Kinderen
alle pijlers
Introvert en kinderen
zondag 10 april 2022 om 15:21
Nou dat dus: hoe?
Hier een dreumes die van zes uur sochtends tot zeven savonds Heel Veel aandacht kan vragen, terwijl ik mijn energie haal uit alleen zijn, een boekje lezen etc. Eigenlijk alles wat je niet met een dreumes erbij kunt doen. Natuurlijk doet mijn man ook zijn deel, maar ik ervaar het als behoorlijk zwaar als ik een hele dag ‘aan’ moet staan.
Wachten tot baby meer zelf-entertainend wordt en momentjes voor mezelf pakken waar mogelijk doe ik al, maar misschien heeft iemand nog een goede tip voor me.
(En het kind kan niet meer teruggestopt worden, voor wie met de vraag komt waarom ik dan aan kinderen ben begonnen en wat ik dan van tevoren had verwacht
)
Hier een dreumes die van zes uur sochtends tot zeven savonds Heel Veel aandacht kan vragen, terwijl ik mijn energie haal uit alleen zijn, een boekje lezen etc. Eigenlijk alles wat je niet met een dreumes erbij kunt doen. Natuurlijk doet mijn man ook zijn deel, maar ik ervaar het als behoorlijk zwaar als ik een hele dag ‘aan’ moet staan.
Wachten tot baby meer zelf-entertainend wordt en momentjes voor mezelf pakken waar mogelijk doe ik al, maar misschien heeft iemand nog een goede tip voor me.
(En het kind kan niet meer teruggestopt worden, voor wie met de vraag komt waarom ik dan aan kinderen ben begonnen en wat ik dan van tevoren had verwacht
)
zondag 10 april 2022 om 19:37
Beschuitmetjam schreef: ↑10-04-2022 19:34Dat is toch raar eigenlijk. Al jaren krijgen mensen kinderen, als je gewoon goed oplet en om je heen kijkt, luistert naar wat ouders vertellen en er boeken over leest en op internet zoekt kun je je een aardig beeld vormen. En nee, hoe het precies zal zijn weet je inderdaad niet.
Maar ik ben echt verbaasd als ouders dit zeggen. Het komt op mij over alsof iemand zich niet heeft voorbereid. In al die jaren dat je nog geen kind had, dat het gespreksonderwerp kinderen totaal aan je voorbij is gegaan.
Ik snap oprecht deze opmerking niet. Sec genomen doe je iets wat mensen al jaren doen. Dan is het toch gek om te zeggen dat een mens "geen idee" heeft waar hij/zij aan begint?!
Overigens heb ik zelf een kind.
Ik denk dat mensen bijvoorbeeld wel verwachten moe te zijn, maar niet beseffen HOE moe dat dan zal zijn in de praktijk.
Het is ook een beetje wat WasHetMaarWat zegt, je houdt wel rekening met dat het energie kost en slapeloze nachten, maar niet hoe erg dat daadwerkelijk wordt.
Punt is dat ik zelf al afhaak bij die slapeloze nachten
Maarja, als je een kinderwens hebt die sterker is, dan zal dat geen reden zijn om het niet te doen. Voor mij en andere kindvrijen slaat de meter de andere kant uit.
anoniem_406465 wijzigde dit bericht op 10-04-2022 19:38
2.53% gewijzigd
zondag 10 april 2022 om 19:38
Heeft toch niks met introvert of extravert te maken. De hele dag (emotioneel en/of fysiek) beschikbaar moeten zijn is zwaar. Of het nou een kind is of op je werk. Dus de hele situatie an sich is zwaar. Dat zal elke ouder beamen (moeders vooral, vaders hebben hier een stuk minder last van. Zouden we een voorbeeld aan moeten nemen).
