Kinderen
alle pijlers
Goede voornemens: eerste hulp bij opvoeden!
dinsdag 1 januari 2008 om 11:59
Allereerst natuurlijk: een heel gelukkig nieuwjaar aan iedereen die dit leest.
Een nieuw jaar, een nieuw begin, en aangezien ik als een van mijn goede voornemens heb om een aantal zaken in de opvoeding eens aan te pakken, leek het me wel goed om daar een topic over te openen. Deels als steun in de rug voor mezelf, maar ook omdat het me leuk lijkt om met andere ouders te praten over de moeilijke dingen waar je tegenaan loopt en die je wil veranderen.
Zodat we elkaar kunnen motiveren om vol te houden als je het eigenlijk niet meer ziet zitten, elkaar de hemel in kunnen prijzen als het lukt, of lekker ongenuanceerd stoom kunnen afblazen zodat we thuis wél die supergeduldige en educatief verantwoorde moeder zijn.
Een soort afvaltopic dus, maar dan voor het opvoeden. Wie doet er mee?
Een nieuw jaar, een nieuw begin, en aangezien ik als een van mijn goede voornemens heb om een aantal zaken in de opvoeding eens aan te pakken, leek het me wel goed om daar een topic over te openen. Deels als steun in de rug voor mezelf, maar ook omdat het me leuk lijkt om met andere ouders te praten over de moeilijke dingen waar je tegenaan loopt en die je wil veranderen.
Zodat we elkaar kunnen motiveren om vol te houden als je het eigenlijk niet meer ziet zitten, elkaar de hemel in kunnen prijzen als het lukt, of lekker ongenuanceerd stoom kunnen afblazen zodat we thuis wél die supergeduldige en educatief verantwoorde moeder zijn.
Een soort afvaltopic dus, maar dan voor het opvoeden. Wie doet er mee?
Am Yisrael Chai!
dinsdag 1 januari 2008 om 12:30
Grappig dat je net nu dit topic opent. Juist gisteren had ik het erover dat ik het zo jammer vind dat ik eigenlijk niet echt mensen heb met wie ik het over dit soort dingen kan praten. Dat wil zeggen: Er zijn er wel in mijn omgeving die naar me willen luisteren, of hun mening willen geven, maar ik was de eerste die kinderen kreeg van mijn vrienden, dus ook de eerste die tegen allerlei dingen aanloopt. En wat familie betreft, moeders, schoonmoeders: Nou ja, het zijn niet zo van die raadgevers, onze relatie is toch anders dan dat. En zelfs als dat wel zo was, voor hen is het eeuwen geleden, het kleine-kinderen-tijdperk. Dingen zijn toch wat anders her en der, of ik kijk structureel anders tegen bepaalde dingen aan dan zij, dat kan ook.
Hoe dan ook, ik zei gisteren dat ik het wel eens mis. Zo'n kring van andere vrouwen met wie je dat soort dingen kunt bespreken. De twijfels die ik soms kan hebben over beslissingen die ik neem. De onzekerheden die me soms bekruipen. Ik grapte nog over dat ik me wel iets kon voorstellen bij een soort stam-idee, zoals je bij andere culturen wel ziet. Waarbij groepsgewijs voor de kinderen wordt gezorgd. Waarbij vrouwen op elkaar steunen, elkaar helpen, advies geven.
Een lang verhaal dus om te zeggen dat ik het een leuk idee vind![:-]](https://forum.viva.nl/smilies/77_happy.gif)
Hoe dan ook, ik zei gisteren dat ik het wel eens mis. Zo'n kring van andere vrouwen met wie je dat soort dingen kunt bespreken. De twijfels die ik soms kan hebben over beslissingen die ik neem. De onzekerheden die me soms bekruipen. Ik grapte nog over dat ik me wel iets kon voorstellen bij een soort stam-idee, zoals je bij andere culturen wel ziet. Waarbij groepsgewijs voor de kinderen wordt gezorgd. Waarbij vrouwen op elkaar steunen, elkaar helpen, advies geven.
Een lang verhaal dus om te zeggen dat ik het een leuk idee vind
dinsdag 1 januari 2008 om 12:39
Fijn dat jullie het een leuk idee vinden. Ik loop tegen hetzelfde aan als jij MissD, en ik heb natuurlijk ook geen moeder of schoonmoeder waaraan ik dingen kan vragen.
Bovendien heb ik gemerkt dat ik het ook heel moeilijk vind om aan mezelf, maar zeker aan anderen toe te geven dat ik het soms niet meer weet of dat ik het wél weet, maar tot de conclusie ben gekomen dat ik het gewoon echt zelf niet goed doe. Er zijn dingen die ik gewoon niet goed doe, maar jezus, dan voel ik me ook gelijk de slechtste moeder op aarde.
Vandaar dit topic. Ik wil me focussen op de dingen die ik wel goed doe, en mezelf dwingen om ook de dingen die ik niet goed doe onder ogen te zien. Dat gaat denk ik makkelijker als je er gelijk een oplossing bij bedenkt en die ook kunt toetsen aan anderen. En door het op te schrijven dwing je jezelf eigenlijk ook om je nieuwe regime vol te houden.
Ik ben bezig met mijn "probleem analyse", dus die komt er zo aan.
Bovendien heb ik gemerkt dat ik het ook heel moeilijk vind om aan mezelf, maar zeker aan anderen toe te geven dat ik het soms niet meer weet of dat ik het wél weet, maar tot de conclusie ben gekomen dat ik het gewoon echt zelf niet goed doe. Er zijn dingen die ik gewoon niet goed doe, maar jezus, dan voel ik me ook gelijk de slechtste moeder op aarde.
Vandaar dit topic. Ik wil me focussen op de dingen die ik wel goed doe, en mezelf dwingen om ook de dingen die ik niet goed doe onder ogen te zien. Dat gaat denk ik makkelijker als je er gelijk een oplossing bij bedenkt en die ook kunt toetsen aan anderen. En door het op te schrijven dwing je jezelf eigenlijk ook om je nieuwe regime vol te houden.
Ik ben bezig met mijn "probleem analyse", dus die komt er zo aan.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 1 januari 2008 om 12:56
Goed idee, dit topic
ik zou wel willen weten hoe ik m'n dochter zover krijg dat ze graag onder de douche gaat
Ik krijg haar met een hoop tegengestribbel 1x per 2 dagen onder de douche, maar ze is inmiddels 10 jaar en ik vind eigenlijk dat ze dagelijks moet. Nu gaat ze met een hoop gemopper en gedoe naar boven, want ze had zich gisteren ook al gedoucht. Nahja, we zijn bij een hoop familie geweest die rookten, en daar stinken we nu naar (ik niet meer, ik heb me al gedoucht) dus vind ik nog een keertje douchen wel zo fris. M'n zoontje (8) gaat vrolijk van 'Ja hiep hoi' onder de douche.
Ik zou graag zien dat ze óók nog haar haren wast, maar dáár is haar weerstand zo mogelijk nóg groter tegen.
Toen ze nog niet geblesseerd was, sportte ze 3x per week en douchte daar in elk geval. Met een goede badderbeurt in het weekend vond ik het dan wel best.
De kinderen maken nu steeds ruzie in bad, dus badderen zit er niet meer in.
Gelukkig gaan we morgen zwemmen, dan moet ze haar haren wel wassen (zal ze balen, als ze nu wel aan 't harenwassen is
)
ik zou wel willen weten hoe ik m'n dochter zover krijg dat ze graag onder de douche gaat
Ik krijg haar met een hoop tegengestribbel 1x per 2 dagen onder de douche, maar ze is inmiddels 10 jaar en ik vind eigenlijk dat ze dagelijks moet. Nu gaat ze met een hoop gemopper en gedoe naar boven, want ze had zich gisteren ook al gedoucht. Nahja, we zijn bij een hoop familie geweest die rookten, en daar stinken we nu naar (ik niet meer, ik heb me al gedoucht) dus vind ik nog een keertje douchen wel zo fris. M'n zoontje (8) gaat vrolijk van 'Ja hiep hoi' onder de douche.Ik zou graag zien dat ze óók nog haar haren wast, maar dáár is haar weerstand zo mogelijk nóg groter tegen.
Toen ze nog niet geblesseerd was, sportte ze 3x per week en douchte daar in elk geval. Met een goede badderbeurt in het weekend vond ik het dan wel best.
De kinderen maken nu steeds ruzie in bad, dus badderen zit er niet meer in.
Gelukkig gaan we morgen zwemmen, dan moet ze haar haren wel wassen (zal ze balen, als ze nu wel aan 't harenwassen is
)
Later is nu
dinsdag 1 januari 2008 om 13:04
Leuk topic! Handig ook.
Over het harenwassen: mijn zoon wil ook nooit douchen, maar we hebben een bad dus hij gaat in bad.Soms een vol bad als ik de tijd bheb, anders een laagje water van 20 cm hoog, als ik niet veel tijd heb. Haren wassen is een drama geweest, is nu wel minder geworden, maar t blijft een moeilijk punt. Wat bij hem hielp is dat hij met een gietertje de haren zelf mag uitspoelen. Nog wil hij het liever niet, maar sinds ik de gieter erbij heb gehaald, gaat t wel beter.....
Over het harenwassen: mijn zoon wil ook nooit douchen, maar we hebben een bad dus hij gaat in bad.Soms een vol bad als ik de tijd bheb, anders een laagje water van 20 cm hoog, als ik niet veel tijd heb. Haren wassen is een drama geweest, is nu wel minder geworden, maar t blijft een moeilijk punt. Wat bij hem hielp is dat hij met een gietertje de haren zelf mag uitspoelen. Nog wil hij het liever niet, maar sinds ik de gieter erbij heb gehaald, gaat t wel beter.....
dinsdag 1 januari 2008 om 13:10
Leuk idee! Ik heb ook nooit andere ouders gehad om mee uit te wisselen bij mijn oudste 2 dochters. Mijn schoonmoeder bemoeide zich nog wel eens ongevraagd met de opvoeding, maar zij had er zulke andere ideeën over dat ik er niet veel aan had. Moest dus heel veel dingen zelf uitvissen. Nu, bij mijn 3e, heb ik volop vriendinnen met kinderen in mijn omgeving. Maar ja... ik heb zoveel ervaring als moeder dat ze eerder bij mij komen voor goede raad of ideeën.
Ik heb gelukkig wel een collega/ vriendin met wie ik op 1 lijn zit en waar ik ook wel eens kan spuien. Maar ik heb ook wel eens de indruk dat het bij veel mensen 'not done' is om over de moeilijke kanten van je kinderen of de opvoeding te praten. Dan zijn de reacties toch vaak in de trant van 'dat heb ik nou nóóit!'.
Ik heb hier wel een tijd flink kunnen uitwisselen/ spuien met Chadi, over onze puberdochters. Dat was echt heerlijk! Dus: goed plan!
Ik heb gelukkig wel een collega/ vriendin met wie ik op 1 lijn zit en waar ik ook wel eens kan spuien. Maar ik heb ook wel eens de indruk dat het bij veel mensen 'not done' is om over de moeilijke kanten van je kinderen of de opvoeding te praten. Dan zijn de reacties toch vaak in de trant van 'dat heb ik nou nóóit!'.
Ik heb hier wel een tijd flink kunnen uitwisselen/ spuien met Chadi, over onze puberdochters. Dat was echt heerlijk! Dus: goed plan!
dinsdag 1 januari 2008 om 13:15
Dreamer, mijn kinderen zijn nog láng niet op die leeftijd, maar ik weet dat mijn nichtje ook een hele tijd zo heeft tegengesputterd. Nu is dat een regelrechte tuttebel (en ik heb geen idee hoe dat zit met jouw dochter), dus toen zij op een gegeven moment haar eigen douchespulletjes mocht uitzoeken, eigen shampoo, zeepjes, geen idee wat precies, met een geurtje dat zij lekker vond, was het ineens een ander verhaal.
Want dát vond het meiske wel heel gewichtig en damesachtig.
Tja, anders zou ik het nog niet weten. Mijn kinderen zijn nog af te leiden met een badeend :-)
Want dát vond het meiske wel heel gewichtig en damesachtig.
Tja, anders zou ik het nog niet weten. Mijn kinderen zijn nog af te leiden met een badeend :-)
dinsdag 1 januari 2008 om 13:19
Niet onder de douche willen ? Ik heb het omgekeerde, ik wil er nooit onder vandaan. Douchen vindt mijn kleuterzoon saai, hij gaat wel braaf elke ochtend, maar het bad is gewoon het grootste feest dat bestaat.
Dankzij de zwemles mag ik nu ook gewoon zijn haren schoonspoelen, zelfs geen handjes meer voor de ogen.
Helpt het misschien als je haar zelf leuke/lekkere/superhippe shampoo laat uitzoeken ?
Dankzij de zwemles mag ik nu ook gewoon zijn haren schoonspoelen, zelfs geen handjes meer voor de ogen.
Helpt het misschien als je haar zelf leuke/lekkere/superhippe shampoo laat uitzoeken ?
dinsdag 1 januari 2008 om 13:45
Over dat douchen: mijn dochter van 13 wil eigenlijk ook niet douchen (itt. tot haar oudere zus op die leeftijd, die ging het liefste 2x per dag...) Ik heb nu met haar de afspraak dat ze 2x per week MOET douchen en 1 van die keren ook haren moet wassen. Ik laat haar er verder vrij in wanneer ze die 2 keer gaat. En nu ik me er minder druk om maak (want eigenlijk ben ik ook van de iedere-dag-lekker-fris-brigade) gaat dat iig wel goed. Ze is wel zo slim dat ze bijvoorbeeld op vrijdag gaa, als ze gesport heeft.
Ze heeft trouwens als argument dat ze van iedere dag douchen eczeem krijgt, iets dat in haar geval ook wel een beetje klopt.
Ze heeft trouwens als argument dat ze van iedere dag douchen eczeem krijgt, iets dat in haar geval ook wel een beetje klopt.
dinsdag 1 januari 2008 om 13:49
Hoi dames
Mag ik me ook toevoegen?
Mijn jongste dochter gilt moord en brand als ik het woordje douche maar laat vallen hahah. De hele buurt weet precies wanneer dat dan is. Nu is mijn jongste nog maar 2 en een half jaar dus die zet ik gewoon zelf onder de douche. Ik heb alleen met mijn oudste dochter een mooie flesje parfum gekocht zodat ze iets had om naar uit te kijken. Dit hielp erg goed. De prinsessen parfum lijn heeft ze onder tussen wel af gewerkt haha.
Een kind van tien kan je misschien ook wel stimuleren met zo iets dergelijks. Eigen shampo of eigen douche gel.
bubbles
Mag ik me ook toevoegen?
Mijn jongste dochter gilt moord en brand als ik het woordje douche maar laat vallen hahah. De hele buurt weet precies wanneer dat dan is. Nu is mijn jongste nog maar 2 en een half jaar dus die zet ik gewoon zelf onder de douche. Ik heb alleen met mijn oudste dochter een mooie flesje parfum gekocht zodat ze iets had om naar uit te kijken. Dit hielp erg goed. De prinsessen parfum lijn heeft ze onder tussen wel af gewerkt haha.
Een kind van tien kan je misschien ook wel stimuleren met zo iets dergelijks. Eigen shampo of eigen douche gel.
bubbles
dinsdag 1 januari 2008 om 13:56
Hmm eigen shampoo uitzoeken, dat kan een idee zijn.
Mijn kinderen hebben inderdaad vroeger ook moord en brand gegilt, als de haren gewassen moesten worden. Heb zelfs wel eens tegen de buren gezegd dat we ze écht niet mishandelen, de badkamer zit aan de voorkant, namelijk Gelukkig veel kinderen met zelfde probleem in de buurt.
Mijn dochter gaat, ondanks blessure, in januari in elk geval weer 1 sport oppikken, dus douchen na die tijd wordt sowieso vaste prik.
Gewoon zeggen dat ze 3x per week moet, is misschien ook wel een idee (ik vind 2x dus wel te weinig) en laatst vond ze van iemand het haar zo lekker zacht, toen heb ik gezegd dat zij dat ook kon hebben, als ze haar haar maar vaker wast.
Bad is hier ook wel feest, maar té groot feest, met veel water, met name náást het bad en áltijd een ruzie op het eind of gewoon te veel herrie. Daar wilden man en ik van af.
Mijn kinderen hebben inderdaad vroeger ook moord en brand gegilt, als de haren gewassen moesten worden. Heb zelfs wel eens tegen de buren gezegd dat we ze écht niet mishandelen, de badkamer zit aan de voorkant, namelijk
Gelukkig veel kinderen met zelfde probleem in de buurt.Mijn dochter gaat, ondanks blessure, in januari in elk geval weer 1 sport oppikken, dus douchen na die tijd wordt sowieso vaste prik.
Gewoon zeggen dat ze 3x per week moet, is misschien ook wel een idee (ik vind 2x dus wel te weinig) en laatst vond ze van iemand het haar zo lekker zacht, toen heb ik gezegd dat zij dat ook kon hebben, als ze haar haar maar vaker wast.
Bad is hier ook wel feest, maar té groot feest, met veel water, met name náást het bad en áltijd een ruzie op het eind of gewoon te veel herrie. Daar wilden man en ik van af.
Later is nu
dinsdag 1 januari 2008 om 13:58
dinsdag 1 januari 2008 om 13:59
Goed, mijn probleemanalyse. Die is vet confronterend, niet leuk, en een stuk minder "onschuldig" als de problemen die ik hier lees. 
Er zijn behoorlijk wat dingen die ik in het nieuwe jaar beter wil doen. De afgelopen vakantie heb ik gebruikt om eens aan soulsearching te doen, om kritisch naar mezelf te kijken, en om naar oplossingen te zoeken voor dingen die niet goed lopen.
Mijn belangrijkste problemen waar ik thuis tegenaan loop:
1. Mijn zoon luistert slecht.
2. Mijn zoon heeft ongecontroleerde en bij vlagen extreme driftbuien.
3. Mijn zoon slaapt te weinig omdat hij steeds vroeger opstaat.
4. Ik heb het gevoel altijd achter de feiten aan te lopen.
Met name dat tweede is iets waar ik me veel zorgen om maak, en dat heeft dus prioriteit qua goede voornemens. Na mijn week van contemplatie ben ik echter tot de conclusie gekomen dat ik dat echt aan mezelf te danken heb.
Oorzaken van de problemen:
Ik ben eigenlijk altijd moe. Op dagen dat ik vrij ben, ben ik daardoor nogal lamlendig. En vooral in de ochtend, als hij weer eens om half 5 naast mijn bed staat, laat ik hem uit vermoeidheid dan maar zijn gang gaan.
Er is een gebrek aan structuur, wat er volgens mij voor zorgt dat mijn zoon niet weet wat ik van hem verwacht. Daarnaast ben ik door mijn alleenstaand ouderschap vriendje en boeman tegelijk, en heb ik vaak de energie én de zin niet om steeds politieagent te moeten spelen.
Een ander ding is denk ik dat ik soms teveel van hem verwacht, teveel tegen hem praat als een volwassene, waardoor hij mij volgens mij niet altijd begrijpt.
Kortom: ik ben tot de conclusie gekomen dat ik eigenlijk best een slechte moeder ben
Een goede eerste stap zou zijn om te gaan zorgen voor meer structuur. Mezelf opvoeden dus, en dat zal waarschijnlijker moeilijker zijn dan hém opvoeden.
Wat heb ik op deze eerste januari al gedaan? (Jaja, ik ben gelukkig ook erg trots op mezelf, ik ben vét goed bezig!)
In de kerstvakantie heb ik bij de bieb de dvd's van Supernanny geleend. Kwam er steeds niet aan toe om ze te kijken, maar gisteren na mijn Oud & Nieuwviering ben ik heel gemotiveerd toch nog gaan kijken. Dat was erg confronterend, want de afleveringen die ik vannacht zag heb ik al eens eerder gezien, toen mijn moeder nog leefde en mijn zoon baby was. Ik herinnerde me dat ik toen heel optimistisch dacht dat het bij mij noooooooooit zo ver zou komen, maar nu, 3 jaar verder, blijk ik veel van de fouten die ik daarin zag zelf te maken. En heb ik bij tijd en wijle hier net zo'n monster rondrennen als die waardeloze ouders uit het programma
. Maar met de echte Oud & Nieuw gedachte in mijn achterhoofd heb ik mezelf maar snel vergeven, en besloot ik dat vandaag de eerste dag van mijn nieuwe regime wordt.
Dus: mijn zoon heeft vandaag al 2 keer op de strafplek gezeten. De eerste keer heb ik hem zéker 30 keer terug moeten zetten. Alles trok hij uit de kast: ik ben zooo moeeeee, ik moet plassen, ik wil sorry zeggen, HEEL hard gillen, stampvoeten, wegrennen, NOG harder gillen, slaan, schoppen, you name it. Normaal gesproken geef ik toe bij "ik ben moe". Of bij "ik moet plassen". Of bij "ik wil sorry zeggen". Vandaag zag ik duidelijk dat hij me daarmee manipuleert. En hield ik mijn poot stijf. Met als gevolg: de driftbui.
Die was vét moeilijk. Ik word zelf ook driftig van zijn gekrijs. En omdat ik mezelf dan niet leuk vind en mezelf echt waardeloos vind omdat ik terug sta te krijsen tegen een peuter, probeer ik ze steeds te voorkomen door toe te geven. Maar no more! Dat is PRECIES de reden waarom hij het doet, dat weet ik heus wel, maar ik handel er niet naar.
Vandaag dus wel, en het werkte! Het werkte! Het werkte!
Al met al hebben beide keren me veel energie gekost, maar ik kan nu al merken dat mijn zoon meer respect voor me heeft als ik wél optreed.
Net moest hij voor de derde keer vandaag op de strafplek. Hij moet van mij gaan slapen omdat hij er vannacht uitgeweest is voor Oud & Nieuw. Ik heb een aantal maal gezegd tijdens de boterham dat als hij die ophad dat hij dan moest gaan slapen. Toen hij na de boterham steeds "nietes" bleef roepen en me eigenlijk min of meer stond uit te dagen moest hij na een waarschuwing weer op de gang. Hij liep mak mee. Ligt nu, na 3 minuten op de gang, braaf op bed.
Erg blij met deze overwinning op mezelf.
(Ondertussen alweer uit met de pret, want hij wil niet slapen. Maar hij moet. Resultaat: weer op de strafplek. En zo weer naar bed. Ik mag mijn nieuwe assertieve zelf wel. )
Alweer ingehaald door de realiteit, want ik heb tussen deze laatste zin en deze nieuwe zin, weer een driftbui van een half uur achter de rug. Sjezus, wat is dit erg. Doordat ik me nu echt focus op hoe ik met hem omga, zie ik precies waar het fout gaat. Hij denkt dat het een spelletje is. En hij voert een machtsstrijd met me. Ruim 20 minuten over gedaan om hem te laten zitten. Meneer wil niet zitten, dus gaat hij niet zitten. Normaal gesproken is er ergens in die 20 minuten een punt waarop ik van ellende maar opgeef. Of een punt waarop ik mijn geduld verlies en zelf ook heel hard ga schreeuwen. Heb dat nu niet gedaan, maar ben even weggelopen. Hij was gelijk stil, wat voor mij bevestigde dat het echt een machtsstrijd is. Ben terug gelopen en opnieuw de strijd aangegaan. En heb uiteindelijk gewonnen.
Weer blij met de overwinning op mezelf, maar ook een beetje verdrietig dat ik het zo uit de hand heb laten lopen.
Er zijn behoorlijk wat dingen die ik in het nieuwe jaar beter wil doen. De afgelopen vakantie heb ik gebruikt om eens aan soulsearching te doen, om kritisch naar mezelf te kijken, en om naar oplossingen te zoeken voor dingen die niet goed lopen. Mijn belangrijkste problemen waar ik thuis tegenaan loop:
1. Mijn zoon luistert slecht.
2. Mijn zoon heeft ongecontroleerde en bij vlagen extreme driftbuien.
3. Mijn zoon slaapt te weinig omdat hij steeds vroeger opstaat.
4. Ik heb het gevoel altijd achter de feiten aan te lopen.
Met name dat tweede is iets waar ik me veel zorgen om maak, en dat heeft dus prioriteit qua goede voornemens. Na mijn week van contemplatie ben ik echter tot de conclusie gekomen dat ik dat echt aan mezelf te danken heb.
Oorzaken van de problemen:
Ik ben eigenlijk altijd moe. Op dagen dat ik vrij ben, ben ik daardoor nogal lamlendig. En vooral in de ochtend, als hij weer eens om half 5 naast mijn bed staat, laat ik hem uit vermoeidheid dan maar zijn gang gaan.
Er is een gebrek aan structuur, wat er volgens mij voor zorgt dat mijn zoon niet weet wat ik van hem verwacht. Daarnaast ben ik door mijn alleenstaand ouderschap vriendje en boeman tegelijk, en heb ik vaak de energie én de zin niet om steeds politieagent te moeten spelen.
Een ander ding is denk ik dat ik soms teveel van hem verwacht, teveel tegen hem praat als een volwassene, waardoor hij mij volgens mij niet altijd begrijpt.
Kortom: ik ben tot de conclusie gekomen dat ik eigenlijk best een slechte moeder ben
Een goede eerste stap zou zijn om te gaan zorgen voor meer structuur. Mezelf opvoeden dus, en dat zal waarschijnlijker moeilijker zijn dan hém opvoeden
. Wat heb ik op deze eerste januari al gedaan? (Jaja, ik ben gelukkig ook erg trots op mezelf, ik ben vét goed bezig!)
In de kerstvakantie heb ik bij de bieb de dvd's van Supernanny geleend. Kwam er steeds niet aan toe om ze te kijken, maar gisteren na mijn Oud & Nieuwviering ben ik heel gemotiveerd toch nog gaan kijken. Dat was erg confronterend, want de afleveringen die ik vannacht zag heb ik al eens eerder gezien, toen mijn moeder nog leefde en mijn zoon baby was. Ik herinnerde me dat ik toen heel optimistisch dacht dat het bij mij noooooooooit zo ver zou komen, maar nu, 3 jaar verder, blijk ik veel van de fouten die ik daarin zag zelf te maken. En heb ik bij tijd en wijle hier net zo'n monster rondrennen als die waardeloze ouders uit het programma
. Maar met de echte Oud & Nieuw gedachte in mijn achterhoofd heb ik mezelf maar snel vergeven, en besloot ik dat vandaag de eerste dag van mijn nieuwe regime wordt. Dus: mijn zoon heeft vandaag al 2 keer op de strafplek gezeten. De eerste keer heb ik hem zéker 30 keer terug moeten zetten. Alles trok hij uit de kast: ik ben zooo moeeeee, ik moet plassen, ik wil sorry zeggen, HEEL hard gillen, stampvoeten, wegrennen, NOG harder gillen, slaan, schoppen, you name it. Normaal gesproken geef ik toe bij "ik ben moe". Of bij "ik moet plassen". Of bij "ik wil sorry zeggen". Vandaag zag ik duidelijk dat hij me daarmee manipuleert. En hield ik mijn poot stijf. Met als gevolg: de driftbui.
Die was vét moeilijk. Ik word zelf ook driftig van zijn gekrijs. En omdat ik mezelf dan niet leuk vind en mezelf echt waardeloos vind omdat ik terug sta te krijsen tegen een peuter, probeer ik ze steeds te voorkomen door toe te geven. Maar no more! Dat is PRECIES de reden waarom hij het doet, dat weet ik heus wel, maar ik handel er niet naar.
Vandaag dus wel, en het werkte! Het werkte! Het werkte!
Al met al hebben beide keren me veel energie gekost, maar ik kan nu al merken dat mijn zoon meer respect voor me heeft als ik wél optreed.
Net moest hij voor de derde keer vandaag op de strafplek. Hij moet van mij gaan slapen omdat hij er vannacht uitgeweest is voor Oud & Nieuw. Ik heb een aantal maal gezegd tijdens de boterham dat als hij die ophad dat hij dan moest gaan slapen. Toen hij na de boterham steeds "nietes" bleef roepen en me eigenlijk min of meer stond uit te dagen moest hij na een waarschuwing weer op de gang. Hij liep mak mee. Ligt nu, na 3 minuten op de gang, braaf op bed.
Erg blij met deze overwinning op mezelf.
(Ondertussen alweer uit met de pret, want hij wil niet slapen. Maar hij moet. Resultaat: weer op de strafplek. En zo weer naar bed. Ik mag mijn nieuwe assertieve zelf wel.
)Alweer ingehaald door de realiteit, want ik heb tussen deze laatste zin en deze nieuwe zin, weer een driftbui van een half uur achter de rug. Sjezus, wat is dit erg. Doordat ik me nu echt focus op hoe ik met hem omga, zie ik precies waar het fout gaat. Hij denkt dat het een spelletje is. En hij voert een machtsstrijd met me. Ruim 20 minuten over gedaan om hem te laten zitten. Meneer wil niet zitten, dus gaat hij niet zitten. Normaal gesproken is er ergens in die 20 minuten een punt waarop ik van ellende maar opgeef. Of een punt waarop ik mijn geduld verlies en zelf ook heel hard ga schreeuwen. Heb dat nu niet gedaan, maar ben even weggelopen. Hij was gelijk stil, wat voor mij bevestigde dat het echt een machtsstrijd is. Ben terug gelopen en opnieuw de strijd aangegaan. En heb uiteindelijk gewonnen.
Weer blij met de overwinning op mezelf, maar ook een beetje verdrietig dat ik het zo uit de hand heb laten lopen.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 1 januari 2008 om 13:59
Jaaah, ik doe mee. Had even voor enen vannacht alweer de eerste kinderruzie te pakken, dus 't is wel nodig.
Hoe krijg ik de kereltjes zover dat ze elkaar niet meer gaan slaan bij het ruziemaken. Of dat ze nog doodleuk verder gaan met ruziemaken -met mij als stralend middelpunt- als ik ze juist probeer te stoppen.
Misschien dat ik daar samen met jullie wel uitkom dit jaar.
Hoe krijg ik de kereltjes zover dat ze elkaar niet meer gaan slaan bij het ruziemaken. Of dat ze nog doodleuk verder gaan met ruziemaken -met mij als stralend middelpunt- als ik ze juist probeer te stoppen.
Misschien dat ik daar samen met jullie wel uitkom dit jaar.
dinsdag 1 januari 2008 om 14:03
Hier ook probleem met douchen! Van de ene op de andere dag. Zoon is drie en ging altijd graag elke dag. Nu is het altijd een drama, zo erg, dat ik 't nog maar één keer in de drie dagen op kan brengen. Als z'n vader er is (wij zijn niet samen), is 't makkelijker, die zet 'em gewoon onder de douche. Maar zoon is serieus sterker dan ik, dus ik moet allemaal trucs uit de kast trekken, of dreigen ("anders geen verhaaltje"), of juist belonen ("gaan we daarna lekker chocolademelk drinken/spelletje spelen"). Maar dit is eigenlijk niet de manier waarop ik het wil. Dus tips hier van harte welkom, zo dat zoon gewoon weer met plezier dagelijks gaat. Tekenspulletjes en speelgoed onder de douche is-ie ook niet meer door geïmponeerd. Als-ie er eenmaal onder staat, is het vaak geen probleem meer.
Misschien kan ik meteen nog een onderwerp aansnijden: namelijk het eeuwige gezeur om taart/koek/snoep, hij is er zooo door geobsedeerd. Hij mag heus wel eens wat, maar niet elk moment van de dag. Nu heb ik een vriendin met wie ik regelmatig wat ga drinken in het park. Haar kinderen krijgen dan ALTIJD een cakeje of een koek. Dat wil zoon dan ook, maar dat wil ik dus echt niet, zeker niet om 10 uur 's ochtends. Hij mag dan wel een stukje, maar ik vind een heel cakeje of zo'n grote koek echt te veel voor een jongetje van drie. Bovendien heeft mijn zoon diabetes en moet er voor elke hap insuline gegeven worden. Wat is wijsheid?? Ik heb al gezegd: "Andere moeders, andere regels", maar ik vind 't nu wel een beetje zielig voor hem ook.
Misschien kan ik meteen nog een onderwerp aansnijden: namelijk het eeuwige gezeur om taart/koek/snoep, hij is er zooo door geobsedeerd. Hij mag heus wel eens wat, maar niet elk moment van de dag. Nu heb ik een vriendin met wie ik regelmatig wat ga drinken in het park. Haar kinderen krijgen dan ALTIJD een cakeje of een koek. Dat wil zoon dan ook, maar dat wil ik dus echt niet, zeker niet om 10 uur 's ochtends. Hij mag dan wel een stukje, maar ik vind een heel cakeje of zo'n grote koek echt te veel voor een jongetje van drie. Bovendien heeft mijn zoon diabetes en moet er voor elke hap insuline gegeven worden. Wat is wijsheid?? Ik heb al gezegd: "Andere moeders, andere regels", maar ik vind 't nu wel een beetje zielig voor hem ook.
dinsdag 1 januari 2008 om 14:03
leuk onderwerp!
idd hier hielp bij onze dochter (ook 10) het ook dat ze een paar leuke flesjes douchespul kreeg die dan ook alleen voor haar waren. tevens heeft ze ook daarnaast lekker ruikende bodymilk enzo waardoor ze het nu helemaal niet zo erg meer vind. (gelukkig maar)
iemnad nog ideeen hoe je die sjaggerijnigheid eruit kan krijgen bij die oefentieners............hihihi
idd hier hielp bij onze dochter (ook 10) het ook dat ze een paar leuke flesjes douchespul kreeg die dan ook alleen voor haar waren. tevens heeft ze ook daarnaast lekker ruikende bodymilk enzo waardoor ze het nu helemaal niet zo erg meer vind. (gelukkig maar)
iemnad nog ideeen hoe je die sjaggerijnigheid eruit kan krijgen bij die oefentieners............hihihi
dinsdag 1 januari 2008 om 14:08
