Kinderen
alle pijlers
Goede voornemens: eerste hulp bij opvoeden!
dinsdag 1 januari 2008 om 11:59
Allereerst natuurlijk: een heel gelukkig nieuwjaar aan iedereen die dit leest.
Een nieuw jaar, een nieuw begin, en aangezien ik als een van mijn goede voornemens heb om een aantal zaken in de opvoeding eens aan te pakken, leek het me wel goed om daar een topic over te openen. Deels als steun in de rug voor mezelf, maar ook omdat het me leuk lijkt om met andere ouders te praten over de moeilijke dingen waar je tegenaan loopt en die je wil veranderen.
Zodat we elkaar kunnen motiveren om vol te houden als je het eigenlijk niet meer ziet zitten, elkaar de hemel in kunnen prijzen als het lukt, of lekker ongenuanceerd stoom kunnen afblazen zodat we thuis wél die supergeduldige en educatief verantwoorde moeder zijn.
Een soort afvaltopic dus, maar dan voor het opvoeden. Wie doet er mee?
Een nieuw jaar, een nieuw begin, en aangezien ik als een van mijn goede voornemens heb om een aantal zaken in de opvoeding eens aan te pakken, leek het me wel goed om daar een topic over te openen. Deels als steun in de rug voor mezelf, maar ook omdat het me leuk lijkt om met andere ouders te praten over de moeilijke dingen waar je tegenaan loopt en die je wil veranderen.
Zodat we elkaar kunnen motiveren om vol te houden als je het eigenlijk niet meer ziet zitten, elkaar de hemel in kunnen prijzen als het lukt, of lekker ongenuanceerd stoom kunnen afblazen zodat we thuis wél die supergeduldige en educatief verantwoorde moeder zijn.
Een soort afvaltopic dus, maar dan voor het opvoeden. Wie doet er mee?
Am Yisrael Chai!
vrijdag 4 januari 2008 om 23:06
Hm, snap dat je ze er eerder in wilt leggen. Aan de andere kant, nu blijven ze keten en moet je steeds boos worden. Eens een tijdje proberen, de bedtijd afschaffen? Met dan de afspraak dat ze zo laat als ze willen naar bed mogen, maar dat het in de slaapkamer altijd stil moet zijn, zodat degenen die willen slapen dat ook kunnen. Misschien dat er dan best snel toch een ritme komt waarbij ze eerder hun bed opzoeken? (of is dit een héééél naief antwoord?)
xx lisa.
xx lisa.
vrijdag 4 januari 2008 om 23:08
zaterdag 5 januari 2008 om 09:52
zaterdag 5 januari 2008 om 10:18
Kinderen hebben gewoon hun slaap nodig, ik ben daar echt onverbiddelijk in. Bovendien zie ik om me heen idd moeders die nooit een avond voor zichzelf hebben omdat die koters gewoon totdat hun moeder naar bed gaat rondrennen.
Mamzelle,
Ik vind alle gegeven adviezen veel te halfbakken. Ik zou echt de zweep erover gooien en een tijd de nanny methode hanteren. Kost je een paar retezware avonden van kinderen terug naar bed slepen en terug naar de strafplek slepen, maar ze hebben echt zichzelf met niet slapen dus jij moet maar streng voor hen zijn.
Ik zou trouwens beginnen met ze allemaal op een ander tijdstip naar bed brengen (ik neem aan dat ze samen slapen omdat dat niet anders kan?).
De kleinste om half 8, middelste om 8 uur, oudste om kwart over 8. En dan streng zijn, de oudsten kun je echt wel straf geven als ze eruit komen. Consequent zijn, en op een gegeven moment valt het kwartje dat naar bed gaan ook echt gaan slapen betekent.
Mamzelle,
Ik vind alle gegeven adviezen veel te halfbakken. Ik zou echt de zweep erover gooien en een tijd de nanny methode hanteren. Kost je een paar retezware avonden van kinderen terug naar bed slepen en terug naar de strafplek slepen, maar ze hebben echt zichzelf met niet slapen dus jij moet maar streng voor hen zijn.
Ik zou trouwens beginnen met ze allemaal op een ander tijdstip naar bed brengen (ik neem aan dat ze samen slapen omdat dat niet anders kan?).
