Hoe zelfstandig is jouw 5jarige?

09-01-2022 19:13 140 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi!
Volgende week word mijn oudste zoon 5. Een lieve, meestal vrolijke jongen met een behoorlijk sterke eigen wil. Om eerlijk te zijn, had ik op deze leeftijd wel iets meer zelfstandigheid verwacht. Daarom de vraag, hoe zelfstandig is jouw 5jarige? Even om te checken ook of ik misschien te hoge verwachtingen heb.

Mijn zoon kan zelfstandig zijn schoenen en laarzen aan doen, en zijn jas. Nog niet de rits dicht. Hij kan in theorie zijn broek en sokken aan en uit doen, maar dat gaat altijd gepaard met een hoop gemopper en "dat wil ik niet zelf doen". Zijn trui lukt nog niet. Billen afvegen roept hij ons altijd voor, terwijl hij het op school wel zelf moet doen. Hij vertikt het thuis zelf te doen. Als ik hem daartoe probeer te stimuleren moet hij vooral veel "huilen" en mopperen. Dingen als zelf brood smeren of aan tafel zn melk inschenken hoeven we nog helemaal niet aan te beginnen. Kortom, hij heeft ons nog nagenoeg bij alles nodig, maar hij is ook wel wat lui aangelegd. Hij doet liever niks zelf. We helpen hem overigens altijd met liefde hoor. Maar is mijn verwachting te hoog als ik zeg dat ik wel iets meer had verwacht?
Alle reacties Link kopieren
Hier een 5,5 jarige. Doet dat allemaal ook al lang zelf.. al heeft ze periodes dat ze lui is en graag geholpen wilt worden.. Terwijl toen ze peuter was, alles beslist zelluf gedaan moest worden.
Alle reacties Link kopieren
Mijn vijfjarige kleed zichzelf helemaal aan kon hij eerst "niet" maar toen ik hem elke keer stomme kleren aan deed en zei dat hij dat op kon lossen door zichzelf aan te kleden kleed hij zich vanaf 4 helemaal zelf aan en uit. Enige waar we bij helpen zij. De veters van zijn wandelschoenen. Billen afvegen laat ik ze vanaf het moment dat ze zindelijk zijn zoveel mogelijk zelf doen. Alleen bij mijn twee jarige help ik nog. Het ergste wat er kan gebeuren is dat ik er s'avonds een warm washandje over heen moet halen.

Brood smeren probeert hij elke dag zelf gaat de ene dag beter als de andere maar zodra er boter op het brood zit krijgt hij alles gesmeerd.

Drinken in schenken dat oefen ik in de zomer maar buiten in de tuin water vanuit de kraan gaat uiteraard wel de rest lukt nog niet maar komt van zelf.

Mijn kinderen hebben een sterke wil maar ik ook. Ik doe alles op mijn manier en vinden dat niet goed dan doe je het zelf.

Maar sommige dingen zijn motorisch lastig zo krijgt mijn vijfjarige het niet voor elkaar om los te fietsen ondanks heel veel oefenen. Probeer je kind te stimuleren zelf afdrogen is bijvoorbeeld een extra verhaaltje. Als je je zelf aankleed mag jij kiezen wat je aan doet. En ja dan lopen ze af en toe ik combinaties rond waar je je dood voor schaamt maar ze zijn dan zo trots. En brood smeren doe ik heel dun maar als je het zelf doet kun je natuurlijk per ongeluk express wat te veel doen. Zodra ze dat door hebben gaan ze veel meer zelf doen.
Alle reacties Link kopieren
MrsDuck schreef:
09-01-2022 19:44
Ik vind je post vooral ongeduldig en ontevreden klinken, dat je er toch stiekem genoeg van hebt bepaalde dingen te doen en niet van een liefdevolle moeder die zich zorgen maakt of het zoontje verder zou moeten zijn en hoe je hem daar bij gaat helpen. Maar goed, dat zal mijn interpretatie zijn.

