Kinderen
alle pijlers
Geboren in de jaren 70, 80 of 90? Donorkind?
dinsdag 23 januari 2024 om 15:35
Geen idee of ik bij de goede pijler zit.
Allereerst een tip:
https://podcastluisteren.nl/pod/De-Kwak-Kwaakt
Een paar jaar geleden kwam ik erachter doordat iemand zich versprak dat ik een donorkind was. De bedoeling was dat dit tot de dood van mijn ouders en ook mijn eigen dood geheim zou blijven. Als de verspreking er niet was geweest was ik er nooit achtergekomen.
Daarom wil ik nu proberen andere volwassenen te helpen. De onzichtbare groep donorkinderen. Die hun levenlang al worden voorgelogen door mensen die jou leerden dat je eerlijk moest zijn.
Eerlijk? Ik had nooit verwacht dat ik een donorkind zou zijn. Mijn moeder kon achteraf gezien bijzonder goed liegen. Ze had een uitgebreid verhaal klaar over zwangerschappen die niet goed gingen en uiteindelijk na jaren die wonderdokter die haar en mijn vader geholpen heeft.
Dat mijn broer en ik niet op mijn ouders of elkaar leken kon ze ook prima verklaren. Er was altijd wel een oma of neef waar de een of ander kennelijk op leek.
Naar schatting weten ongeveer 40.000 volwassenen niet dat ze een andere biologische vader hebben dan dat ze dachten. De ouders zullen het nooit vertellen. Zij hebben nooit hun verantwoordelijkheid genomen wat betreft kans op relaties met halfbroers en zussen. Of ernstige erfelijke ziektes. Overal werd over gelogen.
De ouders komen op een leeftijd dat ze zullen overlijden. Missie geslaagd, zij hun kinderen, de kinderen zelf, en vele anderen levenslang voorgelogen en met de leugens dan sterven.
De donoren worden ook ouder en zijn al vaak niet meer in leven.
Ik hoop dat ik op deze manier mensen wakker kan schudden die denken dit kan weleens over mij gaan.
Iedereen van de 40.000 personen die nog op tijd erachter komt is er één. Op wat kleine campagnes na stopt de overheid alles in de doofpot.
Doe een test bij Ancestry of Myheritage en laat je helpen door mensen die dat goed kunnen.
Ik heb inmiddels 11 halfbroers en zussen gevonden en ben zo blij dat ik niet meer in een leugen leef.
Handige link: https://pzz.to/click?uid=13240&referrer ... %20this%7D
Allereerst een tip:
https://podcastluisteren.nl/pod/De-Kwak-Kwaakt
Een paar jaar geleden kwam ik erachter doordat iemand zich versprak dat ik een donorkind was. De bedoeling was dat dit tot de dood van mijn ouders en ook mijn eigen dood geheim zou blijven. Als de verspreking er niet was geweest was ik er nooit achtergekomen.
Daarom wil ik nu proberen andere volwassenen te helpen. De onzichtbare groep donorkinderen. Die hun levenlang al worden voorgelogen door mensen die jou leerden dat je eerlijk moest zijn.
Eerlijk? Ik had nooit verwacht dat ik een donorkind zou zijn. Mijn moeder kon achteraf gezien bijzonder goed liegen. Ze had een uitgebreid verhaal klaar over zwangerschappen die niet goed gingen en uiteindelijk na jaren die wonderdokter die haar en mijn vader geholpen heeft.
Dat mijn broer en ik niet op mijn ouders of elkaar leken kon ze ook prima verklaren. Er was altijd wel een oma of neef waar de een of ander kennelijk op leek.
Naar schatting weten ongeveer 40.000 volwassenen niet dat ze een andere biologische vader hebben dan dat ze dachten. De ouders zullen het nooit vertellen. Zij hebben nooit hun verantwoordelijkheid genomen wat betreft kans op relaties met halfbroers en zussen. Of ernstige erfelijke ziektes. Overal werd over gelogen.
De ouders komen op een leeftijd dat ze zullen overlijden. Missie geslaagd, zij hun kinderen, de kinderen zelf, en vele anderen levenslang voorgelogen en met de leugens dan sterven.
De donoren worden ook ouder en zijn al vaak niet meer in leven.
Ik hoop dat ik op deze manier mensen wakker kan schudden die denken dit kan weleens over mij gaan.
Iedereen van de 40.000 personen die nog op tijd erachter komt is er één. Op wat kleine campagnes na stopt de overheid alles in de doofpot.
Doe een test bij Ancestry of Myheritage en laat je helpen door mensen die dat goed kunnen.
Ik heb inmiddels 11 halfbroers en zussen gevonden en ben zo blij dat ik niet meer in een leugen leef.
Handige link: https://pzz.to/click?uid=13240&referrer ... %20this%7D
bamboetafeltje wijzigde dit bericht op 02-05-2024 12:48
15.45% gewijzigd
woensdag 24 januari 2024 om 10:35
Wat precies denk jij toe te kunnen voegen aan volwassenen die erachter zijn gekomen dat ze donorkinderen zijn? Wat wil je ze meegeven, waar wil je ze precies mee helpen?Bamboetafeltje schreef: ↑23-01-2024 15:35Daarom wil ik nu proberen andere volwassenen te helpen. De onzichtbare groep donorkinderen. Die hun levenlang al worden voorgelogen door mensen die jou leerden dat je eerlijk moest zijn.
...
woensdag 24 januari 2024 om 10:41
Mijn vraag aan TO: hoe kun je helpen als jezelf nog zo vol met woede, verdriet zit? Eerst jezelf helpen, denk ik.
woensdag 24 januari 2024 om 10:42
To is volwassen nu, maar heeft er wel last van (gehad). Toen hebben die ouders gekozen voor een donor én het geheim houden, in de overtuiging dat dit goed was. En daarbij gelogen tegen TO. Maar er waren blijkbaar andere mensen die wel op de hoogte waren, dus de kans was nogal aanwezig dat het uit zou komen. En dat is gebeurd.
Het zou fijn zijn als die ouders zouden zeggen; joh, met de kennis van toen hebben we een bepaalde beslissing genomen. Maar we vinden het vervelend/rot/naar om te zien dat deze beslissing zo'n effect op jou heeft, want dat was echt nooit onze bedoeling. Als we toen wisten wat we nu weten, dan hadden we het anders gedaan. Gewoon erkenning.
Kinderen hebben het recht om hun afkomst te weten. Dit staat ook in het kinderrechtenverdrag dat Nederland in 1995 ondertekend heeft.
En natuurlijk zullen er altijd situaties zijn waarbij dit niet mogelijk is, omdat iemand per ongeluk zwanger is geworden van een onbekende. Maar persoonlijk vind ik er bewust voor kiezen om iemand deze kennis te ontnemen heel erg fout. Het is niet voor niets dat sinds 2004 er niet meer anoniem gedoneerd mag worden. Er is teveel gekeken naar de wens van de ouder(s) en te weinig naar de rechten van het kind.
Het is al heel lang bekend dat kinderen willen weten waar ze vandaan komen. Van geadopteerde kinderen, van vondelingen, van donorkinderen. Dat staat los van wie je gevoelsmatige ouders zijn. Omdat je de medische geschiedenis wilt weten, omdat je benieuwd bent naar bepaalde karaktereigenschappen of gewoon omdat je je in iemand wilt herkennen.
Ik heb ook wel gelezen dat bijvoorbeeld ouders van een geadopteerd kind niet willen dat ze op zoek gaan naar hun biologische ouders. Maar die zoektocht wordt over het algemeen toch als heel normaal gezien. Dus waarom zou het anders zijn voor een kind met een donorouder.
Het zou fijn zijn als die ouders zouden zeggen; joh, met de kennis van toen hebben we een bepaalde beslissing genomen. Maar we vinden het vervelend/rot/naar om te zien dat deze beslissing zo'n effect op jou heeft, want dat was echt nooit onze bedoeling. Als we toen wisten wat we nu weten, dan hadden we het anders gedaan. Gewoon erkenning.
Kinderen hebben het recht om hun afkomst te weten. Dit staat ook in het kinderrechtenverdrag dat Nederland in 1995 ondertekend heeft.
En natuurlijk zullen er altijd situaties zijn waarbij dit niet mogelijk is, omdat iemand per ongeluk zwanger is geworden van een onbekende. Maar persoonlijk vind ik er bewust voor kiezen om iemand deze kennis te ontnemen heel erg fout. Het is niet voor niets dat sinds 2004 er niet meer anoniem gedoneerd mag worden. Er is teveel gekeken naar de wens van de ouder(s) en te weinig naar de rechten van het kind.
Het is al heel lang bekend dat kinderen willen weten waar ze vandaan komen. Van geadopteerde kinderen, van vondelingen, van donorkinderen. Dat staat los van wie je gevoelsmatige ouders zijn. Omdat je de medische geschiedenis wilt weten, omdat je benieuwd bent naar bepaalde karaktereigenschappen of gewoon omdat je je in iemand wilt herkennen.
Ik heb ook wel gelezen dat bijvoorbeeld ouders van een geadopteerd kind niet willen dat ze op zoek gaan naar hun biologische ouders. Maar die zoektocht wordt over het algemeen toch als heel normaal gezien. Dus waarom zou het anders zijn voor een kind met een donorouder.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 24 januari 2024 om 10:45
Ja, heel goed.Lila-Linda schreef: ↑24-01-2024 10:34jep, en als je meer leest, van wat ik schrijf
Raad ik haar ook nog meer therapie aan
woensdag 24 januari 2024 om 10:47
Achteraf gezien kijk je een koe in de kont. Het is voor ouders best ingewikkeld om te zeggen, achteraf hadden we het beter niet kunnen doen want dat is een ontkenning van je kinderen. Kan ook maar zo nog meer woede doen oplaaien. Die ouders hebben ook een verhaal. Het verdriet van kinderloosheid, het verlangen naar een kind, de hoop die er ontstaat en het geluk van een kind. Zou TO ook naar kunnen luisteren.dianaf schreef: ↑24-01-2024 10:42To is volwassen nu, maar heeft er wel last van (gehad). Toen hebben die ouders gekozen voor een donor én het geheim houden, in de overtuiging dat dit goed was. En daarbij gelogen tegen TO. Maar er waren blijkbaar andere mensen die wel op de hoogte waren, dus de kans was nogal aanwezig dat het uit zou komen. En dat is gebeurd.
Het zou fijn zijn als die ouders zouden zeggen; joh, met de kennis van toen hebben we een bepaalde beslissing genomen. Maar we vinden het vervelend/rot/naar om te zien dat deze beslissing zo'n effect op jou heeft, want dat was echt nooit onze bedoeling. Als we toen wisten wat we nu weten, dan hadden we het anders gedaan. Gewoon erkenning.
Kinderen hebben het recht om hun afkomst te weten. Dit staat ook in het kinderrechtenverdrag dat Nederland in 1995 ondertekend heeft.
En natuurlijk zullen er altijd situaties zijn waarbij dit niet mogelijk is, omdat iemand per ongeluk zwanger is geworden van een onbekende. Maar persoonlijk vind ik er bewust voor kiezen om iemand deze kennis te ontnemen heel erg fout. Het is niet voor niets dat sinds 2004 er niet meer anoniem gedoneerd mag worden. Er is teveel gekeken naar de wens van de ouder(s) en te weinig naar de rechten van het kind.
Het is al heel lang bekend dat kinderen willen weten waar ze vandaan komen. Van geadopteerde kinderen, van vondelingen, van donorkinderen. Dat staat los van wie je gevoelsmatige ouders zijn. Omdat je de medische geschiedenis wilt weten, omdat je benieuwd bent naar bepaalde karaktereigenschappen of gewoon omdat je je in iemand wilt herkennen.
Ik heb ook wel gelezen dat bijvoorbeeld ouders van een geadopteerd kind niet willen dat ze op zoek gaan naar hun biologische ouders. Maar die zoektocht wordt over het algemeen toch als heel normaal gezien. Dus waarom zou het anders zijn voor een kind met een donorouder.
woensdag 24 januari 2024 om 10:57
Dat kan allemaal, maar eerst luisteren de ouders naar het kindPaska schreef: ↑24-01-2024 10:47Achteraf gezien kijk je een koe in de kont. Het is voor ouders best ingewikkeld om te zeggen, achteraf hadden we het beter niet kunnen doen want dat is een ontkenning van je kinderen. Kan ook maar zo nog meer woede doen oplaaien. Die ouders hebben ook een verhaal. Het verdriet van kinderloosheid, het verlangen naar een kind, de hoop die er ontstaat en het geluk van een kind. Zou TO ook naar kunnen luisteren.
De ouders hebben als volwassene keuzes gemaakt, waar het kind last van heeft.
Of er ruimte is om ook hun kant te belichten? geen idee. Dat is aan het kind.
Maar daar is TO nu zeker nog niet klaar voor
woensdag 24 januari 2024 om 10:58
Waarom zouden adoptieouders het moeilijk vinden als een kind dat wildianaf schreef: ↑24-01-2024 10:42To is volwassen nu, maar heeft er wel last van (gehad). Toen hebben die ouders gekozen voor een donor én het geheim houden, in de overtuiging dat dit goed was. En daarbij gelogen tegen TO. Maar er waren blijkbaar andere mensen die wel op de hoogte waren, dus de kans was nogal aanwezig dat het uit zou komen. En dat is gebeurd.
Het zou fijn zijn als die ouders zouden zeggen; joh, met de kennis van toen hebben we een bepaalde beslissing genomen. Maar we vinden het vervelend/rot/naar om te zien dat deze beslissing zo'n effect op jou heeft, want dat was echt nooit onze bedoeling. Als we toen wisten wat we nu weten, dan hadden we het anders gedaan. Gewoon erkenning.
Kinderen hebben het recht om hun afkomst te weten. Dit staat ook in het kinderrechtenverdrag dat Nederland in 1995 ondertekend heeft.
En natuurlijk zullen er altijd situaties zijn waarbij dit niet mogelijk is, omdat iemand per ongeluk zwanger is geworden van een onbekende. Maar persoonlijk vind ik er bewust voor kiezen om iemand deze kennis te ontnemen heel erg fout. Het is niet voor niets dat sinds 2004 er niet meer anoniem gedoneerd mag worden. Er is teveel gekeken naar de wens van de ouder(s) en te weinig naar de rechten van het kind.
Het is al heel lang bekend dat kinderen willen weten waar ze vandaan komen. Van geadopteerde kinderen, van vondelingen, van donorkinderen. Dat staat los van wie je gevoelsmatige ouders zijn. Omdat je de medische geschiedenis wilt weten, omdat je benieuwd bent naar bepaalde karaktereigenschappen of gewoon omdat je je in iemand wilt herkennen.
Ik heb ook wel gelezen dat bijvoorbeeld ouders van een geadopteerd kind niet willen dat ze op zoek gaan naar hun biologische ouders. Maar die zoektocht wordt over het algemeen toch als heel normaal gezien. Dus waarom zou het anders zijn voor een kind met een donorouder.
woensdag 24 januari 2024 om 11:00
Omdat mensen nou eenmaal dingen moeilijk kunnen vinden. Misschien de angst dat het geadopteerde kind dingen herkent bij de biologische ouders? de angst dat de band gaat veranderen?Bamboetafeltje schreef: ↑24-01-2024 10:58Waarom zouden adoptieouders het moeilijk vinden als een kind dat wil
de liefde die deze ouders voor hun geadopteerde kind voelen, is allesomvattend, ieder gevoel, ieder idee, dat dat kan veranderen, kan pijnlijk zijn. Moeilijk
Het idee je kind (deels) te verliezen is voor mensen de grootste pijn, je doet er alles aan dat te voorkomen
woensdag 24 januari 2024 om 11:06
Het is familie van het kind dus ja wat zou daar erg aan zijnLila-Linda schreef: ↑24-01-2024 11:00Omdat mensen nou eenmaal dingen moeilijk kunnen vinden. Misschien de angst dat het geadopteerde kind dingen herkent bij de biologische ouders? de angst dat de band gaat veranderen?
de liefde die deze ouders voor hun geadopteerde kind voelen, is allesomvattend, ieder gevoel, ieder idee, dat dat kan veranderen, kan pijnlijk zijn. Moeilijk
Het idee je kind (deels) te verliezen is voor mensen de grootste pijn, je doet er alles aan dat te voorkomen
woensdag 24 januari 2024 om 11:09
Je wilt het niet begrijpen hè?Bamboetafeltje schreef: ↑24-01-2024 11:06Het is familie van het kind dus ja wat zou daar erg aan zijn
...
woensdag 24 januari 2024 om 11:10
dat leg ik je toch net uit?Bamboetafeltje schreef: ↑24-01-2024 11:06Het is familie van het kind dus ja wat zou daar erg aan zijn
woensdag 24 januari 2024 om 11:19
Bamboetafeltje schreef: ↑24-01-2024 08:51Ik snap niet dat iemand boos kan worden om een leugen om een snoepje en zelf over zoiets groots liegt.
Nou ja, als je dat niet snapt, dan mis je gewoon iets. Ik zou ook niet zo goed weten waar je dat dan nog moet gaan halen. Ik hoop toch dat je dit in therapie nog een beetje leert begrijpen.
Je komt ontzettend onredelijk en over the top boos over. En dat over iets wat je al jaren weet. Die boosheid mag er zijn, maar hij zit je in de weg. Je kunt er helemaal niets mee. Als je erin blijft hangen, word je daar alleen maar zelf ongelukkig van. Het is allemaal gebeurd en je ouders hebben het nu eenmaal voor je verzwegen.
Ik zou eraan gaan werken om het ze te vergeven. En neem de overheid en wie er volgens jou allemaal nog meer mee te maken heeft dan ook maar gelijk mee.
woensdag 24 januari 2024 om 11:24
Vergeven is helemaal niet belangrijkTaskmaster schreef: ↑24-01-2024 11:19
Ik zou eraan gaan werken om het ze te vergeven. En neem de overheid en wie er volgens jou allemaal nog meer mee te maken heeft dan ook maar gelijk mee.
Vergeven draait vaak om de ander, de 'dader'.
Ik zou vooral gaan werken aan mijn boosheid, als ik TO was
woensdag 24 januari 2024 om 11:25
Ow, dat snap ik best, maar op een dag moet ze er wel mee ophouden en ik geef dat nu alvast aan.Lila-Linda schreef: ↑24-01-2024 09:23maar roepen: je moet er gewoon mee ophouden
Heeft weinig zin, en werkt meestal averechts
TO's pijn en boosheid is voor haar heel echt.
Met een mogelijkheid dat ze door een andere insteek mss toch haar mening eens kritisch gaat beschouwen.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
woensdag 24 januari 2024 om 11:26
Sorry, maar wat begrijp je daar niet aan? Die adoptieouders houden van hun kind neem ik aan. Het zoeken naar/ het vinden van de biologische ouders heeft gevolgen ook voor hen. Wat Lila zegt:Bamboetafeltje schreef: ↑24-01-2024 11:06Het is familie van het kind dus ja wat zou daar erg aan zijn
Als je een goede band met je kind hebt, wil je dat die graag blijft. Dat de ouders denken, maar je hebt het hier zo goed, wij houden zoveel van je, waarom is dat niet genoeg? Misschien weten ze dat het lastig of moeilijk gaat worden en willen ze hun kind behoeden voor de teleurstelling of verdriet. Zo'n zoektocht kan goed uitpakken voor iedereen, maar ook niet of voor niet iedereen.Lila-Linda schreef: ↑24-01-2024 11:00Omdat mensen nou eenmaal dingen moeilijk kunnen vinden. Misschien de angst dat het geadopteerde kind dingen herkent bij de biologische ouders? de angst dat de band gaat veranderen?
de liefde die deze ouders voor hun geadopteerde kind voelen, is allesomvattend, ieder gevoel, ieder idee, dat dat kan veranderen, kan pijnlijk zijn. Moeilijk
Het idee je kind (deels) te verliezen is voor mensen de grootste pijn, je doet er alles aan dat te voorkomen
Misschien vindt het kind bij de biologische ouders iets, dat ze niet bij de wensouders vindt. Misschien blijkt dat je afgestaan bent, omdat ze je absoluut niet wilden hebben (weer een afwijzing). Misschien hebben ze je afgestaan, omdat ze niet anders konden. Misschien was je helemaal niet afgestaan, maar zat je tijdelijk in een tehuis ivm ziekte van jezelf of geldtekort. Misschien blijkt dat je adoptieouders wisten dat de adoptie niet helemaal oké was. Misschien ziet je biologische familie je wel als geldboom omdat je in het rijke Nederland woont. Misschien heb je helemaal niets met je biologische familie.
Jouw ouders hebben gelogen over het donorschap. Omdat ze van mening waren dat het niet belangrijk genoeg was, ze net wilde doen of het niet was, dat toen de mening was dat het niet vertellen NIET schadelijk was, zich schaamden voor de situatie enz. enz. Waarom zouden adoptieouders anders zijn?
Ja, achteraf is het mooi wonen. Maar door te zeggen, we hadden het misschien niet moeten doen, ontken je de kinderen volgens mij niet. Eerder, we hadden van te voren niet ingeschat dat dit ons kind zoveel pijn zou doen en dat hebben wij niet gewild. Of ook mogelijk, we hadden het gewoon eerlijk verteld in plaats van je met als die leugens op te zadelen.Paska schreef: ↑24-01-2024 10:47Achteraf gezien kijk je een koe in de kont. Het is voor ouders best ingewikkeld om te zeggen, achteraf hadden we het beter niet kunnen doen want dat is een ontkenning van je kinderen. Kan ook maar zo nog meer woede doen oplaaien. Die ouders hebben ook een verhaal. Het verdriet van kinderloosheid, het verlangen naar een kind, de hoop die er ontstaat en het geluk van een kind. Zou TO ook naar kunnen luisteren.
Dat kan ook naast het verhaal van de ouder staan, maar het is niet zo dat het verhaal van de ouders én de erkenning van de pijn van de ouders, belangrijker is dan het verhaal van het kind en de erkenning van zijn pijn. Nu wordt er gewoon gezegd, onze pijn is nog altijd belangrijker en dat dit een vervelende invloed op jouw leven heeft, dat is niet ons probleem.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 24 januari 2024 om 11:27
'Even'...? Ze te lezen heeft ze er zelfs al therapie voor gehad. Ze is er niet gisteren achtergekomen hè.Lila-Linda schreef: ↑24-01-2024 09:49en misschien is het wel even nodig, dat TO alle rotzooi die haar dwarszit eruit gooit
Ik zou dat zelf bij een therapeut doen. Maar als haar ouders er voor open zouden staan, kan dat best opluchten.
Rotzooi eruit en daarna praten.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
woensdag 24 januari 2024 om 11:29
Mooi.Gelsomina schreef: ↑24-01-2024 10:08Mooi verwoord rosanna08, dit doet me denken aan een uitspraak die ik ooit las : Vasthouden aan woede is hetzelfde als vergif drinken en verwachten dat de ander sterft.
Uiteindelijk heb je er zelf het meeste last van. Boosheid, verdriet, teleurstelling, allemaal emoties die er mogen zijn. Maar het is voor jezelf belangrijk om hulp te zoeken zodat je verder kunt.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
woensdag 24 januari 2024 om 11:30
Volgens mij is helemaal niet zeker of die ouders dat niet gedaan hebben, maar is TO dat ontgaan, in al haar boosheid.Lila-Linda schreef: ↑24-01-2024 10:57Dat kan allemaal, maar eerst luisteren de ouders naar het kind
De ouders hebben als volwassene keuzes gemaakt, waar het kind last van heeft.
Of er ruimte is om ook hun kant te belichten? geen idee. Dat is aan het kind.
Maar daar is TO nu zeker nog niet klaar voor
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
woensdag 24 januari 2024 om 11:30
Ik denk ook, dat TO's ouders een hele cruciale rol kunnen spelen in het reguleren van haar woededianaf schreef: ↑24-01-2024 11:26
Ja, achteraf is het mooi wonen. Maar door te zeggen, we hadden het misschien niet moeten doen, ontken je de kinderen volgens mij niet. Eerder, we hadden van te voren niet ingeschat dat dit ons kind zoveel pijn zou doen en dat hebben wij niet gewild. Of ook mogelijk, we hadden het gewoon eerlijk verteld in plaats van je met als die leugens op te zadelen.
Dat kan ook naast het verhaal van de ouder staan, maar het is niet zo dat het verhaal van de ouders én de erkenning van de pijn van de ouders, belangrijker is dan het verhaal van het kind en de erkenning van zijn pijn. Nu wordt er gewoon gezegd, onze pijn is nog altijd belangrijker en dat dit een vervelende invloed op jouw leven heeft, dat is niet ons probleem.
Als zij nu een stap richting TO zetten en aangeven haar pijn te zien. Gaat dat heel veel goedmaken
Niet als ze blijven hangen in de Ja-Maars
woensdag 24 januari 2024 om 11:35
Ik ben een donorkind van voor 2004 en ik heb geen idee of mijn ouders ooit geheimhouding hebben beloofd. Ik heb een broer van 3 jaar jonger. We weten niet of we dezelfde vader hebben, ook geen behoefte om het uit te zoeken.Bamboetafeltje schreef: ↑23-01-2024 20:34Voor de donorkinderen in dit topic:
Zijn jullie van voor of na 2004 en indien van voor 2004 wat heeft de ouders dan zover gekregen toch te vertellen dat je een donorkind bent ondanks beloofde geheimhouding.
Onze (opvoed)vader is al vroeg overleden en toen mijn moeder ongeneeslijk ziek werd heeft ze het ons verteld, zodat als we willen opzoek kunnen gaan. Gaat niet, alles informatie over onze inseminatie/KID tijd is weg, maar dat wist zij toen ze het vertelde niet natuurlijk.
Zowel mijn broer als ik hebben geen behoefte om verder op zoek te gaan en ook geen boosheid naar onze ouders toe.
Ze wilden graag kinderen, mijn vader kon geen kinderen krijgen, de gyneacoloog stelde dit voor, in een prive kliniek. Ik snap wel dat ze hiervoor kozen.
poof wijzigde dit bericht op 24-01-2024 11:38
0.09% gewijzigd
woensdag 24 januari 2024 om 11:37
Hoezo kan je niet op zoek. Ancestry myheritage etc…Poof schreef: ↑24-01-2024 11:35Ik ben een donorkind van voor 2004 en ik heb geen idee of mijn ouders ooit geheimhouding hebben beloofd. Ik heb een broer van 3 jaar jonger. We weten niet of we dezelfde vader hebben, ook geen behoefte om het uit te zoeken.
Onze (opvoed)vader is al vroeg overleden en toen mijn moeder ongeneeslijk ziek werd heeft ze het ons verteld, zodat als we willen opzoek kunnen gaan. Gaat niet, alles informatie over onze inseminatie/KID tijd is weg, maar dat wist zij toen ze het vertelde niet natuurlijk.
Zowel mijn broer als ik hebben geen behoefte om verder op zoek te gaan en ook geen boosheid naar onze ouders toe.
Ze wilden graag kinderen, mijn vader kon geen kinderen krijgen, de gyneacoloog stelde dit voor, in een prive kliniek. Ik snap wel dat de hiervoor kozen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
