Kinderen
alle pijlers
Geven jullie straf?
dinsdag 2 april 2024 om 11:50
En wèl straffen uitleggen als schreeuw partijen en pakken rammel.Lady*Voldemort schreef: ↑02-04-2024 10:39Iedereen legt woorden op zijn manier uit, dat is helemaal niet gek. Het is pas gek dat sommigen daar geen rekening mee houden en 'niet straffen' onmiddellijk uitleggen als 'en maar blijven praten', 'overanalyseren' en 'grenzeloze opvoeding'.
Het werkt 2 kanten op.
harderwijk2021 wijzigde dit bericht op 02-04-2024 12:30
0.36% gewijzigd
dinsdag 2 april 2024 om 12:15
Als de koekjes opgegeten zijn, zijn er geen koekjes meer. Dat is logica.Fairway schreef: ↑02-04-2024 11:40Logisch gevolg? Want de winkel is de rest van de week dicht? Het geld is op? De koekjes worden maar één keer per week gebakken?
Het kind heeft ‘wederrechtelijk’ die koekjes opgegeten. Het gaat dus om de regeltjes en sancties, niet om logica. Het gevolg (geen koekjes meer de rest van de week) is dus een straf, geen logisch gevolg.
Dat jij je naar de winkel laat sturen voor nieuwe pakken koek voor je kind, betekent niet dat ik mijn kind straf als ik dat niet doe.
Er zijn genoeg andere lekkere dingen in huis die kind mag hebben maar de koekjes zijn op.
yakuzakiko wijzigde dit bericht op 02-04-2024 12:27
0.42% gewijzigd
dinsdag 2 april 2024 om 12:16
Ik denk dat je een kind ook niet altijd in geuren en kleuren moet vertellen wat het effect is van zijn of haar gedrag. Jonge kinderen hebben nog weinig impulsbeheersing, dus als een jong kind de koekjestrommel leeg eet is dat mijn schuld, want dat kon het kind kennelijk bij de trommel komen. En ook oudere kinderen kunnen zich soms minder inhouden dan ze zouden willen. Een verhaal houden over dat anderen dan geen koekjes meer hebben werkt dan soms ook niet omdat ze zich al rot voelen en dat gevoel dan versterkt wordt.Frizz schreef: ↑02-04-2024 11:21Ik vind zo ongeveer alle genoemde voorbeelden straf.
Het is een natuurlijke consequentie (en dus geen straf) als de consequentie vanzelf komt:
- zit je te hannesen met je melk en valt die in je schoot word je nat en dat voelt niet fijn
- ga je heel hard gillen in de supermarkt doet dat pijn aan andermans oren en kijken ze boos naar je
- als je alle koekjes opeet heeft niemand anders meer een koekje (en dat kunnen ze je kwalijk nemen)
Als ouder kan je dan nog kiezen: help je met de melk opruimen en droge kleren pakken? Koop je nieuwe koekjes? Help je het kind bewust maken van het effect van diens gegil? Wat spreek je vervolgens (in een gelijkwaardig gesprek) af over hoe om te gaan met de consequenties? Je kan bijvoorbeeld aan je kind vragen: "Hoe gaan we dat nou oplossen? Want nu zijn er geen koekjes meer over voor mij/voor de rest van de week/etc? En: "Hoe gaan we dat nou volgende keer doen met boodschappen?". Daarbij hou je natuurlijk rekening met het niveau van het kind en kijk je als ouder ook achter het gedrag. Als je kind met gierende trek in de winkelwagen zat neem je de volgende keer gewoon rijstwafels mee in je tas natuurlijk.
Als je als ouder de natuurlijke consequenties niet verzacht maar juist (al naar gelang de situatie) uitvergroot is dat erg leerzaam voor kinderen. Het maakt ze namelijk bewust van het effect van hun gedrag. Het lerende effect ontstaat vooral als ze zich ook veilig (in de brede zin van het woord, dus: vrij van stress) voelen.
Als ouder kan je de natuurlijke consequentie dus gebruiken en ondertussen zelf naast je kind blijven staan, in figuurlijke zin. Op die manier bouw je aan een sterke relatie, aan het zelfvertrouwen van het kind en aan bewustwording.
Nou snap ik ook dat dat bij het ene kind wat makkelijker werkt dan bij het andere. Ik denk dan ook echt dat zo'n manier van opvoeden vaak erg veel vraagt van de ouder, en afhankelijk van wat voor kind je hebt nóg meer. Het levert op termijn ook veel op.
