Hoe zelfstandig is jouw 5jarige?

09-01-2022 19:13 140 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi!
Volgende week word mijn oudste zoon 5. Een lieve, meestal vrolijke jongen met een behoorlijk sterke eigen wil. Om eerlijk te zijn, had ik op deze leeftijd wel iets meer zelfstandigheid verwacht. Daarom de vraag, hoe zelfstandig is jouw 5jarige? Even om te checken ook of ik misschien te hoge verwachtingen heb.

Mijn zoon kan zelfstandig zijn schoenen en laarzen aan doen, en zijn jas. Nog niet de rits dicht. Hij kan in theorie zijn broek en sokken aan en uit doen, maar dat gaat altijd gepaard met een hoop gemopper en "dat wil ik niet zelf doen". Zijn trui lukt nog niet. Billen afvegen roept hij ons altijd voor, terwijl hij het op school wel zelf moet doen. Hij vertikt het thuis zelf te doen. Als ik hem daartoe probeer te stimuleren moet hij vooral veel "huilen" en mopperen. Dingen als zelf brood smeren of aan tafel zn melk inschenken hoeven we nog helemaal niet aan te beginnen. Kortom, hij heeft ons nog nagenoeg bij alles nodig, maar hij is ook wel wat lui aangelegd. Hij doet liever niks zelf. We helpen hem overigens altijd met liefde hoor. Maar is mijn verwachting te hoog als ik zeg dat ik wel iets meer had verwacht?
Alecta schreef:
10-01-2022 09:48
Ik heb het altijd zo uitgelegd: het is ook gewoon heel makkelijk uit te leggen aan kinderen (ook als ze niet hoogbegaafd zijn) waarom bepaalde dingen veel oefening vergen en daarna vrijwel vanzelf gaan. Net zoals er dingen zijn waar je de rest van je leven voor moet oefenen trouwens ;-D.

Mensen die ergens heel goed in zijn werken vrijwel altijd hard. Want heel goed zijn red je meestal niet op talent.

En als ouder kun je ook prima voorleven. Ik probeer regelmatig ook iets nieuws te leren (ook voor mijzelf). En ik laat duidelijk zien dat ik ook (best veel) fouten maak, glazen kapot laat vallen enzovoorts.

Of hebben er eerder hard voor gewerkt/veel geoefend en verleren het nu nooit meer.

Een grapje dat ik ook wel eens bij oudere kinderen maak. Dat ik iets kan dat zij nog niet kunnen maar dat ik het als kind ook heb moeten leren. Dan zeggen ze: 'Jeetje, juf hoe kun jij dat zo goed!' Mijn antwoord: 'Ik kon het toen ik geboren werd ook niet.'

Dat gaat dan over dingen als 'draad in de naald steken' 'één druppel lijm uit een flesje knijpen' 'uit de losse pols een cirkel knippen'.

Moeten ze meestal erg om lachen en daarna proberen ze het nog een paar keer.
Alle reacties Link kopieren
Haha nou mijn kind is heel goed in eerst ellenlang observeren alvorens iets te doen en het daarna in een keer goed te doen. Dus die ervaart (helaas) soms ook dat je wél iets in 1x heel goed kan, zonder oefenen. En wat dan niet meteen goed gaat (balen!) wordt lekker vermeden.
Alle reacties Link kopieren
Alecta schreef:
10-01-2022 09:48
Ik heb het altijd zo uitgelegd: het is ook gewoon heel makkelijk uit te leggen aan kinderen (ook als ze niet hoogbegaafd zijn) waarom bepaalde dingen veel oefening vergen en daarna vrijwel vanzelf gaan. Net zoals er dingen zijn waar je de rest van je leven voor moet oefenen trouwens ;-D.

Mensen die ergens heel goed in zijn werken vrijwel altijd hard. Want heel goed zijn red je meestal niet op talent.

En als ouder kun je ook prima voorleven. Ik probeer regelmatig ook iets nieuws te leren (ook voor mijzelf). En ik laat duidelijk zien dat ik ook (best veel) fouten maak, glazen kapot laat vallen enzovoorts.

Ik vertel ook vaak wanneer ik dingen spannend vind, bijvoorbeeld als ik ze voor het eerst doe.
Frizz schreef:
10-01-2022 10:22
Haha nou mijn kind is heel goed in eerst ellenlang observeren alvorens iets te doen en het daarna in een keer goed te doen. Dus die ervaart (helaas) soms ook dat je wél iets in 1x heel goed kan, zonder oefenen. En wat dan niet meteen goed gaat (balen!) wordt lekker vermeden.

Dat is best lastig voor vooral motorische handelingen, dat moet je vaak voelen en ervaren, bijsturen, opnieuw proberen etc.

Zoiets als één druppel lijm uit een flesje knijpen moet je voelen hoeveel druk er nodig is, hoe lang je die druk moet geven, wanneer je moet stoppen, hoe je kunt corrigeren en hoe de druppel wordt terug gezogen als je abrupt stopt met knijpen.

Het is in dit geval heel erg afhankelijk van welk flesje je hebt, hoe vol het flesje zit, hoe groot het gaatje in het spuitmondje is, hoe dik de lijm is etc.

Dus als het één keer lukt is dat geen garantie voor de volgende keer.
Alle reacties Link kopieren
Avelie schreef:
10-01-2022 09:24
Als een kind op school zelfstandig zijn jas en schoenen aan kan doen, kan omkleden bij gym, naar de wc kan gaan en zijn boterham smeert (dat doen vrijwel alle kinderen al op de peuterschool), dan zijn ze er fysiek en motorisch toe in staat.

Als het te maken heeft met faalangst, waarom uit zich dit dan alleen thuis?
Bijvoorbeeld omdat die dingen op school dan wel worden gedaan maar ook heel veel kosten (spanning, frustratie, verdriet).
Niet zelden zijn ‘dit soort’ kinderen na schooltijd compleet op en gefrustreerd en is er gewoon geen ruimte meer voor nog meer proberen/falen.

Althans, zo is het bij ons. Mijn zoon zit qua IQ waarschijnlijk minstens 45-50 punten boven het gemiddelde. Dat betekent dat de algemene communicatie in z’n klas dus 45-50 IQ punten onder z’n niveau is.
Dat is vergelijkbaar met dat jij of ik elke dag op werk zit tussen mensen die zwakbegaafd zijn en waarbij je leidinggevende jou ook instructies geeft 3 niveaus onder wat je kan en je constant werk moet doen wat jou interesse niet heeft.
Dat kost allemaal zoveel energie, de mijne is compleet leeg als hij thuis komt. Thuis, waar hij dan eindelijk gewoon weer zichzelf mag zijn, krijg ik dan alle driftbuien over mij heen van alle opgekropte emoties tijdens die schooldag.

Dus dan snap je vast wel dat ik met alle liefde z’n brood smeer.
Anderzijds snap ik ook heel goed dat je een ‘gewoon’ kind dat lekker in z’n vel zit stimuleert om nu eens gewoon zélf z’n brood te smeren.

Hier is er altijd een spurt met zulke dingen tijdens schoolvakanties, dan is hij ontspannen en komt er ruimte voor dergelijke zaken.
Frizz schreef:
10-01-2022 10:22
Haha nou mijn kind is heel goed in eerst ellenlang observeren alvorens iets te doen en het daarna in een keer goed te doen. Dus die ervaart (helaas) soms ook dat je wél iets in 1x heel goed kan, zonder oefenen. En wat dan niet meteen goed gaat (balen!) wordt lekker vermeden.
Mijn kinderen zijn ook gek op dingen die ze ineens goed kunnen. Gelukkig hebben ze ook een aantal hobby's (gehad) waarbij ze niet op resultaat, maar op inzet beoordeeld werden. Zo heeft mijn oudste (eindexamenjaar) nog nooit enige inspanning hoeven leveren voor school. Maar anderzijds steekt ze gerust 20 uur of meer in een tekening (ze tekent realistisch). Dus die inzet komt er op andere manieren wel weer uit. Jongste dochter doet ook weinig aan school, maar steekt wel weer heel veel tijd in programmeren en programmeertalen leren.

