Kinderen
alle pijlers
Derde kindje
dinsdag 26 december 2017 om 20:21
Hallo allemaal,
Ik weet het, ontelbaar veel topics zijn hierover en ik heb ze allemaal al gelezen. Advies kan niemand echt geven denk ik, ik
hoop op herkenbaarheid? Of even Mn verhaal kwijt.
6 maanden geleden moeder geworden van onze tweede zoon. De zwangerschap was klote. Eerste 5 maanden kotsmisselijk, daarna halve dagen werken, bekkeninstabiliteit etc. Ik heb gezworen: dit nooit meer. Bevalling: ging snel, goed te doen. Helaas toch totaalruptuur (viel mee vond ik maar wel operatief gehecht) en een blaas- en baarmoederverzakking. Dat gaat nu eigenlijk heel goed hoewel het allemaal even duurde met Mn lijf. Borstontsteking, baarmoederontsteking, spruw, we hebben het allemaal gehad. Maar ook: de liefste, mooiste en makkelijkste baby die er is! Vanaf zijn geboorte heb ik al het gevoel: ik wil 3 kinderen. Eerst nog op hormonen gegooid maar het gevoel wordt sterker. En nu zoonlief een aantal babyspullen al niet meer in gebruik heeft: ik kan er geen afstand van doen.
Manlief wil niet (maar zegt ook: ja voorlopig niet). Hij vindt 2 kinderen (oudste is nu 2,5) best pittig. Zijn tegenargumenten:
Ik ben een beroerde zwangere. Veel zorg komt dan op hem.
Financieel (hoewel ik denk dat dat best kan). Hij is bang dat onze jongens tekort te doen. Wil verre reizen met ze maken, op wintersport. Ik heb die behoefte minder.
Weer opnieuw beginnen, slaaptekort. Hij kijkt er vooral naar uit dat ze ouder zijn.
De jongens moeten tijdelijk een kamer delen.
Bang voor een ongezond kindje of een meerling.
Ik snap hem, echt. Maar het voelt gewoon nog niet af ofzo. Gaat dit over?
Ik ben bijna 35.Heb gezegd áls we een derde willen dan wil ik dat wel voor Mn 37e (zwanger zijn).
Vanwege tevee littekenweefsel zou het een keizersnede worden. Man ziet ook op tegen lang herstel.
Hij is praktisch. Ik wil Mn gevoel volgen. Maar ik ben ook gezegend met 2 gezonde jongens natuurlijk. Waarom kan ik dat niet genoeg vinden????
Ik weet het, ontelbaar veel topics zijn hierover en ik heb ze allemaal al gelezen. Advies kan niemand echt geven denk ik, ik
hoop op herkenbaarheid? Of even Mn verhaal kwijt.
6 maanden geleden moeder geworden van onze tweede zoon. De zwangerschap was klote. Eerste 5 maanden kotsmisselijk, daarna halve dagen werken, bekkeninstabiliteit etc. Ik heb gezworen: dit nooit meer. Bevalling: ging snel, goed te doen. Helaas toch totaalruptuur (viel mee vond ik maar wel operatief gehecht) en een blaas- en baarmoederverzakking. Dat gaat nu eigenlijk heel goed hoewel het allemaal even duurde met Mn lijf. Borstontsteking, baarmoederontsteking, spruw, we hebben het allemaal gehad. Maar ook: de liefste, mooiste en makkelijkste baby die er is! Vanaf zijn geboorte heb ik al het gevoel: ik wil 3 kinderen. Eerst nog op hormonen gegooid maar het gevoel wordt sterker. En nu zoonlief een aantal babyspullen al niet meer in gebruik heeft: ik kan er geen afstand van doen.
Manlief wil niet (maar zegt ook: ja voorlopig niet). Hij vindt 2 kinderen (oudste is nu 2,5) best pittig. Zijn tegenargumenten:
Ik ben een beroerde zwangere. Veel zorg komt dan op hem.
Financieel (hoewel ik denk dat dat best kan). Hij is bang dat onze jongens tekort te doen. Wil verre reizen met ze maken, op wintersport. Ik heb die behoefte minder.
Weer opnieuw beginnen, slaaptekort. Hij kijkt er vooral naar uit dat ze ouder zijn.
De jongens moeten tijdelijk een kamer delen.
Bang voor een ongezond kindje of een meerling.
Ik snap hem, echt. Maar het voelt gewoon nog niet af ofzo. Gaat dit over?
Ik ben bijna 35.Heb gezegd áls we een derde willen dan wil ik dat wel voor Mn 37e (zwanger zijn).
Vanwege tevee littekenweefsel zou het een keizersnede worden. Man ziet ook op tegen lang herstel.
Hij is praktisch. Ik wil Mn gevoel volgen. Maar ik ben ook gezegend met 2 gezonde jongens natuurlijk. Waarom kan ik dat niet genoeg vinden????
zaterdag 20 april 2019 om 22:04
Wij hebben geen makkelijke slapers. Maar peuter is nu 3 en slaapt sinds een half jaar door. Baby is 10 maanden en slaapt nog niet door, maar daar heb ik geen last van, want we slapen samen. Dat slapen overdag vind ik meer een ding. Dat baby niet wil/kan slapen en peuter ook aandacht nodig heeft op moment dat ik bij baby wil zitten om hem te helpen in slaap te vallen. Positieve is dat we nu heel blij zijn als baby wel makkelijk in slaap valt en als hij langer dan een uur slaapt.
Hoewel ik aan de ene kant graag 3 kinderen wil voor de dynamiek, vind ik het lastig inschatten hoe dat dan gaat als ze alle drie op school en clubjes zouden zitten, omdat we nu nog niet in die fase zitten.
Hoewel ik aan de ene kant graag 3 kinderen wil voor de dynamiek, vind ik het lastig inschatten hoe dat dan gaat als ze alle drie op school en clubjes zouden zitten, omdat we nu nog niet in die fase zitten.
zondag 21 april 2019 om 06:01
Dat herken ik wel, Morgenstond. Nu gaat het hier tot nu toe best smooth omdat man en ik allebei veel vanuit huis werken. We laten regelmatig even de babyfoon achter bij de ander om met peuter iets te gaan doen of om even naar de winkel te gaan. Met drie zou dat precies zo gaan, en ook straks qua clubjes.
Man geeft ook toe dat we een derde zo zouden kunnen inpassen. Maar hij is bang dat mij eventueel iets overkomt en dat hij er dan alleen met drie voor komt te staan.
En dan is het nog zo dat onze oudste dus achterloopt en misschien autisme heeft. Al hebben we gisteren zo’n dag gehad dat ik dat bijna niet kan voorstellen. Hij kwam steeds maar vragen of ik met hem kwam spelen en hij heeft me helemaal platgeknuffeld
Man geeft ook toe dat we een derde zo zouden kunnen inpassen. Maar hij is bang dat mij eventueel iets overkomt en dat hij er dan alleen met drie voor komt te staan.
En dan is het nog zo dat onze oudste dus achterloopt en misschien autisme heeft. Al hebben we gisteren zo’n dag gehad dat ik dat bijna niet kan voorstellen. Hij kwam steeds maar vragen of ik met hem kwam spelen en hij heeft me helemaal platgeknuffeld
maandag 22 april 2019 om 19:35
Ik denk echt dat dat zich ook wel weer oplost. Als je er bijv twee op zwemles hebt, dan kies je voor een zwemvereniging waarbij ze na elkaar of tegelijkertijd kunnen zwemmen zodat je maar één keer naar het zwembad hoeft, etc. En naar school fiets je toch al, of je nu 1 of 3 kinderen bij je hebt (wel heb je met 3 dan dat je een stuk langer langs twee locaties moet, dat is wel onhandig maar wel een kwestie van goede opvang regelen, bijv kdv dichtbij school). Waar ik momenteel geloof ik het meest tegenop zou zien is nóg meer was, nog meer kinderen in bad doen/aankleden/eten geven, weer een langer bedritueel, etc.Morgenstond_ schreef: ↑20-04-2019 22:04Wij hebben geen makkelijke slapers. Maar peuter is nu 3 en slaapt sinds een half jaar door. Baby is 10 maanden en slaapt nog niet door, maar daar heb ik geen last van, want we slapen samen. Dat slapen overdag vind ik meer een ding. Dat baby niet wil/kan slapen en peuter ook aandacht nodig heeft op moment dat ik bij baby wil zitten om hem te helpen in slaap te vallen. Positieve is dat we nu heel blij zijn als baby wel makkelijk in slaap valt en als hij langer dan een uur slaapt.
Hoewel ik aan de ene kant graag 3 kinderen wil voor de dynamiek, vind ik het lastig inschatten hoe dat dan gaat als ze alle drie op school en clubjes zouden zitten, omdat we nu nog niet in die fase zitten.
maandag 22 april 2019 om 19:42
Je hebt met drie natuurlijk wel langer dat het een beetje behelpen is als je langs twee locaties moet (school en kdv) bijvoorbeeld, zeker als je een niet zo heel flexibele werkgever hebt. En je moet nog eerder opstaan als je nog een extra kind uit bed moet halen en moet aankleden enzo, hoewel dat wel allemaal tijdelijk is want op een bepaalde leeftijd kunnen ze natuurlijk zelf aankleden. En je hebt met drie kinderen vaker dat er een ziek is of iets anders heeft.COtweepuntnul schreef: ↑20-04-2019 15:01Hoezo is een derde niet te combineren met werken trouwens? Ik begrijp niet zo goed wat dat nou zo anders maakt dan twee.
maandag 22 april 2019 om 19:44
Ja, dat klinkt logisch zo. Ik dacht meer aan 3 kinderen op 3 verschillende sporten (op hetzelfde moment) en dan is dat nog maar 1 verplichting per kind Maar tegen de tijd dat de jongste zoiets gaat doen is de oudste misschien wel oud genoeg om zelf ergens heen te fietsen. Mijn ouders deden het ook met 4 meiden en bijbehorende sporten, dus het zal wel kunnen.raffa schreef: ↑22-04-2019 19:35Ik denk echt dat dat zich ook wel weer oplost. Als je er bijv twee op zwemles hebt, dan kies je voor een zwemvereniging waarbij ze na elkaar of tegelijkertijd kunnen zwemmen zodat je maar één keer naar het zwembad hoeft, etc. En naar school fiets je toch al, of je nu 1 of 3 kinderen bij je hebt (wel heb je met 3 dan dat je een stuk langer langs twee locaties moet, dat is wel onhandig maar wel een kwestie van goede opvang regelen, bijv kdv dichtbij school). Waar ik momenteel geloof ik het meest tegenop zou zien is nóg meer was, nog meer kinderen in bad doen/aankleden/eten geven, weer een langer bedritueel, etc.
Bedritueel van mijn oudste vind ik nu heerlijk. Even samen boekje lezen, een knuffel en wat liedjes en hij gaat zonder gedoe slapen. Was niet altijd zo en is bij jongste nu ook niet zo. Maar ik zie het wel voor me om ze over een jaar samen op een kamer te hebben en dan met z'n drieën een boekje lezen en dat ze makkelijk in slaap vallen
Dat moet de jongste nog wel leren dus
maandag 22 april 2019 om 19:47
Pff, hoe vaak een baby ziek kan zijn was ik wel even vergeten voor de geboorte van de jongste (nu 10 maanden). Had in de eerste week bij m'n nieuwe baan meteen een dag vrij moeten nemen ivm zieke baby. Peuter is verder helemaal niet echt ziek geweest het afgelopen jaar. Wel chronisch verkoudenraffa schreef: ↑22-04-2019 19:42Je hebt met drie natuurlijk wel langer dat het een beetje behelpen is als je langs twee locaties moet (school en kdv) bijvoorbeeld, zeker als je een niet zo heel flexibele werkgever hebt. En je moet nog eerder opstaan als je nog een extra kind uit bed moet halen en moet aankleden enzo, hoewel dat wel allemaal tijdelijk is want op een bepaalde leeftijd kunnen ze natuurlijk zelf aankleden. En je hebt met drie kinderen vaker dat er een ziek is of iets anders heeft.