De dagen dat ik alleen ben met baby ga ik de deur uit. Thuis word ik op een gegeven moment gillend gek. Maar ik ben ook zonder kind niet graag de hele dag thuis. Ik doe dus met kind wat ik zonder ook zou doen: wandelen, stad in, ergens lunchen, koffie/borrel bij vrienden, naar de bieb, zwemmen. You name it.
Maar ik heb denk ik een heel.makkelijk kind (en een vader die bijna meer doet dan ik) dat maar weinig wakker word 's nachts dus slaapgebrek kennen wij bijna niet.
De dagen dat ik alleen ben met baby ga ik de deur uit. Thuis word ik op een gegeven moment gillend gek. Maar ik ben ook zonder kind niet graag de hele dag thuis. Ik doe dus met kind wat ik zonder ook zou doen: wandelen, stad in, ergens lunchen, koffie/borrel bij vrienden, naar de bieb, zwemmen. You name it.
Maar ik heb denk ik een heel.makkelijk kind (en een vader die bijna meer doet dan ik) dat maar weinig wakker word 's nachts dus slaapgebrek kennen wij bijna niet.
zondag 10 april 2022 om 19:48
Natuurlijk bedoel ik niet dat ouders gelijktijdig tijd voor henzelf moeten nemen. Dat lijkt me vanzelfsprekend, maar blijkbaar moet ik dat erbij vermelden.
zondag 10 april 2022 om 20:00
Dit hielp mij. Het ‘constant aan moeten staan’ omarmen kostte mij minder energie dan steeds ruimte geven aan de gedachte van ‘snakken naar me-time’. Klinkt misschien tegenstrijdig maar werkt bij mij wel zo.aardbei35 schreef: ↑10-04-2022 19:30Soms kan een verwachting bijstellen óók bevrijdend werken voor de moeder die het even niet trekt. Leren accepteren dat het nu zwaar is bijvoorbeeld. Daar profiteert het kind dan ook van. Het is niet negatief bedoeld, maar blijkbaar wordt dit wel zo opgevat. Soms is zelfreflectie naast praktische tips de combinatie om een "probleem" anders te benaderen.
anoniem_636f9bca48f2d wijzigde dit bericht op 10-04-2022 21:04
0.08% gewijzigd
zondag 10 april 2022 om 20:13
Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die het lastig vindt!
We werken allebei vier dagen, dus kind is al vaak ergens anders onder de pannen. Man geeft me op zich genoeg ruimte om iets voor mezelf te doen, maar ik ben al snel zo gesloopt door kind dat ik dan alleen nog maar in mijn eigen bubbel thuis wil zitten, en eigenlijk geen energie meer heb om iets buiten de deur te doen, en dan wordt het dus een soort neergaande spiraal. Als het dan maandag is ben ik uitgeput van het weekend, en als het vrijdag is ben ik wel toe aan weekend van werken. Het is gewoon veel vermoeiender dan ik dacht dat er geen einde aan komt, je hebt nooit vakantie, zeg maar. Bovendien krijgen we het gewoon niet voor elkaar om een schoonmaakroutine te maken waardoor we constant achter de feiten aanlopen met de schoonmaak en allerlei klusjes die een keer gedaan moeten worden. En dan hebben we onze standaarden echt al heel ver verlaagd met een maal per week stofzuigen en de wc’s (de helft van jullie denkt nu getver, de andere helft denkt dat kan nog lager )
Kind is bijna een jaar, dus er valt ook niet mee te communiceren helaas, maar ik lees al wel wat goede tips voor als het zover is, bedankt!
We werken allebei vier dagen, dus kind is al vaak ergens anders onder de pannen. Man geeft me op zich genoeg ruimte om iets voor mezelf te doen, maar ik ben al snel zo gesloopt door kind dat ik dan alleen nog maar in mijn eigen bubbel thuis wil zitten, en eigenlijk geen energie meer heb om iets buiten de deur te doen, en dan wordt het dus een soort neergaande spiraal. Als het dan maandag is ben ik uitgeput van het weekend, en als het vrijdag is ben ik wel toe aan weekend van werken. Het is gewoon veel vermoeiender dan ik dacht dat er geen einde aan komt, je hebt nooit vakantie, zeg maar. Bovendien krijgen we het gewoon niet voor elkaar om een schoonmaakroutine te maken waardoor we constant achter de feiten aanlopen met de schoonmaak en allerlei klusjes die een keer gedaan moeten worden. En dan hebben we onze standaarden echt al heel ver verlaagd met een maal per week stofzuigen en de wc’s (de helft van jullie denkt nu getver, de andere helft denkt dat kan nog lager
) Kind is bijna een jaar, dus er valt ook niet mee te communiceren helaas, maar ik lees al wel wat goede tips voor als het zover is, bedankt!
zondag 10 april 2022 om 20:15
Ik denk dat verwachtingen bijstellen een hele goed tip is, en dat het daardoor inderdaad veel beter te handelen is. Dat heeft ons ook enorm geholpen. Wij gaan gewoon uit van meerdere keren per nacht wakker worden, en gebeurt dat niet dan hebben we mazzel.aardbei35 schreef: ↑10-04-2022 19:30Soms kan een verwachting bijstellen óók bevrijdend werken voor de moeder die het even niet trekt. Leren accepteren dat het nu zwaar is bijvoorbeeld. Daar profiteert het kind dan ook van. Het is niet negatief bedoeld, maar blijkbaar wordt dit wel zo opgevat. Soms is zelfreflectie naast praktische tips de combinatie om een "probleem" anders te benaderen.
Maar zeggen dat je moet kijken of je je verwachtingen bij kunt stellen, is wel heel anders dan een reactie “wat had je verwacht?”, dat is waar mensen gevoelig op reageren.
(Ik bedoel hiermee trouwens niet te zeggen dat jij reageerde met “wat had je dan gedacht?”)
zondag 10 april 2022 om 20:18
Fijn dat het leren/kunnen bijstellen van verwachtingen helpend is. Ik geloof er oprecht in dat dat een deel van de bevrijding van nare gevoelens/emoties/gedachten kan zijn als je kind je uitput. Het is vast niet makkelijk, maar ik denk echt dat accepteren dat je nu eenmaal als ouder "aan staat" al de helft scheelt. Des te meer kun je genieten van de momenten dat het onverhoopt meevalt. Dat je daardoor meer in balans kan komen. Uiteraard kan dit naar meerdere leefgebieden door worden getrokken. Ben daar zelf op onderdelen ook volop mee bezig alleen is er geen kind bij betrokken.
zondag 10 april 2022 om 20:51
Mij ook. Ik werd ongepland zwanger dus ik had helemaal geen (hoopvolle) verwachtingen van het ouderschap. Ik heb alles op me af laten komen en ondergaan. En ik moet zeggen dat ik het bij lange na niet zo zwaar ervaar als hier soms geschreven wordt.Zonnestraal89 schreef: ↑10-04-2022 20:00Dit hielp mij. Het ‘constant aan moeten staan’ omarmen kostte mij minder energie dan steeds ruimte geven aan de gedacht van ‘snakken naar me-time’. Klinkt misschien tegenstrijdig maar werkt bij mij wel zo.
zondag 10 april 2022 om 21:08
zondag 10 april 2022 om 21:12
Dat zijn we hier dus ook niet aan het doen. Het gaat nu over het leren bijstellen van verwachtingen als in dat je "me time moet en zal hebben."Frizz schreef: ↑10-04-2022 21:08Tja. Niet iedereen heeft hetzelfde soort kind, niet elke persoon steekt het zelfde in elkaar en niet iedereen heeft dezelfde opvoedvaardigheden.
Het is echt dikke onzin om te gaan discussiëren over of ouderschap zwaar is of niet, en of je dat al dan niet kon verwachten.
