Derde kindje

Anoniem_361269 dinsdag 26 december 2017 om 20:21

Hallo allemaal,

Ik weet het, ontelbaar veel topics zijn hierover en ik heb ze allemaal al gelezen. Advies kan niemand echt geven denk ik, ik
hoop op herkenbaarheid? Of even Mn verhaal kwijt.
6 maanden geleden moeder geworden van onze tweede zoon. De zwangerschap was klote. Eerste 5 maanden kotsmisselijk, daarna halve dagen werken, bekkeninstabiliteit etc. Ik heb gezworen: dit nooit meer. Bevalling: ging snel, goed te doen. Helaas toch totaalruptuur (viel mee vond ik maar wel operatief gehecht) en een blaas- en baarmoederverzakking. Dat gaat nu eigenlijk heel goed hoewel het allemaal even duurde met Mn lijf. Borstontsteking, baarmoederontsteking, spruw, we hebben het allemaal gehad. Maar ook: de liefste, mooiste en makkelijkste baby die er is! Vanaf zijn geboorte heb ik al het gevoel: ik wil 3 kinderen. Eerst nog op hormonen gegooid maar het gevoel wordt sterker. En nu zoonlief een aantal babyspullen al niet meer in gebruik heeft: ik kan er geen afstand van doen.
Manlief wil niet (maar zegt ook: ja voorlopig niet). Hij vindt 2 kinderen (oudste is nu 2,5) best pittig. Zijn tegenargumenten:
Ik ben een beroerde zwangere. Veel zorg komt dan op hem.
Financieel (hoewel ik denk dat dat best kan). Hij is bang dat onze jongens tekort te doen. Wil verre reizen met ze maken, op wintersport. Ik heb die behoefte minder.
Weer opnieuw beginnen, slaaptekort. Hij kijkt er vooral naar uit dat ze ouder zijn.
De jongens moeten tijdelijk een kamer delen.
Bang voor een ongezond kindje of een meerling.

Ik snap hem, echt. Maar het voelt gewoon nog niet af ofzo. Gaat dit over?
Ik ben bijna 35.Heb gezegd áls we een derde willen dan wil ik dat wel voor Mn 37e (zwanger zijn).
Vanwege tevee littekenweefsel zou het een keizersnede worden. Man ziet ook op tegen lang herstel.
Hij is praktisch. Ik wil Mn gevoel volgen. Maar ik ben ook gezegend met 2 gezonde jongens natuurlijk. Waarom kan ik dat niet genoeg vinden????

Anoniem_381257 zaterdag 9 maart 2019 om 08:47

Nijntje* schreef: ↑
09-03-2019 05:51
Baby gaat hier gewoon mee tijdens slaapjes. Is daar zo aan gewend dat ze gewoon door slaapt. Sterker nog, ze slaapt stukken beter in herrie dan in stilte. Met twee oudere broers (2&3) is het hier immers nooit stil als zij in de box ligt.
Nou is ze nog jong en kan er nog vanalles veranderen. Maar ik weet dat het bij nummer 2 ook heel lang mogelijk is geweest om hem zijn slaapjes in de wagen te laten doen. Misschien ook afhankelijk van hoe moeilijk je het jezelf maakt, want ik heb me dus nooit laten teen houden door het idee dat ik niks kan ondernemen als de jongste slaapt (maar waarschijnlijk ook een flinke dosis mazzel met makkelijk slapende kinderen).
Baby alleen thuis laten is voor mij in elk geval geen optie.

Dat ben ik ook zeker niet van plan. Tussen de middag hoef ik gelukkig niet te halen en brengen dus het is om half 9 en 3 uur waarbij man regelmatig zal brengen. Het is even niet anders, het is maar tijdelijk. Een school op loopafstand was zeker makkelijker geweest maar we hebben gewoon de school gekozen die we het beste vonden, net iets verderop

Anoniem_370075 zaterdag 9 maart 2019 om 16:19

In de bakfiets mag een baby in de maxicosi pas vanaf 3-4 maanden. Dus daar heb je de eerste tijd dan weinig aan.

Afhankelijk van de werksituatie van de vader zou die kind kunnen brengen en halen? Of misschien met een andere ouder mee naar huis? Of een familielid die kan komen bijspingen?

Mijn baby kan nu staan en kruipen en ik ik vind het steeds weer leuker worden. Slapen blijft een issue, maar ik merk al weer dat ik het zwaarste van die eerste periode vooral nog weet, maar niet meer zo intens kan voelen.

Anoniem_377198 zaterdag 9 maart 2019 om 17:18

Tja dat met die slaapjes is wel een dingetje. Met de tweede maakte ik me er van tevoren heel druk om maar mijn ervaring is komt tijd komt raad. Dat zou met een evt derde ook wel goedkomen. Onze school is 2 min lopen dat scheelt. Alleen thuislaten zou ik niet zo gauw doen. En tja die slaapjes, ook dat is een korte fase toch. Ik geloof ook echt wel dat over een x aantal jaar ik kan denken het is goed zo maar nu, nu het nog kan, blijft die wens voor een derde heel sterk.

Dajka zaterdag 9 maart 2019 om 18:21

Hallo allemaal. Ik heb hier ooit eens geschreven toen ik zwanger was van nr 3. Die is inmiddels vier maanden. Ik was ook zo’n eeuwige twijfelaar en las ook al die topics over twijfel derde kind, ect. Man was er wel meer zeker van en zag eigenlijk geen beren op de weg, waardoor het mijn beslissing werd. We zijn er uiteindelijk voor gegaan, wel pas na een aantal jaar. De oudsten zijn nu 6 en 7. Dit leeftijdsverschil met de baby vind ii heerlijk. Wellicht heeft nr 3 minder aansluiting, aan de andere kant verwacht ik ook minder ruzies. De twee oudsten spelen heel leuk samen, maar zitten ook erg in elkaars vaarwater dus het explodeert ook vaak. Die ruzies kosten me best veel energie.

De oudste twee zijn dol op hun jongere zusje. Ze moeten zeker wat inleveren. Vooral toen ik zwanger was en de eerste drie maanden. Nu komt alles weer in een rustiger vaarwater. We hebben deze winter wel echt wat minder ondernomen dan anders, maar ach, dat is tijdelijk. Man is wel regelmatig met ze gaan zwemmen. Ik vind het nu best druk, maar ik geniet ook heel erg. Man en ik doen het echt samen, anders had ik het ook niet getrokken (helemaal omdat zijn wens voor een derde nog meer uitgesproken was). Ik had twee ook prima gevonden. Maar nummertje drie kunnen we nu natuurlijk niet meer missen, en we zijn alle vier verlieft op haar.

Anoniem_382405 zaterdag 9 maart 2019 om 18:31

Nijntje* schreef: ↑
09-03-2019 05:51
Baby gaat hier gewoon mee tijdens slaapjes. Is daar zo aan gewend dat ze gewoon door slaapt. Sterker nog, ze slaapt stukken beter in herrie dan in stilte. Met twee oudere broers (2&3) is het hier immers nooit stil als zij in de box ligt.
Nou is ze nog jong en kan er nog vanalles veranderen. Maar ik weet dat het bij nummer 2 ook heel lang mogelijk is geweest om hem zijn slaapjes in de wagen te laten doen. Misschien ook afhankelijk van hoe moeilijk je het jezelf maakt, want ik heb me dus nooit laten teen houden door het idee dat ik niks kan ondernemen als de jongste slaapt (maar waarschijnlijk ook een flinke dosis mazzel met makkelijk slapende kinderen).
Baby alleen thuis laten is voor mij in elk geval geen optie.

Dat ligt vooral aan het karakter van je kind. Er zijn genoeg kinderen die echt niet gaan slapen in een kinderwagen, of in een bakfiets.

Met mijn eerste kind maakte ik urenlange wandelingen. Ik kon ervan op aan dat die lekker ging slapen. Bij mijn tweede was ik dit ook weer van plan, maar dat werkte voor geen meter. Alleen maar huilen huilen huilen. Slapen heeft de jongste altijd in bed gedaan, nergens anders.

nicole123 zaterdag 9 maart 2019 om 19:32

Z0MER schreef: ↑
09-03-2019 18:31
Dat ligt vooral aan het karakter van je kind. Er zijn genoeg kinderen die echt niet gaan slapen in een kinderwagen, of in een bakfiets.

Met mijn eerste kind maakte ik urenlange wandelingen. Ik kon ervan op aan dat die lekker ging slapen. Bij mijn tweede was ik dit ook weer van plan, maar dat werkte voor geen meter. Alleen maar huilen huilen huilen. Slapen heeft de jongste altijd in bed gedaan, nergens anders.

Ik ben het helemaal met je eens hoor, maar krijg gek genoeg opeens flashbacks van een forummer uit het verleden die altijd meende dat dit soort dingen haar verdienste waren. Want haar kind deed zus en zo en als andere kinderen dat niet deden dan konden de ouders gewoon niet opvoeden. Bij sommige mensen is het erg fijn als ze een tweede krijgen die laat zien hoe niet-maakbaar een kind eigenlijk is.

Anoniem_377198 zaterdag 9 maart 2019 om 19:34

nicole123 schreef: ↑
09-03-2019 19:32

Ik ben het helemaal met je eens hoor, maar krijg gek genoeg opeens flashbacks van een forummer uit het verleden die altijd meende dat dit soort dingen haar verdienste waren. Want haar kind deed zus en zo en als andere kinderen dat niet deden dan konden de ouders gewoon niet opvoeden. Bij sommige mensen is het erg fijn als ze een tweede krijgen die laat zien hoe niet-maakbaar een kind eigenlijk is.

Ik denk dat jouw flashback heel reëel is

Anoniem_382405 zaterdag 9 maart 2019 om 19:38

nicole123 schreef: ↑
09-03-2019 19:32

Ik ben het helemaal met je eens hoor, maar krijg gek genoeg opeens flashbacks van een forummer uit het verleden die altijd meende dat dit soort dingen haar verdienste waren. Want haar kind deed zus en zo en als andere kinderen dat niet deden dan konden de ouders gewoon niet opvoeden. Bij sommige mensen is het erg fijn als ze een tweede krijgen die laat zien hoe niet-maakbaar een kind eigenlijk is.

Ja en voor sommige mensen is een derde heel veel, omdat ze er dán pas achterkomen. Het valt me op dat veel ouders die kiezen voor een derde, twee heel makkelijke baby's/ kindjes hebben en dan hoop ik altijd dat de derde een klein draakje zou zijn.

Zelf was ik trouwens al behoorlijk van mijn roze wolk afgevallen na nummer 1, want ook bij mijn oudste ging lang niet alles gemakkelijk.

Je leert over de jaren wel steeds beter omgaan met alle grillen en nukken van je kinderen en je krijgt meer zelfvertrouwen dat het uiteindelijk hoe dan ook wel goedkomt.

Anoniem_370075 zaterdag 9 maart 2019 om 19:58

nicole123 schreef: ↑
09-03-2019 19:32

Ik ben het helemaal met je eens hoor, maar krijg gek genoeg opeens flashbacks van een forummer uit het verleden die altijd meende dat dit soort dingen haar verdienste waren. Want haar kind deed zus en zo en als andere kinderen dat niet deden dan konden de ouders gewoon niet opvoeden. Bij sommige mensen is het erg fijn als ze een tweede krijgen die laat zien hoe niet-maakbaar een kind eigenlijk is.

Ik heb een vriendin waar ik dat wel een beetje voor hoop; dat haar tweede wat lastiger is dan de eerste. Alsof ze denkt dat het toch mijn verdienste is dat mijn kinderen niet (altijd) zo makkelijk slapen en dat het dus ook door haar komt dat zij makkelijke slapers heeft. Maar de 2e is bijna 6 weken oud en heeft nog geen krampje gehad. Dat was hier dus wel anders.

@Dakja, leuk om te lezen! Toch een redelijk groot leeftijdsverschil, maar ik zie daar zoals je het schrijft ook voordelen in. Al betwijfel ik of dat hier zo zal lopen. Maar je weet het nooit

Anoniem_377198 zaterdag 9 maart 2019 om 20:01

Wat dat betreft zijn we wel wat gewend. De oudste huilde veel, is nog steeds een vrij opstandig kind. Jongste is makkelijk en vrolijk, maar sliep de eerste 18 maanden als een krant

Anoniem_364614 zaterdag 9 maart 2019 om 20:01

nicole123 schreef: ↑
09-03-2019 19:32

Ik ben het helemaal met je eens hoor, maar krijg gek genoeg opeens flashbacks van een forummer uit het verleden die altijd meende dat dit soort dingen haar verdienste waren. Want haar kind deed zus en zo en als andere kinderen dat niet deden dan konden de ouders gewoon niet opvoeden. Bij sommige mensen is het erg fijn als ze een tweede krijgen die laat zien hoe niet-maakbaar een kind eigenlijk is.

Beter helemaal niet meer reageren op dat mens, voor alle aandacht die je geeft blijft ze langer terugkomen ben ik bang.

Heel leuk om jouw bericht te lezen Dajka. Zoals jij alles beschrijft, ook tijdens je zwangerschap, vind ik echt rustig en positief overkomen, klinkt echt goed.

Anoniem_364614 zaterdag 9 maart 2019 om 20:02

Sofietje1983 schreef: ↑
09-03-2019 20:01
Wat dat betreft zijn we wel wat gewend. De oudste huilde veel, is nog steeds een vrij opstandig kind. Jongste is makkelijk en vrolijk, maar sliep de eerste 18 maanden als een krant

HIer precies hetzelfde, dat is toevallig!!

nicole123 zaterdag 9 maart 2019 om 20:22

Z0MER schreef: ↑
09-03-2019 19:38
Ja en voor sommige mensen is een derde heel veel, omdat ze er dán pas achterkomen. Het valt me op dat veel ouders die kiezen voor een derde, twee heel makkelijke baby's/ kindjes hebben en dan hoop ik altijd dat de derde een klein draakje zou zijn.

Oh wat typisch. Degene(n) die ik ken die zo roeptoeteren over ‘mijn kind doet zus en zo en als de jouwe niet zo doet dan kun je gewoon niet opvoeden’ hebben maar één kind, of twee kinderen maar de jongste is nog een baby, waardoor ze ook nog weinig ervaring hebben.

De mensen die ik ken die voor een derde gingen wisten juist dondersgoed waar ze aan begonnen, omdat ze al hadden gezien dat één bepaalde opvoeding bij verschillende kinderen heel verschillend uitpakt en dat je als ouder maar beperkte invloed hebt op hoe je kind is. Ik lees dat hier in dit topic ook, ik vind dat hier totaal niet rooskleurig gesproken wordt over een derde die je er zo even bij zou doen ofzo, maar juist heel realistisch.

nicole123 zaterdag 9 maart 2019 om 20:23

raffa schreef: ↑
09-03-2019 20:01
Beter helemaal niet meer reageren op dat mens, voor alle aandacht die je geeft blijft ze langer terugkomen ben ik bang.

Dat is waar, sorry!

Nijntje* zaterdag 9 maart 2019 om 20:40

Ik kan vanalles inhoudelijk terug zeggen maar kies ervoor het advies van Raffa te volgen..

Anoniem_370075 zaterdag 9 maart 2019 om 21:17

raffa schreef: ↑
09-03-2019 20:02
HIer precies hetzelfde, dat is toevallig!!

Lol, hier ook. Ik wilde al vragen of we dezelfde kinderen hebben. Zou daar nou nog een deel ouderschap in zitten en dat je relaxter bent als ouder, of zou het vooral karakter zijn?

Anoniem_370075 zaterdag 9 maart 2019 om 21:18

Nijntje* schreef: ↑
09-03-2019 20:40
Ik kan vanalles inhoudelijk terug zeggen maar kies ervoor het advies van Raffa te volgen..

Het kost soms even moeite, maar is het wel waard

Anoniem_364614 zaterdag 9 maart 2019 om 21:41

Morgenstond_ schreef: ↑
09-03-2019 21:18
Het kost soms even moeite, maar is het wel waard

Zeg dat! Ik was gewoon trots op iedereen voor het (bijna) niet reageren. Scheelt zoveel irritatie en nu kunnen we het gewoon hebben over de dingen die we willen bespreken zonder ons te hoeven verdedigen

Anoniem_364614 zaterdag 9 maart 2019 om 21:43

Morgenstond_ schreef: ↑
09-03-2019 21:17
Lol, hier ook. Ik wilde al vragen of we dezelfde kinderen hebben. Zou daar nou nog een deel ouderschap in zitten en dat je relaxter bent als ouder, of zou het vooral karakter zijn?

Ik denk wel dat ik bij ieder volgend kind relaxeder wordt maar denk dat het verschil tussen mijn kinderen toch wel grotendeels karakter is...

Dajka zaterdag 9 maart 2019 om 22:02

Morgenstond_ schreef: ↑
09-03-2019 21:17
Lol, hier ook. Ik wilde al vragen of we dezelfde kinderen hebben. Zou daar nou nog een deel ouderschap in zitten en dat je relaxter bent als ouder, of zou het vooral karakter zijn?

Ik vind mijn derde het makkelijkst. Volgens mij is het grotendeels karakter en voor een klein deel mijn ‘evaring’/ relaxte houding.

Ik vind wel dat de tijd echt vliegt. De baby was echt pittig rond de 2/3 mnd, elke avond zaten we met een super onrustige baby. Dat is nu alweer voorbij, bij de eerste twee voelde zo’n fase zoooo oneindig. Nu besef je nog beter dat het echt tijdelijk is.

Leuk raffa, om je hier ook te volgen. Ik ben heel benieuwd welke kant het op zal buigen voor jullie. Voor iedereen trouwens. Ik denk als je echt veel twijfelt er eigenlijk geen slechte keus is.

Anoniem_370114 zaterdag 9 maart 2019 om 22:20

Ik kom ook weer even binnenvallen. Volgens mij heb ik hier al eerder gepost. Wij hebben er twee (bijna 5 en 2.5 jaar) en we willen er eigenlijk drie. Of nou ja... wilden. Want we vinden het best zwaar met twee.

Man zei laatst dat hij het waarschijnlijk toch hier bij wilde laten. Maar dat hij het nog niet zeker wist. Dus we wachten nog ff tot jongste naar school is. Dan ben ik 34 en ik vind 35 voor mezelf een soort maximum.

We vinden het nu wel heerlijk met twee kinderen die steeds zelfstandiger worden... maar in ieder geval bij mij blijft die derde knagen.... zucht.

Wilde het even kwijt

Anoniem_370114 zaterdag 9 maart 2019 om 22:22

Ik heb trouwens twee heel verschillende kinderen. Een gevoelige oudste en een ondeugende uitdagende jongste.

Nijntje* zaterdag 9 maart 2019 om 22:33

Dajka: onze baby’s zijn even oud en ik heb precies hetzelfde! Echt omgevlogen zeg, een derde van haar eerste jaar is alweer voorbij!
En de avonden en nachten dat ik met haar op zat, voelen alweer zo ver terug. Niet dat ik nu makkelijke nachten heb, maar wel heel anders dan in die krampjes piek.
Je wordt zeker bij een derde toch wat meer geleefd door de drukte van het gezinsleven.

Anoniem_380947 zaterdag 9 maart 2019 om 23:05

Dajka schreef: ↑
09-03-2019 22:02
Ik vind mijn derde het makkelijkst. Volgens mij is het grotendeels karakter en voor een klein deel mijn ‘evaring’/ relaxte houding.

Ik vind wel dat de tijd echt vliegt. De baby was echt pittig rond de 2/3 mnd, elke avond zaten we met een super onrustige baby. Dat is nu alweer voorbij, bij de eerste twee voelde zo’n fase zoooo oneindig. Nu besef je nog beter dat het echt tijdelijk is.

Leuk raffa, om je hier ook te volgen. Ik ben heel benieuwd welke kant het op zal buigen voor jullie. Voor iedereen trouwens. Ik denk als je echt veel twijfelt er eigenlijk geen slechte keus is.

Ik denk ook dat het grotendeels karakter is. Mijn derde was als baby verreweg het makkelijkst. De 4e daarentegen was een totaal ander verhaal.

Anoniem_638f50d5dfb6b zaterdag 9 maart 2019 om 23:06

Hier 6, 3 en 1 jaar. Ze zijn geweldig lief voor elkaar, verzot op elkaar, soms wat woorden tussen de oudste twee, maar regelen ze meestal zelf, dat het weer goed komt. Derde wordt na zijn slaapjes gastvrij onthaalt met veel kusjes. Er wordt mee getroost en samen met z’n drieën in de box gezeten, hij krijgt hun lekkers en speelgoed. Ze hopen dat hij zo snel mogelijk aan hun hand kan gaan lopen. De oudste zijn beste vriendinnen en kruipen vaak bij elkaar in bed. Kortom: heerlijk!
De andere kant: hard werken, nooit rust, puinzooi in huis, geen sociaal leven, geen netwerk om ons heen, niemand die vraagt hoe het met ons gaat, familie woont ver (uren rijden) weg dus geen opvang, zieke ouders die eigenlijk hulp nodig hebben, gevoel nooit weg te kunnen door borstvoeding, nooit is het koekje bij de koffie van mij alleen, het schuim op de koffie ook niet en de nachten zijn geen nachten, maar een aaneenschakeling van voeden, op potje zetten, nachtmerries troosten en paracetamol zoeken... maar wel met z’n tweeen. We werken allebei 4 dagen. De basisschool zit ver weg. Ik rijd geen auto. De bakfiets is zwaar trappen.
Maar wat hebben we een lol. Misschien van het slaapgebrek. Heerlijke zware tijd. Dit gaat over. Over 20 jaar lachen we er om.

Actieve topics