Kinderen
alle pijlers
Dingen die je pas deed / voelde toen je een kind kreeg
woensdag 28 april 2021 om 08:59
Het plezier wat ik beleef door hun ogen. Zo ontzettend blij en enthousiast ze kunnen zijn in bijvoorbeeld de Efteling, met Sinterklaas etcetera.
De wereld door hun ogen bekijken, met al hun gekke vragen en weetjes.
Onvoorwaardelijke liefde, een liefde die ik nooit kende voor ik kinderen kreeg en ik heb al 16 jaar een hele lieve man waar ik veel van hou maar dit is echt anders.
Dat je de belangrijkste baan in je leven erbij krijgt, het ouderschap.
Dat is ik gewoon echt kan genieten in een centerparcs omdat mijn kinderen dat doen.
De wereld door hun ogen bekijken, met al hun gekke vragen en weetjes.
Onvoorwaardelijke liefde, een liefde die ik nooit kende voor ik kinderen kreeg en ik heb al 16 jaar een hele lieve man waar ik veel van hou maar dit is echt anders.
Dat je de belangrijkste baan in je leven erbij krijgt, het ouderschap.
Dat is ik gewoon echt kan genieten in een centerparcs omdat mijn kinderen dat doen.
woensdag 28 april 2021 om 09:00
Hahah
Ik voel meer zelfverzekerdheid en zie het leven in zijn algemeenheid als minder zwaar.
Het relativeert dingen, veel dingen zijn helemaal niet zo belangrijk of je hebt de energie niet om er zoveel over te malen.
Verder zitten er ineens veel meer uren in een dag, kan veel meer gedaan krijgen op een dag of is een ellendige dag twee keer zo lang. En heb veel meer (mentale) flexibiliteit, niks loopt zoals je dacht dus je kan er maar beter in meegaan.
woensdag 28 april 2021 om 09:11
Door mijn kinderen ben ik pas echt gaan begrijpen hoe:
- moe zijn voelt (voor de kinderen dacht ik wel eens dat ik moe was, maar nee hoor, echt moe heb ik pas ervaren sinds ik kinderen heb)
- het is om zorgen te hebben (net als met moe zijn, dacht ik wel eens dat ik zorgen had, maar dat was niks vergeleken met de zorgen die ik om mijn kinderen heb)
- onvoorwaardelijke liefde voelt
- moe zijn voelt (voor de kinderen dacht ik wel eens dat ik moe was, maar nee hoor, echt moe heb ik pas ervaren sinds ik kinderen heb)
- het is om zorgen te hebben (net als met moe zijn, dacht ik wel eens dat ik zorgen had, maar dat was niks vergeleken met de zorgen die ik om mijn kinderen heb)
- onvoorwaardelijke liefde voelt
lente19251003 wijzigde dit bericht op 28-04-2021 09:13
20.63% gewijzigd
woensdag 28 april 2021 om 09:11
Na een huilbaby die 5 maanden lang 12 uur per dag krijste en daarna een aantal maanden stopte met 's nachts slapen en waarbij ik er grotendeels alleen voor stond, weet ik pas echt hoe het voelt om 'moe' en 'op' te zijn. Ik hoor dan ook met kromme tenen mensen aan die 'zo vreselijk moe zijn, want slecht geslapen vannacht'.
Hoewel ze nu bijna 1 is heeft het helaas nog steeds zijn weerslag op mijn humeur en geduld.
Keerzijde is dan weer dat ik, ondanks alles, nog nooit ZO intens van iemand gehouden heb. Compleet verliefd, trots op de kleinste ontwikkeling, liefst schreeuw ik van de daken hoe geweldih leuk mijn kind is. Zo trots, nooit gedacht dat ik dit ooit zo zou kunnen voelen.
Hoewel ze nu bijna 1 is heeft het helaas nog steeds zijn weerslag op mijn humeur en geduld.
Keerzijde is dan weer dat ik, ondanks alles, nog nooit ZO intens van iemand gehouden heb. Compleet verliefd, trots op de kleinste ontwikkeling, liefst schreeuw ik van de daken hoe geweldih leuk mijn kind is. Zo trots, nooit gedacht dat ik dit ooit zo zou kunnen voelen.
woensdag 28 april 2021 om 09:14
Onvoorwaardelijke intense liefde voelen voor je kind.
De wetenschap dat het leven eindig is en dat ik verantwoordelijk ben voor de allerbelangrijkste opgave van mijn leven, namelijk mijn kind de basis bieden die het nodig heeft om zo zelfstandig mogelijk vol zelfvertrouwen een gelukkig, gezond en prettig eigen leven te leiden.
Mijn kind de vleugels schenken die het nodig heeft om uit te kunnen vliegen wanneer de tijd daar rijp voor is. Niet vanuit eigenbelang, wel vanuit kindsbelang.
De wetenschap dat het leven eindig is en dat ik verantwoordelijk ben voor de allerbelangrijkste opgave van mijn leven, namelijk mijn kind de basis bieden die het nodig heeft om zo zelfstandig mogelijk vol zelfvertrouwen een gelukkig, gezond en prettig eigen leven te leiden.
Mijn kind de vleugels schenken die het nodig heeft om uit te kunnen vliegen wanneer de tijd daar rijp voor is. Niet vanuit eigenbelang, wel vanuit kindsbelang.
anoniem_63b6a03408332 wijzigde dit bericht op 28-04-2021 09:27
5.97% gewijzigd
woensdag 28 april 2021 om 09:18
Ik heb nog nooit knikkende knieen gevoeld voordat ik een kind had. Als hij struikelt, reageert mijn hele lijf alsof ik zelf val.
Kind heeft totaal andere interesses dan ik. Nooit gedacht dat ik zo zou totaal zou kunnen opgaan in de interesses van een ander.
Het is zo verschrikkelijk gezellig, al die kleine momentjes, leuke gesprekken, gekke invallen. Ik ben bijvoorbeeld nooit fanatiek of sportief geweest, vond er niets aan, maar kind vind dat superleuk. Wedstrijdje wie heeft her eerste zijn schoen aan / jas aan / rent het snelst naar de hoek van de straat. En dat allemaal elke dag, en ik blijf het leuk vinden.
Kind heeft totaal andere interesses dan ik. Nooit gedacht dat ik zo zou totaal zou kunnen opgaan in de interesses van een ander.
Het is zo verschrikkelijk gezellig, al die kleine momentjes, leuke gesprekken, gekke invallen. Ik ben bijvoorbeeld nooit fanatiek of sportief geweest, vond er niets aan, maar kind vind dat superleuk. Wedstrijdje wie heeft her eerste zijn schoen aan / jas aan / rent het snelst naar de hoek van de straat. En dat allemaal elke dag, en ik blijf het leuk vinden.
woensdag 28 april 2021 om 09:24
Buiten de standaard onvoorwaardelijke liefde, vermoeidheid en zorgen, begrijp ik sinds mijn kinderen het fenomeen iemand zo schattig/lief vinden dat je ze wel op kunt eten. Als we dan aan het spelen en knuffelen zijn, wil ik zo een hapje uit dat lieve bolle wangetje nemen 
Ik blijf dat een heel vreemd iets vinden
Ik blijf dat een heel vreemd iets vinden
woensdag 28 april 2021 om 09:31
Ik ben laatst in de stromende regen naar een natuurgebiedje gegaan om in plassen te stampen. Dat had ik in mijn eentje niet in mijn hoofd gehaald (en ook niet leuk gevonden), maar mijn dochter wordt zo ontzettend blij van al die plassen. En al helemaal op een onbekende locatie, waar ook nog vogels zijn. En dan is het dus ineens leuk. Heel raar hoe dat werkt, het voelde ook echt als leuk uitje, niet als opgave of zo.
woensdag 28 april 2021 om 09:33
En ik weet nu pas wat mijn ouders voor ons voelden. Ik zal zeker niet beweren dat je pas echt weet wat liefde is als je een kind hebt, want dat is onzin. Je kunt ook van anderen oprecht en onvoorwaardelijk houden. Maar de liefde voor je kind is anders. Niet per se beter of dieper of zo, maar gewoon anders.
woensdag 28 april 2021 om 09:34
Een soort woeste woede voelen die ik niet eerder kende. Niet zo heel erg gunstig voor de rammelende eierstokken, maar een docent stuurde mijn (net publiek uit de kast) zoon van 16 een foto vanuit zijn badkuip met een superrr fout berichtje erbij. Ik heb nog net mijn tent niet opgeslagen voor de school om er in de ochtend als eerste bij te zijn maar het scheelde niet veel. Lang verhaal kort, hij werkt er niet meer. Ik vind het nog steeds een wonder dat ik hem alleen verbaal alle hoeken van de kamer heb laten zien.
Nu ze bijna/half het huis uit zijn verander ik van een strenge moeder opeens in een verwenmoeder omdat het bijna voorbij is. Had ik nooit verwacht want ik wat eigenlijk wel een beetje klaar met werkster/taxichauffeur/kok zijn. Maar toen trok de eerste kamerbewoner door corona weer tijdelijk terug in en realiseerde ik me opeens dat dat hele kamergebeuren geen uit de hand gelopen logeerpartij is maar de start van nooit meer terugkomen. Dus ik heb ze het afgelopen jaar zalig in de watten gelegd (en mezelf daarmee ook)
Nu ze bijna/half het huis uit zijn verander ik van een strenge moeder opeens in een verwenmoeder omdat het bijna voorbij is. Had ik nooit verwacht want ik wat eigenlijk wel een beetje klaar met werkster/taxichauffeur/kok zijn. Maar toen trok de eerste kamerbewoner door corona weer tijdelijk terug in en realiseerde ik me opeens dat dat hele kamergebeuren geen uit de hand gelopen logeerpartij is maar de start van nooit meer terugkomen. Dus ik heb ze het afgelopen jaar zalig in de watten gelegd (en mezelf daarmee ook)
woensdag 28 april 2021 om 09:56
Ik ben nog nooit zo trots op iemand geweest als op onze jongens. Maar ben na vier jaar gebroken nachten ook nog nooit zo moe geweest.
Ik vind de wereld door kinderogen zo mooi en puur. En het plassen springen met de kinderen geweldig
.
Maar door de kinderen besef ik ook dat ik verantwoordelijk voor ze ben en wil ik ze het goede voorbeeld geven. Waardoor ik ook besef dat ik ze een ander voorbeeld wil geven dan ik zelf heb gehad en ben ik aan mezelf gaan werken.
Ik vind de wereld door kinderogen zo mooi en puur. En het plassen springen met de kinderen geweldig
.Maar door de kinderen besef ik ook dat ik verantwoordelijk voor ze ben en wil ik ze het goede voorbeeld geven. Waardoor ik ook besef dat ik ze een ander voorbeeld wil geven dan ik zelf heb gehad en ben ik aan mezelf gaan werken.
woensdag 28 april 2021 om 10:00
Dat zeker. Die oerbeschermdrift, dat had ik niet verwacht.
Maar overigens nu mijn ouders op leeftijd zijn zie ik mezelf andersom ook dat ik dat steeds meer krijg bij mijn ouders.
Stressed is just desserts spelled backwards
woensdag 28 april 2021 om 10:33
Huilen van geluk. Had ik nog nooit gedaan, maar toen mijn zoontje na de geboorte op mijn borst werd gelegd was het net of de grond onder mijn voeten vandaan werd geslagen, ik was gewoon helemaal overdonderd en kon alleen maar huilen. Ik ben ook echt weken euforisch geweest na de geboorte.
Bij mijn dochtertje kwamen de tranen al tijdens het persen
Bij mijn dochtertje kwamen de tranen al tijdens het persen
woensdag 28 april 2021 om 10:34
en dan huilen bij alle mijlpalen, bij het afzwemmen snottert het halve zwembadCHL schreef: ↑28-04-2021 10:33Huilen van geluk. Had ik nog nooit gedaan, maar toen mijn zoontje na de geboorte op mijn borst werd gelegd was het net of de grond onder mijn voeten vandaan werd geslagen, ik was gewoon helemaal overdonderd en kon alleen maar huilen. Ik ben ook echt weken euforisch geweest na de geboorte.
Bij mijn dochtertje kwamen de tranen al tijdens het persen
woensdag 28 april 2021 om 10:52
Ik kan minder goed leed zien of horen.
Na de geboorte van ons kind kon ik (het al jaren bestaande gedrag van) mijn ex niet meer verdragen. Er kwam een soort leeuwinnen gevoel bij me naar boven om mijn kind te beschermen tegen onstabiliteit. Ik heb hem de deur uit gezet, had ik al 15 jaar daarvoor moeten doen.
Na de geboorte van ons kind kon ik (het al jaren bestaande gedrag van) mijn ex niet meer verdragen. Er kwam een soort leeuwinnen gevoel bij me naar boven om mijn kind te beschermen tegen onstabiliteit. Ik heb hem de deur uit gezet, had ik al 15 jaar daarvoor moeten doen.
woensdag 28 april 2021 om 11:25
Ja dat was voor mij ook de eerste keer.
Verder, de angst dat mezelf iets overkomt. Nooit ook maar over nagedacht, en nu vind ik het een soort verlammend idee dat mijn kind geen moeder meer heeft als mij iets zou overkomen. Niet dat ik er anders door handel overigens, maar het houdt me meer bezig.