maandag 22 april 2019 om 19:51
Dat punt heb ik inmiddels bereikt haha en het is inderdaad heerlijk!! Maar ik bedoel vooral het in bad doen, afdrogen, aankleden etc. en dan keer drie.Morgenstond_ schreef: ↑22-04-2019 19:44Ja, dat klinkt logisch zo. Ik dacht meer aan 3 kinderen op 3 verschillende sporten (op hetzelfde moment) en dan is dat nog maar 1 verplichting per kind Maar tegen de tijd dat de jongste zoiets gaat doen is de oudste misschien wel oud genoeg om zelf ergens heen te fietsen. Mijn ouders deden het ook met 4 meiden en bijbehorende sporten, dus het zal wel kunnen.
Bedritueel van mijn oudste vind ik nu heerlijk. Even samen boekje lezen, een knuffel en wat liedjes en hij gaat zonder gedoe slapen. Was niet altijd zo en is bij jongste nu ook niet zo. Maar ik zie het wel voor me om ze over een jaar samen op een kamer te hebben en dan met z'n drieën een boekje lezen en dat ze makkelijk in slaap vallen
Dat moet de jongste nog wel leren dus
Wat sporten betreft zie ik het idd zo voor me dat je het aanbod beperkt tot activiteiten die voor jezelf ook haalbaar zijn met halen en brengen, je kunt nu eenmaal niet op meerdere plekken tegelijk zijn. Maar dat los je denk ik echt wel op, net als jouw ouders.
maandag 22 april 2019 om 19:52
En dat je zelf weer zoveel dingen oppikt, daar kijk ik ook niet echt naar uit...Morgenstond_ schreef: ↑22-04-2019 19:47Pff, hoe vaak een baby ziek kan zijn was ik wel even vergeten voor de geboorte van de jongste (nu 10 maanden). Had in de eerste week bij m'n nieuwe baan meteen een dag vrij moeten nemen ivm zieke baby. Peuter is verder helemaal niet echt ziek geweest het afgelopen jaar. Wel chronisch verkouden
maandag 22 april 2019 om 19:58
En dat! Ik vind het echt naar als m'n kinderen ziek zijn, maar soms lijken ze er niet eens bijzonder veel last van te hebben. Maar zodra er eentje spuugt ben ik als de dood dat ik ook aan de beurt kom. Misselijk zijn vind ik echt heel naar.
maandag 22 april 2019 om 19:58
Ja, dat is in ons geval niet echt aan de orde, kdv en school is dezelfde locatie en we hebben ook een gastouder thuis, dus grotendeels geen kdv/bso nodig.raffa schreef: ↑22-04-2019 19:42Je hebt met drie natuurlijk wel langer dat het een beetje behelpen is als je langs twee locaties moet (school en kdv) bijvoorbeeld, zeker als je een niet zo heel flexibele werkgever hebt. En je moet nog eerder opstaan als je nog een extra kind uit bed moet halen en moet aankleden enzo, hoewel dat wel allemaal tijdelijk is want op een bepaalde leeftijd kunnen ze natuurlijk zelf aankleden. En je hebt met drie kinderen vaker dat er een ziek is of iets anders heeft.
maandag 22 april 2019 om 20:02
Dan heb je het wel goed geregeld zo ja, dat zou iedereen zoveel mogelijk moeten doen met (drie) kinderen. Goed regelen (zodat alles op een relaxede manier kan gaan) is zo belangrijk voor je eigen rust. Al blijft het natuurlijk zo dat hoe meer kinderen, hoe meer kans op 'dingen' (ziek, logopedie, fysio, ik zeg maar wat).COtweepuntnul schreef: ↑22-04-2019 19:58Ja, dat is in ons geval niet echt aan de orde, kdv en school is dezelfde locatie en we hebben ook een gastouder thuis, dus grotendeels geen kdv/bso nodig.
maandag 22 april 2019 om 20:04
Hier ook in school een heel kindcentrum en dat straks op loopafstand van ons nieuwe huis!
Met sporten lost zich denk ik ook wel op, samenwerken met andere ouders bij teamsport ofzo?!
Man werkt hier vaak avonden en nachten en om het weekend, dus dat avondritueel en de sportweekenden komen dan wel grotendeels op mij neer. En de gebroken nachten ook. Dat lijkt me wel zwaar met drie.
Ik word over 2 jaar 38 en dat is voor mij wel een beetje de grens, ook qua leeftijdsverschil. Maarja het voelt wel lastig zo’n ultimatum te stellen.
Met sporten lost zich denk ik ook wel op, samenwerken met andere ouders bij teamsport ofzo?!
Man werkt hier vaak avonden en nachten en om het weekend, dus dat avondritueel en de sportweekenden komen dan wel grotendeels op mij neer. En de gebroken nachten ook. Dat lijkt me wel zwaar met drie.
Ik word over 2 jaar 38 en dat is voor mij wel een beetje de grens, ook qua leeftijdsverschil. Maarja het voelt wel lastig zo’n ultimatum te stellen.
maandag 22 april 2019 om 22:30
Ik heb er 'maar' twee maar het is wel relaxt ja!raffa schreef: ↑22-04-2019 20:02Dan heb je het wel goed geregeld zo ja, dat zou iedereen zoveel mogelijk moeten doen met (drie) kinderen. Goed regelen (zodat alles op een relaxede manier kan gaan) is zo belangrijk voor je eigen rust. Al blijft het natuurlijk zo dat hoe meer kinderen, hoe meer kans op 'dingen' (ziek, logopedie, fysio, ik zeg maar wat).
Gisteren een full scale peuter meltdown gehad van jongste. Voorlopig weer even genezen van het idee van een derde. Pfft...
maandag 22 april 2019 om 22:36
COtweepuntnul schreef: ↑22-04-2019 22:30Ik heb er 'maar' twee maar het is wel relaxt ja!
Gisteren een full scale peuter meltdown gehad van jongste. Voorlopig weer even genezen van het idee van een derde. Pfft...
Het idee van een derde spookt ook weleens door mijn hoofd, maar als ik dan oververmoeid ben en peuter door het lint gaat waardoor baby huilend wakker wordt, ben ik ook vaak (tijdelijk) genezen
Behold, the field in which I grow my fucks. Lay thine eyes upon it.. thou shalt see that it is barren!
maandag 22 april 2019 om 22:39
Ze zijn hier nu kleuter en peuter, en meestal goed te handelen. Ze slapen ook gewoon, ik kan ze prima in m'n eentje naar bed brengen, en het waren altijd belabberde slapers. Dus je schopt van alles overhoop.
En toch he. Ik zou toch willen dat ik het uit kon zetten want rationeel gezien is het echt meer dan prima zo. Maar m'n gevoel wil er niet aan, 'maar' twee kinderen.
dinsdag 23 april 2019 om 05:06
Ik heb er nu drie in de leeftijd (net) 4 jaar, 2,5 jaar en 6maand.
Ik sta niet eerder op dan voorheen. De oudste is zelfstandiger geworden en het opsta ritueel is her en der efficiënter ingericht.
Het slaapritueel is wel langer maar eigenlijk alleen door de voeding van baby die nu achter de rest zit geplakt. Alle andere zaken gaan gewoon mee in het bedritueel dat er toch al was voor de oudsten.
Het combineren met werk is niet anders dan bij twee en vind ik makkelijk te doen (we werken 28 en 36 uur).
Dus al díe praktische bezwaren herken ik niet.
Wat wel stukken intensiever is, is het naar twee locaties moeten wat iemand al noemde. Dat had ik sowieso gemoeten maar moeten we nu lánger. Ik vind dat vooral na werktijd momenteel wel zwaar, al zitten we ook nog in de wenfase, aangezien kleuter pas net vier is.
En je slaapt weer een poos minder (heb nog 2 a 3 nachtvoedingen). In mijn geval ga ik daarom eerder naar bed dan vroeger en is de me-time aanzienlijk kleiner geworden. Jongste laat zich pas sinds twee weken vroeg op bed leggen. Tot die tijd was er zo goed als géén me-time. Gelukkig nu iets meer maar ik vind er wel wat opofferingen in zitten. Zo heb ik het sporten nog niet op kunnen pakken.
Verder hebben wij opa en oma die ons maandelijks een vrije avond gunnen door de kindjes een nachtje te laten logeren. Die zien het nog niet zitten om ze alle drie te laten logeren. Dus onze avondjes alleen zijn tijdelijk komen te vervallen; we hebben dan altijd baby nog in huis.
En als ik weg wil vind ik dat een heel gezeul weer met de kinderwagen en maxi cosi, terwijl er intussen ook een peuter in de nee fase zit en nog onverwachts de weg op kan schieten. Het moet ook op handige tijden qua voedingen baby en slaapje peuter (met baby’s slaapje hou ik niet eens rekening). Dat maakt op stap gaan ingewikkelder terwijl kleuter juist wil ontdekken en meer wil zien dan thuis.
Dus al met al zijn er inderdaad ook best wat praktische en mentale bezwaren die ik wel herken. Voor mij niet onoverkomelijk, maar wel goed om te beseffen.
Ik moet trouwens wel zeggen dat ik een extréém makkelijke baby heb en het ook anders had kunnen zijn.
Ik sta niet eerder op dan voorheen. De oudste is zelfstandiger geworden en het opsta ritueel is her en der efficiënter ingericht.
Het slaapritueel is wel langer maar eigenlijk alleen door de voeding van baby die nu achter de rest zit geplakt. Alle andere zaken gaan gewoon mee in het bedritueel dat er toch al was voor de oudsten.
Het combineren met werk is niet anders dan bij twee en vind ik makkelijk te doen (we werken 28 en 36 uur).
Dus al díe praktische bezwaren herken ik niet.
Wat wel stukken intensiever is, is het naar twee locaties moeten wat iemand al noemde. Dat had ik sowieso gemoeten maar moeten we nu lánger. Ik vind dat vooral na werktijd momenteel wel zwaar, al zitten we ook nog in de wenfase, aangezien kleuter pas net vier is.
En je slaapt weer een poos minder (heb nog 2 a 3 nachtvoedingen). In mijn geval ga ik daarom eerder naar bed dan vroeger en is de me-time aanzienlijk kleiner geworden. Jongste laat zich pas sinds twee weken vroeg op bed leggen. Tot die tijd was er zo goed als géén me-time. Gelukkig nu iets meer maar ik vind er wel wat opofferingen in zitten. Zo heb ik het sporten nog niet op kunnen pakken.
Verder hebben wij opa en oma die ons maandelijks een vrije avond gunnen door de kindjes een nachtje te laten logeren. Die zien het nog niet zitten om ze alle drie te laten logeren. Dus onze avondjes alleen zijn tijdelijk komen te vervallen; we hebben dan altijd baby nog in huis.
En als ik weg wil vind ik dat een heel gezeul weer met de kinderwagen en maxi cosi, terwijl er intussen ook een peuter in de nee fase zit en nog onverwachts de weg op kan schieten. Het moet ook op handige tijden qua voedingen baby en slaapje peuter (met baby’s slaapje hou ik niet eens rekening). Dat maakt op stap gaan ingewikkelder terwijl kleuter juist wil ontdekken en meer wil zien dan thuis.
Dus al met al zijn er inderdaad ook best wat praktische en mentale bezwaren die ik wel herken. Voor mij niet onoverkomelijk, maar wel goed om te beseffen.
Ik moet trouwens wel zeggen dat ik een extréém makkelijke baby heb en het ook anders had kunnen zijn.
dinsdag 23 april 2019 om 07:44
Nou dat is vooral mijn angst ja, dat je dan een extreem overprikkelde baby krijgt ofzo. Ik begrijp man ook wel, die verlangt naar weer iets meer vrijheid etc en die ziet het echt wen beetje als terug naar af. Ik kan wat dat betreft iets verder vooruit kijken en denken, dat gaat ook wel weer over. En die twee van ons zijn er met een pittig karaktertje haha, er zijn momenten dat ik denk pfff zo’n derde, hoe dan? Maarja dat is ook maar een klein deel van de tijd en meestal zijn ze gewoon hartstikke leuk en wil ik niets liever dan nog zo’n mooi mensje erbij. Financieel maak ik me niet zo’n zorgen hoewel ik kosten als ze ouder worden minder goed in kan schatten. Ik lees hier tenminste dat je in hun tienerjaren bijna miljonair moet zijn
dinsdag 23 april 2019 om 07:48
Hoe werkt dat met kosten eigenlijk bij een gastouder aan huis? Diegene past ook nog op de oudste neem ik aan? Maar daar krijg je een vergoeding voor?COtweepuntnul schreef: ↑22-04-2019 19:58Ja, dat is in ons geval niet echt aan de orde, kdv en school is dezelfde locatie en we hebben ook een gastouder thuis, dus grotendeels geen kdv/bso nodig.
Zeker met meer kinderen is een oppas of gastouder aan huis wel ideaal om het ophalen van diverse locaties na werktijd te voorkomen.
Wij hebben ook wel een luxe positie, want hoeven maar 1 dag opvang buitenshuis te regelen, aangezien familie ook bij ons thuis oppast.
woensdag 24 april 2019 om 11:49
Je krijgt gewoon kinderopvangtoeslag bij een erkende gastouder. In ons geval voor oudste wel voor minder uren. Muv vakanties natuurlijk, daar zijn het weer volle dagen. Het is dus wel wat duurder dan bso en kdv, maar toen het 2x kdv was, was het niet duurder.Morgenstond_ schreef: ↑23-04-2019 07:48Hoe werkt dat met kosten eigenlijk bij een gastouder aan huis? Diegene past ook nog op de oudste neem ik aan? Maar daar krijg je een vergoeding voor?
Zeker met meer kinderen is een oppas of gastouder aan huis wel ideaal om het ophalen van diverse locaties na werktijd te voorkomen.
Wij hebben ook wel een luxe positie, want hoeven maar 1 dag opvang buitenshuis te regelen, aangezien familie ook bij ons thuis oppast.
Onze gastouder is meestal dus alleen met jongste en haalt in de middag oudste op. Als ik tegen zessen thuiskom hebben ze al gegeten.
Ik vind het heerlijk en een zegen voor mijn mentale gezondheid.
vrijdag 26 april 2019 om 20:55
Oh dat lijkt mij ook best wel wat een gastouder aan huis. Dacht altijd dat dat onbetaalbaar zou zijn.
Hier ongesteld en dan baal ik altijd extra. Geen idee waarom want de kans dat ik zwanger zou zijn is nihil, maar zullen de hormonen wel zijn. Vriendin kondigde vd week de vierde aan, deed toch een klein beetje pijn.
Hier ongesteld en dan baal ik altijd extra. Geen idee waarom want de kans dat ik zwanger zou zijn is nihil, maar zullen de hormonen wel zijn. Vriendin kondigde vd week de vierde aan, deed toch een klein beetje pijn.
vrijdag 26 april 2019 om 21:15
Ik zat vanavond met de kinderen aan tafel te eten - man was er niet en alles liep gesmeerd - en toen zag ik zelfs 4 wel voor me, haha. Maar dat wil man niet en dat gaat ook echt niet gebeuren.
We gaan binnenkort verhuizen en verhuizen niet alle babyspullen mee. De box en zo'n wippertje gaan onder andere naar een vriend van m'n man die over een halfjaar z'n eerste kindje krijgt. Zegt m'n man: tegen de tijd dat onze derde wordt geboren kunnen we de box misschien ook wel weer terug krijgen. Say what?
Maar ik weet echt niet welke kant het muntje op gaat vallen. Ik ben ook heel benieuwd hoe het straks gaat zijn als peuter op school is en je dan dus opeens alleen een - dan - dreumes in huis hebt tijdens schooltijd. Maar dat duurt nog bijna een jaar Ik ben er overigens wel aan toe om weer eens ongesteld te zijn. Dat is nu 10 maanden + ongeveer 9 maanden zwangerschap geleden voor mij.
We gaan binnenkort verhuizen en verhuizen niet alle babyspullen mee. De box en zo'n wippertje gaan onder andere naar een vriend van m'n man die over een halfjaar z'n eerste kindje krijgt. Zegt m'n man: tegen de tijd dat onze derde wordt geboren kunnen we de box misschien ook wel weer terug krijgen. Say what?
Maar ik weet echt niet welke kant het muntje op gaat vallen. Ik ben ook heel benieuwd hoe het straks gaat zijn als peuter op school is en je dan dus opeens alleen een - dan - dreumes in huis hebt tijdens schooltijd. Maar dat duurt nog bijna een jaar Ik ben er overigens wel aan toe om weer eens ongesteld te zijn. Dat is nu 10 maanden + ongeveer 9 maanden zwangerschap geleden voor mij.
vrijdag 26 april 2019 om 21:19
vrijdag 26 april 2019 om 22:21
Hihi.. ik hoop altijd rond de tijd dat ik ongesteld moet worden dat ik stiekem zwanger ben, maar als ik dan echt een dag overtijd ben raak ik toch wel lichtelijk in paniek bij het idee dat het misschien écht zo is (zelfs idd als de kans dat ik zwanger ben nihil is).Lievejetje schreef: ↑26-04-2019 20:55Oh dat lijkt mij ook best wel wat een gastouder aan huis. Dacht altijd dat dat onbetaalbaar zou zijn.
Hier ongesteld en dan baal ik altijd extra. Geen idee waarom want de kans dat ik zwanger zou zijn is nihil, maar zullen de hormonen wel zijn. Vriendin kondigde vd week de vierde aan, deed toch een klein beetje pijn.
Gastouder aan huis lijkt mij idd ook super. Ik ga mij daar ook eens in verdiepen als die derde komt
zaterdag 27 april 2019 om 07:06
Hier schuiven we de beslissing nog even vooruit. Onze oudste (3) heeft kenmerken van autisme. Dat uit zich voornamelijk in een taal- en ontwikkelingsachterstand, hij loopt gemiddeld 6-12 maanden achter. Hij is verder wel leerbaar, gezellig en heel erg lief. Hij trekt zich terug in zijn eigen wereld als het hem te druk wordt. Je kan hem gerust meenemen naar de winkel, een restaurant of een familiefeest. En een keer een vreemde oppas is ook geen punt.
Maar vooralsnog kan hij volgend jaar niet naar het regulier onderwijs vanwege zijn achterstand, dus we staan nu al op de wachtlijst. We willen eerst beter kunnen inschatten hoe intensief dit voor ons gaat worden, voor we de knoop over een derde doorhakken.
Maar vooralsnog kan hij volgend jaar niet naar het regulier onderwijs vanwege zijn achterstand, dus we staan nu al op de wachtlijst. We willen eerst beter kunnen inschatten hoe intensief dit voor ons gaat worden, voor we de knoop over een derde doorhakken.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in