Kinderen
alle pijlers
Een goede tip? Heb er mijn vraagtekens bij...
donderdag 24 januari 2008 om 15:00
Hallo!
Mijn zoontje is bijna 3 jaar, een heel lief mannetje en ook goedlachs. Wel kan hij op zijn tijd enorme driftbuien hebben, dan lijkt het net of er een klein duiveltje op zijn schouder zit, die hem verteld dat ie moet tieren, krijsen, bijten en slaan.
Meestal komt die driftbui voort als hij zijn zin niet krijgt, bijvoorbeeld; geen snoep voor het eten. Of door ongeduld, als ik iets niet snel genoeg naar zijn zin pak voor hem (bijvoorbeeld een spelletje)
Ik had het er met mijn zanglerares over, een hele oude wijze vrouw. Haar kind had ook driftbuien maar die waren zo over, toen ze een methode toepaste. Ik schrok me rot toen ze daarover vertelde; Als haar kind driftig werd, tilde ze het kind op onder haar arm en liep naar de wasbak. Daar zette ze de koude kraan aan, en hield zoonlief er een paar seconden onder (alleen het schrikeffect zei ze) dus totaal niet langer. Daarna zette ze hem weer neer, gaf 'm een handdoek, en liet hem 'even alleen' zodat hij 'even tot zichzelf' kon komen.
Ze zei er nog zo mooi bij dat hij dan even een moment voor zichzelf moest hebben.
Haar ervaring was dat het kind dan in totale kalmte/rust verkeerde, en rustig was. Dit heeft bij haar nog 3x gevolgd, daarna heeft het kind nooit meer een driftbui gehad.
Ze zei dat het haar ook moeite heeft gekost om dat te doen, maar uiteindelijk heeft ze er baat bij gehad en zoonlief ook. Als ze dat deed liet ze ook geen emotie los, en zo zorgde ze dat het niet haar energie kostte.
Ik vertelde haar dat ik het wel een hele drastische manier vond. Bedoel wie kent de verhalen nou niet van kindermishandeling, koude douche etc. Maar daarna zei ze gelijk: 'Nee, het gaat om het schrikeffect, dat het kind weer even tot zichzelf komt, een 2 seconde'
Ik heb hier mijn vraagtekens bij, ben erg voorzichtig met dit soort dingen. Vind het nogal wat. Denk niet eens dat ik het zou kunnen! Volgens mij blijft dat heel zijn leven bij, dat wil je als ouder toch niet! Of stel ik me aan?
Wat doen jullie als je kind een driftbui heeft en hoe ga je daarmee om? En wat vinden jullie van haar tip? Vind het persoonlijk best drastisch en erg. Een andere oplossing zou welkom zijn, wie weet raad?
Groetjes Femme
Mijn zoontje is bijna 3 jaar, een heel lief mannetje en ook goedlachs. Wel kan hij op zijn tijd enorme driftbuien hebben, dan lijkt het net of er een klein duiveltje op zijn schouder zit, die hem verteld dat ie moet tieren, krijsen, bijten en slaan.
Meestal komt die driftbui voort als hij zijn zin niet krijgt, bijvoorbeeld; geen snoep voor het eten. Of door ongeduld, als ik iets niet snel genoeg naar zijn zin pak voor hem (bijvoorbeeld een spelletje)
Ik had het er met mijn zanglerares over, een hele oude wijze vrouw. Haar kind had ook driftbuien maar die waren zo over, toen ze een methode toepaste. Ik schrok me rot toen ze daarover vertelde; Als haar kind driftig werd, tilde ze het kind op onder haar arm en liep naar de wasbak. Daar zette ze de koude kraan aan, en hield zoonlief er een paar seconden onder (alleen het schrikeffect zei ze) dus totaal niet langer. Daarna zette ze hem weer neer, gaf 'm een handdoek, en liet hem 'even alleen' zodat hij 'even tot zichzelf' kon komen.
Ze zei er nog zo mooi bij dat hij dan even een moment voor zichzelf moest hebben.
Haar ervaring was dat het kind dan in totale kalmte/rust verkeerde, en rustig was. Dit heeft bij haar nog 3x gevolgd, daarna heeft het kind nooit meer een driftbui gehad.
Ze zei dat het haar ook moeite heeft gekost om dat te doen, maar uiteindelijk heeft ze er baat bij gehad en zoonlief ook. Als ze dat deed liet ze ook geen emotie los, en zo zorgde ze dat het niet haar energie kostte.
Ik vertelde haar dat ik het wel een hele drastische manier vond. Bedoel wie kent de verhalen nou niet van kindermishandeling, koude douche etc. Maar daarna zei ze gelijk: 'Nee, het gaat om het schrikeffect, dat het kind weer even tot zichzelf komt, een 2 seconde'
Ik heb hier mijn vraagtekens bij, ben erg voorzichtig met dit soort dingen. Vind het nogal wat. Denk niet eens dat ik het zou kunnen! Volgens mij blijft dat heel zijn leven bij, dat wil je als ouder toch niet! Of stel ik me aan?
Wat doen jullie als je kind een driftbui heeft en hoe ga je daarmee om? En wat vinden jullie van haar tip? Vind het persoonlijk best drastisch en erg. Een andere oplossing zou welkom zijn, wie weet raad?
Groetjes Femme
dinsdag 29 januari 2008 om 11:48
Tja, het is en blijft een discussie waar je waarschijnlijk nooit gaat uitkomen. Dat ik geen voorstander ben van de (in mijn ogen) spartaanse opvoedingstechnieken als 'kop onder de kraan houden' wil nog niet zeggen dat het hier thuis een losgeslagen bende is en ik de zogenaamde 'vrije opvoeding' aanhang!
Ook ik ben streng en fanatiek aanhanger van mijn eigen normen en waarden en daar zijn 'je blijft met de fikkes van elkaar af' en 'als je niet schreeuwt hoor ik je ook wel' er twee van! Tracht dit vervolgens over te brengen door het 'simpele' goed voorbeeld, doet goed volgen.
Ook ik ben streng en fanatiek aanhanger van mijn eigen normen en waarden en daar zijn 'je blijft met de fikkes van elkaar af' en 'als je niet schreeuwt hoor ik je ook wel' er twee van! Tracht dit vervolgens over te brengen door het 'simpele' goed voorbeeld, doet goed volgen.
