Kinderen
alle pijlers
Geven jullie straf?
dinsdag 2 april 2024 om 16:36
Er zit wel een verschil tussen binnenhouden enkel om te straffen of binnenhouden omdat ze zichzelf/potentieel anderen in gevaar brengen omdat ze met vuurwerk zitten te stunten. En dan ook nog vuurwerk meegebracht door anderen dus Joost mag weten wat ze allemaal afsteken. Als je kind dan niet luistert in die omstandigheden, dan hield ik mijn zoon ook binnen. Liever een k*tmoeder dan eentje die naar de EHBO mag rennen omdat zoonlief wat onderdelen mist dankzij creatief gebruik van cobra’s.Lila-Linda schreef: ↑02-04-2024 16:26en ga je hem voortaan altijd binnenhouden, als hij dingen doet die niet mogen?
dinsdag 2 april 2024 om 16:38
Nou maak je het wel heel dramatisch hoor. Zoals ik het las ging het om een plagerig duwtje en zusje stond per ongeluk op de trap, een paar treetjes hoog. Zusjes van die leeftijd geven mekaar nou eenmaal wel eens een duw. Is niet aardig en je mag er ook zeker wat van zeggen, maar je hoeft er nou ook weer geen halve moordaanslag van te maken. Ik geloof dat ik tegen zusje gezegd zou hebben 'nou dat is ook wat zeg, zullen wij dan samen iets gezelligs gaan doen?'JandeVries schreef: ↑02-04-2024 16:25Als het mijn puber was die haar zusje van de trap duwde, zou ze ook echt niet twee minuten later spontaan naar de film mogen hoor. Gewoon als signaal dat dit écht niet kan, dat mag ze best even voelen door iets niet te mogen wat ze wel graag wilde. Ook goed voor het jongere zusje om te weten dat dit echt niet okee was en er niet gevoelsmatig nog een beloning op rotgedrag volgt.
dinsdag 2 april 2024 om 16:42
nou Frizz, zo werkt het heel vaak niet hoor, anders waren alle kinderen wel soort van vanzelf netjes opgevoed.
of je het nu straf noemt of consequenties laten ervaren.... ik denk dat dat wel echt nodig is om mee te geven in het leven .
Wat doe jij dan als je kind het juist enorm grappig vindt dat zijn/haar zusje moet huilen omdat er geduwd is?
of je het nu straf noemt of consequenties laten ervaren.... ik denk dat dat wel echt nodig is om mee te geven in het leven .
Wat doe jij dan als je kind het juist enorm grappig vindt dat zijn/haar zusje moet huilen omdat er geduwd is?
dinsdag 2 april 2024 om 16:42
Ik denk dat jij heel veel invult, met name wat de vermeende consequenties betreft.Frizz schreef: ↑02-04-2024 16:33In onze samenleving denken veel mensen dat je kinderen moet dresseren/trainen zodat ze het juiste gedrag laten zien.
Maar 'het goede doen' zit eigenlijk gewoon in kinderen. Dat is eigenlijk ook waarom ik dat hele straffen/belonen-gebeuren niet zo goed begrijp, en waarom je als ouder al een soort trainer of scheidsrechter zou moeten optreden.
Waarom zou het kind niet al geleerd hebben van het feit dat zusje moest huilen? Ze heeft ook al sorry gezegd. Wellicht was ze van haar eigen actie an sich al geschrokken.
Ik denk dat de straf er alleen heeft geresulteerd in gedachten als: mijn ouders snappen mij ook nooit, ik ben altijd de pineut, volgende keer geef ik een hardere duw, ik ben ook niks waard etc etc. Althans, dat is wel wat uit onderzoeken blijkt: kinderen leren er gewoon niet van. Ondertussen doet het wel iets met de relatie en met de eigenwaarde.
Zus was geenszins berouwvol, ze riep alleen sorry om de deur uit te kunnen. Ik wilde juist de tijd nemen om haar de ernst vd situatie te doen inzien. Dikke pech voor haar dat ze toen net werd uitgenodigd voor een uitje, ik vond dat echt niet passend. Na dr boze bui snapte ze het wel en hebben we een prima middag gehad. En we gaan dit weekend lekker samen naar Kung fu panda.
Hoe je denkt dat dit negatiever is voor een kind dan dit soort gedrag laten gaan snap ik dan weer echt niet.
dinsdag 2 april 2024 om 16:44
Een puber mag echt wel snappen dat er niet geduwd wordt in de buurt van een trap. Dus wat mij betreft niet gezellig weg.Lady*Voldemort schreef: ↑02-04-2024 16:38Nou maak je het wel heel dramatisch hoor. Zoals ik het las ging het om een plagerig duwtje en zusje stond per ongeluk op de trap, een paar treetjes hoog. Zusjes van die leeftijd geven mekaar nou eenmaal wel eens een duw. Is niet aardig en je mag er ook zeker wat van zeggen, maar je hoeft er nou ook weer geen halve moordaanslag van te maken. Ik geloof dat ik tegen zusje gezegd zou hebben 'nou dat is ook wat zeg, zullen wij dan samen iets gezelligs gaan doen?'
dinsdag 2 april 2024 om 16:48
Je moet dit wel laten ontwikkelen en bijsturen. De meeste baby's hebben inderdaad al een besef van goed en kwaad, maar je moet dit soort dingen wel bijsturen; het groeit niet vanzelf de goede kant op en je kunt het ook de verkeerde kant op laten groeien (zoals bijvoorbeeld een religie soms het innerlijke morele kompas van mensen de verkeerde kant op stuurt).
Daar zaten ook momenten tussen dat er iemand flink bijgestuurd moest worden.
dinsdag 2 april 2024 om 17:05
Voor sommige kinderen geldt dit: ik heb zo'n kind thuis. Ik heb altijd gegrapt dat dit kind zichzelf opvoedde. Ik hoefde daar weinig aan te doen, kind is gewoon altijd braaf en behoorlijk verstandig van zichzelf geweest (op een paar jaar puberteit na, waarin kind lekker egoïstisch en opstandig werd, zoals in de ontwikkeling past). En zelfs die puberteit hoeft niet, ik heb er hier ook een rondlopen van 17 die nooit gepuberd heeft.
Ik heb ook een ander soort kind in huis. Zoekt altijd de grenzen op, gaat er altijd net over heen, wil alles uitproberen, overschat zichzelf vaak, gaat altijd net even te lang door met storend gedrag. Ook dit type kind zullen veel ouders herkennen. Dit is ook het type kind dat stiekem met een vriendje van hun zakgeld vuurwerk gaat kopen om dat dan in een tunneltje af te knallen of "per ongeluk" een raam aan diggelen gooien met een verijsde sneeuwbal of zich elders misdraagt met vriendjes. Aan dit, uiteraard even leuke en lieve kind, heb ik als ouder heel wat meer werk (en ook heel wat pittige gesprekken).
Kind heeft in theorie een uitstekend moreel besef, in de praktijk loopt het moreel besef soms achter op de impuls.
dinsdag 2 april 2024 om 17:08
Nou inderdaad. Ik snap ook wel dat je met een kind dat heel intelligent is, anders omgaat dan met een (mijn) normale peuter die bij uitleg en praten braaf zegt dat ze nooit meer zal schoppen, maar vervolgens wéér een hoek uitdeelt. Dan helpt het dus als op haar gedrag een consequentie/ straf volgt, waardoor ze het niet meer leuk vindt om te slaan en schoppen. En dat is in dit geval mijn doel: dat ze anderen geen pijn meer doet.
Die intrinsieke motivatie en inlevingsvermogen is er bij mijn driejarige echt nog niet.
Je kunt niet je opvoeding van een heel slim en enig kind op alle punten vergelijken met andere kinderen en gezinssamenstellingen.
dinsdag 2 april 2024 om 17:18
Begrijpen dat iets niet mag wil niet zeggen dat een andere motivatie niet sterker is. Wij waren alle 4 heel intelligent, maar daar werd door de jongeren flink wat afgeschopt en geslagen na de peuterleeftijd. Als ik dan als oudste iets terugdeed, kreeg ik de schuld, want dan renden ze meteen naar onze ouders. Zij slaat ons! en dan moest ik beter weten of zo.JandeVries schreef: ↑02-04-2024 17:08Nou inderdaad. Ik snap ook wel dat je met een kind dat heel intelligent is, anders omgaat dan met een (mijn) normale peuter die bij uitleg en praten braaf zegt dat ze nooit meer zal schoppen, maar vervolgens wéér een hoek uitdeelt. Dan helpt het dus als op haar gedrag een consequentie/ straf volgt, waardoor ze het niet meer leuk vindt om te slaan en schoppen. En dat is in dit geval mijn doel: dat ze anderen geen pijn meer doet.
Die intrinsieke motivatie en inlevingsvermogen is er bij mijn driejarige echt nog niet.
Je kunt niet je opvoeding van een heel slim en enig kind op alle punten vergelijken met andere kinderen en gezinssamenstellingen.
Doe dit je oudste nooit aan, ouders :-p
dinsdag 2 april 2024 om 17:34
Dit. Die van mij heeft absoluut wel eens straf gehad. Toen hij klein was meer dan nu hij 9 is. De 'en nu is het klaar met de schermtijd' wordt af en toe ingezet als hij het te bont maakt. En natuurlijk wordt er ook gepraat.Lento schreef: ↑02-04-2024 17:05Ik heb ook een ander soort kind in huis. Zoekt altijd de grenzen op, gaat er altijd net over heen, wil alles uitproberen, overschat zichzelf vaak, gaat altijd net even te lang door met storend gedrag. Ook dit type kind zullen veel ouders herkennen. Dit is ook het type kind dat stiekem met een vriendje van hun zakgeld vuurwerk gaat kopen om dat dan in een tunneltje af te knallen of "per ongeluk" een raam aan diggelen gooien met een verijsde sneeuwbal of zich elders misdraagt met vriendjes. Aan dit, uiteraard even leuke en lieve kind, heb ik als ouder heel wat meer werk (en ook heel wat pittige gesprekken).
Kind heeft in theorie een uitstekend moreel besef, in de praktijk loopt het moreel besef soms achter op de impuls.
dinsdag 2 april 2024 om 17:45
Zeker wel dat ik dat deed. Mijn arm ging ook als een bankschroef om het armpje bij zebrapaden omdat luisteren blijkbaar niet nodig was, Dat vind ik hetzelfde als de tik op de luier bij het naderen van de hete kachel. Er werd hier ook op de trap gezeten wanneer er geen zinnig woord meer uitkwam en er enkel nog getierd en gegierd werd. Kom zeg, soms is het over de grens en dan ging ik geen gesprek voeren. Hou op met me.
Nee, ik hang de Surinaamse opvoeding aan.
dinsdag 2 april 2024 om 18:30
Je moet wel opvoeden, maar dat is dus iets anders dan een kind trainen middels straffen en belonen alsof het een hondje is.poohtjesschrijft schreef: ↑02-04-2024 16:42nou Frizz, zo werkt het heel vaak niet hoor, anders waren alle kinderen wel soort van vanzelf netjes opgevoed.
of je het nu straf noemt of consequenties laten ervaren.... ik denk dat dat wel echt nodig is om mee te geven in het leven .
Wat doe jij dan als je kind het juist enorm grappig vindt dat zijn/haar zusje moet huilen omdat er geduwd is?
Straffen en belonen is niet universeel voor opvoeden en toch gaat het helemaal prima in de samenlevingen waar daar niet aan gedaan wordt.
•
dinsdag 2 april 2024 om 18:33
Hoe had jij dit geval aangepakt? Hoe breng je in dit geval je kind dat verantwoordelijkheidsgevoel bij? Blijkbaar had het voorval, zusje die door de duw van de trap valt, geen enkele blijvende indruk gemaakt.Frizz schreef: ↑02-04-2024 16:33In onze samenleving denken veel mensen dat je kinderen moet dresseren/trainen zodat ze het juiste gedrag laten zien.
Maar 'het goede doen' zit eigenlijk gewoon in kinderen. Dat is eigenlijk ook waarom ik dat hele straffen/belonen-gebeuren niet zo goed begrijp, en waarom je als ouder al een soort trainer of scheidsrechter zou moeten optreden.
Waarom zou het kind niet al geleerd hebben van het feit dat zusje moest huilen? Ze heeft ook al sorry gezegd. Wellicht was ze van haar eigen actie an sich al geschrokken.
Ik denk dat de straf er alleen heeft geresulteerd in gedachten als: mijn ouders snappen mij ook nooit, ik ben altijd de pineut, volgende keer geef ik een hardere duw, ik ben ook niks waard etc etc. Althans, dat is wel wat uit onderzoeken blijkt: kinderen leren er gewoon niet van. Ondertussen doet het wel iets met de relatie en met de eigenwaarde.
Anders gezegd, je eigenwaarde mag toch best wel een tijdelijk deukje oplopen wanneer er iemand door jouw toedoen een paar treden van de trap af dondert?
Ik weet niet of haar het tripje naar de bioscoop zou verbieden, maar het is duidelijk dat het kind nog niets geleerd heeft van het voorval.
dinsdag 2 april 2024 om 18:33
Hoe had jij dit geval aangepakt? Hoe breng je in dit geval je kind dat verantwoordelijkheidsgevoel bij? Blijkbaar had het voorval, zusje die door de duw van de trap valt, geen enkele blijvende indruk gemaakt.Frizz schreef: ↑02-04-2024 16:33In onze samenleving denken veel mensen dat je kinderen moet dresseren/trainen zodat ze het juiste gedrag laten zien.
Maar 'het goede doen' zit eigenlijk gewoon in kinderen. Dat is eigenlijk ook waarom ik dat hele straffen/belonen-gebeuren niet zo goed begrijp, en waarom je als ouder al een soort trainer of scheidsrechter zou moeten optreden.
Waarom zou het kind niet al geleerd hebben van het feit dat zusje moest huilen? Ze heeft ook al sorry gezegd. Wellicht was ze van haar eigen actie an sich al geschrokken.
Ik denk dat de straf er alleen heeft geresulteerd in gedachten als: mijn ouders snappen mij ook nooit, ik ben altijd de pineut, volgende keer geef ik een hardere duw, ik ben ook niks waard etc etc. Althans, dat is wel wat uit onderzoeken blijkt: kinderen leren er gewoon niet van. Ondertussen doet het wel iets met de relatie en met de eigenwaarde.
Anders gezegd, je eigenwaarde mag toch best wel een tijdelijk deukje oplopen wanneer er iemand door jouw toedoen een paar treden van de trap af dondert?
Ik weet niet of haar het tripje naar de bioscoop zou verbieden, maar het is duidelijk dat het kind nog niets geleerd heeft van het voorval.
dinsdag 2 april 2024 om 18:33
MadameJean schreef: ↑02-04-2024 16:42Ik denk dat jij heel veel invult, met name wat de vermeende consequenties betreft.
Zus was geenszins berouwvol, ze riep alleen sorry om de deur uit te kunnen. Ik wilde juist de tijd nemen om haar de ernst vd situatie te doen inzien. Dikke pech voor haar dat ze toen net werd uitgenodigd voor een uitje, ik vond dat echt niet passend. Na dr boze bui snapte ze het wel en hebben we een prima middag gehad. En we gaan dit weekend lekker samen naar Kung fu panda.
Hoe je denkt dat dit negatiever is voor een kind dan dit soort gedrag laten gaan snap ik dan weer echt niet.
Nogmaals; niet straffen betekent niet dat je gedrag maar laat gaan.
•
dinsdag 2 april 2024 om 18:50
Fairway schreef: ↑02-04-2024 18:33Hoe had jij dit geval aangepakt? Hoe breng je in dit geval je kind dat verantwoordelijkheidsgevoel bij? Blijkbaar had het voorval, zusje die door de duw van de trap valt, geen enkele blijvende indruk gemaakt.
Anders gezegd, je eigenwaarde mag toch best wel een tijdelijk deukje oplopen wanneer er iemand door jouw toedoen een paar treden van de trap af dondert?
Ik weet niet of haar het tripje naar de bioscoop zou verbieden, maar het is duidelijk dat het kind nog niets geleerd heeft van het voorval.
Ik had dus samen met de zus (en eventueel zusje) uitgebreid stil gestaan bij wat er gebeurde, waarom het gebeurde, wat het effect was, hoe het een volgende keer te voorkomen en hoe het goed te maken.
Kind is geloof ik 11? Die kan heel prima haar hersenen gebruiken lijkt me.
En ik zou kind zelf even tegen vriendinnetje laten zeggen; ‘Sorry ik moet nog even iets fixen’, en af laten stemmen hoeveel tijd er nog is voor vertrek.
Afhankelijk van hoe kind hier allemaal op zou reageren valt er nog te kijken of dat gesprek eventueel na de film kan. Maar in principe lossen wij hier thuis dingen op vóórdat we gezellig andere dingen gaan doen. Als dat betekent dat ze niet mee kan, so be it. Maar dan kan ze niet niet gaan wegens straf, maar omdat ze nog niet klaar is.
Afhankelijk van de hele situatie kan ze er dan later achteraan fietsen of desnoods zet ik haar af.
Zoiets dus. Al blijft het een beetje gissen omdat je niet weet wat voor kind, hoe ver de bios is etc.
Ik handel eigenlijk ook nooit uit boosheid, als ik merk dat is pissig ben stap ik er even uit.
Maar dat zal het gros hier ook wel heel gek vinden.
•
dinsdag 2 april 2024 om 19:04
Zoiets zou ik dus ook hebben gedaan maar dat verschilt toch niet zoveel van wat MadameJean deed? Wij zeggen niet direct dat dochter niet mee mag, maar we gaan wel eerst in discussie met dochter: afhankelijk van de de hele situatie is er misschien nog tijd om naar de bios te gaan.Frizz schreef: ↑02-04-2024 18:50Ik had dus samen met de zus (en eventueel zusje) uitgebreid stil gestaan bij wat er gebeurde, waarom het gebeurde, wat het effect was, hoe het een volgende keer te voorkomen en hoe het goed te maken.
Kind is geloof ik 11? Die kan heel prima haar hersenen gebruiken lijkt me.
En ik zou kind zelf even tegen vriendinnetje laten zeggen; ‘Sorry ik moet nog even iets fixen’, en af laten stemmen hoeveel tijd er nog is voor vertrek.
Afhankelijk van hoe kind hier allemaal op zou reageren valt er nog te kijken of dat gesprek eventueel na de film kan. Maar in principe lossen wij hier thuis dingen op vóórdat we gezellig andere dingen gaan doen. Als dat betekent dat ze niet mee kan, so be it. Maar dan kan ze niet niet gaan wegens straf, maar omdat ze nog niet klaar is.
Afhankelijk van de hele situatie kan ze er dan later achteraan fietsen of desnoods zet ik haar af.
Zoiets dus. Al blijft het een beetje gissen omdat je niet weet wat voor kind, hoe ver de bios is etc.
Ik handel eigenlijk ook nooit uit boosheid, als ik merk dat is pissig ben stap ik er even uit.
Maar dat zal het gros hier ook wel heel gek vinden.
Op zo’n moment laat je toch ook je gezag gelden? Je gebruikt je machtspositie om paal en perk te stellen.
fairway wijzigde dit bericht op 02-04-2024 19:07
5.10% gewijzigd
dinsdag 2 april 2024 om 19:06
Ik kan mij hier dus echt in vinden.Frizz schreef: ↑02-04-2024 18:50Ik had dus samen met de zus (en eventueel zusje) uitgebreid stil gestaan bij wat er gebeurde, waarom het gebeurde, wat het effect was, hoe het een volgende keer te voorkomen en hoe het goed te maken.
Kind is geloof ik 11? Die kan heel prima haar hersenen gebruiken lijkt me.
En ik zou kind zelf even tegen vriendinnetje laten zeggen; ‘Sorry ik moet nog even iets fixen’, en af laten stemmen hoeveel tijd er nog is voor vertrek.
Afhankelijk van hoe kind hier allemaal op zou reageren valt er nog te kijken of dat gesprek eventueel na de film kan. Maar in principe lossen wij hier thuis dingen op vóórdat we gezellig andere dingen gaan doen. Als dat betekent dat ze niet mee kan, so be it. Maar dan kan ze niet niet gaan wegens straf, maar omdat ze nog niet klaar is.
Afhankelijk van de hele situatie kan ze er dan later achteraan fietsen of desnoods zet ik haar af.
Zoiets dus. Al blijft het een beetje gissen omdat je niet weet wat voor kind, hoe ver de bios is etc.
Ik handel eigenlijk ook nooit uit boosheid, als ik merk dat is pissig ben stap ik er even uit.
Maar dat zal het gros hier ook wel heel gek vinden.
dinsdag 2 april 2024 om 19:09
In mijn omgeving vinden ze mij ook gekFrizz schreef: ↑02-04-2024 18:50Ik had dus samen met de zus (en eventueel zusje) uitgebreid stil gestaan bij wat er gebeurde, waarom het gebeurde, wat het effect was, hoe het een volgende keer te voorkomen en hoe het goed te maken.
Kind is geloof ik 11? Die kan heel prima haar hersenen gebruiken lijkt me.
En ik zou kind zelf even tegen vriendinnetje laten zeggen; ‘Sorry ik moet nog even iets fixen’, en af laten stemmen hoeveel tijd er nog is voor vertrek.
Afhankelijk van hoe kind hier allemaal op zou reageren valt er nog te kijken of dat gesprek eventueel na de film kan. Maar in principe lossen wij hier thuis dingen op vóórdat we gezellig andere dingen gaan doen. Als dat betekent dat ze niet mee kan, so be it. Maar dan kan ze niet niet gaan wegens straf, maar omdat ze nog niet klaar is.
Afhankelijk van de hele situatie kan ze er dan later achteraan fietsen of desnoods zet ik haar af.
Zoiets dus. Al blijft het een beetje gissen omdat je niet weet wat voor kind, hoe ver de bios is etc.
Ik handel eigenlijk ook nooit uit boosheid, als ik merk dat is pissig ben stap ik er even uit.
Maar dat zal het gros hier ook wel heel gek vinden.
Want ohhh zoveel geduldddd
Die heeft vast tijd genoeg etc
dinsdag 2 april 2024 om 19:24
Ik had het ook ongeveer zo gedaan. Met dien verstande dat ik denk dat de puber laten bellen met vriendinnetje dat ze wat later is wél straf vind. En dat ze er achteraan moet fietsen en misschien te laat is, vind ik ook straf. Ik zou haar dus niet brengen. Te laat komen is dan de consequentie van je niet kunnen beheersen waardoor je je zusje schopte.Frizz schreef: ↑02-04-2024 18:50Ik had dus samen met de zus (en eventueel zusje) uitgebreid stil gestaan bij wat er gebeurde, waarom het gebeurde, wat het effect was, hoe het een volgende keer te voorkomen en hoe het goed te maken.
Kind is geloof ik 11? Die kan heel prima haar hersenen gebruiken lijkt me.
En ik zou kind zelf even tegen vriendinnetje laten zeggen; ‘Sorry ik moet nog even iets fixen’, en af laten stemmen hoeveel tijd er nog is voor vertrek.
Afhankelijk van hoe kind hier allemaal op zou reageren valt er nog te kijken of dat gesprek eventueel na de film kan. Maar in principe lossen wij hier thuis dingen op vóórdat we gezellig andere dingen gaan doen. Als dat betekent dat ze niet mee kan, so be it. Maar dan kan ze niet niet gaan wegens straf, maar omdat ze nog niet klaar is.
Afhankelijk van de hele situatie kan ze er dan later achteraan fietsen of desnoods zet ik haar af.
Zoiets dus. Al blijft het een beetje gissen omdat je niet weet wat voor kind, hoe ver de bios is etc.
Ik handel eigenlijk ook nooit uit boosheid, als ik merk dat is pissig ben stap ik er even uit.
Maar dat zal het gros hier ook wel heel gek vinden.
Maar misschien is het inderdaad een semantische discussie: dat zelf de consequenties ervaren door anderen straf wordt genoemd.
dinsdag 2 april 2024 om 19:37
Ik heb het idee dat sommigen die consequenties als iets heel natuurlijks zien, terwijl het ook maar een keuze van de ouder is op dat moment. Het verschilt daarin niet veel van wat ze in hun visie als straf bestempelen.ninanoname schreef: ↑02-04-2024 19:24Ik had het ook ongeveer zo gedaan. Met dien verstande dat ik denk dat de puber laten bellen met vriendinnetje dat ze wat later is wél straf vind. En dat ze er achteraan moet fietsen en misschien te laat is, vind ik ook straf. Ik zou haar dus niet brengen. Te laat komen is dan de consequentie van je niet kunnen beheersen waardoor je je zusje schopte.
Maar misschien is het inderdaad een semantische discussie: dat zelf de consequenties ervaren door anderen straf wordt genoemd.
dinsdag 2 april 2024 om 19:46
Het ligt er toch helemaal aan wat voor gedrag er is geweest tav de co sequentie of straf? Wat hier ge oemd wordt is allemaal nog relatief onschuldig. Een consequentie aan het gedane verbinden lijkt me logisch als het binnen proporties is.
Het wordt een ander verhaald wanneer je (jonge) kind echt bewust een mens of dier pijn heeft gedaan. Of bewust andermans spullen kapot heeft gemaakt of heeft gestolen.
Ik denk dat hier weinig mensen zijn die met dergelijke problematiek te maken hebben gelukkig. Nu komt zoiets vaak niet uit de lucht vallen dus je weet al wel op jonge leeftijd van je kind hoe die in elkaar steekt, maar de excessen lijkt me logisch dat daar wel ernstigere consequenties aan verbonden zijn.
