Kinderen
alle pijlers
Elke dag strijd
vrijdag 25 juni 2021 om 14:46
Mijn kinderen (3 en 5 jaar) maken bijna elke dag ruzie.
Ze slaan elkaar, schelden , schreeuwen.
Elke dag is het weer een strijd.
Maar hoe goed ik mijn best Ook probeer te doen , ik voel me zo'n ontzettende waardeloze ouder.
En daar schaam ik me voor.
Het is nu zelfs tot het punt gekomen dat ik niet met allebei mijn kinderen weg durf te gaan.
Omdat ik bang ben voor wat andere mensen wel niet van mij denken.
Ik heb de volgende dingen geprobeerd:
Rustig met ze praten.
Ze uit de situatie halen om te voorkomen dat het verder escaleert.
Boos worden.
Straf geven.
Maar niks lijkt te helpen.
Ik vind het moederschap zwaar en ik schaam me ervoor om dit te zeggen.
Want ik weet ook dat ik me gelukkig moet prijzen met mijn kinderen.
Ze kunnen ook ontzettend lief en sociaal zijn.
En ik probeer zeker te genieten van de kleine dingen maar ook dit vind ik soms moeilijk.
Wie heeft er tips voor mij ?
Hoe kan ik hier anders naar gaan kijken en mee om gaan ?
Ze slaan elkaar, schelden , schreeuwen.
Elke dag is het weer een strijd.
Maar hoe goed ik mijn best Ook probeer te doen , ik voel me zo'n ontzettende waardeloze ouder.
En daar schaam ik me voor.
Het is nu zelfs tot het punt gekomen dat ik niet met allebei mijn kinderen weg durf te gaan.
Omdat ik bang ben voor wat andere mensen wel niet van mij denken.
Ik heb de volgende dingen geprobeerd:
Rustig met ze praten.
Ze uit de situatie halen om te voorkomen dat het verder escaleert.
Boos worden.
Straf geven.
Maar niks lijkt te helpen.
Ik vind het moederschap zwaar en ik schaam me ervoor om dit te zeggen.
Want ik weet ook dat ik me gelukkig moet prijzen met mijn kinderen.
Ze kunnen ook ontzettend lief en sociaal zijn.
En ik probeer zeker te genieten van de kleine dingen maar ook dit vind ik soms moeilijk.
Wie heeft er tips voor mij ?
Hoe kan ik hier anders naar gaan kijken en mee om gaan ?
vrijdag 25 juni 2021 om 15:51
ik zou ze meer scheiden.
daarnaast heb ik bij directe familie gezien waar 2 broertjes ook om alles ruzie maakten en moeder steeds bij de eerste kik ingreep gezien dat die kinderen ook gewoon niet weten hoe een ruzie doormaken en bijleggen werkt omdat mam het altijd oplost.
zij is ook gaan faciliteren dat ze meer dingen apart gingen doen en als ze wel samen waren en ruzie kregen heeft ze een aantal keer dat bewust genegeerd waardoor ze het ineens zelf op moesten lossen.
was het dat? was het de leeftijd? geen idee, maar ze hebben "ineens" veel minder ruzie. het levert in ieder geval geen aandacht meer op
daarnaast heb ik bij directe familie gezien waar 2 broertjes ook om alles ruzie maakten en moeder steeds bij de eerste kik ingreep gezien dat die kinderen ook gewoon niet weten hoe een ruzie doormaken en bijleggen werkt omdat mam het altijd oplost.
zij is ook gaan faciliteren dat ze meer dingen apart gingen doen en als ze wel samen waren en ruzie kregen heeft ze een aantal keer dat bewust genegeerd waardoor ze het ineens zelf op moesten lossen.
was het dat? was het de leeftijd? geen idee, maar ze hebben "ineens" veel minder ruzie. het levert in ieder geval geen aandacht meer op
En doooooor!
vrijdag 25 juni 2021 om 15:59
Ik heb een heel goeie tip! Maar ik weet niet of je het al geprobeerd hebt. Alles wat je met de gaat doen moet je met ze voorbespreken. Je vertelt wat jullie gaan doen en welk gedrag je van ze verwacht. Maak alles zo voorspelbaar mogelijk.
Als je verteld hebt welk gedrag je van ze verwacht, kun je ze daar ook steeds aan helpen herinneren. En vergeet niet voortdurend te benoemen wat goed gaat en te complimenteren.
Als je verteld hebt welk gedrag je van ze verwacht, kun je ze daar ook steeds aan helpen herinneren. En vergeet niet voortdurend te benoemen wat goed gaat en te complimenteren.
vrijdag 25 juni 2021 om 16:01
Een vriendin van mij heeft dit met haar kinderen, die zijn al wel wat ouder.
Wat daar eigenlijk vooral helpt is zorgen dat ze af en toe gewoon niet bij elkaar in de buurt (kunnen) komen. Want ze zoeken elkaar continu op, dagen elkaar uit en lopen te zieken. Los van elkaar is er niks aan de hand maar samen...
Erg lastig lijkt het mij, snap dat je er van baalt.
Wat daar eigenlijk vooral helpt is zorgen dat ze af en toe gewoon niet bij elkaar in de buurt (kunnen) komen. Want ze zoeken elkaar continu op, dagen elkaar uit en lopen te zieken. Los van elkaar is er niks aan de hand maar samen...
Erg lastig lijkt het mij, snap dat je er van baalt.
vrijdag 25 juni 2021 om 16:02
Heel herkenbaar mijn kinderen maakten ook altijd ruzie.
Uit elkaar halen,apart zetten,met 1 kind buiten de deur iets doen niets hielp.
Het zat hem in 1 kind en nu ze volwassen zijn gaan ze niet met elkaar om,vanwege de zeer gemene dingen die hij deed ook naar anderen toe.
Uit elkaar halen,apart zetten,met 1 kind buiten de deur iets doen niets hielp.
Het zat hem in 1 kind en nu ze volwassen zijn gaan ze niet met elkaar om,vanwege de zeer gemene dingen die hij deed ook naar anderen toe.
het leven is als n neus,haal eruit wat erin zit.
vrijdag 25 juni 2021 om 16:07
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
vrijdag 25 juni 2021 om 16:12
vrijdag 25 juni 2021 om 16:36
Goh, ik heb 7 broers en zussen en we hadden zelden ruzie.
Je leert juist te delen, op je beurt wachten, een ander wat gunnen.
ik geef mn bek ook maar een douw
vrijdag 25 juni 2021 om 16:37
Bedankt voor de reacties en tips tot nu toe.
Hier kan ik zeker wat mee ( want ik geef natuurlijk niet op )
Het probleem ligt ook grotendeels bij mezelf.
Ik vraag me regelmatig af of ik het allemaal wel goed doe.
Het voelt ook als falen en ik ben altijd bang dat een ander daar iets van vind.
Ik had me het moederschap misschien wel iets rooskleuriger voorgesteld.
Ik moet dus ook zeer zeker aan mezelf gaan werken .
Want dit zal onbewust ook bijdrage aan het grotere plaatje
Nogmaals dank
Hier kan ik zeker wat mee ( want ik geef natuurlijk niet op )
Het probleem ligt ook grotendeels bij mezelf.
Ik vraag me regelmatig af of ik het allemaal wel goed doe.
Het voelt ook als falen en ik ben altijd bang dat een ander daar iets van vind.
Ik had me het moederschap misschien wel iets rooskleuriger voorgesteld.
Ik moet dus ook zeer zeker aan mezelf gaan werken .
Want dit zal onbewust ook bijdrage aan het grotere plaatje
Nogmaals dank
vrijdag 25 juni 2021 om 16:43
ah joh, alle ouders kloeien maar wat aan. En soms valt het mee en soms tegendraakje87 schreef: ↑25-06-2021 16:37Bedankt voor de reacties en tips tot nu toe.
Hier kan ik zeker wat mee ( want ik geef natuurlijk niet op )
Het probleem ligt ook grotendeels bij mezelf.
Ik vraag me regelmatig af of ik het allemaal wel goed doe.
Het voelt ook als falen en ik ben altijd bang dat een ander daar iets van vind.
Ik had me het moederschap misschien wel iets rooskleuriger voorgesteld.
Ik moet dus ook zeer zeker aan mezelf gaan werken .
Want dit zal onbewust ook bijdrage aan het grotere plaatje
Nogmaals dank
en uiteindelijk gaan al onze kinderen in therapie klagen over hun jeugd
vrijdag 25 juni 2021 om 17:15
Deze opmerking voegt natuurlijk niets toe.
En trouwens.... ik wilde ook 1 kind maar kreeg een tweeling. Had ik er 1 terug moeten stoppen?
vrijdag 25 juni 2021 om 17:27
Vertonen ze echt alleen dit gedrag naar elkaar of zie je bij een van de twee (en ik lees dat vooral de jongste aanstichter is) ook in andere situaties dat hij snel driftig wordt of. boos op jullie of op andere kinderen? Misschien dat dat nog een sleutel geeft.
Wat ook helpt (klinkt makkelijker gezegd dan gedaan, maar ik schrijf dit echt vanuit eigen ervaring): bij jezelf heel goed kijken waar je nu precies zat van bent en hoe zat je het echt bent. Pas als je heel, heel zeker, diep van binnen weet dat je er genoeg van hebt en er een eind aan wilt maken, verandert je houding naar je kinderen genoeg om door te dringen (en ja, dit klinkt zweverig, maar ik kan in de afgelopen tien jaar echt een keer of vier aanwijzen dat dit voor een van onze kinderen zo gold).
Op dat moment is het misschien ook goed om eens heel kritisch te kijken naar de grenzen die je stelt: zijn die duidelijk genoeg en houd je je daaraan?
Het kan helpen om een tijdje jezelf te dwingen er echt heel streng bovenop te gaan zitten: Wie slaat heeft ongelijk, hup naar de gang (tegen je jongste), wie scheldt heeft ongelijk, hup naar de gang (je oudste), pas daarna gaan we praten.
Zoiets bijvoorbeeld.
Spelen ze ook wel eens wel fijn samen? Dan op die momenten heel veel positief bevestigen.
Wat ook helpt (klinkt makkelijker gezegd dan gedaan, maar ik schrijf dit echt vanuit eigen ervaring): bij jezelf heel goed kijken waar je nu precies zat van bent en hoe zat je het echt bent. Pas als je heel, heel zeker, diep van binnen weet dat je er genoeg van hebt en er een eind aan wilt maken, verandert je houding naar je kinderen genoeg om door te dringen (en ja, dit klinkt zweverig, maar ik kan in de afgelopen tien jaar echt een keer of vier aanwijzen dat dit voor een van onze kinderen zo gold).
Op dat moment is het misschien ook goed om eens heel kritisch te kijken naar de grenzen die je stelt: zijn die duidelijk genoeg en houd je je daaraan?
Het kan helpen om een tijdje jezelf te dwingen er echt heel streng bovenop te gaan zitten: Wie slaat heeft ongelijk, hup naar de gang (tegen je jongste), wie scheldt heeft ongelijk, hup naar de gang (je oudste), pas daarna gaan we praten.
Zoiets bijvoorbeeld.
Spelen ze ook wel eens wel fijn samen? Dan op die momenten heel veel positief bevestigen.
vrijdag 25 juni 2021 om 17:37
Als ze het vaker dan eens moest doen werkte het dus niet.
vrijdag 25 juni 2021 om 17:40
Klopt, mishandeling is een.prima manier om kinderen stil te krijgen. Dat ze een kutleven hebben is verder niet zo belangrijk
vrijdag 25 juni 2021 om 17:45
Eentje weggeven of op marktplaats zetten. Anders is het zielig.vivapimpelmees schreef: ↑25-06-2021 17:15Deze opmerking voegt natuurlijk niets toe.
En trouwens.... ik wilde ook 1 kind maar kreeg een tweeling. Had ik er 1 terug moeten stoppen?
vrijdag 25 juni 2021 om 17:49
Ik wil er nog wel eentje. Ik kijk altijd een andere kant op als ze ruzie maken.
Dat zou ik overigens in jouw geval ook doen, TO. Tenzij er echt fysieke schade lijkt te ontstaan, zou ik geruzie zoveel mogelijk negeren.
vrijdag 25 juni 2021 om 17:51
Zal ik je eens wat vertellen? die gezinnetjes uit de reclame die bestaan niet echt.draakje87 schreef: ↑25-06-2021 16:37Bedankt voor de reacties en tips tot nu toe.
Hier kan ik zeker wat mee ( want ik geef natuurlijk niet op )
Het probleem ligt ook grotendeels bij mezelf.
Ik vraag me regelmatig af of ik het allemaal wel goed doe.
Het voelt ook als falen en ik ben altijd bang dat een ander daar iets van vind.
Ik had me het moederschap misschien wel iets rooskleuriger voorgesteld.
Ik moet dus ook zeer zeker aan mezelf gaan werken .
Want dit zal onbewust ook bijdrage aan het grotere plaatje
Nogmaals dank
En dan wordt de volgende episode: ze kunnen niet met, maar ook niet zonder elkaar. Straf je de een dan komt de ander voor hem op.
Misschien heb je wat aan mijn motto, is onder alle omstandigheden waar
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
vrijdag 25 juni 2021 om 18:02
Ik denk trouwens dat u zich niet te veel aantrekken moet van wat andere mensen over u denken.
Ik geef toe dat ik ook wel eens een moeder ongeduldig met haar kind vind, of gewoon onvriendelijk.
Soms denk ik "dat zou ze tegen haar partner / zus / colllega niet durven".
Ik geef toe dat ik ook wel eens een moeder ongeduldig met haar kind vind, of gewoon onvriendelijk.
Soms denk ik "dat zou ze tegen haar partner / zus / colllega niet durven".
De antwoorden op het forum zijn niet altijd bedoeld als hulp.
Sommige mensen maken soms onaardige opmerkingen.
Reageren is niet altijd nodig, en zeker niet verplicht.
Sommige mensen maken soms onaardige opmerkingen.
Reageren is niet altijd nodig, en zeker niet verplicht.
vrijdag 25 juni 2021 om 18:02
Het werd in ieder geval zo'n 1O jaar terug nog geadviseerd. Het is doodzielig voor iedere betrokkene met een beetje gevoel.
Ik ken iemand waar zelfs de andere kinderen van het gezin na dit experiment therapie kregen, alle kinderen gingen spontaan weer in bed plassen.
Je moest soort van emotieloos dan je kind onder de douche zetten, moet je voorstellen dat je dat moet doen en ook dat je dat moet ondergaan of je normaal gewoon lieve moeder dit ziet doen.
Is toch vreselijk.
vrijdag 25 juni 2021 om 18:07
Inderdaad. Mijn kind krijgt acuut nachtmerries als haar leerkracht een andere leerling met geweld het lokaal uit sleurt. Gewelddadig gedrag is beschadigend voor alle betrokkenen.
vrijdag 25 juni 2021 om 18:08
De manier waarop je het schrijft is hilarisch. Maar het is eigenlijk helemaal niet grappig. Goed dat degene die het suggereert geen kinderen heeft.
vrijdag 25 juni 2021 om 18:10
Door wie werd dat geadviseerd dan?Surebaby schreef: ↑25-06-2021 18:02Het werd in ieder geval zo'n 1O jaar terug nog geadviseerd. Het is doodzielig voor iedere betrokkene met een beetje gevoel.
Ik ken iemand waar zelfs de andere kinderen van het gezin na dit experiment therapie kregen, alle kinderen gingen spontaan weer in bed plassen.
Je moest soort van emotieloos dan je kind onder de douche zetten, moet je voorstellen dat je dat moet doen en ook dat je dat moet ondergaan of je normaal gewoon lieve moeder dit ziet doen.
Is toch vreselijk.
vrijdag 25 juni 2021 om 18:24
