Kinderen
alle pijlers
Hoeveel kraamvisite is teveel??
vrijdag 4 mei 2007 om 21:46
Hallo dames,
Hier even een verzoek om een referentiekader:
Binnenkort beval ik van mijn tweede kind en ik vond de eerste week na de bevalling vorige keer behoorlijk heftig. Wat ik extra vermoeiend (eigenlijk gewoon helemaal niet leuk) vond na een zware bevalling, was gelijk die visite. En dan bedoel ik niet de buurvrouw, kennissen etc, want die wachten meestal wel even. Maar de opa's en oma's staan wel gelijk op de stoep en daar heb ik eigenlijk niet zo'n zin in, egoïstisch als dat misschien moge klinken.
Daarom zou ik het liefste de eerste dag een uurtje mijn ouders ontvangen en de dag daarna een uurtje de ouders van mijn vriend. Nu valt dit idee bij hem niet helemaal in goede aarde; hij vindt het niet kunnen dat we zijn ouders zouden laten wachten en een uurtje vindt hij ook wel erg kort, ze moeten nl. van ver komen. We komen hier dus niet echt lekker uit...
Nu is mijn vraag: wil ik nu echt onredelijk weinig bezoek en hoe hebben anderen dit gedaan? Ik ben benieuwd...
Hier even een verzoek om een referentiekader:
Binnenkort beval ik van mijn tweede kind en ik vond de eerste week na de bevalling vorige keer behoorlijk heftig. Wat ik extra vermoeiend (eigenlijk gewoon helemaal niet leuk) vond na een zware bevalling, was gelijk die visite. En dan bedoel ik niet de buurvrouw, kennissen etc, want die wachten meestal wel even. Maar de opa's en oma's staan wel gelijk op de stoep en daar heb ik eigenlijk niet zo'n zin in, egoïstisch als dat misschien moge klinken.
Daarom zou ik het liefste de eerste dag een uurtje mijn ouders ontvangen en de dag daarna een uurtje de ouders van mijn vriend. Nu valt dit idee bij hem niet helemaal in goede aarde; hij vindt het niet kunnen dat we zijn ouders zouden laten wachten en een uurtje vindt hij ook wel erg kort, ze moeten nl. van ver komen. We komen hier dus niet echt lekker uit...
Nu is mijn vraag: wil ik nu echt onredelijk weinig bezoek en hoe hebben anderen dit gedaan? Ik ben benieuwd...
vrijdag 4 mei 2007 om 23:04
Ik snap gewoon niet echt wat er vermoeiend aan is om even toe te kijken hoe je (schoon)ouders liefdevol hun kleinkind in de armen hebben....
Jij kan toch lekker in je bedje blijven liggen....??? En daarna kun je ze toch gewoon "wegsturen".... Neem aan dat ze niet achterlijk zijn en snappen dat ze na hun bezoekje de kraamvrouw en baby met rust moeten laten.... Je kunt dit neem ik aan zelf (of je man) met ze afspreken van te voren.
Je kind is vlees en bloed van je ouders maar ook van je schoonouders... of je nou meer met je eigen ouders hebt of niet. Ik heb gemerkt dat sinds ik kinderen heb, mijn band met mijn schoonouders veel sterker is geworden... en ik vind het even belangrijk dat mijn kinderen veel tijd met hen doorbrengen als met mijn eigen ouders.
Jij kan toch lekker in je bedje blijven liggen....??? En daarna kun je ze toch gewoon "wegsturen".... Neem aan dat ze niet achterlijk zijn en snappen dat ze na hun bezoekje de kraamvrouw en baby met rust moeten laten.... Je kunt dit neem ik aan zelf (of je man) met ze afspreken van te voren.
