Kinderen
alle pijlers
Hoe krijg ik mijn peuter aan het avondeten?
donderdag 3 september 2020 om 22:03
Onze peuter van 2,5 eet slecht avondeten. Groente sowieso niet. Pizza, patat, pannenkoeken en pasta gaan er goed in (pasta niet altijd). Vlees wel redelijk en gebakken aardappels. Maar groente wil hij absoluut niet. Vaak probeer ik hem nog wat komkommer en tomaatjes aan te bieden voor het eten. Daar eet ie heel af en toe wat van. Maar ik vind het nogal frustrerend. Vooral omdat hij klein is en binnen de curve aan het afbuigen is (qua groei, niet qua gewicht). Het consultatiebureau maakt zich daar nog geen zorgen over.
Overdag eet ie wel redelijk. Yoghurt met muesli, fruit en ongeveer 2 boterhammen.
Iemand nog tips om hem in de avond aan het eten te krijgen? Ik kan het niet naar binnen drukken. Hij moet wel altijd aan tafel zitten van ons, of hij nou eet of niet.
Overdag eet ie wel redelijk. Yoghurt met muesli, fruit en ongeveer 2 boterhammen.
Iemand nog tips om hem in de avond aan het eten te krijgen? Ik kan het niet naar binnen drukken. Hij moet wel altijd aan tafel zitten van ons, of hij nou eet of niet.
vrijdag 4 september 2020 om 19:40
Dat leren ze op den duur bij anderen.
Ik at op mijn 18e voor het eerst iets met knoflook. Mijn moeder lustte geen knoflook, dus dat had ik nooit gegeten.
Ik bleek het heerlijk te vinden.
Ik snap dat hele idee niet dat je veel moet lusten en dat zou moeten leren.
Ten eerste: ook als je weinig lust kun je gezond eten.
Ten tweede: ook als volwassene kun je gewoon nog nieuwe smaken ontdekken.
Onsterfelijk Verheven
vrijdag 4 september 2020 om 19:41
Ik heb een alleenstaande vriendin die kind geregeld bij oma en opa laat mee-eten.
Voor een stuk uit praktische en tijd-technische overwegingen, maar ze vindt het ook handig dat kind zo dingen eet die bij haar niet op 't menu zouden komen.
(Omdat ze zelf niet eet, omdat ze geen zin heeft om tijd te steken in bepaalde zaken, ...)
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
vrijdag 4 september 2020 om 19:44
Het ging niet om mijn recept. In post 2 leg ik uit waarom ik het schreef.
vrijdag 4 september 2020 om 19:44
Ik denk eerlijk gezegd dat je kind beter kan opgroeien met een beperkt aanbod, waarbij ze leert dat eten leuk en lekker is, dan met een breed aanbod, waarbij ze ziet dat jij van alles tegen heug en meug zit te eten.
Onsterfelijk Verheven
vrijdag 4 september 2020 om 20:51
Ik gun het mijn kind wel dat ze een makkelijke eter wordt ja. Gewoon omdat het veel handiger is als je wat groter wordt en bij vriendjes gaat eten, en je niet bij alles hoeft te zeggen dat je dat niet eet. Of als je etentjes hebt met je eigen vrienden, of van je werk. Het is toch best gênant als je ene zakendiner hebt en alleen brood met worst eet.Solomio schreef: ↑04-09-2020 19:40Dat leren ze op den duur bij anderen.
Ik at op mijn 18e voor het eerst iets met knoflook. Mijn moeder lustte geen knoflook, dus dat had ik nooit gegeten.
Ik bleek het heerlijk te vinden.
Ik snap dat hele idee niet dat je veel moet lusten en dat zou moeten leren.
Ten eerste: ook als je weinig lust kun je gezond eten.
Ten tweede: ook als volwassene kun je gewoon nog nieuwe smaken ontdekken.
Dus met alles wat ik in me heb afdwingen, nee. Maar al van vroeg af aan in elk geval veel verschillende dingen aanbieden, vind ik wel belangrijk. Natuurlijk kun je het op latere leeftijd ook leren, maar mensen die altijd heel beperkt geweest zijn in wat ze aangeboden gekregen hebben, hebben er vaak veel meer moeite mee om eens wat anders te eten. Als ik dat kan voorkomen zou ik dat fijn vinden.
Oftewel: ik geef kind veel verschillende dingen, en eet ook wel eens iets wat ik zelf niet geweldig vind. Niet wat ik écht niet lekker vind, want dan kun je inderdaad bijna geen goed voorbeeld geven. Maar gewoon ‘niet mijn favoriet’ kan ik heel fatsoenlijk eten hoor.
vrijdag 4 september 2020 om 20:57
Ik denk dat je daar helemaal niks in kunt sturen.nausicaa schreef: ↑04-09-2020 20:51Ik gun het mijn kind wel dat ze een makkelijke eter wordt ja. Gewoon omdat het veel handiger is als je wat groter wordt en bij vriendjes gaat eten, en je niet bij alles hoeft te zeggen dat je dat niet eet. Of als je etentjes hebt met je eigen vrienden, of van je werk. Het is toch best gênant als je ene zakendiner hebt en alleen brood met worst eet.
Dus met alles wat ik in me heb afdwingen, nee. Maar al van vroeg af aan in elk geval veel verschillende dingen aanbieden, vind ik wel belangrijk. Natuurlijk kun je het op latere leeftijd ook leren, maar mensen die altijd heel beperkt geweest zijn in wat ze aangeboden gekregen hebben, hebben er vaak veel meer moeite mee om eens wat anders te eten. Als ik dat kan voorkomen zou ik dat fijn vinden.
Oftewel: ik geef kind veel verschillende dingen, en eet ook wel eens iets wat ik zelf niet geweldig vind. Niet wat ik écht niet lekker vind, want dan kun je inderdaad bijna geen goed voorbeeld geven. Maar gewoon ‘niet mijn favoriet’ kan ik heel fatsoenlijk eten hoor.
Of kinderen wel of niet bereid zijn om nieuwe dingen te proberen blijkt al aangeboren te zijn.
Je kind wordt geen moeilijke of makkelijke eter door wat jij doet of laat.
Onsterfelijk Verheven
vrijdag 4 september 2020 om 21:02
‘Niet mijn favoriet’ is natuurlijk een ruim begrip. Rode kool bijvoorbeeld krijg ik echt wel weg, maar vind ik echt niet lekker. Dat maak ik dus niet. Aardappelkroketjes vind ik mwah, maar de kinderen vinden dat heel lekker, dus ze komen toch af en toe op tafel.
Ik heb ruim na mijn dertigste nog nieuwe dingen leren eten. Spruitjes, tuinbonen, mosselen, allemaal dingen die ik van mijn moeder niet kreeg en die mijn eerste echtgenoot ook niet lekker vond. In mijn eentje zou ik trouwens niet zo snel iets nieuws proberen. Dat krijg je juist meestal bij anderen of in een restaurant.
Ik heb ruim na mijn dertigste nog nieuwe dingen leren eten. Spruitjes, tuinbonen, mosselen, allemaal dingen die ik van mijn moeder niet kreeg en die mijn eerste echtgenoot ook niet lekker vond. In mijn eentje zou ik trouwens niet zo snel iets nieuws proberen. Dat krijg je juist meestal bij anderen of in een restaurant.
vrijdag 4 september 2020 om 21:08
Ik denk vooral dat we wat minder belang zouden moeten hechten aan 'alles' willen/kunnen eten.
Voor zakendiners later.......
Really?
Ik heb bij de opvoeding van mijn kinderen bij alles bedacht wat het nut er werkelijk van is en bij heel veel dingen denk ik dat mensen van generatie op generatie bepaalde dingen doorgeeft, zonder ooit te bedenken of het echt zinnig is.
En als het dan vrij makkelijk lukt, prima, maar zo niet, ook prima, dan doen we het niet.
In mijn jeugd was AGV zo ongeveer alles wat er was, paprika was bijv al zeer uitheems.
En toch eet mijn generatie massaal allerlei 'nieuwe' dingen.
Voor zakendiners later.......
Really?
Ik heb bij de opvoeding van mijn kinderen bij alles bedacht wat het nut er werkelijk van is en bij heel veel dingen denk ik dat mensen van generatie op generatie bepaalde dingen doorgeeft, zonder ooit te bedenken of het echt zinnig is.
