Kinderen
alle pijlers
Goede voornemens: eerste hulp bij opvoeden!
dinsdag 1 januari 2008 om 11:59
Allereerst natuurlijk: een heel gelukkig nieuwjaar aan iedereen die dit leest.
Een nieuw jaar, een nieuw begin, en aangezien ik als een van mijn goede voornemens heb om een aantal zaken in de opvoeding eens aan te pakken, leek het me wel goed om daar een topic over te openen. Deels als steun in de rug voor mezelf, maar ook omdat het me leuk lijkt om met andere ouders te praten over de moeilijke dingen waar je tegenaan loopt en die je wil veranderen.
Zodat we elkaar kunnen motiveren om vol te houden als je het eigenlijk niet meer ziet zitten, elkaar de hemel in kunnen prijzen als het lukt, of lekker ongenuanceerd stoom kunnen afblazen zodat we thuis wél die supergeduldige en educatief verantwoorde moeder zijn.
Een soort afvaltopic dus, maar dan voor het opvoeden. Wie doet er mee?
Een nieuw jaar, een nieuw begin, en aangezien ik als een van mijn goede voornemens heb om een aantal zaken in de opvoeding eens aan te pakken, leek het me wel goed om daar een topic over te openen. Deels als steun in de rug voor mezelf, maar ook omdat het me leuk lijkt om met andere ouders te praten over de moeilijke dingen waar je tegenaan loopt en die je wil veranderen.
Zodat we elkaar kunnen motiveren om vol te houden als je het eigenlijk niet meer ziet zitten, elkaar de hemel in kunnen prijzen als het lukt, of lekker ongenuanceerd stoom kunnen afblazen zodat we thuis wél die supergeduldige en educatief verantwoorde moeder zijn.
Een soort afvaltopic dus, maar dan voor het opvoeden. Wie doet er mee?
Am Yisrael Chai!
dinsdag 1 januari 2008 om 15:59
dinsdag 1 januari 2008 om 16:00
hoi allemaal,
Ik vind het interessant om te lezen wat andermans (vrouws) problemen zijn mbt de opvoeding van hun kind. Ik kan helaas niet echt tips geven omdat ik nog een beginner ben.
Mijn zoon is gisteren 1 geworden, en een enorm opgewonden standje. Ik weet nu al dat wanneer we hem teveel ruimte geven, hij over ons heen gaat lopen. Ik heb ook de methode van Supernanny gezien waar FV het over heeft. 2x waarschuwen en dan op "de strafplek". Kun je zoiets al toepassen bij een jochie van 1 jaar? Hij lijkt ons nl nu al uit te dagen. Dan zit hij aan de dvd's, en terwijl we nee zeggen, zit hij ons stralend aan te kijken en doet het nog een keer. (of 6)
Hij speelt niet meer in de box. Die wilden we dus als strafplek gebruiken. Na 2x duidelijk waarschuwen gaat hij de 3e keer in de box. Daar moet hij een minuutje blijven zitten en dan eruit halen en zeggen waarom hij stout was. Maar kan zoiets dus al bij een jongetje van net 1?
Ik vind het interessant om te lezen wat andermans (vrouws) problemen zijn mbt de opvoeding van hun kind. Ik kan helaas niet echt tips geven omdat ik nog een beginner ben.
Mijn zoon is gisteren 1 geworden, en een enorm opgewonden standje. Ik weet nu al dat wanneer we hem teveel ruimte geven, hij over ons heen gaat lopen. Ik heb ook de methode van Supernanny gezien waar FV het over heeft. 2x waarschuwen en dan op "de strafplek". Kun je zoiets al toepassen bij een jochie van 1 jaar? Hij lijkt ons nl nu al uit te dagen. Dan zit hij aan de dvd's, en terwijl we nee zeggen, zit hij ons stralend aan te kijken en doet het nog een keer. (of 6)
Hij speelt niet meer in de box. Die wilden we dus als strafplek gebruiken. Na 2x duidelijk waarschuwen gaat hij de 3e keer in de box. Daar moet hij een minuutje blijven zitten en dan eruit halen en zeggen waarom hij stout was. Maar kan zoiets dus al bij een jongetje van net 1?
dinsdag 1 januari 2008 om 16:02
Sun , wat ik merkte als ik écht meespeelde dat het spel dan zó leuk werd ( voor hem ) dat alleen spelen ook geen ene klap meer aan was .Zelfs zijn vriendjes konden niet zo leuk spelen als ik 
Ik kon wél op mijn beurt wachten en vond het niet erg om de boef te moeten spelen die het altijd verloor ...... Ik droeg dus meestal ideetjes aan ; moet er niet nog een anker bij ? / maarrrrrr ik was onzichtbaar en jij zag mij nietttttt / ........
Ik kon wél op mijn beurt wachten en vond het niet erg om de boef te moeten spelen die het altijd verloor ...... Ik droeg dus meestal ideetjes aan ; moet er niet nog een anker bij ? / maarrrrrr ik was onzichtbaar en jij zag mij nietttttt / ........
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 1 januari 2008 om 16:05
Lijkt me iets te vroeg , krokus , hij weet wél dat wanneer hij dít doet jij met een reactie komt ; hij zal waarschijnlijk straks én aan de spullen zitten én zelf zeggen " nee , mag niet " .
Als hij zin heeft in "actie " zal hij húp naar de dvd's gaan ; zo leuk , zegt mama weer even wat tegen me
Als hij zin heeft in "actie " zal hij húp naar de dvd's gaan ; zo leuk , zegt mama weer even wat tegen me
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 1 januari 2008 om 16:07
dinsdag 1 januari 2008 om 16:08
MIsschien is dat ook wel gewoon zo. Ik denk dat ik gewoon alles wat meer ga verweven en die standaard drie kwartier ga opdoeken. Kleine kinderen veranderen natuurlijk de hele tijd qua aanpakbehoefte, misschien is ie dit gewoon wel zat en is ie toe aan een andere aanpak. Nooit op die manier over nagedacht..ik ga t gewoon proberen!:
Sun , wat ik merkte als ik écht meespeelde dat het spel dan zó leuk werd ( voor hem ) dat alleen spelen ook geen ene klap meer aan was .Zelfs zijn vriendjes konden niet zo leuk spelen als ik
dinsdag 1 januari 2008 om 16:11
:
[...]
Eh...............waarom zolang op de gang ? mag hij er pas uit als hij niet meer huilt dan ?
Kookwekkertje mee en hem na twee minuten eruit laten lijkt me én rustiger én minder traumatischer voor iedereen
Nee nee joh, ik laat m niet standaard drie kwartier zitten hoor!
Ik laat m drie ninuten, dan haal ik m eruit en dan is t klaar voor mij, en voor hem ook. Na een hele dag gangsturen in zn tegendraadse week zeg maar, heb ik gewoon eens gekeken hoe lang ie t volhoudt dat janken als ie zn zin niet krijgt, want ik was er he-le-maal klaar mee, en dat is dus drie kwartier. Daarna heb ik m er maar uitgehaald. Maar dat na drie minuten terughalen werkt even en dan begint de ellende weer van voren af aan als ie merkt dat de tv niet aangaat. Dus daarom heb ik t over drie kwartier janken in de gang als alternatief.
dinsdag 1 januari 2008 om 16:14
:
Lijkt me iets te vroeg , krokus , hij weet wél dat wanneer hij dít doet jij met een reactie komt ; hij zal waarschijnlijk straks én aan de spullen zitten én zelf zeggen " nee , mag niet " .
Als hij zin heeft in "actie " zal hij húp naar de dvd's gaan ; zo leuk , zegt mama weer even wat tegen me
Ik vind het echt lastig hoor, vooral omdat je gewoon aan zijn koppie ziet dat hij je aan het testen is. Hij kan ook echt nijdig worden als iets niet mag. Nooit geweten dat een kind van 12 maanden nijdig kan zijn. Hahaha
Tips voor andere oplossingen?
dinsdag 1 januari 2008 om 16:14
Krokus ik ben ermee begonnen toen zoon anderhalf was. Toen kreeg hij 2 waarschuwingen en dan was t klaar. dan ging ie in de gang. HIj was nog wel klein, maar hij snapte t wel. En ik liet hem echt alleen maar even afkoelen, ik zette hem geen anderhalve minuut op de gang, dat is nog te lang voor zo'n leeftijd( vond ik dan), maar even laten merken dat zn gedrag niet mocht, werkte op die leeftijd wel hier.
dinsdag 1 januari 2008 om 16:18
Jeee wat gaat dit topic snel zeg, leerzaam hoor!
In de tijd dat we nog spoten: dat is héél erg: krijsen, drama, huilen, weglopen, gillen, mama slaan... Maar gelukkig heeft zoon sinds een maand een insulinepomp, wat 't allemaal veel makkelijker maakt. Wat overeind blijft: elke hap moet gewogen worden en berekend, en ik wíl 't gewoon niet, vaste prik cake of koek als we wat gaan drinken, zeker niet zo vroeg in de ochtend. Had ik ook niet 'gewoon' gevonden als-ie geen diabetes had.
dinsdag 1 januari 2008 om 16:21
Roos , kun je niet iets bedenken wat hij wél mag om die tijd en dat dan ook voor de kinderen van je vriendin meenemen ? Dus allemaal tegen die tijd een appeltje/ doosje krentjes , of iets dergelijks ? En kun je niet door rekening te houden met zijn ontbijt die keren dat je weggaat iets soepeler zijn ?
Natuurlijk zullen er altijd en overal kinderen zijn die iets meer of iets anders mogen , maar als je nou héél geregeld altijd met die moeder op stap gaat vind ik het toch een andder verhaal eigenlijk .
Natuurlijk zullen er altijd en overal kinderen zijn die iets meer of iets anders mogen , maar als je nou héél geregeld altijd met die moeder op stap gaat vind ik het toch een andder verhaal eigenlijk .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 1 januari 2008 om 16:25
doe ik hoor. Eventjes mee ergens anders naar toe nemen. Een speeltje pakken, de poes aanwijzen, enz enz.
Wanneer we hem echter even geen aandacht geven, kruipt hij naar iets toe waar hij niet aan mag komen, laat ons door een gil weten dat hij er zit, kijkt ons stralend aan, en zit eraan. Monstertje.
dinsdag 1 januari 2008 om 16:29
Krokus ; dat is ZIJN idee van een heel leuk spelletje ; hij test niet uit , is niet stout ......is in zijn ogen hardstikke leuk ; hij doet dit , haalt mama hem weg , kruipt hij terug , haalt mama hem weg , kruipt hij terug........... wat kinderen leuk vinden willen ze telkens "noggeunkeer "
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 1 januari 2008 om 16:30
Krokus, Roan's leeftijdgenootje hier is af en toe ook zo'n guitje. Nu hebben we voor de video en dvd speler een houten kistje gezet zodat hij er niet meer bij kan. Dus we halen de verleiding weg. Wijnrek staat er wel en hij weet dat hij er niet aan mag komen, deze mama kan heeeeeel boos kijken als ze nee zegt en dat vindt hij helemaal niet leuk, mama is zijn wereld en niks of niemand mag haar boos maken!!
In de keuken hebben we afleiding voor hem. Een mandje wasknijpers, een mandje theedoeken, een beetje weggezet zodat hij moeite moet doen om het te pakken, maar veel verleidelijker dan alle keukenkastjes bij elkaar.
Verder leggen we uit waarom iets niet mag, weet niet of ie het meekrijgt maar hij lijkt het een beetje te leren. Ergste wat we hier gedaan hebben is stiekem lachen om zijn ondeugende gedrag, dan wordt het alleen maar herhaald!
In de keuken hebben we afleiding voor hem. Een mandje wasknijpers, een mandje theedoeken, een beetje weggezet zodat hij moeite moet doen om het te pakken, maar veel verleidelijker dan alle keukenkastjes bij elkaar.
Verder leggen we uit waarom iets niet mag, weet niet of ie het meekrijgt maar hij lijkt het een beetje te leren. Ergste wat we hier gedaan hebben is stiekem lachen om zijn ondeugende gedrag, dan wordt het alleen maar herhaald!
dinsdag 1 januari 2008 om 16:43
O, leuk topic, ik sluit me aan!
Mijn goede voornemen is om meer geduld te hebben met mijn puberende zoon van 13. Ik merkte de laatste tijd dat ik weinig meer van hem kan hebben en zélfs (en dit is heel moeilijk voor mij om te bekennen) nauwelijks meer zijn goede kanten kan zien. Dus liep ik continu op hem te mopperen en te hakken. En hoewel ik ook wel snap dat dat enorm contra-productief werkt (immers: als er toch wel op je gemopperd wordt, waarom zou je dan je best doen om ook eens gezellig te zijn?), kon ik het tij maar niet keren.
Daarnaast maken hij en zijn jongste zus van 8 c o n t i n u ruzie. Die 2 werken op elkaar als een rode lap op een wilde stier. Dat ontaardt dan meestal in een niet te stuiten krijspartij van Dochter en een lachkick van Zoon waardoor ik helemaal uit mijn panty schiet van woede. Mijn nieuwe voornemen is ze zoveel mogelijk proberen uit elkaar te houden en me daarnaast niet met iedere ruzie te bemoeien. Dat laatste is moeilijk, vanwege het leeftijdsverschil ben ik al snel geneigd het voor Dochter op te nemen, maar ik realiseer me dat dat zeker niet altijd eerlijk is. Daarnaast wil ik niet meer zo woedend worden, IK ben immers de volwassene in huis.
He, leuk topic om te blijven volgen terwijl ik mijn goede voornemens uitvoer!
Mijn goede voornemen is om meer geduld te hebben met mijn puberende zoon van 13. Ik merkte de laatste tijd dat ik weinig meer van hem kan hebben en zélfs (en dit is heel moeilijk voor mij om te bekennen) nauwelijks meer zijn goede kanten kan zien. Dus liep ik continu op hem te mopperen en te hakken. En hoewel ik ook wel snap dat dat enorm contra-productief werkt (immers: als er toch wel op je gemopperd wordt, waarom zou je dan je best doen om ook eens gezellig te zijn?), kon ik het tij maar niet keren.
Daarnaast maken hij en zijn jongste zus van 8 c o n t i n u ruzie. Die 2 werken op elkaar als een rode lap op een wilde stier. Dat ontaardt dan meestal in een niet te stuiten krijspartij van Dochter en een lachkick van Zoon waardoor ik helemaal uit mijn panty schiet van woede. Mijn nieuwe voornemen is ze zoveel mogelijk proberen uit elkaar te houden en me daarnaast niet met iedere ruzie te bemoeien. Dat laatste is moeilijk, vanwege het leeftijdsverschil ben ik al snel geneigd het voor Dochter op te nemen, maar ik realiseer me dat dat zeker niet altijd eerlijk is. Daarnaast wil ik niet meer zo woedend worden, IK ben immers de volwassene in huis.
He, leuk topic om te blijven volgen terwijl ik mijn goede voornemens uitvoer!
.
dinsdag 1 januari 2008 om 16:44
Krokus, sommige dingen zijn natuurlijk heel verleidelijk voor zo'n kleintje, glanzende hoesjes voor dvd's of apparatuur met lampjes.
Het is een beetje als met de kat bij ons, die zit ook overal aan waar hij niet aan mag zitten, vooral als het om eten gaat. Maar dan, als het op de tafel ligt, hoe moet hij weten dat het niet voor hem is. Dat kan hij ook niet ruiken (maar het vleesje wel, ha ha). Dus met oog op de kat leggen we bepaalde dingen weg en dat doen we nu dus voor kleine man ook.
Zijn wereldje is zo interessant en alles is een speeltje. En zijn speeltjes zijn nog leuker als ze een reactie van papa of mama krijgen!
Het is een beetje als met de kat bij ons, die zit ook overal aan waar hij niet aan mag zitten, vooral als het om eten gaat. Maar dan, als het op de tafel ligt, hoe moet hij weten dat het niet voor hem is. Dat kan hij ook niet ruiken (maar het vleesje wel, ha ha). Dus met oog op de kat leggen we bepaalde dingen weg en dat doen we nu dus voor kleine man ook.
Zijn wereldje is zo interessant en alles is een speeltje. En zijn speeltjes zijn nog leuker als ze een reactie van papa of mama krijgen!
dinsdag 1 januari 2008 om 16:57
Mag ik meedoen? Heb een zoon van 4,5 jaar. Ben zelf pedagoge en al weet ik op mijn werk altijd precies wat te doen en welke raad te geven, hier zijn er weleens momenten geweest dat hij het bloed onder mijn nagels haalt en ik vervolgens uit pure wanhoop maar ga schreeuwen...slecht, slecht, ik weet het.
Hij is constant, maar dan ook constant bezig zijn (en vooral ook mijn) grenzen op te zoeken.
Ik kan bijvoorbeeld nooit een telefoongeprek voeren. Zodra dat ding afgaat, gaat hij vreselijke herrie maken, aan me trekken, door het gesprek heen schreeuwen. Herkennen jullie dit. Of ben ik de enige met een kind wat soms vertedert, lief is, humor heeft, en slim is, maar soms echt een duivelskind is??
Hij is constant, maar dan ook constant bezig zijn (en vooral ook mijn) grenzen op te zoeken.
Ik kan bijvoorbeeld nooit een telefoongeprek voeren. Zodra dat ding afgaat, gaat hij vreselijke herrie maken, aan me trekken, door het gesprek heen schreeuwen. Herkennen jullie dit. Of ben ik de enige met een kind wat soms vertedert, lief is, humor heeft, en slim is, maar soms echt een duivelskind is??
dinsdag 1 januari 2008 om 17:23
Wat een leuk/interessant topic. Onze zoon is nu 20 maanden...maar misschien lees ik hier alvast wat tips voor de geweldige peuterpuberteit die eraan zit te komen 
Op mijn werk gebruiken wij de time timer (google hier maar eens op kan namelijk geen plaatje plakken, wel een korte uitleg)
Time Timer
Met geen ander middel is het begrip verstreken tijd beter uit te leggen dan met de Time Timer. Dit leermiddel versterkt de betekenis van verstreken tijd door middel van een aanschouwelijke afbeelding van de resterende tijd.
De Time Timer kan gebruikt worden om tijdsgrenzen te stellen, activiteitsduur te meten en leerlingen te leren beter gebruik te maken van de beschikbare tijd.
De Time Timer is zo makkelijk in gebruik dat zelfs kleine kinderen en diegene met een handicap hun eigen geklokte activiteiten kunnen controleren.
Hoe werkt de Time Timer?
Om de Personal, Original of Large Time Timer aan te zetten beweeg je de rode schijf tegen de klok in naar de gewenste tijd. De rode schijf verdwijnt wanneer de tijd verstrijkt totdat de rode schijf geheel verdwenen is. De rode schijf kan heen en weer bewogen worden zonder dat het mechanisme beschadigd wordt, maar uiteraard verlengt voorzichtige behandeling de levensduur van de Time Timer.
Groetjes en een super 2008 toegewenst!
Op mijn werk gebruiken wij de time timer (google hier maar eens op kan namelijk geen plaatje plakken, wel een korte uitleg)
Time Timer
Met geen ander middel is het begrip verstreken tijd beter uit te leggen dan met de Time Timer. Dit leermiddel versterkt de betekenis van verstreken tijd door middel van een aanschouwelijke afbeelding van de resterende tijd.
De Time Timer kan gebruikt worden om tijdsgrenzen te stellen, activiteitsduur te meten en leerlingen te leren beter gebruik te maken van de beschikbare tijd.
De Time Timer is zo makkelijk in gebruik dat zelfs kleine kinderen en diegene met een handicap hun eigen geklokte activiteiten kunnen controleren.
Hoe werkt de Time Timer?
Om de Personal, Original of Large Time Timer aan te zetten beweeg je de rode schijf tegen de klok in naar de gewenste tijd. De rode schijf verdwijnt wanneer de tijd verstrijkt totdat de rode schijf geheel verdwenen is. De rode schijf kan heen en weer bewogen worden zonder dat het mechanisme beschadigd wordt, maar uiteraard verlengt voorzichtige behandeling de levensduur van de Time Timer.
Groetjes en een super 2008 toegewenst!
dinsdag 1 januari 2008 om 17:26
O ja, Pomodori. Niet alleen dat met de telefoon, maar ook als er visite is. Dan zijn mijn kinderen spontaan hun oren kwijt. Kan ik me een partijtje woest worden -geen zin in- of ze hun gang maar laten gaan -bende-
Wie weet er hoe een moeder zich moet gedragen ten opzichte van haar kinderen in gezelschap?
Wie weet er hoe een moeder zich moet gedragen ten opzichte van haar kinderen in gezelschap?
