Kinderen
alle pijlers
Ik trek het niet meer.....
woensdag 19 december 2007 om 23:35
Terwijl mn dochtertje van 8,5 maand krijsend in bed ligt met dr vader zit ik hier op viva dit bericht te typen.
Het is mn tweede, dus veel dingen gaan makkelijker maar ik ben nu zo ontzettend moe. Ik slaap al 2 maanden snachts niet goed door. Ze sliep vanaf week twee de nachten door totdat ze 6 maanden werd en toen begon ze snachts ook wakker te worden. Naar verhalen van andere op dit forum begreep ik dat dit vaker voorkomt omdat ze dan een sprong maken in hun ontwikkeling en ook vaker om een voeding kunnen vragen. Maar nu begint het me op te breken. Ze hangt ook helemaal aan mij en ik kan door het slaapgebrek geen oplossing vinden wat ik verkeerd doe.
Ik geef borstvoeding, ze krijgt naast borstvoeding ook fruit en groente. Het enige waar ze niet veel van wil hebben is kunstvoeding uit de fles. Er gaat als meest 50 ml in maar dan zet ze het op een krijsen totdat ze de borst krijgt. Ik heb flesvoeding geprobeerd om te kijken of ze wat meer verzadigt raakt maar dat is dus mislukt.
Hoe het al dagen gaat;
Ze is altijd erg moe rond 19.00 en voor 20.00 ligt ze dan ook in bed nadat ze borstvoeding gekregen heeft. Ze krijgt dit altijd op mijn bed en dit is een soort ritueel geworden, dan valt ze een beetje in slaap aan de borst en als ik haar halfwakker in haar eigen bed lig huilt ze 1 minuut waarna ze direct in slaap valt.
Dan rond 23.00 gaat ze huilen en stopt er ook niet mee. Als ik haar pak geef ik haar borstvoeding en doezelt ze aan de borst weer in slaap waarna ik haar weer op bed leg. Dit merkt ze dan direct! En dan is het krijsen, en niet zo'n klein beetje ook. Ze stopt niet voordat ik haar uit bed haal. Ze heeft me nodig denk ik dan en dan pak ik haar en neem haar bij me in bed, omdat ik dan ook vaak al op bed lig.
Aan de borst weer en na paar minuutjes is het geen drinken meer maar sabbelen. Als ik er echt goed de tijd voor geef tot ze echt heeeel erg moe is geworden en goed slaapt leg ik haar weer in bed en blijft ze slapen. Maar dan is het soms al half 1 snachts en ben ik erg moe en soms over mn moeheid heen.
Om 03.00 begint ze weer te huilen en stopt niet dus neem ik haar weer in ons bed en weer stopt ze niet met huilen voordat ze de borst krijgt. Terwijl ze aan de borst is val ik altijd in slaap en ligt ze tot sóchtends tussen ons in bed. Je zou denken dan ligt ze bij mama en huilt ze niet meer. Nee, ze word dan vaak elk uur wel wakker en gaat heeeel hard huilen terwijl ik naast haar lig en stopt pas als ze de borst krijgt.
Je kunt je voorstellen dat ik nu gebroken ben, en bijna geen energie meer over heb.
Wat is er hier nu aan de hand.... moet ik het maar laten doen en gaat het vanzelf weer over zodra ze groter is of doe ik iets niet goed.
Het is mn tweede, dus veel dingen gaan makkelijker maar ik ben nu zo ontzettend moe. Ik slaap al 2 maanden snachts niet goed door. Ze sliep vanaf week twee de nachten door totdat ze 6 maanden werd en toen begon ze snachts ook wakker te worden. Naar verhalen van andere op dit forum begreep ik dat dit vaker voorkomt omdat ze dan een sprong maken in hun ontwikkeling en ook vaker om een voeding kunnen vragen. Maar nu begint het me op te breken. Ze hangt ook helemaal aan mij en ik kan door het slaapgebrek geen oplossing vinden wat ik verkeerd doe.
Ik geef borstvoeding, ze krijgt naast borstvoeding ook fruit en groente. Het enige waar ze niet veel van wil hebben is kunstvoeding uit de fles. Er gaat als meest 50 ml in maar dan zet ze het op een krijsen totdat ze de borst krijgt. Ik heb flesvoeding geprobeerd om te kijken of ze wat meer verzadigt raakt maar dat is dus mislukt.
Hoe het al dagen gaat;
Ze is altijd erg moe rond 19.00 en voor 20.00 ligt ze dan ook in bed nadat ze borstvoeding gekregen heeft. Ze krijgt dit altijd op mijn bed en dit is een soort ritueel geworden, dan valt ze een beetje in slaap aan de borst en als ik haar halfwakker in haar eigen bed lig huilt ze 1 minuut waarna ze direct in slaap valt.
Dan rond 23.00 gaat ze huilen en stopt er ook niet mee. Als ik haar pak geef ik haar borstvoeding en doezelt ze aan de borst weer in slaap waarna ik haar weer op bed leg. Dit merkt ze dan direct! En dan is het krijsen, en niet zo'n klein beetje ook. Ze stopt niet voordat ik haar uit bed haal. Ze heeft me nodig denk ik dan en dan pak ik haar en neem haar bij me in bed, omdat ik dan ook vaak al op bed lig.
Aan de borst weer en na paar minuutjes is het geen drinken meer maar sabbelen. Als ik er echt goed de tijd voor geef tot ze echt heeeel erg moe is geworden en goed slaapt leg ik haar weer in bed en blijft ze slapen. Maar dan is het soms al half 1 snachts en ben ik erg moe en soms over mn moeheid heen.
Om 03.00 begint ze weer te huilen en stopt niet dus neem ik haar weer in ons bed en weer stopt ze niet met huilen voordat ze de borst krijgt. Terwijl ze aan de borst is val ik altijd in slaap en ligt ze tot sóchtends tussen ons in bed. Je zou denken dan ligt ze bij mama en huilt ze niet meer. Nee, ze word dan vaak elk uur wel wakker en gaat heeeel hard huilen terwijl ik naast haar lig en stopt pas als ze de borst krijgt.
Je kunt je voorstellen dat ik nu gebroken ben, en bijna geen energie meer over heb.
Wat is er hier nu aan de hand.... moet ik het maar laten doen en gaat het vanzelf weer over zodra ze groter is of doe ik iets niet goed.
woensdag 19 december 2007 om 23:42
Thirza, wat naar. Ik herken het wel, maar dan echt van zeldzame nachten, waarin mijn dochters zuigbehoefte kennelijk groter was dan haar vermoeidheid. Maar, als het al nachten zo is, breekt het je natuurlijk helemaal op. Kan het zijn dat ze wat ziekig is? Of komt er een tandje door? Dat kan zorgen voor pijn en problemen. Is ze warm en koortsig en hoe is haar ontlasting? Misschien helpt het om haar een paracetamol te geven voor het slapen gaan als je denkt dat ze pijn heeft? En een speentje? Of doet ze daar, zoals mijn alles weigerende dochter (nu gelukkig zuigebehoefte voorbij 
) niets mee? Heel veel sterkte en ik hoop dat het snel beter gaat. En misschien is het ook een idee om haar wat meer dan alleen bv te geven. Ze is nu al 8,5 maand dus bijvoeden is geen probleem meer. Succes 
) niets mee? Heel veel sterkte en ik hoop dat het snel beter gaat. En misschien is het ook een idee om haar wat meer dan alleen bv te geven. Ze is nu al 8,5 maand dus bijvoeden is geen probleem meer. Succes
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
woensdag 19 december 2007 om 23:51
Inad,
Het lijkt bij haar idd vaak zuigbehoefte. Een speen heeft ze met haar tweede maand uitgespuugd net als ze het niet heeft op een flessespeen.
Ze heeft last gehad van doorkomende tandjes maar daarvoor was het ook al zo en ze is overdag niet huilerig.
Ze krijgt al bijvoeding, zoals ik al in mn eerste bericht al noemde; fruit en groente en zelfs brood en koek, enz enz. Dus dat is het ook niet.
Ik weet bijna wel zeker dat ze veel aan mij hangt, en dat is natuurlijk ook heel mooi en ik geef borstvoeding echt nog steeds met liefde. Ik heb haar geprobeerd te laten huilen maar dit had echt geen succes, mn eerste dochter liet ik ook wel eens huilen en die sliep altijd na een kwartier en was gewoon een ander kind.
Het lijkt bij haar idd vaak zuigbehoefte. Een speen heeft ze met haar tweede maand uitgespuugd net als ze het niet heeft op een flessespeen.
Ze heeft last gehad van doorkomende tandjes maar daarvoor was het ook al zo en ze is overdag niet huilerig.
Ze krijgt al bijvoeding, zoals ik al in mn eerste bericht al noemde; fruit en groente en zelfs brood en koek, enz enz. Dus dat is het ook niet.
Ik weet bijna wel zeker dat ze veel aan mij hangt, en dat is natuurlijk ook heel mooi en ik geef borstvoeding echt nog steeds met liefde. Ik heb haar geprobeerd te laten huilen maar dit had echt geen succes, mn eerste dochter liet ik ook wel eens huilen en die sliep altijd na een kwartier en was gewoon een ander kind.
donderdag 20 december 2007 om 00:07
Mijn nichtje heeft dit ook gehad bij haar middelste. Toen ze ziek werd van oververmoeidheid hebben ze besloten dat er echt iets moest gebeuren. Ze zijn langs een kinderarts geweest om te checken of alles wel oke was, en dat was zo. Ze hebben het advies gekregen om haar maar te laten huilen en dat in ieder geval een week vol te houden. Dat hebben ze gedaan, met oordopjes in, en met succes. Na een paar nachten ging het al beter en sliep ze na steeds minder te huilen.
Het is trouwens nog steeds een heel pittig meisje (nu ruim 2 jaar), blijkbaar zat het dus in haar karakter.
Het is trouwens nog steeds een heel pittig meisje (nu ruim 2 jaar), blijkbaar zat het dus in haar karakter.
donderdag 20 december 2007 om 00:13
Mijn dochter wilde ook geen speen en geen fles. Ik heb haar borstvoeding gegeven tot ze 11 maanden was. Naar mijn zin veel te lang aangezien mijn dochter mij ook vanaf dat ze een maand of 7 was, ging gebruiken als fopspeen. Ze kreeg ook al fruit en groente, yoghurt, brood etc. etc. Dus had ze de borstvoeding ook niet meer nodig maar... ze dronk behalve borstvoeding helemaal niets want ze wilde pertinent niet uit een fles drinken.
Daarom ging ik wel door met de borstvoeding, want ze had toch vocht nodig. Met als gevolg dat dochter iedere nacht tussen ons in belandde en regelmatig wakker werd en dan weer die borst opeistte. Naast vermoeidheid, kreeg ik ook veel last van mijn rug.
En toen, na 11 maanden kwam er een situatie waardoor ik gewoon een paar dagen/nachten niet beschikbaar was voor het prinsessenkind. Nog steeds weigerde ze de kunstvoeding maar dronk wel uit een flesje (met water). Als ze wakker werd, slokje water met het flesje, even sabbelen en ze sliep weer.
Nu is ze 2 en kan gelukkig zelf haar flesje pakken en weer lekker gaan slapen.
Alles is een fase en uiteindelijk gaat alles voorbij.
Ik snap dat je het nu even niet meer trekt. Misschien moet jij dus ook even 'uit beeld' (heerlijk een weekend weg met je vriendin!) zodat de optie 'borst' er gewoon niet is?
Daarom ging ik wel door met de borstvoeding, want ze had toch vocht nodig. Met als gevolg dat dochter iedere nacht tussen ons in belandde en regelmatig wakker werd en dan weer die borst opeistte. Naast vermoeidheid, kreeg ik ook veel last van mijn rug.
En toen, na 11 maanden kwam er een situatie waardoor ik gewoon een paar dagen/nachten niet beschikbaar was voor het prinsessenkind. Nog steeds weigerde ze de kunstvoeding maar dronk wel uit een flesje (met water). Als ze wakker werd, slokje water met het flesje, even sabbelen en ze sliep weer.
Nu is ze 2 en kan gelukkig zelf haar flesje pakken en weer lekker gaan slapen.
Alles is een fase en uiteindelijk gaat alles voorbij.
Ik snap dat je het nu even niet meer trekt. Misschien moet jij dus ook even 'uit beeld' (heerlijk een weekend weg met je vriendin!) zodat de optie 'borst' er gewoon niet is?
donderdag 20 december 2007 om 00:19
Misschien lukt het jouw dochter niet om zelf in slaap te vallen. Zoals ik uit jouw verhaal begrijp, valt ze in slaap aan de borst oftewel bij mamma. Is aan de borst drinken haar manier om in slaap te vallen. Babies slapen vrijwel nooit de hele nacht door. Maar een andere baby wordt wakker, kijkt paar seconden om zich heen en valt weer in slaap. Jouw dochter lukt het dan niet om zelf weer in slaap te vallen, ze heeft daarvoor de borst/mamma nodig. En dit gebeurt dan bij jullie in bed. Je weet verder zeker dat het geen honger kan zijn?
Misschien beginnen om haar op haar kamer te voeden. Of er bijzitten op haar kamer als ze wakker wordt. Dus dan voelt ze wel jouw aanwezigheid. En dan hopen dat na een tijd de momenten dat ze wakker wordt minder worden of dat ze leert zelf in slaap te komen. Succes
Misschien beginnen om haar op haar kamer te voeden. Of er bijzitten op haar kamer als ze wakker wordt. Dus dan voelt ze wel jouw aanwezigheid. En dan hopen dat na een tijd de momenten dat ze wakker wordt minder worden of dat ze leert zelf in slaap te komen. Succes
donderdag 20 december 2007 om 00:32
Ik ben heel erg van het samen slapen en zie het probleem niet zo van een kindje dat bij een ouder wil slapen. Ik vind het heel natuurlijk. Maar dat steeds wakker worden en vele zuigen is niet leuk, en kan je echt het gevoel geven leeg te worden gezogen, letterlijk en qua energie. Het is slopend voor jullie allebei. Ik begreep wel dat je al bijvoedde, maar bedoelde meer ''voor het slapen gaan", zodat ze de nacht wat beter doorkomt. Maar vaak helpt dat niet echt, maar wie weet. Het is vast tijdelijk, dat in elk geval, ze hebben soms van die periodes. En dat bij moeder willen zijn herken ik dus wel. Als je (ik heb dat ook) niet laat huilen en dat ook niet werkt bij je kindje heeft dat geen zin en zou ik er zo veel mogelijk in meegaan. Hoe veiliger ze zich voelt, doordat je er altijd bent als ze je nodig heeft, hoe beter ze je los kan laten in het vertrouwen dat je altijd dichtbij bent. Mijn dochter ging pas doorslapen toen ze ongeveer een jaar was en nu slaapt ze prima. Ze is nooit bang snachts, of in het donker, omdat ze weet dat ik er voor haar ben. Ik vind dat een fijn idee, dat mijn kind zich veilig voelt als ze slaapt of moet gaan slapen. Gaan slapen is een soort overgave en heeft veiligheid nodig. Ik vind het hardstikke lief en goed wat je doet en hoop dat deze fase snel weer over is en jullie allebei beter slapen. Papa bij haar laten liggen is trouwens ook een heel goed idee, want bij hem krijgt ze geen bv en slaapt ze misschien sneller. Dat was hier wel altijd zo.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
donderdag 20 december 2007 om 00:49
Ik herken het van mijn dochter toendertijd, idd rond dezelfde periode. Drie slopende maanden, daarna was het weer over.
Ik gaf ook bv op verzoek, ze sliep bij mij in bed en ik heb haar nooit laten huilen. Ze was als kleine baby al erg angstig om alleen te slapen dus ik was het wel gewend, het werd alleen een tijdje veel erger. Ze is altijd een gevoelig en intens kindje geweest, nog steeds een pittige en tegelijkertijd heel kwetsbare tante, dus het heeft zeker met haar karakter te maken. Ze had toendertijd mama heeeeel erg nodig. Ik ben blij dat ik het zombiegevoel voor lief heb genomen, het ging zoals gewoonlijk vanzelf voorbij toen het sprongetje verwerkt was en de eerste tanden door
.
Iig veel succes ermee en ik hoop dat ze snel weer lekker gaat slapen.
Ik gaf ook bv op verzoek, ze sliep bij mij in bed en ik heb haar nooit laten huilen. Ze was als kleine baby al erg angstig om alleen te slapen dus ik was het wel gewend, het werd alleen een tijdje veel erger. Ze is altijd een gevoelig en intens kindje geweest, nog steeds een pittige en tegelijkertijd heel kwetsbare tante, dus het heeft zeker met haar karakter te maken. Ze had toendertijd mama heeeeel erg nodig. Ik ben blij dat ik het zombiegevoel voor lief heb genomen, het ging zoals gewoonlijk vanzelf voorbij toen het sprongetje verwerkt was en de eerste tanden door
.Iig veel succes ermee en ik hoop dat ze snel weer lekker gaat slapen.
donderdag 20 december 2007 om 00:53
Ik heb het ook gehad met mijn tweede baby, volgens mij zijn het krampen of koliek van de vaste voeding. Gooi de fruit en groente hapjes een tijdje overboord en begin dan opnieuw met kleine hapjes pap. En als dat goed gaat kun je weer proberen met fruit en groente. Maar doe het heel langzaam aan. Bij ons heeft dat goed geholpen maar ik had wel ruzie bij het CB omdat die maar volhielden dat ze ijzertekort zou krijgen en wat dies meer zij. Het was mijn tweede dus ik had zoiets, van ja, zwammen jullie maar, maar ik zit met een heel huishouden wat 's nachts niet kan slapen.
Ik denk dat bij een borstkindje de darmpjes minder snel vast voedsel kunnen verteren, aangezien bv zo licht verteerbaar is. Maar goed, het is bij ons allemaal goed gekomen, maar je wordt gek als je je nachtrust niet krijgt. Sterkte ermee.
Ik denk dat bij een borstkindje de darmpjes minder snel vast voedsel kunnen verteren, aangezien bv zo licht verteerbaar is. Maar goed, het is bij ons allemaal goed gekomen, maar je wordt gek als je je nachtrust niet krijgt. Sterkte ermee.
donderdag 20 december 2007 om 08:21
Pfff, net nadat ik weer een dramatische nacht heb overleefd lees ik hier jouw berichtje. Zo herkenbaar!! Ik wil je zeggen: het gaat over echt waar!! Mijn zoon is net 1 en slaapt vanaf een maand of 6 zo af en toe eens een nachtje door. De laatste maanden ging het steeds beter maar er hoeft maar iets aan de hand te zijn (verkoudheid, tandjes etc....) of het is weer drama.
In jouw geval zou ik toch proberen om dit ritme op de een of andere manier te doorbreken. Ik ben er ook een voorstander van om je kindje in zijn eigen bedje te laten slapen. Vaak omdat je zelf op en duur alleen maar rotter slaapt met zo'n spruit in bed. Een keertje bij uitzondering doen wij het ook, maar liever niet want die kids hebben zo in de gaten dat als ze maar hard genoeg huilen dat papa of mama ze wel komt halen.
Ik zou beginnen met voeden in haar eigen kamertje en niet meer bij jullie op bed. Probeer haar zoveel mogelijk aan haar eigen slaapplekje te laten wennen. Je kan na het voeden nog even met haar op schoot knuffelen voordat je haar in bed legt. Als ze dan gaat huilen laat je haar liggen maar je blijft er wel naast zitten en aait een beetje over haar koppie. Loop dan na een tijdje even weg en kom desnoods even terug om haar gerust te stellen maar haal haar niet uit bed.
Ik hoop dat je er wat aan hebt... Echt joh... ik heb ook regelmatig op het punt gestaan dat ik het niet meer trok, maar het gaat echt beter straks!! Het is echt belangrijk dat je een bepaalde routine die in jouw geval dus niet werkt doorbreekt.
In jouw geval zou ik toch proberen om dit ritme op de een of andere manier te doorbreken. Ik ben er ook een voorstander van om je kindje in zijn eigen bedje te laten slapen. Vaak omdat je zelf op en duur alleen maar rotter slaapt met zo'n spruit in bed. Een keertje bij uitzondering doen wij het ook, maar liever niet want die kids hebben zo in de gaten dat als ze maar hard genoeg huilen dat papa of mama ze wel komt halen.
Ik zou beginnen met voeden in haar eigen kamertje en niet meer bij jullie op bed. Probeer haar zoveel mogelijk aan haar eigen slaapplekje te laten wennen. Je kan na het voeden nog even met haar op schoot knuffelen voordat je haar in bed legt. Als ze dan gaat huilen laat je haar liggen maar je blijft er wel naast zitten en aait een beetje over haar koppie. Loop dan na een tijdje even weg en kom desnoods even terug om haar gerust te stellen maar haal haar niet uit bed.
Ik hoop dat je er wat aan hebt... Echt joh... ik heb ook regelmatig op het punt gestaan dat ik het niet meer trok, maar het gaat echt beter straks!! Het is echt belangrijk dat je een bepaalde routine die in jouw geval dus niet werkt doorbreekt.
donderdag 20 december 2007 om 08:31
Ik vraag me net als toetyfroety af of het niet een soort van allergie op een onderdeel van de vaste voeding kan zijn. Ga er eens mee naar een arts?
Gelijk maar laten huilen, terwijl er wél wat kan zijn, vind ik behoorlijk ver gaan.
Mijn zus heeft wegens allergische reacties op voeding van haar oudste bij 8 of 9 maanden alles weer gestopt en alleen borstvoeding en rijstwafels gegeven, staat me zo bij. Daarna langzaam dingen geïntroduceerd.
sterkte ermee.
Gelijk maar laten huilen, terwijl er wél wat kan zijn, vind ik behoorlijk ver gaan.
Mijn zus heeft wegens allergische reacties op voeding van haar oudste bij 8 of 9 maanden alles weer gestopt en alleen borstvoeding en rijstwafels gegeven, staat me zo bij. Daarna langzaam dingen geïntroduceerd.
sterkte ermee.
Later is nu
donderdag 20 december 2007 om 08:38
beste tinus, mijn zoontje van toen anderhalf {is nu tien} heeft anderhalf jaar lang vele nachten gehuild,dus ik herken de gebroken nachten. ik ben toen terug naar de verloskundige gegaan die ondertussen vele cursussen gevolgd had voor homeopathie,ik had al enkele succesvolle verhalen gehoord, en ik wilde niet meteen naar de dokter met het risico dat je meteen het medisch circuit inrolt. je moet heel veel vragen beantwoorden-duurt ongeveer anderhalf tot twee uur- daarna heeft mijn zoontje drie keer hele kleine korreltjes in moeten nemen en sindsdien heeft hij geen nacht meer wakkergelegen. volgens miijn verloskundige was zijn dag- en nachtritme verstoord. kan goed zijn dat dat bij jouw kindje ook zo is.
ook hebben veel kindjes er baat bij als ze ingebakerd worden maar ik denk dat jouw kindje daar te oud voor is. informeer eens bij het CB.
heel veel succes.
ook hebben veel kindjes er baat bij als ze ingebakerd worden maar ik denk dat jouw kindje daar te oud voor is. informeer eens bij het CB.
heel veel succes.
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...
donderdag 20 december 2007 om 10:10
Herkenbaar, Thirza. Maar heeeeeel slopend inderdaad.
Ik heb het meegemaakt met mijn middelste (dochter), bij haar ging het exact als bij jouw dochter. Na 14 maanden was ik het zat, ik kon niet meer.
Toen hebben we de slaaptraining van het CB gebruikt. (Het CB kan je daar meer over vertellen en je een boekje meegeven) In het kort houdt het in dat je je kindje laat huilen maar om de 10 minuten even kort komt troosten zonder haar uit haar bedje te halen. Is een paar avonden slopend, maar daarna ben je er wel vanaf.
Nu moet ik wel toegeven dat ik dat zelf ook pas kon toen ze dus al 1 jaar was geweest, voor die tijd vond ik haar te klein, kon ik dat niet over mijn hart verkrijgen. Maar, je geeft aan dat je het niet meer trekt en ik denk dat dat een belangrijk moment is om toch voor jezelf te kiezen. Je dochter moet leren hoe ze zelf kan slapen zonder mamma en borstvoeding.
Bij mijn jongste gebeurde overigens hetzelfde. Hij is nu 22 maanden en slaapt sinds een paar weken door, daarvoor nam ik hem inderdaad ook gewoon maar in bed en gaf ik toe aan zuigbehoefte. Viel hij iedere avond/nacht op mijn buik in slaap, met zijn 15 kilo bovenop me. Werd iedere ochtend wakker met een half ingeklapte long.
Ik heb het meegemaakt met mijn middelste (dochter), bij haar ging het exact als bij jouw dochter. Na 14 maanden was ik het zat, ik kon niet meer.
Toen hebben we de slaaptraining van het CB gebruikt. (Het CB kan je daar meer over vertellen en je een boekje meegeven) In het kort houdt het in dat je je kindje laat huilen maar om de 10 minuten even kort komt troosten zonder haar uit haar bedje te halen. Is een paar avonden slopend, maar daarna ben je er wel vanaf.
Nu moet ik wel toegeven dat ik dat zelf ook pas kon toen ze dus al 1 jaar was geweest, voor die tijd vond ik haar te klein, kon ik dat niet over mijn hart verkrijgen. Maar, je geeft aan dat je het niet meer trekt en ik denk dat dat een belangrijk moment is om toch voor jezelf te kiezen. Je dochter moet leren hoe ze zelf kan slapen zonder mamma en borstvoeding.
Bij mijn jongste gebeurde overigens hetzelfde. Hij is nu 22 maanden en slaapt sinds een paar weken door, daarvoor nam ik hem inderdaad ook gewoon maar in bed en gaf ik toe aan zuigbehoefte. Viel hij iedere avond/nacht op mijn buik in slaap, met zijn 15 kilo bovenop me. Werd iedere ochtend wakker met een half ingeklapte long.
donderdag 20 december 2007 om 10:17
Heftig zeg!
De enige tip die ik je kan geven is je dochter niet meer aan de borst in slaap te laten vallen. Dus zodra ze haar ogen dichtvallen tijdens het drinken: borst loskoppelen en wanneer ze weer helder is, weer de borst geven. Ik denk dat je op die manier de gewenning: 'zuigen aan borst = slapen' kan doorbreken. Ook overdag en ook om 20.00 als ze echt naar bed gaat. Dat kost misschien even tijd, maar op die manier wordt jouw borst niet meer als fopspeen gebruikt.
Verder eens met tip van Dreamer, om eerst lichamelijke oorzaken als voedsel allergie te onderzoeken.
De enige tip die ik je kan geven is je dochter niet meer aan de borst in slaap te laten vallen. Dus zodra ze haar ogen dichtvallen tijdens het drinken: borst loskoppelen en wanneer ze weer helder is, weer de borst geven. Ik denk dat je op die manier de gewenning: 'zuigen aan borst = slapen' kan doorbreken. Ook overdag en ook om 20.00 als ze echt naar bed gaat. Dat kost misschien even tijd, maar op die manier wordt jouw borst niet meer als fopspeen gebruikt.
Verder eens met tip van Dreamer, om eerst lichamelijke oorzaken als voedsel allergie te onderzoeken.
donderdag 20 december 2007 om 11:29
Kan je de laatste borstvoeding niet gewoon afkolven en het dan via de fles geven? Zo koppel je haar los van je. Overdag wel de borst. Babys asosieren vaak dingen met elkaar. Mama,s geur en de borstvoeding is samen rustgevend.
Ik herken het wel hoor want mijn oudste dochter was ook moeilijker met in slaap vallen. Ze sliep ook bij mij in bed en zat constant aan de borst. Daarbij moet ik wel zeggen dat ze een groeiachterstand had in mijn buik dus toen madam eruit was heeft ze de tijd ingehaald d.m.v drinken aan de borst.
bubbles
Ik herken het wel hoor want mijn oudste dochter was ook moeilijker met in slaap vallen. Ze sliep ook bij mij in bed en zat constant aan de borst. Daarbij moet ik wel zeggen dat ze een groeiachterstand had in mijn buik dus toen madam eruit was heeft ze de tijd ingehaald d.m.v drinken aan de borst.
bubbles
donderdag 20 december 2007 om 12:35
Mijn zoontje werd inderdaad ook met 6 mnd weer wakker en wilde weer nachtvoeding. Ben er even in meegegaan maar na een paar weken weer afgebouwd omdat het ook meer gesabbel en gewenning werd dan echt flink drinken. Met wat lijkt op die slaaptraining. Ik had al eerder het advies opgevolgd wat in die boekjes staat om hem wakker in bed te leggen dat scheelde wel wat toen we dit gingen doen. Eerst allergieen enz uitsluiten en kijken of er niks is. Als het tandjes zijn bv kun je paracetamol geven soms hebben ze daar erg veel last van. Ook omdat je zegt dat ze zuigbehoefte heeft, dit kan goed door die pijnlijke tandjes komen. Kijk ook of ze anders een lekker koude bijtring of zo wil?
Met sommige dingen was ik het niet zo eens met mijn CB maar hiermee hebben ze goed geholpen, als je wil kun je bij je eigen CB vragen of ze tips hebben. Het klinkt nobel om voor je kind in alles aan haar behoefte te voldoen, maar als dat de ouders sloopt (en het kind zelf) is dat toch niet zo handig. Zoontje was ook veel meer uitgerust toen hij weer doorsliep, hij had zelf ook last van dat wakker worden en zeker als je dochter zo vaak wakker wordt lijkt me dat voor haarzelf ook erg vermoeiend. Als je het zo bekijkt is het makkelijker om strenger te zijn, het is tenslotte voor ieders bestwil. Als je gezellig samen wil slapen moet je dat zelf weten, maar het lijkt mij ook beter als je dat ook doorbreekt voor nu, en alles op haar eigen kamertje doet want nu is het dus niet leuk meer, ook voor haar niet.
Dan is het misschien een paar dagen doorbijten (inderdaad laat je man het doen 's nachts anders wil ze meteen weer de borst) maar erna is iedereen wel een stuk blijer. Ik heb tot 13 mnd BV gegeven dus je hoeft het niet af te bouwen maar om dit patroon te doorbreken zou ik er wel naar kijken of ze toch niet iets anders wil drinken 's nachts. Gewoon wat water accepteerde mijn zoontje op een gegeven moment wel, KV niet.
Oh ja je zegt dat ze erg moe is rond 19.00 en voor 20.00 in bed ligt. Ik zou dit veel vroeger doen en al voordat ze erg moe is wakker in bed leggen (dit aanwennen). Oververmoeide kindjes slapen alleen maar slechter. Dus eigenlijk om 19.00 of 18.30 zelfs als dat lukt al helemaal klaar om te slapen in bed hebben liggen, geef desnoods die 50ml KV en dan nog flink de borst. Als ze erg moe zijn drinken ze sowieso slechter dus bij nog goed wakker zijn goed laten eten en drinken. Koppel je meteen de borst los van het in slaap vallen. Eerste dagen zul je wel er nog een tijd bij moeten blijven waarschijnlijk, maar dan zoals beschreven heel rustig en alleen over bolletje aaien en dat steeds wat langer wegblijven na een tijdje.
(Je zult het allemaal wel al weten natuurlijk of het er niet mee eens zijn maar ik weet nog wel dat als je zo moe bent je er misschien toch wat aan hebt als anderen het herhalen of een andere methode laten zien, ik wilde gewoon even vertellen hoe het hier ging hopelijk heb je er wat aan).
Met sommige dingen was ik het niet zo eens met mijn CB maar hiermee hebben ze goed geholpen, als je wil kun je bij je eigen CB vragen of ze tips hebben. Het klinkt nobel om voor je kind in alles aan haar behoefte te voldoen, maar als dat de ouders sloopt (en het kind zelf) is dat toch niet zo handig. Zoontje was ook veel meer uitgerust toen hij weer doorsliep, hij had zelf ook last van dat wakker worden en zeker als je dochter zo vaak wakker wordt lijkt me dat voor haarzelf ook erg vermoeiend. Als je het zo bekijkt is het makkelijker om strenger te zijn, het is tenslotte voor ieders bestwil. Als je gezellig samen wil slapen moet je dat zelf weten, maar het lijkt mij ook beter als je dat ook doorbreekt voor nu, en alles op haar eigen kamertje doet want nu is het dus niet leuk meer, ook voor haar niet.
Dan is het misschien een paar dagen doorbijten (inderdaad laat je man het doen 's nachts anders wil ze meteen weer de borst) maar erna is iedereen wel een stuk blijer. Ik heb tot 13 mnd BV gegeven dus je hoeft het niet af te bouwen maar om dit patroon te doorbreken zou ik er wel naar kijken of ze toch niet iets anders wil drinken 's nachts. Gewoon wat water accepteerde mijn zoontje op een gegeven moment wel, KV niet.
Oh ja je zegt dat ze erg moe is rond 19.00 en voor 20.00 in bed ligt. Ik zou dit veel vroeger doen en al voordat ze erg moe is wakker in bed leggen (dit aanwennen). Oververmoeide kindjes slapen alleen maar slechter. Dus eigenlijk om 19.00 of 18.30 zelfs als dat lukt al helemaal klaar om te slapen in bed hebben liggen, geef desnoods die 50ml KV en dan nog flink de borst. Als ze erg moe zijn drinken ze sowieso slechter dus bij nog goed wakker zijn goed laten eten en drinken. Koppel je meteen de borst los van het in slaap vallen. Eerste dagen zul je wel er nog een tijd bij moeten blijven waarschijnlijk, maar dan zoals beschreven heel rustig en alleen over bolletje aaien en dat steeds wat langer wegblijven na een tijdje.
(Je zult het allemaal wel al weten natuurlijk of het er niet mee eens zijn maar ik weet nog wel dat als je zo moe bent je er misschien toch wat aan hebt als anderen het herhalen of een andere methode laten zien, ik wilde gewoon even vertellen hoe het hier ging hopelijk heb je er wat aan).
donderdag 20 december 2007 om 13:35
Allemaal hartstikke bedankt voor de tips tot nu toe.
Ik ga ze proberen bij mn dochtertje en hoop dat het verbetering brengt.
Ik lees veel over allergieën uitsluiten. Hoe uit zich dat dan bij een baby als die een allergie heeft? Ik weet daar niet zo veel over.
Wat betreft tijd voor mezelf inbouwen, de eerste zes maanden ging ik gewoon nooit weg voordat ze op bed lag. En als ze sliep kon ik daarna wel eens naar koopavond of met een vriendin weg, dat was dan de tijd voor mezelf. Nu ze om de paar uur wakker kan worden durf ik dat zelfs niet meer aan om zomaar weg te gaan en voel me daardoor erg beperkt. 24 uurper dag ben ik dus gebonden.
Maar ja, als ik dan weer kijk naar dat lieve koppie is natuurlijk niks te veel maar als ik dan die grote mand strijkwerk moet wegwerken zie ik geen begin.
Nogmaals, heel lief van jullie berichtjes en meer is welkom.
Als er resultaat is laat ik het snel weten...
Ik ga ze proberen bij mn dochtertje en hoop dat het verbetering brengt.
Ik lees veel over allergieën uitsluiten. Hoe uit zich dat dan bij een baby als die een allergie heeft? Ik weet daar niet zo veel over.
Wat betreft tijd voor mezelf inbouwen, de eerste zes maanden ging ik gewoon nooit weg voordat ze op bed lag. En als ze sliep kon ik daarna wel eens naar koopavond of met een vriendin weg, dat was dan de tijd voor mezelf. Nu ze om de paar uur wakker kan worden durf ik dat zelfs niet meer aan om zomaar weg te gaan en voel me daardoor erg beperkt. 24 uurper dag ben ik dus gebonden.
Maar ja, als ik dan weer kijk naar dat lieve koppie is natuurlijk niks te veel maar als ik dan die grote mand strijkwerk moet wegwerken zie ik geen begin.
Nogmaals, heel lief van jullie berichtjes en meer is welkom.
Als er resultaat is laat ik het snel weten...
donderdag 20 december 2007 om 13:44
Maar hoezo kun je niet weg omdat zij eventueel wakker kan worden? Je bent toch niet alleenstaand? Als alleen je man thuis is en jij bent er niet zal je dochter waarschijnlijk een stuk sneller opgeven dan wanneer je wél in de buurt bent. Regel anders eens een oppas en ga met je man weg. Vaak slapen kindjes opeens wél door als er een oppas is, of gaan veel sneller weer slapen.
donderdag 20 december 2007 om 13:47
Thirza hier geen ervaring met oudere babies die niet doorslapen, maar ik wil wel even reageren op dat niet weg kunnen/durven. Waarom kolf je niet een flesje en gaat dan gewoon. De ene keer zal ze dat flesje drinken en de andere keer wil ze misschien wel helemaal niet als ze doorheeft dat mama er niet is.
Ik heb een dochter van 2 jaar en 9 maanden en die sliep al heel vroeg door. Zoontje begint nu (3,5 maand) door te slapen. Maar die komt (uiteraard) wel 's avonds nog voor 2 of meer voedingen. En ik ga dus wel gewoon weg als ik dat wil. Zorg dta er melk aanwezig is, maar vaak als hij doorheeft dat mama er niet is hoeft hij het flesje niet of hij drinkt 40cc ofzo, puur om de honger wat te stillen. Zodra ik dan binnen ben tankt ie lekker bij. En ja dan moet ik er wel geheid 's nachts een keer uit, maar ach vrijheid is best wat waard. Als ie echt honger heeft en als het te lang duurt drinkt ie trouwens gewoon wel het flesje hoor, anders zou ik het dan weer niet kunnen.
succes in elk geval.
Ik heb een dochter van 2 jaar en 9 maanden en die sliep al heel vroeg door. Zoontje begint nu (3,5 maand) door te slapen. Maar die komt (uiteraard) wel 's avonds nog voor 2 of meer voedingen. En ik ga dus wel gewoon weg als ik dat wil. Zorg dta er melk aanwezig is, maar vaak als hij doorheeft dat mama er niet is hoeft hij het flesje niet of hij drinkt 40cc ofzo, puur om de honger wat te stillen. Zodra ik dan binnen ben tankt ie lekker bij. En ja dan moet ik er wel geheid 's nachts een keer uit, maar ach vrijheid is best wat waard. Als ie echt honger heeft en als het te lang duurt drinkt ie trouwens gewoon wel het flesje hoor, anders zou ik het dan weer niet kunnen.
succes in elk geval.
donderdag 20 december 2007 om 15:00
Ik herken dat wel van toen zoontje alleen nog melk dronk, dat niet weg durven. Hij vond de fles ook niet veel aan. Maar je dochter is al wat ouder en eet al meer. Ik zou echt die tijd voor jezelf pakken hoor, ten eerste hou je het anders niet vol en ten tweede zal je dochter waarschijnlijk sneller accepteren dat ze gewoon moet gaan slapen. En misschien ook sneller iets anders te drinken accepteren. Mama = tenslotte borst dan willen ze vaak niets anders. Je moet zelf kijken hoe snel en wat je aan wil pakken maar ook dit (echt even de deur uitgaan) kan helpen het patroon te doorbreken inderdaad. Jij en je man en eventuele oppas kunnen beter nu tijd en moeite investeren dan dat iedereen straks echt helemaal gaar is.
Oh ja belangrijk is wel als je dingen gaat veranderen, dat je er achter staat en rust overbrengt. Bespreek goed met je partner hoe jullie dingen willen aanpakken zodat jullie op een lijn staan.
Oh ja belangrijk is wel als je dingen gaat veranderen, dat je er achter staat en rust overbrengt. Bespreek goed met je partner hoe jullie dingen willen aanpakken zodat jullie op een lijn staan.
vrijdag 21 december 2007 om 03:56
Het is nu midden in de nacht. Dekleine slaapt nu, mn man is net thuis gekomen van de kerstborrel waardoor ik weer wakker werd en ik achter de pc ben gekropen.
Ik lees hier iets over kolven. Ik ben pas begonnen met kolven toen ze drie maanden was en dat was blijkbaar te laat want ze moest er direct niets vna hebben zowel van mij als vna mijn man niet.
Daarna poos niet gekolfd omdat het niet nodig was en toen ze ongeveer 5 maanden was kreeg ik er amper wat uit. Alleen als zij drinkt aan de borst komt er wel veel uit.
Heb ook het idee dat ze nog onrustiger word als ze mijn melk ruikt en iker niet ben.
Maar goed, kunstvoeding moet ze ook niks van hebben.
Nu mijn man net thuis is gekomen van een gezellige avond/nacht stappen merk ik hoe erg ik het ook mis om lekker weg te kunnen savonds.
mn huishouden ligt nu ook even stil , alleen de belangrijke dingen doe ik en dat is echt niets voor mij.
Ik zou het liefst morgenavond gewoon weg willen gaan en lekker mezelf uitleven op muziek, dat is zo'n poos geleden.
Maar ik kan het gewoon niet , het idee dat ze wakker word en ik hoor haar al krijsen en van mn man hoeft ze dan ook niks te hebben. En ik wil niet dat ze bang is dat ze mij niet meer ziet en er voor haar zijn.
Toen ze 5 maanden was ben ik een keer overdag weg geweest met mn oudste dochter. Toen was de kleine ook met papa alleen. Hij belde me na een uur nerveus op en ik hoorde haar huilen op de achtergrond. Als een gek ging ik naar huis.
Toen mn oudste dochter 3 maanden geleden in het ziekenhuis lag voor een nachtje mocht er een ouder blijven slapen, ze wilde mij.
Dan gaat zij natuurlijk voor. mn man stelde voor om de kleine bij zijnmoeder te brengen omdat ze ook een moeder is en dus meer weet hoe en wat met eventueel flesje geven. Achteraf hadden we daar spijt van want hij is haar vader en dan was ie wel even nerveus maar als het niet lukte maar was het minder gebombineer.
Bij mn schoonmoeder; 50 ml had ze gedronken en daarna sliep ze en werd ook wakker om 03.00. De nacht ging nog wel maar de volgende ochtend werd ze helemaal para toen ze merkte dat ik er nog steeds niet was. mn schoonmoeder deed de deur open met een zwetend voorhoofd en gaf haar snel aan mij. Toen was de tijd dat ze thuis wel de nachten snachts door sliep. Dat kwam pas maand er na.
Ik denk dat mijn man ook wat meer snachts uit bed moet om mij te ontlasten. Hij is in de acht maanden nog nooit snachts er uit geweest omdat ik borstvoeding geef.
Ik zal er morgen eens met hem over hebben..
Ik kruip snel mn bed weer in.. trusten!
Ik lees hier iets over kolven. Ik ben pas begonnen met kolven toen ze drie maanden was en dat was blijkbaar te laat want ze moest er direct niets vna hebben zowel van mij als vna mijn man niet.
Daarna poos niet gekolfd omdat het niet nodig was en toen ze ongeveer 5 maanden was kreeg ik er amper wat uit. Alleen als zij drinkt aan de borst komt er wel veel uit.
Heb ook het idee dat ze nog onrustiger word als ze mijn melk ruikt en iker niet ben.
Maar goed, kunstvoeding moet ze ook niks van hebben.
Nu mijn man net thuis is gekomen van een gezellige avond/nacht stappen merk ik hoe erg ik het ook mis om lekker weg te kunnen savonds.
mn huishouden ligt nu ook even stil , alleen de belangrijke dingen doe ik en dat is echt niets voor mij.
Ik zou het liefst morgenavond gewoon weg willen gaan en lekker mezelf uitleven op muziek, dat is zo'n poos geleden.
Maar ik kan het gewoon niet , het idee dat ze wakker word en ik hoor haar al krijsen en van mn man hoeft ze dan ook niks te hebben. En ik wil niet dat ze bang is dat ze mij niet meer ziet en er voor haar zijn.
Toen ze 5 maanden was ben ik een keer overdag weg geweest met mn oudste dochter. Toen was de kleine ook met papa alleen. Hij belde me na een uur nerveus op en ik hoorde haar huilen op de achtergrond. Als een gek ging ik naar huis.
Toen mn oudste dochter 3 maanden geleden in het ziekenhuis lag voor een nachtje mocht er een ouder blijven slapen, ze wilde mij.
Dan gaat zij natuurlijk voor. mn man stelde voor om de kleine bij zijnmoeder te brengen omdat ze ook een moeder is en dus meer weet hoe en wat met eventueel flesje geven. Achteraf hadden we daar spijt van want hij is haar vader en dan was ie wel even nerveus maar als het niet lukte maar was het minder gebombineer.
Bij mn schoonmoeder; 50 ml had ze gedronken en daarna sliep ze en werd ook wakker om 03.00. De nacht ging nog wel maar de volgende ochtend werd ze helemaal para toen ze merkte dat ik er nog steeds niet was. mn schoonmoeder deed de deur open met een zwetend voorhoofd en gaf haar snel aan mij. Toen was de tijd dat ze thuis wel de nachten snachts door sliep. Dat kwam pas maand er na.
Ik denk dat mijn man ook wat meer snachts uit bed moet om mij te ontlasten. Hij is in de acht maanden nog nooit snachts er uit geweest omdat ik borstvoeding geef.
Ik zal er morgen eens met hem over hebben..
Ik kruip snel mn bed weer in.. trusten!
