Derde kindje

Anoniem_361269 dinsdag 26 december 2017 om 20:21

Hallo allemaal,

Ik weet het, ontelbaar veel topics zijn hierover en ik heb ze allemaal al gelezen. Advies kan niemand echt geven denk ik, ik
hoop op herkenbaarheid? Of even Mn verhaal kwijt.
6 maanden geleden moeder geworden van onze tweede zoon. De zwangerschap was klote. Eerste 5 maanden kotsmisselijk, daarna halve dagen werken, bekkeninstabiliteit etc. Ik heb gezworen: dit nooit meer. Bevalling: ging snel, goed te doen. Helaas toch totaalruptuur (viel mee vond ik maar wel operatief gehecht) en een blaas- en baarmoederverzakking. Dat gaat nu eigenlijk heel goed hoewel het allemaal even duurde met Mn lijf. Borstontsteking, baarmoederontsteking, spruw, we hebben het allemaal gehad. Maar ook: de liefste, mooiste en makkelijkste baby die er is! Vanaf zijn geboorte heb ik al het gevoel: ik wil 3 kinderen. Eerst nog op hormonen gegooid maar het gevoel wordt sterker. En nu zoonlief een aantal babyspullen al niet meer in gebruik heeft: ik kan er geen afstand van doen.
Manlief wil niet (maar zegt ook: ja voorlopig niet). Hij vindt 2 kinderen (oudste is nu 2,5) best pittig. Zijn tegenargumenten:
Ik ben een beroerde zwangere. Veel zorg komt dan op hem.
Financieel (hoewel ik denk dat dat best kan). Hij is bang dat onze jongens tekort te doen. Wil verre reizen met ze maken, op wintersport. Ik heb die behoefte minder.
Weer opnieuw beginnen, slaaptekort. Hij kijkt er vooral naar uit dat ze ouder zijn.
De jongens moeten tijdelijk een kamer delen.
Bang voor een ongezond kindje of een meerling.

Ik snap hem, echt. Maar het voelt gewoon nog niet af ofzo. Gaat dit over?
Ik ben bijna 35.Heb gezegd áls we een derde willen dan wil ik dat wel voor Mn 37e (zwanger zijn).
Vanwege tevee littekenweefsel zou het een keizersnede worden. Man ziet ook op tegen lang herstel.
Hij is praktisch. Ik wil Mn gevoel volgen. Maar ik ben ook gezegend met 2 gezonde jongens natuurlijk. Waarom kan ik dat niet genoeg vinden????

Anoniem_370075 donderdag 7 maart 2019 om 15:24

Eze schreef: ↑
07-03-2019 12:50
Oh, en wat betreft ‘moet de oudste niet teveel inleveren’: bij ons is het eerder de middelste die we in de gaten moeten houden. Dat is deels een karakterkwestie, deels praktisch: als je kinderen opsplitst om iets te gaan doen, komt de middelste al snel in een duo mee de oudste of de jongste terecht. Wij letten er dus echt op dat we ook regelmatig iets met hem alleen doen.
Dat is geen enkel probleem, trouwens, maar bij ons is de oudste dus niet degene die wat dat betreft de meeste aandacht behoeft.

Ah, logisch ja! Duo oudste + jongste is dan dus wat lastiger en meer 2 individuen?

Wij waren met 4 meiden thuis en eerlijk gezegd herinner ik me niet heel veel 1 op 1 tijd met een van mijn ouders, maar ook niet het gevoel dat ik dat gemist heb oid. Is dat iets van nu, of zouden mijn ouders dat gewoon niet gedaan hebben?

Bij nader inzien realiseer ik me dat mijn moeder vaak met mij mee ging toen ik aan zwemmen deed. Dan bleef de rest op zo'n moment dus bij mijn vader thuis. Kan ik me ook niet goed herinneren eigenlijk.

Anoniem_382405 donderdag 7 maart 2019 om 15:40

threebee schreef: ↑
07-03-2019 14:05
Je schrijft eerder dat jullie een derde overwogen hebben en besloten hebben het niet te doen. Waar kwam die overweging vandaan dan want ik heb niet het idee dat jij zelf veel oren hebt naar en derde, of was dat je man?

Nee, allebei niet echt, maar je denkt er toch even over na voordat je besluit je te laten steriliseren, dat is nogal een stap (vinden wij). Maar het was vrij snel duidelijk. Het is een bepaald gevoel, dat je weet dat je gezin compleet is. Heel mooi vind ik dat.

Je hoort nog wel verhalen van vrouwen die na de tweede ineens toch drang voelen naar een derde, terwijl ze dat niet hadden zien aankomen, maar dat is dus niet gebeurd (gelukkig).

Eze donderdag 7 maart 2019 om 15:44

Morgenstond_ schreef: ↑
07-03-2019 15:24
Ah, logisch ja! Duo oudste + jongste is dan dus wat lastiger en meer 2 individuen?

Wij waren met 4 meiden thuis en eerlijk gezegd herinner ik me niet heel veel 1 op 1 tijd met een van mijn ouders, maar ook niet het gevoel dat ik dat gemist heb oid. Is dat iets van nu, of zouden mijn ouders dat gewoon niet gedaan hebben?

Bij nader inzien realiseer ik me dat mijn moeder vaak met mij mee ging toen ik aan zwemmen deed. Dan bleef de rest op zo'n moment dus bij mijn vader thuis. Kan ik me ook niet goed herinneren eigenlijk.

Duo jongste en oudste doen we dus expres wel zo nu en dan, maar dat is dan ook echt een bewuste keuze. Als je ‘spontaan’ opsplitst is het toch eerder omdat je met de oudste twee naar een film gaat waar de jongste de ondertiteling nog niet kan lezen of naar een klimbos waar hij de boom nog niet in kan of ... , of juist met de jongste twee naar een binnenspeeltuin die de oudste te kinderachtig vindt, en ga zo maar door.

Anoniem_377198 donderdag 7 maart 2019 om 16:16

Het lijkt me wel lastig een activiteit te vinden die voor 3 leeftijden leuk is. Hoewel een dierentuin, zwembad etc altijd leuk is natuurlijk. Merk dat het nu makkelijker wordt om iets te doen waar ze allebei iets aan hebben, ze schelen ook maar 2 jaar natuurlijk. Maarja, wij waren vroeger ook met 3 thuis en ook ik herinner me dat niet als probleem. Soms doen we weleens te moeilijk heb ik het idee

Anoniem_370075 donderdag 7 maart 2019 om 17:29

Sofietje, ik denk dat we nu ook zoveel willen voor onze kinderen. Veel leuke dingen doen dus. Maar voor een kind is gewoon samen thuis zijn misschien wel net zo leuk als naar de dierentuin. Ik herinner me een artikel waarin stond dat kinderen later vooral de 'gewone' uitjes herinneren, zoals samen boodschappen doen. Dat zijn momenten waarop de ouder vaak meer/volledige aandacht heeft voor het kind. Bij een groot uitje zijn er verwachtingen en meer stress.

Een standaard pyjamaochtend bijvoorbeeld op zondagochtend, waarbij beide ouders hun telefoon wegleggen lijkt me daarin misschien wel leuker dan ergens naar toe gaan. Voor kleine kinderen in ieder geval wel.

Anoniem_667969d00e896 donderdag 7 maart 2019 om 17:31

Hier vermoed ik dat áls man het al zou willen, dat het pas zou zijn als de oudste (nu bijna 3) naar de basisschool gaat. De jongste is 14 maanden. Ze zijn wel heel dol op elkaar.

Ik laat het zelf ook een beetje afhangen van hoe de oudste zich ontwikkelt. Hij heeft een taal- en ontwikkelingsachterstand, en heeft nu logopedie, fysiotherapie en gaat naar een speciale psz. Het gaat echt super goed nu. Er komen heel veel woordjes bij en hij is eindelijk begonnen met zinnetjes maken.

Maar stel nu dat hij naar het speciaal onderwijs moet waarvoor we hem ver moeten halen en brengen, dan denk ik niet dat een derde in ons leven gaat passen.

Anoniem_364614 donderdag 7 maart 2019 om 19:57

Sofietje1983 schreef: ↑
07-03-2019 16:16
Het lijkt me wel lastig een activiteit te vinden die voor 3 leeftijden leuk is. Hoewel een dierentuin, zwembad etc altijd leuk is natuurlijk. Merk dat het nu makkelijker wordt om iets te doen waar ze allebei iets aan hebben, ze schelen ook maar 2 jaar natuurlijk. Maarja, wij waren vroeger ook met 3 thuis en ook ik herinner me dat niet als probleem. Soms doen we weleens te moeilijk heb ik het idee

Ik zou het voor de kinderen ook niet zo'n probleem vinden als ze een activiteit moeten doen die wat minder bij de leeftijd past. Uiteindelijk doe je ook niet wekelijks dat soort uitjes en zul je in de praktijk ook regelmatig opsplitsen als je wel bijvoorbeeld naar de bioscoop wilt. Bij mij zou dit meer een dingetje voor mezelf zijn. Ga je eens met z'n allen naar een museum dat leuk is voor de jongste (zeg maar wat), loopt die oudste continu te zeuren dat het zo saai is. Dat lijkt me zelf dan weer zo vermoeiend en niet leuk ook.

Die van mij schelen ook twee jaar en qua activiteiten vinden ze idd bijna altijd hetzelfde leuk. Ideaal vind ik dat, nog fijner dan ik van tevoren had gedacht eigenlijk. Geeft voor jezelf ook rust.

Anoniem_364614 donderdag 7 maart 2019 om 19:59

Morgenstond_ schreef: ↑
07-03-2019 17:29
Sofietje, ik denk dat we nu ook zoveel willen voor onze kinderen. Veel leuke dingen doen dus. Maar voor een kind is gewoon samen thuis zijn misschien wel net zo leuk als naar de dierentuin. Ik herinner me een artikel waarin stond dat kinderen later vooral de 'gewone' uitjes herinneren, zoals samen boodschappen doen. Dat zijn momenten waarop de ouder vaak meer/volledige aandacht heeft voor het kind. Bij een groot uitje zijn er verwachtingen en meer stress.

Een standaard pyjamaochtend bijvoorbeeld op zondagochtend, waarbij beide ouders hun telefoon wegleggen lijkt me daarin misschien wel leuker dan ergens naar toe gaan. Voor kleine kinderen in ieder geval wel.

Dat is inderdaad wel helemaal hoe wij ons gezinsleven vormgeven ja. Zoveel mogelijk tijd en aandacht voor elkaar proberen te hebben en ook genieten van de kleine dingen samen. Vooral niet te veel willen eigenlijk, dan blijft er tijd over om zonder verwachtingen en stress lekker samen te zijn.

Anoniem_364614 donderdag 7 maart 2019 om 20:07

LauraRoar schreef: ↑
07-03-2019 17:31
Hier vermoed ik dat áls man het al zou willen, dat het pas zou zijn als de oudste (nu bijna 3) naar de basisschool gaat. De jongste is 14 maanden. Ze zijn wel heel dol op elkaar.

Ik laat het zelf ook een beetje afhangen van hoe de oudste zich ontwikkelt. Hij heeft een taal- en ontwikkelingsachterstand, en heeft nu logopedie, fysiotherapie en gaat naar een speciale psz. Het gaat echt super goed nu. Er komen heel veel woordjes bij en hij is eindelijk begonnen met zinnetjes maken.

Maar stel nu dat hij naar het speciaal onderwijs moet waarvoor we hem ver moeten halen en brengen, dan denk ik niet dat een derde in ons leven gaat passen.

Hier is het pas een optie als de jongste naar school gaat hihi. Snap het trouwens heel goed wat je schrijft over je zoon. Je kunt het nog zo graag willen maar het moet natuurlijk wel in je leven passen. Als je hem naar een school moet brengen die een stuk verder is, wordt het wel een stuk lastiger combineren (op een enigszins relaxed manier) ja.

Bij mijn dochter in de klas zit een jongetje van 4 dat ook nog broertjes heeft van 5 en 6. Zulke schatjes die 3 samen, en lijkt me (achteraf) echt ideaal maar op het moment dat ze alle drie nog klein waren, mijn god, bikkels die ouders dat ze dat aangedurfd hebben!

Anoniem_377198 donderdag 7 maart 2019 om 20:20

Haha ja ik had ook een keer een meisje in de klas, en haar zusjes zaten 1 en 2 klassen lager. Op een gegeven moment bleef de oudste zitten en kwam bij de middelste in de klas. Die meiden scheelden allemaal maar een jaar. Pfff daar moet ik dan weer niet aan denken hoor!

Anoniem_364614 donderdag 7 maart 2019 om 20:22

Sofietje1983 schreef: ↑
07-03-2019 20:20
Haha ja ik had ook een keer een meisje in de klas, en haar zusjes zaten 1 en 2 klassen lager. Op een gegeven moment bleef de oudste zitten en kwam bij de middelste in de klas. Die meiden scheelden allemaal maar een jaar. Pfff daar moet ik dan weer niet aan denken hoor!

3 meiden lijkt me wel verschrikkelijk ja

Anoniem_364614 donderdag 7 maart 2019 om 20:23

3 zo dicht op elkaar moet ik op zich ook niet aan denken hoor haha. Maar het lost wel een hoop van de 'problemen' op waar wij het over hebben!

Anoniem_377198 donderdag 7 maart 2019 om 20:24

Haha. Wij waren ook met drie meiden thuis. Arme vader. Onze hond was dan ook altijd een reutje

Maar risico op drie meiden loop ik in elk geval niet (niet te hard zeggen, straks krijg je een drieling

)

Anoniem_377198 donderdag 7 maart 2019 om 20:26

raffa schreef: ↑
07-03-2019 20:23
3 zo dicht op elkaar moet ik op zich ook niet aan denken hoor haha. Maar het lost wel een hoop van de 'problemen' op waar wij het over hebben!

Ja zeker. Als ze iets ouder zijn is het wel echt praktisch.

nicole123 donderdag 7 maart 2019 om 20:33

Morgenstond_ schreef: ↑
07-03-2019 11:57
Ik vraag me inmiddels af of er ook mannen zijn die juist wel een derde willen, waar de vrouw het dan niet wil. Ook in mijn omgeving hoor ik het alleen zo dat de vrouw wel een derde wil, en de man (absoluut) niet.

Ja, hier. Mijn man wilde heel graag een derde, ik had twee ook helemaal prima gevonden.

nicole123 donderdag 7 maart 2019 om 20:46

Eze schreef: ↑
07-03-2019 12:50
Oh, en wat betreft ‘moet de oudste niet teveel inleveren’: bij ons is het eerder de middelste die we in de gaten moeten houden. Dat is deels een karakterkwestie, deels praktisch: als je kinderen opsplitst om iets te gaan doen, komt de middelste al snel in een duo mee de oudste of de jongste terecht. Wij letten er dus echt op dat we ook regelmatig iets met hem alleen doen.
Dat is geen enkel probleem, trouwens, maar bij ons is de oudste dus niet degene die wat dat betreft de meeste aandacht behoeft.

Dat herken ik wel ja. Ik wil(de) bijv met al onze kinderen als ze peuter/kleuter zijn regelmatig 1 op 1 naar het zwembad. Als gezellige activiteit en om alvast wat watervrij te worden voor het op zwemles gaan. Met de oudste was dat makkelijk, dan ging ik op zaterdagochtend en bleef mijn man thuis met de baby. De derde was er toen nog niet. Met de jongste zal het ook makkelijk zijn: daarmee kan ik op een doordeweekse dag als de andere twee op school zitten. Maar met de middelste is het ingewikkelder, want broer heeft nu zwemles op zaterdagochtend, waardoor die dag nog met haar weggaan lastig is (en tijdens de zwemles kan niet, want waar laat je de baby dan?). Ik ben van plan om op vrijdagen met de middelste te gaan (de kleuters hebben hier vrij op vrijdagen), maar dan moet ik wel oppas regelen voor de baby want in mijn eentje met een baby en kleuter zwemmen vind ik niet handig en veilig.

Tegelijk is het ook maar net hoe je het inricht en zelf ervaart. Een vriendin van mij is de middelste van 5 kinderen en vond juist dat ze altijd mazzel had. Als de groten iets mochten of ergens heen gingen dan mocht zij mee en als de kleinsten ergens heen gingen dan mocht ze ook mee. Ze had natuurlijk ook kunnen zeuren dat het altijd óf aan de moeilijke kant was voor haar óf eigenlijk al wat kinderachtig, maar in haar perspectief was het glas blijkbaar halfvol.

nicole123 donderdag 7 maart 2019 om 20:57

Morgenstond_ schreef: ↑
07-03-2019 09:39
Tegelijkertijd is het misschien lastig omdat je ooit het standpunt hebt ingenomen dat een derde kindje wilde en dat (toen) ook echt wilde, maar als je partner dan twijfelt, dan versterkt dat misschien de wens, of geeft het ook minder ruimte om te twijfelen. Want als je zelf gaat twijfelen, wil man misschien wel helemaal niet meer. Klinkt het een beetje logisch wat ik schrijf? Eigenlijk bedoel ik dat je (wie dan ook) jezelf weinig ruimte geeft om 2 kinderen écht oké te vinden als je eenmaal de wens voor een 3e hebt uitgesproken.

Dit herken ik helemaal, maar dan vanaf de andere kant. Ik ben een tijdje bang geweest dat als ik de derde zou benoemen als een reële optie dat ik dan niet meer terug zou kunnen, dat mijn man zou denken dat ik ‘om’ was. Op een gegeven moment ben ik het wel gaan benoemen, maar dan altijd met de disclaimer erbij dat het helemaal niet zeker was dat ik een derde zou willen en zeker nu nog niet. Als mijn man geen derde had gewild of flink getwijfeld had weet ik niet of ik dan juist bevestigd was in mijn idee dat twee ook prima is of dat ik juist dan was gaan twijfelen aan en verlangen naar een derde.

Anoniem_377198 donderdag 7 maart 2019 om 20:57

Het is wel gek eigenlijk, bij de tweede heb ik me totaal niet druk gemaakt om die dingen. Het was ook veel logischer dat die zou komen.

Anoniem_381257 donderdag 7 maart 2019 om 20:58

Hier zwanger van de derde, oudste is deze week begonnen op de basisschool en de jongste wordt 2 rond de periode dat de baby geboren wordt.

De babyperiode is hier echt niet favoriet, jongste sliep pas met 1,5 door en was een enorme huilbaby. De baby moet straks steeds mee naar school die niet op loopafstand is en fietsen gaat niet met een baby, kleuter en peuter. Parkeren is een drama op school dus dat wordt zeker geen makkelijke periode.

Maar wat kijken we enorm uit naar deze nieuwe persoon in ons leven, een nieuwe persoonlijkheid.

Anoniem_364614 donderdag 7 maart 2019 om 21:36

Sofietje1983 schreef: ↑
07-03-2019 20:24
Haha. Wij waren ook met drie meiden thuis. Arme vader. Onze hond was dan ook altijd een reutje
Maar risico op drie meiden loop ik in elk geval niet (niet te hard zeggen, straks krijg je een drieling )

haha stel je voor, een meisjesdrieling!! Bij mij is het risico al iets groter want met een meisjestweeling zit ik al aan de drie meisjes..

Anoniem_667969d00e896 donderdag 7 maart 2019 om 23:01

raffa schreef: ↑
07-03-2019 20:07
Hier is het pas een optie als de jongste naar school gaat hihi. Snap het trouwens heel goed wat je schrijft over je zoon. Je kunt het nog zo graag willen maar het moet natuurlijk wel in je leven passen. Als je hem naar een school moet brengen die een stuk verder is, wordt het wel een stuk lastiger combineren (op een enigszins relaxed manier) ja.

Precies. En stel dat ze allebei naar een andere school gaan straks en er is óók nog een baby bij, dan wordt het wel heel ingewikkeld allemaal. Dus het is voor mij ook nog open. Gevoelsmatig zou ik er morgen voor kunnen gaan (mits man ook wil), maar verstandelijk wil ik sowieso afwachten of we het in ons leven kunnen passen zonder dat we doordraaien

Java zaterdag 9 maart 2019 om 03:52

threebee schreef: ↑
07-03-2019 20:58
De baby moet straks steeds mee naar school die niet op loopafstand is en fietsen gaat niet met een baby, kleuter en peuter.

Wel met een fietskar waar een maxi cosi en een peuter in passen. Of een bakfiets. Het grootste probleem lijken mij de slaapjes van de baby die steeds onderbroken worden. Je ontkomt er dan bijna niet aan om de baby even alleen thuis te laten terwijl je de anderen ophaalt.

Java zaterdag 9 maart 2019 om 04:01

LauraRoar schreef: ↑
07-03-2019 23:01
Precies. En stel dat ze allebei naar een andere school gaan straks en er is óók nog een baby bij, dan wordt het wel heel ingewikkeld allemaal. Dus het is voor mij ook nog open. Gevoelsmatig zou ik er morgen voor kunnen gaan (mits man ook wil), maar verstandelijk wil ik sowieso afwachten of we het in ons leven kunnen passen zonder dat we doordraaien

Heel verstandig. Bij ons bleken twee kinderen bewerkelijk genoeg, waardoor we hebben afgezien van een derde. Achteraf heel blij met die beslissing, want een evenwichtig gezin van 4 personen blijkt ontzettend veel voordelen te hebben.

Nijntje* zaterdag 9 maart 2019 om 05:51

Java schreef: ↑
09-03-2019 03:52
Wel met een fietskar waar een maxi cosi en een peuter in passen. Of een bakfiets. Het grootste probleem lijken mij de slaapjes van de baby die steeds onderbroken worden. Je ontkomt er dan bijna niet aan om de baby even alleen thuis te laten terwijl je de anderen ophaalt.

Baby gaat hier gewoon mee tijdens slaapjes. Is daar zo aan gewend dat ze gewoon door slaapt. Sterker nog, ze slaapt stukken beter in herrie dan in stilte. Met twee oudere broers (2&3) is het hier immers nooit stil als zij in de box ligt.
Nou is ze nog jong en kan er nog vanalles veranderen. Maar ik weet dat het bij nummer 2 ook heel lang mogelijk is geweest om hem zijn slaapjes in de wagen te laten doen. Misschien ook afhankelijk van hoe moeilijk je het jezelf maakt, want ik heb me dus nooit laten teen houden door het idee dat ik niks kan ondernemen als de jongste slaapt (maar waarschijnlijk ook een flinke dosis mazzel met makkelijk slapende kinderen).
Baby alleen thuis laten is voor mij in elk geval geen optie.

Anoniem_381257 zaterdag 9 maart 2019 om 08:41

Java schreef: ↑
09-03-2019 03:52
Wel met een fietskar waar een maxi cosi en een peuter in passen. Of een bakfiets. Het grootste probleem lijken mij de slaapjes van de baby die steeds onderbroken worden. Je ontkomt er dan bijna niet aan om de baby even alleen thuis te laten terwijl je de anderen ophaalt.

Ik heb een bakfiets en een Yep stoeltje achterop maar als de maxicosi in de bak zit past er geen kindje bij in de bak. Dus met 2 kon dat goed, met 3 niet meer.

Actieve topics