Kinderen
alle pijlers
Ik ben 2 en ik zeg nee nee nee
donderdag 13 januari 2022 om 23:57
Oh dames, waar ben ik in beland als moeder.
Ik ben zelf erg pittig van karakter. Nu heb heb ik een zoon wat ik ervaar als pittig, is het een reflectie van mijn moederschap? Ondanks dat ik pittige karakter heb, kan ik mijn kind niet aan.
Mijn zoon is echt pittig. Op de crèche zeggen ze ook dat hij geen makkelijk kind is. Ik lig er wakker van. Hij is luistert voor geen meter. Het begint al in de ochtend, in bad nee, kleren aan is een hel. Alles wat mama zegt is nee. Ik vraag aan vader hoe het bij hem gaat en hij zegt: niets aan de hand, Hij luistert goed naar mij.
Ik geloof daar dus echt niets van, het gaat zogenaamd altijd goed bij zijn vader. Op de crèche en thuis vertoont hij hetzelfde gedrag, vermoeiend……. Ja ja ik weet het is een fase.
Ik beloon goed gedrag en probeer altijd zo de boel te draaien dat zoon meegaat. De ochtenden en avonden zijn een hell momenteel. Hij werkt totaal niet mee en belonen helpt totaal niet.
Hoe gaan jullie als moeders om met pittige strong willed kinderen?
Ik ben zelf erg pittig van karakter. Nu heb heb ik een zoon wat ik ervaar als pittig, is het een reflectie van mijn moederschap? Ondanks dat ik pittige karakter heb, kan ik mijn kind niet aan.
Mijn zoon is echt pittig. Op de crèche zeggen ze ook dat hij geen makkelijk kind is. Ik lig er wakker van. Hij is luistert voor geen meter. Het begint al in de ochtend, in bad nee, kleren aan is een hel. Alles wat mama zegt is nee. Ik vraag aan vader hoe het bij hem gaat en hij zegt: niets aan de hand, Hij luistert goed naar mij.
Ik geloof daar dus echt niets van, het gaat zogenaamd altijd goed bij zijn vader. Op de crèche en thuis vertoont hij hetzelfde gedrag, vermoeiend……. Ja ja ik weet het is een fase.
Ik beloon goed gedrag en probeer altijd zo de boel te draaien dat zoon meegaat. De ochtenden en avonden zijn een hell momenteel. Hij werkt totaal niet mee en belonen helpt totaal niet.
Hoe gaan jullie als moeders om met pittige strong willed kinderen?
duchessmeganmarkle wijzigde dit bericht op 14-01-2022 00:01
10.22% gewijzigd
vrijdag 14 januari 2022 om 00:07
Ik heb het zelfde hoor je bent niet alleen 
Dochtertje is 2 jaar en 7 maanden. En ik heb het soms zo zwaar dat ik er gewoon om moet huilen.
Ik ben ook een alleenstaande moeder.
Bij het KDV kreeg ik altijd al te horen wees strenger want ze heeft een heel pittig karakter. Andere is ze binnen de kortste keren de baas.
Ik geef keuzes dat helpt hier wel. Maar ik krijg ook vaak te horen dat ik te veel keuzes geef..... oeps.
Zodra de ogen open gaan begint de strijd.
Dochtertje is 2 jaar en 7 maanden. En ik heb het soms zo zwaar dat ik er gewoon om moet huilen.
Ik ben ook een alleenstaande moeder.
Bij het KDV kreeg ik altijd al te horen wees strenger want ze heeft een heel pittig karakter. Andere is ze binnen de kortste keren de baas.
Ik geef keuzes dat helpt hier wel. Maar ik krijg ook vaak te horen dat ik te veel keuzes geef..... oeps.
Zodra de ogen open gaan begint de strijd.
05-2019 wijzigde dit bericht op 14-01-2022 00:11
17.33% gewijzigd
Blijf in jezelf geloven !
vrijdag 14 januari 2022 om 00:10
Mijn dochtertje vertoont dan ook heftiger gedrag. Maar toch als ik blijf volhouden gaat het steeds een stukje beter.
Hier zijn er driftbuien van 3 uur lang omdat ze haar zin niet krijgt. In het begin probeerde ik het op te lossen om haar weer tevreden te krijgen. Maar op een gegeven moment dacht ik nee het leven is niet altijd leuk en nee moeten ze ook mee leren omgaan. Hoe vaker ik voet bij stuk hou hoe korter de driftbuien worden. Ze krijgt volgens mij nu in de gaten mama meent het en het heeft geen zin meer.
Blijf in jezelf geloven !
vrijdag 14 januari 2022 om 00:13
Kiezen welke zaken je laat gaan, en waar je op je strepen gaat staan. Keertje badje overslaan prima; tandenpoetsen moet echt. Ketchup op je broccoli, geen probleem, wat jij wil; met eten gooien is niet ok. Dat idee.
Consequent zijn. Met vader lijkt afstemming moeilijk, misschien met de opvang? Wat doen ze daar om hem af te leiden of begeleiden? Kun je van hen trucjes afkijken?
En de humor er van inzien, of althans proberen. Dat zo'n kabouter zoveel noten op z'n zang kan hebben!
Consequent zijn. Met vader lijkt afstemming moeilijk, misschien met de opvang? Wat doen ze daar om hem af te leiden of begeleiden? Kun je van hen trucjes afkijken?
En de humor er van inzien, of althans proberen. Dat zo'n kabouter zoveel noten op z'n zang kan hebben!
vrijdag 14 januari 2022 om 00:31
Zoon is precies hetzelfde. Ik geef ook veel keuzes, maar soms ook niet. Zoon duwt, slaat en bijt de kinderen op de KDV. Hij kan verstaanbaar praten. Hij is ‘s nachts ook wakker. Ik vraag mij echt af of hij niet overprikkeld is 4 dagen opvang en 1 dag papa. De enige rust dat ie heeft is tv kijken.05-2019 schreef: ↑14-01-2022 00:07Ik heb het zelfde hoor je bent niet alleen
Dochtertje is 2 jaar en 7 maanden. En ik heb het soms zo zwaar dat ik er gewoon om moet huilen.
Ik ben ook een alleenstaande moeder.
Bij het KDV kreeg ik altijd al te horen wees strenger want ze heeft een heel pittig karakter. Andere is ze binnen de kortste keren de baas.
Ik geef keuzes dat helpt hier wel. Maar ik krijg ook vaak te horen dat ik te veel keuzes geef..... oeps.
Zodra de ogen open gaan begint de strijd.
vrijdag 14 januari 2022 om 00:35
Het advies in al je andere topics is zoek hulp. Je ervaart het moederschap al sinds zijn geboorte als zwaar en in al je berichten is wanhoop te lezen.
Opvoeden is soms lastig en als je er zelf zo onzeker over bent werkt dat niet mee. Dit kan een vreselijke
wisselwerking worden.
Het kan heel goed zijn dat jouw zoontje bij zijn vader ander gedrag laat zien. Kinderen willen graag duidelijkheid, structuur en grenzen. Consequent zijn is heel belangrijk zidat ze weten waar ze aantoe zijn. Het kan dus goed zijn dat vader dit wel kan bieden.
Hier klaagt ex ook over onze kinderen terwijl het bij mij echt hele gezellige, lieve behulpzame kinderen zijn die echt niet over mijn grenzen gaan.
Gun het jezelf geluk te ervaren, zoek de juiste hulp zodat je kan genieten van je kind en daardoor een leukere moeder te zijn.
Opvoeden is soms lastig en als je er zelf zo onzeker over bent werkt dat niet mee. Dit kan een vreselijke
wisselwerking worden.
Het kan heel goed zijn dat jouw zoontje bij zijn vader ander gedrag laat zien. Kinderen willen graag duidelijkheid, structuur en grenzen. Consequent zijn is heel belangrijk zidat ze weten waar ze aantoe zijn. Het kan dus goed zijn dat vader dit wel kan bieden.
Hier klaagt ex ook over onze kinderen terwijl het bij mij echt hele gezellige, lieve behulpzame kinderen zijn die echt niet over mijn grenzen gaan.
Gun het jezelf geluk te ervaren, zoek de juiste hulp zodat je kan genieten van je kind en daardoor een leukere moeder te zijn.
vrijdag 14 januari 2022 om 00:46
Hier ook verschil tussen vader en moeder. Maar die pakken het ook anders aan.
Vader gaat naar het kind toe en probeert een techniek: keuze geven, straf, beloning, het 5-minuten-van-tevoren-aankondigen, of tot 3 tellen. Blijft ook rustig. Maar... als gezegd is dat we X gaan doen, dan gáán we het ook doen. Bij '3' ga je mee onder de arm, gezegd=gezegd.
Moeder roept vanuit de keuken één keer 'doe dit' of 'ik tel tot drie'. Als het kind dit negeert, gebeurt het meestal niet, of later, of anders.
Als het dan na een half uur niet gebeurd is, is moeder ineens boos.
De benadering maakt enorm verschil.
Alle trucs en opvoedtips werken niet als je bij jezelf denkt 'ja maar er moet óók gekookt worden'. Zonder échte aandacht werkt het niet.
Als jouw aandacht 's ochtends gericht is op haast en tijd en dit-moet-en-dat-moet, dan is je aandacht niet op het kind.
Niet op tijd? Ga dan maar een keer in je pyama, dat soort dingen.
Als ik voorstel 'aankleden en ontbijten' en het is krijsen, dan kan een kind van mij horen "prima als je niet wilt eten. Niet mijn probleem. Jij zit straks op de speelzaal met honger, maar dat is niet mijn probleem".
Dat haalt de angel uit de machtstrijd - er is geen machtstrijd, er is alleen een keuze met gevolgen die bij hem terechtkomen. Een ouder die geen strijd aangaat - daar kun je niet mee vechten.
Ik deed dat vrij veel - het zo draaien dat het mij niet uitmaakt dat de gevolgen bij het kind terechtkomen.
Verder kun je een kind van 2 behoorlijk foppen met nep-keuzes. Wil je voor- of achterop de fiets naar de supermarkt? Vóór? Zeker weten? Ok, jouw keuze, vóór.
Hij wil persé iets kiezen, dus laat hem ook kiezen. Accepteer de keuze en ga niet zeggen dat hij tóch achterop moet. Gezegd = gezegd.
Hij is 2, dus hij wil invloed uitoefenen. Mooi, doe dat! Mag hij het merk chocopasta uitkiezen? Accepteer de uitkomst. Kiest hij voor jam? Bedenk of het veel verschil maakt. Pick the battles you want to fight. Choco versus jam... het is geen strijd waard.
Bijten, slaan en schoppen zijn niet tolerabel. Een kind van 2 past prima onder de arm, zoals een zak aardappelen. En krijgt dan ook net zoveel aandacht als een zak aardappelen. Vind-ie dat niet leuk? Hangt hij oncomfortabel? Jammer, ik ben niet geinteresseerd.
En vooral... altijd rustig blijven. Altijd rust en kalmte uitstralen.
Het kan niet waar zijn dat een peuter jou uit je zelfbeheersing haalt. Dan heb ik al lang gezegd 'tot hier en niet verder'. En dan is het gewoon even negeren en kalmeren. Onder de arm ofzo.
Vader gaat naar het kind toe en probeert een techniek: keuze geven, straf, beloning, het 5-minuten-van-tevoren-aankondigen, of tot 3 tellen. Blijft ook rustig. Maar... als gezegd is dat we X gaan doen, dan gáán we het ook doen. Bij '3' ga je mee onder de arm, gezegd=gezegd.
Moeder roept vanuit de keuken één keer 'doe dit' of 'ik tel tot drie'. Als het kind dit negeert, gebeurt het meestal niet, of later, of anders.
Als het dan na een half uur niet gebeurd is, is moeder ineens boos.
De benadering maakt enorm verschil.
Alle trucs en opvoedtips werken niet als je bij jezelf denkt 'ja maar er moet óók gekookt worden'. Zonder échte aandacht werkt het niet.
Als jouw aandacht 's ochtends gericht is op haast en tijd en dit-moet-en-dat-moet, dan is je aandacht niet op het kind.
Niet op tijd? Ga dan maar een keer in je pyama, dat soort dingen.
Als ik voorstel 'aankleden en ontbijten' en het is krijsen, dan kan een kind van mij horen "prima als je niet wilt eten. Niet mijn probleem. Jij zit straks op de speelzaal met honger, maar dat is niet mijn probleem".
Dat haalt de angel uit de machtstrijd - er is geen machtstrijd, er is alleen een keuze met gevolgen die bij hem terechtkomen. Een ouder die geen strijd aangaat - daar kun je niet mee vechten.
Ik deed dat vrij veel - het zo draaien dat het mij niet uitmaakt dat de gevolgen bij het kind terechtkomen.
Verder kun je een kind van 2 behoorlijk foppen met nep-keuzes. Wil je voor- of achterop de fiets naar de supermarkt? Vóór? Zeker weten? Ok, jouw keuze, vóór.
Hij wil persé iets kiezen, dus laat hem ook kiezen. Accepteer de keuze en ga niet zeggen dat hij tóch achterop moet. Gezegd = gezegd.
Hij is 2, dus hij wil invloed uitoefenen. Mooi, doe dat! Mag hij het merk chocopasta uitkiezen? Accepteer de uitkomst. Kiest hij voor jam? Bedenk of het veel verschil maakt. Pick the battles you want to fight. Choco versus jam... het is geen strijd waard.
Bijten, slaan en schoppen zijn niet tolerabel. Een kind van 2 past prima onder de arm, zoals een zak aardappelen. En krijgt dan ook net zoveel aandacht als een zak aardappelen. Vind-ie dat niet leuk? Hangt hij oncomfortabel? Jammer, ik ben niet geinteresseerd.
En vooral... altijd rustig blijven. Altijd rust en kalmte uitstralen.
Het kan niet waar zijn dat een peuter jou uit je zelfbeheersing haalt. Dan heb ik al lang gezegd 'tot hier en niet verder'. En dan is het gewoon even negeren en kalmeren. Onder de arm ofzo.
kooktmetknoflook wijzigde dit bericht op 14-01-2022 00:56
26.74% gewijzigd
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
vrijdag 14 januari 2022 om 00:47
In je eerste zin zie ik al 2 dingen die voor een 2 jarige erg lastig zijn.DuchessMeganMarkle schreef: ↑14-01-2022 00:31Zoon is precies hetzelfde. Ik geef ook veel keuzes, maar soms ook niet. Zoon duwt, slaat en bijt de kinderen op de KDV. Hij kan verstaanbaar praten. Hij is ‘s nachts ook wakker. Ik vraag mij echt af of hij niet overprikkeld is 4 dagen opvang en 1 dag papa. De enige rust dat ie heeft is tv kijken.
1, je geeft veel.keuzes als een kind veel keuzes krijgt weet hij niet meer wat te doen. Geef hem steeds de keuze tussen 2 dingen. Wil je worst op brood of kaas,wil je deze broek aan of deze.
2,je geeft veel keuzes en soms ook niet. De ene keer krijgt hij wel de ruimte, de andere keer wordt hij daarin juist beperkt. Op de momenten dat hij beperkt wordt zal hij over je grens gaan en de grenzen gaan opzoeken.hij begrijp nl nog nietvdat iets de ene keer wel kan en de andere keer niet. Hij zal dus proberen die ruimte die hij anders krijgt ook te creëeren.
Bijten en slaan kan ook het uiten van frustratie zijn.
vrijdag 14 januari 2022 om 04:24
Jij bent zo tofNanouk schreef: ↑14-01-2022 00:35Het advies in al je andere topics is zoek hulp. Je ervaart het moederschap al sinds zijn geboorte als zwaar en in al je berichten is wanhoop te lezen.
Opvoeden is soms lastig en als je er zelf zo onzeker over bent werkt dat niet mee. Dit kan een vreselijke
wisselwerking worden.
Het kan heel goed zijn dat jouw zoontje bij zijn vader ander gedrag laat zien. Kinderen willen graag duidelijkheid, structuur en grenzen. Consequent zijn is heel belangrijk zidat ze weten waar ze aantoe zijn. Het kan dus goed zijn dat vader dit wel kan bieden.
Hier klaagt ex ook over onze kinderen terwijl het bij mij echt hele gezellige, lieve behulpzame kinderen zijn die echt niet over mijn grenzen gaan.
Gun het jezelf geluk te ervaren, zoek de juiste hulp zodat je kan genieten van je kind en daardoor een leukere moeder te zijn.
vrijdag 14 januari 2022 om 06:34
Als hij s nachts steeds wakker is kan hij ook oververmoeid zijn en daarom extra huilen, dwars zijn, maar ook slaan en bijten. Wat is de reden dat hij s nachts niet slaapt? Hoe ziet het slaappatroon er uit? Slaapt hij nog overdag? Hoe gaat dit bij vader? Heeft hij geen oorpijn oid?
menta wijzigde dit bericht op 14-01-2022 06:38
5.24% gewijzigd
vrijdag 14 januari 2022 om 06:35
Heb je nav je vorige topic al hulp gezocht? Heb je de tablet nu weggelaten uit het ochtendritueel? En je zegt 4 dagen opvang en 1 dag vader de enige rust is televisie. Hoezo heeft hij bij vader geen rust en waar zijn die andere 2 dagen? Hier worden ze eigenlijk niet rustig van tv, ja dat lijkt zo maar daarna niet meer. Dus beperk de televisie. En zoek opvoedhulp.
vrijdag 14 januari 2022 om 06:40
Wij maken hier thuis overal een wedstrijd van. Wie als eerste in bed ligt. Wie als eerste een voet in z'n broek heeft. Wie als eerste aan tafel zit. De hele dag door. En daarnaast keuzes geven. Je gaat zitten op de bank of je gaat van de bank af. En dan natuurlijk consequent zijn. Het is geen schande om hulp te zoeken bij de opvoeding. Dat maakt het uiteindelijk voor iedereen leuker en gezelliger 
vrijdag 14 januari 2022 om 06:50
DuchessMeganMarkle schreef: ↑14-01-2022 00:31Zoon is precies hetzelfde. Ik geef ook veel keuzes, maar soms ook niet. Zoon duwt, slaat en bijt de kinderen op de KDV. Hij kan verstaanbaar praten. Hij is ‘s nachts ook wakker. Ik vraag mij echt af of hij niet overprikkeld is 4 dagen opvang en 1 dag papa. De enige rust dat ie heeft is tv kijken.
Als iets nou net geen rust geeft, is het wel televisiekijken. Heel veel prikkels die binnenkomen, en maar blijven kijken voor nog meer prikkels. En ergens moet dat er ook weer uit. Voorlezen geeft veel meer rust, en geborgenheid.
vrijdag 14 januari 2022 om 06:59
Bedenk dat soms niet alleen jouw handelen op dat moment de boosdoener is maar ook jouw handelen in andere situaties.
Als je je kind alleen tv laat kijken omdat jij wil koken dan krijgt kind geen aandacht. Zodra jij dan met hem gaat uitkleden, badderen etc wil je kind zo lang mogelijk genieten van jouw aandacht. En zelfs negatieve aandacht is aandacht, dus hoe gekker hij doet, hoe meer aandacht.
Dat is op die leeftijd echt geen bewust proces, dus een sticker/beloningssysteem helpt voor geen meter. (In andere situaties is de werkzaamheid ook discutabel).
Beloon je kind met aandacht, zonder afspraken met hem zelf. Doe eerst samen iets leuks, daarna de dingen die moeten en daarna weer samen iets leuks.
Hij zal niet spontaan zelf veranderen daarin, jij moet de eerste stap zetten. Jij bent de volwassene die daar bewust mee om kan gaan.
Als je je kind alleen tv laat kijken omdat jij wil koken dan krijgt kind geen aandacht. Zodra jij dan met hem gaat uitkleden, badderen etc wil je kind zo lang mogelijk genieten van jouw aandacht. En zelfs negatieve aandacht is aandacht, dus hoe gekker hij doet, hoe meer aandacht.
Dat is op die leeftijd echt geen bewust proces, dus een sticker/beloningssysteem helpt voor geen meter. (In andere situaties is de werkzaamheid ook discutabel).
Beloon je kind met aandacht, zonder afspraken met hem zelf. Doe eerst samen iets leuks, daarna de dingen die moeten en daarna weer samen iets leuks.
Hij zal niet spontaan zelf veranderen daarin, jij moet de eerste stap zetten. Jij bent de volwassene die daar bewust mee om kan gaan.
vrijdag 14 januari 2022 om 06:59
Ik ben het eens om natuurlijke consequenties bij zoon te leggen, geschikt voor zijn leeftijd en uitleg erbij geven.
Daarnaast zorgen dat ook al wijst hij je af, je niet hetzelfde gaat doen, maar juist warmte blijft geven. Dus na een driftbui het samen ook weer goed maken. En niet zelf boos hem blijft afwijzen want irritant.
Investeren in jullie band. Helpt niet volledig tegen nee zeggen, maar wel om dingen soepeler te laten verlopen Zorg dat je, ondanks alle rompslomp tijd voor hem speciaal hebt.
Naar buiten om zijn energie kwijt te kunnen en stoeien.
Extra tijd maken zodat je minder hoeft te haasten s ochtends en hij meer tijd krijgt.
Dingen zelf laten doen: jas zelf aan doen, laarzen zelf aan doen, na het tanden poetsen zelf even poetsen, dit soort dingen.
Maar misschien doe je dit al.
Daarnaast zorgen dat ook al wijst hij je af, je niet hetzelfde gaat doen, maar juist warmte blijft geven. Dus na een driftbui het samen ook weer goed maken. En niet zelf boos hem blijft afwijzen want irritant.
Investeren in jullie band. Helpt niet volledig tegen nee zeggen, maar wel om dingen soepeler te laten verlopen Zorg dat je, ondanks alle rompslomp tijd voor hem speciaal hebt.
Naar buiten om zijn energie kwijt te kunnen en stoeien.
Extra tijd maken zodat je minder hoeft te haasten s ochtends en hij meer tijd krijgt.
Dingen zelf laten doen: jas zelf aan doen, laarzen zelf aan doen, na het tanden poetsen zelf even poetsen, dit soort dingen.
Maar misschien doe je dit al.
vrijdag 14 januari 2022 om 07:39
2 jarigen kunnen echt draakjes zijn.
Ik ken iemand met 3 kinderen. Haar jongste is 2 en is heel pittig. Echt heel pittig. Zij is zelf pedagogische geschoold en haar oudste 2 zijn heel anders. Dus soms is het echt ook het karakter van het kind. En misschien versus hoe ouders dit dan weer oppakken. Maar ouders die zeggen dat ze zulke geweldige opvoeders zijn, zouden eens een pittig kind moeten ervaren….. dat heb je niet altijd in de hand, namelijk.
Wel denk ik, of zou ik, hulp hiervoor zoeken. Hier wordt je zoon niet gelukkig van op den duur en jij ook niet. Dagelijkse strijd is gewoon niet tof.
Destijds was ik wel (of probeerde, als moeder klooi je soms ook maar wat aan), consequent te zijn , maar sommige dingen deed ik geen strijd over maken. Dan maar waslap i.p.v. bad, dan maar gele broek met paars pyjama shirt aan naar de crèche en dikke lagen appelmoes over de groente of Olvarit. Maar goed. Mijn kind is het jouwe niet en er zijn echt wel gradaties in pittige peuters.
Ik ken iemand met 3 kinderen. Haar jongste is 2 en is heel pittig. Echt heel pittig. Zij is zelf pedagogische geschoold en haar oudste 2 zijn heel anders. Dus soms is het echt ook het karakter van het kind. En misschien versus hoe ouders dit dan weer oppakken. Maar ouders die zeggen dat ze zulke geweldige opvoeders zijn, zouden eens een pittig kind moeten ervaren….. dat heb je niet altijd in de hand, namelijk.
Wel denk ik, of zou ik, hulp hiervoor zoeken. Hier wordt je zoon niet gelukkig van op den duur en jij ook niet. Dagelijkse strijd is gewoon niet tof.
Destijds was ik wel (of probeerde, als moeder klooi je soms ook maar wat aan), consequent te zijn , maar sommige dingen deed ik geen strijd over maken. Dan maar waslap i.p.v. bad, dan maar gele broek met paars pyjama shirt aan naar de crèche en dikke lagen appelmoes over de groente of Olvarit. Maar goed. Mijn kind is het jouwe niet en er zijn echt wel gradaties in pittige peuters.
vrijdag 14 januari 2022 om 07:47
Ik heb opvoedhulp gehad.
Ik vind het zelf heel erg moeilijk om consequent te zijn. Ik ga vaak met kind mee, waardoor er ineens tijdsdruk ontstaat. Ik wil de lieve moeder zijn, waar zoon alles mag.
Het is een lieve jongen en ik knuffel veel en lees boekjes, we gaan samen naar de bieb of buiten wandelen, als ik met hem ben.
Ik zit op de grond tijdens het spelen.
Het gaat vaak om momenten dat er wat moet gebeuren, dat hij recalcitrant is.
Ik kondig van te voren aan dat de activiteit waar zoon mee bezig, doormiddel van het gebruiken van een wekker. Als de wekker afgaat, dan gaan we eten, naar bed of de tv gaat uit.
Inmiddels werkt de wekker trucje ook niet meer. Het is een slimme jongen.
Ik vind het zelf heel erg moeilijk om consequent te zijn. Ik ga vaak met kind mee, waardoor er ineens tijdsdruk ontstaat. Ik wil de lieve moeder zijn, waar zoon alles mag.
Het is een lieve jongen en ik knuffel veel en lees boekjes, we gaan samen naar de bieb of buiten wandelen, als ik met hem ben.
Ik zit op de grond tijdens het spelen.
Het gaat vaak om momenten dat er wat moet gebeuren, dat hij recalcitrant is.
Ik kondig van te voren aan dat de activiteit waar zoon mee bezig, doormiddel van het gebruiken van een wekker. Als de wekker afgaat, dan gaan we eten, naar bed of de tv gaat uit.
Inmiddels werkt de wekker trucje ook niet meer. Het is een slimme jongen.
