Derde kindje

Anoniem_361269 dinsdag 26 december 2017 om 20:21

Hallo allemaal,

Ik weet het, ontelbaar veel topics zijn hierover en ik heb ze allemaal al gelezen. Advies kan niemand echt geven denk ik, ik
hoop op herkenbaarheid? Of even Mn verhaal kwijt.
6 maanden geleden moeder geworden van onze tweede zoon. De zwangerschap was klote. Eerste 5 maanden kotsmisselijk, daarna halve dagen werken, bekkeninstabiliteit etc. Ik heb gezworen: dit nooit meer. Bevalling: ging snel, goed te doen. Helaas toch totaalruptuur (viel mee vond ik maar wel operatief gehecht) en een blaas- en baarmoederverzakking. Dat gaat nu eigenlijk heel goed hoewel het allemaal even duurde met Mn lijf. Borstontsteking, baarmoederontsteking, spruw, we hebben het allemaal gehad. Maar ook: de liefste, mooiste en makkelijkste baby die er is! Vanaf zijn geboorte heb ik al het gevoel: ik wil 3 kinderen. Eerst nog op hormonen gegooid maar het gevoel wordt sterker. En nu zoonlief een aantal babyspullen al niet meer in gebruik heeft: ik kan er geen afstand van doen.
Manlief wil niet (maar zegt ook: ja voorlopig niet). Hij vindt 2 kinderen (oudste is nu 2,5) best pittig. Zijn tegenargumenten:
Ik ben een beroerde zwangere. Veel zorg komt dan op hem.
Financieel (hoewel ik denk dat dat best kan). Hij is bang dat onze jongens tekort te doen. Wil verre reizen met ze maken, op wintersport. Ik heb die behoefte minder.
Weer opnieuw beginnen, slaaptekort. Hij kijkt er vooral naar uit dat ze ouder zijn.
De jongens moeten tijdelijk een kamer delen.
Bang voor een ongezond kindje of een meerling.

Ik snap hem, echt. Maar het voelt gewoon nog niet af ofzo. Gaat dit over?
Ik ben bijna 35.Heb gezegd áls we een derde willen dan wil ik dat wel voor Mn 37e (zwanger zijn).
Vanwege tevee littekenweefsel zou het een keizersnede worden. Man ziet ook op tegen lang herstel.
Hij is praktisch. Ik wil Mn gevoel volgen. Maar ik ben ook gezegend met 2 gezonde jongens natuurlijk. Waarom kan ik dat niet genoeg vinden????

Nijntje* dinsdag 3 juli 2018 om 21:38

Is het zo zwartwit dat je die functie niet kan doen Laura, of vind je zelf dat je niet parttime hoort te werken bij zo’n functie? Als dat niet zo expliciet is aangegeven, zou ik proberen het los te laten. Of nou ja, zelfs als het wel zo expliciet is aangegeven, heb je nog recht op ouderschapsverlof. Ik zou me er echt niet door laten weerhouden.

Ik nam een nieuwe functie aan en werd zo ongeveer op mijn eerste werkdag zwanger. Moest dus na 3 maanden vertellen dat ik 3 maanden zwanger was

Anoniem_109047 dinsdag 3 juli 2018 om 21:47

EngeLiene schreef: ↑
01-07-2018 20:56
Vandaag is mijn jongste 1 geworden. Doet stiekem wel pijn, afscheid van t baby-zijn. Gisteren eindelijk eens een goed gesprek met man gehad. Hij snapt mijn gevoel maar is bang dat wat we hebben een onzekere factor aan toe te voegen. En hij zei: ik wil niet. Nu niet, hoe ik er over een jaar over denk weet ik niet.

Hoe transformeer jij dat in je hoofd naar 'op een kier'?

Anoniem_361269 dinsdag 3 juli 2018 om 22:05

redbulletje schreef: ↑
03-07-2018 21:47
Hoe transformeer jij dat in je hoofd naar 'op een kier'?

nu niet, hoe ik er over een jaar over denk weet ik niet

Het is maar net welk stukje je highlight he redbulletje

Nijntje* dinsdag 3 juli 2018 om 22:11

Pff waarom zoek je toch weer zo’n topic uit redbulletje?

Anoniem_109047 dinsdag 3 juli 2018 om 22:15

EngeLiene schreef: ↑
03-07-2018 22:05
nu niet, hoe ik er over een jaar over denk weet ik niet

Het is maar net welk stukje je highlight he redbulletje

Dat laatste klinkt naar mijn idee meer naar dan houdt ze in elk geval een jaar op met dr over zeuren.

Anoniem_370114 dinsdag 3 juli 2018 om 22:19

Ik twijfel ook heel erg. Man iets minder

Pittig jaar gehad, nu een bijna kleuter en een bijna peuter. De helft van de tijd denk ik... nog eentje. De andere helft van de tijd denk ik “no way!!!”

Maar het is vooral de kleine kindertijd die me tegenhoudt. En het feit dat het niet af voelt... pfft.

Anoniem_370114 dinsdag 3 juli 2018 om 22:20

Ik heb overigens prima zwangerschappen gehad. Vind er geen klap aan maar fysiek goed te doen. Bevalling minder leuk maar ook goed te doen, weinig kleerscheuren. Dus dat is t niet.

Anoniem_361269 dinsdag 3 juli 2018 om 22:23

redbulletje schreef: ↑
03-07-2018 22:15
Dat laatste klinkt naar mijn idee meer naar dan houdt ze in elk geval een jaar op met dr over zeuren.

Jouw idee wat betreft kinderen of wen kinderwens of een huwelijk hecht ik weinig waarde aan.
Als we het over reizen gaan hebben kun je nog eens een zinvolle bijdrage komen leveren

Nijntje* dinsdag 3 juli 2018 om 22:37

Mijn vriend zei na nr 2 ook dat ie t waarschijnlijk daarbij wilde houden. Ook een ‘nu niet’ en heeeeel misschien over een paar jaar. Een jaar later wilde hij zelf dat ik zo snel mogelijk stopte met anticonceptie en was mijn eigen idee van starten hem zelfs nog te laat.

Anoniem_667969d00e896 dinsdag 3 juli 2018 om 23:13

Nijntje* schreef: ↑
03-07-2018 21:38
Is het zo zwartwit dat je die functie niet kan doen Laura, of vind je zelf dat je niet parttime hoort te werken bij zo’n functie? Als dat niet zo expliciet is aangegeven, zou ik proberen het los te laten. Of nou ja, zelfs als het wel zo expliciet is aangegeven, heb je nog recht op ouderschapsverlof. Ik zou me er echt niet door laten weerhouden.

Ik nam een nieuwe functie aan en werd zo ongeveer op mijn eerste werkdag zwanger. Moest dus na 3 maanden vertellen dat ik 3 maanden zwanger was

Tuurlijk kan je ouderschapsverlof afdwingen. Maar het is een leidinggevende functie waarin je er echt vier dagen hoort te zijn (liefst vijf), tijdens kantoortijden en niet kan thuiswerken. Ik word straks echt weer snel van die functie gehaald wanneer ik drie dagen ga werken, dan hebben ze bij ons je dossier zo opgebouwd hoor

Dan zou ik zelf ook thuis niet kunnen genieten. Nu doe ik vooral uitvoerende taken en ben ik alleen verantwoordelijk voor mezelf. In die hogere functie ben je in je eentje verantwoordelijk voor een heel team.

Anoniem_44917 woensdag 4 juli 2018 om 06:29

EngeLiene schreef: ↑
01-07-2018 20:56
Vandaag is mijn jongste 1 geworden. Doet stiekem wel pijn, afscheid van t baby-zijn. Gisteren eindelijk eens een goed gesprek met man gehad. Hij snapt mijn gevoel maar is bang dat wat we hebben een onzekere factor aan toe te voegen. En hij zei: ik wil niet. Nu niet, hoe ik er over een jaar over denk weet ik niet.

Dat zou voor mij een reden zijn om de wens voorlopig los te laten. Een kind op de wereld zetten is een grote gebeurtenis: daar moet je het echt beiden over eens zijn. Dat vind ik in zijn algemeenheid bij grote gebeurtenissen/beslissingen in een relatie. Er speelt ook een gunfactor mee: je gunt je partner vaak iets als je weet dat hij/zij het graag wil. Als je man nu nee zegt, impliceert dat dat het in dit geval groter/ingrijpender is dan de gunfactor.

Je man kan van mening veranderen over een paar jaar, maar dat weet je nu niet.

Anoniem_371963 woensdag 4 juli 2018 om 07:17

COtweepuntnul schreef: ↑
03-07-2018 22:19
Ik twijfel ook heel erg. Man iets minder

Pittig jaar gehad, nu een bijna kleuter en een bijna peuter. De helft van de tijd denk ik... nog eentje. De andere helft van de tijd denk ik “no way!!!”

Maar het is vooral de kleine kindertijd die me tegenhoudt. En het feit dat het niet af voelt... pfft.

Ik ken een paar vrouwen voor wie het niet af voelde. De man wilde niet, dus kwamen er niet nog meer kinderen. Uiteindelijk toen de jongste een jaar of 4/5 was waren al deze vrouwen blij dat ze niet nog meer kinderen hadden gekregen.

Het is toch vaak een kwestie van op hol slaande hormonen, terwijl pas later blijkt dat kinderen ook wel een hoop energie, tijd en geld kosten. Dat is niet erg, maar of 4 dan per se leuker is dan 3 en 3 gezelliger dan 2? Denk het toch echt niet.

Nijntje* woensdag 4 juli 2018 om 07:36

Omdat jij er toevallig een paar kent, geldt dat toch niet voor iedereen?
En trek je het dan ook door naar “2 is niet gezelliger dan 1”?

Ik snap dat sowieso niet echt, dat later dan blijkt dat kinderen toch wel een hoop energie, tijd en geld kosten. Komen jouw kennissen daar dan echt pad zoveel later achter?!
Dat weet je toch juist al heel goed als je de tropenjaren van 2 kinderen al hebt gehad en besluit wel of niet voor die derde te gaan?

Nijntje* woensdag 4 juli 2018 om 07:39

Btw ter compensatie zal ik even mijn kennissenkring inbrengen: 3 gezinnen met 3 kinderen en 2 met 4 kinderen.
Allemaal vinden ze het wél gezellig(er) en helemaal niet bijster veel meer energie kosten.
En 1 vriendin met 2 kinderen en wel een kinderwens voor nr 3, maar die is er dus nooit gekomen vanwege man. Nee hoor, die voelt niet wat jouw vriendinnen voelen. Ze zou het nog altijd dolgraag willen.

Anoniem_109047 woensdag 4 juli 2018 om 07:49

Nijntje* schreef: ↑
04-07-2018 07:36
Omdat jij er toevallig een paar kent, geldt dat toch niet voor iedereen?
En trek je het dan ook door naar “2 is niet gezelliger dan 1”?

Ik snap dat sowieso niet echt, dat later dan blijkt dat kinderen toch wel een hoop energie, tijd en geld kosten. Komen jouw kennissen daar dan echt pad zoveel later achter?!
Dat weet je toch juist al heel goed als je de tropenjaren van 2 kinderen al hebt gehad en besluit wel of niet voor die derde te gaan?

Je ziet hier anders regelmatig moeders posten die zich verkeken hebben op wat pubers kosten. Qua voedsel, qua kleding, qua sportclubs en wat er dan allemaal voor school nog moet. En je kan wel hopen dat alle drie je kids goedkoop op voetbal willen, maar de kans is groter dat je naar drie verschillende sporten met ze moet. Met twee kun je als ouders nog splitsen, pa mee naar de voetbal, ma naar de manege, maar dan valt nummer 3 buiten de boot die wedstrijd zwemt.

Anoniem_371963 woensdag 4 juli 2018 om 07:52

Nijntje* schreef: ↑
04-07-2018 07:36
Omdat jij er toevallig een paar kent, geldt dat toch niet voor iedereen?
En trek je het dan ook door naar “2 is niet gezelliger dan 1”?

Ik snap dat sowieso niet echt, dat later dan blijkt dat kinderen toch wel een hoop energie, tijd en geld kosten. Komen jouw kennissen daar dan echt pad zoveel later achter?!
Dat weet je toch juist al heel goed als je de tropenjaren van 2 kinderen al hebt gehad en besluit wel of niet voor die derde te gaan?

Een broer of zus hebben vind ik wel meerwaarde hebben boven enig kind zijn ja. Bij gezinnen met 3+ kinderen zie ik dan juist veel ellende. Een van de ouders krijgt een burn- out, waardoor de ander er ook aan onderdoor gaat. Banen worden opgegeven, want het valt niet meer te combineren. De kinderen blijken toch een of meerdere aandoening te hebben en daar staan dan zo 3-6 extra afspreken per week voor in de agenda naast alle gewone dingen die gedaan moeten worden op een dag.

En nee, het leven van kinderen stopt niet na de tropenjaren. Voor veel ouders begint het juist pas daarna duur en druk te worden.

Het zijn trouwens niet mijn vriendinnen waar ik het over heb, maar juist vrouwen van een generatie boven mij (jaar of 50-70), die achteraf zeggen dat ze zo blij zijn dat ze niet doldwaas hun hormonen achterna zijn gegaan. Die nuchterheid van mannen is in sommige gevallen iets waar je van kan leren ipv erover heen te denderen, omdat jij nu eenmaal iets 'voelt'. Neem je man serieus, want ook zijn 'gevoel' komt niet uit het niets.

Nijntje* woensdag 4 juli 2018 om 08:13

redbulletje schreef: ↑
04-07-2018 07:49
Je ziet hier anders regelmatig moeders posten die zich verkeken hebben op wat pubers kosten. Qua voedsel, qua kleding, qua sportclubs en wat er dan allemaal voor school nog moet. En je kan wel hopen dat alle drie je kids goedkoop op voetbal willen, maar de kans is groter dat je naar drie verschillende sporten met ze moet. Met twee kun je als ouders nog splitsen, pa mee naar de voetbal, ma naar de manege, maar dan valt nummer 3 buiten de boot die wedstrijd zwemt.

Tuurlijk zijn die topics er wel maar dat is toch niet representatief? Mensen die tevreden zijn met hun gezin of bij wie het net zo licht/zwaar/ goedkoop/duur is als verwacht, gaan daar geen topic over starten.

Ik geloof best dat die mensen er zat zijn hoor, maar ik vind het wel moeilijk te begrijpen en denk dus niet dat het merendeel van de mensen met een gezin van 3 of meer er zo in staat. Dat het druk is en er ook compromissen worden gemaakt denk ik ook, maar dat je dat nooit van te voren hebt bedacht vind ik dus lastig te begrijpen.

Anoniem_361269 woensdag 4 juli 2018 om 08:22

Tja, ik wil er geen 20 he, ik wil er drie.
Ik kom zelf uit een gezin van 3 en ben voor mijn gevoel nooit iets tekort gekomen. En ja wij zaten alledrie op verschillende sporten en onze ouders kwamen gewoon kijken. De gezinnen uit mijn omgeving met 3 hebben het ook prima.
Gek dat je vaak je wens voor een derde moet verdedigen en die voor een tweede veel normaler lijkt te zijn.
Anyway, uiteraard moet mijn man het ook willen. En nee kan niet in de toekomst kijken. Maar dat kan niemand. Zijn wens kan veranderen, die van mij ook.
Maar voor nu is die wens er van mijn kant wel en van zijn kant niet.
Hij wil zich niet laten steriliseren en de babyspullen nog even bewaren. Dat geeft mij het gevoel dat die nee niet per se definitief is. Het zou voor mij makkelijker zijn als dat wel zo was hoor

Anoniem_109047 woensdag 4 juli 2018 om 08:30

Nijntje* schreef: ↑
04-07-2018 08:13
Tuurlijk zijn die topics er wel maar dat is toch niet representatief? Mensen die tevreden zijn met hun gezin of bij wie het net zo licht/zwaar/ goedkoop/duur is als verwacht, gaan daar geen topic over starten.

Ik geloof best dat die mensen er zat zijn hoor, maar ik vind het wel moeilijk te begrijpen en denk dus niet dat het merendeel van de mensen met een gezin van 3 of meer er zo in staat. Dat het druk is en er ook compromissen worden gemaakt denk ik ook, maar dat je dat nooit van te voren hebt bedacht vind ik dus lastig te begrijpen.

Het is meer de hormonale verzamelwoede van de vrouw die leidt tot zoveel kinderen dan dat ze er over nadenkt wat ze die kinderen invidivueel te bieden heeft.

Anoniem_300033 woensdag 4 juli 2018 om 09:29

Ikigai schreef: ↑
04-07-2018 07:17
Ik ken een paar vrouwen voor wie het niet af voelde. De man wilde niet, dus kwamen er niet nog meer kinderen. Uiteindelijk toen de jongste een jaar of 4/5 was waren al deze vrouwen blij dat ze niet nog meer kinderen hadden gekregen.

Het is toch vaak een kwestie van op hol slaande hormonen, terwijl pas later blijkt dat kinderen ook wel een hoop energie, tijd en geld kosten. Dat is niet erg, maar of 4 dan per se leuker is dan 3 en 3 gezelliger dan 2? Denk het toch echt niet.

Ik denk dat dat ook een stukje psychologie is, dat je gemaakte keuzes altijd goedpraat, want wat heb je eraan om in spijt te blijven hangen, dan kan je beter kijken naar het positieve.

A man is rich in proportion to the number of things he can afford to let alone.

Anoniem_300033 woensdag 4 juli 2018 om 09:32

redbulletje schreef: ↑
04-07-2018 07:49
Je ziet hier anders regelmatig moeders posten die zich verkeken hebben op wat pubers kosten. Qua voedsel, qua kleding, qua sportclubs en wat er dan allemaal voor school nog moet. En je kan wel hopen dat alle drie je kids goedkoop op voetbal willen, maar de kans is groter dat je naar drie verschillende sporten met ze moet. Met twee kun je als ouders nog splitsen, pa mee naar de voetbal, ma naar de manege, maar dan valt nummer 3 buiten de boot die wedstrijd zwemt.

Zoveel verschilt dat niet tussen 2 en 3, 1 kind wel natuurlijk maar heel veel ouders zijn al niet samen thuis in het weekend dus dan kunnen 2 kinderen ook niet naar verschillende locaties. Er zijn zat mensen die 3 kinderen gewoon kunnen betalen hoor en makkelijk ook.

A man is rich in proportion to the number of things he can afford to let alone.

Anoniem_300033 woensdag 4 juli 2018 om 09:33

redbulletje schreef: ↑
04-07-2018 08:30
Het is meer de hormonale verzamelwoede van de vrouw die leidt tot zoveel kinderen dan dat ze er over nadenkt wat ze die kinderen invidivueel te bieden heeft.

Wat zou je 3 kinderen dan niet individueel kunnen bieden als ouders volgens jou?

A man is rich in proportion to the number of things he can afford to let alone.

Anoniem_370114 woensdag 4 juli 2018 om 12:01

redbulletje schreef: ↑
04-07-2018 08:30
Het is meer de hormonale verzamelwoede van de vrouw die leidt tot zoveel kinderen dan dat ze er over nadenkt wat ze die kinderen invidivueel te bieden heeft.

Mijn man wilde er ook altijd drie. Het is heus niet alleen de vrouw.

Hij heeft alleen geen zin meer in die babytijd voorlopig.

Eze woensdag 4 juli 2018 om 13:58

Dames, negeer Redbulletje nou gewoon. Die hangende langspeelplaat gaat echt niet ineens iets anders beweren dan eeuwig dezelfde uitgekookte riedel.

Twee kinderen is anders dan drie. Het ene is niet beter dan het andere, maar het is wel echt anders. En als in een relatie de ene partner twee kinderen wil en de andere drie dan is dat lastig, want het is een verschil in wensen met een grote impact.
Toen wij in dezelfde situatie zaten, hebben we het er uitgebreid over gehad wat we wel en niet wilden en waar we over twijfelden. Dat hielp om voor onszelf goed op een rijtje te zetten wat we wilden, maar vooral ook om elkaar te begrijpen.

Anoniem_371963 woensdag 4 juli 2018 om 14:42

Als de ene twee kinderen wil en de ander drie, dan is dat helemaal niet lastig. Dan worden het er dus twee. Het idee dat je je partner een kind opdringt staat zo ver van me af. Ik vind dat echt heel kwalijk. Snap ook niet dat je daar dan toch uiteindelijk in meegaat.

Actieve topics