Kinderen
alle pijlers
Derde kindje
dinsdag 26 december 2017 om 20:21
Hallo allemaal,
Ik weet het, ontelbaar veel topics zijn hierover en ik heb ze allemaal al gelezen. Advies kan niemand echt geven denk ik, ik
hoop op herkenbaarheid? Of even Mn verhaal kwijt.
6 maanden geleden moeder geworden van onze tweede zoon. De zwangerschap was klote. Eerste 5 maanden kotsmisselijk, daarna halve dagen werken, bekkeninstabiliteit etc. Ik heb gezworen: dit nooit meer. Bevalling: ging snel, goed te doen. Helaas toch totaalruptuur (viel mee vond ik maar wel operatief gehecht) en een blaas- en baarmoederverzakking. Dat gaat nu eigenlijk heel goed hoewel het allemaal even duurde met Mn lijf. Borstontsteking, baarmoederontsteking, spruw, we hebben het allemaal gehad. Maar ook: de liefste, mooiste en makkelijkste baby die er is! Vanaf zijn geboorte heb ik al het gevoel: ik wil 3 kinderen. Eerst nog op hormonen gegooid maar het gevoel wordt sterker. En nu zoonlief een aantal babyspullen al niet meer in gebruik heeft: ik kan er geen afstand van doen.
Manlief wil niet (maar zegt ook: ja voorlopig niet). Hij vindt 2 kinderen (oudste is nu 2,5) best pittig. Zijn tegenargumenten:
Ik ben een beroerde zwangere. Veel zorg komt dan op hem.
Financieel (hoewel ik denk dat dat best kan). Hij is bang dat onze jongens tekort te doen. Wil verre reizen met ze maken, op wintersport. Ik heb die behoefte minder.
Weer opnieuw beginnen, slaaptekort. Hij kijkt er vooral naar uit dat ze ouder zijn.
De jongens moeten tijdelijk een kamer delen.
Bang voor een ongezond kindje of een meerling.
Ik snap hem, echt. Maar het voelt gewoon nog niet af ofzo. Gaat dit over?
Ik ben bijna 35.Heb gezegd áls we een derde willen dan wil ik dat wel voor Mn 37e (zwanger zijn).
Vanwege tevee littekenweefsel zou het een keizersnede worden. Man ziet ook op tegen lang herstel.
Hij is praktisch. Ik wil Mn gevoel volgen. Maar ik ben ook gezegend met 2 gezonde jongens natuurlijk. Waarom kan ik dat niet genoeg vinden????
Ik weet het, ontelbaar veel topics zijn hierover en ik heb ze allemaal al gelezen. Advies kan niemand echt geven denk ik, ik
hoop op herkenbaarheid? Of even Mn verhaal kwijt.
6 maanden geleden moeder geworden van onze tweede zoon. De zwangerschap was klote. Eerste 5 maanden kotsmisselijk, daarna halve dagen werken, bekkeninstabiliteit etc. Ik heb gezworen: dit nooit meer. Bevalling: ging snel, goed te doen. Helaas toch totaalruptuur (viel mee vond ik maar wel operatief gehecht) en een blaas- en baarmoederverzakking. Dat gaat nu eigenlijk heel goed hoewel het allemaal even duurde met Mn lijf. Borstontsteking, baarmoederontsteking, spruw, we hebben het allemaal gehad. Maar ook: de liefste, mooiste en makkelijkste baby die er is! Vanaf zijn geboorte heb ik al het gevoel: ik wil 3 kinderen. Eerst nog op hormonen gegooid maar het gevoel wordt sterker. En nu zoonlief een aantal babyspullen al niet meer in gebruik heeft: ik kan er geen afstand van doen.
Manlief wil niet (maar zegt ook: ja voorlopig niet). Hij vindt 2 kinderen (oudste is nu 2,5) best pittig. Zijn tegenargumenten:
Ik ben een beroerde zwangere. Veel zorg komt dan op hem.
Financieel (hoewel ik denk dat dat best kan). Hij is bang dat onze jongens tekort te doen. Wil verre reizen met ze maken, op wintersport. Ik heb die behoefte minder.
Weer opnieuw beginnen, slaaptekort. Hij kijkt er vooral naar uit dat ze ouder zijn.
De jongens moeten tijdelijk een kamer delen.
Bang voor een ongezond kindje of een meerling.
Ik snap hem, echt. Maar het voelt gewoon nog niet af ofzo. Gaat dit over?
Ik ben bijna 35.Heb gezegd áls we een derde willen dan wil ik dat wel voor Mn 37e (zwanger zijn).
Vanwege tevee littekenweefsel zou het een keizersnede worden. Man ziet ook op tegen lang herstel.
Hij is praktisch. Ik wil Mn gevoel volgen. Maar ik ben ook gezegend met 2 gezonde jongens natuurlijk. Waarom kan ik dat niet genoeg vinden????
zondag 3 juni 2018 om 20:39
zondag 3 juni 2018 om 22:06
zondag 3 juni 2018 om 22:48
Ja inmiddels wel al moeten we over de timing nog even nadenken. Toen onze jongste net geboren was moest hij er niet aan denken. Oudste gaat in februari naar school en dat vind ik ontzettend spannend, zou een baby in maart/april niet te druk worden, te heftig. Misschien is het beter om iets langer te wachten. Allerlei zorgen die ik bij nr.1 en 2 ook had. Beide kinderen in ronde 1 raak dus we moeten er goed over na denken.
A man is rich in proportion to the number of things he can afford to let alone.
maandag 4 juni 2018 om 11:40
Haha chocolade stukjes, grappig dat je zo gaat denken he, logisch ook als het beide keren meteen raak was. Ik heb juist dat het bij mij in dezelfde maand raak was (ongeveer), beide keren in oktober positieve test (1e na 6 mnd, 2e na 8 mnd), mijn kids schelen op 3 weken na 2 jaar. Dus vandaar dat ik nu denk dat het meteen raak zal zijn als ik besluit te starten in september/oktober is waarschijnlijk natuurlijk helemaal niet zo maar ik wil toch geen risico nemen dat er een kleiner leeftijdsverschil komt. Vond die slapeloze nachten ineens en die peuterbuien wel best pittig toen er net een nieuwe baby was, pfff.. Wil ook weer niks zeggen voor de toekomst maar toch. Better safe than sorry.. Ik neig wel steeds meer naar ja, iig.... Bij alles wat ik doe denk ik hoe het zou zijn met nog zo'n kleintje erbij en dan zie ik dat best voor me
~ It takes a rad mama to be a father too ~
maandag 4 juni 2018 om 11:58
Ik doe het je niet na hoor BAM, ben nu een weekje alleen met de kids.... Oudste is zo toe aan school. Is net zindelijk aan het worden, draaide me even om voor de jongste en hij staat in de tuin in een beker te plassen.... man
Je hebt ook een keizersnede gehad toch als ik het me goed herinner? Lijkt me super heftig.
Je hebt ook een keizersnede gehad toch als ik het me goed herinner? Lijkt me super heftig.
A man is rich in proportion to the number of things he can afford to let alone.
maandag 4 juni 2018 om 12:55
Maar jij bent het niet gewend (en niet bewust voor gekozen). Ik kwam maandag terug van vakantie met de oudste, jongste thuis gelaten, en toen dacht ik ook ff pffff toch wel zwaar zo met 2 kids. Maar het was ook zo weer gewend, en de was was ook zo weggewerkt en toen we dinsdag weer gingen werken/naar de opvang was het ritme ook zo weer terug. Ik ben best praktisch ingesteld, en ook een vrij rlxt persoon.. Dus ik heb alles wel op een rijtje zeg maar, maar ik kan ook gewoon dingen accepteren (en/of loslaten) als er iets onverwachts gebeurt. Dus bedankt voor je compliment maar het is niet te vergelijken Ik heb idd 2x een keizersnede gehad, dus de 3e wordt er ook weer eentje. Daar zie ik niet tegenop, ik herstelde beide keren zo snel (mocht de 2e keer na 1 nacht al naar huis), dat ik bijna zeker weer dat een vaginale bevalling me meer stress/langer herstel oplevert.
Plus daarbij is het misschien ook niet onbelangrijk dat ik weinig echt me-time nodig heb. Waar ik vroeger elke week ruig op stap ging, festivals bezocht en een bioscoop abo had vind ik het nu prima om gewoon lekker op de bank een film te kijken. Dus ik ben gewoon elke avond thuis en lig meestal om 22u in bed
Plus daarbij is het misschien ook niet onbelangrijk dat ik weinig echt me-time nodig heb. Waar ik vroeger elke week ruig op stap ging, festivals bezocht en een bioscoop abo had vind ik het nu prima om gewoon lekker op de bank een film te kijken. Dus ik ben gewoon elke avond thuis en lig meestal om 22u in bed
~ It takes a rad mama to be a father too ~
maandag 4 juni 2018 om 12:57
Chocoladestukjes schreef: ↑04-06-2018 11:58Ik doe het je niet na hoor BAM, ben nu een weekje alleen met de kids.... Oudste is zo toe aan school. Is net zindelijk aan het worden, draaide me even om voor de jongste en hij staat in de tuin in een beker te plassen.... man
Je hebt ook een keizersnede gehad toch als ik het me goed herinner? Lijkt me super heftig.
Zulke momentjes zijn er natuurlijk altijd.... Ligt ook aan je eigen vermoeidheid.
~ It takes a rad mama to be a father too ~
maandag 4 juni 2018 om 13:21
Waar heb je je jongste gelaten dan haha? Ik heb gelukkig ook weinig me time nodig, althans dat kan ik thuis ook hebben. Een beetje computeren en lekker in bad dan ben ik wel tevreden. Het lastige bij ons is dat man ondernemer is en familie verder weinig tot niet helpt. Een keer een avondje oppassen is al echt een opgave, een nachtje samen weg is ook jaren geleden. Ik was doodsbang voor een keizersnede, man moest gewoon werken na 2 dagen, zat midden in een evenement en was van 7:00 tot 24:00 weg en dan kan je niet tillen.bam_1984 schreef: ↑04-06-2018 12:55Maar jij bent het niet gewend (en niet bewust voor gekozen). Ik kwam maandag terug van vakantie met de oudste, jongste thuis gelaten, en toen dacht ik ook ff pffff toch wel zwaar zo met 2 kids. Maar het was ook zo weer gewend, en de was was ook zo weggewerkt en toen we dinsdag weer gingen werken/naar de opvang was het ritme ook zo weer terug. Ik ben best praktisch ingesteld, en ook een vrij rlxt persoon.. Dus ik heb alles wel op een rijtje zeg maar, maar ik kan ook gewoon dingen accepteren (en/of loslaten) als er iets onverwachts gebeurt. Dus bedankt voor je compliment maar het is niet te vergelijken Ik heb idd 2x een keizersnede gehad, dus de 3e wordt er ook weer eentje. Daar zie ik niet tegenop, ik herstelde beide keren zo snel (mocht de 2e keer na 1 nacht al naar huis), dat ik bijna zeker weer dat een vaginale bevalling me meer stress/langer herstel oplevert.
Plus daarbij is het misschien ook niet onbelangrijk dat ik weinig echt me-time nodig heb. Waar ik vroeger elke week ruig op stap ging, festivals bezocht en een bioscoop abo had vind ik het nu prima om gewoon lekker op de bank een film te kijken. Dus ik ben gewoon elke avond thuis en lig meestal om 22u in bed
A man is rich in proportion to the number of things he can afford to let alone.
maandag 4 juni 2018 om 13:33
Ja dat scheelt ook veel he, ik heb een geweldige achterban. En nee die passen niet dagelijks op maar er is altijd wel iemand die kan komen of waar ik ze naartoe kan brengen (soms gespreid). Je mag idd officieel 6 weken niet tillen na een keizersnede maar je voelt zelf echt wel wat wel en wat niet kan. Zoon liep zelf en klom zelf in en uit bed, verschonen gewoon op de bank, boodschappen laten bezorgen... Ik denk graag in oplossingen ipv problemen De kleinste was dus gewoon thuis, mijn beste vriendin en moeder hebben samen opgepast, en ze ging gewoon haar 2 vaste dagen naar de opvang.
~ It takes a rad mama to be a father too ~
vrijdag 15 juni 2018 om 10:12
Ik heb gister mijn spiraal laten verwijderen maar ik geloof dat we nog even wachten. Kinderen lijken meestal op hun ouders. Mijn oudste van 3 heeft deze week; binnen 1 minuut zelf naar de wc de wc weten te verstoppen. Zijn kamer onder water gezet met de spoelbak van zijn ikea keukentje en water uit zijn wastafel. De gang kast leeggehaald en de wasmachine aangezet. Dat alles terwijl hij zou moeten slapen en ik op de babyfoon met camera niks gemerkt heb.
Ik heb altijd het idee dat andere kinderen vaak heel makkelijk zijn...
Ik heb altijd het idee dat andere kinderen vaak heel makkelijk zijn...
A man is rich in proportion to the number of things he can afford to let alone.
vrijdag 15 juni 2018 om 13:06
Sorry chocoladestukjes, ik moet er wel een beetje om lachen.. vooralsnog heb ik zulke dingen niet meegemaakt maar de mijne is nog (een klein maandje) 2... daarna begint de ellende dus? misschien wacht ik ook nog maar even ik ben niet opnieuw met de pil begonnen en ik heb de zwanger worden vitamine pillen van Etos in huis gehaald (en vanmorgen de eerste ingenomen ).... maar nu nog even niet hoor, op z’n vroegst vanaf augustus..
~ It takes a rad mama to be a father too ~
vrijdag 15 juni 2018 om 21:26
Hahaha... oh das wel erg ja! Vandaag peuterzoon álle kasten en speelgoedkisteb leeggehaald, de woonkamer lag bezaaid met spullen. En dan heel trots: kijk eens Mama! Uhm ja, mama was vanaf 5 uur op, die vindt dit iets minder geslaagd.
Soms twijfel ik wel of ik de drukte van een derde aan kan, en ook wel of mijn man dat aankan. Ik ben nu al degene die de ochtenden eruit gaat, dat zal niet veranderen. Word ik geen vreselijke oververmoeide moeder straks?
Ik haat twijfels.
Soms twijfel ik wel of ik de drukte van een derde aan kan, en ook wel of mijn man dat aankan. Ik ben nu al degene die de ochtenden eruit gaat, dat zal niet veranderen. Word ik geen vreselijke oververmoeide moeder straks?
Ik haat twijfels.
zondag 17 juni 2018 om 13:34
Welke film? Ik weet niet of de ellende begint met 3 haha. Ik weet wel dat ik de kamer van een vriendinnetje vroeger precies zo onder wat heb gezet en dat mijn zoon dus op mij lijkt maar nu al...
Morgen gaan we naar Disneyland, daar zijn de kinderen altijd poes lief, zin in!
Morgen gaan we naar Disneyland, daar zijn de kinderen altijd poes lief, zin in!
A man is rich in proportion to the number of things he can afford to let alone.
zondag 17 juni 2018 om 13:53
EngeLiene schreef: ↑15-06-2018 21:26Hahaha... oh das wel erg ja! Vandaag peuterzoon álle kasten en speelgoedkisteb leeggehaald, de woonkamer lag bezaaid met spullen. En dan heel trots: kijk eens Mama! Uhm ja, mama was vanaf 5 uur op, die vindt dit iets minder geslaagd.
Soms twijfel ik wel of ik de drukte van een derde aan kan, en ook wel of mijn man dat aankan. Ik ben nu al degene die de ochtenden eruit gaat, dat zal niet veranderen. Word ik geen vreselijke oververmoeide moeder straks?
Ik haat twijfels.
Ja die angsten heb ik ook, toen ik voor de eerste ging en voor de tweede ook. Ik doe al mijn hele leven alles verstandig en volgens het boekje. Nu wil ik gewoon mijn gevoel volgen en me niet laten leiden door angst...maarja. Mijn man zegt dan ook, dit is iets waarvan je niet van te voren 100% kunt zeggen of het de goede keuze is. Je weet niet hoe het is als ze puber zijn, of over 10 jaar, of je ziek wordt etcetera.
Ik denk wel dat ik spijt krijg als we het niet doen. We hebben de ruimte in huis ,financieel gaat het ook lukken maar er moet wel een andere auto komen. Ik zie vooral op tegen het eerste jaar en zwanger zijn.
A man is rich in proportion to the number of things he can afford to let alone.
zondag 17 juni 2018 om 15:14
Ja ik ook!Chocoladestukjes schreef: ↑17-06-2018 13:53Ja die angsten heb ik ook, toen ik voor de eerste ging en voor de tweede ook. Ik doe al mijn hele leven alles verstandig en volgens het boekje. Nu wil ik gewoon mijn gevoel volgen en me niet laten leiden door angst...maarja. Mijn man zegt dan ook, dit is iets waarvan je niet van te voren 100% kunt zeggen of het de goede keuze is. Je weet niet hoe het is als ze puber zijn, of over 10 jaar, of je ziek wordt etcetera.
Ik denk wel dat ik spijt krijg als we het niet doen. We hebben de ruimte in huis ,financieel gaat het ook lukken maar er moet wel een andere auto komen. Ik zie vooral op tegen het eerste jaar en zwanger zijn.
zondag 17 juni 2018 om 20:11
Ik twijfel toch af en toe wel hoor!
We hebben ruimte, kinderen kunnen allemaal hun eigen kamer krijgen maar hebben dan geen kamer meer over.
Andere auto maar die komt er toch wel
Financieel kan het ook maargoed 2 kinderen is uiteraard goedkoper.
Straks wordt het een tweeling, drieling?!
Wat als het kindje echt niet gezond blijkt?
Waarom een onzekere factor toevoegen aan ons gezin?
We hebben eindelijk een beetje onze draai weer terug. Ik vind 2 kinderen al best druk.
Maar dat gevoel he! Ik zie ons helemaal voor me met 3 kleintjes. De zwangerschap zou ik enorm tegenop zien net als de keizersnee en de eerste weken.
Maarja dat is allemaal maar kort he!
Ik ben 35, zou toch wel over een jaar willen beginnen dan! Of deze winter.
Man en ik hebben het er niet veel over. In zijn hart wil hij ook wel maar bovengenoemde bezwaren heeft hij ook.
Qua anticonceptie gebruiken we alleen condooms, de laatste tijd lijk ik wel steeds degene te zijn die zegt Uhm, zou je niet even wat pakken? Want NU zwanger worden zie ik nog niet zo zitten (jongste zit zelfs nog aan de borstvoeding).
We hebben ruimte, kinderen kunnen allemaal hun eigen kamer krijgen maar hebben dan geen kamer meer over.
Andere auto maar die komt er toch wel
Financieel kan het ook maargoed 2 kinderen is uiteraard goedkoper.
Straks wordt het een tweeling, drieling?!
Wat als het kindje echt niet gezond blijkt?
Waarom een onzekere factor toevoegen aan ons gezin?
We hebben eindelijk een beetje onze draai weer terug. Ik vind 2 kinderen al best druk.
Maar dat gevoel he! Ik zie ons helemaal voor me met 3 kleintjes. De zwangerschap zou ik enorm tegenop zien net als de keizersnee en de eerste weken.
Maarja dat is allemaal maar kort he!
Ik ben 35, zou toch wel over een jaar willen beginnen dan! Of deze winter.
Man en ik hebben het er niet veel over. In zijn hart wil hij ook wel maar bovengenoemde bezwaren heeft hij ook.
Qua anticonceptie gebruiken we alleen condooms, de laatste tijd lijk ik wel steeds degene te zijn die zegt Uhm, zou je niet even wat pakken? Want NU zwanger worden zie ik nog niet zo zitten (jongste zit zelfs nog aan de borstvoeding).
zondag 17 juni 2018 om 22:58
Ik heb beloofd het uit m’n hoofd te laten tot de jongste twee is. Die is nu vijf maanden. Maar gevoelsmatig? Ik zou er bijna meteen aan willen beginnen. Scheelt ook wel dat ik twee makkelijke zwangerschappen en bevallingen heb gehad.
Maar goed, eerst maar eens kijken of man überhaupt een derde wil. Ik weet dat als ik er heel erg om ga zeuren, hij wel overstag gaat. Maar zo wil ik het niet. Ik wil iemand die het met z’n volle gevoel en verstand ook met mij wil. Dus misschien blijven het er wel gewoon twee.
Maar goed, eerst maar eens kijken of man überhaupt een derde wil. Ik weet dat als ik er heel erg om ga zeuren, hij wel overstag gaat. Maar zo wil ik het niet. Ik wil iemand die het met z’n volle gevoel en verstand ook met mij wil. Dus misschien blijven het er wel gewoon twee.
dinsdag 26 juni 2018 om 21:22
Hier een dreumes en peuter en zwanger van nr 3.
Ik kijk echt uit naar dat kleintje. De verwondering op het gezicht van oudste als ik het nu heb over de baby in mijn buik is ook zo mooi! En later dan zo’n druk gezinnetje!
Maar ik kijk ook wel op tegen weer ‘terug naar af’ gaan wat betreft zelfstandigheid van de kinderen. En de combi van jaloerse dreumes met baby straks. Been there, dus ik weet wat te verwachten, maar het voelt nu al weer zo lang terug..
Ik kijk echt uit naar dat kleintje. De verwondering op het gezicht van oudste als ik het nu heb over de baby in mijn buik is ook zo mooi! En later dan zo’n druk gezinnetje!
Maar ik kijk ook wel op tegen weer ‘terug naar af’ gaan wat betreft zelfstandigheid van de kinderen. En de combi van jaloerse dreumes met baby straks. Been there, dus ik weet wat te verwachten, maar het voelt nu al weer zo lang terug..
woensdag 27 juni 2018 om 12:29
Hier zijn de kinderen weer wat relaxter en we gaan er gewoon voor na het verwijderen van mijn spiraal. Alle dingen waar ik bang voor ben geweest bij nr1 en 2 die nooit gebeurden. We volgen nu ons hart, heb er ook zin in.
A man is rich in proportion to the number of things he can afford to let alone.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in