En als het dan vrij makkelijk lukt, prima, maar zo niet, ook prima, dan doen we het niet.
In mijn jeugd was AGV zo ongeveer alles wat er was, paprika was bijv al zeer uitheems.
En toch eet mijn generatie massaal allerlei 'nieuwe' dingen.
Onsterfelijk Verheven
vrijdag 4 september 2020 om 21:33
Het lijkt beide te zijn, aangeleerd en genetisch. https://kennisinzicht.umcg.nl/Paginas/H ... illen.aspx
Ik denk dat forceren geen zin heeft, maar wel aanbieden.
vrijdag 4 september 2020 om 21:53
Waarom in hemelsnaam een kind op de wereld zetten omdat je als ouder geen zin hebt om tijd te steken (zoals jij het noemt) om te koken?Wissewis schreef: ↑04-09-2020 19:41Ik heb een alleenstaande vriendin die kind geregeld bij oma en opa laat mee-eten.
Voor een stuk uit praktische en tijd-technische overwegingen, maar ze vindt het ook handig dat kind zo dingen eet die bij haar niet op 't menu zouden komen.
(Omdat ze zelf niet eet, omdat ze geen zin heeft om tijd te steken in bepaalde zaken, ...)
vrijdag 4 september 2020 om 21:58
Dan lees je het wel heel negatief hoor. Ik heb ook geen zin om me een slag in de rondte te koken voor iets wat ik zelf niet lekker vind in de hoop dat zij het wel lust en ik het niet gelijk hoef weg te gooien.
vrijdag 4 september 2020 om 22:11
O ja, altijd zo'n fijne sneer: mag je alleen een kind op de wereld zetten als je alles perfect volgens de Viva-normen doet?
Onsterfelijk Verheven
vrijdag 4 september 2020 om 22:21
Ik had het specifiek over het willen proberen van nieuwe dingen. Dat blijkt behoorlijk aangeboren te zijn.EllaBowie schreef: ↑04-09-2020 21:33Het lijkt beide te zijn, aangeleerd en genetisch. https://kennisinzicht.umcg.nl/Paginas/H ... illen.aspx
Ik denk dat forceren geen zin heeft, maar wel aanbieden.
Overigens mis ik in dit soort discussies vaak de biologische kant: bij baby's en dreumesen zijn de smaakpapillen nog niet zo goed ontwikkeld, waardoor dreumesen vaak nog van alles eten.
Bij peuters gaan de smaakpapillen steeds beter werken en daardoor gaan ze bepaalde dingen ineens vies vinden.
In de loop van je leven gaan de smaakpapillen minder goed werken, waardoor je ook minder dingen vies vindt.
https://www.kookfans.nl/voedselfeitjes/ ... k2R3VrhREg
En dan is er nog een genetisch verschil in aanleg in het proeven van bitter.
Onsterfelijk Verheven
vrijdag 4 september 2020 om 22:55
Ja. En als je iets al van jongs af aan meerdere keren op tafel hebt zien staan en van hebt geproefd, dan is het dus niet nieuw meer.
Ik vind 'alles kunnen eten' wel degelijk bij de opvoeding horen. Niet alleen voor 'zakendiners' maar vooral in de sociale omgang. Net als je bestek goed gebruiken.
Dat als er oesters of slakken worden geserveerd dat je niet walgend zit te kijken en dat je weet hoe je ze moet eten. Idem voor vis en schaaldieren. Best handig als je bij een gelegenheid niet voor het eerst hoeft te gaan bedenken hoe je dat te lijf gaat. En dan zijn dat de extremere dingen, over normale dingen als broccoli, spruitjes, bieten, biefstukje zou je niet eens na moeten hoeven denken.
Alles lekker vinden is geen vereiste, maar het kennen en weten hoe je het eet en het durven eten, vind ik wel een opvoedingsverplichting van mezelf.
vrijdag 4 september 2020 om 23:11
Jij zegt het iets duidelijker dan ik, maar dit bedoelde ik dus. Natuurlijk gaat het niet puur om zakendiners, maar in de sociale omgang is het wel handig als je niet beperkt bent tot patat en pizza.Bellyflop schreef: ↑04-09-2020 22:55Ja. En als je iets al van jongs af aan meerdere keren op tafel hebt zien staan en van hebt geproefd, dan is het dus niet nieuw meer.
Ik vind 'alles kunnen eten' wel degelijk bij de opvoeding horen. Niet alleen voor 'zakendiners' maar vooral in de sociale omgang. Net als je bestek goed gebruiken.
Dat als er oesters of slakken worden geserveerd dat je niet walgend zit te kijken en dat je weet hoe je ze moet eten. Idem voor vis en schaaldieren. Best handig als je bij een gelegenheid niet voor het eerst hoeft te gaan bedenken hoe je dat te lijf gaat. En dan zijn dat de extremere dingen, over normale dingen als broccoli, spruitjes, bieten, biefstukje zou je niet eens na moeten hoeven denken.
Alles lekker vinden is geen vereiste, maar het kennen en weten hoe je het eet en het durven eten, vind ik wel een opvoedingsverplichting van mezelf.
En de bereidheid tot nieuwe dingen proeven zal best (ook) genetisch zijn. Maar als je dat niet leert gebruiken, ontwikkelt het niet. Iemand die nooit iets anders dan aardappel, bloemkool en gehakt heeft gegeten, vind pasta proberen al heel wat. Ik ken meerdere van zulke mensen, en na 18 jaar niks anders eten, was de drempel echt enorm. Terwijl het verder best avontuurlijke mensen waren. Iemand die een breder assortiment gewend is, zal dat pas bij echt bijzondere dingen hebben.
maandag 7 september 2020 om 22:07
Ach ja mijn peuter die at als dreumes alles en toen dacht ik yes ik heb een goede eter! Maar nu als peuter eet ze de ene dag beter dan de andere. Wat ze twee dagen geleden nog lekker vond, wil ze vandaag niet meer hebben. En waarvan ik denk dat ze het niet eens wil proberen, pakt ze het toch als het op bord ligt.
Hier maakten cb en kinderarts zich ook zorgen over haar groei, maar na verschillende onderzoeken kwam er niks uit wat de reden hiervoor kon zijn. Wij als ouders gaven al aan ons geen zorgen te maken, ze is actief, ze loopt niet achter, haar conditie is goed, wij zijn beide ook klein en waren ook spillebeentjes als kinderen, enz. Ze is ook geen peuter die 3/4 boterhammen per dag eet en dat is nou eenmaal zo. Er komt vast een tijd als puber dat ze halve broden weg eet of niet.
Daarbij heb ik op latere leeftijd ook veel meer dingen geproefd en leren waarderen. Onder andere doordat je bij vriendinnen en vrienden aan tafel zit of je schoonfamilie dingen klaarmaakt die je zelf nooit pakt en andere sociale situaties. Ik denk dat het bij kinderen eerder een primaire reactie is als ze iets niet kennen of het ziet er vreemd uit of het ruikt raar, het bij voorbaat al niet lekker vinden en ook niet willen proberen. Als volwassene ga je daar al anders mee om.
Hier maakten cb en kinderarts zich ook zorgen over haar groei, maar na verschillende onderzoeken kwam er niks uit wat de reden hiervoor kon zijn. Wij als ouders gaven al aan ons geen zorgen te maken, ze is actief, ze loopt niet achter, haar conditie is goed, wij zijn beide ook klein en waren ook spillebeentjes als kinderen, enz. Ze is ook geen peuter die 3/4 boterhammen per dag eet en dat is nou eenmaal zo. Er komt vast een tijd als puber dat ze halve broden weg eet of niet.
Daarbij heb ik op latere leeftijd ook veel meer dingen geproefd en leren waarderen. Onder andere doordat je bij vriendinnen en vrienden aan tafel zit of je schoonfamilie dingen klaarmaakt die je zelf nooit pakt en andere sociale situaties. Ik denk dat het bij kinderen eerder een primaire reactie is als ze iets niet kennen of het ziet er vreemd uit of het ruikt raar, het bij voorbaat al niet lekker vinden en ook niet willen proberen. Als volwassene ga je daar al anders mee om.