Je kind is vlees en bloed van je ouders maar ook van je schoonouders... of je nou meer met je eigen ouders hebt of niet. Ik heb gemerkt dat sinds ik kinderen heb, mijn band met mijn schoonouders veel sterker is geworden... en ik vind het even belangrijk dat mijn kinderen veel tijd met hen doorbrengen als met mijn eigen ouders.
vrijdag 4 mei 2007 om 23:21
Je weet natuurlijk niet hoe laat je bevalt. Laat alle opa's en oma's maar op dezelfde dag + tijdstip komen, en geef vantevoren aan dat je zo-en-zo-laat weer gaat rusten (of waarschijnlijk blijf je wel in bed 
), dan kun je met de kraamverzorgster afspreken dat zijn om zo-en-zo-laat de visite naar de woonkamer sodemietert omdat moeder en kind moeten rusten.
Kunnen ze nog even nakwebbelen over hoe zo'n haaibaai je kraamverzorgster is en krijgen jullie daarvoor niet op je kop.
;)
Maar ik weet uit ervaring (huilbaby + postnatale depressie) hoe ellendig kraamvisite kan zijn (óók als ze wél lief zijn), dus ik heb er zelf alle begrip voor als de "kraamheer en kraamvrouw" rust willen hebben. Als ik een afspraak maak om zelf op kraambezoek te gaan, zeg ik er ook altijd meteen bij dat ik afbel als er een verkoudheid of koortslip in de buurt is, dan hoeven de jonge ouders zich dáár in elk geval geen zorgen om te maken.
), dan kun je met de kraamverzorgster afspreken dat zijn om zo-en-zo-laat de visite naar de woonkamer sodemietert omdat moeder en kind moeten rusten. Kunnen ze nog even nakwebbelen over hoe zo'n haaibaai je kraamverzorgster is en krijgen jullie daarvoor niet op je kop.
;)
Maar ik weet uit ervaring (huilbaby + postnatale depressie) hoe ellendig kraamvisite kan zijn (óók als ze wél lief zijn), dus ik heb er zelf alle begrip voor als de "kraamheer en kraamvrouw" rust willen hebben. Als ik een afspraak maak om zelf op kraambezoek te gaan, zeg ik er ook altijd meteen bij dat ik afbel als er een verkoudheid of koortslip in de buurt is, dan hoeven de jonge ouders zich dáár in elk geval geen zorgen om te maken.
zaterdag 5 mei 2007 om 10:26
Hier ben ik dan nog een keer, meer om mijn scherpe woorden wat te verzachten (niet dat ik het niet meende, maar meer om ook een uitleg te geven waarom ik zo reageerde).
Mijn eerste bevalling begon als een sprookje: binnen 4 uur volledige ontsluiting met niet al te heftige weëen. Helaas na een uur persen kwamen we geen steek verder en de weëen vielen weg. Dus naar het ziekenhuis. Daar aangekomen alle verloskamers bezet, dus in een wachtkamer (gelukkig wel met bed) moeten wachten. Intussen infuus aangelegd om weer de weëen op te wekken. Na 2 uur de eerste verloskamer vrij. Van het bed af strompelen, op het verrijdbare bed klauteren en weer er vanaf en eindelijk op het verlosbed. Ook daar bleek dat ik geen goede persweëen had.Gynocoloog haalde kinderarts erbij, uiteindelijk flinke knip en vacuümpomp werd mijn oudste zoon geboren. Het was erg heftig (vooral omdat halsoverkop werd besloten tot de pomp omdat zoonlief het erg benauwd kreeg). Nadat alles was gehecht, verzorgd, e.d. belde mijn man zijn ouders. Zij vroegen of ze nog mochten komen. Ik vond het geen probleem. De mooiste foto die er is van mijn oudste zoon is die waarop mijn schoonvader trots en stralend met hem op de arm staat. Rutger was toen 2 uurtjes oud. De tweede diende zich echter aan binnen 2 uur. Daarna voelde ik me ook goed en eerlijk gezegd zou ik het zelfs erg hebben gevonden als niemand van de naaste familie even snel was komen kijken.
Tijdens mijn tweede zwangerschap moest mijn schoonvader worden geopereerd (standaardoperatie: galblaas verwijderen). Helaas werd er een medische fout gemaakt (en helaas ook nog door een assistent-chirurg) waardoor mijn schoonvader plotseling overleed. De dag dat hij normaalgesproken naar huis zou komen, kwam hij in de kist naar huis. Zo'n geweldige foto zullen mijn tweede zoon en de derde op komst nooit hebben.
