Derde kindje

26-12-2017 20:21 1400 berichten
Hallo allemaal,

Ik weet het, ontelbaar veel topics zijn hierover en ik heb ze allemaal al gelezen. Advies kan niemand echt geven denk ik, ik
hoop op herkenbaarheid? Of even Mn verhaal kwijt.
6 maanden geleden moeder geworden van onze tweede zoon. De zwangerschap was klote. Eerste 5 maanden kotsmisselijk, daarna halve dagen werken, bekkeninstabiliteit etc. Ik heb gezworen: dit nooit meer. Bevalling: ging snel, goed te doen. Helaas toch totaalruptuur (viel mee vond ik maar wel operatief gehecht) en een blaas- en baarmoederverzakking. Dat gaat nu eigenlijk heel goed hoewel het allemaal even duurde met Mn lijf. Borstontsteking, baarmoederontsteking, spruw, we hebben het allemaal gehad. Maar ook: de liefste, mooiste en makkelijkste baby die er is! Vanaf zijn geboorte heb ik al het gevoel: ik wil 3 kinderen. Eerst nog op hormonen gegooid maar het gevoel wordt sterker. En nu zoonlief een aantal babyspullen al niet meer in gebruik heeft: ik kan er geen afstand van doen.
Manlief wil niet (maar zegt ook: ja voorlopig niet). Hij vindt 2 kinderen (oudste is nu 2,5) best pittig. Zijn tegenargumenten:
Ik ben een beroerde zwangere. Veel zorg komt dan op hem.
Financieel (hoewel ik denk dat dat best kan). Hij is bang dat onze jongens tekort te doen. Wil verre reizen met ze maken, op wintersport. Ik heb die behoefte minder.
Weer opnieuw beginnen, slaaptekort. Hij kijkt er vooral naar uit dat ze ouder zijn.
De jongens moeten tijdelijk een kamer delen.
Bang voor een ongezond kindje of een meerling.

Ik snap hem, echt. Maar het voelt gewoon nog niet af ofzo. Gaat dit over?
Ik ben bijna 35.Heb gezegd áls we een derde willen dan wil ik dat wel voor Mn 37e (zwanger zijn).
Vanwege tevee littekenweefsel zou het een keizersnede worden. Man ziet ook op tegen lang herstel.
Hij is praktisch. Ik wil Mn gevoel volgen. Maar ik ben ook gezegend met 2 gezonde jongens natuurlijk. Waarom kan ik dat niet genoeg vinden????
Alle reacties Link kopieren Quote
Er zitten wel wat dingen tussen die je zou kunnen veranderen als je dat wil. Bijvoorbeeld zorgen dat het koekje en koffieschuim weer van jou is, afspraken maken waarbij man en jij omstebeurt tijd voor jezelf hebben, en je sociale kring uitbreiden (en dat contact dus ook in stand houden door wel gewoon af te spreken in de avonden en in het weekend).

Het klinkt gelukkig alsof je het prima voor elkaar hebt en prima trekt, maar het kan dus ook nog een tandje minder zwaar.
Overigens wel prachtig om te lezen hoe je kinderen samen zijn!
Dajka schreef:
09-03-2019 22:02
Ik vind mijn derde het makkelijkst. Volgens mij is het grotendeels karakter en voor een klein deel mijn ‘evaring’/ relaxte houding.

Ik vind wel dat de tijd echt vliegt. De baby was echt pittig rond de 2/3 mnd, elke avond zaten we met een super onrustige baby. Dat is nu alweer voorbij, bij de eerste twee voelde zo’n fase zoooo oneindig. Nu besef je nog beter dat het echt tijdelijk is.

Ik denk als je echt veel twijfelt er eigenlijk geen slechte keus is.
Ik vind de tijd bij de tweede al weer sneller gaan dan bij de eerste. Dat ik lees dat ze bepaalde dingen kunnen met 8 maanden en denk: maar neee, daar is hij toch nog veel te klein voor! Maar dan is hij voor mijn beleving dus kleiner dan hij is.

Grappig wat je zegt over dat twijfelen. Volgens mij is de heersende opvatting hier dat je het bij twijfel niet moet doen, maar als er geen harde nee is, kan het misschien ook angst voor het onbekende zijn. En dat lijkt bij 3 dan weer meer te spelen dan bij 1 of 2. Of vooral anders. Alsof je eigen leven echt voorbij is wanneer je 3 kinderen hebt ;-)

CO, ik herinner me een opmerking die jij volgens mij maakte, misschien in dit topic ook, dat je een derde niet zou doen omdat jullie relatie dat niet aan zou kunnen. Ik vond dat wel een wijze insteek en probeer daar in onze overwegingen ook een goede inschatting van te maken.
Morgenstond_ schreef:
10-03-2019 13:24
Ik vind de tijd bij de tweede al weer sneller gaan dan bij de eerste. Dat ik lees dat ze bepaalde dingen kunnen met 8 maanden en denk: maar neee, daar is hij toch nog veel te klein voor! Maar dan is hij voor mijn beleving dus kleiner dan hij is.

Grappig wat je zegt over dat twijfelen. Volgens mij is de heersende opvatting hier dat je het bij twijfel niet moet doen, maar als er geen harde nee is, kan het misschien ook angst voor het onbekende zijn. En dat lijkt bij 3 dan weer meer te spelen dan bij 1 of 2. Of vooral anders. Alsof je eigen leven echt voorbij is wanneer je 3 kinderen hebt ;-)

CO, ik herinner me een opmerking die jij volgens mij maakte, misschien in dit topic ook, dat je een derde niet zou doen omdat jullie relatie dat niet aan zou kunnen. Ik vond dat wel een wijze insteek en probeer daar in onze overwegingen ook een goede inschatting van te maken.
Ik ben het wel met dakja eens denk ik.. 2 of 3 kinderen hebben heeft allebei z'n voor- en nadelen, daar is iedereen in dit topic zich wel van bewust. als je het niet doet, zul je je 'altijd' blijven afvragen hoe het geweest was met 3 kinderen maar je hebt wel de relaxede kanten van twee kinderen en hoeft niet meer te kiezen voor het onbekende. Doe je het wel, dan zul je ook genoeg lastige momenten hebben maar die derde zal ook een verrijking van je leven zijn waar je niet meer zonder wilt.

Onze relatie zou het denk ik wel aan kunnen. Hier is het meer dat we niet echt uitkijken naar weer een babytijd met een huilende baby, gebroken nachten en dat je weer een tijd lang beperkter bent met uitstapjes, op vakantie gaan, etc. En ook wel het inleveren op de dagelijkse dingen die straks juist weer makkelijker gaan. Zitten de oudste twee op school, kunnen we weer vier jaar lang weer eerst langs een kdv haha. En ons huis is niet zo praktisch voor een derde. We hebben geen slaapkamer over en in onze kamer kan eigenlijk ook niet echt een wiegje ofzo erbij. En verhuizen is ook geen optie.

Maar ja he....... :)
Morgenstond_ schreef:
10-03-2019 13:24
Grappig wat je zegt over dat twijfelen. Volgens mij is de heersende opvatting hier dat je het bij twijfel niet moet doen, maar als er geen harde nee is, kan het misschien ook angst voor het onbekende zijn. En dat lijkt bij 3 dan weer meer te spelen dan bij 1 of 2. Of vooral anders. Alsof je eigen leven echt voorbij is wanneer je 3 kinderen hebt ;-)

CO, ik herinner me een opmerking die jij volgens mij maakte, misschien in dit topic ook, dat je een derde niet zou doen omdat jullie relatie dat niet aan zou kunnen. Ik vond dat wel een wijze insteek en probeer daar in onze overwegingen ook een goede inschatting van te maken.
We wilden altijd al meer dan 1 kind, dat is gelukt ;-D maar die derde is dan ineens een super bewuste keuze of zo inderdaad.

Ik was het ja, van de relatie. Nou heb ik een goede relatie hoor. En uiteindelijk zouden we het wel redden, ook met een derde kind erbij. Ik zit nu ook beter in mn vel dan toen nr 2 kleiner was. Ze zaten gewoon voor ons te dicht op elkaar. Jongste is nu al ouder dan de oudste was toen de jongste geboren werd. En je ziet het vaker dat er na de tweede een gat zit en dan komt de derde, haha.
Maar ik heb nu nog steeds dagen dat ik denk: aaaarghhhhhhhhh!!!!! Is het al bedtijd!!!
Mijn oma heeft negen kinderen gekregen en zij zou er geen eentje kunnen missen en ieder kind heeft zijn eigen karakter en eigen inbreng in het gezin gehad en allemaal zijn ze even waardevol.

En toch, als ik het hierover met mijn oma heb en ik vertel dat ik het nu wel mooi vind met twee kinderen, dan zegt ze 'je hebt groot gelijk!' Want ieder kind brengt ook zorgen met zich mee en die zorgen heeft zij nu (op haar bijna honderdste) nog steeds.

Dus ja, natuurlijk. Ik mis van alles omdat ik kies voor twee kinderen en niet voor vijf kinderen, of drie, maar eerlijk gezegd kan ik daar goed mee leven, omdat ik echt tot op het bot blij en dankbaar ben op dit moment.

Lijden jullie niet aan een ernstige vorm van fear of missing out?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja wij hebben allemaal een ernstig probleem inderdaad. Wij allemaal, iedereen met een kinderwens. Oh wacht.. Nee met een derde kinderwens natuurlijk, want twee is perfect.

Zo, hebben we dat ook weer gehad. Kun je weer door naar het bewust kinderloze topic of het 1 is genoeg topic.
Z0MER, lijd jij niet aan een ernstige vorm van ongewenst blijven doordrammen in een discussie waarin je niks te zoeken hebt?
Ik kom zelf uit een gezin met twee kinderen. Mijn moeder wilde altijd een derde, mijn vader niet. Uiteindelijk zijn het er twee gebleven. En nu zegt mijn vader het toch wel jammer te vinden dat het er nooit drie zijn geweest, maar destijds vond hij het al druk en duur genoeg met twee. Als hij het over had kunnen doen, was hij wel voor een derde gegaan.

Hier een weekend weggeweest met man, terwijl opa en oma op onze kinderen pasten. Dat was heel leuk.
LauraRoar schreef:
10-03-2019 22:41
Ik kom zelf uit een gezin met twee kinderen. Mijn moeder wilde altijd een derde, mijn vader niet. Uiteindelijk zijn het er twee gebleven. En nu zegt mijn vader het toch wel jammer te vinden dat het er nooit drie zijn geweest, maar destijds vond hij het al druk en duur genoeg met twee. Als hij het over had kunnen doen, was hij wel voor een derde gegaan.

Hier een weekend weggeweest met man, terwijl opa en oma op onze kinderen pasten. Dat was heel leuk.
Dat lijkt me voor je moeder ook wel een beetje zuur zo achteraf.
De moeder van mijn man wilde er ook (minimaal) drie, vader heeft zich toen snel lagen steriliseren. Uiteindelijk dit ongedaan laten maken en daarna met een andere vrouw nog 2 kinderen gekregen.

Tja op dat moment voelde het voor je vader niet goed. Ik vind twee soms ook best druk hoor, met name rond etenstijd als man dan werkt, dan is het koken met twee kinderen die moe zijn, in mijn eentje douchen en ze naar bed brengen, hond uitlaten, troep opruimen. Dan denk ik ook weleens pfff ;)
De bezwaren die mijn man ziet in drie in de zin van dat de kinderen iets tekort zouden komen heb ik dan weer niet maar dat komt misschien omdat ik idd zelf uit een gezin met 3 kinderen kom.
Oh en die zomer is de reactie niet waard hoor. Uiteraard zegt ze precies dat om reactie uit te lokken. Gelukkig weten wij zelf wel beter en zijn we niemand verantwoording schuldig voor het hebben van een wens.
Oh Sofietje, je hebt ook nog een hond! Dat is al een goede oefening voor het hebben van 3 kinderen ;-) Ik heb een collega met een puppy en de verhalen die zij vertelt hebben zoveel raakvlakken met baby's en peuters, haha.

Gisteravond had ik ook het bedritueel alleen en het ging zo makkelijk. Oudste deed niet moeilijk en jongste was vrolijk. Dan zie ik een derde echt wel zitten :flirting:

Maar man en ik hebben vooral de avonden thuis tijd voor elkaar. We gaan niet vaak op stap, want we hebben geen groot netwerk in de buurt en ook nog geen goede oppas gevonden. Maar ik hoop in onze nieuwe woonwijk daar wel naar op zoek te gaan. Er wonen daar iig veel kinderen op wie vast wel eens gepast wordt. En anders op een kdv-dag gewoon eens vrij nemen en op date gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap wel dat het voor veel mannen en ook vrouwen lastig is om te kiezen voor een derde. De standaard is echt 2 en nu ik zwanger ben krijg ik ook vaak opmerkingen ''ja jij bent echt een oermoeder'' of ''wow heftig hoor''. 2 is de norm en daar vanaf wijken is toch een beetje spannend, ook voor ons.

Wij zouden zeker spijt krijgen als we het bij 2 hadden gelaten, hoe zwaar het ook zal zijn want wij weten heus dat het niet makkelijk gaat zijn. Aan de andere kant voel ik dat de vierde er nooit gaat komen, dus je gevoel geeft toch wel aan waar het stopt meestal.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zomer maakt zich op het hele forum niet populair :proud:
Ik ga straks ook nog even reageren meiden.. lees nog mee, maar beetje druk gehad laatste dagen..
Alle reacties Link kopieren Quote
lilly1980 schreef:
11-03-2019 08:54
Zomer maakt zich op het hele forum niet populair :proud:
Ik kan dr niet quoten want ze is weer eens anoniem gegaan (jaja), maar in het echt is ze heeeeeeel aardig zoals je kan zien in haar post van 17:01 in dit topic :HA:
Alle reacties Link kopieren Quote
@ threebee, ik kan me zo voorstellen dat er zo gereageerd wordt. Dat soort blikken en opmerkingen kreeg ik al bij de tweede zwangerschap, omdat die relatief dichtbij mijn eerste zat (mijn eerste was precies 1 jaar toen ik zwanger raakte). Dus mocht het zover komen, verwacht ik wel e.e.a.. Ik voelde ook altijd alsof ik me daarvoor moest verdedigen :-| uiteraard niet bij iedereen hoor, ook zat leuke reacties gehad dat ze zo dicht op elkaar zouden zitten

@ Morgenstond, herkenbaar, er zijn zat dagen dat het zo lekker loopt en dan kan je de hele wereld aan en zie je het zo gebeuren dat het allemaal wel lukt zo’n derde he!

@Laura, mijn moeder wilde liefste ook een wat groter gezin, maar mijn vader ook echt niet. Nu hebben ze uiteindelijk ook best veel gedoe met mijn broer gehad, dus misschien ook wel beter dat het zover niet is gekomen.

Ik vind het wel jammer dat de ‘tegenhangers’ zo veroordelend zijn. Want ergens heb ik naast behoefte aan erkenning ook wel behoefte aan de tegenhanger die de voors en tegens kan laten zien. Maar de manier waarop kan ik niets mee, schiet totaal zijn doel voorbij, jammer is dat.
Hier nog steeds in een zeer wisselend gebeuren in mijn hoofd. Enige dag ben ik voor een derde, volgende dag twijfel gevoel, idem bij man. Wou dat ik het eens kon loslaten, want we hebben onszelf tot volgende zomer gegeven. Als ik jonger was geweest en meer tijd had gehad, hadden we het zeker gedaan! Ik denk dat we het best redden, maar zie ook zeker de voordelen van het bij twee houden steeds meer. Mijn oudste slaapt nu sinds maand of 2 alleen maar door. Eerste twee jaar waren drama. Onze tweede slaapt al sinds week 6 door en is zo’n droombaby. Het blijft een gok die derde. Niemand in mijn omgeving heeft een derde, dus we vallen wel op dan :D Maar wij hebben het enorme dilemma van 4 embryo’s in de vriezer en wij vinden het heel moeilijk om te vernietigen. Daarentegen, is de kans ook beperkt dat het gaat lukken met maar 4 embryo’s. En dat lijk me dan wel een enorme teleurstelling als je er eenmaal mee begint. Maar dan kan ik het wel afsluiten en dan lijk me heel prettig. Tot die tijd staat onze vliering nog compleet volgestouwd met baby spullen :facepalm:
Onze hele zolder staat ook nog vol met babyzooi. Af en toe roep ik, ik ga het verkopen! En dan zegt man, nee, doe nog maar niet... zucht ;-D
Alle reacties Link kopieren Quote
Wij hebben alles weggedaan ondanks twijfel over een vierde. Sprokkel het wel weer bij 1 als het er toch van komt.
LauraRoar schreef:
10-03-2019 22:41
Ik kom zelf uit een gezin met twee kinderen. Mijn moeder wilde altijd een derde, mijn vader niet. Uiteindelijk zijn het er twee gebleven. En nu zegt mijn vader het toch wel jammer te vinden dat het er nooit drie zijn geweest, maar destijds vond hij het al druk en duur genoeg met twee. Als hij het over had kunnen doen, was hij wel voor een derde gegaan.