Je noemt hem lui. Is het luiheid? Of kán hij het niet, want hoe vaak poept hij op school? Dat je denkt dat hij het daar wel zou doen? Hoe gaat het met zijn motoriek? Wat zegt de juf daarover? Hoe doet hij het qua tekenen, knutselen etc? Kan hij knippen? Hoe is zijn pengreep. Hoe is zijn spraak? Hoe is zijn grove motoriek qua fietsen, hinkelen etc.

Mijn dochter is 11 en heeft DCD. Wat zij kon op 5-jarige leeftijd is niet representatief voor een gemiddeld kind. Ik weet het ook niet meer precies. Maar ook wij dachten aan "gemakzucht", desinteresse etc. Maar daar ben ik van teruggekomen. Ze kon het niet, hoe graag ze ook wil. Ze gaat frustraties liever uit de weg, wie niet en is daar ontzettend in vast gelopen. Ze heeft uiteindelijk ergotherapie gehad om o.a. brood te leren smeren en veters te strikken. En nog gaat het moeizaam. of dat bij je zoontje ook speelt, weet ik niet. Hoeft ook niet. Maar het zomaar als lui wegschuiven, vind ik wat te simpel.

Wat helpt, is om motorische handelingen in stukjes uit te leggen en er door heen te loodsen. Dus eerst lipje in de rits. En dan trekt mama hem omhoog. Tot dat dat goed gaat en zo uitbouwen. Idem met brood. Eerst maar eens vanuit de pot op het brood krijgen. En de volgende keer doorsmeren. Ook helpt het als ik naast mijn dochter zit/sta ipv tegenover haar als het om motorische handelingen gaat. Ze spiegelt het anders verkeerd. En blijven oefenen en herhalen, maar wel op de momenten dat er geen haast is of druk op staat. Zo borstel ik in de ochtend nog steeds haar haar, maar mag ze het na school nog eens doen en zelf het staartje maken. Ze is nu zover dat ze het zelf borstelt voor school en ik het na borstel. Een scrunchie is makkelijker dan een stiekje. Prima: scrunchie dus. Kleding is lastig. Ik kies/zij kiest ook kleding die ze makkelijk vindt. Knoopjes op een blouse, ze kan het niet. Schuifknop op de broek vindt ze fijner dan gewone knoop of drukknoop. Choose your battles en een battle per dag... Een jegging met een trui is ook leuk, zeker op een gymdag. Misschien kun je wat met deze tips.
Goed omschreven! En duidelijke tips.
Alle reacties Link kopieren
MrsDuck schreef:
09-01-2022 19:44
Ik vind je post vooral ongeduldig en ontevreden klinken, dat je er toch stiekem genoeg van hebt bepaalde dingen te doen en niet van een liefdevolle moeder die zich zorgen maakt of het zoontje verder zou moeten zijn en hoe je hem daar bij gaat helpen. Maar goed, dat zal mijn interpretatie zijn.

Je noemt hem lui. Is het luiheid? Of kán hij het niet, want hoe vaak poept hij op school? Dat je denkt dat hij het daar wel zou doen? Hoe gaat het met zijn motoriek? Wat zegt de juf daarover? Hoe doet hij het qua tekenen, knutselen etc? Kan hij knippen? Hoe is zijn pengreep. Hoe is zijn spraak? Hoe is zijn grove motoriek qua fietsen, hinkelen etc.

Mijn dochter is 11 en heeft DCD. Wat zij kon op 5-jarige leeftijd is niet representatief voor een gemiddeld kind. Ik weet het ook niet meer precies. Maar ook wij dachten aan "gemakzucht", desinteresse etc. Maar daar ben ik van teruggekomen. Ze kon het niet, hoe graag ze ook wil. Ze gaat frustraties liever uit de weg, wie niet en is daar ontzettend in vast gelopen. Ze heeft uiteindelijk ergotherapie gehad om o.a. brood te leren smeren en veters te strikken. En nog gaat het moeizaam. of dat bij je zoontje ook speelt, weet ik niet. Hoeft ook niet. Maar het zomaar als lui wegschuiven, vind ik wat te simpel.

Wat helpt, is om motorische handelingen in stukjes uit te leggen en er door heen te loodsen. Dus eerst lipje in de rits. En dan trekt mama hem omhoog. Tot dat dat goed gaat en zo uitbouwen. Idem met brood. Eerst maar eens vanuit de pot op het brood krijgen. En de volgende keer doorsmeren. Ook helpt het als ik naast mijn dochter zit/sta ipv tegenover haar als het om motorische handelingen gaat. Ze spiegelt het anders verkeerd. En blijven oefenen en herhalen, maar wel op de momenten dat er geen haast is of druk op staat. Zo borstel ik in de ochtend nog steeds haar haar, maar mag ze het na school nog eens doen en zelf het staartje maken. Ze is nu zover dat ze het zelf borstelt voor school en ik het na borstel. Een scrunchie is makkelijker dan een stiekje. Prima: scrunchie dus. Kleding is lastig. Ik kies/zij kiest ook kleding die ze makkelijk vindt. Knoopjes op een blouse, ze kan het niet. Schuifknop op de broek vindt ze fijner dan gewone knoop of drukknoop. Choose your battles en een battle per dag... Een jegging met een trui is ook leuk, zeker op een gymdag. Misschien kun je wat met deze tips.
Dank voor je uitgebreide reactie. Of ik ongeduldig en ontevreden ben weet ik niet, maar het klopt wel dat ik baal van het vele gemopper en piepen bij ook maar iets zelf moeten doen. Het wordt er niet gezelliger op zeg maar. Het is bv ook als hij aan het tekenen is, en een dop laat vallen op de grond, dat hij ons vraagt om die dop voor hem te pakken. Terwijl hij dat natuurlijk prima zelf kan, daar heb ik geen enkele twijfel over of hij dat kan. Die dip pak ik overigens niet maar dan moet hij dus gelijk weer huilen.

Fijne motoriek is prima, hij kan al goed schrijven, kleuren binnen de lijntjes, knippen etc . Grove motoriek ook prima. Daar maak ik me eigenlijk geen zorgen over.

Met je andere tips kan ik zeker wat, dank daarvoor!
Alle reacties Link kopieren
Toen mijn kind 8 was bedacht ik dar vriendjes misschien thuis wel zelf hun brood smeerden.

Dus vroeg ik in plaats van wat wil je op je brood maar eens of ze thuis zelf hun brood smeerden.

Antwoord ja thuis smeer ik mijn brood altijd zelf.

Dus vriendje en kind want die kan natuurlijk niet achterblijven zelf hun brood laten smeren voor de lunch.

Nou het was duidelijk te merken dat ook de vriendjes dat thuis nog niet zelf deden.
Alle reacties Link kopieren
ViVa-000 schreef:
09-01-2022 19:27
Zijn behoefte weet ik niet precies. CContact zou kunnen, maar we zijn héél veel met hem bezig. Van spelletjes tot spelen tot helpen in huis tot lego bouwen, hij krijgt meer dan genoeg aandacht.

En hoe reageer ik zelf? Als we op tijd staan vaak inderdaad maar doen om gedoe te vermijden. Als we niet op tijd staan probeer ik hem absoluut te stimuleren maar dit levert vaak niet meer op dan een hoop gehuil en gegil

En als je alle tijd hebt? Hoe gaat het dan? Heb je wel eens aan hem gevraagd of hij meer zelf zou willen doen?
Alle reacties Link kopieren
Mijn zoon heeft lang op school dit zelf gedaan, terwijl hij het thuis niet deed. Ik heb er geen ding van gemaakt. Hij kan het. Dus qua motoriek was het geen probleem. Ik heb lang dit soort dingen gedaan. Hij kon op school zijn billen vegen, maar het lukte niet goed. Dus had vaak nog sporen in de onderbroek, pijnlijke billen / uitslag op billen. Dus dat helpen deed ik graag. Aankleden s ochtends kon hij best wel. Maar tot 8-9 jaar heb ik hem geholpen. Hij vond dat fijn, kon het wel, maar was moe. Ik kan er discussie over maken, maar vond het een fijne sfeer voor het naar school gaan, belangrijker. Brood smeren en drinken inschenken doe ik nu nog s ochtends. Hij is nu 11 jaar, maar vindt het fijn om wat geholpen te worden. Ik vind het geen probleem. Als ik s middags vraag om me in het huishouden te helpen, doet hij het immers ook.
Ik denk : pick your battles. Bedenk of het je de ruzie waard is. Hij kan het , bewijst hij immers op school. Is het je de ruzie/ sfeer bederving waard ?
Alle reacties Link kopieren
Mijn 5 jarige was precies zoals de jouwe. Nu net zes doet hij alles zelf zonder mopperen. Soms hulp nodig met strakke sokken of shirts, maar hij probeert het eerst zelf. Het is heel geleidelijk gegaan. Soms hielp ‘als jij alvast je trui aan doet, dan help ik met de sokken.’
Alle reacties Link kopieren
Het klinkt of er een machtsstrijd ontstaat op moment dat jij zegt dat hij het zelf moet doen. Daar zou ik uitblijven want die verlies je altijd.

Mijn 5 jarige is onwijs zelfstandig en vaak trots om het zelf te doen, en haar zusje te helpen. Maar soms is ze weer heel klein. Dan help ik haar gewoon omdat het nu nog even kan. Straks wil ze nergens meer hulp bij.

Ik denk dat het hem vooral zit in de tijd hebben, gelegenheid creëren zonder strijd, complimenteren en zorgen dat het hem wat oplevert.

Voorbeeld: dochter zit in bad, ik leg een handdoek klaar en zeg ( niet ik wil dat je jezelf afdroogt ) maar hier ligt je handdoek, ik ga T afdrogen en aankleden. Als jij zo droog bent als ik klaar ben kunnen we nog even samen tiptoi doen.

Tafel dek ik gewoon melk alles staat erop. Aan haar om brood te smeren. Iedereen gaat gewoon zijn brood smeren. Ze schenkt ook zelf melk in. Ik mopper ook niet als t mis gaat dan pakken we gewoon even een doekje.

Bij het naar bed gaan: de tijd die je over hebt na het plassen / handenwassen / uitkleden / schone onderbroek en pyjama ( die klaar liggen) aandoen kun je nog even spelen tot mamma klaar is met T in bed leggen.
Wachten op mij mag ook maar dan niet meer spelen.
where ever you go, go with your heart
Speelt hij weleens bij andere kinderen, heb je de ouders van die kinderen dan gevraagd wat hij daar zelf doet?
Wanneer jij er dus niet bij bent, vaak doen en kunnen ze dan meer dan je denkt....

Als alles voor hem gedaan wordt is het ook gemakzucht, wil niet zeggen dat hij het zelf niet kan. Zelf niet willen doen is een ander verhaal.
Wat anderen ook al zeggen, op school of op de opvang gaan ze deze dingen echt niet allemaal voor hem doen.
Ik werk op een naschoolse opvang en daar doen alle kinderen alles zelf, dat stimuleren we ook. Er staan weleens ouders naar binnen te kijken, voor ze hun kind ophalen, die stomverbaasd zijn dat hun kind bij ons wel een broodje smeert. Want dat doet ie thuis nooit.
Alle reacties Link kopieren
Het is vaak ontzettend vanzelfsprekend dat jij overal mee helpt, voor jou en voor hem.. Als je zelf personeel had zou je dat ook handig vinden ;-)
Ik heb 2 meiden van net 7 en 5, ze kleden zichzelf aan en uit. Bij de jongste waren truitjes soms nog lastig uittrekken. Billen vegen zelf, boterhammen smeren doe ik meestal omdat het dan sneller gaat, maar doen ze nu steeds vaker zelf.
Mijn advies, maak het vanzelfsprekend dat hij dingen doet en wees consequent. Je zoekt samen kleding uit, legt die klaar en hij trekt die de volgende ochtend zelf aan. Zal eerst gemor zijn, maar wordt dan een gewoonte. Zelfde met billen afvegen, praat erover dat hij het op school zelf kan, dus dat thuis ook doet. Je komt gewoon niet als hij je roept. Dan blijft ie maar zitten...
Boterhammen smeren doe ik nu aan het aanrecht. Ik zet klaar wat ze erop willen, krukje erbij en smeren maar, daarna nemen ze hun bord mee naar de tafel. Ik vind dat handiger dan de tafel dekken. S'ochtends voor naar school gaan doe ik het, doe dan ontbijt en lunch in één keer.
Alle reacties Link kopieren
deenje schreef:
09-01-2022 19:59
Mijn zoon heeft lang op school dit zelf gedaan, terwijl hij het thuis niet deed. Ik heb er geen ding van gemaakt. Hij kan het. Dus qua motoriek was het geen probleem. Ik heb lang dit soort dingen gedaan. Hij kon op school zijn billen vegen, maar het lukte niet goed. Dus had vaak nog sporen in de onderbroek, pijnlijke billen / uitslag op billen. Dus dat helpen deed ik graag. Aankleden s ochtends kon hij best wel. Maar tot 8-9 jaar heb ik hem geholpen. Hij vond dat fijn, kon het wel, maar was moe. Ik kan er discussie over maken, maar vond het een fijne sfeer voor het naar school gaan, belangrijker. Brood smeren en drinken inschenken doe ik nu nog s ochtends. Hij is nu 11 jaar, maar vindt het fijn om wat geholpen te worden. Ik vind het geen probleem. Als ik s middags vraag om me in het huishouden te helpen, doet hij het immers ook.
Ik denk : pick your battles. Bedenk of het je de ruzie waard is. Hij kan het , bewijst hij immers op school. Is het je de ruzie/ sfeer bederving waard ?
Ik heb de indruk dat dit vaak een dynamiek is tussen een moeder en zoon, kan dat ermee te maken hebben? Hoe pakte jouw man dit aan met zijn zoon? Heb je ook een dochter? Hoe ging dat bij haar?
Hier eentje van bijna 7. Merk nu pas dat “zelfstandigheid” echt een beetje komt. Zelf z’n broodjes smeren, aankleden, douchen etc etc.
Nu is het een enorme kletsmajoor en heb ik maar 1 kind. Vaak was het een gezellig momentje van de dag, wanneer ik hielp met badderen, aan en uitkleden. Inmiddels vind ik dat hij het zelf moet kunnen en vind ik douchen/omkleden ook voor hem een privé iets. Is langzamerhand zo gegroeid.
En als hij bij gym en voetbal zelf kan omkleden etc, dan kan het thuis ook.
Snap met meer kinderen, dat dit gewoon ook echt eerder moet. Vaak kunnen ze dingen prima, maar vinden ze het wel makkelijk als ouders het doen :rofl: .
Alle reacties Link kopieren
Avelie schreef:
09-01-2022 20:11
Ik heb de indruk dat dit vaak een dynamiek is tussen een moeder en zoon, kan dat ermee te maken hebben? Hoe pakte jouw man dit aan met zijn zoon? Heb je ook een dochter? Hoe ging dat bij haar?
Mijn man is s ochtends al vroeger de deur uit, dus door de weeks was het vooral mijn pakkie an. En in het weekend poetsten we bijvoorbeeld wel zijn billen, maar aankleden deed zoon dan zelf (er is dan ook geen tijdsdruk). Mijn dochter is van jongs af aan zelfstandiger. Dochter is sociaal/ emotioneel maar ook qua motoriek haar leeftijd altijd wat vooruit geweest. Maar ook haar brood smeer is s ochtends, en ondertussen verzorgd zij de konijntjes. En ondertussen zet ik dan ook haar melk/ thee od op tafel Nog erger: ik vraag s avonds vaak zelfs even aan de kinderen wat ze qua ontbijt willen. Voor ons werkt het. En toch zijn mijn kinderen buitenshuis zelfstandig.
Alle reacties Link kopieren
We hebben hier een enorm zelfstandige 5 jarige. Maar dat komt omdat we vroeg begonnen zijn met hem dingen zelf te laten doen.

Hij kan zichzelf aan en uitkleden (hij kiest zelfs zijn kleren uit en pakt deze zelf uit de kast), jas en rits dicht, hij smeert zijn eigen brood, pakt melk uit de koelkast en schenkt deze in. We hebben een opstapje zodat hij overal bij kan.

Hij kan zelf de tv aanzetten, ruimt z'n eigen speelgoed op. Onder de douche wast hij zichzelf en we zijn aan het oefenen met z'n haar wassen en uitspoelen.

Hij kan zijn zusje mee aankleden (schoenen aan, jas aan), hij helpt mee de tafel dekken en afruimen. Als hij geknoeid heeft, pakt hij een doek en poetst het op.

Allemaal uit eigen beweging. En natuurlijk helpen we hem ook met dingen, maar hij wil het vaak zelf doen. En als we het voor hem doen, krijgen we ook een "dankjewel!" van hem. :-D

Het is dus net hoeveel aandacht je er zelf aan geeft en hoeveel zelfstandigheid je hem geeft. Ze moeten alles leren en dat doen ze door het te doen!
Alle reacties Link kopieren
De mijne (ook bijna 5) kan alles uit jouw rijtje prima zelfstandig, maar of hij dat ook zonder morren doet hangt er vanaf. Aankleden bijna altijd wel, kiest ook zijn eigen kleren uit. Jas en schoenen als we de deur uitgaan hangt er vanaf hoe leuk hij hetgeen vindt waar we heen gaan. Drinken zet ik vaak automatisch voor hem op tafel, maar hij pakt het ook wel zelf (en soms voor ons). Brood smeren doet hij maar zelden zelf, maar hij eet het liefst droog brood en dan beleg apart :bonk:, alleen voor op school smeren we en dat doen wij eigenlijk altijd voor hem als we het ontbijt maken, hij helpt meestal wel met de tafel dekken intussen.

Maar als hij zit te tekenen en de dop laat vallen vraagt hij ook aan mij of ik hem op wil rapen. Of eigenlijk vraagt hij het tegenwoordig aan zijn zusje van 2,5 want die helpt altijd graag, das een stuk effectiever :biggrin:
Alle reacties Link kopieren
Is jouw zoon perfectionistisch? De combinatie met een sterke wil zorgt hier voor sommige dingen niet willen doen. Want hij kan het niet zo goed/snel als ik en daar baalt ie toch van! Dus dat wordt liever vermeden.

In periodes dat hij lekker in z’n vel zit gaat hij dan ineens zelf dingen oppakken. Mag ik ineens niet helpen met die rits, en vanaf dan doet hij het gewoon altijd zelf.

Ik maak me er dus niet zo druk om, zolang ik zie dat zoon niet stagneert in z’n ontwikkeling (wel in z’n zelfstandigheid, veroorzaakt door niet passend onderwijs) is het prima. Hij kan het en zal heus zelfstandig worden.
Dat vertrouwen helpt hem en mij meer dan gebakkelei over wie de schoenen wel of niet uit de gang pakt.
Alle reacties Link kopieren
Klinkt als mijn 6 jarige toen ze nog 5 was.

Het enige wat ik absoluut niet tolereer is dreinen. Als je t vraagt wil ik helpen, er om zeuren ben je aan t verkeerde adres.

Billen afvegen gaat steeds beter, buitens huis. Thuis help ik vaak om dezelfde reden als Deentje.

Douchen, tanden poetsen, aankleden, tas pakken, tafel dekken, opruimen enzo kan ze prima. Of ze het ook wil.... :facepalm:
Been there, done that, got the T-shirt.
Alle reacties Link kopieren
Wissewis schreef:
09-01-2022 19:21
De ene 5-jarige is de andere niet.

Op zijn 18de kan hij écht wel zijn eigen brood smeren en zijn jas dichtritsen.

Of zn vrouw gaar het voor hem doen ;-D
Alle reacties Link kopieren
On topic, zou het kunnen dat ie een hekel heeft aan oefenen en daarom vermijdt iets te doen wat ie nog niet goed kan? Kan hij al veters strikken? Ziet hij de lol in van oefenen met bijv veters strikken om het te leren of is het een kind dat dingen pas doet als hij het kan?
Alle reacties Link kopieren
Mijne ene kind was enorm zelfstandig en ging op die leeftijd al alleen naar de speeltuin een paar straten verder op. Jas aantrekken ed was allemaal geen probleem. De ander is impulsief en snel gefrustreerd, die kan het allemaal soms wel en soms niet. Het is meer afhankelijk van hoe de pet staat dan daadwerkelijk kunnen, kan het niet dan doe ik het gewoon. Scheelt bergen ruzie en frustratie met een gillend kind.

Stuur anders eens een email naar de juf met hoe het bij hun gaat met het aan/uitkleden voor gym ed. Gaat het daar prima zou kunnen het gewoon blijven doen zoals je doet (pick your battles), gaat het daar ook niet goed dan zou ik oefenen.
Alle reacties Link kopieren
Frizz schreef:
09-01-2022 20:37
Is jouw zoon perfectionistisch? De combinatie met een sterke wil zorgt hier voor sommige dingen niet willen doen. Want hij kan het niet zo goed/snel als ik en daar baalt ie toch van! Dus dat wordt liever vermeden.
Dit heeft mijn oudste heel erg, weigert ook echt om dingen te proberen omdat hij het niet kan. Hoe ga jij daarmee om?
Alle reacties Link kopieren
Die van 10 hier was ook zo'n gemakzuchtige. Die van net 4 is super zelfstandig en wil echt heel graag groot zijn en doet al die dingen die jij opnoemt ook al lang. Wat wel helpt om het te leren is om het samen te doen. Dus achter hem gaan zitten of staan en zijn hand vasthouden terwijl hij het mes vasthoudt om een boterham te smeren of de jas dicht te doen. Laten zien hoe het moet.
Billen afvegen is hier nog een dingetje, maar met een stickerkaart kwam ik al een heel eind. Voor elke keer dat ze zelf probeert te vegen mag er een sticker geplakt worden. Van de 10 keer dat ze poept probeert ze het nu zelf 1 keer.
Ach, elk kind een eigen tempo en eigen aanpak denk ik dan.
Wat een kind zelf kan doet het in principe zelf, vind ik. Bij thuiskomst jas uittrekken, neem de tijd, ik doe het niet. (Uitzonderingen daargelaten)

Bij weggaan jas aantrekken die je ook zelf maar als de tijd in het gedrang komt help ik wel.

Wel was ik altijd heel duidelijk in aangeven of ze het zelf moesten doen of dat ik het zou doen. En als ze het zelf moesten doen mochten ze hulp vragen. Bij dreinen en huilen leerde ik ze dat vragen sneller en beter werkte.

En verder en heel lange adem. Kinderen hebben immers heel andere belangen dan ouders. Die belangen conflicteren soms, en soms zijn de doelen voor het kind gewoon niet duidelijk genoeg. Je jas aantrekken om iets echt leuks te gaan doen gaat een stuk makkelijker dan om boodschappen te gaan doen.

En nog verder; als ze achttien zijn kunnen ze het meeste echt zelf. En soms echt niet en sta je de rits van een achttienjarige los te maken omdat de rits is vastgelopen en hij net zeven kilometer heeft gefietst zonder handschoen, in de vrieskou.
Lui? Of bijvoorbeeld perfectionistisch/ faalangst oid..

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven