Kinderen
alle pijlers
Ik trek het niet meer.....
woensdag 19 december 2007 om 23:35
Terwijl mn dochtertje van 8,5 maand krijsend in bed ligt met dr vader zit ik hier op viva dit bericht te typen.
Het is mn tweede, dus veel dingen gaan makkelijker maar ik ben nu zo ontzettend moe. Ik slaap al 2 maanden snachts niet goed door. Ze sliep vanaf week twee de nachten door totdat ze 6 maanden werd en toen begon ze snachts ook wakker te worden. Naar verhalen van andere op dit forum begreep ik dat dit vaker voorkomt omdat ze dan een sprong maken in hun ontwikkeling en ook vaker om een voeding kunnen vragen. Maar nu begint het me op te breken. Ze hangt ook helemaal aan mij en ik kan door het slaapgebrek geen oplossing vinden wat ik verkeerd doe.
Ik geef borstvoeding, ze krijgt naast borstvoeding ook fruit en groente. Het enige waar ze niet veel van wil hebben is kunstvoeding uit de fles. Er gaat als meest 50 ml in maar dan zet ze het op een krijsen totdat ze de borst krijgt. Ik heb flesvoeding geprobeerd om te kijken of ze wat meer verzadigt raakt maar dat is dus mislukt.
Hoe het al dagen gaat;
Ze is altijd erg moe rond 19.00 en voor 20.00 ligt ze dan ook in bed nadat ze borstvoeding gekregen heeft. Ze krijgt dit altijd op mijn bed en dit is een soort ritueel geworden, dan valt ze een beetje in slaap aan de borst en als ik haar halfwakker in haar eigen bed lig huilt ze 1 minuut waarna ze direct in slaap valt.
Dan rond 23.00 gaat ze huilen en stopt er ook niet mee. Als ik haar pak geef ik haar borstvoeding en doezelt ze aan de borst weer in slaap waarna ik haar weer op bed leg. Dit merkt ze dan direct! En dan is het krijsen, en niet zo'n klein beetje ook. Ze stopt niet voordat ik haar uit bed haal. Ze heeft me nodig denk ik dan en dan pak ik haar en neem haar bij me in bed, omdat ik dan ook vaak al op bed lig.
Aan de borst weer en na paar minuutjes is het geen drinken meer maar sabbelen. Als ik er echt goed de tijd voor geef tot ze echt heeeel erg moe is geworden en goed slaapt leg ik haar weer in bed en blijft ze slapen. Maar dan is het soms al half 1 snachts en ben ik erg moe en soms over mn moeheid heen.
Om 03.00 begint ze weer te huilen en stopt niet dus neem ik haar weer in ons bed en weer stopt ze niet met huilen voordat ze de borst krijgt. Terwijl ze aan de borst is val ik altijd in slaap en ligt ze tot sóchtends tussen ons in bed. Je zou denken dan ligt ze bij mama en huilt ze niet meer. Nee, ze word dan vaak elk uur wel wakker en gaat heeeel hard huilen terwijl ik naast haar lig en stopt pas als ze de borst krijgt.
Je kunt je voorstellen dat ik nu gebroken ben, en bijna geen energie meer over heb.
Wat is er hier nu aan de hand.... moet ik het maar laten doen en gaat het vanzelf weer over zodra ze groter is of doe ik iets niet goed.
Het is mn tweede, dus veel dingen gaan makkelijker maar ik ben nu zo ontzettend moe. Ik slaap al 2 maanden snachts niet goed door. Ze sliep vanaf week twee de nachten door totdat ze 6 maanden werd en toen begon ze snachts ook wakker te worden. Naar verhalen van andere op dit forum begreep ik dat dit vaker voorkomt omdat ze dan een sprong maken in hun ontwikkeling en ook vaker om een voeding kunnen vragen. Maar nu begint het me op te breken. Ze hangt ook helemaal aan mij en ik kan door het slaapgebrek geen oplossing vinden wat ik verkeerd doe.
Ik geef borstvoeding, ze krijgt naast borstvoeding ook fruit en groente. Het enige waar ze niet veel van wil hebben is kunstvoeding uit de fles. Er gaat als meest 50 ml in maar dan zet ze het op een krijsen totdat ze de borst krijgt. Ik heb flesvoeding geprobeerd om te kijken of ze wat meer verzadigt raakt maar dat is dus mislukt.
Hoe het al dagen gaat;
Ze is altijd erg moe rond 19.00 en voor 20.00 ligt ze dan ook in bed nadat ze borstvoeding gekregen heeft. Ze krijgt dit altijd op mijn bed en dit is een soort ritueel geworden, dan valt ze een beetje in slaap aan de borst en als ik haar halfwakker in haar eigen bed lig huilt ze 1 minuut waarna ze direct in slaap valt.
Dan rond 23.00 gaat ze huilen en stopt er ook niet mee. Als ik haar pak geef ik haar borstvoeding en doezelt ze aan de borst weer in slaap waarna ik haar weer op bed leg. Dit merkt ze dan direct! En dan is het krijsen, en niet zo'n klein beetje ook. Ze stopt niet voordat ik haar uit bed haal. Ze heeft me nodig denk ik dan en dan pak ik haar en neem haar bij me in bed, omdat ik dan ook vaak al op bed lig.
Aan de borst weer en na paar minuutjes is het geen drinken meer maar sabbelen. Als ik er echt goed de tijd voor geef tot ze echt heeeel erg moe is geworden en goed slaapt leg ik haar weer in bed en blijft ze slapen. Maar dan is het soms al half 1 snachts en ben ik erg moe en soms over mn moeheid heen.
Om 03.00 begint ze weer te huilen en stopt niet dus neem ik haar weer in ons bed en weer stopt ze niet met huilen voordat ze de borst krijgt. Terwijl ze aan de borst is val ik altijd in slaap en ligt ze tot sóchtends tussen ons in bed. Je zou denken dan ligt ze bij mama en huilt ze niet meer. Nee, ze word dan vaak elk uur wel wakker en gaat heeeel hard huilen terwijl ik naast haar lig en stopt pas als ze de borst krijgt.
Je kunt je voorstellen dat ik nu gebroken ben, en bijna geen energie meer over heb.
Wat is er hier nu aan de hand.... moet ik het maar laten doen en gaat het vanzelf weer over zodra ze groter is of doe ik iets niet goed.
maandag 24 december 2007 om 20:01
Ik laat mijn dochter ook niet lang huilen, troost haar wel, maar ik haal haar niet snel uit haar bedje (tenzij ze ziek is of pijn heeft o.i.d.) Als ze gekalmeerd is ga ik weer weg. Ik heb haar ook nooit bij ons in bed laten slapen. Ten 1e omdat ik het zelf veel te eng vind (man slaapt heel erg onrustig) en ten 2e omdat ik vind dat ze moet leren in haar eigen bedje te slapen.
maandag 24 december 2007 om 20:17
Ik vind bij elkaar in bed slapen geen probleem, zeker niet tot kinderen een jaar of drie/vier zijn. En dan mag mijn dochter daarna nog altijd komen als ze bang is of naar gedroomd heeft ofzo. In heel veel culturen is dat volkomen normaal, samen met je kinderen op een kamer of in een bed slapen. Ik zie het probleem niet zo. Dat in eigen bedje leren slapen doen ze echt allemaal wel in hun eigen tijd. Ik denk dat het meer is dat de ouders graag privacy willen, dat is wel een legitieme reden trouwens hoor, en het dan op eigen bedje kunnen slapen gooien. Alsof je kind anders op z'n 16e nog bij je in bed ligt. Denk het niet. Ik ken genoeg ouders bij wie kind tot jaar of 2, 3 bij ouder sliep en daarna probleemloos naar eigen bed verhuisde omdat een groot eigen bed toch wel heel stoer is natuurlijk.
Eng vinden snap ik ook goed. Zelf ben ik echter helemaal niet bang om op dochter te gaan liggen. Toen ex nog bij ons was vond ik het enger. Ze sliep toen dan ook nooit in het midden, maar altijd aan mijn kant (bed stond tegen de muur en er lagen opgerolde dekens tussen bed en muur. Is altijd goed gegaan. De enige die er wel eens onder heeft geleden ben ik
(kreeg meppen van rondzwaaiende armen en benen van draaiende altijd in slaap bewegende man en dito (erfelijk bepaald waarschijnlijk) kind
Fijne Kerst trouwens, Layla!
Hoe is t met Zarah en Laylaman?
Eng vinden snap ik ook goed. Zelf ben ik echter helemaal niet bang om op dochter te gaan liggen. Toen ex nog bij ons was vond ik het enger. Ze sliep toen dan ook nooit in het midden, maar altijd aan mijn kant (bed stond tegen de muur en er lagen opgerolde dekens tussen bed en muur. Is altijd goed gegaan. De enige die er wel eens onder heeft geleden ben ik
(kreeg meppen van rondzwaaiende armen en benen van draaiende altijd in slaap bewegende man en dito (erfelijk bepaald waarschijnlijk) kind Fijne Kerst trouwens, Layla!
Hoe is t met Zarah en Laylaman?
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
maandag 24 december 2007 om 21:24
Hey Inad, jullie ook fijne kerst! Met Laylaman en Zahra gaat alles goed, ze wordt deze maand alweer 8 maanden!
Weer ontopic, tuurlijk is er niks mis mee om je kindje bij je te laten slapen zolang je dat zelf aankunt. TO geeft aan dat ze het zelf niet meer trekt ivm slaapgebrek. Ik denk ook niet dat het probleem is dat haar dochter bij haar slaapt, maar dat dit meer een gevolg is van een bepaalde gewoonte om haar dochter aan de borst in slaap te laten vallen. Ik deed dat in het begin ook toen ze heel klein was, maar zodra ze wakker werd zette ze het op een krijsen omdat ze niet meer wist waar ze was, dus om haar te troosten pakte ik haar dan maar op, legde haar aan totdat ze in slaap viel etc.
Weer ontopic, tuurlijk is er niks mis mee om je kindje bij je te laten slapen zolang je dat zelf aankunt. TO geeft aan dat ze het zelf niet meer trekt ivm slaapgebrek. Ik denk ook niet dat het probleem is dat haar dochter bij haar slaapt, maar dat dit meer een gevolg is van een bepaalde gewoonte om haar dochter aan de borst in slaap te laten vallen. Ik deed dat in het begin ook toen ze heel klein was, maar zodra ze wakker werd zette ze het op een krijsen omdat ze niet meer wist waar ze was, dus om haar te troosten pakte ik haar dan maar op, legde haar aan totdat ze in slaap viel etc.
maandag 24 december 2007 om 23:29
Daar had Chica nooit last van, omdat die altijd bij ons sliep. Die wist dus ook waar ze was en sliep na een slok gewoon verder en ik ook. Het is heel goed gegaan, op eerste week zonder slaap door eigen postnatale insomnia na. Ze sliep pas toen ze een jaar was door en als ze al die tijd in eigen bed had geslapen en ik uit eigen bed had gemoeten om haar te troosten, was het denk ik veel zwaarder geweest allemaal.
Ik denk dat het, heb openingspost nog even nagelezen, voor Thirza misschien juist wel ontspannend kan zijn om dochter gewoon echt vanaf begin van slapen af aan in eigen bed te nemen, omdat ze daar nu toch steeds beland. En dan van t idee af stappen dat ze perse terug naar eigen bed moet, dan slapen ze misschien (zeg expres misschien, want ieder mens en ieder kind is anders) beter allebei. Ik vond dat zo fijn in die tijd met veel zuigebehoefte en veel wakker worden s'nachts, dat Chica gewoon vlak naast me lag en ik haar half slapend voedde. Er zit een stofje in BV dat moeder en kind moe maakt, als ze van idee afstapt dat ze perse wakker moet blijven en kind moet terugleggen kan Thirza misschien gewoon indommelen tijdens het voeden en doorslapen.
Ik denk dat het, heb openingspost nog even nagelezen, voor Thirza misschien juist wel ontspannend kan zijn om dochter gewoon echt vanaf begin van slapen af aan in eigen bed te nemen, omdat ze daar nu toch steeds beland. En dan van t idee af stappen dat ze perse terug naar eigen bed moet, dan slapen ze misschien (zeg expres misschien, want ieder mens en ieder kind is anders) beter allebei. Ik vond dat zo fijn in die tijd met veel zuigebehoefte en veel wakker worden s'nachts, dat Chica gewoon vlak naast me lag en ik haar half slapend voedde. Er zit een stofje in BV dat moeder en kind moe maakt, als ze van idee afstapt dat ze perse wakker moet blijven en kind moet terugleggen kan Thirza misschien gewoon indommelen tijdens het voeden en doorslapen.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
dinsdag 25 december 2007 om 07:39
Inad, Zahra sliep in het begin wel bij ons op de kamer in haar wiegje naast mij, maar ze is pas veel beter gaan slapen toen ik haar op haar eigen kamertje ging leggen. Overdag sliep ze ook alleen, dus waarom zou dat 's nachts niet kunnen? Ze is met een week of 10 door gaan slapen en geloof me, die ene keer per nacht dat ik eruit moet om een speentje terug te stoppen vind ik veel minder zwaar dan 's nachts op 1 kamer met haar te liggen. Ik sliep niet omdat ik van elk geluidje wakker werd en zij sliep ook heel onrustig. En voor Thirza geldt dat ze ook nog een man heeft, misschien vindt die het ook niet prettig om die kleine erbij in bed te hebben, je slaapt toch veel slechter lijkt me. En ik geloof best dat er in bv iets zit wat je moe maakt, maar haar dochter is al 8,5 maand dus krijgt al veel bijvoeding, dus zou er dan nog wel voldoende van dat stofje vrijkomen? Ze geeft zelf aan dat het haar opbreekt dus het lijkt me van niet.
dinsdag 25 december 2007 om 09:32
Dat hoeft niet perse, heb mijn zoontje ook vaak laten huilen maar is nu bijna 2 en slaapt nog steeds niet door. Overigens liet ik hem huilen omdat ik bang was dat ik hem anders iets aan zou doen.
Nu slaapt hij vaak bij mij in bed en dan slapen we vaak allebei gewoon verder. Hij begint de nacht wel gewoon in eigen bed. Het zijn vaak andere mensen die dat een probleem vinden, ik vind het belangrijker dat we elkaar weer een beetje leuk vinden en dat we het gezellig hebben met elkaar, dag en nacht.
Als je loslaat, heb je twee handen vrij.
woensdag 26 december 2007 om 00:09
Layla, het kan alle kanten op gaan, ken TO en haar verhaal niet goed genoeg om te beslissen wat nu de beste oplossing zou zijn, daarom was mijn suggestie ook maar een suggestie. Ik lees het zo dat TO zichzelf wakker houdt als ze haar dochtertje bij zich in bed voedt, omdat ze haar "persé" daarna terug moet leggen van zichzelf. Stofje misschien na 8 maanden niet zo sterk meer, zou kunnen, weet ik niet, maar dat alert proberen te blijven en wakker proberen te blijven krijgt je wel over je slaap heen. Misschien is het ook nog een optie om zelf in slaap te vallen en je man dan je dochtertje te laten weg leggen, Thirza. Wat je ook maar door de nacht en over je vermoeidheid heen krijgt.