Hier een weekend weggeweest met man, terwijl opa en oma op onze kinderen pasten. Dat was heel leuk.
Als mijn vader het over had kunnen doen had hij helemaal geen kinderen gewild, heeft hij wel eens tegen me gezegd.. :-(

Leuk dat weekend weg! Zouden 3 kinderen ook bij opa en oma kunnen eventueel?

Nijntje, wij precies hetzelfde. Alle babyspullen weggedaan en mocht er eventueel nog een derde komen dan sprokkel ik alles wel weer bijeen.. het lijkt me trouwens echt zo fijn als je zeker weet dat een kind de laatste is, dat je de spullen ook gewoon gelijk weg kunt doen zodra ze ze niet meer nodig hebben. (Hebben we nu ook wel gedaan dus maar tussen nummer 1 en 2 alles toch een behoorlijke tijd in huis gehad en na nummer 2 ook nog wel een tijdje.)
Sofietje1983 schreef:
10-03-2019 22:49
Dat lijkt me voor je moeder ook wel een beetje zuur zo achteraf.
De moeder van mijn man wilde er ook (minimaal) drie, vader heeft zich toen snel lagen steriliseren. Uiteindelijk dit ongedaan laten maken en daarna met een andere vrouw nog 2 kinderen gekregen.

Tja op dat moment voelde het voor je vader niet goed. Ik vind twee soms ook best druk hoor, met name rond etenstijd als man dan werkt, dan is het koken met twee kinderen die moe zijn, in mijn eentje douchen en ze naar bed brengen, hond uitlaten, troep opruimen. Dan denk ik ook weleens pfff ;)
De bezwaren die mijn man ziet in drie in de zin van dat de kinderen iets tekort zouden komen heb ik dan weer niet maar dat komt misschien omdat ik idd zelf uit een gezin met 3 kinderen kom.
Dat is ook behoorlijk zuur...
Alle reacties Link kopieren Quote
raffa schreef:
11-03-2019 19:43
Als mijn vader het over had kunnen doen had hij helemaal geen kinderen gewild, heeft hij wel eens tegen me gezegd.. :-(

Leuk dat weekend weg! Zouden 3 kinderen ook bij opa en oma kunnen eventueel?

Nijntje, wij precies hetzelfde. Alle babyspullen weggedaan en mocht er eventueel nog een derde komen dan sprokkel ik alles wel weer bijeen.. het lijkt me trouwens echt zo fijn als je zeker weet dat een kind de laatste is, dat je de spullen ook gewoon gelijk weg kunt doen zodra ze ze niet meer nodig hebben. (Hebben we nu ook wel gedaan dus maar tussen nummer 1 en 2 alles toch een behoorlijke tijd in huis gehad en na nummer 2 ook nog wel een tijdje.)
Daar kijk ik ook naar uit. We hebben wel alle jongens kleertjes weggedaan omdat we een meisje krijgen en dat deed toch een beetje pijn, dat ik geen jongetje meer krijg (beetje vreemd haha). Al had ik na 2 zoons de kleertjes nu ook wel gezien en had ik voor een derde jongen misschien veel nieuw gekocht.
threebee schreef:
11-03-2019 21:30
Daar kijk ik ook naar uit. We hebben wel alle jongens kleertjes weggedaan omdat we een meisje krijgen en dat deed toch een beetje pijn, dat ik geen jongetje meer krijg (beetje vreemd haha). Al had ik na 2 zoons de kleertjes nu ook wel gezien en had ik voor een derde jongen misschien veel nieuw gekocht.
Dat snap ik wel ja.. ik denk dat dat gevoel altijd wel een beetje zal blijven, dat je een beetje weemoedig wordt als je de babykleding van je kinderen ziet..
Ik heb best veel kleding bewaard, maar niet voor een volgend kind maar meer als herinnering aan de babytijd. Alle kleding die ik om die reden niet wilde bewaren, heb ik weggegeven. Ik heb bij beide kinderen zoveel gekregen steeds dat ik ervan overtuigd ben ook bij een eventuele derde alles zo weer bij elkaar te sprokkelen, en zo niet, dan weet ik nu ook beter wat ik wel en niet aan moet schaffen dus dat is dan ook niet zo'n probleem.
raffa schreef:
11-03-2019 19:43
Als mijn vader het over had kunnen doen had hij helemaal geen kinderen gewild, heeft hij wel eens tegen me gezegd.. :-(
Sympathieke opmerking van je vader zeg...
Alle reacties Link kopieren Quote
Dajka schreef:
09-03-2019 18:21
Hallo allemaal. Ik heb hier ooit eens geschreven toen ik zwanger was van nr 3. Die is inmiddels vier maanden. Ik was ook zo’n eeuwige twijfelaar en las ook al die topics over twijfel derde kind, ect. Man was er wel meer zeker van en zag eigenlijk geen beren op de weg, waardoor het mijn beslissing werd. We zijn er uiteindelijk voor gegaan, wel pas na een aantal jaar. De oudsten zijn nu 6 en 7.
Grappig, hier bijna dezelfde situatie qua leeftijden. Het relatief grote leeftijdsverschil bevalt tot nu toe goed 🙂. Ook wij hebben lang getwijfeld over wel geen derde, maar zijn heel blij dat de baby er nu is. Al zul je denk ik ondanks twijfel vooraf toch niet snel spijt hebben als de baby er eenmaal is.
Alle reacties Link kopieren Quote
pos1980 schreef:
12-03-2019 10:33
Grappig, hier bijna dezelfde situatie qua leeftijden. Het relatief grote leeftijdsverschil bevalt tot nu toe goed 🙂. Ook wij hebben lang getwijfeld over wel geen derde, maar zijn heel blij dat de baby er nu is. Al zul je denk ik ondanks twijfel vooraf toch niet snel spijt hebben als de baby er eenmaal is.
Ohh wat leuk! Hoe oud zijn jou kinderen? Ja mij bevalt het leeftijdsverschil ook goed. Net wat beter te behappen denk ik. Ik vond het wel weer echt een spong in het diepe, maar de tijd vliegt echt. Ik denk dat je idd ook niet snel spijt hebt als het kind er eenmaal is. Wel bedenk ik me vaak dat twee gewoon wat praktischer is. Qua logistiek is het soms wat puzzelen voor ons (geen familie in de buurt). Ik merk dat ik er soms wel wat stress van heb. Uiteindelijk kom ik er wel uit, linksom of rechtsom komt het vaak wel goed.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dajka schreef:
12-03-2019 15:03
Ohh wat leuk! Hoe oud zijn jou kinderen? Ja mij bevalt het leeftijdsverschil ook goed. Net wat beter te behappen denk ik. Ik vond het wel weer echt een spong in het diepe, maar de tijd vliegt echt. Ik denk dat je idd ook niet snel spijt hebt als het kind er eenmaal is. Wel bedenk ik me vaak dat twee gewoon wat praktischer is. Qua logistiek is het soms wat puzzelen voor ons (geen familie in de buurt). Ik merk dat ik er soms wel wat stress van heb. Uiteindelijk kom ik er wel uit, linksom of rechtsom komt het vaak wel goed.
Babyzoon is drie maanden, en de andere twee zijn 5 en 7 (bijna 6 en 8). Doordat zij zichzelf met veel dingen al kunnen redden (aankleden, zindelijk etc) vind ik het goed te doen, en heb ik ook veel rust om echt van baby te genieten. En de andere kinderen vinden hun babybroertje echt helemaal the bomb, dat is zo leuk om te zien.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven