Kinderen
alle pijlers
Chocotof- & Koffietintkindjes mama's
vrijdag 25 april 2008 om 10:01
He hallo allemaal,
Graag zou ik een keer willen brainstormen met moeders die net als ik kindjes met een chocotof en/of koffietintje hebben. Ik merk namelijk dat ik vooral bij mezelf toch wel tegen dingen aanloop. Hoe ga ik om met rascisme jegens mijn kinderen? En erger nog, waarom kom ik maar niet van het gevoel af dat mijn kinderen extra hun best moeten doen cq presteren om 'mee te tellen'. Ja, natuurlijk is dat waar omdat ik zelf natuurlijk een chocotofje ben en weet dat ik vroeger drie keer zo hard moest lopen voor dezelfde waardering maar toch. Ik had besloten het niet zo te doen als mijn ouders, en nu verval ik daar toch ik. Ik heb vier kinderen in de leeftijd van dreumes tot puber. Mijn oudste gaat aankomend schooljaar naar het voortgezet onderwijs. Hij heeft VWO advies gekregen. Trots als een pauw natuurlijk, maar diep in mijn hart schrik ik van mezelf. Want wat nu als hij VMBO advies gekregen had? Dat wil ik helemaal niet. En ik weet dat dat nonsens is, maar ik wil dat hij studeert omdat dat voor hem het leven makkelijker maakt, helemaal met zijn kleurtje. Ook mijn ouders hebben ons tot het uiterste gepushed om vooral te gaan studeren. En gelukkig ben ik daar in meegegaan, maar dat heeft mijn jeugd niet altijd even onbezorgd gemaakt. Achteraf ben ik er vreselijk blij mee, maar nu doe ik hetzelfde bij mijn eigen kinderen...
Ik zou dus graag over dit, en vele andere dagelijkse duffe dingetjes willen bomen met andere mama's.
Groetjes,
Oriane
Graag zou ik een keer willen brainstormen met moeders die net als ik kindjes met een chocotof en/of koffietintje hebben. Ik merk namelijk dat ik vooral bij mezelf toch wel tegen dingen aanloop. Hoe ga ik om met rascisme jegens mijn kinderen? En erger nog, waarom kom ik maar niet van het gevoel af dat mijn kinderen extra hun best moeten doen cq presteren om 'mee te tellen'. Ja, natuurlijk is dat waar omdat ik zelf natuurlijk een chocotofje ben en weet dat ik vroeger drie keer zo hard moest lopen voor dezelfde waardering maar toch. Ik had besloten het niet zo te doen als mijn ouders, en nu verval ik daar toch ik. Ik heb vier kinderen in de leeftijd van dreumes tot puber. Mijn oudste gaat aankomend schooljaar naar het voortgezet onderwijs. Hij heeft VWO advies gekregen. Trots als een pauw natuurlijk, maar diep in mijn hart schrik ik van mezelf. Want wat nu als hij VMBO advies gekregen had? Dat wil ik helemaal niet. En ik weet dat dat nonsens is, maar ik wil dat hij studeert omdat dat voor hem het leven makkelijker maakt, helemaal met zijn kleurtje. Ook mijn ouders hebben ons tot het uiterste gepushed om vooral te gaan studeren. En gelukkig ben ik daar in meegegaan, maar dat heeft mijn jeugd niet altijd even onbezorgd gemaakt. Achteraf ben ik er vreselijk blij mee, maar nu doe ik hetzelfde bij mijn eigen kinderen...
Ik zou dus graag over dit, en vele andere dagelijkse duffe dingetjes willen bomen met andere mama's.
Groetjes,
Oriane
vrijdag 25 april 2008 om 12:00
Ik ben ook weleens afgewezen op religie. Ben gewoon Nederlander, maar toen ze op mijn cv zagen dat ik ergens iets christelijks had gedaan en ernaar vroeger kreeg ik gewoon te horen dat ze bang waren dat ik clienten zou gaan bekeren en dat ik niet zou kunnen omgaan met clienten die abortus zouden plegen of heel 'losbandig' waren. Wat natuurlijk volslagen kolder is, ik ga heus niet voor niets de hulpverlening in. Ik kon dat zelfs heel goed weerleggen, maar uiteindelijk wilden ze me daarom niet hebben.
vrijdag 25 april 2008 om 12:02
vrijdag 25 april 2008 om 12:02
Laat ik even vooropstellen dat ik nog nooit tegen dat probleem ben aangelopen. Dat ik ben afgewezen bij een baan vanwege mijn huidskleur. Daar kan ik dan ook niet over meepraten (gelukkig). Ik had 't meer over de alledaagse dingetjes. Ik denk dat mensen van marrokaanse afkomst daar wellicht eerder tegen aan lopen.
Er zijn ook zat dingen waar ik gewoon om lach hoor. De meeste dingen eigenlijk. Maar dan nog heb ik in een pestbui wel eens zoiets van... jeeez, jongens waar slaat dat op. Mijn dochter heeft een echt hollandse naam. En dan krijg je ook te horen 'vind ik niet zo passen bij een negertje'..... zucht. Dat zie ik niet als discriminatie, meer als 'vreselijk domme' opmerking. Of op de wintersport. Ik ben gek op skieen, mede dankzij mijn man die uit Vancouver komt en er mee is opgegroeid. Elk jaar moet ik wel een paar keer horen van wintersporters dat men nooit 'donkere mensen' op de piste tegenkomt. Dat gaat zo vervelen op den duur. Zie ik ook niet als discriminatie. Ik denk dat dat nogal meevalt. Het gaat mij om de echt 'harde' dingen die mensen die ik niet ken menen te mogen zeggen.
Denken 'ach, laat ze maar ze weten niet beter' daar kom ik heel ver mee, maar soms is het me ook wel eens genoeg geweest.
vrijdag 25 april 2008 om 12:06
Mijn vriend is getint. Mijn beste vriendin is Molukse. Ik ben met haar opgegroeid en heb nooit gemerkt dat ze gediscrimineerd of gekleineerd werd.
Is dit niet iets wat in je hoofd afspeelt of wat je zelf uitlokt? Het spijt me om te zeggen, maar als jezelf steeds het stempeltje geeft: "chocotofje" dan zul je je eigen gedachtes projecteren op die van anderen. Ben je zelf nu niet aan het discrimineren om jezelf als anders te zien en daarbij je kind ook?
Is dit niet iets wat in je hoofd afspeelt of wat je zelf uitlokt? Het spijt me om te zeggen, maar als jezelf steeds het stempeltje geeft: "chocotofje" dan zul je je eigen gedachtes projecteren op die van anderen. Ben je zelf nu niet aan het discrimineren om jezelf als anders te zien en daarbij je kind ook?
vrijdag 25 april 2008 om 12:09
Ik probeer heus niet te zeggen dat discriminatie gewoonweg niet bestaat, maar het komt overal voor. Ik ben ook wel eens aangezien voor een Turk, terwijl ik echt nederlands ben en toevallig zo'n huid en haarkleur heb. Ook heb ik ook wel eens ergens gewerkt waar ik hoofdzakelijk collega's van niet-Nederlandse afkomst had. En dan heb je precies hetzelfde. Het een na het andere vooroordeel over Nederlanders kreeg ik over me heen gegooid. Sterker nog, het kwam zelfs voor dat in de pauzes onderling in het Turks, Marokkaans oid gepraat werd, terwijl ik dat niet spreek en er ook tussen zat. Maakt me allemaal niet uit, maar inmiddels lijkt het wel alsof alle discriminatie door de Nederlanders komt terwijl het overal voorkomt.
vrijdag 25 april 2008 om 12:19
Ik ben het met fleurtje eens, incl mn tint
Nooooooooit iets van gemerkt en heb het idee dat sommige zelfs verbaasd kunnen zeggen: huh, heb jij een tintje dan? (in de zin van dat ik wel regelmatig de vraag krijg of ik op vakantie ben geweest of onder de zonnebank heb gelegen). Mijn ex is een donkere jongen incl krulletjes. Zijn moeder is blank en blond en zij is de enige die (tig jaar geleden) wel eens commentaar heeft gehad. Hijzelf nooit. P.S. ik kom ook uit ZuidLimburg en de enige andere 'buitenlander' was de afhaalchinees, dus daar ligt het niet aan.
Nooooooooit iets van gemerkt en heb het idee dat sommige zelfs verbaasd kunnen zeggen: huh, heb jij een tintje dan? (in de zin van dat ik wel regelmatig de vraag krijg of ik op vakantie ben geweest of onder de zonnebank heb gelegen). Mijn ex is een donkere jongen incl krulletjes. Zijn moeder is blank en blond en zij is de enige die (tig jaar geleden) wel eens commentaar heeft gehad. Hijzelf nooit. P.S. ik kom ook uit ZuidLimburg en de enige andere 'buitenlander' was de afhaalchinees, dus daar ligt het niet aan.
vrijdag 25 april 2008 om 12:24
Ik kan me trouwens wél voorstellen dat het op sommige plekken erger is, die vooroordelen. Ik hoor mijn moeder nog zeggen, een paar weken geleden, over haar collega:
'ja, hij is Marokkaan, goeie kerel verder wel hoor, niets mee aan de hand, werkt ook gewoon'.
Ik kwam niet meer bij. Het gebeurd niet bewust, maar ze kent gewoon geen buitenlanders, er wonen er ook nauwelijks in haar dorp, en ze denken daar dus echt dat alle Marokkanen crimineel zijn en een uitkering hebben. Dat ze er 1 tegenkwam die gewoon werkte, Nederlands sprak en nog aardig was ook, was nogal een openbaring.
Het is niet kwaad bedoeld, maar meer een kwestie van onwetendheid.
'ja, hij is Marokkaan, goeie kerel verder wel hoor, niets mee aan de hand, werkt ook gewoon'.
Ik kwam niet meer bij. Het gebeurd niet bewust, maar ze kent gewoon geen buitenlanders, er wonen er ook nauwelijks in haar dorp, en ze denken daar dus echt dat alle Marokkanen crimineel zijn en een uitkering hebben. Dat ze er 1 tegenkwam die gewoon werkte, Nederlands sprak en nog aardig was ook, was nogal een openbaring.
Het is niet kwaad bedoeld, maar meer een kwestie van onwetendheid.