Ik probeer altijd oog te hebben voor de behoeften en de standpunten van mijn kind, maar ik ben er ook altijd duidelijk in geweest dat we geen gelijkwaardigen zijn in de opvoeding en het gezinsleven. Ik heb meer verantwoordelijkheden en ik moet soms rekenen houden met factoren die niet goed zichtbaar zijn voor mijn kinderen. En dus soms beslis ik en dan doen we wat ik (en/of man beslissen). Dat mag je heel onrechtvaardig vinden en je mag niet snappen waarom, maar soms gebeurt dit en we geven dat ook duidelijk aan.
Ik vergelijk het dan met een kapitein op een schip/fregat: bemanningsleden mogen vaak meebeslissen en meedenken, maar de eindbeslissing ligt bij de kapitein. Dat moet ook, want anders krijg je geen gestroomlijnde samenwerkingen in (nood)situaties.
We hadden van het weekeinde nog een voorbeeld: kind wilde iets echt heel erg graag (wat ik ook helemaal begreep), maar wij wilden dat om een andere reden niet. En dan beslissen wij uiteindelijk. En dat voelde voor kind uitermate onrechtvaardig aan (wat ik ook begreep), waardoor kind enorm teleurgesteld was. Kind maakt een andere inschatting van meespelende factoren dan wij en begreep onze beslissing niet. Heel begrijpelijk en sneu, maar toen gold ons veto.
dinsdag 2 april 2024 om 12:24
Tuurlijk, je pakt die laatste twee koekjes af en zegt iets van 'zo is het wel weer even genoeg voor deze week he'.Lady*Voldemort schreef: ↑02-04-2024 11:38Precies.
Nou hangt één en ander natuurlijk ook nog af van hoe je het brengt. Als je tegen zo'n snoepkont begint te bulderen 'EN JIJ KRIJGT DE REST VAN DE WEEK GEEN KOEKJES MEER, SNERTKIND!' wordt het toch wel weer strafferig. Maar dat deed ik eigenlijk nooit. Of bijna nooit, want ik ben natuurlijk ook maar een mens
Maar we hebben altijd brood, zoet beleg, hartig beleg, fruit, kwark, pannenkoekenspul, wortels etc. Het is niet dat ze niets meer kunnen eten als het even klaar is met de koek. Maar als je dus niet direct nieuwe koek gaat halen, ben je aan het straffen.
dinsdag 2 april 2024 om 12:29
Je kind alleen ‘natuurlijke consequenties’ laten ervaren ipv actief consequenties/straf opleggen vind ik om meerdere redenen onverstandig:Frizz schreef: ↑31-03-2024 21:49Maar als een kind liegt is de natuurlijke consequentie dat het volgende keer wellicht niet geloofd wordt. Het is juist heel belangrijk dat je je kind dat laat ervaren. Dan kan het ZELF leren van diens keuzes. Het is niet nodig kinderen te dresseren dmv straffen en belonen.
- Niet op elk ongewenst gedrag volgt een ‘natuurlijke’ consequentie.Als je kind een leeg blikje in de bosjes gooit, moet je daar als ouder toch echt zelf op ingrijpen. De natuur gaat dat niet voor je doen.
- Als er wel een ‘natuurlijke’ consequentie volgt, is dat vaak niet direct na het negatieve gedrag, maar vaak pas veel later. En kinderen en pubers hebben nou juist veel moeite met de langetermijneffecten van hun gedrag in te zien. Als de consequentie van je zusje pesten is dat ze de volgende keer niet met je wil spelen, is een kind die volgende keer echt vergeten dat dat door z’n eigen gedrag komt. En zo leert je kind alsnog niets.
- Negatief gedrag laten dooretteren levert vaak meer schade op - ook voor het kind - dan direct ingrijpen. Je kunt wachten tot iedereen je kind een kutkind vindt, omdat hij slaat/liegt/scheldt. Maar wil je dat je kind aandoen?
dinsdag 2 april 2024 om 12:31
Overdenken we het niet een beeeetje te veel?
Of je nou straft nadat kind de koekjes opeet, of het de natuurlijke consequentie van koekloos leven laat ervaren, of je meteen of na drie keer koek jatten pas straft, of het kind naar de buurtwinkel stuurt voor nieuwe koek, of alleen zegt ‘hee, dit was niet de bedoeling!’ - maakt het uit?
Of je nou straft nadat kind de koekjes opeet, of het de natuurlijke consequentie van koekloos leven laat ervaren, of je meteen of na drie keer koek jatten pas straft, of het kind naar de buurtwinkel stuurt voor nieuwe koek, of alleen zegt ‘hee, dit was niet de bedoeling!’ - maakt het uit?
dinsdag 2 april 2024 om 12:33
Ik vind soms die natuurlijke consequentie maar lastig te vinden, kind houdt van de kat, kat houdt van kind. Kind mag HEEL veel van kat, de grens van de kat over wat er mag voordat kind een haal krijgt ligt verder weg dan waar mijn grens ligt. Ik begin al eerder 'kat niet pesten, laat kat nou rustig eten'. Kind luistert niet. (is het pesten? Of vind ik het pesten?)
Ik wil kind leren dat hij rustiger en liever moet zijn met de kat, maar geen idee welke consequentie ik er aan moet hangen. Tegen de tijd dat kat uithaalt naar kind ben ik geiriteerd, en dan wordt kind boos op de kat dat hij stout doet. Ja zo zit het natuurlijk niet, maar ik krijg het hem niet aan zn verstand gepeuterd, niet op een rustig moment, niet tijdens en niet na. (kind is 6.5 en impulscontrole is een dingetje).
Ik wil kind leren dat hij rustiger en liever moet zijn met de kat, maar geen idee welke consequentie ik er aan moet hangen. Tegen de tijd dat kat uithaalt naar kind ben ik geiriteerd, en dan wordt kind boos op de kat dat hij stout doet. Ja zo zit het natuurlijk niet, maar ik krijg het hem niet aan zn verstand gepeuterd, niet op een rustig moment, niet tijdens en niet na. (kind is 6.5 en impulscontrole is een dingetje).
dinsdag 2 april 2024 om 12:34
Dat valt ook onder de ‘is de winkel dicht’ situatie. Dat is een logisch gevolg. Maar ik denk niet dat het kind van LV na het opeten van de koekjes wel wat anders mocht snoepenYakuzakiko schreef: ↑02-04-2024 12:15Als de koekjes opgegeten zijn, zijn er geen koekjes meer. Dat is logica.
Dat jij je naar de winkel laat sturen voor nieuwe pakken koek voor je kind, betekent niet dat ik mijn kind straf als ik dat niet doe.
Er zijn genoeg andere lekkere dingen in huis die kind mag hebben maar de koekjes zijn op.
Op het moment dat je principieel zegt ‘geen koekjes meer deze week’, dan ben je aan het straffen.
dinsdag 2 april 2024 om 12:39
Aannames, aannames.Fairway schreef: ↑02-04-2024 12:34Dat valt ook onder de ‘is de winkel dicht’ situatie. Dat is een logisch gevolg. Maar ik denk niet dat het kind van LV na het opeten van de koekjes wel wat anders mocht snoepen
Op het moment dat je principieel zegt ‘geen koekjes meer deze week’, dan ben je aan het straffen.
dinsdag 2 april 2024 om 12:41
Ik vind dus van niet. Kind heeft zich de weekvoorraad al toegeëigend, dus heeft alles gekregen waar hij/zij recht op had. Kind heeft dus zelf besloten de voorraad niet over 7 dagen te verdelen, maar in 1 keer te nemen.Fairway schreef: ↑02-04-2024 12:34Dat valt ook onder de ‘is de winkel dicht’ situatie. Dat is een logisch gevolg. Maar ik denk niet dat het kind van LV na het opeten van de koekjes wel wat anders mocht snoepen
Op het moment dat je principieel zegt ‘geen koekjes meer deze week’, dan ben je aan het straffen.
dinsdag 2 april 2024 om 12:44
eens en dat doe ik ook niet dus ik begrijp niet zo goed waarom je dat graag tegen mij wil zeggenLady*Voldemort schreef: ↑02-04-2024 10:39Iedereen legt woorden op zijn manier uit, dat is helemaal niet gek. Het is pas gek dat sommigen daar geen rekening mee houden en 'niet straffen' onmiddellijk uitleggen als 'en maar blijven praten', 'overanalyseren' en 'grenzeloze opvoeding'.
En doooooor!
dinsdag 2 april 2024 om 12:45
Dat laatste zou ik noooooit doen, simpelweg omdat ik daarmee mezelf straf met eindeloos gemier over koehoehoekoekjes en moet luisteren naar gejammer want haar zussen eten wel een koehoehoekje en die kijken er dan ook nog gemeen bij enzo.Fairway schreef: ↑02-04-2024 12:34Dat valt ook onder de ‘is de winkel dicht’ situatie. Dat is een logisch gevolg. Maar ik denk niet dat het kind van LV na het opeten van de koekjes wel wat anders mocht snoepen
Op het moment dat je principieel zegt ‘geen koekjes meer deze week’, dan ben je aan het straffen.
Ik zeg dan de volgende middag vrolijk ‘nee schatje je neem maar een boterham, nu geen koekje, je hebt er gisteren genoeg gehad’ ofzo. Als ik er aan denk. En anders eet ze gewoon dr koekje en maak ik een flauwe grap over de koekvoorraad.
Mijn ‘straffen’ zijn ad hoc, inconsequent en onvoorspelbaar - het hangt van zoveel factoren af!
Heeft ze sorry gezegd, meende ze het, was het de eerste/derde keer, heeft ze de koekjes gedeeld, had ze ze zelf gebakken, ben ik in een goed humeur, wil ik zelf graag dat koekje…
dinsdag 2 april 2024 om 12:45
Klopt. En toch had ik deze visie al voordat er sprake was van opvoeden.Mepal schreef: ↑02-04-2024 11:30Frizz, jouw manier is heel arbeidsintensief en vraagt heel veel van ouders. Jij doet het - ook min of meer noodgedwongen - omdat dit het enige is wat werkt bij jouw kind.
De meeste kinderen zijn wat minder gevoelig of dit punt. Die accepteren makkelijker nee of autoriteit. Als je het vergelijkt met plantjes: Jij hebt een heel arbeidsintensief plantje wat precies de juiste voeding, plek en aandacht nodig heeft. Andere mensen hebben een struik die sowieso wel groeit. En alles daartussenin. Allemaal prima maar is dus echt heel afhankelijk van je kind. En ook van je eigen vermogen - de meeste mensen zullen jouw aanpak niet op kunnen brengen.
Ik snap goed dat veel ouders kiezen voor een meer autoritaire opvoeding, dat is in sommige opzichten soms ook makkelijker.
•
dinsdag 2 april 2024 om 12:47
Ik vind het vooral heel onaardig. Ik nodig mijn kind dan uit om op het aanrecht te komen zitten/mee te helpen/wel even te knuffelen/in de keuken een boekje te komen lezen etc. Dan zoeken we dus samen een oplossing die tegemoet komt aan zijn én mijn behoefte.katermeloen- schreef: ↑02-04-2024 11:32Ik heb niet alles gelezen, maar zie een paar keer staan: een kind dat vervelend doet wil eigenlijk aandacht, dus het is belangrijk dat dan te geven, in plaats van het gedrag als slecht te zien en ervoor te straffen.
Maar het kan toch soms ook zo zijn dat het kind wel aandacht wil, maar het niet krijgt, en dat ook moet accepteren?
Als je aan het koken bent, en kind gaat expres klieren omdat het aandacht wil, dan is het toch geen mogelijkheid om even rustig te zeggen: kom maar knuffelen, ik zie dat je eigenlijk alleen maar fijne aandacht wil? Of zelfs al zit je eventjes rustig de krant te lezen, nadat je de hele dag met kids bezig bent geweest. Dan mag je toch ook aangeven: nee, nu geen aandacht, en als je er negatief om vraagt komt er dus geen knuffel, maar ga je maar even op je kamer zitten. Of vinden jullie dat dan te negatief naar het kind?
•
dinsdag 2 april 2024 om 12:48
Dat schrijf ik toch ook, dat ik denk dat je kind dan niet alsnog door mag snoepen?
Daar ben ik dus wel benieuwd naar. Je kind eet een weekvoorraad koekjes in één dag op. Als logisch gevolg verbind je daar aan dat het kind de rest van de week geen koekjes meer krijgt. Wat als je kind de volgende dag dan maar de zak chips opeet? En de dag daarna een hele reep chocola? Dat is dan toch ook een logisch gevolg?
Hoe doorbreek je deze keten zonder te straffen?
dinsdag 2 april 2024 om 12:50
Oh, zo sta ik er ook in hoor. Ik zorg ervoor dat het punt gemaakt is en ga door met het levenMadameJean schreef: ↑02-04-2024 12:45Dat laatste zou ik noooooit doen, simpelweg omdat ik daarmee mezelf straf met eindeloos gemier over koehoehoekoekjes en moet luisteren naar gejammer want haar zussen eten wel een koehoehoekje en die kijken er dan ook nog gemeen bij enzo.
Ik zeg dan de volgende middag vrolijk ‘nee schatje je neem maar een boterham, nu geen koekje, je hebt er gisteren genoeg gehad’ ofzo. Als ik er aan denk. En anders eet ze gewoon dr koekje en maak ik een flauwe grap over de koekvoorraad.
Mijn ‘straffen’ zijn ad hoc, inconsequent en onvoorspelbaar - het hangt van zoveel factoren af!
Heeft ze sorry gezegd, meende ze het, was het de eerste/derde keer, heeft ze de koekjes gedeeld, had ze ze zelf gebakken, ben ik in een goed humeur, wil ik zelf graag dat koekje…
dinsdag 2 april 2024 om 12:51
Zoiets hebben wij hier ook gehad en dan was het mijn verantwoordelijkheid om dier en kind tijdig te scheiden. Dus al ingrijpen voor het richting plagen/irriteren gaat. Mijn jongste is bijna 11 jaar en die moet ik nog steeds heel goed monitoren met dieren. Bij het ene kind gaat die ontwikkeling vlotter dan bij het andere kind.-Rosings- schreef: ↑02-04-2024 12:33Ik vind soms die natuurlijke consequentie maar lastig te vinden, kind houdt van de kat, kat houdt van kind. Kind mag HEEL veel van kat, de grens van de kat over wat er mag voordat kind een haal krijgt ligt verder weg dan waar mijn grens ligt. Ik begin al eerder 'kat niet pesten, laat kat nou rustig eten'. Kind luistert niet. (is het pesten? Of vind ik het pesten?)
Ik wil kind leren dat hij rustiger en liever moet zijn met de kat, maar geen idee welke consequentie ik er aan moet hangen. Tegen de tijd dat kat uithaalt naar kind ben ik geiriteerd, en dan wordt kind boos op de kat dat hij stout doet. Ja zo zit het natuurlijk niet, maar ik krijg het hem niet aan zn verstand gepeuterd, niet op een rustig moment, niet tijdens en niet na. (kind is 6.5 en impulscontrole is een dingetje).
dinsdag 2 april 2024 om 12:52
Haal jij zoveel troep in huis?Fairway schreef: ↑02-04-2024 12:48Dat schrijf ik toch ook, dat ik denk dat je kind dan niet alsnog door mag snoepen?
Daar ben ik dus wel benieuwd naar. Je kind eet een weekvoorraad koekjes in één dag op. Als logisch gevolg verbind je daar aan dat het kind de rest van de week geen koekjes meer krijgt. Wat als je kind de volgende dag dan maar de zak chips opeet? En de dag daarna een hele reep chocola? Dat is dan toch ook een logisch gevolg?
Hoe doorbreek je deze keten zonder te straffen?
dinsdag 2 april 2024 om 12:53
Ik vind dit heel mooi maar ik heb drie kinderen…en ik kan omwille van mn eigen geestelijke gesteldheid
dingen zeggen als “nee nu even niet. We gaan niks bakken, mamma gaat niet de lader van de ipad zoeken, we gaan niet een hut bouwen en we gaan geen danswedstrijd organiseren. Het lijkt me allemaal heel leuk, maar nu niet. Mama gaat koken, jullie mogen buiten spelen of rustig binnen spelen, straks doen we iets leuks”.
Zonder dergelijke autoriteit uit te kunnen oefenen zou ik snel doorslaan vrees ik.
dinsdag 2 april 2024 om 12:53
Als ouder doe je niet niets, je maakt je kind hier juist bewust van. Je vertelt dus wat het effect is van dat blikje in de natuur gooien (hoe lang het duurt voordat het vergaan is, dat dieren er schade van kunnen ondervinden, dat het er slordig uitziet en we de buurt netjes willen houden etc).Procne schreef: ↑02-04-2024 12:29Je kind alleen ‘natuurlijke consequenties’ laten ervaren ipv actief consequenties/straf opleggen vind ik om meerdere redenen onverstandig:
- Niet op elk ongewenst gedrag volgt een ‘natuurlijke’ consequentie.Als je kind een leeg blikje in de bosjes gooit, moet je daar als ouder toch echt zelf op ingrijpen. De natuur gaat dat niet voor je doen.
- Als er wel een ‘natuurlijke’ consequentie volgt, is dat vaak niet direct na het negatieve gedrag, maar vaak pas veel later. En kinderen en pubers hebben nou juist veel moeite met de langetermijneffecten van hun gedrag in te zien. Als de consequentie van je zusje pesten is dat ze de volgende keer niet met je wil spelen, is een kind die volgende keer echt vergeten dat dat door z’n eigen gedrag komt. En zo leert je kind alsnog niets.
- Negatief gedrag laten dooretteren levert vaak meer schade op - ook voor het kind - dan direct ingrijpen. Je kunt wachten tot iedereen je kind een kutkind vindt, omdat hij slaat/liegt/scheldt. Maar wil je dat je kind aandoen?
Je neemt als ouder dus gewoon actief de leiding in deze zaken. En je leert ze óók vooruit denken.
•
dinsdag 2 april 2024 om 12:55
Zo gaat dat hier ook. Ik weet van mijzelf dat ik dat soort dingen niet een hele week kan handhaven, dus ik begin er al niet eens aan. Ik voer het betreffende kind even een pittig gesprekje over dat dit niet de bedoeling is en dan is het ook klaar.MadameJean schreef: ↑02-04-2024 12:45Dat laatste zou ik noooooit doen, simpelweg omdat ik daarmee mezelf straf met eindeloos gemier over koehoehoekoekjes en moet luisteren naar gejammer want haar zussen eten wel een koehoehoekje en die kijken er dan ook nog gemeen bij enzo.
Ik zeg dan de volgende middag vrolijk ‘nee schatje je neem maar een boterham, nu geen koekje, je hebt er gisteren genoeg gehad’ ofzo. Als ik er aan denk. En anders eet ze gewoon dr koekje en maak ik een flauwe grap over de koekvoorraad.
Mijn ‘straffen’ zijn ad hoc, inconsequent en onvoorspelbaar - het hangt van zoveel factoren af!
Heeft ze sorry gezegd, meende ze het, was het de eerste/derde keer, heeft ze de koekjes gedeeld, had ze ze zelf gebakken, ben ik in een goed humeur, wil ik zelf graag dat koekje…
dinsdag 2 april 2024 om 12:57
Nou precies. Ik maak er ook (flauwe) grappen van, zo van ‘wie wil er nog wat meer nasi? Jij nog, koekiemonster?’ en daar gaat een afschrikwekkende werking vanuit denk ik (want genant).
dinsdag 2 april 2024 om 12:59
Uiteraard leg ik ook uit waarom dat niet mag. Maar kind mag het toch echt zelf uit de struiken halen en in de prullenbak gooien.Frizz schreef: ↑02-04-2024 12:53Als ouder doe je niet niets, je maakt je kind hier juist bewust van. Je vertelt dus wat het effect is van dat blikje in de natuur gooien (hoe lang het duurt voordat het vergaan is, dat dieren er schade van kunnen ondervinden, dat het er slordig uitziet en we de buurt netjes willen houden etc).
Je neemt als ouder dus gewoon actief de leiding in deze zaken. En je leert ze óók vooruit denken.
procne wijzigde dit bericht op 02-04-2024 13:02
11.56% gewijzigd
dinsdag 2 april 2024 om 13:00
MadameJean schreef: ↑02-04-2024 12:53Ik vind dit heel mooi maar ik heb drie kinderen…en ik kan omwille van mn eigen geestelijke gesteldheid
dingen zeggen als “nee nu even niet. We gaan niks bakken, mamma gaat niet de lader van de ipad zoeken, we gaan niet een hut bouwen en we gaan geen danswedstrijd organiseren. Het lijkt me allemaal heel leuk, maar nu niet. Mama gaat koken, jullie mogen buiten spelen of rustig binnen spelen, straks doen we iets leuks”.
Zonder dergelijke autoriteit uit te kunnen oefenen zou ik snel doorslaan vrees ik.
Dat kan ik ook. Eigen grenzen aangeven heeft toch niets te maken met straffen?
•
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