En dat dit dan niet of nauwelijks lukt. Wat leidt tot nog meer teleurstelling en stress. En daar kun je je dus van bevrijden als je leert te accepteren dat je als ouder ongeacht hoe je kind is nu eenmaal "aan staat."
zondag 10 april 2022 om 21:16
1. Verwachtingen bijstellen.
2. Veel naar buiten en dingen ondernemen met kind: wandelen, fietsen, speeltuintjes, zwemmen, dreumesgym, speelgroepen enzovoorts. Als er ergens gebouwd wordt: ga met je kind kijken, kinderen kunnen zonder probleem een half uur lang naar graafmachines en vrachtwagens kijken. Treinen kijken op het station is ook altijd een succes.
3. Geniet van de avonden als je kinderen slapen (later verlang je terug naar de tijd dat ze om 20 uur op bed lagen kan ik uit ervaring zeggen).
4. Koop een zandbak
5. Als ik het echt even niet wist: pak veel speelgoed en lege flessen, zet je kind in bad of in een teil onder de douche en ga er naast zitten met de krant.
6 Wees niet te streng voor jezelf: het is volkomen normaal dat je naast werk en de zorg voor jonge kinderen geen enkele energie voor andere activiteiten hebt.
2. Veel naar buiten en dingen ondernemen met kind: wandelen, fietsen, speeltuintjes, zwemmen, dreumesgym, speelgroepen enzovoorts. Als er ergens gebouwd wordt: ga met je kind kijken, kinderen kunnen zonder probleem een half uur lang naar graafmachines en vrachtwagens kijken. Treinen kijken op het station is ook altijd een succes.
3. Geniet van de avonden als je kinderen slapen (later verlang je terug naar de tijd dat ze om 20 uur op bed lagen kan ik uit ervaring zeggen).
4. Koop een zandbak
5. Als ik het echt even niet wist: pak veel speelgoed en lege flessen, zet je kind in bad of in een teil onder de douche en ga er naast zitten met de krant.
6 Wees niet te streng voor jezelf: het is volkomen normaal dat je naast werk en de zorg voor jonge kinderen geen enkele energie voor andere activiteiten hebt.
zondag 10 april 2022 om 21:41
OliveHoover schreef: ↑10-04-2022 16:38Maar had je het moederschap dan zo onderschat of verkeerd ingeschat?
En dit bedoel ik niet om te zuigen of zo, maar vraag ik me oprecht af. Ouders die dan in termen praten als 'het wordt ietsje makkelijker', 'gelukkig mag ik weer werken', alsof ze iets is overkomen buiten hun eigen wil om.
Om even voor mezelf te spreken: ik had nog nooit een baby van dichtbij gezien voordat ik er zelf 1 kreeg en maar 1 stel in mijn omgeving had kinderen en die zag ik misschien 2 x per jaar. Mijn enige informatie bestond uit wat je in films ziet rn in de Zwistalreclame. Dus nee, ik had geen flauw benul van wat een kind inhield.
Ook bij mensen die wel eerder met kinderen in aanraking zijn gekomen zie ik trouwens die uitgeputte blik, dus ik denk dat het hem niet eens zit in verwachtingen. Met of zonder verwachtingen is het gewoon zwaar. Je kan niet vantevoren bedenken dat een kind elke seconde van je tijd en aandacht claimt.
zondag 10 april 2022 om 21:55
Mijn verwachtingen waren heel negatief. Ik zag er als een berg tegenop en ik wist zeker van mijzelf dat ik geen babymoeder was en baby's niet leuk vond.Parella schreef: ↑10-04-2022 21:41Om even voor mezelf te spreken: ik had nog nooit een baby van dichtbij gezien voordat ik er zelf 1 kreeg en maar 1 stel in mijn omgeving had kinderen en die zag ik misschien 2 x per jaar. Mijn enige informatie bestond uit wat je in films ziet rn in de Zwistalreclame. Dus nee, ik had geen flauw benul van wat een kind inhield.
Ook bij mensen die wel eerder met kinderen in aanraking zijn gekomen zie ik trouwens die uitgeputte blik, dus ik denk dat het hem niet eens zit in verwachtingen. Met of zonder verwachtingen is het gewoon zwaar. Je kan niet vantevoren bedenken dat een kind elke seconde van je tijd en aandacht claimt.
Het tegendeel bleek, want tegen alle verwachtingen in vond ik baby's wel leuk en vond ik het veel minder zwaar dan ik van te voren verwacht had. De kraamweek, waar ik zo verschrikkelijk tegenop zag (zo erg, dat ik dolblij was dat ik 10 dagen overtijd was) vond ik zelfs, tegen alle verwachtingen in, geweldig.
Ik vind het ouderschap, nu ik pubers en jongvolwassenen heb, juist zwaarder dan ik verwacht had. De combinatie van mantelzorg voor (schoon)ouders, overlijden van ouders, en kinderen, die soms ongelukkig zijn, vind ik lastiger dan de tropenjaren. En ik heb de meest geweldige kinderen van de wereld, maar de zorgen vind ik lastiger. Over deze fase waren mijn verwachtingen (toen ik jong en veel zorgelozer was ) dus te positief.
Bij mij spelen verwachtingen echt wel een rol.
anoniem_380947 wijzigde dit bericht op 10-04-2022 21:57
4.59% gewijzigd
zondag 10 april 2022 om 21:56
Kinderen slapen natuurlijk weleens …Parella schreef: ↑10-04-2022 21:41Om even voor mezelf te spreken: ik had nog nooit een baby van dichtbij gezien voordat ik er zelf 1 kreeg en maar 1 stel in mijn omgeving had kinderen en die zag ik misschien 2 x per jaar. Mijn enige informatie bestond uit wat je in films ziet rn in de Zwistalreclame. Dus nee, ik had geen flauw benul van wat een kind inhield.
Ook bij mensen die wel eerder met kinderen in aanraking zijn gekomen zie ik trouwens die uitgeputte blik, dus ik denk dat het hem niet eens zit in verwachtingen. Met of zonder verwachtingen is het gewoon zwaar. Je kan niet vantevoren bedenken dat een kind elke seconde van je tijd en aandacht claimt.
Veritas vos liberabit
zondag 10 april 2022 om 21:56
Neem een werkster. Echt, dat scheelt zo ontzettend veel. Is het geld echt meer dan waard.
Ga in bad. Je hoeft niet met vriendinnen op stap of perse sporten, ga lekker in bad of neem een ongestoorde lange douche met een maskertje erna.
Hier sliep mijn tweede bar slecht en was ik net aan een nieuwe baan begonnen na de bevalling. Dat eerste jaar heb ik gewerkt en voor kind gezorgd en viel ik steevast om half negen op de bank in slaap. Geef je er aan over en slaap af en toe een uurtje bij.
Ga in bad. Je hoeft niet met vriendinnen op stap of perse sporten, ga lekker in bad of neem een ongestoorde lange douche met een maskertje erna.
Hier sliep mijn tweede bar slecht en was ik net aan een nieuwe baan begonnen na de bevalling. Dat eerste jaar heb ik gewerkt en voor kind gezorgd en viel ik steevast om half negen op de bank in slaap. Geef je er aan over en slaap af en toe een uurtje bij.
zondag 10 april 2022 om 21:58
Ik ben het eens met wat hier gezegd wordt: leren de dag te nemen zoals ie komt helpt enorm.
Ik heb op een dag van te voren wel ideeen wat ik wil doen, bijv iets schoonmaken of bijv met zoontje naar de dierentuin. Maar of ik dat ga doen hangt af van zijn bui. Als hij moe is wordt hij sneller dwars en blijf ik lekker thuis.