Ik zou als ik jou was me nu niet te druk om maken of de (schoon)ouders nu wel of niet meteen komen. Voor hetzelfde geld beval je midden in de nacht en ik neem aan dat je dan niet je ouders gaat bellen, want dat kun je je andere dochtertje niet aandoen. Laat het allemaal wat meer op zijn beloop. Je ziet wel hoe het gaat. En waarom heb je anders een kraamverzorgster, die werkt de mensen wel de deur uit?
Groeten, Leen
Mijn eerste bevalling begon als een sprookje: binnen 4 uur volledige ontsluiting met niet al te heftige weëen. Helaas na een uur persen kwamen we geen steek verder en de weëen vielen weg. Dus naar het ziekenhuis. Daar aangekomen alle verloskamers bezet, dus in een wachtkamer (gelukkig wel met bed) moeten wachten. Intussen infuus aangelegd om weer de weëen op te wekken. Na 2 uur de eerste verloskamer vrij. Van het bed af strompelen, op het verrijdbare bed klauteren en weer er vanaf en eindelijk op het verlosbed. Ook daar bleek dat ik geen goede persweëen had.Gynocoloog haalde kinderarts erbij, uiteindelijk flinke knip en vacuümpomp werd mijn oudste zoon geboren. Het was erg heftig (vooral omdat halsoverkop werd besloten tot de pomp omdat zoonlief het erg benauwd kreeg). Nadat alles was gehecht, verzorgd, e.d. belde mijn man zijn ouders. Zij vroegen of ze nog mochten komen. Ik vond het geen probleem. De mooiste foto die er is van mijn oudste zoon is die waarop mijn schoonvader trots en stralend met hem op de arm staat. Rutger was toen 2 uurtjes oud. De tweede diende zich echter aan binnen 2 uur. Daarna voelde ik me ook goed en eerlijk gezegd zou ik het zelfs erg hebben gevonden als niemand van de naaste familie even snel was komen kijken.
Tijdens mijn tweede zwangerschap moest mijn schoonvader worden geopereerd (standaardoperatie: galblaas verwijderen). Helaas werd er een medische fout gemaakt (en helaas ook nog door een assistent-chirurg) waardoor mijn schoonvader plotseling overleed. De dag dat hij normaalgesproken naar huis zou komen, kwam hij in de kist naar huis. Zo'n geweldige foto zullen mijn tweede zoon en de derde op komst nooit hebben.
Ik zou als ik jou was me nu niet te druk om maken of de (schoon)ouders nu wel of niet meteen komen. Voor hetzelfde geld beval je midden in de nacht en ik neem aan dat je dan niet je ouders gaat bellen, want dat kun je je andere dochtertje niet aandoen. Laat het allemaal wat meer op zijn beloop. Je ziet wel hoe het gaat. En waarom heb je anders een kraamverzorgster, die werkt de mensen wel de deur uit?
Groeten, Leen
zaterdag 5 mei 2007 om 11:30
:o Je hebt gelijk, een bloedverwantschap is er niet tussen jou en je schoonfamilie. Maar ik zie mijn schoonfamilie wel degelijk als familie. Wat een gekke uitspraak (vind ik). Even los van het feit of je nu wel of niet je (schoon)familie gelijk aan je kraambed kunt/wilt ontvangen. Ik zou me daar nu niet al te druk over maken, het vindt zijn weg wel. En toch hebben jouw kinderen wel een bloedband met jouw schoonfamilie (of je het wilt of niet).
Mijn hemel, ik heb een zoon, ik hoop toch ooit een schoondochter (of -zoon je weet nooit he) in ons gezin te mogen opnemen die ons wel als familie beschouwt :?.). Misschien word ik anders wel een draak van een schoonmamma ;).
zaterdag 5 mei 2007 om 11:39
Ik zou ook als eerste mijn eigen ouders willen zien. Vind echter niet dat je het nu zover moet laten komen dat je er ruzie om gaat maken met je vriend.
De eerste dagen heb je waarschijnlijk nog kraamhulp. Gewoon je schoonouders laten komen, dan heb je het gelijk gehad.
Wat is dat toch trouwens altijd voor gel*l over een topprestatie leveren? Ik zie dat echt niet zo.
De eerste dagen heb je waarschijnlijk nog kraamhulp. Gewoon je schoonouders laten komen, dan heb je het gelijk gehad.
Wat is dat toch trouwens altijd voor gel*l over een topprestatie leveren? Ik zie dat echt niet zo.
'It could be lupus'
zaterdag 5 mei 2007 om 11:53
Ik kan best begrijpen dat je je eigen familie liever wilt zien. Ik had een filmende schoonpa en een snotverkouden oma (die ongevraagd meekwam terwijl ik uitgeput was) boven de wieg en mijn witte smoeltje hangen. Was ik niet heel blij mee, maar ik vond het wel heel fijn dat ze gelijk zo enthousiast waren dat ze hun eerste kleinkind wilden bewonderen.
Maar eerlijk is eerlijk, ik vond het ook heel erg fijn dat mijn ouders ook gelijk op de stoep stonden!
Maar eerlijk is eerlijk, ik vond het ook heel erg fijn dat mijn ouders ook gelijk op de stoep stonden!
zaterdag 5 mei 2007 om 12:12
Ik zou ook niet gelijk bezoek willen. Toen ik na een bevalling van 27 uur eindelijk van de ok af kwam stond de hele kamer al vol met visite mijn kind te bewonderen, vreselijk vond ik dat en ik snap ook niet dat de verpleging dat toen allemaal maar toeliet. Ik had graag de eerste paar uur met vent en kind doorgebracht. Ik snap best dat iedereen erg bezorgd was en blij dat er een kindje was maar een volgende keer zijn echt de eerste uren alleen voor ons. Ik vind ook niet dat je onderscheidt kan maken in jouw ouders of zijn ouders, tuurlijk heb je met de een meer dan met de ander, maar je kindje is ook van je man en die is ook trots.
En dan over die topprestatie, ik vond het wel een hele prestatie voor hem en voor mij. Hij heeft ook 27 uur lijdzaam moeten toekijken naar mijn geworstel om ons kind eruit te krijgen, alle ingrepen die gedaan zijn en dan uiteindelijk nog een kz. om vervolgens alleen naar huis te moeten. Zelf heb ik mijn bevalling aardig in een roes beleefd door alle adreline die vrij kwam maar dat had hij ook niet. Dus ik vind wel dat we een prestatie geleverd hebben en de uitkomst is ook nog wel aardig gelukt :D .
En dan over die topprestatie, ik vond het wel een hele prestatie voor hem en voor mij. Hij heeft ook 27 uur lijdzaam moeten toekijken naar mijn geworstel om ons kind eruit te krijgen, alle ingrepen die gedaan zijn en dan uiteindelijk nog een kz. om vervolgens alleen naar huis te moeten. Zelf heb ik mijn bevalling aardig in een roes beleefd door alle adreline die vrij kwam maar dat had hij ook niet. Dus ik vind wel dat we een prestatie geleverd hebben en de uitkomst is ook nog wel aardig gelukt :D .
zaterdag 5 mei 2007 om 12:16
Ik snap heel goed dat jouw man dat bijzondere moment ook graag snel met zijn ouders wil delen net als jij dat wilt. Ik vind het dan ook heel onbehoorlijk om deze opa en oma een dag later te laten komen dan de andere. Als je er van te voren afspraken over maakt, dat ze niet te lang blijven en dat het je vorige kraamperiode te zwaar was zullen ze dat toch wel begrijpen? Misschien dat ze ook jouw man een beetje kunnen ontlasten door iets te gaan doen met hun kleinkind of boodschapjes doen ofzo. Doen ze vast graag! En wie weet voel je je wel een stuk fitter dan de vorige keer.
Stressed is just desserts spelled backwards
zaterdag 5 mei 2007 om 12:19
zaterdag 5 mei 2007 om 12:26
Mijn man zit mij altijd te klieren over de bevalling. Als ik dan vertel dat ik de weeënstorm met rugweeën zo heftig vond. Dan zegt hij; maar ik zat de hele tijd met mijn benen op de houten rand van het bed, ik had last van mijn knieën joh! Ja, voor mij was het ook zwaar! Sukkel.
Stressed is just desserts spelled backwards
zaterdag 5 mei 2007 om 12:28
Dat heeft er m.i. niets mee te maken. Ik vind het woord topprestatie gewoon niet van toepassing.
Het kind moet nou eenmaal geboren worden, dus zo'n prestatie vind ik het niet.
Dat woord heeft voor mij meer betrekking op werk, bijvoorbeeld.
Oke maar als je het er zo neer zet dan snap ik ook wat je bedoelt, het is idd niet zo dat je er jaren voor in training moet nee. Ik dacht te lezen dat je het een eitje vond maar je bedoelt dat het gewoon de natuur is (of de gyn ;)) die zijn werk doet en dat het al jaren zo gedaan wordt.
Het kind moet nou eenmaal geboren worden, dus zo'n prestatie vind ik het niet.
Dat woord heeft voor mij meer betrekking op werk, bijvoorbeeld.
Oke maar als je het er zo neer zet dan snap ik ook wat je bedoelt, het is idd niet zo dat je er jaren voor in training moet nee. Ik dacht te lezen dat je het een eitje vond maar je bedoelt dat het gewoon de natuur is (of de gyn ;)) die zijn werk doet en dat het al jaren zo gedaan wordt.
zaterdag 5 mei 2007 om 18:23
Ik ben om 9uur smorgens bevallen en was om 13uur al thuis. Om 20:30 savonds kwamen mijn ouders+een paar vriendinnen pas langs. Wij hadden echt de tijd nodig om bij te komen van alle indrukken.(Achteraf zaten mijn ouders dus wel te klagen dat mijn vriendin er een uur eerder was dan zij!:? maar dat ter zijde!) Omdat we dit bezoek heel vermoeiend vonden hebben we meteen de 4dagen daarna een bezoek stop ingelast, en dat was echt een heerlijke tijd!
Mijn advies is dan ook, laat je ouders en schoonouders de dag van de bevallling (bij een positief bevallings senario) beiden een uurtje komen, en neem daarna heerlijk de tijd voor je zelf! Het is jullie kraamtijd, wat je niet over kan doen, dus denk alsjeblieft aan jezelf!
Mijn advies is dan ook, laat je ouders en schoonouders de dag van de bevallling (bij een positief bevallings senario) beiden een uurtje komen, en neem daarna heerlijk de tijd voor je zelf! Het is jullie kraamtijd, wat je niet over kan doen, dus denk alsjeblieft aan jezelf!
zaterdag 5 mei 2007 om 19:10
Ik lag in het ziekenhuis, en na zestig uur wakker te zijn geweest, kwamen mijn schoonouders naar de baby kijken. Zijn ook maar heel kort geweest, nog geen uur. Het was leuk dat ze er waren, maar gelukkig voelden ze wel zelf aan dat je dan niet uren blijft. De broers zouden die dag ook nog komen, maar die hebben we afgebeld.
zaterdag 5 mei 2007 om 20:59
Hallo allemaal,
Ik heb hier ook wel een mening over: ik vond mijn vorige kwaamtijd veel te druk. Ik las een paar maanden geleden een interview met Isa Hoes waarin ze vertelde dat zij na de bevalling van haar tweede kind een hele week geen bezoek hebben ontvangen. Volgens mij ook hun ouders niet, maar dat weet ik niet meer zeker. Zo kan het ook dacht ik toen, een echte eye-opener, en het leek me heerlijk om een eventuele tweede kraamweek ook zo door te brengen.
Na mijn vorige bevalling zijn mijn ouders trouwens als eerste langs gekomen, en mijn schoonouders pas een dag later. Dit was eigenlijk heel vanzelfsprekend. Mijn schoonmoeder vindt het heel logisch dat je een betere band met je moeder hebt dan met je schoonmoeder, ook al kun je het goed met je schoonmoeder vinden (want ik vind haar echt een schat van een mens!). En ik vind eigenlijk dat de kraanweek vooral om het kind en de moeder draait, en dat de vader zich maar een beetje moet aanpassen aan de grillen en hormoonschommelingen van zijn vrouw/vriendin. Het lijkt mij niet meer dan normaal dat je als kraamvrouw beslist wie er wanneer je huis binnenkomt. Klinkt egoistisch he?
Ik heb hier ook wel een mening over: ik vond mijn vorige kwaamtijd veel te druk. Ik las een paar maanden geleden een interview met Isa Hoes waarin ze vertelde dat zij na de bevalling van haar tweede kind een hele week geen bezoek hebben ontvangen. Volgens mij ook hun ouders niet, maar dat weet ik niet meer zeker. Zo kan het ook dacht ik toen, een echte eye-opener, en het leek me heerlijk om een eventuele tweede kraamweek ook zo door te brengen.
Na mijn vorige bevalling zijn mijn ouders trouwens als eerste langs gekomen, en mijn schoonouders pas een dag later. Dit was eigenlijk heel vanzelfsprekend. Mijn schoonmoeder vindt het heel logisch dat je een betere band met je moeder hebt dan met je schoonmoeder, ook al kun je het goed met je schoonmoeder vinden (want ik vind haar echt een schat van een mens!). En ik vind eigenlijk dat de kraanweek vooral om het kind en de moeder draait, en dat de vader zich maar een beetje moet aanpassen aan de grillen en hormoonschommelingen van zijn vrouw/vriendin. Het lijkt mij niet meer dan normaal dat je als kraamvrouw beslist wie er wanneer je huis binnenkomt. Klinkt egoistisch he?
zaterdag 5 mei 2007 om 21:10
zo had ik het van te voren ook al bedacht en zo hebben wij het ook gedaan, eerste week alleen mijn allerbeste vriendinnen, en beide ouders en verder niemand. vond het heerlijk, als ik iets niet begrijp is die huizen vol visite de eerste week, helemaal geen zin in. Mijn ouders heb ik wel als eerste gezien en daarna kwamen zijn ouders heel eventjes en die kwamen de volgende dag weer 10 minuutjes en gingen weer weg, vond ik ook prima, vriendinnen kwamen elke dag eventjes langs en dat vond ik ook heerlijk, maar verder niet hoor, en toen het na een week op gang kwam de kraamvisite vond ik dat ook erg druk en toen beperkten we het zelfs tot 1 per dag en dan om de dag het liefste. Ik vind ook dat het die eerste week om de kraamvrouw draait hoor, geen vrienden van mijn vriend gezien die eerste week, wel zijn ouders dus, maar dat is een ander verhaal, maar als eerste wilde ik mijn ouders zien en dat is dus ook gebeurd! (behalve dan die twee vriendinnen, want die waren zelfs bij de bevalling)
zaterdag 5 mei 2007 om 21:17
Ik heb niet alles gelezen hoor, mij hier mijn verhaal.
Ben 9 weken geleden bevallen van onze derde en mijn ouders zijn natuurlijk meteen gekomen, zij bleven ook niet lang. Mijn schoonouders zijn pas op de vierde dag langs geweest. Eerder konden ze niet zeiden ze, vind dat zo jammer, totaal geen belangstelling van hun kant uit dus.
Ook heb ik weinig visite gehad. Zat kaartjes gekregen, ook met de tekst erop: we komen gauw langs om te kijken, maar nee, de meesten moeten dus nog komen. Mijn ervaring is onderhand dat ze dus niet komen. Mocht er ooit een vierde komen (lijkt mij heel leuk, moet alleen manlief nog overtuigen) dan stuur ik die dus geen kaartje meer. Ik vind dat dus echt niet kunnen.
Dus loopt het storm bij julllie, wees blij! En je kraamverzorgster inlichten dat zij ze moet wegsturen na een afgesproken tijd. Iedereen luisterd naar een strenge kraamzuster!
