Kinderen
alle pijlers
Hoeveel kraamvisite is teveel??
vrijdag 4 mei 2007 om 21:46
Hallo dames,
Hier even een verzoek om een referentiekader:
Binnenkort beval ik van mijn tweede kind en ik vond de eerste week na de bevalling vorige keer behoorlijk heftig. Wat ik extra vermoeiend (eigenlijk gewoon helemaal niet leuk) vond na een zware bevalling, was gelijk die visite. En dan bedoel ik niet de buurvrouw, kennissen etc, want die wachten meestal wel even. Maar de opa's en oma's staan wel gelijk op de stoep en daar heb ik eigenlijk niet zo'n zin in, egoïstisch als dat misschien moge klinken.
Daarom zou ik het liefste de eerste dag een uurtje mijn ouders ontvangen en de dag daarna een uurtje de ouders van mijn vriend. Nu valt dit idee bij hem niet helemaal in goede aarde; hij vindt het niet kunnen dat we zijn ouders zouden laten wachten en een uurtje vindt hij ook wel erg kort, ze moeten nl. van ver komen. We komen hier dus niet echt lekker uit...
Nu is mijn vraag: wil ik nu echt onredelijk weinig bezoek en hoe hebben anderen dit gedaan? Ik ben benieuwd...
Hier even een verzoek om een referentiekader:
Binnenkort beval ik van mijn tweede kind en ik vond de eerste week na de bevalling vorige keer behoorlijk heftig. Wat ik extra vermoeiend (eigenlijk gewoon helemaal niet leuk) vond na een zware bevalling, was gelijk die visite. En dan bedoel ik niet de buurvrouw, kennissen etc, want die wachten meestal wel even. Maar de opa's en oma's staan wel gelijk op de stoep en daar heb ik eigenlijk niet zo'n zin in, egoïstisch als dat misschien moge klinken.
Daarom zou ik het liefste de eerste dag een uurtje mijn ouders ontvangen en de dag daarna een uurtje de ouders van mijn vriend. Nu valt dit idee bij hem niet helemaal in goede aarde; hij vindt het niet kunnen dat we zijn ouders zouden laten wachten en een uurtje vindt hij ook wel erg kort, ze moeten nl. van ver komen. We komen hier dus niet echt lekker uit...
Nu is mijn vraag: wil ik nu echt onredelijk weinig bezoek en hoe hebben anderen dit gedaan? Ik ben benieuwd...
maandag 7 mei 2007 om 11:12
Ik had "geluk" dat ik in het ziekenhuis moest blijven, na de bevalling heb ik ongeveer 20 man aan mijn bed gehad, tenminste dat zag ik op de (discreet genomen) foto's, ik stond zelf vrijwel nergens op, ik zag er ook niet uit na 2,5 uur op mijn gezicht geperst te hebben.
Ik kan mij er zelf niet veel van herinneren van het bezoek, achteraf ben ik blij dat iedereen in het ziekenhuis geweest is en niet thuis, wij hebben de eerste week behalve ouders en zussen geen bezoek ontvangen.
Mijn schoonmoeder heeft niet de moeite genomen om te komen, zij vond het de normaalste zaak van de wereld om de eerstgeborene van haar zoon 8 weken later komen bewonderen. Onze spruit is 12 weken en ze is 1x geweest.
Ik kan mij er zelf niet veel van herinneren van het bezoek, achteraf ben ik blij dat iedereen in het ziekenhuis geweest is en niet thuis, wij hebben de eerste week behalve ouders en zussen geen bezoek ontvangen.
Mijn schoonmoeder heeft niet de moeite genomen om te komen, zij vond het de normaalste zaak van de wereld om de eerstgeborene van haar zoon 8 weken later komen bewonderen. Onze spruit is 12 weken en ze is 1x geweest.
maandag 7 mei 2007 om 11:58
Ik ben nu sinds 8 weken moeder van een hele mooie zoon, maar ik weet wel dat als er een 2e komt dat het echt allemaal anders gaat.
Ik was net een paar uur thuis lag nog bij te komen van de bevalling, komt heel mijn schoonfamilie langs en niet even voor een uurtje, nee gewoon 5 uur lang. Ze hadden eten meegebracht, gingen op hun gemak even hun avondeten naar binnen werken, niet vragen aan mij of ik ook wel zou willen, de afwas laten staan, zodat mijn moeder hun rotzooi op kon ruimen.Krijg ik een opmerking naar mijn hoofd toe van mijn schoonzus "hey je buik is nog niet weg". Hallo ik ben net 12 uur geleden bevallen, idioot:@. En vriendlief die hield zijn mond dicht, want hij vind niet dat hij tegen zijn ouders kan zeggen wat ze moeten doen.
Dus bij een 2e zullen hun niet meer zo snel gebeld worden. Dan wacht ik zeker wel een dag.
Ik was net een paar uur thuis lag nog bij te komen van de bevalling, komt heel mijn schoonfamilie langs en niet even voor een uurtje, nee gewoon 5 uur lang. Ze hadden eten meegebracht, gingen op hun gemak even hun avondeten naar binnen werken, niet vragen aan mij of ik ook wel zou willen, de afwas laten staan, zodat mijn moeder hun rotzooi op kon ruimen.Krijg ik een opmerking naar mijn hoofd toe van mijn schoonzus "hey je buik is nog niet weg". Hallo ik ben net 12 uur geleden bevallen, idioot:@. En vriendlief die hield zijn mond dicht, want hij vind niet dat hij tegen zijn ouders kan zeggen wat ze moeten doen.
Dus bij een 2e zullen hun niet meer zo snel gebeld worden. Dan wacht ik zeker wel een dag.
maandag 7 mei 2007 om 12:48
Ik vind ook dat je niet kunt maken om jouw ouders wel te laten komen en die van je vriend pas later. Voor je vriend zijn zijn ouders toch net zo belangrijk als die van jezelf voor jou zijn? Wel kun je duidelijk maken dat ze niet te lang moeten blijven, want daar hebben kersverse opa's en oma's nog wel eens wat moeite mee (uit ervaring, haha).
Zelf zag ik ook erg op tegen dat kraambezoekgedoe. Maar het is mee heel erg meegevallen. Toen ik was bevallen, was ik zo erg in een roes, dat we er helemaal niet aan hadden gedacht om iemand op te bellen. Op een gegeven moment belde mijn moeder mij. Ze had heel sterk het gevoel dat ze me even moest bellen, zei ze later. Bijzonder he? Ze wou toen natuurlijk ook gelijk langskomen, maar ik moest nog gehecht worden, dus heb gevraagd of ze nog een half uurtje geduld kon hebben en dat kon ze met moeite
.
Daarna hebben we ook mijn vader gebeld en die is direct in de auto gesprongen, want hij zat aan de andere kant van het land voor zijn werk. Mijn ouders zijn toen 's middags een uurtje gekomen en 's avonds nog even. En de volgende dag en de volgende dag enz.enz..... haha. Maar dat vond ik niet erg hoor, ze waren zo gelukkig met hun kleinzoon en wij waren zo trots op hem.
Schoonouders was een ander verhaal. Die hadden een vakantie geboekt van 10 dagen, waarbij ze 3 dagen voor D-Day terug zouden komen. Helaas beviel ik 2 weken te vroeg....... En ze hadden hun mobieltje uitstaan. Tig voicemails ingesproken, hotel gebeld, maar geen reactie. Pas tegen middernacht kregen we ze te pakken en toen baalden ze wel. Wij ook uiteraard, mijn man nog meer dan ik. Uiteindelijk zagen ze hun eerste kleinkind pas toen hij al een week oud was.
Verder kregen we het kraambezoek redelijk gedoseerd. Beste vrienden eerst, daarna de kennissen. Niet meer dan 2x per dag, bijvoorbeeld 's ochtends en 's avonds. Wat ik wel irritant vond waren al die oude vrouwtjes uit de kerk die ook zo nodig langs moeten komen en met hun vieze kalknagels in de wangen van mijn wurm wilden knijpen, bleeehhhh..... Het kraambezoek heeft wel heel lang doorgesijpeld bij ons, zeker 3 maanden en dat was wel erg lang om ieder weekend weer beschuiten te smeren. Op een gegeven moment deed ik dat dus ook niet meer en kregen ze gewoon een koek bij de koffie. Wel commentaar op gehad (nou, op je kaart stond toch dat we beschuit met muisjes mochten komen eten), maar dan zei ik gewoon dat de beschuiten bedorven waren doordat het zo lang had geduurd voor ze kwamen, haha.
Zelf zag ik ook erg op tegen dat kraambezoekgedoe. Maar het is mee heel erg meegevallen. Toen ik was bevallen, was ik zo erg in een roes, dat we er helemaal niet aan hadden gedacht om iemand op te bellen. Op een gegeven moment belde mijn moeder mij. Ze had heel sterk het gevoel dat ze me even moest bellen, zei ze later. Bijzonder he? Ze wou toen natuurlijk ook gelijk langskomen, maar ik moest nog gehecht worden, dus heb gevraagd of ze nog een half uurtje geduld kon hebben en dat kon ze met moeite
.
Daarna hebben we ook mijn vader gebeld en die is direct in de auto gesprongen, want hij zat aan de andere kant van het land voor zijn werk. Mijn ouders zijn toen 's middags een uurtje gekomen en 's avonds nog even. En de volgende dag en de volgende dag enz.enz..... haha. Maar dat vond ik niet erg hoor, ze waren zo gelukkig met hun kleinzoon en wij waren zo trots op hem.
Schoonouders was een ander verhaal. Die hadden een vakantie geboekt van 10 dagen, waarbij ze 3 dagen voor D-Day terug zouden komen. Helaas beviel ik 2 weken te vroeg....... En ze hadden hun mobieltje uitstaan. Tig voicemails ingesproken, hotel gebeld, maar geen reactie. Pas tegen middernacht kregen we ze te pakken en toen baalden ze wel. Wij ook uiteraard, mijn man nog meer dan ik. Uiteindelijk zagen ze hun eerste kleinkind pas toen hij al een week oud was.
Verder kregen we het kraambezoek redelijk gedoseerd. Beste vrienden eerst, daarna de kennissen. Niet meer dan 2x per dag, bijvoorbeeld 's ochtends en 's avonds. Wat ik wel irritant vond waren al die oude vrouwtjes uit de kerk die ook zo nodig langs moeten komen en met hun vieze kalknagels in de wangen van mijn wurm wilden knijpen, bleeehhhh..... Het kraambezoek heeft wel heel lang doorgesijpeld bij ons, zeker 3 maanden en dat was wel erg lang om ieder weekend weer beschuiten te smeren. Op een gegeven moment deed ik dat dus ook niet meer en kregen ze gewoon een koek bij de koffie. Wel commentaar op gehad (nou, op je kaart stond toch dat we beschuit met muisjes mochten komen eten), maar dan zei ik gewoon dat de beschuiten bedorven waren doordat het zo lang had geduurd voor ze kwamen, haha.
..
maandag 7 mei 2007 om 13:21
Mmm... lijkt me heerlijk als mijn schoonouders nog op vakantie zouden zijn als ik beval, maar dan zou ik ook minstens 2 weken te vroeg moeten bevallen en dat toch liever niet 
Maarre, elke dag 2x kraamvisite en elk weekend nog na 3 maanden, my god! You're a better woman than me, haha! Bij ons kwam er buiten de eerst drukken dagen met opa's en oma's om de dag 1x per dag iemand langs, meer heb ik echt geen zin in. Dan ben ik voor mijn gevoel alleen maar bezig met visite entertainen en daar heb ik geen zin in. En aan visite die niet door mijzelf gekozen is, doe ik al helemaal niet; ik vind het bijna zielig voor je, reizigster!
Maarre, elke dag 2x kraamvisite en elk weekend nog na 3 maanden, my god! You're a better woman than me, haha! Bij ons kwam er buiten de eerst drukken dagen met opa's en oma's om de dag 1x per dag iemand langs, meer heb ik echt geen zin in. Dan ben ik voor mijn gevoel alleen maar bezig met visite entertainen en daar heb ik geen zin in. En aan visite die niet door mijzelf gekozen is, doe ik al helemaal niet; ik vind het bijna zielig voor je, reizigster!
maandag 7 mei 2007 om 13:48
Lily,
moeilijke situatie lijkt mij. Voor jou staan jouw ouders natuurlijk dicherbij, maar voor hem wss niet.
Maar ik vond die visite ook echt een hels gebeuren, zeker achteraf, en ik wil dat ook NOOOOOOIIITT meer..
Ik ga mooi in een kraamhotel, en als dat niet kan dan wellicht de eerste dag niemand, en de dag erna beide ouders even lang, dan een dag rust en zo verder??
En misschien nu al aangeven aan de mensen dat je liever niet wilt dat mensen te lang blijven??! Of kan dat niet? succes
moeilijke situatie lijkt mij. Voor jou staan jouw ouders natuurlijk dicherbij, maar voor hem wss niet.
Maar ik vond die visite ook echt een hels gebeuren, zeker achteraf, en ik wil dat ook NOOOOOOIIITT meer..
Ik ga mooi in een kraamhotel, en als dat niet kan dan wellicht de eerste dag niemand, en de dag erna beide ouders even lang, dan een dag rust en zo verder??
En misschien nu al aangeven aan de mensen dat je liever niet wilt dat mensen te lang blijven??! Of kan dat niet? succes
maandag 7 mei 2007 om 13:55
Ik vond het zelf juist erg meevallen. Bij vriendinnen had ik al gezien hoe dat ging en dat was nog erger dan bij mij. Bijvoorbeeld 10 mensen tegelijk op bezoek, de eerste avond al. En dat was dan niet eens familie, maar ook vrienden (wij bijvoorbeeld, maar wel op hun eigen verzoek). Dat waren mijn spookbeelden.
Ik vind dus dat wij het wel aardig geregeld hadden. Heb ook wel eens iemand afgebeld omdat ik echt te moe was. Bovendien was ik zo supertrots op mijn prachtige ventje dat ik hem wel aan de hele wereld had willen laten zien, haha.
Wat me ook zo meeviel van mezelf: ik vond het helemaal niet erg als anderen hem vasthielden. Ik had verwacht dat ik dat niet zou willen, maar tot mijn grote verbazing bood ik het zelfs vaak aan: wil je hem even vasthouden? Veel mensen wilden dat niet eens trouwens. Ik ben daar wel selectief in geweest hoor, niet die ouwe vrouwtjes, niet van hand tot hand bij alle collega's, maar wel bijna alle familie en vrienden.
Ik vind dus dat wij het wel aardig geregeld hadden. Heb ook wel eens iemand afgebeld omdat ik echt te moe was. Bovendien was ik zo supertrots op mijn prachtige ventje dat ik hem wel aan de hele wereld had willen laten zien, haha.
Wat me ook zo meeviel van mezelf: ik vond het helemaal niet erg als anderen hem vasthielden. Ik had verwacht dat ik dat niet zou willen, maar tot mijn grote verbazing bood ik het zelfs vaak aan: wil je hem even vasthouden? Veel mensen wilden dat niet eens trouwens. Ik ben daar wel selectief in geweest hoor, niet die ouwe vrouwtjes, niet van hand tot hand bij alle collega's, maar wel bijna alle familie en vrienden.
..
maandag 7 mei 2007 om 14:04
Ja, ik ben mijn omgeving al maanden subtiel aan het voorbereiden op het feit dat ik niet zo bezoekminded ben deze keer, maar er lijkt een verschil te zitten tussen wat ik als teveel ervaar en wat een ander, helaas... Heb ook gedacht aan een kraamhotel, maar ik wil graag zoveel mogelijk bij mijn andere twee schatjes zijn (man+dochter) dus daarom toch maar liever naar huis (en ik heb ook een heel fijn huis
Maar ik denk dat ik gewoon de telefoon en kalender naast mijn bed leg, zodat ik al te enthousiaste types gelijk wat kan temperen zonder dat mijn vriend zegt: Ja, leuk! en ik straks elke dag met visite zit. Ik realiseer me dat dit erg ondankbaar klinkt, tenslotte is het ook leuk dat mensen de moeite nemen om naar je kindje te komen kijken. Helaas blijkt in de praktijk gewoon dat zodra ze zelf de babies ontgroeid zijn, de meeste mensen vergeten zijn hoe vermoeiend die visite is voor het kraamgezin.
Maar ik denk dat ik gewoon de telefoon en kalender naast mijn bed leg, zodat ik al te enthousiaste types gelijk wat kan temperen zonder dat mijn vriend zegt: Ja, leuk! en ik straks elke dag met visite zit. Ik realiseer me dat dit erg ondankbaar klinkt, tenslotte is het ook leuk dat mensen de moeite nemen om naar je kindje te komen kijken. Helaas blijkt in de praktijk gewoon dat zodra ze zelf de babies ontgroeid zijn, de meeste mensen vergeten zijn hoe vermoeiend die visite is voor het kraamgezin.
maandag 7 mei 2007 om 14:29
Kraambezoek direct na de bevalling vond ik wel meevallen, maar misschien ook omdat we dat zelf wel op prijs stelden. Wel hebben we na de geboorte van onze kinderen niet direct iedereen op de hoogte gesteld maar een paar uur gewacht met bellen.
Bij de eerste:
Bevalling in ziekenhuis ivm met geplande inleiding. Gelukkig besloot onze oudste dat hij iets eerder wilde komen dan de inleiding. Iedereen wist dus wel dat in de loop van die dag vermoedelijk een baby geboren zou worden, maar de tijd was nog een verrassing. Hij is om 11.15 geboren en vanwege de natuurlijke bevalling mocht iik meteen naar huis ipv een nacht in het ziekenhuis. Rond 13.00-13.30 hebben we familie op de hoogte gesteld en rond 16.00 het eerste bezoek thuis gekregen. Dat waren de wederzijdse ouders en later op die dag nog broer en zus met aanhang. De broers en zussen zijn zelfs blijven eten, ze hebben wel zelf het eten gekookt en ons ook wat gebracht. Wij waren nl helemaal voorbereid op een nacht in het ziekenhuis voor moeder en kind. Ik vond dat niet vervelend dat er veel mensen in huis waren.
De Tweede:
Geboren om 2.00 's nachts na een supersnelle bevalling thuis. Oudste lag lekker in zijn eigen bed te slapen. Om 7.00 heb ik mijn ouders gebeld (die zijn altijd vroeg op) en iets later mijn schoonouders. Alle ouders zijn diezelfde ochtend wel op bezoek geweest en de broers/zussen ook de eerste dag. Ze zouden die dag toch allemaal komen ivm de verjaardag van iemand van ons gezin. We hebben dus heel even overwogen om niet te bellen over de geboorte van de tweede maar ze het pas te vertellen als ze op bezoek zouden komen.
Verder heb ik gemerkt dat de hoeveelheid kraambezoek met een tweede stukken minder is als met een eerste. Toch jammer, want ook je tweede kindje wil je graag aan iiedereen laten zien.
Bij de eerste:
Bevalling in ziekenhuis ivm met geplande inleiding. Gelukkig besloot onze oudste dat hij iets eerder wilde komen dan de inleiding. Iedereen wist dus wel dat in de loop van die dag vermoedelijk een baby geboren zou worden, maar de tijd was nog een verrassing. Hij is om 11.15 geboren en vanwege de natuurlijke bevalling mocht iik meteen naar huis ipv een nacht in het ziekenhuis. Rond 13.00-13.30 hebben we familie op de hoogte gesteld en rond 16.00 het eerste bezoek thuis gekregen. Dat waren de wederzijdse ouders en later op die dag nog broer en zus met aanhang. De broers en zussen zijn zelfs blijven eten, ze hebben wel zelf het eten gekookt en ons ook wat gebracht. Wij waren nl helemaal voorbereid op een nacht in het ziekenhuis voor moeder en kind. Ik vond dat niet vervelend dat er veel mensen in huis waren.
De Tweede:
Geboren om 2.00 's nachts na een supersnelle bevalling thuis. Oudste lag lekker in zijn eigen bed te slapen. Om 7.00 heb ik mijn ouders gebeld (die zijn altijd vroeg op) en iets later mijn schoonouders. Alle ouders zijn diezelfde ochtend wel op bezoek geweest en de broers/zussen ook de eerste dag. Ze zouden die dag toch allemaal komen ivm de verjaardag van iemand van ons gezin. We hebben dus heel even overwogen om niet te bellen over de geboorte van de tweede maar ze het pas te vertellen als ze op bezoek zouden komen.
Verder heb ik gemerkt dat de hoeveelheid kraambezoek met een tweede stukken minder is als met een eerste. Toch jammer, want ook je tweede kindje wil je graag aan iiedereen laten zien.
maandag 7 mei 2007 om 19:53
Framboos! *;
Mijn ouders snapten er ook niet veel van. Ik lag in het ziekenhuis, had een keizersnede gehad en mijn kinders waren zeven weken te vroeg. Ik voelde me dus ietwat krakkemikkig en ik had aangegeven niemand te willen zien. Mijn ouders vonden dat ze niet tot "niemand' behoorden en kwamen gezellig langs! Ik was hier totaal niet blij mee en heb ze gezegd dat ze beter konden gaan, aangezien ik niemand wilde zien. Nou, ze waren me toch beledigd! Tenminste, ik moest van mijn zusje horen dat ze boos waren, omdat ze speciaal voor mij naar het ziekenhuis waren gekomen. Nu is alles wel weer okee, maar man ,wat was ik boos!
Mijn ouders snapten er ook niet veel van. Ik lag in het ziekenhuis, had een keizersnede gehad en mijn kinders waren zeven weken te vroeg. Ik voelde me dus ietwat krakkemikkig en ik had aangegeven niemand te willen zien. Mijn ouders vonden dat ze niet tot "niemand' behoorden en kwamen gezellig langs! Ik was hier totaal niet blij mee en heb ze gezegd dat ze beter konden gaan, aangezien ik niemand wilde zien. Nou, ze waren me toch beledigd! Tenminste, ik moest van mijn zusje horen dat ze boos waren, omdat ze speciaal voor mij naar het ziekenhuis waren gekomen. Nu is alles wel weer okee, maar man ,wat was ik boos!
dinsdag 8 mei 2007 om 16:31
Zoveelste reacties, maar toch...:)
Ouders van beide kanten kun je niet weigeren op de eerste dag, vind ik (mits normale bevalling/situatie enzo, je snapt me wel....). Dan zelf maar even de kiezen opelkaar. Manlief instrueren dat ie ze na dik een uur weer uitgeleide doet!! (Sowieso manlief op het hart drukken zinnen in te studeren die visite tactvol op laten rotten, hahaha)
Kraamvisite niet vaker dan eens per dag, en driemaal per week ofzo.
'k Heb het zelf de tweede keer zo gedaan, en dan ging feilloos. Vond nl. de eerste keer dat beeb gewoon niet alle aandacht enz. van ons kreeg die het verdiende. Als bezoek er al een tijdje was, en beeb huilde, legde ik het niet aan. Nee, ik wachtte tot het bezoek weg was!!! Bespottelijk, natuurlijk. 'k Had gewoon naar boven moeten gaan om te voeden... ('t Lukte eerst niet zo goed, dus dat kon ik niet meteen met visite erbij!). Ook veel te onrustige omgeving voor zo'n kleine wurm..
We hebben nooit kommentaar gehad op deze werkwijze. Iedereen vond het heel normaal!
Ouders van beide kanten kun je niet weigeren op de eerste dag, vind ik (mits normale bevalling/situatie enzo, je snapt me wel....). Dan zelf maar even de kiezen opelkaar. Manlief instrueren dat ie ze na dik een uur weer uitgeleide doet!! (Sowieso manlief op het hart drukken zinnen in te studeren die visite tactvol op laten rotten, hahaha)
Kraamvisite niet vaker dan eens per dag, en driemaal per week ofzo.
'k Heb het zelf de tweede keer zo gedaan, en dan ging feilloos. Vond nl. de eerste keer dat beeb gewoon niet alle aandacht enz. van ons kreeg die het verdiende. Als bezoek er al een tijdje was, en beeb huilde, legde ik het niet aan. Nee, ik wachtte tot het bezoek weg was!!! Bespottelijk, natuurlijk. 'k Had gewoon naar boven moeten gaan om te voeden... ('t Lukte eerst niet zo goed, dus dat kon ik niet meteen met visite erbij!). Ook veel te onrustige omgeving voor zo'n kleine wurm..
We hebben nooit kommentaar gehad op deze werkwijze. Iedereen vond het heel normaal!
dinsdag 8 mei 2007 om 19:18
Oooohh, dit is ook niet best! Daar zie ik mijn schoonmoeder en zwager ook voor aan. Sterker nog, mijn zwanger die komt niet eens, druk, druk druk.
Andere kant van het verhaal is dat ik hun meteen aan mijn bed uiteraard wel zou "accepteren" , maar er nu niet bepaald enorm blij van wordt.
Ik ben nu op de helft van mijn zwangerschap, maar ik geloof dat ik toch maar eens moet gaan nadenken hoe ik en oxoman het zouden willen.
Wat me wel heel duidelijk wordt: Zorg dat je op 1 lijn staat met je partner, en laat ook hem duidelijk grenzen stellen aan het bezoek als dit nodig is.
Tevens denk ik er ook aan om zeer directe naaste wel te bellen na de bevalling (paar uurtjes erna) en andere naaste later... door later te bellen of gewoon de geboortekaartjes niet meteen te versturen...
Nou kortom; nog ff nadenken!
vrijdag 11 mei 2007 om 09:27
Voor Framboos: (alles van pagina 3 heb ik niet gelezen). Het is vrij normaal dat kraamvisite 45 tot max 60 minuten blijft zitten en daarna weer weggaat, dat is zo'n beetje de algemene norm, zeker voor 'vage kennissen' en collega's. Tenzij je het zelf heel leuk vind en ze best langer erbij wilt hebben. Ik vond mijn collega's bijvoorbeeld super gezellig en die mochten echt wel lang blijven zitten. En wat is er mis met: Ik vind jullie hartstikke lief, en echt leuk dat jullie zijn geweest, maar ik ben heel moe en de kleine wil ook weer een slokje, dus als jullie het niet erg vinden??? Moeten het wel hele botterikken zijn willen ze die hint niet snappen.
Ik heb dit trouwens altijd gezegd, ook weleens tegen vrienden die 's avonds gezellig op bezoek waren (geen kraam), zovan: jongens, t was heel gezellig maar ik ben bek af, zullen we er een eind aan breien? Nog nooit problemen mee gehad of scheve gezichten!
Ik heb dit trouwens altijd gezegd, ook weleens tegen vrienden die 's avonds gezellig op bezoek waren (geen kraam), zovan: jongens, t was heel gezellig maar ik ben bek af, zullen we er een eind aan breien? Nog nooit problemen mee gehad of scheve gezichten!
vrijdag 11 mei 2007 om 10:53
Toen ik beviel van mijn dochter waren mijn schoonouders al aanwezig in het ziekenhuis (wachtend op de gang)
Zij moeten 3 kwartier rijden en toen we ze belde vanuit de auto dat we op weg waren naar he ziekenhuis zijn ze meteen gekomen.
Mijn ouders wonen dichtbij,maar die waren er ongeveer een uur nadat mijn dochter (met de ks) was geboren. Ze bleven beide maar even (hooguit een half uur geloof ik).
Bij de geboorte van mijn zoontje waren mijn ouders en schoonouders er allebei na een uur, want we hadden ze van te voren niet ingelicht omdat ik om half 7 's ochtends naar het ziekenhuis vertrok.
Toen we beide ouderparen belde dat ze een kleinzoon hadden gekregen kwamen ze gelijk. Mijn zusje kwam ook mee met haar zoontje.
Vond ik echt geen enkel probleem.
Voelde me zo fit als een hoentje, eerlijk waar.( en dat voor iemand die maar 3 uur had geslapen die nacht).
Ze bleven ook maar hooguit weer een half uurtje.
Broer van man werd gebelt,maar heeft tot op heden mijn zoontje nog niet gezien (mijn zoontje is bijna 7 maanden!!!!!)
Ik ben hier zo boos over! Reden; hij heeft het zo druk??!!
Als je het te druk hebt om je nieuwe neefje te komen bekijken mag je van mij ( en mijn man) in de stront zakken!!!
Ik vond kraambezoek wel erg leuk,maar ik had ook hele makkelijke babies.
Vond het kraambezoek bij mn zoontje wel erg tegenvallen... na een week of 2 waren er buiten 2 goeie vriendinnen van mij, mn zusje, ouders en schoonouders en (over)grootouders van mijn kant (manlief heeft geen grootouders meer) nog niemand geweest!!
Op zich heb ik wel kunnen rusten , maar vond het wel terleurstellend hoe weinig belangstelling er was voor mijn zoontje. net alsof hij niet leuk genoeg was ofzo..
Zij moeten 3 kwartier rijden en toen we ze belde vanuit de auto dat we op weg waren naar he ziekenhuis zijn ze meteen gekomen.
Mijn ouders wonen dichtbij,maar die waren er ongeveer een uur nadat mijn dochter (met de ks) was geboren. Ze bleven beide maar even (hooguit een half uur geloof ik).
Bij de geboorte van mijn zoontje waren mijn ouders en schoonouders er allebei na een uur, want we hadden ze van te voren niet ingelicht omdat ik om half 7 's ochtends naar het ziekenhuis vertrok.
Toen we beide ouderparen belde dat ze een kleinzoon hadden gekregen kwamen ze gelijk. Mijn zusje kwam ook mee met haar zoontje.
Vond ik echt geen enkel probleem.
Voelde me zo fit als een hoentje, eerlijk waar.( en dat voor iemand die maar 3 uur had geslapen die nacht).
Ze bleven ook maar hooguit weer een half uurtje.
Broer van man werd gebelt,maar heeft tot op heden mijn zoontje nog niet gezien (mijn zoontje is bijna 7 maanden!!!!!)
Ik ben hier zo boos over! Reden; hij heeft het zo druk??!!
Als je het te druk hebt om je nieuwe neefje te komen bekijken mag je van mij ( en mijn man) in de stront zakken!!!
Ik vond kraambezoek wel erg leuk,maar ik had ook hele makkelijke babies.
Vond het kraambezoek bij mn zoontje wel erg tegenvallen... na een week of 2 waren er buiten 2 goeie vriendinnen van mij, mn zusje, ouders en schoonouders en (over)grootouders van mijn kant (manlief heeft geen grootouders meer) nog niemand geweest!!
Op zich heb ik wel kunnen rusten , maar vond het wel terleurstellend hoe weinig belangstelling er was voor mijn zoontje. net alsof hij niet leuk genoeg was ofzo..
vrijdag 11 mei 2007 om 12:00
ja dat had ik dus ook. de ouders en schoonouders zijn dezelfde dag nog geweest. de zussen van beide kanten ook. maar de rest bleef op zich wachten. dat kwam pas op gang na een paar weken. nu vind ik vooral de 1e week niet erg maar na een paar weken ben je zelf weer fit en is het toch meer een "gewone"visite.
je wilt in het begin aan iedereen je mooie kinderen laten zien en dan komt er niemand. dat is ook niet leuk.
je wilt in het begin aan iedereen je mooie kinderen laten zien en dan komt er niemand. dat is ook niet leuk.