De kleinste om half 8, middelste om 8 uur, oudste om kwart over 8. En dan streng zijn, de oudsten kun je echt wel straf geven als ze eruit komen. Consequent zijn, en op een gegeven moment valt het kwartje dat naar bed gaan ook echt gaan slapen betekent.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 5 januari 2008 om 10:39
Mamzelle, ik zou ook de zweep er over doen. Nou zijn mijn kindjes jonger (3 en bijna 9 maanden), maar we hebben dus de afgelopen week bij mijn ouders gelogeerd en dan zit je dus ook met z'n allen opo 1 kamer, en dochter van 3 wist na een avond echt dat ze niet mocht gillen. En inderdaad Jom eerst naar bed, daarna alles op de gang voorbereiden voor Meisje-Klein (pyama, verhaaltje, slokje water, voorlaatste knuffels) en dan heeeeeeel stilletjes bed in, heeel stilletjes neus-neus en een kus, en pitten.
Die zweep zal wel moeten, want anders red je het niet. En als je gaat dreig4en, je driegementen waar maken. Dus als je zegt dat je niet meer naar ze toe gaat als ze nog zo blijven brullen terwijl er niets is, ook niet gaan. Ze zijn oud genoeg (in ieder geval de oudsten) om te dreigen met privileges intrekken, die je kan verbinden aan het niet-slapen. (Als je nu niet slaapt, kan je morgen na school niet voetballen, omdat je dan te moe bent. Dan kan je ook niet buiten spelen, maar alleen maar boekje lezen. Of kan je niet computeren, weant de computer is niet goed voor moeie kindjes). Als ze de volgende ochtend hun nest niet uit te meppen zijn, onverbiddelijk zijn, en ze streng aanpakken. "Ben je moe? Heel jammer, eigen schuld, had je maar moeten slapen. Je moet nu toch opriuimen/naar school/etc")
Bij MK werkt het om te zeggen dat ze, als ze nu niet gaat slapen, ze morgen niet fit genoeg is voor iets op school dat ze heel leuk vindt. (turnen, s middags op school eten, knutselen, etc) en dat ze dan dus niet kan doen. Maar goed, ze is pas drie en nog makkelijk te imponeren.
Die zweep zal wel moeten, want anders red je het niet. En als je gaat dreig4en, je driegementen waar maken. Dus als je zegt dat je niet meer naar ze toe gaat als ze nog zo blijven brullen terwijl er niets is, ook niet gaan. Ze zijn oud genoeg (in ieder geval de oudsten) om te dreigen met privileges intrekken, die je kan verbinden aan het niet-slapen. (Als je nu niet slaapt, kan je morgen na school niet voetballen, omdat je dan te moe bent. Dan kan je ook niet buiten spelen, maar alleen maar boekje lezen. Of kan je niet computeren, weant de computer is niet goed voor moeie kindjes). Als ze de volgende ochtend hun nest niet uit te meppen zijn, onverbiddelijk zijn, en ze streng aanpakken. "Ben je moe? Heel jammer, eigen schuld, had je maar moeten slapen. Je moet nu toch opriuimen/naar school/etc")
Bij MK werkt het om te zeggen dat ze, als ze nu niet gaat slapen, ze morgen niet fit genoeg is voor iets op school dat ze heel leuk vindt. (turnen, s middags op school eten, knutselen, etc) en dat ze dan dus niet kan doen. Maar goed, ze is pas drie en nog makkelijk te imponeren.
zaterdag 5 januari 2008 om 10:53
Dat heb ik een maand volgehouden. Geen succes. Ook heb ik ze een paar maanden aan laten klooien, zodat de nieuwigheid er af zou gaan en ze wel zouden gaan slapen. Ook geen succes. Hier ging het om oudste en middelste (toen 6 en 3). Nu slapen oudste en jongste samen op één kamer en dat gaat een stuk beter.
zaterdag 5 januari 2008 om 12:19
Deed je ook je kind in de gang laten zitten met het licht uit, Meave?
Dat heeft hier prima geholpen toen, moet wel zeggen dat de prins toen nog wel echt klein was hoor, slapen gaat hier al jaren prima, maar de incidentele keer dat hij weer steeds eruit komt doe ik dat nog steeds.
Prima, wil je niet naar bed? Ga dan maar in de gang zitten, want het is nu grotemensentijd en mamma wil je niet in de kamer hebben. Deur naar de woonkamer dicht en zelf gewoon lekker televisie gaan kijken of bellen of afwassen of wat je dan ook doet als de kinderen naar bed zijn. Totaal negeren en op die manier duidelijk maken dat grotemensentijd ook echt grotemensentijd betekent.
Mijn zoon vindt dat zo saai (en is ook gewoon zo moe) dat ie dan vanzelf naar bed wil.
Dat heeft hier prima geholpen toen, moet wel zeggen dat de prins toen nog wel echt klein was hoor, slapen gaat hier al jaren prima, maar de incidentele keer dat hij weer steeds eruit komt doe ik dat nog steeds.
Prima, wil je niet naar bed? Ga dan maar in de gang zitten, want het is nu grotemensentijd en mamma wil je niet in de kamer hebben. Deur naar de woonkamer dicht en zelf gewoon lekker televisie gaan kijken of bellen of afwassen of wat je dan ook doet als de kinderen naar bed zijn. Totaal negeren en op die manier duidelijk maken dat grotemensentijd ook echt grotemensentijd betekent.
Mijn zoon vindt dat zo saai (en is ook gewoon zo moe) dat ie dan vanzelf naar bed wil.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 5 januari 2008 om 12:24
vanaf hoe oud deed je dat fash? ik vind dat namelijk wel een tip die ik ga onthouden, dochter is 16 maanden en nu nog te jong daarvoor, maar alle problemen die we hebben, gaan over slapen, wel / niet slapen, snachts wakker, overdag niet willen slapen terwijl ze wel moe is. Ik heb altijd het idee dat naar bed gaan voor haar een straf is, hoe moe ze ook is, dus zodra ze zelf uit bed kan klimmen, gaat ze dat ook zeker doen. Van mij mag ze trouwens slapen waar ze wil, maar bij ons, op schoot, in de wagen of noem maar op is allemaal geen succes, dus het enige wat werkt is op haar eigen kamer, stil en donker. Het is niet altijd een probleem hoor, maar toch wel regelmatig weer van die periodes.
zaterdag 5 januari 2008 om 12:51
Ik denk vanaf het moment dat hij er zelf uitklom, tussen anderhalf en twee ofzo. Hij wilde toen de actie gewoon niet missen, maar was wel hondsmoe maar stond om de haverklap in de kamer. Toen heb ik gezegd, nou, dan ga je lekker niet naar bed, maar mamma wil je ook niet zien want het is grotemensentijd. Blijf maar in de gang dan. Zat ie naast de deur te knikkebollen en negeerde ik hem compleet, dan was het binnen twee minuten: "mamma, ik wil toch maar naar bed".
Am Yisrael Chai!
zaterdag 5 januari 2008 om 13:51
Toch zijn er ook kinderen die gewoon minder slaap nodig hebben. De zoontjes van een vriendin van mij gaan vrij laat naar bed, rond negen uur en lezen dan nog wat. Ze eerder naar bed sturen resulteert niet in eerder in slaap vallen.
Ik had het als kind zelf ook. Ik kon én kan niet in slaap vallen als ik gewoon ga liggen. Dan ga ik piekeren. Tot ik leerde lezen heb ik slaapproblemen gehad. En ik ging ook vrij laat naar bed vergeleken met andere kinderen, ik was nooit moe rond die tijd. Mijn bio-ritme ligt gewoon anders, dat is nog steeds zo. Dus het kán zijn dat dit bij de kinderen van Mamzelle ook aan de hand is.
Ik had trouwens verwacht toen ik kinderen kreeg dat ze zodra ze daartoe in staat waren, verzet zouden plegen tegen naar bed gaan en gaan slapen. Maar pas vorige week heeft mijn jongste, die in maart 3 wordt, voor het eerst gezegd dat hij niet naar bed wilde. De oudste nooit. Daar sta ik echt verbaasd van. Ze slapen over het algemeen ook altijd binnen een paar minuten (slapen samen op een kamer). Dus hee, er zijn soms ook dingen in de opvoeding die meevallen, haha! Ben eigenlijk ook wel benieuwd wat de 'meevallers' zijn bij anderen. Ik ga een topic openen. (hoewel iedereen die reageert natuurlijk wel goed moet afkloppen, want voor je 't weet...)
xx lisa.
Ik had het als kind zelf ook. Ik kon én kan niet in slaap vallen als ik gewoon ga liggen. Dan ga ik piekeren. Tot ik leerde lezen heb ik slaapproblemen gehad. En ik ging ook vrij laat naar bed vergeleken met andere kinderen, ik was nooit moe rond die tijd. Mijn bio-ritme ligt gewoon anders, dat is nog steeds zo. Dus het kán zijn dat dit bij de kinderen van Mamzelle ook aan de hand is.
Ik had trouwens verwacht toen ik kinderen kreeg dat ze zodra ze daartoe in staat waren, verzet zouden plegen tegen naar bed gaan en gaan slapen. Maar pas vorige week heeft mijn jongste, die in maart 3 wordt, voor het eerst gezegd dat hij niet naar bed wilde. De oudste nooit. Daar sta ik echt verbaasd van. Ze slapen over het algemeen ook altijd binnen een paar minuten (slapen samen op een kamer). Dus hee, er zijn soms ook dingen in de opvoeding die meevallen, haha! Ben eigenlijk ook wel benieuwd wat de 'meevallers' zijn bij anderen. Ik ga een topic openen. (hoewel iedereen die reageert natuurlijk wel goed moet afkloppen, want voor je 't weet...)
xx lisa.
zaterdag 5 januari 2008 om 14:20
Ik heb een vriendin die ook altijd beweert dat haar zoon gewoon weinig slaap nodig heeft. Nou dank je de koekoek, het kind is in de regel strontvervelend en ontzettend hyperdepieper, wat in mijn ogen gewoon door vermoeidheid komt. Ik herken zijn gedrag van mijn zoon als ie moe is, maar zij is er inmiddels zo aan gewend dat het haar niet opvalt. Ik heb vrijwel altijd de neiging om het kind eens gewoon lekker in bed te leggen als zij bij ons zijn, ik kan het eigenlijk niet aanzien namelijk maar durf er niets over te zeggen.
Het is gewoon heel ongezond voor kinderen om te weinig te slapen.
Het is gewoon heel ongezond voor kinderen om te weinig te slapen.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 5 januari 2008 om 14:47
Ik ben met slapen ook heel strikt, vooral omdat ik ook de overtuiging heb dat kinderen voldoende slaap echt nodig hebben. Vandaar dat ik vanaf heel kleins af aan daar heel duidelijk in ben geweest: Vanaf bedtijd is het echt bedtijd, en geen ander geneuzel. Dus als ze wakker werden, ook toen ze nog heel erg klein waren, dan troostte ik wel, maar wel op hun kamer en daarna gingen ze huppekee weer het bed in. Er was ook geen bal aan voor ze, want er werd niet gezellig gedaan.
Nu heb ik wat dat betreft ook ideale kinders, die doen ook niet moeilijk met gaan slapen. En de keren dat zoon wél moppert dat hij niet wil slapen (meestal na veel indrukken op een dag, een moment waarop hij het júist nodig heeft) ben ik heel duidelijk: "Dan ga je maar niet slapen, maar je blijft wél in bed. Het is nu bedtijd, punt". Eventuele gilpartijen wil ik op zo'n moment ook absoluut niet hebben, want dan maakt 'ie z'n zusje wakker. Dat weet hij ook dondersgoed, en ook dat 'ie anders even in de gang mag gaan zitten, waar we er geen last van hebben.
Ik zou dan ook, mamzelle, net zoals wat voorgangers hier, proberen er even wat tijd en energie in te steken en even wat duidelijkheid scheppen: Als ze uit bed gaan, ze als de sodemieter weer terugsturen op straffe van iets dat voor jou het handigst en meest logisch lijkt, of het nu een zitsessie op de gang is of iets dat morgen dan niet door kan gaan..
Overigens weet ik dat het makkelijker gezegd is dan gedaan. Dat wil zeggen: Ik voel mezelf geheel watterig worden als ik zo'n kleintje hartverscheurend hoor snikken van boosheid en frustratie. Maar ik ben er toch van overtuigd dat uiteindelijk het voor die kinders echt beter is om ritme en voldoende slaap te krijgen.
Nu heb ik wat dat betreft ook ideale kinders, die doen ook niet moeilijk met gaan slapen. En de keren dat zoon wél moppert dat hij niet wil slapen (meestal na veel indrukken op een dag, een moment waarop hij het júist nodig heeft) ben ik heel duidelijk: "Dan ga je maar niet slapen, maar je blijft wél in bed. Het is nu bedtijd, punt". Eventuele gilpartijen wil ik op zo'n moment ook absoluut niet hebben, want dan maakt 'ie z'n zusje wakker. Dat weet hij ook dondersgoed, en ook dat 'ie anders even in de gang mag gaan zitten, waar we er geen last van hebben.
Ik zou dan ook, mamzelle, net zoals wat voorgangers hier, proberen er even wat tijd en energie in te steken en even wat duidelijkheid scheppen: Als ze uit bed gaan, ze als de sodemieter weer terugsturen op straffe van iets dat voor jou het handigst en meest logisch lijkt, of het nu een zitsessie op de gang is of iets dat morgen dan niet door kan gaan..
Overigens weet ik dat het makkelijker gezegd is dan gedaan. Dat wil zeggen: Ik voel mezelf geheel watterig worden als ik zo'n kleintje hartverscheurend hoor snikken van boosheid en frustratie. Maar ik ben er toch van overtuigd dat uiteindelijk het voor die kinders echt beter is om ritme en voldoende slaap te krijgen.
zaterdag 5 januari 2008 om 17:00
dinsdag 8 januari 2008 om 20:39
woensdag 9 januari 2008 om 20:33
Hallo allemaal,
Hoe gaat het met de goede voornemens? En met de moeilijke punten? Bertje een kleine overwinning zie ik, chapeau meid!
Een update van hoe het hier gaat. Ups en downs, ik ben vorige week met een nieuwe baan begonnen die ervoor zorgt dat ik aan het einde van de dag echt total loss ben. Zal binnenkort wel wat minder worden als ik meer gewend ben, maar goed, het is nu even heel pittig.
Toch zie ik een aantal duidelijke verbeteringen. Hoewel de "strafplek" er nu al weer bij inschiet, merk ik wel dat ik zekerder ben in het waarschuwen en dat waarschijnlijk ook uitstraal met mijn stem en houding. Ik ben directer en communiceer wat minder ingewikkeld, waardoor kennelijk goed aankomt dat ik het méén. Dat wil uiteraard niet zeggen dat alles gelijk van een leien dakje gaat, ik heb al weer een paar ochtenden from hell achter de rug waarin we beiden in krijsende monsters veranderden, maar het begin is er.
De avonden gaan verbazingwekkend goed. Ik heb idd zoals gehoopt een kortere reistijd waardoor ik een half uur eerder bij de creche aankom en dat halve uurtje scheelt een flinke slok op een borrel. Ook heb ik - doordat ik weer aan het werk ging - mijn eigen routine behoorlijk goed op de rit. Dat wil zeggen dat ik braaf vooruit kook zodat we direct kunnen eten, 's avonds gelijk opruim zodat ik na kinderbedtijd zélf ook aan ontspannen (lees: volkomen gesloopt crashen op de bank) toekom en, heel belangrijk, ik ga eindelijk op tijd naar bed. Ik merk dat dat ervoor zorgt dat ik het allemaal beter aankan, dus dat is Heel Erg Goed.
Al met al ben ik niet ontevreden over deze eerste dagen van het nieuwe jaar.
Ben heel benieuwd hoe het jullie vergaat!
Hoe gaat het met de goede voornemens? En met de moeilijke punten? Bertje een kleine overwinning zie ik, chapeau meid!
Een update van hoe het hier gaat. Ups en downs, ik ben vorige week met een nieuwe baan begonnen die ervoor zorgt dat ik aan het einde van de dag echt total loss ben. Zal binnenkort wel wat minder worden als ik meer gewend ben, maar goed, het is nu even heel pittig.
Toch zie ik een aantal duidelijke verbeteringen. Hoewel de "strafplek" er nu al weer bij inschiet, merk ik wel dat ik zekerder ben in het waarschuwen en dat waarschijnlijk ook uitstraal met mijn stem en houding. Ik ben directer en communiceer wat minder ingewikkeld, waardoor kennelijk goed aankomt dat ik het méén. Dat wil uiteraard niet zeggen dat alles gelijk van een leien dakje gaat, ik heb al weer een paar ochtenden from hell achter de rug waarin we beiden in krijsende monsters veranderden, maar het begin is er.
De avonden gaan verbazingwekkend goed. Ik heb idd zoals gehoopt een kortere reistijd waardoor ik een half uur eerder bij de creche aankom en dat halve uurtje scheelt een flinke slok op een borrel. Ook heb ik - doordat ik weer aan het werk ging - mijn eigen routine behoorlijk goed op de rit. Dat wil zeggen dat ik braaf vooruit kook zodat we direct kunnen eten, 's avonds gelijk opruim zodat ik na kinderbedtijd zélf ook aan ontspannen (lees: volkomen gesloopt crashen op de bank) toekom en, heel belangrijk, ik ga eindelijk op tijd naar bed. Ik merk dat dat ervoor zorgt dat ik het allemaal beter aankan, dus dat is Heel Erg Goed.
Al met al ben ik niet ontevreden over deze eerste dagen van het nieuwe jaar.
Ben heel benieuwd hoe het jullie vergaat!
Am Yisrael Chai!
woensdag 9 januari 2008 om 20:36
Hoe doen jullie het met direct luisteren?
Mijn zoon van 3 doet echt NIETS in 1 keer als ik het vraag. Ik moet voor alles boos worden, omkopen, tot drie tellen, leuke dingen beloven, enzovoorts. Als ik dan andere kinderen zie die gewoon direct hun schoenen aantrekken als hun moeder het vraagt, dan vraag ik me af waar het fout is gegaan.....
Mijn zoon van 3 doet echt NIETS in 1 keer als ik het vraag. Ik moet voor alles boos worden, omkopen, tot drie tellen, leuke dingen beloven, enzovoorts. Als ik dan andere kinderen zie die gewoon direct hun schoenen aantrekken als hun moeder het vraagt, dan vraag ik me af waar het fout is gegaan.....
woensdag 9 januari 2008 om 20:41
FV, veel succes met de eerste tijd in je nieuwe baan in combinatie met het opvoeden.
Morrie, je hebt een jongen ;). Laatst heb ik een hele uitleg gekregen van een collega waarom mannen geen eenvoudige opdrachten kunnen uitvoeren. De reden hiervoor weet ik niet meer, maar de boodschap wel. Mijn man heeft er last van ;), mijn zoon ook. Dochter is nog te klein.
Ik vraag zo min mogelijk. Ik geef zijn jas of trek hem bij hem aan.
Morrie, je hebt een jongen ;). Laatst heb ik een hele uitleg gekregen van een collega waarom mannen geen eenvoudige opdrachten kunnen uitvoeren. De reden hiervoor weet ik niet meer, maar de boodschap wel. Mijn man heeft er last van ;), mijn zoon ook. Dochter is nog te klein.
Ik vraag zo min mogelijk. Ik geef zijn jas of trek hem bij hem aan.
woensdag 9 januari 2008 om 20:47
Fijn dat je ook in zo'n hectische tijd toch verbeteringen voelt, Fash.
Hier is het slapengaan nog steeds tobben. Hen op zaterdag vertellen dat ze de volgende zaterdag geen zakgeld krijgen als ze hun waffel niet houden daarboven, dat werkt voor geen meter. Misschien dat het wat beter gaat als ze aanstaande zaterdag zien dat het wel menens is, want zakgeld is voor hen echt een feestje normaalgesproken.
Ze zijn nu wel stil, sinds ze naar school gaan aanmerkelijk vroeger dan in de vakantie.
Morrie, hier wordt ook niet in één keer geluisterd, helaas. Pas bij stemverheffing contact, en dat is dan al een mededeling of twee verder. Een jochie van drie zou ik met zachte hand naar de gewenste activiteit toeleiden, als 'ie weg is uit waar 'ie mee bezig was wordt het luisteren makkelijker.
In theorie, he.
Middelste van zes en Oudste van acht luisteren al wel wat beter naar vragen. Muis heeft echt wat meer aandacht nodig.