Het wordt een ander verhaald wanneer je (jonge) kind echt bewust een mens of dier pijn heeft gedaan. Of bewust andermans spullen kapot heeft gemaakt of heeft gestolen.
Ik denk dat hier weinig mensen zijn die met dergelijke problematiek te maken hebben gelukkig. Nu komt zoiets vaak niet uit de lucht vallen dus je weet al wel op jonge leeftijd van je kind hoe die in elkaar steekt, maar de excessen lijkt me logisch dat daar wel ernstigere consequenties aan verbonden zijn.
dinsdag 2 april 2024 om 19:46
Frizz, wat doe jij dan als kind weigert zijn schoenen aan te doen als je weg moet naar school, en elke keer als je de schoenen hebt helpen aandoen, ze uitdoet en door de kamer smijt, terwijl je met je andere kind samen de gymtas aan het inpakken bent?
Elke keer met het explosieve kind een momentje nemen en uitgebreid gaan praten, zorgt ervoor dat het rustige kind helemaal geen aandacht krijgt. Dat voelt ook niet erg eerlijk.
Elke keer met het explosieve kind een momentje nemen en uitgebreid gaan praten, zorgt ervoor dat het rustige kind helemaal geen aandacht krijgt. Dat voelt ook niet erg eerlijk.
dinsdag 2 april 2024 om 19:48
Staat jouw kind dan er voor open om op zo’n moment daar uitgebreid bij stil te staan? Oprechte vraag, want mijn kinderen en de meeste andere kinderen die ik ken, zitten dan vol in de emotie en zijn niet voor rede vatbaar, of hebben echt geen zin in een ouder die ze de les leest. Mijn oudste zou dan bijvoorbeeld ‘Ja ja, ik zal het NOOIT meer doen’ zeggen, terwijl ze met haar ogen rolt en alvast haar jas aantrekt om zo snel mogelijk het huis uit te gaan. En dan vervolgens bij thuiskomst net zo makkelijk weer een duw uitdelen als het zo uitkomt.Frizz schreef: ↑02-04-2024 18:50Ik had dus samen met de zus (en eventueel zusje) uitgebreid stil gestaan bij wat er gebeurde, waarom het gebeurde, wat het effect was, hoe het een volgende keer te voorkomen en hoe het goed te maken.
Kind is geloof ik 11? Die kan heel prima haar hersenen gebruiken lijkt me.
En ik zou kind zelf even tegen vriendinnetje laten zeggen; ‘Sorry ik moet nog even iets fixen’, en af laten stemmen hoeveel tijd er nog is voor vertrek.
Afhankelijk van hoe kind hier allemaal op zou reageren valt er nog te kijken of dat gesprek eventueel na de film kan. Maar in principe lossen wij hier thuis dingen op vóórdat we gezellig andere dingen gaan doen. Als dat betekent dat ze niet mee kan, so be it. Maar dan kan ze niet niet gaan wegens straf, maar omdat ze nog niet klaar is.
Afhankelijk van de hele situatie kan ze er dan later achteraan fietsen of desnoods zet ik haar af.
Zoiets dus. Al blijft het een beetje gissen omdat je niet weet wat voor kind, hoe ver de bios is etc.
Ik handel eigenlijk ook nooit uit boosheid, als ik merk dat is pissig ben stap ik er even uit.
Maar dat zal het gros hier ook wel heel gek vinden.
Ik vrees dat als ik jouw aanpak op mijn kind toe pas, ik een kind creëer dat berekenend na elke misstap heel berouwvol doet, maar ondertussen niets gaat wijzigen in haar gedrag. Want waarom zou je niet lekker steeds de koektrommel in je eentje leegeten, als het enige wat je daarvoor moet doen na afloop ‘o sorry, het spijt me echt’ zeggen is?
Dat betekent niet dat ik op alles zomaar straf geef zonder uit te leggen waarom bepaald gedrag niet mag of hoe ze zo’n situatie anders aan had kunnen pakken. Maar hier moet ik er wel echt voor zorgen dat het negatieve gedrag een vervelendere uitkomst heeft dan positief gedrag, anders verandert er niets. De prefrontale cortex is nog lang niet uitontwikkeld bij kinderen, dus voor impulsregulatie hebben ze echt nog hun ouders nodig.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