Soms duren 'slaaptrainingen' (ik houd echt al niet eens van het woord) misschien maar een paar nachten (vind ik zelf al geen fijn idee) van kwartiertjes of half uurtjes huilen, maar lees op het forum vaak genoeg postings waarin mensen het hebben over maandenlang uren krijsen. Dan is het toch gewoon je kind uitputten tot het maar opgeeft? Vind het wel goed dat de andere kant ook eens belicht wordt. Mensen doen vaak zo rigide en angstig over samen slapen, terwijl het de gewoonste en natuurlijkste zaak van de wereld is. En we wonen niet meer in grotten en dragen geen berenvellen meer, maar sommige dingen zijn mooi en het krijgen van een kind en daarvoor zorgen zou best wat instinctiever mogen af en toe. Al dat ge-drie-r en onhandig onzeker gedoe over slaapjes ritmes en schema's en meteen hop in eigen kamer anders vewen je je kind voorgoed en wordt het een manipulatieve nachtrustverstoorder, dat vind ik zo overdreven. Ik overdrijf natuurlijk ook nu , maar ter illustratie mag dat wel even 
Thirza, hoe gaat het nu trouwens? Hoop dat je goed geslapen hebt de afgelopen nachten..
Soms duren 'slaaptrainingen' (ik houd echt al niet eens van het woord) misschien maar een paar nachten (vind ik zelf al geen fijn idee) van kwartiertjes of half uurtjes huilen, maar lees op het forum vaak genoeg postings waarin mensen het hebben over maandenlang uren krijsen. Dan is het toch gewoon je kind uitputten tot het maar opgeeft? Vind het wel goed dat de andere kant ook eens belicht wordt. Mensen doen vaak zo rigide en angstig over samen slapen, terwijl het de gewoonste en natuurlijkste zaak van de wereld is. En we wonen niet meer in grotten en dragen geen berenvellen meer, maar sommige dingen zijn mooi en het krijgen van een kind en daarvoor zorgen zou best wat instinctiever mogen af en toe. Al dat ge-drie-r en onhandig onzeker gedoe over slaapjes ritmes en schema's en meteen hop in eigen kamer anders vewen je je kind voorgoed en wordt het een manipulatieve nachtrustverstoorder, dat vind ik zo overdreven. Ik overdrijf natuurlijk ook nu
, maar ter illustratie mag dat wel even Thirza, hoe gaat het nu trouwens? Hoop dat je goed geslapen hebt de afgelopen nachten..
anoniem_42951 wijzigde dit bericht op 26-12-2007 00:11
Reden: snel typen en vraag vergeten..
Reden: snel typen en vraag vergeten..
% gewijzigd
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
woensdag 26 december 2007 om 19:37
Lieve Thirza,
Wat fijn voor je dat je even weg bent geweest en dat het ook best wel goed ging! Hoop echt voor je dat het steeds beter gaat. Mijn man en ik gaan wel 's 's avonds weg en de eerste keer moest hij me bijna meeslepen...Nu gaat het goed..Als ons ventje wakker word, speelt de oppas met hem, geeft 'm een beetje thee, knuffelt, tot we weer thuis zijn..
Layla, bedankt voor je bezorgdheid...
Nee, ik ben niet bang dat hij opgroeid als een verwend kereltje. Kleine koning is ironisch bedoeld, hij is zo'n lieverd en ik zou alles voor hem doen..vandaar..Valium heb ik in huis voor andere dingen, daar zal ik hier niet over beginnen..anyway...het helpt wel...( ook ironisch..)
Wel even wat anders..Wij, dus ook mijn man, zijn ontzettend blij met onze slaapsituatie. We zouden het niet anders willen. Vind het de meest natuurlijke manier van slapen..
Trouwens, gaat het er niet om dat je doet waar je jezelf het prettigst bij voelt?
Wat fijn voor je dat je even weg bent geweest en dat het ook best wel goed ging! Hoop echt voor je dat het steeds beter gaat. Mijn man en ik gaan wel 's 's avonds weg en de eerste keer moest hij me bijna meeslepen...Nu gaat het goed..Als ons ventje wakker word, speelt de oppas met hem, geeft 'm een beetje thee, knuffelt, tot we weer thuis zijn..
Layla, bedankt voor je bezorgdheid...
Nee, ik ben niet bang dat hij opgroeid als een verwend kereltje. Kleine koning is ironisch bedoeld, hij is zo'n lieverd en ik zou alles voor hem doen..vandaar..Valium heb ik in huis voor andere dingen, daar zal ik hier niet over beginnen..anyway...het helpt wel...( ook ironisch..)
Wel even wat anders..Wij, dus ook mijn man, zijn ontzettend blij met onze slaapsituatie. We zouden het niet anders willen. Vind het de meest natuurlijke manier van slapen..
Trouwens, gaat het er niet om dat je doet waar je jezelf het prettigst bij voelt?
woensdag 26 december 2007 om 22:17
Tuurlijk, Steph, gaat het erom dat je doet waar je jezelf het prettigst bij voelt, maar als ik lees dat je af een toe een valium moet nemen om rustig te blijven lijkt me dat niet het geval. Je wil je kind op de 1e plaats zetten, maar soms moet je ook aan jezelf denken, als je zelf goed in je vel zit voelt je kindje dit ook aan. Bij mij was het in ieder geval zo dat toen ik mezelf beter ging voelen, mijn dochter ook rustiger werd.
donderdag 27 december 2007 om 12:53
Thirza, hoe gaat het nu met je? Ik sluit me helemaal aan bij iedereen dat tijd voor jezelf heel erg belangrijk is. Je dochtertje zal niet zomaar doodhongeren als jij er niet bent. Hij moet het ook leren op te lossen en ik geloof echt dat je een betere moeder kunt zijn als je ook wat tijd voor jezelf hebt.
Wat betreft die spenen: mijn zoontje wil alleen de combispeen van Difrax. De andere spenen worden er met een noodvaart uitgegooid (lastig, want die spenen zijn dus vaak uitverkocht en ik verdenk hem ervan dat hij ze opeet ofzo, want ik blijf ze kwijtraken...).
Misschien scheelt het voor de afgekolfde melk of kv als je een andere flessenspeen gebruikt? Ik ken baby's die nooit uit een fles wilden drinken en bij wie de Closer to Nature-speen van Tommee Tippee (zie deze link) een uitkomst was. Ik heb ze gezien bij grotere Etos-winkels, maar op internet kun je ze ook bestellen.
Heel veel succes!!
Wat betreft die spenen: mijn zoontje wil alleen de combispeen van Difrax. De andere spenen worden er met een noodvaart uitgegooid (lastig, want die spenen zijn dus vaak uitverkocht en ik verdenk hem ervan dat hij ze opeet ofzo, want ik blijf ze kwijtraken...).
Misschien scheelt het voor de afgekolfde melk of kv als je een andere flessenspeen gebruikt? Ik ken baby's die nooit uit een fles wilden drinken en bij wie de Closer to Nature-speen van Tommee Tippee (zie deze link) een uitkomst was. Ik heb ze gezien bij grotere Etos-winkels, maar op internet kun je ze ook bestellen.
Heel veel succes!!
donderdag 3 januari 2008 om 16:22
Heel herkenbaar, hier ook een moeilijke slaper gehad. (gehad, het gaat dus echt wel over)
Het is al eerder gezegd, maar als je wat wilt veranderen, moet je dat zelf doen. Maar dat kan alleen als je daar zelf achter staat, als de aanpak bij jou en je kindje past.
ken je het boek 'Lekker slapen zonder huilen'? Een boek met handreikingen om je kindje beter te laten slapen. Niet als doel doorslapen, maar een hele vriendelijke ' methode'om het slapen wat draaglijker, makkelijker te maken.link Dus zonder laten huilen, er gewoon voor je kindje te zijn.
Wat dat is wel duidelijk, je kindje heeft heel veel behoefte aan jou, aan mama, lichaamscontact. Heb je al eens een draagdoek geprobeerd? Mijn ervaring is dat als ik mijn dochter veel droeg, de nachten beter gingen. Ze had haar portie mama als het ware al gehad, waardoor ze er 's nachts minder behoefte aan had.
Ook kan een kindje in een draagdoek heel lekker slapen, terwijl jij gewoon je handen vrij hebt. Dat maakt het makkelijker om aan haar behoefte toe te geven. Ipv haar zodra ze slaapt in bed te leggen (en ze dus gelijk wakker schrikt), laat je haar lekker in de doek bij je en leg je haar pas in bed als je (bijv) zelf gaat slapen. tegen die tijd is zij in een diepe slaap en zal ze niet zo gauw wakker schrikken.
En tegen die vermoeidheid: vroeg naar bed! Desnoods een vaste avond in de week, en dan gewoon om 20.00 samen met je dochter gaan slapen. Als ze dan om 2300 wakker wordt, heb jij al een paar uurtjes slaap gehad, lekker verder doezelend voeden en de rest aan je man overlaten.
Het is al eerder gezegd, maar als je wat wilt veranderen, moet je dat zelf doen. Maar dat kan alleen als je daar zelf achter staat, als de aanpak bij jou en je kindje past.
ken je het boek 'Lekker slapen zonder huilen'? Een boek met handreikingen om je kindje beter te laten slapen. Niet als doel doorslapen, maar een hele vriendelijke ' methode'om het slapen wat draaglijker, makkelijker te maken.link Dus zonder laten huilen, er gewoon voor je kindje te zijn.
Wat dat is wel duidelijk, je kindje heeft heel veel behoefte aan jou, aan mama, lichaamscontact. Heb je al eens een draagdoek geprobeerd? Mijn ervaring is dat als ik mijn dochter veel droeg, de nachten beter gingen. Ze had haar portie mama als het ware al gehad, waardoor ze er 's nachts minder behoefte aan had.
Ook kan een kindje in een draagdoek heel lekker slapen, terwijl jij gewoon je handen vrij hebt. Dat maakt het makkelijker om aan haar behoefte toe te geven. Ipv haar zodra ze slaapt in bed te leggen (en ze dus gelijk wakker schrikt), laat je haar lekker in de doek bij je en leg je haar pas in bed als je (bijv) zelf gaat slapen. tegen die tijd is zij in een diepe slaap en zal ze niet zo gauw wakker schrikken.
En tegen die vermoeidheid: vroeg naar bed! Desnoods een vaste avond in de week, en dan gewoon om 20.00 samen met je dochter gaan slapen. Als ze dan om 2300 wakker wordt, heb jij al een paar uurtjes slaap gehad, lekker verder doezelend voeden en de rest aan je man overlaten.
donderdag 3 januari 2008 om 21:45
Hi Thirza, wat vreselijk vermoeiend lijkt me dit, zo hou je het echt vol! Ik heb hier zelf geen ervaring mee, maar toen ik de nachtvoeding wilde afbouwen deed ik johannes broodpitmeel door de afgekolfde melk en na een paar nachten sliep hij door. Als hij nu wakker wordt snachts, ik ga pas heen als hij huilt, want soms brabbelt ie gewoon wat en valt dan weer in slaap. Ik verschoon hem even in bed en zet dan zijn muziekje aan, een lampje dat plaatjes op het plafond projecteert en na 10 min. vanzelf uitgaat. Als het slapen echt niet wil lukken geef ik hem een flesje melk en leg hem daarna meteen weer in bed. Zodat hij goed weet dat het nacht is en hij dus hoort te slapen. Bij ons in bed slaapt ie echt niet, heb dat wel eens geprobeerd toen ie ziek was. Het klinkt misschien hard, maar wat als je haar nou een paar keer laat huilen? Het is natuurlijk erg moeilijk, maar anders blijft ze in dit ritme. Het is ook voor je eigen gezondheid. Hoop dat het inmiddels wat beter gaat. Heel veel sterkte!
