux, echter hier is het zo dat alle vrouwelijke gezinsleden reflux hebben. Hmm, dat zegt idd niks, kan ook toeval zijn. Ik verschil per week hoe ik er tegenaan kijk. Ben ik redelijk rustig dan denk ik ook "ik geef het een paar dagen" of "ik geef het een week", in ieder geval probeer ik het, maar zit ik in de stress, dan hoef ik er niet eens over na te denken, dan wordt het fv.

Ik weet wel dat ik ongeveer vanaf maand 4 in de zwangerschap rustiger werd de vorige keer, dus ik moet ook eigenlijk daarna de beslissing pas nemen, maar ik vraag dan ook slechts om adviezen, om afwegingen, om wat jullie gedachten hierbij zijn.

Ik maak echt wel zelf de keuze uiteindelijk , dat heb ik wel geleerd en deed ik bij kindje 2 ook al na 2 weken.

je kan ook beslissen om pas na de bevalling te beslissen. Je weet van allebei genoeg, dat is het probleem niet, maar kijk gewoon na de bevalling hoe je je voelt. Wil je het proberen, dan leg je je kindje aan, is je bevalling zwaar en ben je op, dan ga je meteen met fv beginnen. Misschien dat het besluit om niks te beslissen tot je kindje er is rust geeft?

Je moet doen waar jij denkt dat je het gelukkigst bij voelt want een kind voelt prima aan hoe jij je voelt. Als jij denkt dat fv meer stress wegneemt dan schuldgevoel geeft, dan moet je dat doen. Denk je dat het schuldgevoel te groot is, probeer dan bv met in gedachten dat je altijd nog kan overschakelen op fv.

Ik zou in jouw geval zeggen (gezien jouw standpunt over bv) gewoon proberen maar niet al te moeilijk doen als het niet lukt en dan gewoon op de fv gaan. Probeer het gewoon.

Zwieber schreef op 22 juni 2008 @ 20:30:

[...]





Geen colleges maar werkgroepen. Op de faculteit waar ik toen nog dacht te gaan werken had dat moeilijk geweest want ik had geen kantoor. Ik zou niet weten of en waar er een kolfruimte is maar die zou er vast wel zijn. Maar in die pauze praat je vaak nog met studenten die naar je toekomen enzo. Ach, dat moet vast nog wel te regelen zijn maar het leek mij echt een hoop gedoe hoor. Ik vond het juist makkelijk met fv: pot pepti mee en een flesje en gaan. Overal was wel gelegenheid het op te warmen. Desnoods zelf een thermoskan mee. Tja, dat vergeet je allemaal niet hoor, net zoals dat je luiers niet vergeet mee te nemen.



Ik zou dat trouwens niet fijn vinden, voeden in het openbaar. Op sommige plekken kan dat achter een muur maar echt niet overal. Hoe zat het trouwens met wennen aan de fles. Nichtjelief had een compleet drama want ze pikte gewoon geen enkele fles....

BV en werk is geen topcombinatie, dat is ook zeker zo. Ik vind de bewezen gezondheidsvoordelen van BV (in mijn familie zitten genoeg allergieen) belangrijk genoeg om toch braaf te kolven, maar als je verlof voorbij is een deel KV geven kan natuurlijk ook nog.



Bij voeden in het openbaar maakt het veel uit wat voor kleding je aan hebt. Met meer laagjes kun je prima voeden zonder dat er iets te zien is - als je kind een beetje meewerkt, dat dan weer wel. Die van mij wil thuis tijdens het drinken nog wel eens loslaten, maar buitenshuis doet hij dat heel braaf niet. Alsof hij weet dat ik het dan echt niet zou waarderen.



Wennen aan de fles ging hier probleemloos. De eerste keer, bij 4 weken, moest hij er even over denken wat nou de bedoeling van die speen was, daarna geen enkel probleem. Ik vond het ook wel lekker dat hij toen af en toe een flesje (afgekolfd) dronk, want toen kon ik ook rustig zonder kind van huis gaan.



Nog even over het praktische: als ik weg ben, of mijn man met kind op pad gaat, geeft mijn man onze zoon flesjes, en hij vindt het echt honderd keer praktischer als ik er ben, en er dus niks opgewarmd hoeft te worden. En dat terwijl hij het echt wel leuk vindt om zijn zoon een fles te geven.





Crini, ik heb wel eens gelezen dat BV geven het risico op een PPD verkleint. Ik weet niet of dat klopt, maar het is misschien iets om eens uit te zoeken. Verder geen tips.

arwen173 schreef op 22 juni 2008 @ 21:05:

je kan ook beslissen om pas na de bevalling te beslissen. Je weet van allebei genoeg, dat is het probleem niet, maar kijk gewoon na de bevalling hoe je je voelt. Wil je het proberen, dan leg je je kindje aan, is je bevalling zwaar en ben je op, dan ga je meteen met fv beginnen. Misschien dat het besluit om niks te beslissen tot je kindje er is rust geeft?

Misschien is dat wel een hele goede, dat had ik nog niet zelf bedacht.

En verder, wie was het die mij aanraadde dit op het bv-topic te posten? Bij dezen: dat heb ik nu gedaan en dit kan dus wat mij betreft weer ontopic "bv versus fv" .

Bedankt voor alle raad tot nu toe!

wat een beetje mijn insteek zou zijn, je kan altijd, elk moment dat je wil stoppen met bv en overgaan op fv, andersom kan niet. Gaat de bv klote of word je er gestresst van of stort je in, flesje is zo gemaakt. Blijkt dat dit kind een tongriem van jewelste heeft, drinkt als een tierelier en jij je goed voelt, maar ben je begonnen met fv, dan kan je niet meer alsnog terug naar fv.

arwen173 schreef op 22 juni 2008 @ 20:38:

zwieber, grappig, je gaat nu allemaal vragen stellen over bv, maar ik antwoord graag hoor.

Ik ben gewoon hartstikke benieuwd. Ik heb zelf nooit spijt gehad van mijn keuze hoor, geen seconde maar ik ben gewoon benieuwd hoe jullie die dingen ervaren hebben die mij juist hebben doen beslissen onder andere om geen bv te geven. (ik had toentertijd het forum nog niet ontdekt )

ik was een keer in gesprek met een moeder die fv gaf, want bv was zo onhandig, veel gedoe en ze wilde niet in het openbaar voeden. Ok, kan, maar nou komt het. Haar zoon was een ontzettende veelvraat die dus meer wilde dan die mocht, zij en haar man hadden een excel sheet ontworpen waarop in allemaal kolommen ze per voeding opschreven hoe laat die dronk, hoeveel, hoe lang die erover deed en hoeveel er van het flesje in bleef, elke keer berekende de computer dan hoeveel voedingen ze voor die dag nog hadden. Toen dacht ik echt, oh my god, en dan beweren dat bv zo onhandig is?

arwen173 schreef op 22 juni 2008 @ 21:22:

ik was een keer in gesprek met een moeder die fv gaf, want bv was zo onhandig, veel gedoe en ze wilde niet in het openbaar voeden. Ok, kan, maar nou komt het. Haar zoon was een ontzettende veelvraat die dus meer wilde dan die mocht, zij en haar man hadden een excel sheet ontworpen waarop in allemaal kolommen ze per voeding opschreven hoe laat die dronk, hoeveel, hoe lang die erover deed en hoeveel er van het flesje in bleef, elke keer berekende de computer dan hoeveel voedingen ze voor die dag nog hadden. Toen dacht ik echt, oh my god, en dan beweren dat bv zo onhandig is?

Dan blijft het feit dat de flesvoeding handig was, alleen die ouders niet