Kinderen
alle pijlers
Is er hoop voor kinderen/jongeren met ODD?
woensdag 17 februari 2021 om 13:52
To kan niet meer reageren ivm permaban.
Ons kind heeft ODD en we lopen enorm vast. Ik merk dat ik behoefte heb aan perspectief.
Het is officieel gediagnosticeerd en hij heeft therapie, begeleiding etc. Weigert medicijnen. Hij is 15. Is heel slim maar gaat niet (meer) naar school (in overleg met leerplichtambtenaar). Ik wil vooral eigenlijk horen dat het goed kan komen. Ik lees alleen maar vreselijke trieste verhalen en ik begin lichtelijk de hoop te verliezen.
Ons kind heeft ODD en we lopen enorm vast. Ik merk dat ik behoefte heb aan perspectief.
Het is officieel gediagnosticeerd en hij heeft therapie, begeleiding etc. Weigert medicijnen. Hij is 15. Is heel slim maar gaat niet (meer) naar school (in overleg met leerplichtambtenaar). Ik wil vooral eigenlijk horen dat het goed kan komen. Ik lees alleen maar vreselijke trieste verhalen en ik begin lichtelijk de hoop te verliezen.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 19-02-2021 06:59
Reden: Toevoeging dat to een perma heeft
Reden: Toevoeging dat to een perma heeft
13.87% gewijzigd
vrijdag 26 februari 2021 om 15:09
Thordïs schreef: ↑26-02-2021 12:48Je kunt mensen niet kwalijk nemen dat de ernstige schade die je ze hebt toegebracht zichtbaar is voor jou. Jij verwacht van heb wat jij jaren en jaren niet hebt gedaan. Feitelijk heb je gelijk hoor, maar hoe menselijk is het om iemand te laten merken dat hij je leven tot een hel heeft gemaakt
Ik vind het heel naar dat ik mensen hun leven tot een hel heb gemaakt. Ze hebben dat niet verdiend.
Maar zeg dat. Bespreek het. Want nu houden ze mij gevangen in mijn verleden en kunnen ze mij ongestoord telkens weer even terugtrekken in die hel. Hoe lang moet ik nog boeten.
Als ik het serieus wil bespreken dan gaan de betrokkenen er niet helemaal op in. Ze lijken het zeer niet open te willen maken. Om dan vervolgens op een verjaardag oid mijn weer te voorzien van een ‘grapje’.
Bam. Sta ik weer als een eenzame 16-jarige te krijsen om aandacht en liefde. Maar dat kreeg ik niet meer want ik maakte het er naar.
Je tweede zin snap ik niet helemaal. Wat bedoel je?
zaterdag 27 februari 2021 om 08:12
Thordïs schreef: ↑26-02-2021 12:48Je kunt mensen niet kwalijk nemen dat de ernstige schade die je ze hebt toegebracht zichtbaar is voor jou. Jij verwacht van heb wat jij jaren en jaren niet hebt gedaan. Feitelijk heb je gelijk hoor, maar hoe menselijk is het om iemand te laten merken dat hij je leven tot een hel heeft gemaakt
En toch: je kiest er zelf voor om nog steeds in het leven te blijven van die persoon. En als je het dan nodig vindt om zelf schade te gaan berokkenen aan de kinderen van die persoon dan mag je er wel een paar therapietjes tegenaan gooien om ofwel jezelf maar in te houden ofwel het een en ander verwerkt te krijgen.
maandag 1 maart 2021 om 21:14
Heb jij nu wel oprecht empathie of interesse in je familie als er iets met hen is of als hen iets (leuks!) overkomt? Laat je dat blijken? Luister je oprecht naar hun verhalen?ODD schreef: ↑26-02-2021 10:16Wat ik nog wil schrijven aan de ouders en familieleden van ODDers hier, is dat ze straks volwassen zullen worden en zelf kinderen krijgen. En dat ze herinneren aan hun verleden niet leuk is.
Ik ben zelf niet gelukkig of trots op mijn gedrag als kind of tiener. En nu als volwassene met kinderen vind ik het moeilijk als familie mij bij elk bezoek wijst op mijn gedrag als kind of als puber. Vaak gebeurt dat via mijn kinderen. Als het ene kind bijdehand doet krijg ik al te horen dat het een soort terug betaling is van mijn fratsen. Dat de ander als baby met de vacuümpomp gehaald moest worden is haha ook haha een haha voorbode haha op wat komen gaat. Daar krijg ik nog mijn handen vol aan als het kind op mij gaat lijken. Laat dat. Het zijn onschuldige kinderen die blanco zijn tot het tegendeel bewezen is.
Ik ben al lang en breed een normaal functioneren volwassen mens. Daar doe ik moeite voor en de andere ouders op het schoolplein hebben geen idee hoe ik vroeger was. Nieuwe vrienden weten ook van niks maar ik loop op verjaardagen bij ons thuis op mijn tenen omdat familie zo maar een ‘grapje’ kan maken.
Gister kreeg ik nog een appje dat een familielid mijn mening over iets wilde. Ik mocht helemaal eerlijk zijn en dan: maar van jou verwacht ik niet anders. Diegene snapt niet dat het jaren geleden is dat ik ongezouten overal mijn mening over gaf. Tegenwoordig doe ik net als iedereen aan ‘als je niks vriendelijks te zeggen hebt, zeg dan niks’.
Het is dat ik een familie wil maar anders had de ODDer in mij deze mensen allang uitgerangeerd. Want wat voor hun een grapje is, is voor mij een handicap waar ik mee moe(s)t leven.
Dus heb je straks nare herinneringen of zit je nog iets dwars over de ODDer in je omgeving? Zoek hulp of vouw een kraanvogel. Maar reageer het niet op diegene af.
Ik heb iemand met odd in mijn familie, zijn kind heeft het ook. Je merkt aan hem nu niet snel iets maar aan de andere kant is er ook totaal geen oprechte interesse in andere mensen. Hij heeft alleen interesse als iemand iets naars overkomt, dan hangt hij meteen aan de telefoon om alles te horen. Maar anders is er totaal geen interesse.
Hij praat alleen over zichzelf, zijn vriendin en zijn kinderen.
dinsdag 2 maart 2021 om 19:18
Ik denk dat het heel erg afhankelijk is van wat je exact hebt gedaan. Er zijn zaken waar familie overheen kan stappen. Maar echt ernstige en extreme zaken niet. Dat is in sommige gevallen vergeven maar kan nooit worden vergeten.
En als iemand dan zelf in een nare situatie komt kan het worden gezien als een soort genoegdoening voor al het leed wat iemand anderen heeft bezorgd.
Daarbij is ODD zoals alle stoornissen erfelijk. Dus ik begrijp wel dat ze de kinderen van zo iemand wellicht anders bekijken bij bepaald gedrag.
En als iemand dan zelf in een nare situatie komt kan het worden gezien als een soort genoegdoening voor al het leed wat iemand anderen heeft bezorgd.
Daarbij is ODD zoals alle stoornissen erfelijk. Dus ik begrijp wel dat ze de kinderen van zo iemand wellicht anders bekijken bij bepaald gedrag.