Mijn jongste heeft een andere hobby, heeft daar zeker aanleg voor, maar heeft ook een strenge leerkracht, die hem op zijn kunnen beoordeelt (en de lat voor hem dus hoog legt). Voor hem bijzonder leerzaam, maar een ander kind pakt ze weer heel anders aan.
Alle reacties Link kopieren
Andersom schreef:
10-01-2022 10:31
Dat is best lastig voor vooral motorische handelingen, dat moet je vaak voelen en ervaren, bijsturen, opnieuw proberen etc.

Zoiets als één druppel lijm uit een flesje knijpen moet je voelen hoeveel druk er nodig is, hoe lang je die druk moet geven, wanneer je moet stoppen, hoe je kunt corrigeren en hoe de druppel wordt terug gezogen als je abrupt stopt met knijpen.

Het is in dit geval heel erg afhankelijk van welk flesje je hebt, hoe vol het flesje zit, hoe groot het gaatje in het spuitmondje is, hoe dik de lijm is etc.

Dus als het één keer lukt is dat geen garantie voor de volgende keer.
Klopt. Meestal gaat ie dan daarna dus weer in de observatie-stand.
Maar je zal je verbazen hoeveel dingen je in een keer goed kan doen met flink wat intelligentie en goeie observatie skills.

Van de week pakte hij een stuk brood (een heel dun/plat Marokkaans brood), een scherp mesje en sneed het super netjes en snel open. Alsof hij het al jaren doet.

Fietsen zonder zijwieltjes, zelfde verhaal. Zwemmen, na een enkele les kan hij zichzelf prima redden in het diepe.
Hij is motorisch heel gemiddeld, maar doet dan dan dus ‘gewoon’.

Er staat een filmpje op YouTube van Tijl Koenderink (IQ van 145 maar hij kan zijn kamer nog niet opruimen - Hoe kan dat?) waarin hij mooie voorbeelden geeft over hoe hoogbegaafden dat dus doen en voor welke ik problemen dat op den duur zorgt.
Alle reacties Link kopieren
Ja, precies, Frizz. Als alle dagelijkse dingen veel energie kosten omdat ze zoveel spanning (frustratie, emoties etc) opleveren, blijft er geen energie over om óók nog eens die spanning te tolereren bij het oefenen of wat dan ook. Het kan er niet meer bij. Emmertje zit al te vol, alles wat er nog bijkomt is veel te veel.
Frizz schreef:
10-01-2022 10:31
Bijvoorbeeld omdat die dingen op school dan wel worden gedaan maar ook heel veel kosten (spanning, frustratie, verdriet).
Niet zelden zijn ‘dit soort’ kinderen na schooltijd compleet op en gefrustreerd en is er gewoon geen ruimte meer voor nog meer proberen/falen.

Althans, zo is het bij ons. Mijn zoon zit qua IQ waarschijnlijk minstens 45-50 punten boven het gemiddelde. Dat betekent dat de algemene communicatie in z’n klas dus 45-50 IQ punten onder z’n niveau is.
Dat is vergelijkbaar met dat jij of ik elke dag op werk zit tussen mensen die zwakbegaafd zijn en waarbij je leidinggevende jou ook instructies geeft 3 niveaus onder wat je kan en je constant werk moet doen wat jou interesse niet heeft.
Dat kost allemaal zoveel energie, de mijne is compleet leeg als hij thuis komt. Thuis, waar hij dan eindelijk gewoon weer zichzelf mag zijn, krijg ik dan alle driftbuien over mij heen van alle opgekropte emoties tijdens die schooldag.

Dus dan snap je vast wel dat ik met alle liefde z’n brood smeer.
Anderzijds snap ik ook heel goed dat je een ‘gewoon’ kind dat lekker in z’n vel zit stimuleert om nu eens gewoon zélf z’n brood te smeren.

Hier is er altijd een spurt met zulke dingen tijdens schoolvakanties, dan is hij ontspannen en komt er ruimte voor dergelijke zaken.
Sorry, maar nu ga ik even zeuren, want dit argument lees ik heel vaak. Verschillen in IQ laten zich niet vergelijken, dat zit logischerwijs in de definitie van een IQ (wat eigenlijk alleen maar zegt hoeveel mensen een test beter of slechter maken dan jij). Je kunt dus het verschil tussen een IQ van 60 en 100 niet gelijk stellen aan het verschil tussen een IQ van bijvoorbeeld 110 en 150.

Dat neemt niet weg dat veel kinderen zwaar onder hun niveau werken op de basisschool (wat ook logisch is, omdat de basisschool een hele brede school is en helaas nog niet alle scholen goed zijn in het differentiëren van werk, wat wel broodnodig is).
Alle reacties Link kopieren
Frizz schreef:
10-01-2022 09:18
Dan is Er was eens… de mens (Netflix of YouTube) ook een goeie. Wij praten aan de hand daarvan ook vaak over de boodschappers van je lijf, en dat alles bij hem wat scherper staat afgesteld. Dat er meer paadjes in zijn hersens zijn met racewagens ipv een gewone snelweg, en dat dat dus ook kan zorgen voor files en botsingen (of verveling).
Er was eens hebben we inderdaad al ontdekt, wist niet dat het ook om Netflix staat, dat vind ik wel fijner om te kijken dan YouTube.
Alecta schreef:
10-01-2022 10:43
Sorry, maar nu ga ik even zeuren, want dit argument lees ik heel vaak. Verschillen in IQ laten zich niet vergelijken, dat zit logischerwijs in de definitie van een IQ (wat eigenlijk alleen maar zegt hoeveel mensen een test beter of slechter maken dan jij). Je kunt dus het verschil tussen een IQ van 60 en 100 niet gelijk stellen aan het verschil tussen een IQ van bijvoorbeeld 110 en 150.

Dat neemt niet weg dat veel kinderen zwaar onder hun niveau werken op de basisschool (wat ook logisch is, omdat de basisschool een hele brede school is en helaas nog niet alle scholen goed zijn in het differentiëren van werk, wat wel broodnodig is).

Het probleem is dat kinderen met een extreem hoog IQ de hele dag hun functioneren naar beneden moeten bijstellen. En hoe jij dat verwoord in IQ-punten zal inderdaad iets anders liggen
Het verschil van 60/100 zal anders zijn dan 110/150.

Maar stel je hebt een IQ van 150 en houdt een spreekbeurt in groep zeven dan wordt van jou verwacht dat je het niveau van je spreekbeurt aanpast op het publiek, want als je zo intelligent bent moet je dat kunnen. Met een IQ van minder dan honderd verwacht men niet dat je je spreekbeurt aanpast op het niveau van het publiek want een spreekbeurt op dat niveau snapt iedereen.

Er worden dus ineens heel volwassen eisen aan je gesteld als je 150 punten scoorde op de IQ-test. Vervolgens moet je wel al die simpele spreekbeurten uitzitten en krijg je een standje in plaats van een complimentje als je in het vragenrondje té intelligente vragen stelt.

Je bent dus de hele dag aan het kijken hoe je kunt meedraaien op het niveau van de rest. Dat is een uitdaging op zich maar niet de uitdaging die je nodig hebt om tot leren te komen. Ook kinderen met zo'n hoog IQ kunnen en moeten nog dingen leren om gelukkig te worden.
Alle reacties Link kopieren
CHL schreef:
10-01-2022 10:48
Er was eens hebben we inderdaad al ontdekt, wist niet dat het ook om Netflix staat, dat vind ik wel fijner om te kijken dan YouTube.
Hij staat periodes wel/niet op Netflix.
Alle reacties Link kopieren
@Alecta, natuurlijk kun je dat niet zo een op een vergelijken. Het is een uitleg bedoeld zodat je je enigszins kunt inleven in hoe het moet voelen als (u)hb-kind in een gewone klas.
Vaak is het voor mensen zonder kennis hierover moeilijk voor te stellen waarom het voor zoveel problemen zorgt als onderwijs niet passend te krijgen is voor deze kinderen.
Alle reacties Link kopieren
Alecta schreef:
10-01-2022 09:48
Ik heb het altijd zo uitgelegd: het is ook gewoon heel makkelijk uit te leggen aan kinderen (ook als ze niet hoogbegaafd zijn) waarom bepaalde dingen veel oefening vergen en daarna vrijwel vanzelf gaan. Net zoals er dingen zijn waar je de rest van je leven voor moet oefenen trouwens ;-D.

Mensen die ergens heel goed in zijn werken vrijwel altijd hard. Want heel goed zijn red je meestal niet op talent.

En als ouder kun je ook prima voorleven. Ik probeer regelmatig ook iets nieuws te leren (ook voor mijzelf). En ik laat duidelijk zien dat ik ook (best veel) fouten maak, glazen kapot laat vallen enzovoorts.
Dit is lang niet altijd zo. Sommige kinderen hebben aanleg voor een bepaalde vaardigheid, daarvoor hoeven ze weinig te oefenen. Mijn nichtje was net 3 toen ze voor het eerst op een fiets zonder zijwielen zat. Ze fietste weg alsof ze nooit anders had gedaan, zonder enige oefening.
Alle reacties Link kopieren
Frizz schreef:
10-01-2022 12:06
@Alecta, natuurlijk kun je dat niet zo een op een vergelijken. Het is een uitleg bedoeld zodat je je enigszins kunt inleven in hoe het moet voelen als (u)hb-kind in een gewone klas.
Vaak is het voor mensen zonder kennis hierover moeilijk voor te stellen waarom het voor zoveel problemen zorgt als onderwijs niet passend te krijgen is voor deze kinderen.
Ik denk dat veel mensen zich dit prima kunnen voorstellen, aangezien je op de basisschool in een klas zit met alle niveaus door elkaar. Dat maakt dat een behoorlijke groep acht jaar lang onder zijn niveau les krijgt.
Frizz schreef:
10-01-2022 12:06
@Alecta, natuurlijk kun je dat niet zo een op een vergelijken. Het is een uitleg bedoeld zodat je je enigszins kunt inleven in hoe het moet voelen als (u)hb-kind in een gewone klas.
Vaak is het voor mensen zonder kennis hierover moeilijk voor te stellen waarom het voor zoveel problemen zorgt als onderwijs niet passend te krijgen is voor deze kinderen.

En ook waarom het zo moeilijk is het onderwijs passend te krijgen.
Alle reacties Link kopieren
Andersom schreef:
10-01-2022 12:17
En ook waarom het zo moeilijk is het onderwijs passend te krijgen.
Hou op schei uit.

@Avelie, het is vele malen complexer dan dat. Vaak is het idee dat plus-werk of een plusklas (doorgaans max een uur per week) het wel oplost. En dat is overigens ook zo voor een deel van de hb’ers.

Helaas geldt niet voor de mijne.
Avelie schreef:
10-01-2022 12:15
Ik denk dat veel mensen zich dit prima kunnen voorstellen, aangezien je op de basisschool in een klas zit met alle niveaus door elkaar. Dat maakt dat een behoorlijke groep acht jaar lang onder zijn niveau les krijgt.

Basisschool richt zich op drie niveaus. Plus, basis, en verlengde instructie.

Uitstroom van die kinderen is globaal:
Plus: havo/vwo
Basis: mavo/havo
Verlengde instructie: vmbo t/kb/bb

Hoogbegaafden vallen meestal nog (ver) boven die plusgroep. Hebben heel andere instructie nodig, andere manier van oefenen etc.
Frizz schreef:
10-01-2022 12:22
Hou op schei uit.

@Avelie, het is vele malen complexer dan dat. Vaak is het idee dat plus-werk of een plusklas (doorgaans max een uur per week) het wel oplost. En dat is overigens ook zo voor een deel van de hb’ers.

Helaas geldt niet voor de mijne.

Mijn zeer hoogbegaafde neefje dreigde af te stevenen op mavo-advies. Die was zich zo gaan conformeren aan de groep dat niks meer lukte. Juf die meende dat het een prima advies was, dit kind was nou eenmaal niet zo intelligent als zijn zusje. Nee, vele punten intelligenter.
Alle reacties Link kopieren
Frizz schreef:
10-01-2022 12:22
Hou op schei uit.

@Avelie, het is vele malen complexer dan dat. Vaak is het idee dat plus-werk of een plusklas (doorgaans max een uur per week) het wel oplost. En dat is overigens ook zo voor een deel van de hb’ers.

Helaas geldt niet voor de mijne.

Daarom noem ik het ook leefhonger ipv leerhonger. De honger is niet te stillen met een plusklas of wat moeilijkere werkjes, het is zoveel meer omvattend dan puur het cognitieve gedeelte. Meer van hetzelfde 'verarmde' voedsel, stilt de honger niet.
Andersom schreef:
10-01-2022 11:13
Het probleem is dat kinderen met een extreem hoog IQ de hele dag hun functioneren naar beneden moeten bijstellen. En hoe jij dat verwoord in IQ-punten zal inderdaad iets anders liggen
Het verschil van 60/100 zal anders zijn dan 110/150.

Maar stel je hebt een IQ van 150 en houdt een spreekbeurt in groep zeven dan wordt van jou verwacht dat je het niveau van je spreekbeurt aanpast op het publiek, want als je zo intelligent bent moet je dat kunnen. Met een IQ van minder dan honderd verwacht men niet dat je je spreekbeurt aanpast op het niveau van het publiek want een spreekbeurt op dat niveau snapt iedereen.

Er worden dus ineens heel volwassen eisen aan je gesteld als je 150 punten scoorde op de IQ-test. Vervolgens moet je wel al die simpele spreekbeurten uitzitten en krijg je een standje in plaats van een complimentje als je in het vragenrondje té intelligente vragen stelt.

Je bent dus de hele dag aan het kijken hoe je kunt meedraaien op het niveau van de rest. Dat is een uitdaging op zich maar niet de uitdaging die je nodig hebt om tot leren te komen. Ook kinderen met zo'n hoog IQ kunnen en moeten nog dingen leren om gelukkig te worden.
Je maakt nu heel veel veronderstellingen. Op de school van mijn jongste gaat het heel anders en ik vermoed dat er zat scholen zijn die dit ook zo aanpakken. Net zozeer als er scholen zijn die ook door onkunde steken laten vallen overigens.

Mijn kind hield een spreekbeurt die voor de meesten in zijn klas niet te volgen was, maar kreeg gewoon tips (zijn spreekbeurt was te lang bijvoorbeeld) en een voldoende.

Mijn zoon is toevallig goed in schoolse zaken, maar er is gelukkig nog heel veel te leren voor hem op school.
Frizz schreef:
10-01-2022 12:06
@Alecta, natuurlijk kun je dat niet zo een op een vergelijken. Het is een uitleg bedoeld zodat je je enigszins kunt inleven in hoe het moet voelen als (u)hb-kind in een gewone klas.
Vaak is het voor mensen zonder kennis hierover moeilijk voor te stellen waarom het voor zoveel problemen zorgt als onderwijs niet passend te krijgen is voor deze kinderen.
Naast dat de uitleg gewoon niet correct is, vind ik het ook een vervelende uitleg, die niet helpend is.

Ik denk dat het altijd belangrijk is te beseffen dat het in heel veel gevallen gewoon wel goed gaat. Alleen lees je vaak voornamelijk over de gevallen waarbij ouders en kinderen tegen heel veel problemen aanlopen. Dat maakt die problemen niet minder schrijnend, maar het is niet zo dat ieder HB-kind hier tegenaan loopt. Helaas zie ik nog weleens ouders reageren vanuit hun persoonlijke ervaring en dan stellen dat hun ervaring algemeen is.

Ik heb dan altijd de neiging dit iets te nuanceren, wat niet wegneemt dat ik blind ben voor de problemen (ik heb ook vaak actie moeten ondernemen omdat een kind diep in de put zat en erg depressieve gedachten had).
Alecta schreef:
10-01-2022 12:31
Je maakt nu heel veel veronderstellingen. Op de school van mijn jongste gaat het heel anders en ik vermoed dat er zat scholen zijn die dit ook zo aanpakken. Net zozeer als er scholen zijn die ook door onkunde steken laten vallen overigens.

Mijn kind hield een spreekbeurt die voor de meesten in zijn klas niet te volgen was, maar kreeg gewoon tips (zijn spreekbeurt was te lang bijvoorbeeld) en een voldoende.

Mijn zoon is toevallig goed in schoolse zaken, maar er is gelukkig nog heel veel te leren voor hem op school.

Het kind uit mijn voorbeeld kreeg ook een voldoende maar de tip was dus dat je je spreekbeurt moet aanpassen aan het niveau van de luisteraars. En in de basis is dit natuurlijk ook zo. Maar die tip krijgt alleen dat hb-kind, als leerdoel voor de volgende spreekbeurt. En dat zie je misschien niet overal maar wel vaak een op heel veel andere vlakken.

Ook bij samenwerken moet het hb-kind zich conformeren aan de rest van de groep etc etc. Zo'n kind kan al van kleins af aan nooit helemaal zichzelf zijn als er geen maatje is dat op hetzelfde niveau functioneert.

Ook hb-kinderen zijn kinderen en kunnen zich vaak niet als kind gedragen. Hun frustraties worden heel anders uitgelegd dan de frustraties van de normaal begaafde kinderen.
Andersom schreef:
10-01-2022 12:28
Mijn zeer hoogbegaafde neefje dreigde af te stevenen op mavo-advies. Die was zich zo gaan conformeren aan de groep dat niks meer lukte. Juf die meende dat het een prima advies was, dit kind was nou eenmaal niet zo intelligent als zijn zusje. Nee, vele punten intelligenter.
Ook dit is weer een lastige kwestie, die niet eenduidig is.

Ja, soms krijgen kinderen een veel lager advies, dan ze gezien hun intelligentie aan zouden kunnen. Tegelijkertijd is het denk ik een misvatting dat een hoog IQ per definitie gelijk staat aan goede schoolse prestaties. Soms juist niet. Wat overigens ook niet altijd een probleem hoeft te zijn.
Alecta schreef:
10-01-2022 12:40
Naast dat de uitleg gewoon niet correct is, vind ik het ook een vervelende uitleg, die niet helpend is.

Ik denk dat het altijd belangrijk is te beseffen dat het in heel veel gevallen gewoon wel goed gaat. Alleen lees je vaak voornamelijk over de gevallen waarbij ouders en kinderen tegen heel veel problemen aanlopen. Dat maakt die problemen niet minder schrijnend, maar het is niet zo dat ieder HB-kind hier tegenaan loopt. Helaas zie ik nog weleens ouders reageren vanuit hun persoonlijke ervaring en dan stellen dat hun ervaring algemeen is.

Ik heb dan altijd de neiging dit iets te nuanceren, wat niet wegneemt dat ik blind ben voor de problemen (ik heb ook vaak actie moeten ondernemen omdat een kind diep in de put zat en erg depressieve gedachten had).

Vinger op de zere plek!
Dit is nou precies waar die kinderen tegenaan lopen. Als je als ouder naar school gaat om zoiets te bespreken tref je niet zelden iemand die het een 'vervelende uitleg' vindt. Ze willen je kind alleen maar verder helpen, bla bla, bla bla, bla bla bla bla.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven