Elke dag strijd

25-06-2021 14:46 59 berichten
Alle reacties Link kopieren
Mijn kinderen (3 en 5 jaar) maken bijna elke dag ruzie.
Ze slaan elkaar, schelden , schreeuwen.
Elke dag is het weer een strijd.

Maar hoe goed ik mijn best Ook probeer te doen , ik voel me zo'n ontzettende waardeloze ouder.
En daar schaam ik me voor.
Het is nu zelfs tot het punt gekomen dat ik niet met allebei mijn kinderen weg durf te gaan.
Omdat ik bang ben voor wat andere mensen wel niet van mij denken.

Ik heb de volgende dingen geprobeerd:
Rustig met ze praten.
Ze uit de situatie halen om te voorkomen dat het verder escaleert.
Boos worden.
Straf geven.

Maar niks lijkt te helpen.
Ik vind het moederschap zwaar en ik schaam me ervoor om dit te zeggen.
Want ik weet ook dat ik me gelukkig moet prijzen met mijn kinderen.

Ze kunnen ook ontzettend lief en sociaal zijn.
En ik probeer zeker te genieten van de kleine dingen maar ook dit vind ik soms moeilijk.

Wie heeft er tips voor mij ?
Hoe kan ik hier anders naar gaan kijken en mee om gaan ?
Alle reacties Link kopieren
En de vader?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Wat voor straffen geef je? Die van vijf heeft een andere moeder toch (jouw oudste is van 2018)? Zitten daar nog problemen?
Alle reacties Link kopieren
viva-amber schreef:
25-06-2021 14:51
En de vader?
Die werkt 5 dagen in de week en heeft niet zoveel te maken met dit gedrag.
In de weekenden ervaart hij het precies hetzelfde.
Het is voornamelijk de jongste van 3 die voor de nodige uitdagingen zorgt
Alle reacties Link kopieren
S-Groot schreef:
25-06-2021 14:56
Wat voor straffen geef je? Die van vijf heeft een andere moeder toch (jouw oudste is van 2018)? Zitten daar nog problemen?
Oudste is van 2016 , jongste 2018.
Ik heb toen de tijd een post gedaan ( voor het eerst op een forum ) over de naam voor onze zoon.
Maar ik was bang herkend te worden , dus heb toen gezegd dat het de eerste was.

De naam is het ook niet geworden , hebben uiteindelijk toch een andere naam gekozen
Alle reacties Link kopieren
Logisch een kind van 3 kan vaak nog niet lang zelfstandig spelen en krijgt driftbuien wanneer iets niet lukt en kan het ook nog niet echt communiceren.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Zo blij dat ik 1 kind heb. Dat noemen mensen dan ‘ongezellig’. Nou, als ik met vrienden met 2 kinderen ben is het altijd alleen maar strijd. Wie als eerste dat mag, wie als eerste dit mag. Niets gezelligs aan.
Elke dag strijd herken ik wel maar dat daarbij gescholden en geslagen wordt vind ik minder normaal.
Ik zou ze wat minder samen laten spelen en bij samen spelen een oogje in het zeil houden, zodat je op tijd in kan grijpen.
Alle reacties Link kopieren
draakje87 schreef:
25-06-2021 15:00
Oudste is van 2016 , jongste 2018.
Ik heb toen de tijd een post gedaan ( voor het eerst op een forum ) over de naam voor onze zoon.
Maar ik was bang herkend te worden , dus heb toen gezegd dat het de eerste was.

De naam is het ook niet geworden , hebben uiteindelijk toch een andere naam gekozen

Ah zo, dan snap ik het. Balen dat het nu zo slecht klikt tussen de kinderen. Sinds wanneer speelt dit? Het is vast een fase maar snap dat je het heel vervelend vind. Gaat de jongste weleens naar een opvang?
Alle reacties Link kopieren
Je kan bij het cjg om ondersteuning vragen.
We hadden hier veel moeite met onze derde, ik heb veel gehad aan Triple P.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
Alle reacties Link kopieren
Kijk of je een patroon kan vinden waarneer de ruzies beginnen. Bij ons was het altijd einde van de middag raak. Ik paste mijn planning daar naar aan. Ik zorgde dat ik gekookt had, opgeruimd voor zover dat kon en ging huis op dat moment iets met ze doen zodat ze elkaar niet op hoeven te zoeken.
Alle reacties Link kopieren
Er vanuit gaande dat er geen zware problemen of gedragsstoornissen spelen:

Strijd hoort erbij. Van strijd leren ze verschillen oplossen. Een broer/zus is oefenmateriaal en ze zijn nog heel jong. Je bent geen waardeloze moeder als kinderen doen wat hoort bij hun ontwikkeling: grenzen verkennen.

Dus stap 1: relax

Stap 2: Kijk wat er gebeurt. Wat gaat er mis? Is dat te voorkomen? Willen ze allebei hetzelfde speelgoed op hetzelfde moment? Stel regels en schep duidelijkheid: jij nu en hij/zij straks. Of haal speelgoed weg waar strijd over is. Irriteren ze elkaar? Haal ze uit elkaar, allebei een eigen plek. Als je weet wat er mis gaat, kun je wellicht een aantal dingen voorkomen.

Stap 3: Kijk verder. Is er verder iets aan de hand, waardoor een kind strijd opzoekt of juist het onderspit delft? Een ongelijke machtsverdeling? Moe, honger, spanning? Probeer te kijken of er 1 (of allebei) niet goed in zijn/haar vel zit en werk aan de bron. Eerder naar bed, spannende situaties af laten reageren, regelmatiger eten: wellicht zijn er oplossingen waardoor je kind minder prikkelbaar/strijdbaar wordt.

Besef je dat veel kinderen aan het einde van het schooljaar moe zijn / niet lekker in hun vel zitten. Ze weten er niet mee om te gaan, dus reageren dat af op de mensen om zich heen.

Van de vier dingen die je geprobeerd hebt, zou ik alleen optie 2 (uit elkaar halen) toepassen. En daarnaast verder kijken dan de ruzie zelf.

Niet stressen, niet wanhopen, het hoort erbij en ze leren ervan.
Alle reacties Link kopieren
Melofkim schreef:
25-06-2021 15:01
Zo blij dat ik 1 kind heb. Dat noemen mensen dan ‘ongezellig’. Nou, als ik met vrienden met 2 kinderen ben is het altijd alleen maar strijd. Wie als eerste dat mag, wie als eerste dit mag. Niets gezelligs aan.
Ja TO, misschien kun je een kind wegdoen?
Of bedoel je dat niet?
Alle reacties Link kopieren
Rosalind schreef:
25-06-2021 15:02
Elke dag strijd herken ik wel maar dat daarbij gescholden en geslagen wordt vind ik minder normaal.
Ik zou ze wat minder samen laten spelen en bij samen spelen een oogje in het zeil houden, zodat je op tijd in kan grijpen.

De jongste zoekt te oudste steeds op.
Ik grijp echt in , ik probeer het elke dag weer opnieuw.
Maar hij doet het een paar minuten later zo weer.
Het schelden komt helaas van de oudste (lang leve de basisschool)
Alle reacties Link kopieren
hadea1 schreef:
25-06-2021 15:09
Er vanuit gaande dat er geen zware problemen of gedragsstoornissen spelen:

Strijd hoort erbij. Van strijd leren ze verschillen oplossen. Een broer/zus is oefenmateriaal en ze zijn nog heel jong. Je bent geen waardeloze moeder als kinderen doen wat hoort bij hun ontwikkeling: grenzen verkennen.

Dus stap 1: relax

Stap 2: Kijk wat er gebeurt. Wat gaat er mis? Is dat te voorkomen? Willen ze allebei hetzelfde speelgoed op hetzelfde moment? Stel regels en schep duidelijkheid: jij nu en hij/zij straks. Of haal speelgoed weg waar strijd over is. Irriteren ze elkaar? Haal ze uit elkaar, allebei een eigen plek. Als je weet wat er mis gaat, kun je wellicht een aantal dingen voorkomen.

Stap 3: Kijk verder. Is er verder iets aan de hand, waardoor een kind strijd opzoekt of juist het onderspit delft? Een ongelijke machtsverdeling? Moe, honger, spanning? Probeer te kijken of er 1 (of allebei) niet goed in zijn/haar vel zit en werk aan de bron. Eerder naar bed, spannende situaties af laten reageren, regelmatiger eten: wellicht zijn er oplossingen waardoor je kind minder prikkelbaar/strijdbaar wordt.

Besef je dat veel kinderen aan het einde van het schooljaar moe zijn / niet lekker in hun vel zitten. Ze weten er niet mee om te gaan, dus reageren dat af op de mensen om zich heen.

Van de vier dingen die je geprobeerd hebt, zou ik alleen optie 2 (uit elkaar halen) toepassen. En daarnaast verder kijken dan de ruzie zelf.

Niet stressen, niet wanhopen, het hoort erbij en ze leren ervan.
Dank voor je reactie , ik had dit zo even nodig vandaag.
Ik ga dit voor mezelf opschrijven en toepassen.
Alle reacties Link kopieren
Goede post van hadeal.

Aan de ene kant hoort het erbij. Lekker veilig ruzie maken met iemand die toch wel van je houdt. Kijken wat er gebeurt als je iets doet waarvan je weet dat de ander het niet leuk vind.

Aan de andere kant is het voor jou wel vervelend dat er ruzie is.

Je zou kunnen denken aan het broers en zussen boek van how2talk2kids. Volgens mij staan daar wel goede tips in.
Alle reacties Link kopieren
Goede en bruikbare post van Hadea!

Probeer het je allemaal niet te persoonlijk aan te trekken. Tegen dit soort uitdagingen lopen we - denk ik - allemaal aan vroeg of laat. Het 'goede moeder' zijn zit hem er dan voor mij vooral in dat je op zoek gaat naar oorzaken en oplossingen, zoals Hadea beschrijft. En soms zijn die oplossingen er gewoon niet echt, bijvoorbeeld wanneer twee kinderen qua karakter of leeftijd lastig samen gaan, en dan zit de uitdaging vooral in rustig blijven en wachten tot de fase weer overgaat. En ook dat rustig blijven zal niet altijd lukken en ook dat hoort erbij.

(O ja, en als ze steeds met hetzelfde speelgoed willen spelen: een extra exemplaar bijkopen helpt niet. Het speelgoed is namelijk vooral interessant omdát de ander het heeft ;-).)
Alle reacties Link kopieren
Schelden en slaan is natuurlijk niet fijn maar elke dag strijd herken ik wel, zeker tussen mijn twee oudsten, ik heb nooit een zus gehad, leek me heerlijk maar als ik zag hoe onze drie meiden toen ze klein waren altijd aan het hakkentakken waren en echt niet met elkaar overweg konden dacht ik nou broers is zo gek nog niet, ik wist ook niet hoe ik het kon verbeteren, veel verdriet van gehad, nu zijn er twee jong volwassen en 1 puber en ze kunnen sinds een jaar of twee heel goed met elkaar overweg, echt close, elkaar meerdere keren per week bellen, foto's sturen, dingen delen.... dus er is hoop :-)
Uit elkaar halen. Hier hadden ze een eigen hoek met ook eigen speelgoed, dus geen gezamenlijk speelgoed, misschien helpt dat.
draakje87 schreef:
25-06-2021 15:11
De jongste zoekt te oudste steeds op.
Ik grijp echt in , ik probeer het elke dag weer opnieuw.
Maar hij doet het een paar minuten later zo weer.
Het schelden komt helaas van de oudste (lang leve de basisschool)
Dan zou ik ze toch vaker uit elkaar houden.
En wat betreft schelden: daar zijn wij heel streng in. Ik heb geen boodschap aan wat andere kinderen op school zeggen.

Als het moeilijk blijft zou ik eens kijken voor opvoedondersteuning.
Alle reacties Link kopieren
draakje87 schreef:
25-06-2021 15:11
De jongste zoekt te oudste steeds op.
Ik grijp echt in , ik probeer het elke dag weer opnieuw.
Maar hij doet het een paar minuten later zo weer.
Het schelden komt helaas van de oudste (lang leve de basisschool)
Oudste heeft ook niet veel andere keus, want terugmeppen naar je kleine broertje, dat doe je niet

Bij ons schelen ze iets meer, en was er heel weinig ruzie (geen idee waarom, ik zie het niet als mijn eigen inbreng)
Maar een tijdje beet de jongste de oudste (jongste was toen 2). Meestal niet te hard, maar 1x echt hard.
Toen werd ik even heel boos (tja, ze deed mijn kind pijn) en toen was daarna het bijten over.
Daar heb ik van geleerd, dat je soms ook gewoon gruwelijk duidelijk moet zijn, als je iets niet pikt.
Veel grenzen waren vrij vaag, veel ruimte voor de kinderen. Maar de grenzen die je heel belangrijk vindt, die zijn keihard
Alle reacties Link kopieren
draakje87 schreef:
25-06-2021 15:11
De jongste zoekt te oudste steeds op.
Ik grijp echt in , ik probeer het elke dag weer opnieuw.
Maar hij doet het een paar minuten later zo weer.
Het schelden komt helaas van de oudste (lang leve de basisschool)
Maar is het de jongste die steeds begint? is hij de 'dader'?
Alle reacties Link kopieren
draakje87 schreef:
25-06-2021 15:11
De jongste zoekt te oudste steeds op.
Ik grijp echt in , ik probeer het elke dag weer opnieuw.
Maar hij doet het een paar minuten later zo weer.
Het schelden komt helaas van de oudste (lang leve de basisschool)
Is de jongste toe aan school/uitdaging? Helpt het als je hem/haar bij de oudste weg probeert te lokken door iets samen te gaan doen / hem/haar te betrekken bij wat jij aan het doen bent?
Alle reacties Link kopieren
Heb je speelgoed op kamer van de oudste? Mijn oudste van vier heeft nu een mooie kamer met speelgoed boven en ik zeg altijd als je even rustig wil spelen ga je lekker boven zitten. Ik help haar dan om alles boven klaar te zetten muziekje aan en doe deur dicht zodat de jongste daar niet komt. Die gaat dan huilen want die wil boven bij haar zus maar die heeft dan echt ff pech.
where ever you go, go with your heart
Alle reacties Link kopieren
Op een gegeven moment kun je echt het gevoel hebben dat je alleen maar politieagent aan het spelen bent. Herkenbaar. Wij hadden dat ook rond die leeftijd. Wat hier uiteindelijk hielp was veel complimenten geven als het een keer wel goed ging en vooral benoemen wat je wél wil zien ipv wat niet. Proberen ook niet teveel dingen te zeggen die de onderlinge competitie onbewust aanwakkeren, door ze te vergelijken bv.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven