Kinderen
alle pijlers
Goede voornemens: eerste hulp bij opvoeden!
dinsdag 1 januari 2008 om 11:59
Allereerst natuurlijk: een heel gelukkig nieuwjaar aan iedereen die dit leest.
Een nieuw jaar, een nieuw begin, en aangezien ik als een van mijn goede voornemens heb om een aantal zaken in de opvoeding eens aan te pakken, leek het me wel goed om daar een topic over te openen. Deels als steun in de rug voor mezelf, maar ook omdat het me leuk lijkt om met andere ouders te praten over de moeilijke dingen waar je tegenaan loopt en die je wil veranderen.
Zodat we elkaar kunnen motiveren om vol te houden als je het eigenlijk niet meer ziet zitten, elkaar de hemel in kunnen prijzen als het lukt, of lekker ongenuanceerd stoom kunnen afblazen zodat we thuis wél die supergeduldige en educatief verantwoorde moeder zijn.
Een soort afvaltopic dus, maar dan voor het opvoeden. Wie doet er mee?
Een nieuw jaar, een nieuw begin, en aangezien ik als een van mijn goede voornemens heb om een aantal zaken in de opvoeding eens aan te pakken, leek het me wel goed om daar een topic over te openen. Deels als steun in de rug voor mezelf, maar ook omdat het me leuk lijkt om met andere ouders te praten over de moeilijke dingen waar je tegenaan loopt en die je wil veranderen.
Zodat we elkaar kunnen motiveren om vol te houden als je het eigenlijk niet meer ziet zitten, elkaar de hemel in kunnen prijzen als het lukt, of lekker ongenuanceerd stoom kunnen afblazen zodat we thuis wél die supergeduldige en educatief verantwoorde moeder zijn.
Een soort afvaltopic dus, maar dan voor het opvoeden. Wie doet er mee?
Am Yisrael Chai!
dinsdag 1 januari 2008 om 14:59
Biaha, wat je zou kunnen proberen is om de strafplek te introduceren. dat klinkt hard voor iets simpels als dreinend aan je been hangen, maar je leert je zoon hiermee dat hangen aan je been, krijsen of wat dan ook voor vorm van ongewenst gedrag niet geaccepteerd wordt en al helemala niet leidt tot het beoogde effect.
Dat is in het begin lastig en moeilijk, god beware me, ik had echt een draak eerste klas met het temperament van zijn moeder, maar ik heb t wel gedaan. Soms met tranen in mn ogen. Misschien juist wel omdat ik zelf nog heel goed weet hoe ik dat als kind heb ervaren. Ik was zelf namelijk ook zo'n drammer en driftkikker als kind(nog heb ik die trekken, maar het gaat hier natuurlijk om de buien van je kind te temperen zodat je enigszins normaal kunt gaan opvoeden in plaats van de politieagent uit te hangen)
MIjn moeder trok soms echt wit weg als ze zag dat ik zo strikt (of streng zoals zij omschreef, je bent op je werk al politie, moet je dat dan ook nog naar je zoon toe zijn? Ja. Blijkbaar wel, anders snapt ie t niet) was naar zoon, en kwam dan met: ach laat m toch, zo was jij als kind ook.
En laatst zei ze tegen me dat ze zo trots op me was en vond dat ik t maar mooi geflikt had dat zoon zo goed luistert. (daarna kreeg ie me toch een driftbui daar gingen mn nekharen van overeind staan, maar goed, das een kwestie van lousy timing van peuterpuberteitkunsten
)
Dat is in het begin lastig en moeilijk, god beware me, ik had echt een draak eerste klas met het temperament van zijn moeder, maar ik heb t wel gedaan. Soms met tranen in mn ogen. Misschien juist wel omdat ik zelf nog heel goed weet hoe ik dat als kind heb ervaren. Ik was zelf namelijk ook zo'n drammer en driftkikker als kind(nog heb ik die trekken, maar het gaat hier natuurlijk om de buien van je kind te temperen zodat je enigszins normaal kunt gaan opvoeden in plaats van de politieagent uit te hangen)
MIjn moeder trok soms echt wit weg als ze zag dat ik zo strikt (of streng zoals zij omschreef, je bent op je werk al politie, moet je dat dan ook nog naar je zoon toe zijn? Ja. Blijkbaar wel, anders snapt ie t niet) was naar zoon, en kwam dan met: ach laat m toch, zo was jij als kind ook.
En laatst zei ze tegen me dat ze zo trots op me was en vond dat ik t maar mooi geflikt had dat zoon zo goed luistert. (daarna kreeg ie me toch een driftbui daar gingen mn nekharen van overeind staan, maar goed, das een kwestie van lousy timing van peuterpuberteitkunsten
)
dinsdag 1 januari 2008 om 14:59
dinsdag 1 januari 2008 om 15:02
Ik wil niet drammen (
) maar krijgt hij misschien niet te weinig slaap doordeweeks?Zou je hem op werkdagen ook niet om 19 uur naar bed kunnen doen, of is dat echt geen optie? door iets te verschuiven of inkorten qua badtijd, spelen, eten?
Dan heb je misschien iets minder tijd savonds met hem, maar dan is de tijd die je dan wel hebt, leuk, gezellig en is ie in t weekend een stuk gezelliger....
dinsdag 1 januari 2008 om 15:04
dinsdag 1 januari 2008 om 15:05
biaha,
bij zowel mijn zoon als mijn dochter is er een hele periode geweest (bij mijn dochter (18 maand) is die periode nog steeds niet helemaal over) waarin ze het wat lastig vonden zichzelf te vermaken en waarin ze dus nogal veel aan mijn been hingen.
Soms is er natuurlijk gewoon geen mogelijkheid om ze op te tillen, omdat je even wat moet doen. In die gevallen deed ik eigenlijk ook wat hiervoor al werd gezegd: Ontwijkende manoeuvre en doorlopen
Maar meestal lukte het wel om de kinderen te betrekken bij wat ik deed. Kleine taakjes opdragen bijvoorbeeld, dingetjes dragen voor me, terwijl ik wat huishoudelijks deed, dat soort dingen. Helpt dat?
Bovendien hebben we op een gegeven moment ingevoerd dat we heel structureel zeiden bij geschreeuw: "nee, niet schreeuwen, als je wat wilt, dan zeg je maar "mama?" of "papa?"" En dan alleen reageren, oppakken, wat dan ook, wanneer ze rustig wat vroegen in plaats van schreeuwden. Dat werkte best. Dan had je een hoop geschreeuw, ontroostbaar leek het dan, maar wanneer we dan zeiden: "nee, hoe vraag je dat ook weer?", bleek het verdriet nog best mee te vallen en kwam er een "mamaaaaaa?" Net wat werkt voor ze, nietwaar?
Moeten ze natuurlijk wel mama kunnen zeggen al. Anders is het wel erg gemeen, bedenk ik me nu :-)
Fashion,
het komt helemaal goed. En bedankt voor het openen van dit topic. Komt ook voor mij precies op een goed moment.
bij zowel mijn zoon als mijn dochter is er een hele periode geweest (bij mijn dochter (18 maand) is die periode nog steeds niet helemaal over) waarin ze het wat lastig vonden zichzelf te vermaken en waarin ze dus nogal veel aan mijn been hingen.
Soms is er natuurlijk gewoon geen mogelijkheid om ze op te tillen, omdat je even wat moet doen. In die gevallen deed ik eigenlijk ook wat hiervoor al werd gezegd: Ontwijkende manoeuvre en doorlopen
Maar meestal lukte het wel om de kinderen te betrekken bij wat ik deed. Kleine taakjes opdragen bijvoorbeeld, dingetjes dragen voor me, terwijl ik wat huishoudelijks deed, dat soort dingen. Helpt dat?Bovendien hebben we op een gegeven moment ingevoerd dat we heel structureel zeiden bij geschreeuw: "nee, niet schreeuwen, als je wat wilt, dan zeg je maar "mama?" of "papa?"" En dan alleen reageren, oppakken, wat dan ook, wanneer ze rustig wat vroegen in plaats van schreeuwden. Dat werkte best. Dan had je een hoop geschreeuw, ontroostbaar leek het dan, maar wanneer we dan zeiden: "nee, hoe vraag je dat ook weer?", bleek het verdriet nog best mee te vallen en kwam er een "mamaaaaaa?" Net wat werkt voor ze, nietwaar?
Moeten ze natuurlijk wel mama kunnen zeggen al. Anders is het wel erg gemeen, bedenk ik me nu :-)
Fashion,
het komt helemaal goed. En bedankt voor het openen van dit topic. Komt ook voor mij precies op een goed moment.
dinsdag 1 januari 2008 om 15:06
Ik probeer het overigens wel hoor, 1900 uur, en had daarvoor ook zelfs een oppas aan huis nog extra zodat hij eerder thuis was dan ik, maar dat werkte ook niet helemaal goed. Hij is echt opgebloeid sinds ik hem zelf weer ophaal en we weer samen eten, dus dat wil ik zo houden. Maar dat betekent wel dat we laat thuis zijn samen.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 1 januari 2008 om 15:13
Laat ik ook maar een duit in t zakkie doen als we toch bezig zijn
MIjn zoon kon altijd erg goed alleen spelen, lees: drie kwartier met mama en drie kwartier alleen, dan weer drie kwartier met mama etc.)Later werd dat half uur met mama en een uur alleen.
Is jaren goed gegaan, echter de tv kwam in beeld. En je voelt m al aankomen, hij kijkt in zijn eigen speeltijd dus drie kwartier tv, en wil dan met mama spelen, als de tv uitgaat omdat ik t genoeg vind, dan wil ie de resterende tijd met mama spelen en mama wil dat niet want mama wil ook wel gewoon koffie drinken, forummen etc. huishouden doen, mama is ook maar een mens.
Gevolg is dus dat de godganse dag de tv aangaat uitgaat aangaat uitgaat en hij dus zelf niet meer geconcentreerd speelt, althans weinig. HIj speelt wel zelf( met de tv aan) maar zodra ik dat ding uitzet is t bal. Puzzel maken? Tv aan op de achtergrond, anders wil ie niet puzzelen. Hij kijkt maar af en toe naar t beeldscherm, maar vaker kijkt hij niet eens. Als t dan mama-tijd is dan loopt ie te dreinen en zit ik dus met een blerend kind op de gang, en dat forumt ook niet lekker rustig. HIj blijft wel op de gang zitten, maar rustig is t niet.
Op de gang zetten werkt hierbij dus al vanaf t begin niet. Doen alsof de tv kapot is ook niet. De nanny-regel van in de gang bij niet luisteren, is dus niet heilig in de wondere wereld van Nick Jr.
Ik ga ervanuit dat t een fase is, dat tv aan de godganse dag, maar die duurt nu al maaaaaanden.
Hoe doen jullie dat?
MIjn zoon kon altijd erg goed alleen spelen, lees: drie kwartier met mama en drie kwartier alleen, dan weer drie kwartier met mama etc.)Later werd dat half uur met mama en een uur alleen.
Is jaren goed gegaan, echter de tv kwam in beeld. En je voelt m al aankomen, hij kijkt in zijn eigen speeltijd dus drie kwartier tv, en wil dan met mama spelen, als de tv uitgaat omdat ik t genoeg vind, dan wil ie de resterende tijd met mama spelen en mama wil dat niet want mama wil ook wel gewoon koffie drinken, forummen etc. huishouden doen, mama is ook maar een mens.
Gevolg is dus dat de godganse dag de tv aangaat uitgaat aangaat uitgaat en hij dus zelf niet meer geconcentreerd speelt, althans weinig. HIj speelt wel zelf( met de tv aan) maar zodra ik dat ding uitzet is t bal. Puzzel maken? Tv aan op de achtergrond, anders wil ie niet puzzelen. Hij kijkt maar af en toe naar t beeldscherm, maar vaker kijkt hij niet eens. Als t dan mama-tijd is dan loopt ie te dreinen en zit ik dus met een blerend kind op de gang, en dat forumt ook niet lekker rustig. HIj blijft wel op de gang zitten, maar rustig is t niet.
Op de gang zetten werkt hierbij dus al vanaf t begin niet. Doen alsof de tv kapot is ook niet. De nanny-regel van in de gang bij niet luisteren, is dus niet heilig in de wondere wereld van Nick Jr.
Ik ga ervanuit dat t een fase is, dat tv aan de godganse dag, maar die duurt nu al maaaaaanden.
Hoe doen jullie dat?
dinsdag 1 januari 2008 om 15:14
Wat goed, dit topic!
Dit werkt bij mijn dochtertje ook goed, als ze iets niet wil, zoals jas aan trekken om naar buiten te gaan o.i.d. gebruik ik deze manier vaak, dan schiet ze hop haar jas in Blijft vast niet eeuwig werken, want in de pubertijd zullen ze er vast nog trager van worden maar voorlopig.
Ik gebruik ook de Meave-methode en die werkt. Per week gaat ze denk ik 1x haar bed in (ik gebruik bed ipv gang, omdat ze gang alleen maar leuk vindt ) en de rest van de keren luistert ze.
Ik denk dat het probleem zo te lezen vooral zit in het feit dat je vaak heel moe bent en dan niet de puf voor confrontatie hebt. Want, volgens mij weet je verder best goed hoe je het zou willen en hoe je de situatie nu kunt verbeteren. Vind je nieuwe regels en manieren heel goed en reeël. Is er iets wat je zou kunnen doen aan de vermoeidheid?? Ik ga zelf veel te vaak veel te laat naar bed en ben de dag erna dan ook sochtends wel eens niet te genieten en veel makkelijker met dochter dan anders. Op die ochtenden ben ik al blij als ze geen lawaai maakt Mijn voornemen is dus in elk geval voor 0.00 in bed te liggen. Ik had voor kerst 23.00 bedacht, maar dat is minder haalbaar en als ik dan al over 23.00 heen was gegaan werd het als snel weer 1.30, want dan maakte het toch al niet meer uit 
Beter voor jezelf zorgen dus eigenlijk zodat je meer energie hebt om de moeder te zijn die je wilt zijn en eigenlijk al bent, maar die soms te moe is om zich duidelijk te laten zien.
Komt allemaal goed. En slechte moeder? Echt niet! Sluit me aan bij MissD. En kan me het topic over de aktie van je buren nog herinneren en de reacties van toen over jouw moederschap. Lees anders nog even terug als het topic er nog is...er werd heel vaak gezegd 'liefde spat het scherm af'. En, iemand schreef het al, feit dat je dit topic opent, dat confronterend voor je is, zegt heel veel, jij wilt het beste voor je zoontje, dat is heel duidelijk.
Dit werkt bij mijn dochtertje ook goed, als ze iets niet wil, zoals jas aan trekken om naar buiten te gaan o.i.d. gebruik ik deze manier vaak, dan schiet ze hop haar jas in
Blijft vast niet eeuwig werken, want in de pubertijd zullen ze er vast nog trager van worden maar voorlopig.Ik gebruik ook de Meave-methode en die werkt. Per week gaat ze denk ik 1x haar bed in (ik gebruik bed ipv gang, omdat ze gang alleen maar leuk vindt
) en de rest van de keren luistert ze.Ik denk dat het probleem zo te lezen vooral zit in het feit dat je vaak heel moe bent en dan niet de puf voor confrontatie hebt. Want, volgens mij weet je verder best goed hoe je het zou willen en hoe je de situatie nu kunt verbeteren. Vind je nieuwe regels en manieren heel goed en reeël. Is er iets wat je zou kunnen doen aan de vermoeidheid?? Ik ga zelf veel te vaak veel te laat naar bed en ben de dag erna dan ook sochtends wel eens niet te genieten en veel makkelijker met dochter dan anders. Op die ochtenden ben ik al blij als ze geen lawaai maakt
Mijn voornemen is dus in elk geval voor 0.00 in bed te liggen. Ik had voor kerst 23.00 bedacht, maar dat is minder haalbaar en als ik dan al over 23.00 heen was gegaan werd het als snel weer 1.30, want dan maakte het toch al niet meer uit Beter voor jezelf zorgen dus eigenlijk zodat je meer energie hebt om de moeder te zijn die je wilt zijn en eigenlijk al bent, maar die soms te moe is om zich duidelijk te laten zien.
Komt allemaal goed. En slechte moeder? Echt niet! Sluit me aan bij MissD. En kan me het topic over de aktie van je buren nog herinneren en de reacties van toen over jouw moederschap. Lees anders nog even terug als het topic er nog is...er werd heel vaak gezegd 'liefde spat het scherm af'. En, iemand schreef het al, feit dat je dit topic opent, dat confronterend voor je is, zegt heel veel, jij wilt het beste voor je zoontje, dat is heel duidelijk.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
dinsdag 1 januari 2008 om 15:23
Ehm, de tv heeft gewonnen hier, Sunlight. Ik had ooit wel regels over gameboy gebruik, maar die blijken ook beter bij de zomer te passen dan bij de winter. Doe ik dat ding uit dan wordt er door het huis heen gerausd en krijg ik ruzie met de buren.
Maar goed, een oplossing. Kun je voorstellen dat de tv alleen aangaat op bepaalde uren van de dag. Dus niet elke drie kwartier? 's Ochtends een uurtje of twee Dora en co, en 's avonds vanaf half vijf tot grotemensentijd nog wat.
Denk dat dat voor hem overzichtelijker is dan zoals het nu gaat.
Maar goed, een oplossing. Kun je voorstellen dat de tv alleen aangaat op bepaalde uren van de dag. Dus niet elke drie kwartier? 's Ochtends een uurtje of twee Dora en co, en 's avonds vanaf half vijf tot grotemensentijd nog wat.
Denk dat dat voor hem overzichtelijker is dan zoals het nu gaat.
dinsdag 1 januari 2008 om 15:24
Sunlight,
wat het tv-kijken betreft: Zoon vindt dat ook machtig leuk, maar daar lukt het aardig in consequent te blijven. Hij mag 's middags, wanneer zijn zusje nog even gaat slapen, lekker op de bank televisie kijken. Dat duurt dan ongeveer een uurtje, anderhalf uur, daarna gaat hij weer uit. Heel soms, bij ziekte of speciale gelegenheden, wijken we ervan af, maar in principe weet hij heel goed wanneer de tv aan mag en wanneer hij uit moet. En is hij afgeleid tijdens het televisie kijken en besluit hij wat anders te gaan doen? Dan ook eerst de tv uit, dan wat anders doen. Net zoals hij het ene speelgoed opruimt voor hij het volgende pakt.
Is het dus misschien een goed idee om vaste tijden in te voeren voor televisie kijken? Of hem de keuze te geven, dat hij ofwel tv mag kijken, ofwel een spelletje/puzzel/watdanook doen?
Trouwens, zoon wil dan nog wel eens zeuren natuurlijk. Dan wil hij de televisie niet uitdoen. Dan krijgt hij de keuze: Of hij doet hem uit, of ik. Meestal wil hij het dan toch zelf doen, hij wil immers álles zelf doen. En áls hij het dan eenmaal zelf heeft gedaan, en dat gaat op voor heel veel dingen, heeft hij er meestal ook wel vrede mee ook.
Maar goed, dat geeft natuurlijk nog geen antwoord op jouw vraag over het zichzelf vermaken. Dat vind ik een lastige. Want de standaard antwoorden zul je zelf ook wel hebben, dingen als zorgen dat je echt wat directe aandacht hebt gegeven, voor het zelf spelen, of hem 'aan het spelen zetten' door samen te beginnen om vervolgens hem alleen verder te laten gaan...
Verder weet ik daar eigenlijk niet echt oplossingen voor.
wat het tv-kijken betreft: Zoon vindt dat ook machtig leuk, maar daar lukt het aardig in consequent te blijven. Hij mag 's middags, wanneer zijn zusje nog even gaat slapen, lekker op de bank televisie kijken. Dat duurt dan ongeveer een uurtje, anderhalf uur, daarna gaat hij weer uit. Heel soms, bij ziekte of speciale gelegenheden, wijken we ervan af, maar in principe weet hij heel goed wanneer de tv aan mag en wanneer hij uit moet. En is hij afgeleid tijdens het televisie kijken en besluit hij wat anders te gaan doen? Dan ook eerst de tv uit, dan wat anders doen. Net zoals hij het ene speelgoed opruimt voor hij het volgende pakt.
Is het dus misschien een goed idee om vaste tijden in te voeren voor televisie kijken? Of hem de keuze te geven, dat hij ofwel tv mag kijken, ofwel een spelletje/puzzel/watdanook doen?
Trouwens, zoon wil dan nog wel eens zeuren natuurlijk. Dan wil hij de televisie niet uitdoen. Dan krijgt hij de keuze: Of hij doet hem uit, of ik. Meestal wil hij het dan toch zelf doen, hij wil immers álles zelf doen. En áls hij het dan eenmaal zelf heeft gedaan, en dat gaat op voor heel veel dingen, heeft hij er meestal ook wel vrede mee ook.
Maar goed, dat geeft natuurlijk nog geen antwoord op jouw vraag over het zichzelf vermaken. Dat vind ik een lastige. Want de standaard antwoorden zul je zelf ook wel hebben, dingen als zorgen dat je echt wat directe aandacht hebt gegeven, voor het zelf spelen, of hem 'aan het spelen zetten' door samen te beginnen om vervolgens hem alleen verder te laten gaan...
Verder weet ik daar eigenlijk niet echt oplossingen voor.
dinsdag 1 januari 2008 om 15:29
Mamz, ik zou die uren wel in kunnen stellen, maar krijg dan echt een probleem met zelf spelen. En natuurlijk ben ik de ouder en bepaal ik wat er gebeurt, maar waar ik bij werkelijk bijna alles met behulp van de in-de-gang-procedure won, win ik t hierin niet. Het gaat nu al maanden zo, en ik heb me suf gepiekerd hoe hij op een andere manier de regels zou accepteren zonder drie kwartier te janken in de gang, maar er komt gewoonweg geen verbetering in. En dan is t gewoon moeilijk om vol te houden en merk ik dat ik t laat verslappen. Heb ook een moment gedacht dat ik m dan maar gewoon met de tv aan moest laten spelen hoor, maar misschien ben ik toch diep in mn hart dan wel iets gevoeliger voor de algeheel verantwoorde opvoeding dan ik dacht Veel kwaad kan het namelijk niet echt volgens mij. Maar goed, een oplossing heb ik dus nog niet gevonden....
Veel kwaad kan het namelijk niet echt volgens mij. Maar goed, een oplossing heb ik dus nog niet gevonden....
dinsdag 1 januari 2008 om 15:30
Sun , ik zou als een berg opzien tegen dagen 50-50 meespelen , omdat je dan zelf op de klok gaat zitten kijken en gaat zitten denken "o shit , da'lijk weer 45 minuten mens-erger-je-nieten " . ( Kan je kind klokkijken trouwens ? ) En het rare is ; ik speelde denk ik méér tijd mee met onze oudste dan dat jij nu doet . Maar ik speelde "tussen de bedrijven door " ; tijdens het strijken vertelde ik een verhaal , at ik zogenaamde koekjes , deed ik mee in een " toneelstuk " ( mijn kinderen wáren altijd iemand ) of deden we ik-zie-ik-zie-wat-jij-niet-zie ...... en ze mochten altijd helpen ; in hun blote billen met een pot groene zeep en een spons de badkamer boenen ( deed het altijd goed bij k*tweer ; konden ze uren volhouden ) , op een stoel en helpen afwassen/drogen , aardappelen wassen of met een bot mes groente snijden ... Ik vind samen spelen niet persé gelijk staan aan samen bezig zijn met dingen die voor kinderen bedoeld zijn . En of ze nou door educatief speelgoed de kleuren leren of door mee te helpen met de was te doen en je leert ze zo kleuren.....of je ze leert tellen met een dobbelsteen en pionnetjes of je leert ze tellen door peentjes in een pan te doen.... whats the difference ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 1 januari 2008 om 15:33
Misschien wat ook wel werkt is nadat je ze gestraft hebt het af te sluiten met sorry zeggen en waarvoor. Vaak doen ze het gewoon omdat ze het gewend zijn en denken er voor de rest niet verder over na. Als mijn dochter gaat schreeuwen om haar frustraties te uiten zet ik haar op de mat in de gang. Daar staat ze dan even helemaal uit haar stekker te gaan maar zodra het geschreeuw minder is haal ik haar weer naar binnen.
Ook als ze constant ruzie zit te maken met haar oudere zus dwing ik haar om sorry te zeggen en te zeggen waarvoor ze sorry zegt.
bubbles
Ook als ze constant ruzie zit te maken met haar oudere zus dwing ik haar om sorry te zeggen en te zeggen waarvoor ze sorry zegt.
bubbles
dinsdag 1 januari 2008 om 15:34
[quote]:
Sunlight,
wat het tv-kijken betreft: Zoon vindt dat ook machtig leuk, maar daar lukt het aardig in consequent te blijven. Hij mag 's middags, wanneer zijn zusje nog even gaat slapen, lekker op de bank televisie kijken. Dat duurt dan ongeveer een uurtje, anderhalf uur, daarna gaat hij weer uit. Heel soms, bij ziekte of speciale gelegenheden, wijken we ervan af, maar in principe weet hij heel goed wanneer de tv aan mag en wanneer hij uit moet. En is hij afgeleid tijdens het televisie kijken en besluit hij wat anders te gaan doen? Dan ook eerst de tv uit, dan wat anders doen. Net zoals hij het ene speelgoed opruimt voor hij het volgende pakt.
Dat heb ik dus de afgelopen maanden geprobeerd in te voeren, maar hij pikt t niet op een of andere manier. Ik weet echt niet waarom, maar zit gewoon op zn gemakkie drie kwartier te snikken in de gang op de mat als ik m daar naartoe zet omdat hij de tv niet wil uitdoen of m steeds weer aanzet, of de stekker erin probeert te stoppen
Maar goed, dat geeft natuurlijk nog geen antwoord op jouw vraag over het zichzelf vermaken. Dat vind ik een lastige. Want de standaard antwoorden zul je zelf ook wel hebben, dingen als zorgen dat je echt wat directe aandacht hebt gegeven, voor het zelf spelen, of hem 'aan het spelen zetten' door samen te beginnen om vervolgens hem alleen verder te laten gaan...
Vroegah, was t half uur mama spelen, uur alleen, en dat redde hij met gemak. NU heb ik er dus maar drie kwartier om drie kwartier van gemaakt om de rust in huis wat meer te bewaren.
Ik speel dus echt drie kwartier met hem, en heb dan drie kwartier voor mezelf. Ik weet t ook niet....
Sunlight,
wat het tv-kijken betreft: Zoon vindt dat ook machtig leuk, maar daar lukt het aardig in consequent te blijven. Hij mag 's middags, wanneer zijn zusje nog even gaat slapen, lekker op de bank televisie kijken. Dat duurt dan ongeveer een uurtje, anderhalf uur, daarna gaat hij weer uit. Heel soms, bij ziekte of speciale gelegenheden, wijken we ervan af, maar in principe weet hij heel goed wanneer de tv aan mag en wanneer hij uit moet. En is hij afgeleid tijdens het televisie kijken en besluit hij wat anders te gaan doen? Dan ook eerst de tv uit, dan wat anders doen. Net zoals hij het ene speelgoed opruimt voor hij het volgende pakt.
Dat heb ik dus de afgelopen maanden geprobeerd in te voeren, maar hij pikt t niet op een of andere manier. Ik weet echt niet waarom, maar zit gewoon op zn gemakkie drie kwartier te snikken in de gang op de mat als ik m daar naartoe zet omdat hij de tv niet wil uitdoen of m steeds weer aanzet, of de stekker erin probeert te stoppen
Maar goed, dat geeft natuurlijk nog geen antwoord op jouw vraag over het zichzelf vermaken. Dat vind ik een lastige. Want de standaard antwoorden zul je zelf ook wel hebben, dingen als zorgen dat je echt wat directe aandacht hebt gegeven, voor het zelf spelen, of hem 'aan het spelen zetten' door samen te beginnen om vervolgens hem alleen verder te laten gaan...
Vroegah, was t half uur mama spelen, uur alleen, en dat redde hij met gemak. NU heb ik er dus maar drie kwartier om drie kwartier van gemaakt om de rust in huis wat meer te bewaren.
Ik speel dus echt drie kwartier met hem, en heb dan drie kwartier voor mezelf. Ik weet t ook niet....
dinsdag 1 januari 2008 om 15:40
Hij kan geen klokkijken hoor, maar ik heb de wijzers op zijn klok in zn slaapkamer bijgetekend wanneer hij er sochtends uitmag. Dat principe snapt ie. Misschien kan ik dat ook gaan doen met hier beneden spelen, met een whiteboard ofzo, zodat ikd e tijden steeds kan veranderen op die manier. Is wel een optie, misschien dat hij dan accepteert op den duur omdat hij weet dat als de wijzre daar en daar staat dat de tv dan gewoon aanmag. Of mama dan op dat tijdstip weer komt spelen.
Het rare is dat ie t wel gedaan heeft. En nu ineens niet meer. Al maanden niet.
Het is ook niet zo dat ik zijn speelgoed niet aanpas op zijn ontwikkeling, of niet regelmatig wissel, want hij speelt wel, maar t liefst met de tv op de ahctergrond aan.
Als ik t huishouden doe dan doet ie altijd mee hoor, maar dat heb ik eigenlijk nooit geteld onder samen-tijd, terwijl dat het natuurlijk wel is. HIj kookt ook altijd mee, helpt champignons verkrachten en paprika's verleppen door ze te stampen in een pannetje. Dus dat vindt ie wel leuk... misschien moet ik dat maar onder de samentijd gaan scharen, zal allicht schelen...thnx!
dinsdag 1 januari 2008 om 15:43
OH jongens, ik heb geen tijd om alles te lezen, maar over tv-tijden, gameboytijden enz vind ik de kookwekker erg handig. Je mag zolang, als het belletje gaat, gaat ie uit. Met 2 kinderen is dat ook erg duidelijk; je mag om de beurt 2 of 3x 10 minuten, heb je gelijk geen ruzie over "Jamaarhijmochtlangerdanik"
Ik zag nog een tip voor South Beach Dieet voor een kind NIET DOEN, maar dat weet je zelf ws ook wel. Als het SBD al helpt bij diabetes (en die discussie hoort hier verder niet) dan helpt het bij diabetes 2. Als een klein kind al diabetes heeft en spuit, is het altijd diabetes 1 (is mij verteld)
verder is het ongelooflijk slecht een kind op een dieet te zetten, waarbij essentiele voedingsmiddelen (wat koolhydraten zijn) weggelaten worden. Zo'n kind is in de groei en heeft écht de héle schijf van 5 nodig. Die schijf is er niet voor niets, die is gebaseerd op jarenlang onderzoek, daar moet je niet zomaar mee gaan spelen. Slechts in overleg met dietiste en kinderarts, in dit geval, lijkt me.
Een soort van 'fruitkoekjes' zelf maken is idd misschien wel een optie. Het eten 'opleuken' zegmaar. Banaan, kaas of wat ie ook mag in dierenfiguurtjes uitdrukken. Zelf laten doen maakt het feest nog groter
Ik zag nog een tip voor South Beach Dieet voor een kind NIET DOEN, maar dat weet je zelf ws ook wel. Als het SBD al helpt bij diabetes (en die discussie hoort hier verder niet) dan helpt het bij diabetes 2. Als een klein kind al diabetes heeft en spuit, is het altijd diabetes 1 (is mij verteld)
verder is het ongelooflijk slecht een kind op een dieet te zetten, waarbij essentiele voedingsmiddelen (wat koolhydraten zijn) weggelaten worden. Zo'n kind is in de groei en heeft écht de héle schijf van 5 nodig. Die schijf is er niet voor niets, die is gebaseerd op jarenlang onderzoek, daar moet je niet zomaar mee gaan spelen. Slechts in overleg met dietiste en kinderarts, in dit geval, lijkt me.
Een soort van 'fruitkoekjes' zelf maken is idd misschien wel een optie. Het eten 'opleuken' zegmaar. Banaan, kaas of wat ie ook mag in dierenfiguurtjes uitdrukken. Zelf laten doen maakt het feest nog groter
Later is nu
dinsdag 1 januari 2008 om 15:47
Sun , als het "samen speeltijd is " wat doe je dan ? Een spelletje heeft hij jou bij nodig , maar als hij bijv. voor lego kiest kan jij dan niet af en toe zeggen " en nou een héééél groot hek eromheen / jeumig , dat is een grote toren , moet er niet een trap bij anders kan die niet er op / zo hé, dat is mooi " etc . en ondertussen wat anders doen ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 1 januari 2008 om 15:56
Bianc, als ik samen met hem speel dan bouw ik hele steden met m met de lego, of we maken samen puzzels, of we maken een schip van de bank en gaan piet piraat spelen( ik heb er wel ingedrild dat ik de kapitein ben )
Ik heb m toen geleerd dat mama meespeelt tijdens spelen en dat mama daarna wat voor zich zelf gaat doen. Dat ging goed, hij liet me ook met rust die drie kwartier, tot een paar maanden geleden.
MIsschien moet ik dat samen spelen wat meer loslaten, aangezien hij dat andersom ook doet...zo heb ik het nog nooit bekeken eigenlijk.Alles wat meer laten verweven door de dag en activiteiten heen.
Is in ieder geval een poging waard!
Maar ja, wat ik nou moet met dat in de gang zetten wat hierbij niet werkt, ik heb geen flauw idee...
)Ik heb m toen geleerd dat mama meespeelt tijdens spelen en dat mama daarna wat voor zich zelf gaat doen. Dat ging goed, hij liet me ook met rust die drie kwartier, tot een paar maanden geleden.
MIsschien moet ik dat samen spelen wat meer loslaten, aangezien hij dat andersom ook doet...zo heb ik het nog nooit bekeken eigenlijk.Alles wat meer laten verweven door de dag en activiteiten heen.
Is in ieder geval een poging waard!
Maar ja, wat ik nou moet met dat in de gang zetten wat hierbij niet werkt, ik heb geen flauw idee...