Hier is het slapengaan nog steeds tobben. Hen op zaterdag vertellen dat ze de volgende zaterdag geen zakgeld krijgen als ze hun waffel niet houden daarboven, dat werkt voor geen meter. Misschien dat het wat beter gaat als ze aanstaande zaterdag zien dat het wel menens is, want zakgeld is voor hen echt een feestje normaalgesproken.
Ze zijn nu wel stil, sinds ze naar school gaan aanmerkelijk vroeger dan in de vakantie.
Morrie, hier wordt ook niet in één keer geluisterd, helaas. Pas bij stemverheffing contact, en dat is dan al een mededeling of twee verder. Een jochie van drie zou ik met zachte hand naar de gewenste activiteit toeleiden, als 'ie weg is uit waar 'ie mee bezig was wordt het luisteren makkelijker.
In theorie, he.
Middelste van zes en Oudste van acht luisteren al wel wat beter naar vragen. Muis heeft echt wat meer aandacht nodig.
woensdag 9 januari 2008 om 20:51
Hahaha Bertje, idd, het kind waarbij ik altijd weer verbaasd sta dat ze beter luistert dan mijn zoon, is een meisje!
Soms test ik weleens of mijn zoon doof is, hij reageert gewoon niet als we iets aan hem vragen. Behalve dan als het om snoep gaat, dan hebben we in 1 keer reactie. Dus doof is 'ie niet.
En tja, hem zijn jas aangeven enzo, ik wil daar weleens vanaf. Ben nu zwanger van de tweede en heb als doel dat zoon zichzelf aan- en uitkleedt als de baby er is. Lijkt me makkelijk. Maar het is alleen makkelijk als hij het na 1 of 2 keer vragen doet, niet als het een hele strijd wordt....
Soms test ik weleens of mijn zoon doof is, hij reageert gewoon niet als we iets aan hem vragen. Behalve dan als het om snoep gaat, dan hebben we in 1 keer reactie. Dus doof is 'ie niet.
En tja, hem zijn jas aangeven enzo, ik wil daar weleens vanaf. Ben nu zwanger van de tweede en heb als doel dat zoon zichzelf aan- en uitkleedt als de baby er is. Lijkt me makkelijk. Maar het is alleen makkelijk als hij het na 1 of 2 keer vragen doet, niet als het een hele strijd wordt....
woensdag 9 januari 2008 om 20:52
Hahaha, Morrie,
Pas door jouw vraag realiseer ik me dat ik zelf ook zo'n repeterende plaat ben en de hele dag 1,2, 3, 10 keer hetzelfde achter elkaar zeg. Ik merk het niet eens meer, hahaha.
Wat ik doe: aankondigen dat als we klaar zijn met zus of zo, ik graag wil dat hij dit of dat doet. Meestal moet ik het dan wel minstens 2 keer vragen.
Pas door jouw vraag realiseer ik me dat ik zelf ook zo'n repeterende plaat ben en de hele dag 1,2, 3, 10 keer hetzelfde achter elkaar zeg. Ik merk het niet eens meer, hahaha.
Wat ik doe: aankondigen dat als we klaar zijn met zus of zo, ik graag wil dat hij dit of dat doet. Meestal moet ik het dan wel minstens 2 keer vragen.
Am Yisrael Chai!
woensdag 9 januari 2008 om 20:54
woensdag 9 januari 2008 om 20:57
Wat wel helpt: eerst aandacht trekken en pas vragen als je zeker weet dat hij luistert. Als ik dat doe, doet hij altijd direct wat ik vraag, oostindisch doof is eigenlijk alleen als hij druk is met wat anders. Dus: Naam? Nog een keer naam? Kijk me eens aan? Wil je alsjeblieft voor mamma dit of dat pakken? Dan luistert hij altijd direct en doet ook direct wat ik vraag.
Jouw zoon is toch 3? Die zou zich nu wel gedeeltelijk zelf moeten kunnen aankleden en uitkleden hoor, gewoon niet meer doen. Vaak zeggen "je bent toch al een hele grote jongen? Dan kan je dat vást wel. Probeer maar."
Jouw zoon is toch 3? Die zou zich nu wel gedeeltelijk zelf moeten kunnen aankleden en uitkleden hoor, gewoon niet meer doen. Vaak zeggen "je bent toch al een hele grote jongen? Dan kan je dat vást wel. Probeer maar."
Am Yisrael Chai!