Dingen als even douchen kunnen ergens op de dag misschien als beide kinderen rustig zijn of slapen. En toen ze kleiner waren kon ik niet eens gaan douchen als man er niet was.
Ik heb het allemaal gewoon zo veel mogelijk geaccepteerd. Dat geeft me meer ruimte om nu ook heel erg te genieten van de fase waar hij in zit. Want hij is nu ook super leuk en lief.
Ik zeg soms ook wel dat ik het zwaar vind of dat sommige dingen lastig zijn. Schoonvader zegt dan: ja, maar dat wist je van tevoren. Ik vind dat zo’n dooddoener. Je neemt namelijk kinderen of je neemt ze niet. Je kan niet zeggen: 5 dagen vind ik wel leuk en 2 dagen niet. Dus ja, het is niet altijd leuk, en je mag best soms even mopperen.
Ik heb op een dag van te voren wel ideeen wat ik wil doen, bijv iets schoonmaken of bijv met zoontje naar de dierentuin. Maar of ik dat ga doen hangt af van zijn bui. Als hij moe is wordt hij sneller dwars en blijf ik lekker thuis.
Dingen als even douchen kunnen ergens op de dag misschien als beide kinderen rustig zijn of slapen. En toen ze kleiner waren kon ik niet eens gaan douchen als man er niet was.
Ik heb het allemaal gewoon zo veel mogelijk geaccepteerd. Dat geeft me meer ruimte om nu ook heel erg te genieten van de fase waar hij in zit. Want hij is nu ook super leuk en lief.
Ik zeg soms ook wel dat ik het zwaar vind of dat sommige dingen lastig zijn. Schoonvader zegt dan: ja, maar dat wist je van tevoren. Ik vind dat zo’n dooddoener. Je neemt namelijk kinderen of je neemt ze niet. Je kan niet zeggen: 5 dagen vind ik wel leuk en 2 dagen niet. Dus ja, het is niet altijd leuk, en je mag best soms even mopperen.
sunshine35 wijzigde dit bericht op 10-04-2022 21:59
0.73% gewijzigd
zondag 10 april 2022 om 21:58
Die van mij niet, die slapen nooit. Net Duracelkonijntjes.
zondag 10 april 2022 om 22:02
Ik hoor het toch ook vaak in mijn omgeving.
Van die Duracells die de eerste jaren maximaal 2 uur aan één stuk slapen.
Slopend.
Een kennisje vertelde vorige week heel happy dat haar 6-jarige kroost - tweeling - sinds kort zowaar soms 6 uur slaap haalt
.
wissewis wijzigde dit bericht op 10-04-2022 22:03
20.06% gewijzigd
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
zondag 10 april 2022 om 22:03
Toen ze 16+ waren sliepen ze hier ineens uit. Dan heb je hele rustige ochtenden ineens (tenzij ze moeten werken en door de wekker heen slapen). Nadeel is wel dat ik regelmatig wakker lig, omdat er een kind pas heel laat thuis komt.
Na de zomer gaat er hier een op kamers en studeren. Ik ben daar mentaal nog niet klaar voor.
anoniem_380947 wijzigde dit bericht op 10-04-2022 22:05
11.38% gewijzigd
zondag 10 april 2022 om 22:05
Dat was het ook wel, toen ze klein waren. Nu kan ik ze meenemen na de late bios, dat is dan wel weer aardig. Maar dat kan vooral omdat ik niet de hele dag alert meer hoef te zijn, want anders was ik om 20u al ingestort. Ah, ze maken het leven interessant
thalas wijzigde dit bericht op 11-04-2022 04:45
0.79% gewijzigd
zondag 10 april 2022 om 22:13
Alecta schreef: ↑10-04-2022 21:55Mijn verwachtingen waren heel negatief. Ik zag er als een berg tegenop en ik wist zeker van mijzelf dat ik geen babymoeder was en baby's niet leuk vond.
Het tegendeel bleek, want tegen alle verwachtingen in vond ik baby's wel leuk en vond ik het veel minder zwaar dan ik van te voren verwacht had. De kraamweek, waar ik zo verschrikkelijk tegenop zag (zo erg, dat ik dolblij was dat ik 10 dagen overtijd was) vond ik zelfs, tegen alle verwachtingen in, geweldig.
Ik vind het ouderschap, nu ik pubers en jongvolwassenen heb, juist zwaarder dan ik verwacht had. De combinatie van mantelzorg voor (schoon)ouders, overlijden van ouders, en kinderen, die soms ongelukkig zijn, vind ik lastiger dan de tropenjaren. En ik heb de meest geweldige kinderen van de wereld, maar de zorgen vind ik lastiger.
Ja, het is natuurlijk ook zo dat de rest van het leven gewoon doorgaat en óók je ervaring als ouder bepaalt.
Wij hadden de mantelzorg en overlijdens van ouders juist toen onze kinderen heel klein waren. Mijn kraamperiode was een regelrechte ramp met een huilbaby, een verschrikkelijke kraamzorg, veel zorgen over zieke ouders, bijna een pnd.
Je overige levensomstandigheden beïnvloeden in hoge mate de draagkracht die je als ouder hebt.
Als je familie in de buurt hebt waar je kind al is het maar een uurtje, kan zijn terwijl jij een boodschap doet of naar de huisarts moet, dat is al een wereld van verschil
met als je dat helemaal niet hebt.
Als je ouders of familie hebt waar je kind af en toe kan logeren, dat is een wereld van verschil met als je dat niet hebt.
Als je baby's hebt die doorslapen, dan is dat een wereld van verschil met 1,5 jaar chronisch slaaptekort.
Als je borstvoeding lekker loopt dan is dat een wereld van verschil met 5 weken non stop kolven, voeden met een spuitje en borstontstekingen.
Als je zorgen hebt over geliefden, gezondheid, zekerheden, dan is dat een wereld van verschil met mensen die die zorgen niet hebben, en misschien zelfs steun ontvángen ipv geven.
Bij jou was het leven prettig in de babyfase, bij mij misschien in de puberfase. Ieders leven loopt anders. Oordelen daarover en opmerkingen als: wat had je dan gedacht? vind ik echt zo kortzichtig.
zondag 10 april 2022 om 22:16
Mijn ervaring is dat het beter wordt zodra je kind 4 is. Dan gaat hij naar school en krijgt hij een sociaal leven. Dan heb je zomaar eens een middagje vrij omdat je kind ergens aan het spelen is .
Sowieso heb ik wel mazzel, vandaag hebben kind en ik een beetje geknutseld, gepuzzeld en getuinierd. Daar laad ik toch van op.
.Sowieso heb ik wel mazzel, vandaag hebben kind en ik een beetje geknutseld, gepuzzeld en getuinierd. Daar laad ik toch van op.
zondag 10 april 2022 om 22:21
Sorcha_ schreef: ↑10-04-2022 22:16Mijn ervaring is dat het beter wordt zodra je kind 4 is. Dan gaat hij naar school en krijgt hij een sociaal leven. Dan heb je zomaar eens een middagje vrij omdat je kind ergens aan het spelen is
Sowieso heb ik wel mazzel, vandaag hebben kind en ik een beetje geknutseld, gepuzzeld en getuinierd. Daar laad ik toch van op.
Ook daar kan je beter geen verwachtingen over hebben.
Ik ken meerdere mensen bij wie de zorgen pas begonnen toen ze naar school gingen. Niet elk kind gedijt lekker op elke school en ook zaken als adhd of ander afwijkend gedrag worden dan goed zichtbaar.
Speeldates met 4 jaar zijn ook geen gegeven trouwens, dat is hier pas gekomen met 6-7.
Ga maar uit van 7 jaar ellende. En na wat relatieve rust komt de puberteit.
